ΣΤΕ/532/2008
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Υπό τα δεδομένα αυτά, το υποβληθέν αίτημα τοποθέτησης σε άλλη ειδικότητα ήταν εν πάση περιπτώσει νόμω αβάσιμο και νομίμως απερρίφθη, κατά δέσμια αρμοδιότητα, από τη Διοίκηση, οι δε περί του αντιθέτου λόγοι είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Κατόπιν αυτών, αλυσιτελώς προβάλλει ο αιτών ότι μη νομίμως ελήφθη υπόψη γνωμοδότηση της μη προβλεπόμενης από το νόμο «Επιτροπής σχετικά με τοποθετήσεις Ιατρών για ειδίκευση ως υπεράριθμων για λόγους υγείας» και ότι μη νομίμως η Επιτροπή και ο Υφυπουργός απέστησαν χωρίς ειδική αιτιολογία από την αντίθετη γνωμάτευση της Υγειονομικής Επιτροπής του Υπαλληλικού Κώδικα. Τούτο δε ανεξαρτήτως του ότι: α) κατά τις προαναφερθείσες διατάξεις, οι Υγειονομικές Επιτροπές είναι αρμόδιες μόνον για να διαπιστώσουν την ύπαρξη των λόγων υγείας και όχι για να κρίνουν εάν οι λόγοι αυτοί εμποδίζουν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του και β) δεν κωλυόταν το αποφασίζον όργανο να λάβει υπόψη τη γνώμη της - οικειοθελώς συσταθείσης - Επιτροπής σχετικά με τοποθετήσεις Ιατρών για ειδίκευση ως υπεράριθμων για λόγους υγείας, στην οποία μετείχαν άλλωστε καθηγητές της Ιατρικής σε διάφορα Α.Ε.Ι. της χώρας και Διευθυντές Νοσοκομείων.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΣΤΕ/3969/2010
Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η νομιμότητα κάθε διοικητικής πράξης, εφόσον δεν ορίζεται στο νόμο διαφορετικά, κρίνεται σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης (ΣτΕ 532/2008, βλ. και ΣτΕ 2502/2004, 3573/2002 κά). Εν προκειμένω, κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης (5.10.2005), ίσχυε το άρθρο 82 παρ.3 του ν. 2071/1992, όπως το άρθρο αυτό είχε πριν αντικατασταθεί με το άρθρο 41 του ν. 3418/2005, και σύμφωνα με το οποίο η αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας επιτρέπεται με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής περί της συνδρομής λόγων υγείας. Ενόψει τούτου και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τέταρτη σκέψη, η αιτιολογία απόρριψης του ένδικου αιτήματος του αιτούντος δεν είναι νόμιμη. Και τούτο, διότι το αποφασίζον όργανο στηρίχθηκε στην εσφαλμένη αντίληψη ότι και οι ιατροί που εμπίπτουν στο άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992 (εκ προφανούς παραδρομής αναφέρεται στο πρακτικό της επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. το άρθρο 23 παρ. 5 του νόμου αυτού, το οποίο αφορά την απαλλαγή, για λόγους υγείας, από την υπηρεσία υπαίθρου, περίπτωση που δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω), δύνανται να συνεχίσουν την ειδίκευσή τους σε άλλη ειδικότητα, εφόσον πάσχουν από ασθένεια από τις περιοριστικά αναφερόμενες στο άρθρο 9 του ν. 2194/1994, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 20 παρ. 11 του ν. 2519/1997, το οποίο, όμως, αφορά, κατά τα ήδη λεχθέντα, στην έναρξη ειδικεύσεως για λόγους υγείας και όχι τη συνέχιση της εκπαιδεύσεως σε άλλη ειδικότητα. Δεδομένου δε του ότι, όπως προεκτέθηκε, κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, δεν ίσχυε ο ν. 3418/2005, ο οποίος ρητώς πλέον, ορίζει ότι οι ίδιες ασθένειες που συνιστούν λόγους έναρξης ειδίκευσης του ιατρού σε ειδικότητα της επιλογής του δικαιολογούν και την αλλαγή της ειδικότητας, το αποφασίζον όργανο ώφειλε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 82 παρ. 3 του ν.2071/1992, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική γνωμοδότηση της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής σχετικά με τη διαπίστωση λόγων υγείας, να διαλάβει ειδική αιτιολογία για το αν οι λόγοι αυτοί εμπόδιζαν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του στην αρχικώς επιλεγείσα ειδικότητα. Εξάλλου, ως τέτοια ειδική αιτιολογία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο τα διαλαμβανόμενα στο μεταγενέστερο της ήδη προσβαλλόμενης πράξης εσωτερικό Υ10δ/οικ.147123/1.12.2006 έγγραφο, το οποίο ο Συντονιστής της Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ απηύθυνε προς τη Διεύθυνση Προσωπικού και στο οποίο αναφέρει ότι, κατά την κρίση της Επιτροπής, η αναπηρία την οποία επικαλείται ο αιτών, δυσχεραίνει πολύ περισσότερο την άσκηση της Οφθαλμολογίας από την άσκηση της Γενικής Ιατρικής, διότι η Οφθαλμολογία, ως χειρουργική ειδικότητα απαιτεί άψογη δεξιότητα και κινητικότητα των οστών και αρθρώσεων των άνω άκρων. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη Υ10δ/93063/5.10.2005 πράξη του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος για αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας και να επιδικασθεί στο Δημόσιο η δικαστική δαπάνη του αιτούντος. Περαιτέρω δε, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη διοίκηση για νέα, νομίμως αιτιολογημένη κρίση, σύμφωνα με το ισχύον κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992.
Γ.Π.οικ.15392/2023
Τροποποίηση της υπό στοιχεία Γ.Π.οικ.68677/29.11.2022 απόφασης του Υπουργού Υγείας «Σύσταση Εθνικού Μητρώου Ασθενών με HIV λοίμωξη - Ηλεκτρονική συνταγογράφηση των αντιρετροϊκών φαρμάκων, των εργαστηριακών εξετάσεων ποσοτικού προσδιορισμού HIV-1 RNA και άλλων εξετάσεων παρακολούθησης της HIV λοίμωξης» (Β’ 6110), ως τροποποιήθηκε με την υπ’ αρ. Γ.Π. οικ. 4675/23.01.2023 απόφαση του Υπουργού Υγείας (Β’ 339) - Εκ νέου μετάθεση της ημερομηνίας έναρξης παραγωγικής λειτουργίας του Εθνικού Μητρώου Ασθενών με HIV λοίμωξη και της Ηλεκτρονική Συνταγογράφησης για την αντιμετώπιση της HIV λοίμωξης από την 15η.03.2023 για την 05η.04.2023.
Γ4α/Γ.Π.οικ.33995/2019
Παρέχονται διευκρινίσεις σχετικά με τη διαδικασία επιλογής για θέσεις ειδικευμένων ιατρών ΕΣΥ Γενικής Ιατρικής ή Παθολογίας των Μονάδων Υγείας των ΔΥΠΕ.(ΑΔΑ:ΨΗΡΤ465ΦΥΟ-10Γ)
ΕΣ/ΚΠΕ.ΤΜ.1/82/2019
Καταβολή αποζημίωσης για εκπαιδευτική άδεια:..Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη II, το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο προβαλλόμενος από την Αναπληρώτρια Επίτροπο λόγος διαφωνίας (τόσο ως προς τη μη νομιμότητα όσο και ως προς την μη κανονικότητα των εντελλόμενων δαπανών) είναι βάσιμος, αφού, όπως προεκτέθηκε, ο Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν εξέδωσε, ως το αρμόδιο κατά χρόνο όργανο, την απόφαση χορήγησης των εκπαιδευτικών αδειών πριν τη λήψη τους από τις άνω ιατρούς, αλλά η επίμαχη απόφαση εξεδόθη από το -μετά τη λήψη των εκπαιδευτικών αδειών και την επιστροφή των ιατρών από την αλλοδαπή - επιγενόμενο αρμόδιο όργανο, ήτοι από τον Διοικητή της οικείας Υ.Πε. Συναφώς δε και οι αποφάσεις ανάληψής τους (δημοσιονομική δέσμευση των επίμαχων δαπανών) εκδόθηκαν σε χρόνο μεταγενέστερο (στις 29.11.2017 και 06.03.2018) της λήψης των εκπαιδευτικών αδειών των δικαιούχων ιατρών, ήτοι της πραγματοποίησης των οικείων δαπανών που αφορούν, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 21 του ν. 2362/1995, όπως τροποποιήθηκε με τον ν.4257/2014 και του άρθρου 2 του π.δ. 113/2010 και του π.δ. 80/2016. Συνεπώς, όπως βασίμως διαλαμβάνει και η έκθεση διαφωνίας, η 6ηΥ.Πε. δεν τήρησε στο σύνολό της τη διαγραφόμενη στο νόμο (άρθρο 74 του ν. 2071/1992και της ΔΥ13α/οικ.19161/5.9.1994ΚΥΑ, όπως ισχύει) διοικητική διαδικασία για τη χορήγηση των εν λόγω εκπαιδευτικών αδειών, ήτοι σύμφωνη γνώμη των οικείων διοικητικών οργάνων και έκδοση της απόφασης χορήγησης από το κατά χρόνο αρμόδιο τελικώς αποφασίζον όργανο, δηλ. εν προκειμένω τον Υπουργό Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ώστε να ολοκληρωθεί η εν λόγω σύνθετη διοικητική ενέργεια. Τούτο δε δεν αναιρείται ούτε από το ότι, με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 24 του ν.4461/28.3.2017, και από την ημερομηνία αυτή (28.3.2017), για τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας στους ειδικευμένους ιατρούς κλάδου Ε.Σ.Υ. που υπηρετούν στις αποκεντρωμένες οργανικές μονάδες των Δ.Υ.Πε. (Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία, Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία, Ειδικά Περιφερειακά Ιατρεία και Μονάδες Υγείας), αρμόδιο όργανο κατέστη ο Διοικητής της οικείας Υ.Πε., δοθέντος ότι στις διατάξεις αυτές δεν προσδίδεται από το νόμο αναδρομική ισχύς. Επομένως, οι επίμαχες αποφάσεις του Διοικητή της 6ηςΥ.Πε. για την ΄΄ εκ των υστέρων ΄΄ χορήγηση των προαναφερόμενων εκπαιδευτικών αδειών στις άνω ιατρούς δεν δύνανται, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, να αναδράμουν σε χρόνο προγενέστερο της έκδοσής τους και εν προκειμένω σε προγενέστερο της λήψης των οικείων αδειών χρόνο.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι εντελλόμενες με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δαπάνες είναι μη νόμιμες και μη κανονικές και ως εκ τούτου, αυτά δεν πρέπει να θεωρηθούν.
ΝΣΚ/165/2015
Δυνατότητα ή μη μετάταξης υπαλλήλου της Κ.Υ. του Υπουργείου Υγείας του κλάδου ΠΕ Ιατρών, σε κενή οργανική θέση του κλάδου Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ. – Όριο ηλικίας.Ο αναφερόμενος υπάλληλος Π.Κ. δεν δικαιούται να μεταταχθεί στο κλάδο ΠΕ Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ., λόγω του ότι κατά την ημερομηνία της υποβολής της σχετικής αίτησης είχε υπερβεί το ανώτατο ηλικιακό όριο των 50 ετών, που προβλέπεται για την ένταξη στον εν λόγω κλάδο. (πλειοψ.)
ΝΣΚ/15/2023
Επαναδιορισμός ιατρών κλάδου ΕΣΥ κατ’ εφαρμογή των άρθρων 9 § 5 ν.2194/1994 και 33 ν.3209/2003.(....)Στην περίπτωση ιατρού κλάδου ΕΣΥ του οποίου ο διορισμός σε προκηρυχθείσα άλλη θέση στο ΕΣΥ ακυρώνεται με δικαστική απόφαση και αναπέμπεται η υπόθεση στο Συμβούλιο Επιλογής για νέα νόμιμη κρίση και αξιολόγηση, και έχει ήδη χωρήσει, πριν την νέα κρίση, αυτοδικαίως επαναδιορισμός στην προηγούμενη θέση κατ’ εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 9 του ν.2194/1994, όταν επακολουθήσει νέα κρίση του Συμβουλίου Επιλογής Ιατρών σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ. 1 του ν.3209/2003 και με βάση την τελεσίδικη ακυρωτική δικαστική απόφαση και δεν επιλεγεί ο συγκεκριμένος γιατρός αλλ’ αντ’ αυτού άλλος συνάδελφός του, ο εν λόγω γιατρός δικαιούται να επαναδιοριστεί κατ’ εφαρμογή του άρθρου 33 του ν.3209/2003, σε προσωποπαγή θέση ομοιόβαθμη με αυτή που έχασε (κατά πλειοψηφία). Ο καθορισμός του φορέα στον οποίο θα συσταθεί η ομοιόβαθμη προσωποπαγής θέση στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 33 του ν.3209/2003, εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια της Διοικήσεως, που θα πρέπει να ασκείται προς την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, εν προκειμένω της εύρυθμης λειτουργίας των δομών υγείας, συνεκτιμώντας στα πλαίσια της αρχής της επιείκειας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου την αίτηση του ιατρού, ώστε να μην προκαλούνται αδικαιολόγητα εξαιρετικές δυσχέρειες με την ανατροπή πραγματικών καταστάσεων για τις οποίες δεν ευθύνεται ο ιατρός (ομόφωνα).
ΣΤΕ 443/2013
Σύμβαση παροχής ιατρικών υπηρεσιών: Κατά της ανωτέρω κρίσεως του δικάσαντος δικαστηρίου προβάλλεται, ως λόγος αναιρέσεως, ότι το δικάσαν δικαστήριο δεν εξέφερε κρίση εάν οι επίδικοι εμβολισμοί όγκων Κ.Ν.Σ. και δυσπλασιών εκτός Κ.Ν.Σ., εμπίπτουν στο συμβατικό πεδίο ούτως ώστε να οφείλεται αμοιβή γι’ αυτούς, ερμήνευσε δε εσφαλμένα τις διέπουσες την σύμβαση διατάξεις οι οποίες δεν περιλαμβάνουν τους επίδικους εμβολισμούς. Προβάλλεται επίσης ότι η κατ’ αρχήν χορήγηση εισιτηρίου από τον ελεγκτή ιατρό του Ιδρύματος δεν αποστέρησε το ... από το δικαίωμα ελέγχου της εφαρμογής της συμβάσεως, ενόψει του ότι το .... έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να επιβλέπει και να ελέγχει την εκτέλεση των συμβατικών υποχρέωσεων του αντισυμβαλλομένου, στα πλαίσια του δημοσίου σκοπού που επιδιώκει, ήτοι της παροχής περιθάλψεως στους ασφαλισμένους του. Όλοι οι ανωτέρω λόγοι όμως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, προεχόντως διότι η αιτιολογία κατά την οποία, όπως προκύπτει από το νόμο και τη σύμβαση, το ...., μετά την έκδοση του εισιτηρίου από τα όργανά του, δεν δύναται ν’ αμφισβητήσει εάν η νόσος, για την οποία διενεργήθηκε ο εμβολισμός, ενέπιπτε ή όχι στο πεδίο εφαρμογής της συμβάσεως και εάν ήταν σκόπιμη η διενέργεια του εμβολισμού, είναι νόμιμη και επαρκής. Και ναι μεν, το αναιρεσείον θα ηδύνατο, κατ’ αρχήν, να ελέγξει εκ των υστέρων εάν οι εγκριθέντες από τα όργανά του εμβολισμοί διενεργήθηκαν κατά τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης. Εν προκειμένω όμως, το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο, έκρινε, κατ’ ανέλεγκτη εκτίμηση του περιεχομένου της συμβάσεως, ότι αυτή καλύπτει και την μη επιτυχή διενέργειά τους (σύμβαση προσπαθείας). Δεν προβάλλεται δε από το αναιρεσείον Ίδρυμα ισχυρισμός ότι η τυχόν μη επιτυχής αυτή διενέργεια των εμβολισμών οφείλεται σε παραβίαση των κανόνων της ιατρικής επιστήμης. Καθό μέρος, συνεπώς, με τους ανωτέρω λόγους, αμφισβητούνται οι ως άνω κρίσεις, οι λόγοι είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει ν’ απορριφθεί.
ΣΤΕ/3349/2012
Επειδή, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 96 παρ.1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2717/1999, ΦΕΚ Α΄97) «Δεν επιτρέπεται η μεταβολή του αντικειμένου της διαφοράς στο δεύτερο βαθμό. Επιτρέπεται όμως να προβληθεί, το πρώτο, αίτημα για παρεπόμενες απαιτήσεις, οι οποίες δημιουργήθηκαν μετά την τελευταία συζήτηση ύστερα από την οποία και εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση». Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι δεν λήφθηκε υπόψη από το δικάσαν δικαστήριο το αίτημα των αναιρεσειόντων περί αστικής ευθύνης του Δημοσίου οφειλόμενης σε παράλειψη νόμιμης ενέργειας, που συνίστατο στη μη ανάρτηση της επίμαχης υπουργικής αποφάσεως από το αναιρεσίβλητο νοσοκομείο. Ο λόγος, όμως, αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον η παρανομία, κατ’ επίκληση της οποίας ζητείτο αποζημίωση, είχε προταθεί το πρώτον με το δικόγραφο της εφέσεως, κατά παράβαση της ως άνω διατάξεως του άρθρου 96 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (βλ. ΣτΕ 782-3/2011, 11/2011, 1021/2009 και 1515/2007). Συγκεκριμένα, με την αγωγή γινόταν μεν επίκληση των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ, αλλά για το λόγο της μη εκδόσεως διαπιστωτικής πράξεως περί καταβολής αποζημιώσεως λόγω εφημεριών και μάλιστα, επί άλλης βάσεως και συγκεκριμένα, σχετικά με την αδικαιολόγητη εξαίρεση των ιατρών ΕΣΥ από την ευνοϊκή ρύθμιση της επίμαχης υπουργικής αποφάσεως και τη μη επέκταση εφαρμογής της ρυθμίσεως αυτής και στους ιατρούς, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας.
11. Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι έσφαλε το δικάσαν δικαστήριο μη λαμβάνοντας υπόψη τον προταθέντα ισχυρισμό των αιτούντων ότι, εν πάση περιπτώσει, η από 14.6.1991 υπουργική απόφαση ίσχυσε de facto και παρήγαγε έννομες συνέπειες για όλους τους λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους, ανεξάρτητα από την ταξινόμησή της στις ανυπόστατες διοικητικές πράξεις, οπότε, με βάση την αρχή της ισότητας, έπρεπε να εφαρμοστεί και για τους αιτούντες η γενική ρύθμιση που ίσχυε για τον υπολογισμό της ωριαίας αποζημίωσης για υπερωριακή εργασία, κατά το διάστημα αυτό, για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι εφόσον κατά τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, η επίμαχη υπουργική απόφαση δεν απέκτησε νόμιμη υπόσταση δεν μπορούσε να αποτελέσει νόμιμη βάση για την ικανοποίηση του αιτήματος των αιτούντων, ακόμη και αν αυτή είχε, μη νομίμως, τύχει εφαρμογής, σε άλλες κατηγορίες υπαλλήλων (βλ. ΣτΕ 11/2011, 1021/2009 και 3322/2005).Επειδή, μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη.
ΣΤΕ ΕΑ/797/2004
Προκήρυξη ανοιχτού δημόσιου διαγωνισμού για την ανάδειξη αναδόχου: ..Επειδή, ενόψει του ότι νομίμως, καταρχήν, και κατά δεσμία αρμοδιότητα της Διοικήσεως, απορρίφθηκε, για τον εκτεθέντα λόγο, η προσφορά της αιτούσης, ομοίως αλυσιτελώς προβάλλονται τυπικοί λόγοι περί μη νομίμου συγκροτήσεως της Εκτελεστικής Επιτροπής και μη νομίμου συνθέσεως της Επιτροπής Εισήγησης για την Ανάθεση (ΕπΑν 347/2004).Επειδή, εφόσον, ενόψει των ανωτέρω, δεν πιθανολογείται σοβαρά παρανομία του αποκλεισμού της, η αιτούσα στερείται εννόμου συμφέροντος να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της αποδοχής της προσφοράς της κοινοπραξίας «…», προβάλλοντας ότι και η κοινοπραξία αυτή θα έπρεπε να αποκλεισθεί για άλλους λόγους.Επειδή πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση και να γίνει δεκτή η ασκηθείσα παρέμβαση.
Γ4α/Γ.Π. 54849/2020
Έγκριση για προκήρυξη θέσεων ειδικευμένων ιατρών του κλάδου Ε.Σ.Υ. ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΑΔΑ: 6ΩΕ0465ΦΥΟ-Σ6Λ
Ν.4745/2020, ΦΕΚ: 214/Α/06.11.2020 Άρθρο 83: 1. Οι θέσεις ειδικευμένων ιατρών κλάδου Ε.Σ.Υ. των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.) που συστάθηκαν με το άρθρο 54 του ν. 4690/2020 (Α' 104), των οποίων η προκήρυξη εγκρίθηκε με την υπό στοιχεία Γ4α/Γ.Π.οικ.54849/21.9.2020 απόφαση του Υφυπουργού Υγείας, μετά από εισήγηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγειονομικών Περιφερειών (ΚΕ.ΣΥ.ΠΕ.) και οι οποίες δεν έχουν προκηρυχθεί από τα νοσοκομεία μέχρι και την έναρξη ισχύος του παρόντος, καταλαμβάνονται από τους επιλαχόντες ιατρούς, των οποίων η υποψηφιότητα κρίθηκε παραδεκτή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4 του ν. 4647/2019 (Α' 204) και την υποβληθείσα αίτησή τους.2. Για χρονικό διάστημα τριών (3) μηνών, οι επιλαχόντες ιατροί της παρ. 1, καθώς και οι υποψήφιοι ιατροί της παρ. 1, των οποίων η διαδικασία επιλογής δεν έχει ολοκληρωθεί έως την έναρξη ισχύος του παρόντος και που δεν κρίθηκαν διοριστέοι, εφόσον δεν διατηρούν ήδη οργανική θέση στο Ε.Σ.Υ., δύνανται μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής τους στις οργανικές θέσεις του άρθρου 54 του ν. 4690/2020 να αναλάβουν υπηρεσία προσωρινά, καλύπτοντας τις ανάγκες των οργανικών θέσεων, που έχουν δηλώσει ως πρώτη επιλογή. Ο Διοικητής του Νοσοκομείου στο οποίο υπάγεται η οργανική θέση πρώτης επιλογής τους, αποδέχεται με απλή έγγραφη δήλωση την εκ μέρους τους ανάληψη καθηκόντων, η οποία δηλώνεται εγγράφως. Η λήξη της κατά τα ανωτέρω απασχόλησης επέρχεται αυτοδικαίως με την ολοκλήρωση της πράξης διορισμού τους στην οργανική θέση για την οποία επελέγησαν. Η καταβαλλόμενη αμοιβή για το χρονικό διάστημα της προσωρινής απασχόλησής τους είναι ισόποση με τις καθαρές αποδοχές της οργανικής θέσης για την οποία έχουν υποβάλει αίτηση, η οποία καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας.
Ν 4735/2020 - ΦΕΚ: 197/Α/12.10.2020:Άρθρο 73 Σύντμηση προθεσμιών για την προκήρυξη θέσεων ειδικευμένων ιατρών κλάδου ΕΣΥ που εγκρίθηκε με την υπό στοιχεία Γ4α/ΓΠ 54849/21.9.2020 υπουργική απόφαση Κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων, λόγω του άμεσου κινδύνου για τη δημόσια υγεία από τη διασπορά του κορωνοϊού COVID-19, για τις ανάγκες της προκήρυξης θέσεων ειδικευμένων ιατρών κλάδου ΕΣΥ, που εγκρίθηκε με την υπό στοιχεία Γ4α/ΓΠ 54849/21.9.2020 υπουργική απόφαση περιορίζονται σε δύο (2) εργάσιμες ημέρες η προθεσμία για την υποβολή ένστασης κατά της μοριοδότησης και του πίνακα κατάταξης, η προθεσμία δήλωσης από υποψήφιο της θέσης που επιθυμεί, σε περίπτωση που έχει επιλεγεί πρώτος σε περισσότερες από μία θέσεις και η προθεσμία για την αποδοχή από τον υποψήφιο της θέσης, στην οποία έχει επιλεγεί πρώτος