Αποζημίωση λόγω μη χορήγησης κανονικής άδειας σε ειδικευόμενο γιατρό Νοσοκομείου. Νόμιμη, καθόσον ο εν λόγω γιατρός υπηρετεί στο Νοσοκομείο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και δικαιούται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 του ν.1288/82 και 9 παρ.3 του ν.2194/94, ως αποζημίωση για τη μη χορήγηση κανονικής άδειας, τις αντίστοιχες αποδοχές των ημερών άδειας που δεν του χορηγήθηκαν προσαυξημένες κατά 25%.

Οι γιατροί Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ όταν τους ανατίθενται παράλληλα και καθήκοντα ελεγκτή ιατρού, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 60 του ν.1943/1991, δικαιούνται τις παροχές που προβλέπονται απο τις ανωτέρω διατάξεις . Επίσης οι αποδοχές τους ρητά και περιοριστικά προσδιορίζονται από το συνδυασμό των διατάξεων του Μέρους Β’ του ν.3205/2003 (άρθρα 43- 44) και της § 4 του άρθρου 16 του ν.3172/2003

Παροχή υπηρεσιών:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι η εντελλόμενη δαπάνη παρίσταται νόμιμη, καθόσον είναι συνταγματικά επιτρεπτή η κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών του …. διά της πλήρωσης θέσεων ειδικού επιστημονικού προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Εν προκειμένω, οι φερόμενες ως δικαιούχοι του ελεγχόμενου εντάλματος υπάλληλοι το μεν προσελήφθησαν σε νομοθετημένες διά του άρθρου 17 του ν. 3209/2003 οργανικές θέσεις υπαλλήλων ορισμένου χρόνου τριετούς διάρκειας με δυνατότητα ισόχρονης ανανέωσης, τις οποίες κατέλαβαν κατόπιν τήρησης της προβλεπόμενης στο άρθρο 19 του ν. 2190/1994 διαδικασίας, το δε έχουν τον χαρακτήρα ειδικού επιστημονικού προσωπικού, δηλαδή, προσωπικού εξειδικευμένων επιστημονικών γνώσεων και εμπειρίας..(..)Εξάλλου, το μεν οι επίμαχες ανανεωθείσες συμβάσεις δεν συνιστούν συμβάσεις έργου, όπως υπολαμβάνει η διαφωνούσα Επίτροπος, δοθέντος ότι ουδέν διαλαμβάνουν περί παραδοτέου αποτελέσματος, αντίθετα αποσκοπούν στην διαρκή παροχή υπηρεσιών..

Ο χρόνος απασχόλησης επικουρικού ιατρού του ΕΣΥ δεν προσμετράται στον αναγκαίο χρόνο υπηρεσίας σε αρμόδιο τμήμα νοσοκομείου, προκειμένου να αποκτηθεί πιστοποιητικό εξειδίκευσης στην Κλινική Μικροβιολογία. (Κατάσταση : Μη αποδεκτή) Προκειμένου να ληφθεί πιστοποιητικό εξειδίκευσης στην Κλινική Μικροβιολογία, σύμφωνα με το άρθρο 39 παρ. 3 του Ν 4272/2014, ο χρόνος απασχόλησης ως επικουρικού ιατρού στο ΕΣΥ δεν μπορεί να προσμετρηθεί στον αναγκαίο χρόνο υπηρεσίας σε Μικροβιολογικά Τμήματα νοσοκομείων, κατάλληλων για την εν λόγω εξειδίκευση, κατά τις ειδικότερες προβλέψεις των οικείων διατάξεων.

Χορήγηση στους ιατρούς δημόσιας υγείας ΕΣΥ, των εξόδων κινήσεως και του μηνιαίου επιμισθίου που λαμβάνουν οι ελεγκτές ιατροί, δυνάμει του άρθρου 60 παρ.4 και 5 του Ν 1943/91, καθώς και των παροχών του Ν 3205/03 που λαμβάνουν οι ιατροί του ΕΣΥ.  Η ανάθεση σε ιατρό δημόσιας υγείας ΕΣΥ της παράλληλης άσκησης καθηκόντων ελεγκτή ιατρού, δυνάμει του άρθρου 60 παρ.5 του Ν 1943/1991, δεν συνιστά κατοχή δεύτερης θέσης αλλά άσκηση από τον εν λόγω ιατρό πρόσθετων καθηκόντων, πέραν των κυρίων καθηκόντων της οργανικής του θέσης, και επομένως δεν εμπίπτει στην απαγόρευση του άρθρου 104 παρ.1 του Συντάγματος. Πλην όμως, οι προβλεπόμενες στις παρ.4 και 5 του ως άνω άρθρου 60 παροχές (έξοδα κινήσεως και μηνιαίο επιμίσθιο), συνιστούν πρόσθετες αποδοχές κατά την έννοια του άρθρου 104 παρ.2 του ισχύοντος Συντάγματος, και επομένως, συναθροιζόμενες με άλλες τυχόν πρόσθετες παροχές, δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τις αποδοχές της οργανικής του θέσης, στις οποίες σαφώς περιλαμβάνεται και το προβλεπόμενο στο άρθρο 16 παρ.4 του Ν 3172/2003 μηνιαίο επίδομα επιφυλακής. Δεδομένης της πλήρους μισθολογικής εξομοίωσης των ιατρών δημόσιας υγείας ΕΣΥ με τους αντίστοιχου βαθμού ιατρούς του ΕΣΥ, που επήλθε με το άρθρο 16 παρ.4 του Ν 3172/2003, οι αποδοχές τους καθορίζονται σύμφωνα με το ειδικό μισθολόγιο των ιατρών του ΕΣΥ (Β΄ Μέρος – Κεφάλαιο Γ΄ του Ν 3205/2003), αποκλειομένης της εφαρμογής των διατάξεων του Α΄ Μέρους του Ν 3205/2003.

Εφαρμοστέο δίκαιο στις περιπτώσεις αυτοδίκαιης έκπτωσης ιατρών ΕΣΥ λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης και θέσης αυτών σε δυνητική αργία λόγω εκκρεμούς ποινικής δίωξης για ποινικά αδικήματα που δεν περιλαμβάνονταν στα κωλύματα διορισμού της παρ. 4 του άρθρου 27 ν.1397/1983, πριν την τροποποίησή της με το άρθρο 9 του ν.4999/2022.(..) Νομίμως εκδίδεται πράξη διαπιστωτική της αυτοδίκαιης έκπτωσης ιατρού που έχει καταδικαστεί για αδίκημα που προστέθηκε με τον ν. 4999/2022, ακόμη κι αν τελέστηκε πριν τη θέση σε ισχύ του νόμου (07-12-2022), υπό την προϋπόθεση ότι η καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη μετά τη θέση σε ισχύ του νόμου. Αντιθέτως δεν είναι νόμιμη η έκπτωση στις περιπτώσεις, που η καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη πριν τη θέση σε ισχύ του νόμου. Νομίμως εκδίδεται, μετά τη θέση σε ισχύ του ίδιου νόμου, απόφαση θέσης σε δυνητική αργία ιατρού, σε βάρος του οποίου εκκρεμεί ποινική δίωξη για αδίκημα που προστέθηκε με τον ν. 4999/2022 ή ο οποίος έχει παραπεμφθεί στο ακροατήριο στην περίπτωση της δίωξης για παράβαση καθήκοντος, ακόμη κι αν η ποινική δίωξη ή η παραπομπή ανάγεται σε χρόνο πριν την θέση σε ισχύ του νόμου αυτού, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει αιτιολογημένη κρίση ως προς την συνδρομή ή μη λόγων δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι εξετάζονται, in concreto, αν δικαιολογούν ή μη την θέση του ιατρού σε αργία (ομόφωνα)

Δυνατότητα ή μη διορισμού ιατρού, ο οποίος διορίστηκε σε θέση Διοικητή Νοσοκομείου ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σε αντίστοιχη οργανική θέση της κατηγορίας ειδικών θέσεων του ν. 3528/2007, και σε δεύτερη θέση ιατρού κλάδου Ε.Σ.Υ., δεδομένων των διατάξεων του ν. 1256/1982 – Εάν οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ.3 του ν. 3329/2005, όπως ισχύει, εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή.Ο διορισθείς σε θέση Διοικητή Νοσοκομείου του Ε.Σ.Υ. δεν μπορεί να διορισθεί, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Διοικητής, και σε οργανική θέση του κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ., παρά μόνον εάν παραιτηθεί προηγουμένως από τη θέση του Διοικητή του Νοσοκομείου. Οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ.3 του ν. 3329/2005 δεν έχουν εφαρμογή στην εν λόγω περίπτωση. (πλειοψ.)

Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η νομιμότητα κάθε διοικητικής πράξης, εφόσον δεν ορίζεται στο νόμο διαφορετικά, κρίνεται σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης (ΣτΕ 532/2008, βλ. και ΣτΕ 2502/2004, 3573/2002 κά). Εν προκειμένω, κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης (5.10.2005), ίσχυε το άρθρο 82 παρ.3 του ν. 2071/1992, όπως το άρθρο αυτό είχε πριν αντικατασταθεί με το άρθρο 41 του ν. 3418/2005, και σύμφωνα με το οποίο η αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας επιτρέπεται με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής περί της συνδρομής λόγων υγείας. Ενόψει τούτου και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τέταρτη σκέψη, η αιτιολογία απόρριψης του ένδικου αιτήματος του αιτούντος δεν είναι νόμιμη. Και τούτο, διότι το αποφασίζον όργανο στηρίχθηκε στην εσφαλμένη αντίληψη ότι και οι ιατροί που εμπίπτουν στο άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992 (εκ προφανούς παραδρομής αναφέρεται στο πρακτικό της επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. το άρθρο 23 παρ. 5 του νόμου αυτού, το οποίο αφορά την απαλλαγή, για λόγους υγείας, από την υπηρεσία υπαίθρου, περίπτωση που δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω), δύνανται να συνεχίσουν την ειδίκευσή τους σε άλλη ειδικότητα, εφόσον πάσχουν από ασθένεια από τις περιοριστικά αναφερόμενες στο άρθρο 9 του ν. 2194/1994, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 20 παρ. 11 του ν. 2519/1997, το οποίο, όμως, αφορά, κατά τα ήδη λεχθέντα, στην έναρξη ειδικεύσεως για λόγους υγείας και όχι τη συνέχιση της εκπαιδεύσεως σε άλλη ειδικότητα. Δεδομένου δε του ότι, όπως προεκτέθηκε, κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, δεν ίσχυε ο ν. 3418/2005, ο οποίος ρητώς πλέον, ορίζει ότι οι ίδιες ασθένειες που συνιστούν λόγους έναρξης ειδίκευσης του ιατρού σε ειδικότητα της επιλογής του δικαιολογούν και την αλλαγή της ειδικότητας, το αποφασίζον όργανο ώφειλε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 82 παρ. 3 του ν.2071/1992, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική γνωμοδότηση της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής σχετικά με τη διαπίστωση λόγων υγείας, να διαλάβει ειδική αιτιολογία για το αν οι λόγοι αυτοί εμπόδιζαν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του στην αρχικώς επιλεγείσα ειδικότητα. Εξάλλου, ως τέτοια ειδική αιτιολογία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο τα διαλαμβανόμενα στο μεταγενέστερο της ήδη προσβαλλόμενης πράξης εσωτερικό Υ10δ/οικ.147123/1.12.2006 έγγραφο, το οποίο ο Συντονιστής της Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ απηύθυνε προς τη Διεύθυνση Προσωπικού και στο οποίο αναφέρει ότι, κατά την κρίση της Επιτροπής, η αναπηρία την οποία επικαλείται ο αιτών, δυσχεραίνει πολύ περισσότερο την άσκηση της Οφθαλμολογίας από την άσκηση της Γενικής Ιατρικής, διότι η Οφθαλμολογία, ως χειρουργική ειδικότητα απαιτεί άψογη δεξιότητα και κινητικότητα των οστών και αρθρώσεων των άνω άκρων. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη Υ10δ/93063/5.10.2005 πράξη του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος για αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας και να επιδικασθεί στο Δημόσιο η δικαστική δαπάνη του αιτούντος. Περαιτέρω δε, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη διοίκηση για νέα, νομίμως αιτιολογημένη κρίση, σύμφωνα με το ισχύον κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992.

Αρμοδιότητα έκδοσης απόφασης για τη θέση σε αργία των ιατρών κλάδου ΕΣΥ – Ενέργειες της Διοίκησης σχετικά με την υπηρεσιακή κατάσταση της ιατρού, μετά την προσωρινή αναστολή της ισχύος της άδειας άσκησης επαγγέλματος(...) Για την έκδοση απόφασης θέσης σε δυνητική αργία των ιατρών κλάδου ΕΣΥ αρμόδιο όργανο είναι είτε ο Υπουργός Υγείας, είτε ο Διοικητής της Υ.ΠΕ, για όσους από τους ιατρούς υπηρετούν σε δομές της δημόσιας υγείας που υπάγονται στις Δ.Υ.ΠΕ, ή ο Διοικητής του Νοσοκομείου, για όσους υπηρετούν σε νοσοκομεία. Η Διοίκηση οφείλει να διαβιβάσει την απόφαση περί αναστολής της άδειας άσκησης ιατρικού επαγγέλματος άμεσα στην οικεία Δ.Υ.Π.Ε ή νοσοκομείο, προκειμένου να ενημερωθεί ο ιατρός ότι συνεπεία της εν λόγω αναστολής δεν μπορεί πλέον να ασκεί τα καθήκοντά του ως ιατρός ΕΣΥ και να εξετάσει τις προϋποθέσεις περικοπής του μισθού κατ’ άρθρο 43 ΥΚ και, περαιτέρω, να ενεργοποιήσει την πειθαρχική διερεύνηση της τυχόν διάπραξης πειθαρχικών παραπτωμάτων.

Εξέλιξη μονίμων αγροτικών ιατρών χωρίς ειδικότητα – Δυνατότητα εξέλιξης ιατρού στην ειδικότητα γενικής ιατρού, παρά το γεγονός ότι κατέχει θέση Επιμελητή Β΄ άνευ ειδικότητας. Κατάσταση :  Αποδεκτή. Οι μόνιμοι αγροτικοί ιατροί χωρίς ειδικότητα, που εντάχθηκαν στον κλάδο Ε.Σ.Υ., σε προσωποπαγή θέση Επιμελητών Β΄, άνευ ειδικότητας, σύμφωνα με το άρθρο 45 του ν. 3370/2005 και διαθέτουν το πιστοποιητικό του άρθρου 30 του π.δ. 38/2010, δύνανται να εξελιχθούν στον κλάδο ιατρών Ε.Σ.Υ. σύμφωνα με τις αναφερόμενες στο άρθρο 25 του ν. 4461/2017 χρονικές προϋποθέσεις. Με βάση τον χρόνο προϋπηρεσίας που εισάγει η διάταξη του άρθρου 25 του ν.4461/2017 θα κριθεί και η εξέλιξη της ιατρού Α – Μ.Μ., στον βαθμό του Επιμελητή Α΄(ομοφ.).