Καθορισμός της διαδικασίας ένταξης στον κλάδο Ιατρών ΕΣΥ των ιατρών, που προέρχονται από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. χωρίς ειδικότητα που υπηρετούν στους Φορείς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας των Υ.Π.Ε..

Καθορισμός της διαδικασίας ένταξης στον κλάδο γιατρών ΕΣΥ των ιατρών χωρίς ειδικότητα που υπηρετούν στους Φορείς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας των Δ.Υ.Π.Ε.

Καθορισμός της διαδικασίας ένταξης στον κλάδο γιατρών ΕΣΥ των ειδικευμένων ιατρών ΠΕ με τίτλο ειδικότητας που υπηρετούν σε Κέντρα Υγείας των Υ.Π.Ε.

Καθορισμός της διαδικασίας ένταξης στον κλάδο γιατρών ΕΣΥ των ιατρών χωρίς ειδικότητα που υπηρετούν στους Φορείς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας των Δ.Υ.ΠΕ.

Τροποποίηση υπουργικής απόφασης καθορισμού της διαδικασίας ένταξης στον κλάδο γιατρών ΕΣΥ των ιατρών, που προέρχονται από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. χωρίς ειδικότητα που υπηρετούν στους Φορείς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας των Υ.Π.Ε.

Επαναδιορισμός ιατρών κλάδου ΕΣΥ κατ’ εφαρμογή των άρθρων 9 § 5 ν.2194/1994 και 33 ν.3209/2003.(....)Στην περίπτωση ιατρού κλάδου ΕΣΥ του οποίου ο διορισμός σε προκηρυχθείσα άλλη θέση στο ΕΣΥ ακυρώνεται με δικαστική απόφαση και αναπέμπεται η υπόθεση στο Συμβούλιο Επιλογής για νέα νόμιμη κρίση και αξιολόγηση, και έχει ήδη χωρήσει, πριν την νέα κρίση, αυτοδικαίως επαναδιορισμός στην προηγούμενη θέση κατ’ εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 9 του ν.2194/1994, όταν επακολουθήσει νέα κρίση του Συμβουλίου Επιλογής Ιατρών σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ. 1 του ν.3209/2003 και με βάση την τελεσίδικη ακυρωτική δικαστική απόφαση και δεν επιλεγεί ο συγκεκριμένος γιατρός αλλ’ αντ’ αυτού άλλος συνάδελφός του, ο εν λόγω γιατρός δικαιούται να επαναδιοριστεί κατ’ εφαρμογή του άρθρου 33 του ν.3209/2003, σε προσωποπαγή θέση ομοιόβαθμη με αυτή που έχασε (κατά πλειοψηφία). Ο καθορισμός του φορέα στον οποίο θα συσταθεί η ομοιόβαθμη προσωποπαγής θέση στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 33 του ν.3209/2003, εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια της Διοικήσεως, που θα πρέπει να ασκείται προς την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, εν προκειμένω της εύρυθμης λειτουργίας των δομών υγείας, συνεκτιμώντας στα πλαίσια της αρχής της επιείκειας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου την αίτηση του ιατρού, ώστε να μην προκαλούνται αδικαιολόγητα εξαιρετικές δυσχέρειες με την ανατροπή πραγματικών καταστάσεων για τις οποίες δεν ευθύνεται ο ιατρός (ομόφωνα).

Αρμόδιο πειθαρχικό Συμβούλιο για την εκδίκαση πειθαρχικών παραπτωμάτων ιατρών του ΕΣΥ με αλλεπάλληλες υπηρεσιακές μεταβολές – Εφαρμοστέες ουσιαστικές και διαδικαστικές διατάξεις, που διέπουν τις εκκρεμείς υποθέσεις τους(...)Στις υποθέσεις των συγκεκριμένων ιατρών του ΕΣΥ αρμόδιο είναι το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό των ιατρών ΕΣΥ της οικείας ΔΥΠΕ. Οι εν λόγω υποθέσεις διέπονται από τις διαδικαστικές πειθαρχικές διατάξεις του ν 4057/2012, όπως ισχύουν κατά την έναρξη της πειθαρχικής διαδικασίας και από τις ουσιαστικές διατάξεις που ίσχυαν κατά το χρόνο τέλεσης των πειθαρχικών παραπτωμάτων

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΩΝ σε ιατρικό προσωπικό:..επιδιώκεται η ανάκληση της 46 Συν/ση 6η/29.4.2013 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Ι Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, ορθώς με την υπό ανάκληση πράξη κρίθηκε μη νόμιμη η διενεργούμενη κράτηση υπέρ του ... Ο ισχυρισμός δε του ανωτέρω ταμείου ότι οι ιατροί του ΕΣΥ που συμμετέχουν στη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων δεν δύναται να αντιμετωπίζονται ως ιδιώτες ούτε ασκούν στο πλαίσιο της λειτουργίας τους ιδιωτικό έργο, αλλά αντιθέτως η αμοιβή που εισπράττουν για τη συμμετοχή τους σε αυτά είναι δημόσια λόγω αφενός του σκοπού του νόμου, ο οποίος με τη θέσπιση των απογευματινών ιατρείων απέβλεψε στην εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού και δη στην αξιοποίηση του εξοπλισμού των δημόσιων νοσοκομείων και στην εξασφάλιση ευκολότερης πρόσβασης των πολιτών στις προσφερόμενες από τα δημόσια νοσοκομεία υπηρεσίες υγείας, αφετέρου της χρήσης από τους ιατρούς των απογευματινών ιατρείων των ιατρικών μηχανημάτων και εν γένει της υποδομής των δημόσιων νοσοκομείων, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Και τούτο, διότι ο νομοθέτης, ενόψει της ισχύουσας απαγόρευσης της παράλληλης άσκησης ελεύθερου ιατρικού επαγγέλματος από τους ιατρούς του ΕΣΥ και των δραστικών περιορισμών της κείμενης νομοθεσίας στη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού ιατρείου από τους πανεπιστημιακούς ιατρούς που εργάζονται σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες των νοσοκομείων του ΕΣΥ, εισήγαγε, στο πλαίσιο της θέσπισης των απογευματινών ιατρείων με το άρθρο 9 του ν. 2889/2001 και της ολοήμερης (εκτός τακτικού ωραρίου) λειτουργίας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων του ΕΣΥ με το άρθρο 1 του ν. 3868/2010, στοιχεία και διαδικασίες που προσιδιάζουν στην άσκηση ιδιωτικού ιατρείου, με σκοπό, χάριν της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των δημόσιων νοσοκομείων έναντι των ιδιωτικών και της αύξησης με νόμιμο τρόπο των αποδοχών των ιατρών που επιθυμούν να απασχολούνται στα ιατρεία αυτά, να καταστήσει, υπό τη μορφή κινήτρου, την αμοιβή που εισπράττουν οι ιατροί στο πλαίσιο της ανωτέρω ολοήμερης λειτουργίας ιδιωτική και πάντως εντελώς διακριτή και ανεξάρτητη από τις λοιπές πάσης φύσεως αποδοχές που λαμβάνουν από την εργασία που προσφέρουν υποχρεωτικά κατά το τακτικό ωράριο του νοσοκομείου, λόγω της υπαλληλικής τους σχέσης, χωρίς, όμως, να αποβλέπει και στη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων που λειτουργούν απογευματινά ιατρεία σε ιδιωτικές κλινικές και εργαστήρια ούτε των ιατρών που συμμετέχουν σε αυτά σε ελεύθερους επαγγελματίες. Τούτο άλλωστε συνάγεται και από το γεγονός ότι παρά τις βελτιώσεις που το άρθρο 1 του ν. 3868/2010 επέφερε κυρίως σε οργανωτικά θέματα της λειτουργίας των απογευματινών ιατρείων, διατηρήθηκε σε ισχύ η παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 2889/2001, με την οποία ρητά προβλέπεται ότι τα (δυνητικά) εισοδήματα των ιατρών του ΕΣΥ και των πανεπιστημιακών ιατρών από τις ιατρικές επισκέψεις και τις ιατρικές πράξεις στο πλαίσιο της ολοήμερης (απογευματινής) λειτουργίας των νοσοκομείων, θεωρείται ότι προέρχονται από την άσκηση ιδιωτικού έργου, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος ισχυρισμός του Ταμείου, σύμφωνα με τον οποίο το θεσπιζόμενο με την ανωτέρω διάταξη νομικό πλάσμα δεν επιδιώκει να καταστήσει ιδιωτική την παρεχόμενη εργασία των ιατρών κατά την λειτουργία των ολοήμερων (απογευματινών) ιατρείων, αλλά να εισάγει ως προς την αμοιβή που εισπράττεται για την εργασία αυτή διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης, είναι με βάση τα προεκετεθέντα αβάσιμος και απορριπτέος.(...). Ως εκ τούτου, τα ποσά της αμοιβής που εισπράττουν οι ιατροί του ΕΣΥ, λόγω της συμμετοχής τους στην ολοήμερη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων, δεν συνιστούν αποζημίωση, κατά την έννοια που προσδίδει σε αυτή το άρθρο 27 του π.δ. 422/1981, και δεν υπόκεινται στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή κράτηση. Κατ’ ακολουθία όσων έγιναν δεκτά, η αίτηση ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί.

Παράταση προθεσμιών άσκησης ενδικοφανών προσφυγών και αιτήσεων αναστολής ενώπιον της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης λόγω της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Τραπεζική αργία βραχείας διαρκείας» (ΦΕΚ Α΄ 65/28.06.2015).

Παρέχονται διευκρινίσεις  σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής της διαδικασίας προσλήψεων κρίσεων και επιλογής ιατρών του ΕΣΥ στο ΕΚΑΒ.(ΑΔΑ:ΩΧ01465ΦΥΟ-Ν0Ζ)