Συλλογή, μεταφορά, επεξεργασία και διάθεση ακαθάρτων περιοχών...Επειδή, εφ’ όσον ίσταται, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, ο αποκλεισμός της αιτούσης κοινοπραξίας για τον ανωτέρω λόγο, αλυσιτελώς πλήττονται τα λοιπά επάλληλα αιτιολογικά ερείσματα της απορρίψεως της προσφοράς της. Περαιτέρω, όταν προσβάλλεται διοικητική πράξη που έχει εκδοθεί κατά δεσμία αρμοδιότητα και ο αιτών δεν αμφισβητεί τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, τότε, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για περίπτωση ανυποστάτου πράξεως, παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα τυπικών λόγων, όπως είναι οι λόγοι περί αναρμοδιότητος, μη νομίμου συγκροτήσεως ή κακής συνθέσεως του συλλογικού οργάνου που εξέδωσε την πράξη, ή οργάνου που γνωμοδότησε κατά την διαδικασία εκδόσεώς της, καθώς και οι λόγοι περί μη τηρήσεως των τύπων που έχουν ταχθεί από το νόμο για την έκδοσή της. Και τούτο διότι το αρμόδιο διοικητικό όργανο, ακόμη και αν δεν είχε συντελεσθεί η προβαλλόμενη παραβίαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, θα όφειλε κατά νόμο να εκδώσει την πράξη με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο (πρβλ. ΣτΕ. 530/2003 Ολομ., 2916/2007, 846, 3813/2010, 667, 4306/2011). Επομένως, αλυσιτελώς προβάλλονται τυπικοί λόγοι περί αναρμοδιότητος και κακής συγκροτήσεως της Επιτροπής του Διαγωνισμού, καθώς και περί παραβάσεως ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, εφ’ όσον, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, η αιτούσα κοινοπραξία απεκλείσθη κατά δεσμία αρμοδιότητα και με υποστατή πράξη (1319/2.12.2011) της αρχής, η οποία βάλλεται αβασίμως από απόψεως εσωτερικής νομιμότητας και δεν αμφισβητείται ως προς την πραγματική της βάση. Επειδή, με τον αποκλεισμό της η αιτούσα κοινοπραξία δεν μπορεί πλέον να θεωρείται ως μετέχουσα στη διαδικασία του διαγωνισμού, αλλά κατέστη τρίτη ως προς αυτόν. Συνεπώς, άνευ εννόμου συμφέροντος προβάλλει αιτιάσεις κατά της συμμετοχής στον διαγωνισμό των δύο κοινοπραξιών που έγιναν αποδεκτές στο επόμενο, μετά τον αποκλεισμό της, στάδιο της διαδικασίας, χωρίς, μάλιστα, να προβάλλεται ειδικώς, ότι κατά παράβαση της αρχής της ισότητας, οι εν λόγω κοινοπραξίες δεν απεκλείσθησαν, μολονότι η τεχνική προσφορά τους παρουσίαζε την αυτή πλημμέλεια, ως προς την απόσταση της θωράκισης του υποθαλάσσιου αγωγού από τον πυθμένα της θαλάσσης. Ομοίως δε στερείται εννόμου συμφέροντος η αιτούσα για την προβολή λόγων που αφορούν τα επόμενα στάδια της διαδικασίας του διαγωνισμού. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση, καθώς και οι παρεμβάσεις των Δήμων ... και ... και να γίνει δεκτή η παρέμβαση της κοινοπραξίας με την επωνυμία «....».

Εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων...Επειδή, όταν προσβάλλεται διοικητική πράξη που έχει εκδοθεί κατά δεσμία αρμοδιότητα και ο αιτών δεν αμφισβητεί τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, εφ’ όσον, στα πλαίσια της παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας, πιθανολογείται σοβαρώς ότι, από πλευράς εσωτερικής νομιμότητος, η πράξη αυτή βάλλεται αβασίμως, τότε, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για περίπτωση ανυποστάτου πράξεως, παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα τυπικών λόγων, όπως είναι οι λόγοι περί αναρμοδιότητος, μη νομίμου συγκροτήσεως ή κακής συνθέσεως του συλλογικού οργάνου που εξέδωσε την πράξη, ή οργάνου που γνωμοδότησε κατά την διαδικασία εκδόσεώς της, καθώς και οι λόγοι περί μη τηρήσεως των τύπων που έχουν ταχθεί από το νόμο για την έκδοσή της. Και τούτο διότι το διοικητικό όργανο, ακόμη και αν δεν είχε συντελεσθεί η προβαλλόμενη παραβίαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, θα όφειλε να εκδώσει την πράξη με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο (Ε.Α. 259/2012, πρβλ. Σ.τ.Ε. 530/2003 Ολομ., 2916/2007, Ε.Α. 63/2012, 949, 671/2011, κ.ά.). Επομένως, αλυσιτελώς προβάλλονται αιτιάσεις περί παραβάσεως ουσιωδών τύπων και κακής συνθέσεως της Επιτροπής του Διαγωνισμού, εφ’ όσον, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, η αιτούσα εταιρεία αποκλείσθηκε κατά δεσμία αρμοδιότητα, λόγω πλημμελείας της τεχνικής προσφοράς της, της οποίας δεν αμφισβητεί την πραγματική βάση, κατά τα ανωτέρω ειδικότερα εκτεθέντα (βλ. Ε.Α. 259/2012, πρβλ. Ε.Α. 961, 956/2008, 257, 63/2012, κ.ά.).

Διαγωνισμός για την ανάδειξη αντιδραστηρίων και αναλωσίμων...Επειδή, διαγωνιζόμενος ο οποίος νομίμως αποκλείεται από διαγωνισμό, δεν έχει έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει τη νομιμότητα συμμετοχής άλλου διαγωνιζομένου δεδομένου ότι με τον αποκλεισμό του καθίσταται τρίτος ως προς το διαγωνισμό. Κατ’ εξαίρεση διατηρεί έννομο συμφέρον προβολής του ισχυρισμού ότι κατά παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσης έγινε αποδεκτή η συμμετοχή άλλου διαγωνιζομένου για τον οποίο συντρέχει ο ίδιος λόγος αποκλεισμού ( Ε.Α. 684, 311/2009 κ.α.). Ενόψει τούτων η αιτούσα, η οποία νομίμως, κατά τα προεκτεθέντα, αποκλείστηκε από το διαγωνισμό, άνευ εννόμου συμφέροντος στρέφεται κατά της συμμετοχής στη διαδικασία της παρεμβαίνουσας εταιρείας “…” χωρίς να προβάλει παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσης.Επειδή, ενόψει των ανωτέρω πιθανολογείται σοβαρώς ότι η απόρριψη της προαναφερόμενης προσφοράς παρίσταται νόμιμη. Επομένως, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.

Επιτροπές διαγωνισμού.Σε περίπτωση μη νομίμου συγκροτήσεως αυτής λόγω μη ορισμού δύο εκ των πέντε μελών αυτής, πάσχει η γνωμοδότηση που αυτή διετύπωσε προς το αποφασίζον την κατακύρωση της προμήθειας όργανο, καθώς επίσης και η σχετική απόφαση κατακύρωσης του αποτελέσματος του διαγωνισμού, με την οποία ολοκληρώνεται η σύνθετη διοικητική ενέργεια. (βλ. ΠΡ ΙV Tμ 138/1996.

Δημόσια έργα- Ευθύνη αναδόχου:..Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα διότι δεν απάντησε σε ουσιώδη ισχυρισμό της προσφυγής του αναιρεσείοντος, κατά τον οποίο η ανάδοχος μη νόμιμα περιέλαβε στην 1η πιστοποίηση ποσό αποζημίωσης λόγω διάλυσης της σύμβασης, ενώ δεν εδικαιούτο την ως άνω αποζημίωση, διότι η διάλυση της σύμβασης δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του αναιρεσείοντος Δήμου, αλλά στο γεγονός ότι η ανάδοχος είχε περιλάβει στον 1ο Α.Π.Ε. ποσότητες εργασιών που αύξησαν υπερβολικά το κόστος του έργου, με αποτέλεσμα το νομαρχιακό συμβούλιο να μην εγκρίνει τη σχετική δαπάνη. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί διότι ο παραπάνω ισχυρισμός της προσφυγής του αναιρεσείοντος δεν ήταν ουσιώδης, αφού, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 9 του ν. 1418/1984 και 50 του π.δ. 609/1985, καταβάλλεται στον ανάδοχο αποζημίωση για διάλυση της σύμβασης, εφόσον η διάλυση εχώρησε με πρωτοβουλία του φορέα κατασκευής ή του κυρίου του έργου, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 1418/1984, ως εν προκειμένω, ως μόνη δε προϋπόθεση αποζημίωσης του αναδόχου τάσσεται, στην περίπτωση αυτή, οι ήδη εκτελεσθείσες εργασίες να είναι αξίας μικρότερης από τα  του αρχικού συνολικού συμβατικού ποσού, γεγονός που ο αναιρεσείων δεν αμφισβήτησε με την προσφυγή του και συνεπώς, δεν ασκεί, στην προκειμένη περίπτωση, επιρροή το ζήτημα της υπαιτιότητας ή μη του αναιρεσείοντος, (βλ. ΣτΕ 3752/2013).10. Επειδή, προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη διότι δεν απάντησε στον ισχυρισμό που είχε προβάλει ο αναιρεσείων με την προσφυγή του, κατά τον οποίο εσφαλμένα η ανάδοχος επικαλέσθηκε για να στηρίξει τις επίδικες αξιώσεις της τη διάταξη του άρθρου 904 του Αστικού Κώδικα, η οποία ορίζει ότι ο καταστάς πλουσιότερος άνευ νομίμου αιτία εκ της περιουσίας άλλου ή επί ζημία αυτού, υποχρεούται σε απόδοση της ωφελείας. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί, προεχόντως, ως αλυσιτελής, διότι το Διοικητικό Εφετείο δεν στήριξε την κρίση του στην παραπάνω διάταξη του άρθρου 904 του Αστικού Κώδικα, η οποία, άλλωστε, δεν ευρίσκει πεδίο εφαρμογής στην προκειμένη περίπτωση κατά την οποία η μεταξύ των δύο συμβαλλομένων σχέση, από την οποία είναι δυνατό να προέλθει πλουτισμός του ενός σε βάρος του άλλου, προέρχεται από έγκυρη διοικητική σύμβαση, οπότε εφαρμόζονται οι ειδικές διατάξεις που διέπουν την εκτέλεση της σύμβασης αυτής, (βλ. ΣτΕ 2370/2009).Επειδή, συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ: ..Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, δεν πιθανολογείται σοβαρά ότι δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη η επιβάρυνση του κόστους της προσφοράς της αιτούσης εταιρείας με ποσό (5.700.000 + 5.119 540 + 2 000 000 + 9 558 270 + 4.022.388 + 5.363.160=) 31 763.358 δραχμών το οποίο υπερκαλύπτει το προσδοκώμενο, σύμφωνα με την προσφορά της αιτούσης κέρδος των 26 645 917 δραχμών, με αποτέλεσμα να φαίνεται, καταρχήν, ότι νομίμως εκρίθη η προσφορά της αιτούσης εταιρείας ως αναιτιολόγητη και ζημιογόνος και να παρέλκει, ως αλυσιτελής, η έρευνα των ισχυρισμών που αναφέρονται στα υπόλοιπα κονδύλια με τα οποία επιβαρύνθηκε η προσφορά της αιτούσης εταιρείας. Εφόσον δε δεν πιθανολογείται σοβαρά ότι δεν είναι νομίμως αιτιολογημένος ο αποκλεισμός της αιτούσης εταιρείας από τον επίδικο διαγωνισμό, είναι, εν πάση περιπτώσει, απορριπτέοι, ως προβαλλόμενοι άνευ εννόμου συμφέροντος, οι ισχυρισμοί που στρέφονται κατά της κατακύρωσης του αποτελέσματος του διαγωνισμού στην παρεμβαίνουσα εταιρεία..η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί

Στην προκείμενη περίπτωση, η προσφεύγουσα βάλλει κατά της προσφοράς της μειοδότριας, στην οποία και κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, προβάλλοντας ότι αυτή είναι ασυνήθιστα χαμηλή, διότι δεν αποδείχτηκε το κονδύλιο των αναλωσίμων. Η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί συγκεκριμένα το κονδύλιο των αναλωσίμων προβάλλοντας με ορισμένο τρόπο ότι αυτό δεν επαρκή για την εκτέλεση της σύμβασης, ούτε επικαλείται ειδικότερα κοστολογήσιμα στοιχεία επί των οποίων στηρίζεται ο ισχυρισμός της περί ασυνήθιστα χαμηλού χαρακτήρα της προσφοράς της (…) Με το ανωτέρω περιεχόμενο και ενόψει όσων έγιναν δεκτά ανωτέρω, οι προκείμενοι ισχυρισμοί της (…), δεν παρίστανται ουσιώδεις και συγκεκριμένοι, ούτε επαρκούν για τον χαρακτηρισμό της προσφοράς της (...)ως ασυνήθιστα χαμηλής και, άρα, ο όγδοος λόγος της δεύτερης προδικαστικής προσφυγής πρέπει να απορριφθεί. 44. Επειδή, σύμφωνα με όσα αναλυτικά αναφέρονται στο σκεπτικό, η πρώτη προδικαστική προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή στο σύνολό της, η δεύτερη προδικαστική προσφυγή να γίνει εν μέρει δεκτή, και οι προσβαλλόμενες να ακυρωθούν κατά το μέρος τους με το οποίο έγιναν δεκτές οι προσφορές της (...)και της (...) και κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στην (…). 

Ανάθεση φύλαξης συστήματος...Επειδή, κατόπιν του ως άνω αποκλεισμού της αιτούσης από τον επίδικο διαγωνισμό και της απορρίψεως της σχετικής αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων αυτής από την ρηθείσα Επιτροπή Αναστολών, έχει εκλείψει το έννομο συμφέρον της αιτούσης εταιρείας να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της διακηρύξεως του διαγωνισμού αυτού (βλ. Ε.Α. 197/2009, 337/2005 κ.ά.). Πρέπει, συνεπώς, να απορριφθεί η κρινομένη αίτηση.

Εκτέλεση έργου:..Επειδή, η ανωτέρω κρίση της αναιρεσιβαλλόμενης δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, διότι ο ισχυρισμός που προέβαλε το αναιρεσείον με το από 19.6.2006 υπόμνημά του ενώπιον του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου, κατά τον οποίο ο υποβληθείς από την αναιρεσίβλητη 6ος λογαριασμός του έργου δεν συνοδευόταν από τις απαραίτητες, κατά το νόμο, για την πληρωμή του βεβαιώσεις περί ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας αυτής, δεν ήταν αλυσιτελής, όπως βασίμως προβάλλεται. Τούτο δε διότι σε περίπτωση που η αναιρεσίβλητη δεν είχε υποβάλει μαζί με τον 6ο λογαριασμό και τις ανωτέρω βεβαιώσεις, δεν θα υφίστατο υπαιτιότητα του Δημοσίου ως κυρίου του έργου για τη μη πληρωμή του και συνεπώς, δεν θα ήταν νόμιμη η από 21.6.2004 δήλωση της αναιρεσίβλητης περί διακοπής των εργασιών του έργου, κατά τα εκτιθέμενα στη σκέψη 4.Επειδή, συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα νόμιμη κρίση.

Ανάδειξη αναδόχου εκτελέσεως έργου:..Επειδή εν όψει των ανωτέρω εκτεθέντων διά την συμμετοχήν της εις τον επίδικον διαγωνισμόν η παρεμβαίνουσα ιταλική εταιρεία ... ώφειλε, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 24 παρ. 1 περ. γ, 2 περ. α, 3 π.δ. 23/93 και των διατάξεων της διακηρύξεως του επιδίκου διαγωνισμού, τελουσών εν αρμονία προς τας διατάξεις του άρθρου 24 της Οδηγίας 93/37/ΕΟΚ, να προσκομίση πιστοποιητικά ποινικού μητρώου των διοικούντων ταύτην, προερχόμενα από το κατά τόπον αρμόδιον διΆαυτούς ποινικόν δικαστήριον. Το πιστοποιητικόν τούτο δεν ηδύνατο να αναπληρωθή από υπεύθυνον δήλωσιν, διότι, όπως προκύπτει από το XV/D/002030/17.3.1997 έγγραφον της Γενικής Διευθύνσεως XV της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αι ιταλικαί αρχαί έχουν ανακοινώσει εις την Επιτροπήν ότι αρμοδία αρχή δια την έκδοσιν ποινικού μητρώου είναι το κατά τόπον αρμόδιον ποινικόν δικαστήριον. Συναφώς, ως προς το τελευταίο ζήτημα, η παρεμβαίνουσα αλλοδαπή εταιρεία ισχυρίζεται ότι η ιταλική νομοθεσία αρκείται εις την υποβολήν εκ μέρους του ενδιαφερομένου προσωρινής δηλώσεως, η οποία αντικαθιστά το πιστοποιητικόν ποινικού μητρώου που διαβιβάζεται μεταγενεστέρως απ’ ευθείας εις την αναθέτουσαν αρχήν. Οι ισχυρισμοί όμως αυτοί είναι αβάσιμοι, διότι η εσωτερική νομοθεσία της έδρας της εταιρείας δεν δύναται να κατασχύση των ειδικών διατάξεων της κοινοτικής οδηγίας και της ελληνικής νομοθεσίας, κατ’ εφαρμογήν των οποίων διεξήχθη ο επίδικος διαγωνισμός. Εξ άλλου, η υποβολή πιστοποιητικού ποινικού μητρώου δεν ηδύνατο να γίνη μεταγενεστέρως κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 28 του π.δ/τος 23/1993 και του αντίστοιχου άρθρου της οδηγίας 93/37/ΕΟΚ, το οποίον, όπως ελέχθη, δεν καλύπτει την περίπτωσιν της παντελούς ελλείψεως νομίμου δικαιολογητικού. Υπό τα δεδομένα αυτά μη νομίμως και δη κατά παράβασιν των ανωτέρω διατάξεων των άρθρων 24 και 28 του π.δ/τος 23/1993, έγινε δεκτή εις τον επίδικον διαγωνισμόν η παρεμβαίνουσα εταιρεία ... Διά τον λόγον δε αυτόν, βασίμως προβαλλόμενον διά της υπό κρίσιν αιτήσεως, η αίτησις αυτή πρέπει να γίνη δεκτή και να ακυρωθή η απόφασις του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων.