Παύση μέλους οργανισμού- Αίτηση ακυρώσεως: Υπό τα δεδομένα αυτά, η προσβαλλόμενη παύση και αντικατάσταση του αιτούντος στηρίχθηκε κατά τη Διοίκηση σε στοιχεία που αφορούν σε υποκειμενική και μάλιστα υπαίτια συμπεριφορά αυτού και, επομένως, υφίστατο υποχρέωση της Διοικήσεως να τον καλέσει σε ακρόαση πριν από την έκδοση της επίμαχης δυσμενούς γι’ αυτόν αποφάσεως (πρβλ. ΣτΕ 651/2014, 1877/2016 7μ), πρέπει δε να απορριφθούν ως αβάσιμα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την παρέμβαση. Περαιτέρω (πρβλ. ΣτΕ 651/2014, 1413/2014), με την ένδικη αίτηση και τον εξεταζόμενο λόγο (σελ. 14), ο αιτών αμφισβητεί ρητώς την ύπαρξη εκ μέρους του υπαίτιας συμπεριφοράς ή πλημμελούς εκτελέσεως καθηκόντων, η οποία «εμμέσως αλλά με τρόπο ευθύ» αποδίδεται σε αυτόν με την προσβαλλόμενη πράξη, επίσης δε, με την ένδικη αίτηση (σελ. 4 - 6) εκθέτει συνοπτικώς τις ενέργειες και τη στάση του, από την ανάληψη των καθηκόντων του έως την παύση του, «για την επιτυχία των σκοπών του συγκεκριμένου ν.π.ι.δ.» και την εύρυθμη, εν γένει, λειτουργία του. Επί πλέον με το από 11.12.2015 υπόμνημα από κοινού με τον Κ. ..., ο αιτών ρητώς αμφισβητεί ως «ανακριβείς» και τους ισχυρισμούς του ανωτέρω Γενικού Διευθυντή του .., των οποίων επίκληση έγινε από τη Διοίκηση όχι με την προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση, αλλά, το πρώτον, με το ΣΓ/σβ/1262010/ 10318/Δεκ. 2015 έγγραφο των απόψεων του Υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού προς το Δικαστήριο και μάλιστα χωρίς να εκφέρεται –και δη αιτιολογημένα– ιδία κρίση των συναρμοδίων Υπουργών, που εξέδωσαν την προσβαλλόμενη πράξη, σχετικά με τις προαναφερθείσες αιτιάσεις και εκτιμήσεις του ανωτέρω Γενικού Διευθυντή του .... όσον αφορά τον αιτούντα. Εν ώψει όλων αυτών, η προβολή του εξεταζόμενου λόγου ακυρώσεως παρίσταται λυσιτελής και αβασίμως προβάλλονται τα αντίθετα από τον παρεμβαίνοντα.

ΑΚΥΡΩΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ:Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι μη νόμιμη, διότι κατά παράβαση των άρθρων 20 παρ. 2 του Συντάγματος και 6 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α΄ 45), δεν επιτράπηκε στην αιτούσα, παρότι το ζήτησε, να εκθέσει τις απόψεις της πριν από τη λήψη της. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, δεν απαιτείται προηγούμενη ακρόαση του διοικούμενου, όταν η προσβαλλόμενη πράξη εκδίδεται με βάση αντικειμενικά δεδομένα, στην προκείμενη, δε, περίπτωση, αυτή εκδόθηκε με βάση το αντικειμενικό δεδομένο της διαγραφής της αιτούσας από τη δημοτική της παράταξη. Και τούτο, διότι το γεγονός αυτό έχει ως αυτόθροη, κατά το νόμο, συνέπεια την παύση της από τη θέση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, είναι δε αδιάφορο από την άποψη αυτή το γεγονός ότι η εν λόγω διαγραφή της μπορεί να έλαβε χώρα λόγω υποκειμενικής της συμπεριφοράς (πρβλ. ΣτΕ 1421/2011, σκ. 9, 3238/2007, σκ. 6), αφού το Δημοτικό Συμβούλιο δεν δύναται να ελέγξει τη νομιμότητα της απόφασης περί διαγραφής της. Διά ταύτ α Απορρίπτει την αίτηση. 

Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η νομιμότητα κάθε διοικητικής πράξης, εφόσον δεν ορίζεται στο νόμο διαφορετικά, κρίνεται σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης (ΣτΕ 532/2008, βλ. και ΣτΕ 2502/2004, 3573/2002 κά). Εν προκειμένω, κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης (5.10.2005), ίσχυε το άρθρο 82 παρ.3 του ν. 2071/1992, όπως το άρθρο αυτό είχε πριν αντικατασταθεί με το άρθρο 41 του ν. 3418/2005, και σύμφωνα με το οποίο η αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας επιτρέπεται με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής περί της συνδρομής λόγων υγείας. Ενόψει τούτου και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τέταρτη σκέψη, η αιτιολογία απόρριψης του ένδικου αιτήματος του αιτούντος δεν είναι νόμιμη. Και τούτο, διότι το αποφασίζον όργανο στηρίχθηκε στην εσφαλμένη αντίληψη ότι και οι ιατροί που εμπίπτουν στο άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992 (εκ προφανούς παραδρομής αναφέρεται στο πρακτικό της επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. το άρθρο 23 παρ. 5 του νόμου αυτού, το οποίο αφορά την απαλλαγή, για λόγους υγείας, από την υπηρεσία υπαίθρου, περίπτωση που δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω), δύνανται να συνεχίσουν την ειδίκευσή τους σε άλλη ειδικότητα, εφόσον πάσχουν από ασθένεια από τις περιοριστικά αναφερόμενες στο άρθρο 9 του ν. 2194/1994, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 20 παρ. 11 του ν. 2519/1997, το οποίο, όμως, αφορά, κατά τα ήδη λεχθέντα, στην έναρξη ειδικεύσεως για λόγους υγείας και όχι τη συνέχιση της εκπαιδεύσεως σε άλλη ειδικότητα. Δεδομένου δε του ότι, όπως προεκτέθηκε, κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, δεν ίσχυε ο ν. 3418/2005, ο οποίος ρητώς πλέον, ορίζει ότι οι ίδιες ασθένειες που συνιστούν λόγους έναρξης ειδίκευσης του ιατρού σε ειδικότητα της επιλογής του δικαιολογούν και την αλλαγή της ειδικότητας, το αποφασίζον όργανο ώφειλε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 82 παρ. 3 του ν.2071/1992, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική γνωμοδότηση της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής σχετικά με τη διαπίστωση λόγων υγείας, να διαλάβει ειδική αιτιολογία για το αν οι λόγοι αυτοί εμπόδιζαν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του στην αρχικώς επιλεγείσα ειδικότητα. Εξάλλου, ως τέτοια ειδική αιτιολογία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο τα διαλαμβανόμενα στο μεταγενέστερο της ήδη προσβαλλόμενης πράξης εσωτερικό Υ10δ/οικ.147123/1.12.2006 έγγραφο, το οποίο ο Συντονιστής της Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ απηύθυνε προς τη Διεύθυνση Προσωπικού και στο οποίο αναφέρει ότι, κατά την κρίση της Επιτροπής, η αναπηρία την οποία επικαλείται ο αιτών, δυσχεραίνει πολύ περισσότερο την άσκηση της Οφθαλμολογίας από την άσκηση της Γενικής Ιατρικής, διότι η Οφθαλμολογία, ως χειρουργική ειδικότητα απαιτεί άψογη δεξιότητα και κινητικότητα των οστών και αρθρώσεων των άνω άκρων. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη Υ10δ/93063/5.10.2005 πράξη του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος για αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας και να επιδικασθεί στο Δημόσιο η δικαστική δαπάνη του αιτούντος. Περαιτέρω δε, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη διοίκηση για νέα, νομίμως αιτιολογημένη κρίση, σύμφωνα με το ισχύον κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ:ζητείται η αναίρεση της 1996/2014 οριστικής αποφάσεως του ΙV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου (...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, ο σχετικός λόγος αναίρεσης κατ’ αυτήν την αιτίαση είναι βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, να αναπεμφθεί δε η υπόθεση στο εκδόν ΙV Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την εκ νέου εξέτασή της, περαιτέρω δε να διαταχθεί η απόδοση του παραβόλου που κατέθεσε η αναιρεσείουσα για την άσκηση της ένδικης αίτησης (άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο - ν. 4129/2013), ενώ, μετ’ εκτίμηση των συντρεχουσών περιστάσεων, πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων μερών τα δικαστικά έξοδα (άρθρ.275 Κ. Διοικ. Δικ. σε συνδ. με άρθρ. 123 π.δ/τος 1225/1981). Κατά την μειοψηφούσα όμως γνώμη της Προέδρου Ανδρονίκης Θεοτοκάτου και του Συμβούλου Γεωργίου Βοΐλη, για τους λόγους που οι ίδιοι εξέθεσαν σε προηγούμενη σκέψη της παρούσας, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως έπρεπε να γίνει δεκτή και να αναπεμφθεί η υπόθεση στο εκδόν την προσβαλλόμενη απόφαση Τμήμα προεχόντως για να εφαρμοσθεί απ’ αυτό στην κρινόμενη περίπτωση η διάταξη του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009. Αναιρεί την 1996/2014 απόφαση του ΙV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Επειδή, δέον όπως επισημανθεί ότι η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται να απορρίψει προσφορά ως ασυνήθιστα χαμηλή, χωρίς προηγουμένως να έχει τοποθετηθεί αιτιολογημένα η αναθέτουσα αρχή στους ουσιώδεις ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τις ελλείψεις στις εξηγήσεις της για την αιτιολόγηση της προσφοράς της. Περαιτέρω, κατά τα ως άνω αναφερόμενα, η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται το πρώτον, καθ’ υποκατάσταση της αναθέτουσας αρχής, να απορρίψει την προσφορά της προσφεύγουσας κρίνοντάς την ως ασυνήθιστα χαμηλή, αφ’ ης στιγμής στην προσφορά της περιλαμβάνονται όλα τα επιμέρους κόστη και έχει προσηκόντως συμπληρωθεί το έντυπο της οικονομικής της προσφοράς, η δε προσβαλλόμενη πάσχει ακυρότητα λόγω μη νόμιμης, ήτοι σαφούς, ειδικής και επαρκούς, αιτιολογίας. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πρέπει να ακυρωθεί, κατά τα ειδικώς αναφερόμενα στις ανωτέρω σκέψεις, και η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στην αναθέτουσα αρχή, προκειμένου αυτή να ασκήσει τις κατά νόμο αρμοδιότητές της

Δημοσιονομική διόρθωση δαπανών...Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη (σκ. 15 της παρούσας) σκοπός του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης είναι να παρέχεται δυνατότητα στο θιγόμενο πρόσωπο να ασκεί το δικαίωμά του άμυνας λυσιτελώς και ουσιαστικώς, αφού καταστεί γνώστης των πραγματικών και νομικών δεδομένων της σε βάρος του απειλούμενης δημοσιονομικής διόρθωσης. Εν προκειμένω, το εκκαλούν κλήθηκε να καταθέσει τις αντιρρήσεις του κατά της από 29.10.2015 έκθεσης προσωρινών αποτελεσμάτων ελέγχου, με την οποία έλαβε γνώση της νομικής και ιστορικής αιτίας της απειλούμενης σε βάρος του απόφασης, η δε ανταπόκρισή του, με τις 6329/11.12.2015 έγγραφες αντιρρήσεις του, και, μάλιστα ενδελεχής, όπως και με την έφεσή του εκθέτει, συνιστά πρόσθετη έμμεση επιβεβαίωση τούτου. Επομένως, η προβλεπόμενη διαδικασία άσκησης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης τηρήθηκε νομίμως και ο προεκτιθέμενος σκοπός επιτεύχθηκε. Επί της εκπλήρωσης του σκοπού του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης δεν ασκεί επιρροή ότι οι αντιρρήσεις του απορρίφθηκαν με την έκθεση οριστικών αποτελεσμάτων ελέγχου (670/22.12.2015), χωρίς να διατυπώνονται ειδικότερες κρίσεις επ’ αυτών. Κατ’ ακολουθία των προαναφερόμενων και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.

Παύση θητείας καλλιτεχνικού διυθυντή θεάτρου: Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω γενομένων δεκτών, η πρόωρη λήξη της θητείας του αιτούντος, ως καλλιτεχνικού διευθυντή του ..., αιτιολογείται νομίμως στην προσβαλλόμενη πράξη με την αναφορά σε δύο (2) σοβαρές παραβάσεις της νομοθεσίας εκ μέρους του. Συνεπώς, αβασίμως προβάλλει ο αιτών ότι η «ανάκληση» του διορισμού του έγινε άνευ συνδρομής σοβαρού λόγου, χωρίς νόμιμη αιτιολογία και κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Κατόπιν δε αυτού, αλυσιτελώς πλήσσονται τα λοιπά αιτιολογικά ερείσματα της προσβαλλόμενης πράξης... η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη.

Επειδή κατόπιν των ανωτέρω, η υπό κρίση προσφυγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, κατ’ αποδοχή του δεύτερου λόγου αυτής και δη καθ’ ο μέρος έγινε δεκτή άνευ η προσφορά της εταιρείας … και χωρίς προηγούμενη κλήση της προς παροχή διευκρινίσεων ως προς την ελλιπή συμπλήρωση του Πίνακα του Παραρτήματος IV, πρέπει δε κατά τούτο να αναπεμφθεί στον αναθέτοντα φορέα προκειμένου να προβεί στις οφειλόμενες ενέργειας. Να απορριφθεί κατά τους λοιπούς λόγους της. Να γίνει δεκτή η πρώτη παρέμβαση. Να γίνει δεκτή η δεύτερη παρέμβαση καθ’ ο μέρος απορρίπτεται η προσφυγή. Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη με αριθμ. πρωτ. 9043/24-11- 2021 απόφαση του Προέδρου & Διευθύνοντος Συμβούλου του αναθέτοντος φορέα, καθ΄ο μέρος, κρίθηκε αποδεκτή η οικονομική προσφορά της εταιρείας «…» άνευ ετέρου και χωρίς προηγούμενη κλήση της προς παροχή παραδεκτής διευκρίνισης, κατά το σκεπτικό. 

Παροχή υπηρεσιών ασφάλισης....Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στις προηγούμενες σκέψεις, ενόψει του συνολικού τιμήματος των ανατεθεισών υπηρεσιών ασφάλισης (329.609,65 ευρώ), του επιμέρους ποσού (284.125,65 ευρώ), που αντιστοιχεί στην ασφάλιση των αυτοκινήτων οχημάτων και μηχανημάτων έργου, τα οποία εκ του νόμου απαγορεύεται να κυκλοφορούν χωρίς ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης από ατυχήματα, της διάρκειας της ασφαλιστικής κάλυψης (για την κινητή και ακίνητη περιουσία από 31.5.2011 έως 31.12.2011 -επτά μήνες- και για τα δίκτυα ηλεκτροφωτισμού, φωτεινής σηματοδότησης και βυθιζόμενων εμποδίων από 1.7.2011 έως 31.12.2011), του γεγονότος ότι η επέλευση ασφαλιστικής περίπτωσης δηλώνεται αμέσως και το αργότερο εντός 8 ημερών από τη γνώση της, και συνεπάγεται συγκεκριμένες ενέργειες από τον ασφαλιστή, που απαιτείται να λάβουν χώρα χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, ειδικώς, δε, όσον αφορά στα αυτοκίνητα, εντός τριμήνου χρονικού διαστήματος, το Τμήμα άγεται στην κρίση, ότι η φερόμενη ως υπό κατάρτιση σύμβαση ήδη κατά το χρόνο που το πρώτον υποβλήθηκε στο Ζ΄ Κλιμάκιο για έλεγχο (24.11.2011) είχε εκτελεσθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος της. Συνεπώς, η Επίτροπος που εξέδωσε την προσβαλλόμενη αναρμοδίως κατά χρόνο επιλήφθηκε του ελέγχου του φακέλου και του σχεδίου σύμβασης, ενώ έπρεπε να απέχει από αυτόν, για το λόγο δε αυτό που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως πρέπει η προσβαλλόμενη πράξη να ανακληθεί.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η παρέμβαση της εταιρείας «…..», να γίνουν δεκτές η κρινόμενη αίτηση ανάκλησης και η υπέρ αυτής ασκηθείσα πρόσθετη παρέμβαση και να ανακληθεί η προσβαλλόμενη, ως αναρμοδίως κατά χρόνο εκδοθείσα.

Επειδή, τέλος, ως προς το λόγο της προσφυγής περί μη τήρησης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης λεκτέον ότι αφενός μεν ερείδεται επί εσφαλμένης προυπόθεσης διότι η αναθέτουσα αρχή δεν διέθετε διακριτική ευχέρεια ως προς την απόρριψη της προσφοράς του προσφεύγοντος αλλά όφειλε κατά δεσμία αρμοδιότητα να μην την αποδεχτεί διότι οι λόγοι αποκλεισμού του όρου 2.2.3.4- οι οποίοι ως έχει ήδη εκτεθεί συντρέχουν στο πρόσωπο του προσφεύγοντος- με τη συμπερίληψή τους στη διακήρυξη κατέστησαν υποχρεωτικοί και όχι δυνητικοί, σε κάθε δε περίπτωση τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος και αλυσιτελής διότι εκ του οικείου κανονιστικού πλαισίου ουδόλως προβλέπεται η παροχή ακρόασης από την αναθέτουσα αρχή, ο δε προσφεύγων δύναται νομίμως δια της άσκησης προδικαστικής προσφυγής ενώπιον της Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. να προβάλλει το σύνολο των ισχυρισμών του περί της μη νομιμότητας της προσβαλλόμενης, όπερ και έπραξε. Επομένως, η υπό κρίση προσφυγή τυγχάνει εν συνόλω απορριπτέα.