Καταλογισμός. ζητείται η ακύρωση της 218/2013 πράξης του Β΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία καταλογίστηκε ο εκκαλών, πρώην υπάλληλος του ...,με το ποσό των 6.826,03 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε αποδοχές που καταβλήθηκαν σε αυτόν αχρεωστήτως...o εκκαλών...δεν κατέθεσε το αποδεικτικό πληρωμής του οικείου παραβόλου έφεσης εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στον Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο (άρθρο 73 παρ. 1 και 3, βλ. σκ. ΙΙ), ήτοι μέχρι την πρώτη συζήτηση της έφεσης ή εντός πενθημέρου από την επομένη αυτής..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν στη σκέψη που προηγήθηκε, η έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Ζητείται η ακύρωση της 26495/30.5.2014 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων (..) Σε κάθε περίπτωση, από τον από 30.9.2011 Πίνακα Προσωπικού προκύπτει ότι οι τέσσερις (4) από τους έξι (6) συνολικά εργαζόμενους απασχολήθηκαν με 4ωρη απασχόληση, ενώ από τους από 14.9.2012 και 30.10.2013 όμοιους, εκ των οποίων ο τελευταίος είναι ετήσιος, προκύπτει ότι οι εκεί αναφερόμενοι πέντε (5) εργαζόμενοι ήταν μερικής (4ωρης) απασχόλησης και μάλιστα τέσσερις (4) από αυτούς εργάζονταν τρεις (3) μόνο ημέρες την εβδομάδα (……), με συνέπεια να μην προκύπτει συμμόρφωση του εκκαλούντος ως προς την υποχρέωση διατήρησης των 5 ΕΜΕ (βλ. και τις από 19.3.2014 βεβαιώσεις αποδοχών των μισθωτών ……., που αφορούν στο χρονικό διάστημα από 1.1.2013 έως 31.12.2013, από τις οποίες προκύπτει, έμμεσα, ως εκ του ύψους των αποδοχών, ότι απασχολήθηκαν με σύμβαση μερικής απασχόλησης). Περαιτέρω, η πτώση του κύκλου εργασιών και η αύξηση των χρεών της επιχείρησης του εκκαλούντος, ως απόρροια των εν γένει οικονομικών συνθηκών, πέραν του ό,τι δεν εξειδικεύονται με την έφεση και το υπόμνημα, τα οποία αρκούνται σε μια γενικόλογη επίκληση, σε κάθε περίπτωση ανάγονται στη συνήθη επιχειρηματική δραστηριότητα και συναλλακτικό κίνδυνο μιας επιχείρησης και δεν στοιχειοθετούν λόγο ανωτέρας βίας, ικανό να δικαιολογήσει την αναστολή των υποχρεώσεών του (Ε.Σ. Ι Τμ. 3096, 1218/2014, 2222/2012, 2445/2011, Σ.τ.Ε. 1960/2009, 3560/2005). Άλλωστε, κατά το χρόνο σύναψης της επίμαχης σύμβασης (1.7.2010) είχε ήδη ξεκινήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα (είχαν ήδη ψηφιστεί οι νόμοι 3833 και 3845/2010), με συνέπεια τέτοια γεγονότα να είναι προβλέψιμα για το μέσο συνετό επιχειρηματία, ενώ ο εκκαλών είχε πλήρη γνώση και του υφιστάμενου κατά τον χρόνο αυτό τραπεζικού του δανεισμού (είχαν ήδη συναφθεί οι δανειακές συμβάσεις 1643504/12.6.2008, 1535504/11.12.2007, 1536504/11.12.2007, 2501004305015/30.4.2010 και 1765504/10.5.2010). Πέραν αυτών, από τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος των οικονομικών ετών 2010 έως 2014, που αφορούν τις χρήσεις 2009-2013, προκύπτει ότι τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησής του ανήλθαν σε 328.880,50, 303.326,90, 327.022,15, 312.212,47 και 253.079,39 ευρώ, αντίστοιχα, πράγμα που σημαίνει ότι ουδόλως τεκμηριώνεται η επικαλούμενη δραματική πτώση του κύκλου εργασιών της επιχείρησής του κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα (5.4.2011 έως 4.4.2013). Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο 17 της συναφθείσας σύμβασης, η επίκληση τέτοιων περιστατικών έπρεπε να γνωστοποιηθεί άμεσα και εγγράφως στο αντισυμβαλλόμενο μέρος (Ε.Φ.Δ.), με διαβίβαση και των απαραίτητων αποδεικτικών στοιχείων, προκειμένου ο εκκαλών να επιτύχει την αναστολή των υποχρεώσεών του, η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα επεκτεινόταν πέραν της 30ης Ιουνίου 2012. Ωστόσο, ο εκκαλών ουδόλως τήρησε τη διαδικασία αυτή, αν και γνώριζε την υποχρέωσή του σε σχέση με τις θέσεις εργασίας. Τέλος, οι εν λόγω δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και η επακόλουθη σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων ελήφθησαν υπόψη από το νομοθέτη, ο οποίος θέσπισε ειδικό και ευνοϊκό για τις επιχειρήσεις αυτές τρόπο υπολογισμού της μείωσης της δημόσιας επιχορήγησης, όπως προκύπτει από το προοίμιο των 54321/ΕΣΥ5835/13.12.2011 και 33971/ΕΥΣ4335/1.8.2013 κοινών υπουργικών αποφάσεων, η ρύθμιση δε αυτή οδήγησε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε περιορισμό του ύψους της ανακτώμενης ενίσχυσης, η οποία, επιπλέον, δεν αφορά στο σύνολο της ληφθείσας χρηματοδότησης (121.521,40 ευρώ), αλλά είναι αναλογική, συναρτώμενη μόνο με τη μη τήρηση της συγκεκριμένης υποχρέωσης. Απορρίπτει την έφεση.

Ευθύνη υπολόγων (...)..η πράξη αυτή είναι μη προσβλητή με έφεση, καθώς αφενός εκδίδεται σε μερικότερο και χωρίς αυτοτέλεια στάδιο της διαδικασίας του κατασταλτικού ελέγχου των εκκαλουσών υπολόγων ΧΕΠ, δεν επιφέρει άμεσα δυσμενείς σε βάρος τους έννομες συνέπειες, και ειδικότερα, δεν αποτελεί εκτελεστό τίτλο βεβαίωσης οφειλής, οπότε είναι πράξη μη εκτελεστή, και αφετέρου από καμία διάταξη δεν προβλέπεται η προσβολή της με έφεση, που, άλλωστε, οι εκκαλούσες δύνανται να ασκήσουν, προβάλλοντας και όλες τις σχετικές με την επίδικη μη απαλλαγή τους αιτιάσεις, κατά της ενδεχόμενης πράξης καταλογισμού τους με το ποσό του οικείου ελλείμματος(...)Κατά συνέπεια, η έφεση πρέπει, συμπεριλαμβανομένου του αιτήματος των εκκαλουσών για την επιδίκαση της δικαστικής τους δαπάνης σε βάρος του αντιδίκου τους Ελληνικού Δημοσίου, να απορριφθεί

Αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές...Ενόψει των ισχυρισμών αυτών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η .... δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα αποστολής του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης (σχετ. το …./23.7.2014 έγγραφο της Γραμματείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου), το Τμήμα κρίνει αναγκαία την αναβολή έκδοσης οριστικής απόφασης, προκειμένου να προσκομισθούν τα ακόλουθα στοιχεία: 1) η …..2013 απόφαση του Διοικητή της ...., με την οποία λύθηκε αυτοδικαίως η υπαλληλική σχέση του εκκαλούντος, 2) οι από 17.9.2013 και 9.10.2013 αιτήσεις παραίτησης αυτού από την Υπηρεσία, 3) οι αιτήσεις με τις οποίες ο εκκαλών ζήτησε τη χορήγηση αδειών υπηρεσιακής εκπαίδευσης με αποδοχές (από 19.9.2005 η πρώτη και από 6.8.2007 η δεύτερη), καθώς και οι σχετικές αποφάσεις της .... περί χορήγησης των αδειών αυτών, 4) οι αιτήσεις με τις οποίες ο εκκαλών ζήτησε τη χορήγηση αδειών άνευ αποδοχών (από 11.2.2011 η πρώτη και από 15.9.2011 η δεύτερη), καθώς και οι σχετικές αποφάσεις περί χορήγησης των αδειών αυτών, 5) τα ….2005 έγγραφα της ...., 6) το ….2014 έγγραφο της ..., με το οποίο φέρεται ότι ζητήθηκε από τον εκκαλούντα το αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό των αποδοχών, όπως υπολογίστηκε από τον εκκαθαριστή της μισθοδοσίας, 7) τα λοιπά έγγραφα και στοιχεία της ..., με τα οποία τεκμηριώνεται αναλυτικά το ύψος του καταλογισθέντος σε βάρος του εκκαλούντος ποσού και 8) η ….2012 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου της ....

Παροχή υπηρεσιών εξωτερικού εμπειρογνώμονα...Ενόψει των ανωτέρω, εσφαλμένως η αναθέτουσα αρχή απέρριψε την προσφορά της προσφεύγουσας με την αιτιολογία ότι : «Ο οικονομικός φορέας ********** έχει υποβάλει ελλιπώς συμπληρωμένο ΤΕΥΔ καθώς η ομάδα που Αριθμός απόφασης: 30 / 2020 21 εμφανίζει, είναι λιγότερη κατά δύο μέλη από την απαιτούμενη από τη διακήρυξη όπως προκύπτει από στο Τμήμα Γ. Τεχνική και επαγγελματική ικανότητα σημείο 6 του ΤΕΥΔ και χωρίς τα απαιτούμενα προσόντα τα οποία απαιτεί η παράγραφος 2.2.6 και 2.4.6 της διακήρυξης. Απουσιάζει το μέλος της Ομάδας Έργου που περιγράφεται ως Ένα (1) στέλεχος, απόφοιτος ΑΕΙ Κοινωνιολογίας, ως Υπεύθυνος Συμβουλευτικών Υπηρεσιών, με 2ετή εμπειρία σε συγχρηματοδοτούμενα έργα από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, εμπειρία στην Συμβουλευτική ατόμων και επιχειρήσεων και καλή γνώση αγγλικών καθώς και το μέλος της Ομάδας Έργου που περιγράφεται ως Έναν (1) στέλεχος απόφοιτος ΑΕΙ/ΤΕΙ (Marketing/εμπορία διαφήμιση/επικοινωνία) ως Υπεύθυνος Digital Marketing, με τουλάχιστον 2ετή εμπειρία στο χώρο της διαφήμισης και του digital marketing. και καλή γνώση Αγγλικών στην παράγραφο 2.2.6 Τεχνική και επαγγελματική ικανότητα της προκήρυξης».

Με την υπό κρίση προδικαστική προσφυγή ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης, υπ’ αριθμό …/2022, απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής της … … …, με την οποία αποφασίσθηκε: (α) η διαπίστωση της μη επάρκειας των επανορθωτικών μέτρων αυτοκάθαρσης της επιχείρησής του, και (β) ο αποκλεισμός του από τα επόμενα στάδια της προκειμένης διαγωνιστικής διαδικασίας.

Μη νόμιμες οι δαπάνες Υπουργείου που αφορούν στην προμήθεια πρώτων υλών χρωμάτων από εταιρείες με σκοπό την κάλυψη αναγκών του, κατόπιν διενέργειας δύο (2) πρόχειρων διαγωνισμών καθόσον, επειδή πρόκειται για ομοειδή αγαθά, η συνολική αξία των οποίων υπερβαίνει, σε ετήσια βάση, το ποσό των 60.000 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ), έπρεπε να διενεργηθεί ανοικτός δημόσιος διαγωνισμός. Ο διατυπωθείς ισχυρισμός ότι η παράλειψη διενέργειας ανοικτού διαγωνισμού προκλήθηκε λόγω της καθυστερημένης έγκρισης από το ΥΠΑΑΝ της ένταξης των επίμαχων πρώτων υλών παρασκευής χρωμάτων στο Ενιαίο Πρόγραμμα Προμηθειών έτους 2013, προβάλλεται αλυσιτελώς, εφόσον το γεγονός αυτό δεν καθιστά νόμιμη τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, ενόψει μάλιστα της χρονικής εγγύτητας των δύο (2) πρόχειρων διαγωνισμών, που διενεργήθηκαν με διαφορά ενός (1) μόλις μήνα. 

Έλλειμμα στη διαχείριση νομικού προσώπου..Με τα δεδομένα αυτά το Τμήμα κρίνει ότι η παραπάνω δαπάνη δεν είναι νόμιμη  και το ποσό αυτό  συνιστά ουσιαστικό έλλειμμα στην διαχείριση, καθόσον προεχόντως  από  κανένα  στοιχείο του φακέλου δεν προκύπτει, ποιό ήταν πράγματι το έργο που  παρείχε ο ανωτέρω Σύμβουλος καθώς και η αναγκαιότητα αυτού. Συνακόλουθα νομίμως καταλογίστηκε με τη προσβαλλομένη ο εκκαλών, ο οποίος υπέγραψε τις σχετικές αποδείξεις πληρωμής εντελλόμενος τη παραπάνω δαπάνη, με το ποσό των 6.253.238 δραχμών (ήδη 18.351,39 ευρώ). Ανεξαρτήτως της συνταγματικότητας ή μη της διάταξης του άρθρου 45 του ν.4301/2014 (βλ. αναλυτικά σκ. 14 και 15), οι επίμαχες δαπάνες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της, αφού δεν αποδεικνύεται ότι αντιστοιχούν σε πραγματικά παρασχεθείσες υπηρεσίες δεδομένου ότι ούτε ο εκκαλών επικαλείται ούτε προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ποιο ήταν το έργο του Συμβούλου, για το οποίο καταβλήθηκε η επίμαχη αμοιβή και κατά συνέπεια δεν πληρούται η προβλεπόμενη στην παρ. 1 της διάταξης προϋπόθεση.

ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.6/897/2019

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ  Με την έφεση αυτή ζητείται η ακύρωση της 26495/30.5.2014 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων – ΕΣΠΑ του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του εκκαλούντος δημοσιονομική διόρθωση - ανάκτηση ποσού 7.777,37 ευρώ, πλέον τόκων, το οποίο προέρχεται από τη χρηματοδότηση της Πράξης με κωδικό ΟΠΣ 331872, που έχει ενταχθεί στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (Π.Ε.Π.) «Δυτική Ελλάδα – Πελοπόννησος – Ιόνιοι Νήσοι 2007-2013» και χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (Ε.Τ.Π.Α.) και από εθνικούς πόρους.(.....)Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο 17 της συναφθείσας σύμβασης, η επίκληση τέτοιων περιστατικών έπρεπε να γνωστοποιηθεί άμεσα και εγγράφως στο αντισυμβαλλόμενο μέρος (Ε.Φ.Δ.), με διαβίβαση και των απαραίτητων αποδεικτικών στοιχείων, προκειμένου ο εκκαλών να επιτύχει την αναστολή των υποχρεώσεών του, η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα επεκτεινόταν πέραν της 30ης Ιουνίου 2012. Ωστόσο, ο εκκαλών ουδόλως τήρησε τη διαδικασία αυτή, αν και γνώριζε την υποχρέωσή του σε σχέση με τις θέσεις εργασίας. Τέλος, οι εν λόγω δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και η επακόλουθη σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων ελήφθησαν υπόψη από το νομοθέτη, ο οποίος θέσπισε ειδικό και ευνοϊκό για τις επιχειρήσεις αυτές τρόπο υπολογισμού της μείωσης της δημόσιας επιχορήγησης, όπως προκύπτει από το προοίμιο των 54321/ΕΣΥ5835/13.12.2011 και 33971/ΕΥΣ4335/1.8.2013 κοινών υπουργικών αποφάσεων, η ρύθμιση δε αυτή οδήγησε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε περιορισμό του ύψους της ανακτώμενης ενίσχυσης, η οποία, επιπλέον, δεν αφορά στο σύνολο της ληφθείσας χρηματοδότησης (121.521,40 ευρώ), αλλά είναι αναλογική, συναρτώμενη μόνο με τη μη τήρηση της συγκεκριμένης υποχρέωσης. Απορρίπτει την έφεση.

Με την ένδικη έφεση ο εκκαλών επιδιώκει την ακύρωση της …/27.10.2020 πράξης της Α΄ Διεύθυνσης Απονομής Συντάξεων και Εφάπαξ Δημοσίου Τομέα του e-ΕΦΚΑ, με την οποία κανονίστηκε η σύνταξη του εκκαλούντος, προς τον σκοπό του επανακανονισμού αυτής βάσει του προϊσχύσαντος του ν. 4387/2016 νομοθετικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος, χωρίς την κράτηση για εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων και τις μειώσεις του ν. 4093/2012, οι οποίες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές.

Με την υπό κρίση έφεση ετέθη και το ζήτημα αν στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές των δικαστικών λειτουργών, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της αναλογίας μεταξύ αποδοχών ενεργείας και συντάξιμων αποδοχών, περιλαμβάνεται και η αποζημίωση που τυχόν παρέχεται σε αυτούς λόγω της συμμετοχής τους στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.

Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν και των διευκρινίσεων που δόθηκαν στην επαναδιάσκεψη της 8.3.2023, σεβόμενη τη δικαιοδοσία του κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος Δικαστηρίου, ως αυτή οριοθετήθηκε στη σκέψη 5, κρίνει ότι, εκ μόνου του λόγου ότι εγέρθηκε ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου το αναφερθέν στην προηγούμενη σκέψη ζήτημα, οφείλει, ως εκ της φύσης του ζητήματος και του ότι τούτο δεν έχει επιλυθεί με απόφαση του ως άνω ειδικού Δικαστηρίου, να απόσχει άνευ ετέρου και ανεξαρτήτως κάθε άλλου συναφούς ζητήματος, της εξετάσεως αυτού ώστε να παραπεμφθεί η κρινόμενη έφεση, ως προς τούτο, στο κατά το Σύνταγμα εν λόγω αρμόδιο ειδικό Δικαστήριο