ΕΣ/Τ1/144/2003
Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου
Η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι ση σχετική απόφαση του Διοικητή του Ι.Κ.Α. με την οποία αποσπάσθηκε η ως άνω υπάλληλος, δεν αναφέρονται οι εξαιρετικές υπηρεσιακές ανάγκες που απαιτούνται από το νόμο για την πραγματοποίηση της απόσπασης αυτής.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕλΣυν/Τμ.1/69/2002
Δαπάνες απόσπασης.Με αυτά τα πραγματικά περιστατικά και σύμφωνα με τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη η ελεγχόμενη δαπάνη απόσπασης δεν είναι νόμιμη γιατί η προλαβούσα απόσπαση του αναφερθέντος υπαλλήλου, που υπήρξε δεύτερη κατά σειράν, έγινε εντός έξι (6) μηνών από την αντίστοιχη προγενέστερη στον ίδιο τόπο, παρεκτός του ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι οι ανάγκες για τις οποίες αποσπάσθηκε ο υπάλληλος αυτός ήταν έκτακτες και ασυνήθιστες αλλ' αντίθετα πάγιες και σταθερές, προερχόμενες από την ύπαρξη μιας (1) κενής οργανικής θέσεως. Ως εκ τούτου δεν παρέχεται στον υπάλληλο αυτό δικαίωμα απολήψεως εξόδων απόσπασης. Επομένως το χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΕΣ/Τ4/91/2002
Τέλη κινητής τηλεφωνίας.Δαπάνη που δεν προβλέπεται από γενική ή ειδική διάταξη νόμου ούτε εξυπηρετεί αδήριτες υπηρεσιακές ανάγκες. Περ/γία: Χρήση από οδηγούς ασθενοφόρων όχι μόνο για υπηρεσιακές ανάγκες.
ΝΣΚ/309/2016
Δυνατότητα απόσπασης εργαζομένου του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ., χωρίς οργανική θέση, για συνυπηρέτηση με τον σύζυγό της, κατ' εφαρμογή του άρθρου 21, παρ. 1 του ν. 2946/2001.(...)Δεν επιτρέπεται η απόσπαση της Ε.Α. από το Υποκατάστημα Καλαμαριάς του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. στο Υποκατάστημα Αγίας Παρασκευής του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. λόγω συνυπηρέτησης με τον αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας σύζυγό της, διότι δεν κατέχει οργανική θέση (ομοφ.).
ΕλΣυν/Τμ.1/155/2000
Δαπάνες απόσπασης.Με τα δεδομένα όμως αυτά και όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, πρέπει να γίνει δεκτό, κατά την κρίση του Τμήματος τούτου, ότι, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι, η ως άνω γενόμενη απόσπαση της προαναφερόμενης υπαλλήλου, δεν είναι νόμιμη, εφόσον οι υπουργικές αποφάσεις απόσπασης αυτής (αρχικής και παράτασης), κατά παράβαση των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 68 του ν. 2683/1999 (ΦΕΚ Α' 19), δεν διαλαμβάνουν περιστατικά βάσει των οποίων να δύναται να γίνει δεκτό ότι συντρέχουν «συγκεκριμένες υπηρεσιακές ανάγκες» που δικαιολογούν την απόσπαση αυτής, μη νομίμως η ανωτέρω υπάλληλος προβάλλει τέτοια αξίωση, καθόσον, πέραν του εξωπραγματικού ενοικίου (372.000 το μήνα για δωμάτιο 15 τμ), ελλείπει η υπό του νόμου αξιούμενη προς τούτο προϋπόθεση της υποβολής δηλαδή τιμολογίου ή δελτίου παροχής υπηρεσιών για την καταβολή των ως άνω δαπανών. Παρέπεται λοιπόν ότι και η δαπάνη που δίνεται εντολή να πληρωθεί με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα προς ικανοποίηση της προβαλλόμενης από αυτήν αξιώσεως, δεν είναι νόμιμη, και γι' αυτό το ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί κατά παραδοχή των απόψεων του αρνηθέντος την θεώρηση Επιτρόπου.
ΕλΣυν/Τμ.4/94/2008
Εκπαίδευση υπαλλήλων(...) στο πλαίσιο της υποχρέωσης της Διοίκησης να μεριμνά για την επιμόρφωση των υπαλλήλων, δεν αποκλείεται η ανάθεση της εκτέλεσης του έργου αυτού και σε ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς, τούτο, όμως, μόνον υπό την προϋπόθεση ότι οι σχετικές ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν από τα αντίστοιχα προγράμματα του Ινστιτούτου ή του αρμόδιου Υπουργείου είτε εξ αιτίας του γεγονότος ότι τέτοιο πρόγραμμα δεν υφίσταται είτε λόγω του τυχόν επείγοντος χαρακτήρα της επιμόρφωσης, προκειμένου με αυτή, στη συνέχεια, να εξυπηρετηθούν πιεστικές υπηρεσιακές ανάγκες (βλ. την 176/2006 Πράξη IV Τμ. Ελ. Συν.).(...)Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη. Τούτο διότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η ανάληψη της επιμόρφωσης των υπαλλήλων από ιδιωτικό οργανισμό επιτρέπεται μόνον όταν οι σχετικές υπηρεσιακές ανάγκες δεν είναι δυνατόν, για λόγους αντικειμενικούς (έλλειψη προγραμμάτων με το ζητούμενο αντικείμενο ή επείγων χαρακτήρας της επιμόρφωσης), να καλυφθούν στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων είτε του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης (ΙΝ.ΕΠ.), είτε του οικείου δημόσιου φορέα (εν προκειμένω του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης). Η συνδρομή τέτοιων εξαιρετικών περιστάσεων, αν και συντρέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθ' όσον η εφαρμογή του π.δ/τος 118/2007, για το καθεστώς του οποίου ενημερώθηκαν οι υπάλληλοι του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. στο σεμινάριο της ιδιωτικής σχολής, ξεκινούσε από την 1.1.2008 (άρθρο 42 αυτού), δεν ασκεί, όμως, επιρροή εν προκειμένω, διότι, όπως προκύπτει από το Φ075/478/14.5.2008 έγγραφο του Τμήματος Επιμόρφωσης του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., κατά το χρονικό διάστημα από 5.12.2007 έως 7.12.2007 διενεργήθηκε από το ΙΝ.ΕΠ. σεμινάριο με το ίδιο ακριβώς θέμα, το οποίο και θα έπρεπε να παρακολουθήσουν οι εν λόγω υπάλληλοι.
ΕΣ/Τ1/195/2007
Καταρτισθείσα σύμβαση μίσθωσης έργου δεν είναι νόμιμη, ως αντίθετη στις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2527/1997, αφού καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δήμου. Τούτο δε, διότι, η ελεγχόμενη ως άνω σύμβαση καλύπτει, ως εκ του αντικειμένου της, υπηρεσιακές ανάγκες, οι οποίες δεν είναι ποσοτικά και χρονικά περιορισμένες, αλλά ανακύπτουν επανειλημμένως.
ΝΣΚ/182/2019
Αν είναι δυνατή η διενέργεια μετάταξης ή/και απόσπασης προσωπικού κατά παρέκκλιση των διατάξεων από το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας - ΕΣΚ (ν. 4440/2016) και κάθε αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης, κατά το άρθρο 32 του ν. 4559/2018, στη νεοσυσταθείσα Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης.(...) Η αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων νομιμοποιείται να εξετάσει τις επίμαχες αιτήσεις και να διενεργήσει τις σχετικές μεταβολές (μετατάξεις) εφόσον: α) υφίστανται κενές οργανικές θέσεις στις υπηρεσίες υποδοχής και β) κρίνει ότι εξυπηρετούνται οι υπηρεσιακές ανάγκες, όπως αυτές διαγράφονται στο άρθρο 32 του ν. 4559/2018.
ΝΣΚ/119/2018
Υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης σε απόφαση Διοικητικού Εφετείου, η οποία εκδόθηκε επί τη βάσει εσφαλμένου πραγματικού.Η Διοίκηση δεσμεύεται από την 123/2018 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία γίνεται δεκτή η αίτηση ακυρώσεως κατά της 73102/9-10-2017 αποφάσεως Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καίτοι αυτή εξεδόθη επί τη βάσει εσφαλμένου πραγματικού. Επιπλέον, η Διοίκηση θα πρέπει να προβεί, εκ νέου, σε έκδοση σχετικής απόφασης, με τήρηση της νόμιμης διαδικασίας (εισαγωγή ερωτήματος στο υπηρεσιακό συμβούλιο, προκειμένου να γνωμοδοτήσει σχετικά, εντός της κατά νόμον προθεσμίας), εφόσον εξακολουθούν να συντρέχουν οι εξαιρετικές υπηρεσιακές ανάγκες που οδήγησαν στην απόσπαση του εν λόγω υπαλλήλου (ομόφ
ΕΣ/Τ4/0025/2008
H ανάληψη της επιμόρφωσης των δημοσίων υπαλλήλων από ιδιωτικό οργανισμό επιτρέπεται μόνον όταν οι σχετικές υπηρεσιακές ανάγκες δεν είναι δυνατόν, για λόγους αντικειμενικούς (έλλειψη προγραμμάτων με το ζητούμενο αντικείμενο ή επείγων χαρακτήρας της επιμόρφωσης), να καλυφθούν στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων είτε του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης, είτε του οικείου Υπουργείου.
ΕΣ/ΚΛ.ΤΜ.4/15/2018
Καταβολή μισθωμάτων.(....) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη. Τούτο, δε, διότι, μετά τη λήξη της μισθωτικής σχέσεως μεταξύ των μερών, την 1.1.2015, δεν τηρήθηκαν από τα αρμόδια όργανα του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. οι προδιαληφθείσες ειδικές διατάξεις της νομοθεσίας που διέπει τις μισθώσεις του εν λόγω Ιδρύματος, οι οποίες, για μεν τη σύναψη νέας μισθώσεως επιβάλλουν τη διενέργεια διαγωνισμού, για δε την παράταση υφισταμένης μισθώσεως απαιτούν την έκδοση αιτιολογημένης αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος, με την οποία να διαπιστώνεται η συνδρομή των προαναφερομένων ειδικών προς τούτο προϋποθέσεων, ήτοι επείγουσες ή εξαιρετικές περιπτώσεις ή διενέργεια διαγωνισμού ο οποίος απέβη άκαρπος ή κρίθηκε ασύμφορος (βλ. σκ. ΙΙ.Β και ΙΙΙ.A.). (...). Κατόπιν τούτων και δοθέντος ότι, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω, οι διατάξεις των άρθρων 601 και 611 του Αστικού Κώδικα, που προβλέπουν την καταβολή αποζημιώσεως χρήσεως και την καταβολή μισθωμάτων λόγω σιωπηρής αναμισθώσεως, αντιστοίχως, δεν δύνανται να τύχουν εφαρμογής στις μισθώσεις που συνάπτουν το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και τα Ν.Π.Δ.Δ., το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. αρχικώς, και εν συνεχεία ο Ε.Φ.Κ.Α. δεν μπορούσαν να συνεχίζουν ακώλυτα τη χρήση του μισθίου, ενώ η χρήση αυτή δεν δύναται να παράσχει νόμιμο έρεισμα για την πληρωμή της επίμαχης δαπάνης. (...)Περαιτέρω όμως και δεδομένου ότι: 1) Η σύσταση του Ε.Φ.Κ.Α., ως οιονεί καθολικού διαδόχου του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., με την αυτοδίκαιη ένταξη των υφισταμένων φορέων κοινωνικής ασφαλίσεως σε αυτόν, δημιούργησε ανακατατάξεις και επέφερε μεταβολές στις στεγαστικές ανάγκες των Υπηρεσιών του εν λόγω Φορέα, καθώς αυτές έπρεπε πλέον να καθοριστούν βάσει του υπηρετούντος ανθρώπινου δυναμικού στο σύνολο των Υπηρεσιών αυτού.....το Κλιμάκιο κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι τα αρμόδια όργανα του I.K.A.-E.T.A.M. και ακολούθως του ΕΦ.Κ.Α. ενήργησαν χωρίς πρόθεση καταστρατηγήσεως των οικείων διατάξεων, αλλά επειδή συγγνωστώς υπέλαβαν ότι μπορούσαν να ενεργήσουν όπως ενήργησαν.