Eπιβολή τελών καθαριότητας και φωτισμού:..εν πάση περιπτώσει, όπως ρητώς δέχεται η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση [γεγονός, άλλωστε, που είχε δεχθεί και ο αναιρεσείων Δήμος με την έφεσή του .. αλλά και με την κρινόμενη αίτηση .., απαραδέκτως δε αμφισβητεί τούτο με το κατατεθέν μετά τη συζήτηση της υποθέσεως από 24.4.2017 υπόμνημα], οι χώροι για τους οποίους επιβλήθηκαν τα επίδικα ποσά του ενιαίου ανταποδοτικού τέλους καθαριότητας και φωτισμού περιλαμβάνονται στην χερσαία ζώνη του λιμένος .., η οποία όχι μόνον κείται εκτός σχεδίου πόλεως, αλλά αποτελεί, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 4, κοινόχρηστο χώρο, με συνέπεια η αναιρεσίβλητη εταιρεία να μην οφείλει στον αναιρεσείοντα Δήμο τέλος καθαριότητος και φωτισμού για τους χώρους αυτούς και τις εντός αυτών εγκαταστάσεις, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά, καθ` ερμηνεία των παγίων περί του εν λόγω τέλους διατάξεων, στην αυτή ως άνω σκέψη σε συνδυασμό με τα εκτεθέντα στην σκέψη 3. Ενόψει δε του ότι η αναιρεσίβλητη εταιρεία δεν οφείλει το επίδικο τέλος σύμφωνα με τις πάγιες περί αυτού διατάξεις, αλυσιτελώς ο αναιρεσείων Δήμος προβάλλει, με το ανωτέρω υπόμνημά του, ότι δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της νεώτερης διατάξεως του άρθρου 13 του ν. 4337/2015 (Α΄ 129).Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, και ανεξαρτήτως της ειδικότερης αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα στο σύνολό της.

Επειδή, κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 16 του ν. 2639/1998, η απόφαση του Επιθεωρητή Εργασίας, με την οποία επιβάλλεται πρόστιμο σε εργοδότη για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας, πρέπει να είναι αιτιολογημένη λόγω της φύσεώς της, επαγόμενη δυσμενείς συνέπειες για τον εργοδότη, η αιτιολογία, όμως, αυτή δεν απαιτείται να περιέχεται στο σώμα της διοικητικής πράξεως που επιβάλει το πρόστιμο, αλλά νομίμως συμπληρώνεται από τα στοιχεία που ευρίσκονται στον φάκελο της υπόθεσης και τα οποία ελήφθησαν υπόψη κατά την επιβολή του προστίμου (πρβλ. ΣτΕ 4979/2014, 4166/2012, 208/2012, 473/2010, 2532/2009, 2092/2006, 4585/2005, 3864/2004 κ.ά.), όπως η κλήση του εργοδότη για παροχή εξηγήσεων επί της αποδιδόμενης παράβασης. Ενόψει τούτου, η αιτιολογία της ....2002 πράξεως επιβολής προστίμου, η οποία, όπως ήδη αναφέρθηκε ανωτέρω, μνημονεύει τις εφαρμοστέες διατάξεις και τα στοιχεία τέλεσης της παράβασης (αριθμός εργαζομένων, ημέρες και ώρες απασχόλησής τους στην αναιρεσίβλητη επιχείρηση, επωνυμία της άλλης επιχείρησης στην οποία απασχολούνταν με πλήρες ωράριο), νομίμως, δε συμπληρώνεται από το 581/20.3.2002 έγγραφο περί παροχής εξηγήσεων, ως προς τον συγκεκριμένο προσδιορισμό των εργαζομένων και του χρονικού διαστήματος, εντός του οποίου παρασχέθηκε η επιπλέον απασχόληση, είναι νόμιμη. Συνεπώς, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 16 του ν. 2639/1998, έκρινε ότι η πράξη επιβολής προστίμου εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας. Για τον λόγο αυτό, ο οποίος βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, πρέπει η αίτηση αυτή να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση των υπολοίπων λόγων αναίρεσης. Περαιτέρω, η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Περικοπές συντάξεων...Ενόψει δε των ανωτέρω απαντήσεων, πρέπει να απορριφθούν οι ασκηθείσες παρεμβάσεις των φυσικών και νομικών προσώπων, κατά το μέρος που με αυτές υποστηρίζεται ότι η διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α του ν. 4387/2016 αντίκειται στο Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. και ότι ο χρονικός περιορισμός της ισχύος των αποτελεσμάτων που έθεσαν οι 2287-2288/2015 αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας αφορά μόνον τη διαπίστωση της αντίθεσης προς το Σύνταγμα των διατάξεων των ν. 4051/2012 και 4093/2012 και δεν καταλαμβάνει και τη διαπιστωθείσα αντίθεση αυτών προς το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., και να γίνουν δεκτές, κατά το μέρος που με αυτές υποστηρίζεται ότι η ίδια ανωτέρω διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α του ν. 4387/2016 δεν καταλαμβάνει ρυθμιστικά και το διάστημα από 1.1.2013 έως την 11.5.2016 και ότι δεν είναι δυνατό να κριθούν σύμφωνες με το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. οι παραπάνω μειώσεις των συντάξεων βάσει των νόμων 4051/2012 και 4093/2012 για το χρονικό διάστημα από της θεσπίσεώς τους έως 11.5.2016 ενόψει των διαπιστώσεων που περιέχονται σε μελέτες, μεταγενέστερες των αποφάσεων 2287-2288/2015 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αντιστοίχως δε, πρέπει να γίνει δεκτή η παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου, κατά το μέρος που με αυτήν υποστηρίζεται ότι η ανωτέρω διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α΄ του ν. 4387/2016 είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. και ότι ο χρονικός περιορισμός της ισχύος των αποτελεσμάτων της αντισυνταγματικότητας που έθεσαν οι 2287-2288/2015 αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν αφορά μόνον τη διαπίστωση της αντίθεσης προς το Σύνταγμα των διατάξεων των ν. 4051/2012 και 4093/2012 αλλά καταλαμβάνει και τη διαπιστωθείσα αντίθεση αυτών προς το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου, και να απορριφθεί κατά το μέρος που με αυτήν υποστηρίζεται ότι η ίδια ανωτέρω διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α του ν. 4387/2016 καταλαμβάνει ρυθμιστικά και το διάστημα από 1.1.2013 έως την 11.5.2016 και ότι οι παραπάνω μειώσεις των συντάξεων βάσει των νόμων 4051/2012 και 4093/2012 είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. για το χρονικό διάστημα από της θεσπίσεώς των έως 11.5.2016 εφόσον από εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη, μεταγενέστερη των αποφάσεων 2287-2288/2015 της Ολομελείας, προκύπτει ή θα προκύψει ότι οι μειώσεις των συντάξεων από την έναρξη επιβολής τους ήταν κατ’ ουσίαν σύμφωνες με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ.Επειδή, μετά την επίλυση των ζητημάτων για τα οποία εισήχθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η κρινόμενη αγωγή πρέπει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 του ν. 3900/2010, να παραπεμφθεί προς εκδίκαση, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο αυτής, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών ως προς όλους τους ενάγοντες, πλην των με αριθμό δικογράφου 15 και 33, ως προς τους οποίους πρέπει να απορριφθεί (σκέψη 6) και, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, να μην επιβληθεί δικαστική δαπάνη.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΚΑΥΣΙΜΩΝ. (..) για προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητας, το σχέδιο της 1ης τροποποίησης της με αριθ. πρωτ. 33213/26.10.2017 σύμβασης...Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Με την κρινόμενη τροποποίηση επέρχεται επέκταση του αντικειμένου της αρχικής σύμβασης, με την προμήθεια επιπλέον ποσοτήτων για δύο (2) από τα προμηθευθέντα με την αρχική σύμβαση είδη λιπαντικών και την προμήθεια δύο νέων, μη προβλεπόμενων στην αρχική σύμβαση ειδών λιπαντικών, η οποία επιφέρει επαύξηση του συμβατικού τιμήματος κατά ποσοστό 43,68%(..)Επομένως, δεν συνιστά α) ήσσονος αξίας τροποποίηση ούτε β) μη ουσιώδη τροποποίηση, για τις οποίες δεν απαιτείται νέα διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης.(..). Σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, δεν είναι νόμιμη η σύναψη της ελεγχόμενης 1ης τροποποίησης της με αριθ. πρωτ. 33213/26.10.2017 σύμβασης "Προμήθεια λιπαντικών για τις ανάγκες του Δήμου ...", αφού δεν τεκμηριώνεται ότι συντρέχει κάποια από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 132 παρ. 1 του ν.4412/2016 περιπτώσεις τροποποίησης, για τις οποίες δεν απαιτείται νέα διαδικασία σύναψης σύμβασης. Επομένως, διαπιστώθηκε ότι συντρέχει νόμιμος λόγος που κωλύει την υπογραφή του υποβληθέντος για προσυμβατικό έλεγχο σχετικού σχεδίου σύμβασης.

ΑΠΟΝΟΜΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ λόγω θανάτου του πατέρα:.Επειδή, όπως προκύπτει από το όλο περιεχόμενο της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης και τα διαδικαστικά έγγραφα, διάδικοι στη δίκη ενώπιον του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου ... δεν ήταν οι αρχικώς ενάγοντες και ήδη αναιρεσίβλητοι ...., οι οποίοι είχαν αποβιώσει, κατά τα εκτεθέντα στην εν λόγω απόφαση, στις 8.2.2006 και στις 11.3.2011, αντιστοίχως, δηλαδή πριν τη συζήτηση (13.3.2015) της υπόθεσης ενώπιον του ως άνω δικάσαντος Δικαστηρίου, αλλά οι κληρονόμοι τους, οι οποίοι και μόνο νομιμοποιούνται παθητικώς (ως αναιρεσίβλητοι) στην κατ' αναίρεση δίκη και, συνεπώς, κατά των διαδίκων αυτών θα έπρεπε να στρέφεται η κρινόμενη αίτηση. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, η αίτηση αυτή στρέφεται κατά των ήδη θανόντων .... και όχι κατά των κληρονόμων τους, οι οποίοι δεν παρέστησαν στην παρούσα δίκη, ούτε άλλωστε προκύπτει ότι τους έγινε κοινοποίηση αντιγράφου της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης και της πράξης του Προέδρου περί ορισμού δικασίμου και εισηγητή της υπόθεσης. Με τα δεδομένα αυτά, η κρινόμενη αίτηση πρέπει, σύμφωνα με την προπαρατεθείσα διάταξη του άρθρου 558 του Κ.Πολ.Δ., να απορριφθεί ως απαράδεκτη (βλ. σχετικώς ΣτΕ 28/2017, 313/2011).

Αξιολόγηση υπαλλήλων:Επειδή η υπό κρίση διαφορά που αφορά τον ορισμό, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 51 του Ν. 3905/2010, Προϊστάμενου Γενικής Διευθύνσεως Υπηρεσίας του Δημοσίου για ορισμένο χρόνο, χωρίς όμως ουσιαστική αξιολόγηση των υποψηφίων υπαλλήλων, δεν ανήκει, κατά τα γενόμενα δεκτά στην τέταρτη σκέψη, στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά στην αρμοδιότητα του Διοικητικό Εφετείου … (σύμφωνα και με το άρθρο 3 του Ν. 702/1977). Επομένως η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στο Διοικητικό Εφετείο …, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 67 παράγραφος 1 του Π.Δ. 18/1989 (φ. 8) και του άρθρου 34 παράγραφοι 1 και 2 του Ν. 1968/1991 (φ. 150). .Κατά την μειοψηφήσασα γνώμη των Συμβούλων Γεωργίου Ποταμιά και Δημητρίου Μακρή καθώς και των δύο Παρέδρων, εν όψει της προαναφερθείσας απόψεώς τους, η κρινόμενη υπόθεση ανήκει στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, διότι περιλαμβάνεται στην σαφώς προβλεπομένη από την μνησθείσα δικονομική διάταξη κατηγορία υποθέσεων οι οποίες εκδικάζονται σε πρώτο και τελευταίο βαθμό από το Συμβούλιο της Επικρατείας ως αρμόδιο δικαστήριο και αφορούν την ανάθεση καθηκόντων Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων για ορισμένο χρονικό διάστημα, χωρίς διάκριση με βάση τον τρόπο, τα κριτήρια ή την διαδικασία επιλογής των υποψηφίων υπαλλήλων για ανάθεση των εν λόγω καθηκόντων.Παραπέμπει την κρινομένη αίτηση στο Διοικητικό Εφετείο …, κατά το σκεπτικό.

Με την κρινόμενη αίτηση όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με τα κατατεθέντα στις 4.4.2022, 12.4.2022, 20.10.2023 και 30.10.2023 υπομνήματα, για τη συζήτηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (με το 467399940952 0923 0096 ηλεκτρονικό παράβολο), ζητείται η αναίρεση της 569/2020 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία απορρίφθηκε η από 20.2.2019 έφεση της αναιρεσείουσας, πολιτικής από μεταβίβαση συνταξιούχου του Δημοσίου, κατά της 106/2018 πράξης του Α΄ Κλιμακίου του Δικαστηρίου. Με την πράξη αυτή κατά μερική παραδοχή ένστασης της αναιρεσείουσας κατά της 153460/16/16.1.2017 πράξης της Διεύθυνσης Διενέργειας Μεταβολών και Δειγματοληπτικών Ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), μεταρρυθμίσθηκε η εκκληθείσα καταλογιστική πράξη με περιορισμό του καταλογισθέντος ποσού σε 26.077,60 ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 70% της σύνταξης που της καταβλήθηκε αχρεωστήτως, σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 14 του ν. 2592/1998, κατά το χρονικό διάστημα από 1.9.2010 έως 30.10.2016, λόγω κατοχής από αυτήν θέσης στον δημόσιο τομέα. 

Παραχώρηση ακινήτου:..Επειδή, ενόψει της προεκτεθείσης ερμηνείας των διατάξεων, ο ισχυρισμός του αιτούντος Δήμου, σύμφωνα με τον οποίο η παράγραφος 2 του άρθρου 185 επιτρέπει, υπό προϋποθέσεις, την παραχώρηση και ακινήτων που δεν ανήκουν στην ιδιοκτησία των Δήμων, είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος. Η αναληφθείσα δε από τον αιτούντα Δήμο υποχρέωση να εξασφαλίσει ακίνητο για τη λειτουργία από τον φορέα “...” υπνωτηρίου, όπως περιγράφεται στη σχετική συμφωνία συνεργασίας, δεν νοείται ότι δύναται να εκπληρωθεί κατά παράβαση των διατάξεων του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα που ρυθμίζουν τη δράση των ΟΤΑ, ήτοι του άρθρου 185 παρ. 2 του ν. 3463/2006, εν προκειμένω, ούτε δύναται, άλλωστε, μόνη η συμφωνία αυτή να αποτελέσει αυτοτελή βάση για την παραχώρηση του ακινήτου, ώστε η “εγκατάσταση” δια της .../2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου να συνιστά απλή υλική ενέργεια, όπως ισχυρίζεται ο αιτών Δήμος. Τέλος, η ανάθεση της λειτουργίας του υπνωτηρίου και του χώρου σίτισης σε τρίτα νομικά πρόσωπα αρκεί για τον χαρακτηρισμό αυτής ως παραχώρησης κατά τις διατάξεις του προαναφερθέντος άρθρου 185, ενώ το γεγονός ότι δια των δομών αυτών εξυπηρετείται κοινωφελής σκοπός, ο οποίος ενδιαφέρει άμεσα τον αιτούντα Δήμο, δεν επηρεάζει την εφαρμογή της εν λόγω διατάξεως, αντιθέτως δε, συνιστά προϋπόθεση για την παραχώρηση ακινήτου κατά την παράγραφο 2 αυτής. Κατόπιν αυτών, είναι απορριπτέοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του αιτούντος Δήμου, όπως και η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της.

Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 29 του Ν. 4387/2016 περί χορήγησης προσωρινής σύνταξης

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται παραδεκτώς η αναίρεση της 24/2010 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή της ήδη αναιρεσείουσας εταιρίας, αναδόχου του δημόσιου έργου «Ε.Σ. Παγκρήτιο – Αποπεράτωση Εγκαταστάσεων Γ΄ Φάση», επί διαφοράς που ανέκυψε κατά την εκτέλεση του έργου αυτού και αφορά απαιτήσεις της αναιρεσείουσας από πρόσθετες εργασίες, οι οποίες δεν περιελήφθησαν στον 4ο Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα Εργασιών και το 5ο Πρωτόκολλο Κανονισμού Τιμών Μονάδας Νέων Εργασιών.(....)ο προσυμβατικός έλεγχος, από το Ελεγκτικό Συνέδριο, ενόψει του ύψους της προϋπολογιζόμενης δαπάνης, ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας συνάψεως συμβάσεων για την εκτέλεση δημοσίων έργων, δεν υποκαθιστά το δικαστικό έλεγχο, τον οποίο ασκούν τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και το Συμβούλιο της Επικρατείας επί της νομιμότητας των πράξεων που εντάσσονται στην εν γένει διαδικασία εκτελέσεως των διοικητικών συμβάσεων.Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.