Παροχή υπηρεσιών σίτισης φοιτητών-ανάθεση εκμετάλλευσης κυλικείων:ζητείται παραδεκτώς η λήψη ασφαλιστικών μέτρων, κατά το Ν. 2522/1997, επί διαφοράς που ανέκυψε κατά τη διεξαγωγή διαγωνισμού, στον οποίο έλαβε μέρος ο αιτών, για την ανάθεση σύμβασης παροχής υπηρεσιών σίτισης των φοιτητών του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Τ.Ε.Ι.) ..., διάρκειας τριών ετών και προϋπολογιζόμενης αξίας 1.800.000 ευρώ (με το φ.π.α.) για κάθε έτος.(...)Οίκοθεν νοείται ότι το ανωτέρω μη δεσμευτικό έγγραφο του Προέδρου του Τ.Ε.Ι. ... δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από την αναθέτουσα αρχή κατά την έκδοση εκτελεστών πράξεων σε μεταγενέστερα στάδια του διαγωνισμού και ιδίως στα στάδια εξέτασης των τεχνικών και οικονομικών προσφορών. Εξάλλου, εφόσον η αναθέτουσα αρχή δεν είχε αποφανθεί κατά το χρόνο άσκησης της από 9.3.2010 προσφυγής του αιτούντος είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν ενστάσεως του αιτούντος επί της νομιμότητας των τεχνικών προσφορών των διαγωνιζομένων, δεν υφίστατο σχετική εκτελεστή πράξη ή παράλειψη οργάνου αυτής, προσβλητή με προσφυγή του άρθρου 3 παρ. 2 του Ν. 2522/1997.(...)Τέλος, εφόσον ο διαγωνισμός δεν εμπίπτει, κατά τα εκτεθέντα στη δεύτερη σκέψη, ως προς το σκέλος που αφορά την ανάθεση της εκμετάλλευσης των κυλικείων στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ και του Ν. 2522/1997, η κρινόμενη αίτηση, καθό μέρος αμφισβητεί τη νομιμότητα της τεχνικής προσφοράς της παρεμβαίνουσας εταιρείας … για το σκέλος αυτό του διαγωνισμού, ασκείται απαραδέκτως ως αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.Απορρίπτει την αίτηση.

Ο κοινός εκπρόσωπος των συμπραττόντων γραφείων ασκεί την προσφυγή του ν.2522/1997 για λογαριασμό όλων των γραφείων που συμπράττουν. Νόμιμος ο αποκλεισμός  της περαιτέρω διαδικασίας των Γραφείων, τα οποία στελεχώνουν μελετητές των οποίων έληξε η ισχύς των πτυχίων τους και δεν προέβησαν εγκαίρως στις απαραίτητες ενέργειες για την ανανέωσή τους.(Σχ ΝΣΚ/257/2003)  

Παροχή υπηρεσιών φύλαξης...Επειδή, υπ’ αυτά τα δεδομένα η αιτιολογία της πληττομένης βαθμολογήσεως της αιτούσης με 100 βαθμούς στο κριτήριο Α2, αλλά και ως προς το κριτήριο Α3 είναι μη νόμιμη, όπως βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση (δεδομένου ότι δεν αμφισβητείται η εξ 100 βαθμολογία που δόθηκε στην αιτούσα για το κριτήριο Β2). Τούτο δε, διότι η επιτροπή ενστάσεων και ακολούθως το Δ.Σ. όχι μόνον δεν εξέφεραν ειδική κρίση για την βαθμολόγηση των διαγωνιζομένων στο κριτήριο Α2, όπως ήταν υποχρεωμένα από την 1121/2008 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά παραμέρισαν και άφησαν ανεφάρμοστες (υπολαμβάνοντάς τις, ακριβώς, ως ανεπίδεκτες εφαρμογής, όπως συνάγεται από το πρακτικό της επιτροπής) τις σχετικές ρυθμίσεις της διακηρύξεως τόσον ως προς το ανωτέρω κριτήριο, όσο και ως προς το κριτήριο Α3 (ως προς την αξιολόγηση του οποίου το Νοσοκομείο με την ήδη προσβαλλομένη πράξη του όσον αφορά την αιτούσα, έβη - κατά τα προεκτεθέντα - πέραν των υποχρεώσεων που υπείχε από την 1121/2008 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών, η οποία είχε απορρίψει τις αιτιάσεις της Ε.Π.Ε. … ως προς το κριτήριο αυτό). Σε αυτήν την αντίληψη στηρίζεται η δοθείσα ενιαίως για όλους τους διαγωνιζομένους βαθμολογία 100 στα επίμαχα κριτήρια. Οι ρυθμίσεις, όμως, της διακηρύξεως υποχρέωναν αντιθέτως τα όργανα του Νοσοκομείου να προβούν σε ουσιαστική κρίση, με εκτίμηση των προσόντων τους, για όσους διαγωνιζομένους υπήρχε σχετική υποχρέωση από την προηγηθείσα απόφαση της Επιτροπής Αναστολών · και αν μεν κάποια προσφορά υπερεκάλυπτε τα κατά την διακήρυξη κριτήρια, να της δώσουν αιτιολογημένα βαθμολογία άνω του 100, ενώ αν υπελείπετο, να την βαθμολογήσουν αιτιολογημένα με 99 έως 80 βαθμούς. Πρέπει, συνεπώς, να γίνει δεκτός ως βάσιμος ο σχετικός λόγος για μη νόμιμη αιτιολογία, που προβάλλεται με την υπό κρίσιν αίτηση και ν΄ ακυρωθεί η από 2.4.2009 πράξη του Δ. Σ. του Νοσοκομείου (υπό στοιχεία «έκτακτο θέμα 5ο» της 6ης συνεδριάσεώς του), με το πιο πάνω περιεχόμενο όσον αφορά την βαθμολογία της αιτούσης στα κριτήρια Α2 και Α3, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλομένων λόγων. Η δε υπόθεση πρέπει ν΄ αναπεμφθεί στο καθ’ ου Νοσοκομείο, προκειμένου να κρίνει αιτιολογημένα τους σχετικούς με την βαθμολογία της αιτούσης ισχυρισμούς της προδικαστικής προσφυγής της «…», μόνον όμως ως προς το κριτήριο Α2, σύμφωνα με την υποχρέωση που υπείχε σχετικώς με τα κριθέντα με την 1121/2008 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας. 

Δημόσια έργα. Διακήρυξη . Διαγωνισμός. Ανάθεση . Παράνομη παράλειψη ανάθεσης του δημοσίου έργου .Αίτηση αναιρέσεως..Επειδή, η διακήρυξη του διαγωνισμού αποτελεί το κανονιστικό πλαίσιο που δεσμεύει τόσο την Αρχή που διενεργεί το διαγωνισμό όσο και τους διαγωνιζομένους ....η εργοληπτική επιχείρηση που συμμετέχει ανεπιφυλάκτως σ’ ένα διαγωνισμό αποδέχεται πλήρως τη νομιμότητα της διακηρύξεως, με βάση την οποία διενεργείται η δημοπρασία για την ανάθεση της κατασκευής του έργου και επομένως δεν είναι επιτρεπτή η εκ μέρους της παρεμπίπτουσα, εκ των υστέρων αμφισβήτηση του κύρους των όρων της διακηρύξεως, με την ευκαιρία της προσβολής, ανάλογα με την έκβαση του διαγωνισμού για την εργοληπτική επιχείρηση, πράξεων που ανάγονται στη διεξαγωγή και τα αποτελέσματά του ..Ειδικώτερα, ως εκ της γενικότητος της διατυπώσεως του όρου 12 της διακηρύξεως του επιδίκου διαγωνισμού, όπως αυτός περιγράφεται από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση.., ο όρος αυτός της διακηρύξεως,οι ειδικές ρήτρες της οποίας υπερισχύουν των γενικών διατάξεων, έχει την έννοια ότι επί ακυρώσεως ή μη εγκρίσεως του αποτελέσματος του διαγωνισμού δεν γεννάται αξίωση αποζημιώσεως των συμμετασχόντων σε αυτόν, τούτο δε ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο χωρεί η ακύρωση ή η μη έγκριση του αποτελέσματος του διαγωνισμού. ... ο όρος αυτός της διακηρύξεως δεν είχε αμφισβητηθή επικαίρως από την αναιρεσείουσα, η οποία συμμετέσχε στον διαγωνισμό ανεπιφυλάκτως. Υπό τα δεδομένα αυτά, δεν εγεννήθη εν προκειμένω αξίωση της αναιρεσειούσης προς αποζημίωση λόγω της μη εγκρίσεως του αποτελέσματος του διαγωνισμού αυτού. Είναι, συνεπώς, απορριπτέα όλα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινομένη αίτηση,

ΣΤΕ –διακήρυξη ––αποκλεισμός υποψηφίου.(...)Επειδή, η αιτούσα προέβαλε με την προσφυγή του άρθρου 3 παρ. 2 του ν. 2522/1997 και επαναλαμβάνει με την κρινόμενη αίτηση, ότι ο παραπάνω όρος της διακηρύξεως, ο οποίος επιτρέπει τη συμμετοχή στο διαγωνισμό μόνο επιχειρήσεων με συνολικό κύκλο εργασιών κατά την τελευταία τριετία ίσο ή μεγαλύτερο με το 1/3 της προϋπολογισθείσας δαπάνης (ήτοι εν προκειμένω 1.000.000 ευρώ), την αποκλείει παρανόμως από το διαγωνισμό, διότι θεσπίζει κριτήρια συμμετοχής μη προβλεπόμενα από την οδηγία 2004/18/ΕΚ και το π.δ. 118/2007, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και υπερβαίνει τα άκρα όρια της διακριτικής ευχέρειας της διοικήσεως, εφόσον οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο κλάδο δεν παρουσιάζουν τον απαιτούμενο ως άνω κύκλο εργασιών. Ο λόγος, όμως, αυτός δεν πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμος, διότι ο πληττόμενος αυτός όρος της διακηρύξεως που αποβλέπει στον έλεγχο της κατά τεκμήριο ικανότητας των διαγωνιζομένων να ανταποκριθούν στην εκτέλεση της επίμαχης προμήθειας και θεσπίζει εύλογη προϋπόθεση καταλληλότητας ως προς τη δυνατότητα αυτών να μετάσχουν στο διαγωνισμό, φαίνεται να είναι σύμφωνος με τις προαναφερθείσες διατάξεις της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, του π.δ. 60/2007 και του π.δ. 118/2007. Εξ άλλου, τα προβαλλόμενα περί του ότι πρόκειται περί φωτογραφικού όρου είναι απορριπτέα προεχόντως λόγω της αοριστίας τους.

ΣΤΕ  –διακήρυξη –διαγωνισμός –ανάθεση –προμήθειες –προσφορές (...) Επειδή, η αιτούσα προέβαλε με την προσφυγή του άρθρου 3 παρ. 2 του ν. 2522/1997 και επαναλαμβάνει με την κρινόμενη αίτηση, ότι ο παραπάνω όρος της διακηρύξεως, ο οποίος επιτρέπει τη συμμετοχή στο διαγωνισμό μόνο επιχειρήσεων με συνολικό κύκλο εργασιών κατά την τελευταία τριετία ίσο ή μεγαλύτερο με το 1/3 της προϋπολογισθείσας δαπάνης (ήτοι εν προκειμένω 1.800.000 ευρώ), την αποκλείει παρανόμως από το διαγωνισμό, διότι θεσπίζει κριτήρια συμμετοχής μη προβλεπόμενα από την οδηγία 2004/18/ΕΚ και το π.δ. 118/2007, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και υπερβαίνει τα άκρα όρια της διακριτικής ευχέρειας της διοικήσεως, εφόσον οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο κλάδο δεν παρουσιάζουν τον απαιτούμενο ως άνω κύκλο εργασιών. Ο λόγος, όμως, αυτός δεν πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμος, διότι ο πληττόμενος αυτός όρος της διακηρύξεως που αποβλέπει στον έλεγχο της κατά τεκμήριο ικανότητας των διαγωνιζομένων να ανταποκριθούν στην εκτέλεση της επίμαχης προμήθειας και θεσπίζει εύλογη προϋπόθεση καταλληλότητας ως προς τη δυνατότητα αυτών να μετάσχουν στο διαγωνισμό, φαίνεται να είναι σύμφωνος με τις προαναφερθείσες διατάξεις της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, του π.δ. 60/2007 και του π.δ. 118/2007. Εξ άλλου, τα προβαλλόμενα περί του ότι πρόκειται περί φωτογραφικού όρου είναι απορριπτέα προεχόντως λόγω της αοριστίας τους.

Προμήθεια μονάδας αφαλάτωσης θαλασσινού νερού...Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, εν προκειμένω η αναθέτουσα αρχή με την υπ’ αριθμ. 249/2007 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου ... ενέκρινε το πρακτικό οικονομικής αξιολόγησης και ανάθεσε την ένδικη προμήθεια στην εταιρεία ……. Στη συνέχεια, με την υπ’ αριθμ. 23/2008 απόφασή της αποφάσισε «τον αποκλεισμό της ……. από την περαιτέρω συμμετοχή της στο διαγωνισμό για την προμήθεια φορητής μονάδας θαλασσινού νερού…», επειδή, η προσφορά της παρουσίαζε ουσιώδεις αποκλίσεις από τεχνικές προδιαγραφές, της διακήρυξης. Από το περιεχόμενο της τελευταίας αυτής απόφασης δεν συνάγεται ότι με αυτήν ανακαλείται ή επέρχεται τροποποίηση στην προηγηθείσα κατακυρωτική απόφαση, τα δε προβαλλόμενα από την αναθέτουσα αρχή, και μάλιστα, το πρώτον με το από 18-4-2008 υποβληθέν μετά τη συζήτηση υπόμνημά της, ότι με την υπ’ αριθμ. 23/2008 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου, ουσιαστικά, ματαιώθηκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού είναι, ελλείψει ρητής σχετικής διατυπώσεως, απορριπτέα ως αβάσιμα. Κατά συνέπεια, η εν λόγω (υπ’ αριθμ. 23/2008) απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου ... στερείται εκτελεστού χαρακτήρα, και δεν επιφέρει κανένα έννομο αποτέλεσμα μη υποκειμένη προσφυγή του άρθρου 3 του ν. 2522/1997. Επομένως, απαραδεκτώς προσβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση η τεκμαιρόμενη απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσης κατά της ως άνω υπ’ αριθμ. 23/2008 απόφασης του Κοινοτικού Συμβουλίου ..., παρελκούσης ως αλυσιτελούς της έρευνας των προβαλλομένων λόγων.

Εξ άλλου, η διακήρυξη του διαγωνισμού, ως κανονιστική πράξη δεσμεύει με τους όρους της, τόσο τους τρίτους προς τους οποίους απευθύνεται, όσο και το ίδιο το νομικό πρόσωπο που προκηρύσσει το σχετικό διαγωνισμό, το οποίο υποχρεούται εφεξής και μέχρι τέλους της διαδικασίας του διαγωνισμού να εφαρμόζει τα όσα ορίζονται σε αυτή (βλ. Πράξεις VI Τμ. Ε.Σ. 181/2006, 31/2003, 105/2003). Η αρχή αυτή της δεσμευτικότητας της διακηρύξεως κατοχυρώνεται και στο κοινοτικό δίκαιο, αφού κάθε απόκλιση από τους όρους αυτής αποτελεί παραβίαση της αρχής της ισότητας των διαγωνιζομένων (βλ. Πράξη VI Τμ. Ε.Σ. 70/2006). Κατά συνέπεια, τυχόν παράβαση ουσιώδους όρου της διακήρυξης, είτε κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, είτε κατά τη συνομολόγηση της σύμβασης που καταρτίζεται μετά τη διενέργεια του διαγωνισμού, είτε κατά το στάδιο εκτέλεσης αυτής, καθιστά μη νόμιμη τη σχετική διαδικασία και επάγεται ακυρότητα (βλ. Πράξεις IV Τμ. Ε.Σ. 70/2003, 105/2002, 78, 4/2001, 85/2000).

Προμήθειες...Επειδή, δια της παραπομπής του άρθρου 2.1 της διακηρύξεως στις διατάξεις των υπ’ αριθμ. Π5/264/1977, Π5/268/1977 αποφάσεων του Υπουργού Εμπορίου, όπως αυτές τροποποιήθηκαν με τις υπ’ αριθμ. Π5/268/1980 και Π5/568/1980 αποφάσεις του ιδίου υπουργού, οι διατάξεις αυτές κατέστησαν ρήτρες της διακηρύξεως και, ακολούθως, της συναφθείσης συμβάσεως. Δοθέντος δε ότι, όπως βεβαιώνεται στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση και δεν αμφισβητήθηκε από την αναιρεσείουσα ενώπιον του εφετείου ούτε αμφισβητείται κατ’ αναίρεση, η τελευταία δεν είχε προσβάλει ευθέως τη διακήρυξη με αίτηση ακυρώσεως, οι λόγοι της προσφυγής με τους οποίους αμφισβήτησε την ισχύ των ανωτέρω διατάξεων ήσαν απορριπτέοι ως απαράδεκτοι. Και τούτο διότι, με την ανεπιφύλακτη συμμετοχή της στο διαγωνισμό η αναιρεσείουσα αποδέχθηκε πλήρως τη νομιμότητα της διακηρύξεως και των όρων αυτής, και επομένως δεν είναι επιτρεπτή η εκ μέρους της παρεμπίπτουσα, εκ των υστέρων, αμφισβήτηση του κύρους των όρων της διακηρύξεως, με την ευκαιρία της προσβολής πράξεων που εκδίδονται είτε κατά την διαδικασία διεξαγωγής του διαγωνισμού είτε κατά την λειτουργία της συμβάσεως (βλ. Σ.τ.Ε. 1415/2000 Ολομ., 2743/2003 κ.α.). Συνεπώς, ορθώς το δικάσαν δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, λόγω παραλείψεως της αναιρεσείουσας να ασκήσει προηγουμένως την προβλεπομένη από τη διακήρυξη ενδικοφανή προσφυγή, περαιτέρω δε, απέρριψε και τους λόγους της προσφυγής, με τους οποίους η αναιρεσείουσα αμφισβητούσε τη νομιμότητα όρων της διακηρύξεως, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθούν.

Ανάδειξη αναδόχου....Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως έχει ήδη εκτεθεί, η επιτροπή του διαγωνισμού, με το από 10.6.2009 πρακτικό έκρινε τυπικώς δεκτές τις τεχνικές προσφορές της αιτούσας και της παρεμβαίνουσας και ακολούθως προχώρησε στην αξιολόγηση και βαθμολόγησή τους. Με την προδικαστική της προσφυγή η αιτούσα προέβαλε, μεταξύ άλλων, ότι η τεχνική προσφορά της παρεμβαίνουσας ήταν απαράδεκτη και έπρεπε να απορριφθεί, ως μη καλύπτουσα απαράβατο όρο της διακήρυξης, προβλεπόμενο στις παρ. Γ2 και Γ3.2 και Γ.3.3 του παραρτήματος 1 αυτής, εφόσον δεν επιστοποιείτο στην προσφορά της η δυνατότητα των οχημάτων για την ταυτόχρονη μεταφορά των υπό διακίνηση ειδών σε διάφορες θερμοκρασίες, ενώ, αντιθέτως, από την υποβληθείσα από την παρεμβαίνουσα εκτύπωση του καταγραφικού θερμοκρασίας, η οποία περιελάμβανε μόνο μία γραμμική παράσταση με ένδειξη θερμοκρασίας, συναγόταν ότι τα οχήματά της διέθεταν μόνο ένα θάλαμο και δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές της διακήρυξης. Με την 23/23.12.2009 απόφαση του Δ.Σ. του .... η προσφυγή απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι το ΔΣ «κρίνει επαρκώς αιτιολογημένο ως προς όλες τις αιτιάσεις το … πρακτικό … (Αξιολόγηση Τεχνικών Προσφορών) της επιτροπής και ως εκ τούτου απορρίπτει την προσφυγή.». Με το περιεχόμενο αυτό, όμως, η τελευταία αυτή απόφαση του Δ.Σ. του ..., με την οποία απορρίφθηκε η κατ΄ άρθρο 3 ν. 2522/1997 προσφυγή της αιτούσας, δεν παρίσταται νομίμως αιτιολογημένη, δεδομένου ότι δεν αντιμετωπίζει, με ειδική κρίση, τον πιο πάνω, συγκεκριμένο ισχυρισμό της αιτούσας, ο οποίος προβλήθηκε με την προσφυγή αυτή και ήταν ουσιώδης εν όψει των απαιτήσεων της διακηρύξεως, όπως περιγράφονται στην προηγούμενη σκέψη. Για το λόγο αυτόν που προβάλλεται βασίμως πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να απορριφθεί η παρέμβαση, ενώ η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων λόγων που αφορούν τη βαθμολογία των τεχνικών προσφορών της αιτούσας και της παρεμβαίνουσας καθίσταται περιττή. Συνεπώς, πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη.