Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΣΤΕ/3602/2005

Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 1797/1988, 1731/1987, 1881/1990

Προμήθειες...Επειδή, δια της παραπομπής του άρθρου 2.1 της διακηρύξεως στις διατάξεις των υπ’ αριθμ. Π5/264/1977, Π5/268/1977 αποφάσεων του Υπουργού Εμπορίου, όπως αυτές τροποποιήθηκαν με τις υπ’ αριθμ. Π5/268/1980 και Π5/568/1980 αποφάσεις του ιδίου υπουργού, οι διατάξεις αυτές κατέστησαν ρήτρες της διακηρύξεως και, ακολούθως, της συναφθείσης συμβάσεως. Δοθέντος δε ότι, όπως βεβαιώνεται στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση και δεν αμφισβητήθηκε από την αναιρεσείουσα ενώπιον του εφετείου ούτε αμφισβητείται κατ’ αναίρεση, η τελευταία δεν είχε προσβάλει ευθέως τη διακήρυξη με αίτηση ακυρώσεως, οι λόγοι της προσφυγής με τους οποίους αμφισβήτησε την ισχύ των ανωτέρω διατάξεων ήσαν απορριπτέοι ως απαράδεκτοι. Και τούτο διότι, με την ανεπιφύλακτη συμμετοχή της στο διαγωνισμό η αναιρεσείουσα αποδέχθηκε πλήρως τη νομιμότητα της διακηρύξεως και των όρων αυτής, και επομένως δεν είναι επιτρεπτή η εκ μέρους της παρεμπίπτουσα, εκ των υστέρων, αμφισβήτηση του κύρους των όρων της διακηρύξεως, με την ευκαιρία της προσβολής πράξεων που εκδίδονται είτε κατά την διαδικασία διεξαγωγής του διαγωνισμού είτε κατά την λειτουργία της συμβάσεως (βλ. Σ.τ.Ε. 1415/2000 Ολομ., 2743/2003 κ.α.). Συνεπώς, ορθώς το δικάσαν δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, λόγω παραλείψεως της αναιρεσείουσας να ασκήσει προηγουμένως την προβλεπομένη από τη διακήρυξη ενδικοφανή προσφυγή, περαιτέρω δε, απέρριψε και τους λόγους της προσφυγής, με τους οποίους η αναιρεσείουσα αμφισβητούσε τη νομιμότητα όρων της διακηρύξεως, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθούν.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΣΤΕ 2560/2015

Με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα, διότι κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος και του άρθρου 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας απέρριψε τον λόγο της προσφυγής ότι, κατά παράβαση των εν λόγω διατάξεων, η αναιρεσείουσα δεν είχε κληθεί εγγράφως να εκθέσει τις απόψεις της πριν από την έκδοση της προσβληθείσης με την προσφυγή πράξεως. Ο λόγος αυτός αναιρέσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, προεχόντως διότι η αναιρεσείουσα δεν ανέφερε με το δικόγραφο της προσφυγής τους ισχυρισμούς, τους οποίους θα είχε προβάλει ενώπιον του αναιρεσιβλήτου Δήμου αν είχε κληθεί και οι οποίοι θα κλόνιζαν τις διαπιστώσεις του αναιρεσιβλήτου Δήμου ως προς την εκ μέρους της παράβαση των όρων της συμβάσεως και θα μπορούσαν, ενδεχομένως, εάν ετίθεντο υπόψη του Δήμου, να επηρεάσουν την απόφαση του αρμοδίου οργάνου του ως προς την λύση της επίδικης συμβάσεως (πρβλ. Σ.τ.Ε. 4447/2012 Ολομ.). Συνεπώς, ορθώς απερρίφθη από το Διοικητικό Εφετείο, έστω και με διαφορετική αιτιολογία, ο σχετικός με την παράβαση του δικαιώματος ακροάσεως λόγος της προσφυγής ....εν όψει των ανωτέρω, καθώς και εν όψει του ότι όλοι οι λοιποί προβαλλόμενοι με την κρινόμενη αίτηση λόγοι έχουν ήδη απορριφθεί με την υπ’ αριθ. 2381/2009 απόφαση του ΣΤ΄ Τμήματος υπό πενταμελή σύνθεση, όπως προκύπτει από την εν λόγω απόφαση, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.


ΣΤΕ/ΕΑ/1319/2007

Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι, κατά παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσεως, η αναθέτουσα αρχή, παρ’ότι διεπίστωσε ότι η εταιρεία «…» δεν προσκόμισε τα απαραίτητα έγγραφα των «ειδικών όρων», αρκέσθηκε στην υπεύθυνη δήλωσή της περί τηρήσεως των όρων της διακηρύξεως, ενώ, αντιθέτως, απέκλεισε την αιτούσα, η οποία υπέβαλε αντίστοιχη υπεύθυνη δήλωση. Ο λόγος, όμως, αυτός δεν πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος, δεδομένου ότι η αιτούσα δεν επικαλείται πλημμέλεια της προσφοράς της ως άνω εταιρείας όμοια με αυτήν ένεκα της οποίας εχώρησε ο αποκλεισμός της δικής της προσφοράς και η οποία προβλεπόταν, όπως αναφέρθηκε στην σκέψη 7, από τους «γενικούς», και όχι από τους «ειδικούς», όρους της διακηρύξεως. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, πιθανολογείται σοβαρώς ότι η αναθέτουσα αρχή νομίμως απέρριψε την προσφορά της αιτούσας, η δε υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα.


ΣτΕ ΕΑ 491/2006

ΣΤΕ –αίτηση ασφαλιστικών μέτρων – δημόσια έργα –διακήρυξη –διαγωνισμός –ανάθεση –προσφυγή –προσφορές – ένσταση –κοινοτικό δίκαιο.

Επειδή, παρά τους συγκεκριμένους ισχυρισμούς που είχαν προβάλει οι αιτούσες με τις διοικητικές προσφυγές τους, δεν διευκρινίζονται επαρκώς τα οικονομοτεχνικά δεδομένα, βάσει των οποίων η Διοίκηση προέβη στον υπολογισμό του κόστους των επιμάχων εργασιών, εν σχέσει προς τις ανάγκες του καθ’ου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Ως εκ τούτου, προκαλείται ασάφεια των προπαρατεθέντων όρων της διακηρύξεως, δεδομένου ότι δεν προκύπτουν σαφώς οι απαιτήσεις της υπηρεσίας, βάσει των οποίων υπολογίσθηκε το κόστος του αντικειμένου του διαγωνισμού....Επειδή, στο άρθρο 7 της διακηρύξεως.. ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι, προκειμένου να διαπιστωθεί η χρηματοπιστωτική και οικονομική γενικότερα κατάσταση του προσφέροντος, λαμβάνεται υπ’όψιν η οικονομική επιφάνεια της επιχειρήσεως..Επειδή, τέλος, οι αιτιάσεις σχετικά με το άρθρο 21 της διακηρύξεως, το οποίο καθορίζει τα δικαιολογητικά που θα πρέπει να προσκομίζει ο ανάδοχος για την πληρωμή του κατά την εκτέλεση της συμβάσεως, απαραδέκτως προβάλλονται, γιατί αμφισβητούν τη νομιμότητα όρου της διακηρύξεως που δεν συνδέεται με την διαδικασία διεξαγωγής του διαγωνισμού και αναθέσεως της εκτελέσεως των επιμάχων εργασιών, αλλά αφορούν το μεταγενέστερο στάδιο της εκτελέσεως της συμβάσεως..Διατάσσεται  η αναστολή της προόδου της διαδικασίας του διαγωνισμού.


ΣΤΕ 2551/2013

Δημόσια έργα. Διακήρυξη . Διαγωνισμός. Ανάθεση . Παράνομη παράλειψη ανάθεσης του δημοσίου έργου .Αίτηση αναιρέσεως..Επειδή, η διακήρυξη του διαγωνισμού αποτελεί το κανονιστικό πλαίσιο που δεσμεύει τόσο την Αρχή που διενεργεί το διαγωνισμό όσο και τους διαγωνιζομένους ....η εργοληπτική επιχείρηση που συμμετέχει ανεπιφυλάκτως σ’ ένα διαγωνισμό αποδέχεται πλήρως τη νομιμότητα της διακηρύξεως, με βάση την οποία διενεργείται η δημοπρασία για την ανάθεση της κατασκευής του έργου και επομένως δεν είναι επιτρεπτή η εκ μέρους της παρεμπίπτουσα, εκ των υστέρων αμφισβήτηση του κύρους των όρων της διακηρύξεως, με την ευκαιρία της προσβολής, ανάλογα με την έκβαση του διαγωνισμού για την εργοληπτική επιχείρηση, πράξεων που ανάγονται στη διεξαγωγή και τα αποτελέσματά του ..Ειδικώτερα, ως εκ της γενικότητος της διατυπώσεως του όρου 12 της διακηρύξεως του επιδίκου διαγωνισμού, όπως αυτός περιγράφεται από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση.., ο όρος αυτός της διακηρύξεως,οι ειδικές ρήτρες της οποίας υπερισχύουν των γενικών διατάξεων, έχει την έννοια ότι επί ακυρώσεως ή μη εγκρίσεως του αποτελέσματος του διαγωνισμού δεν γεννάται αξίωση αποζημιώσεως των συμμετασχόντων σε αυτόν, τούτο δε ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο χωρεί η ακύρωση ή η μη έγκριση του αποτελέσματος του διαγωνισμού. ... ο όρος αυτός της διακηρύξεως δεν είχε αμφισβητηθή επικαίρως από την αναιρεσείουσα, η οποία συμμετέσχε στον διαγωνισμό ανεπιφυλάκτως. Υπό τα δεδομένα αυτά, δεν εγεννήθη εν προκειμένω αξίωση της αναιρεσειούσης προς αποζημίωση λόγω της μη εγκρίσεως του αποτελέσματος του διαγωνισμού αυτού. Είναι, συνεπώς, απορριπτέα όλα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινομένη αίτηση,


ΕΣ/ΤΜ.6/3375/2014

ΔΑΚΟΚΤΟΝΙΑ (..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας Πράξεως, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι : Α) Η αποστολή σχεδίου διακηρύξεως από τον Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προς την Περιφέρεια .., συνιστά έκφραση απλής γνώμης σχετικά με τη νομιμότητα των όρων που περιέχονται σε αυτήν και ουδόλως καθίσταται υποχρεωτική για την αναθέτουσα αρχή...Β)  ...Κατά συνέπεια ο ως άνω όρος της διακηρύξεως, τεθείς προς το σκοπό αποφυγής της συνυπάρξεως στο ίδιο πρόσωπο ή σε συγγενείς α΄ βαθμού των ιδιοτήτων του ελεγχομένου και του ελέγχοντος τείνει, στην ομαλή και απρόσκοπτη εκτέλεση της συμβάσεως και είναι νόμιμος.Γ) Ο όρος της διακηρύξεως, σύμφωνα με τον οποίο ο ελκυστήρας που θα δηλώσει κάθε υποψήφιος εργολάβος για μία τοπική κοινότητα δεν πρέπει, επί ποινή αποκλεισμού, να δηλωθεί από τον ίδιο ή έτερο υποψήφιο σε μία άλλη τοπική κοινότητα διασφαλίζει την αποτελεσματική εκτέλεση του αντικειμένου της συμβάσεως, ...Ως εκ τούτου και αυτός ο όρος της διακηρύξεως παρίσταται νόμιμος, καθόσον δεν περιορίζει δυσανάλογα τη δυνατότητα συμμετοχής στο διαγωνισμό. Δ) Ως προς τους λοιπούς όρους της διακηρύξεως, οι οποίοι ούτως ή άλλως κρίθηκε ότι δεν είναι διακωλυτικοί της υπογραφής των σχεδίων συμβάσεως, το Τμήμα κρίνει ότι : α) ο όρος του άρθρου 10, σύμφωνα με τον οποίο η αναθέτουσα αρχή διατηρεί δικαίωμα αυξήσεως ή μειώσεως του αριθμού των ψεκασμών στην περίπτωση που απαιτείται, είναι νόμιμος, καθόσον δικαιολογείται από το αντικείμενο της συμβάσεως, το οποίο προσδιορίζεται από επιστημονικές μετρήσεις σχετικά με το όγκο των διακοπληθυσμών και τις υπάρχουσες κατά τη διενέργεια των ψεκασμών κλιματολογικές συνθήκες, ..., β) ο όρος .., σύμφωνα με τον οποίο η σύμβαση δύναται να τροποποιηθεί με κοινή συμφωνία των συμβαλλομένων είναι νόμιμος, στο μέτρο, που όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, η αναθέτουσα αρχή, δύναται, ως εκ του αντικειμένου των συμβάσεων, να αυξήσει ή να μειώσει τον αριθμό των ψεκασμών, γ) ο όρος του άρθρου 25, σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται με ποινή έκπτωσης η εκχώρηση από τον εργολάβο μέρους ή του συνόλου του κατακυρωθέντος έργου από τον ανάδοχο, χωρίς ειδική άδεια της υπηρεσίας και υπογραφή σχετικής πράξης, είναι μη νόμιμος κατά το μέρος που επιτρέπει, με συμφωνία των μερών, την υποκατάσταση των αναδόχων κατά την εκτέλεση της συμβάσεως, διότι τοιαύτη δυνατότητα δεν προβλέπεται στην κείμενη νομοθεσία ..ε) Ο όρος της παραγράφου 2 του Κεφαλαίου Ι του Παραρτήματος Α της διακηρύξεως καθώς του άρθρου 5 παρ.6 των οικείων σχεδίων συμβάσεως, σύμφωνα με τον οποίο οι ψεκασμοί θα διενεργηθούν κατά τη χρονική περίοδο από 1.6.2014 έως 15.11.2014 είναι μη νόμιμος στο μέτρο που επιτρέπει την έναρξη παροχής των υπηρεσιών πριν από την υπογραφή της οικείας συμβάσεως....Αποφαίνεται ότι δεν κωλύεται η υπογραφή των υποβληθέντων για έλεγχο σχεδίων συμβάσεων...(Ανακαλεί την 168/2014 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου) 


ΕΣ/ΚΠΕ.ΤΜ.4/16/2012

Εργασίες συντήρησης και επισκευής θερμοκηπίου:..Με τα δεδομένα αυτά το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι το αντικείμενο του ως άνω 23/9.6.2011 συμφωνητικού δεν αφορά σε εκτέλεση δημοσίου τεχνικού έργου, αλλά σε απλή εκτέλεση εργασιών, για την εκτέλεση των οποίων δεν απαιτούνται ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις και μέθοδοι και εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό αλλά αυτές δύναται να εκτελεστούν προσηκόντως από επαγγελματίες, που διαθέτουν τα κατάλληλα εργαλεία ή μηχανήματα και τη σχετική εμπειρία. Νομίμως, κατά συνέπεια, εφαρμόσθηκαν, εν προκειμένω, οι διατάξεις του ν. 2286/1995 και του π.δ. 118/2007 και όχι αυτές του ν. 3669/2008. Εξάλλου, εφόσον, κατά την διακήρυξη, το αντικείμενο της σύμβασης ήταν κατώτερο από 60.000 ευρώ, νομίμως έγινε η ανάθεση βάσει προχείρου μειοδοτικού διαγωνισμού, χωρίς να απαιτείται, κατά νόμο, η δημοσίευση της οικείας διακήρυξης. Περαιτέρω, τυχόν πλημμέλειες της διαγωνιστικής διαδικασίας εκμίσθωσης του θερμοκηπίου του Θεραπευτηρίου καθώς και της οικείας συμβάσεως δεν άπτονται της νομιμότητας του ελεγχόμενου εντάλματος, το οποίο εκδόθηκε για την εξόφληση του τιμήματος που αντιστοιχεί στις εργασίες που εκτελέσθηκαν δυνάμει του 23/9.6.2011 συμφωνητικού για τη συντήρηση και επισκευή του εν λόγω θερμοκηπίου. Ενόψει των ανωτέρω, οι αντίστοιχοι λόγοι διαφωνίας (ανωτέρω υπό α, β, γ) πρέπει να απορριφθούν. Πλην όμως, εφόσον ο διαγωνισμός για τη συντήρηση και επισκευή του εν λόγω θερμοκηπίου κατακυρώθηκε στην εταιρεία «....», με την οποία συνήφθη η σχετική σύμβαση και στο όνομα της οποίας εκδόθηκε το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα, το τελευταίο δεν συνοδεύεται από αντίστοιχο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, δεδομένου ότι το επισυναφθέν (28/20.6.2011) από προφανή παραδρομή έχει εκδοθεί από την εταιρεία «.....».Κατ’ ακολουθίαν των όσων εκτέθησαν, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.


ΣΤΕ 311/2011

Συνταξιοδοτικές παροχές:Επειδή, από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, σε συνδυασμό προς τα λοιπά διαδικαστικά έγγραφα προκύπτουν τα εξής: Με την 4864/18.03.1980 πράξη κανονισμού στρατιωτικής σύνταξης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους απονεμήθηκε στην αναιρεσείουσα, με την ιδιότητα της διαζευγμένης θυγατέρας, σύνταξη λόγω θανάτου του πατέρα της, λοχαγού εν αποστρατεία. Η αναιρεσείουσα με την από 13.05.1987 αίτησή της προς το αναιρεσίβλητο Ταμείο, ζήτησε να της απονεμηθεί το προβλεπόμενο μέρισμα που λάμβανε ο πατέρας της ως μέτοχος του Ταμείου. Η αίτηση απορρίφθηκε με την 2430/Σ.13/8.7.1987 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, με την αιτιολογία ότι το δικαίωμα της αναιρεσείουσας για απονομή μερίσματος, το οποίο είχε γεννηθεί στις 30.12.1980, ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 1105/1980, είχε αποσβεστεί, διότι δεν ασκήθηκε, κατά το άρθρο 1 παρ. 14 του ν.δ. 4198/1961, εντός πενταετίας από τη γέννησή του, δηλαδή μέχρι 30.12.1985. Ακολούθως, η αναιρεσείουσα υπέβαλε την 22213/30.11.1995 αίτηση με το ίδιο αίτημα, η οποία απορρίφθηκε με την 744/Σ.6/1996 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου. Η αναιρεσείουσα άσκησε στις 8.4.1999 την επίδικη αγωγή (α.π. 1370/8.4.1999), με την οποία ζήτησε να αναγνωριστεί η υποχρέωση του αναιρεσίβλητου Ταμείου να της καταβάλει ποσό που αντιστοιχούσε στα μερίσματα που θα ελάμβανε από 30.12.1980 έως 30.3.1999. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο .. εξέδωσε την 12640/1999 προδικαστική απόφαση και, ακολούθως, με την 1583/2001 απόφαση δέχτηκε εν μέρει την αγωγή, κρίνοντας ότι το δικαίωμα της αναιρεσείουσας να λάβει μέρισμα ήταν απαράγραπτο βάσει του άρθρου 31 του ν. 1027/1980 και ότι μπορούσε, συνεπώς, να ασκηθεί οποτεδήποτε, αναγνώρισε δε την υποχρέωση του αναιρεσίβλητου Ταμείου να της καταβάλει ποσό 3.216.931 δραχμών, που αντιστοιχούσε στα μερίσματα που θα ελάμβανε από 13.05.1987, ημερομηνία υποβολής της πρώτης αίτησής της, έως 30.3.1999. Κατά της απόφασης αυτής το Ταμείο άσκησε έφεση. Επ’ αυτής εκδόθηκε αρχικά η 1607/2004 προδικαστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου ..και, ακολούθως, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η έφεση, μεταρρυθμίστηκε η εκκληθείσα απόφαση και κρίθηκε ότι το δικαίωμα της αναιρεσείουσας να λάβει μέρισμα δεν υπέκειτο σε χρονικούς περιορισμούς, η απορρέουσα όμως από το δικαίωμα αυτό αξίωση υπέκειτο στη διετή παραγραφή του άρθρου 48 παρ. 3 του ν.δ. 496/1974. Με τις σκέψεις αυτές το εφετείο μεταρρύθμισε την πρωτόδικη απόφαση και περιόρισε το μέρισμα που εδικαιούτο να λάβει η αναιρεσείουσα από το Ταμείο σε 2.720 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα από 1.1.1996 ως 30.3.1999. 


ΕλΣυν.Τμ.6/2263/2011

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ:...ο αιτών Δήμος, με την υπό κρίση αίτησή του, ζητεί την ανάκληση της ως άνω πράξης του Κλιμακίου, προβάλλοντας τους παρακάτω λόγους: Α) ότι οι ποσότητες και τα είδη των προς προμήθεια αγαθών αναγράφονται στην 35/6.4.2011 έκθεση της Τεχνικής Υπηρεσίας, η οποία, μετά την έγκρισή της με την 105/12.4.2011 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου, κατέστη αναπόσπαστο μέρος της διακήρυξης..Β) Ότι η περίληψη της διακήρυξης που απεστάλη για δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Ε.Ε.Ε.Κ.) ανέγραφε εσφαλμένη ποσότητα καυσίμων λόγω τυπογραφικού λάθους..Γ) Ότι ο ελεγχόμενος διαγωνισμός νομίμως διενεργήθηκε από την Επιτροπή που συγκροτήθηκε με την 144/3.6.2011 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία αντικατέστησε την Επιτροπή που είχε συγκροτηθεί με την 10/3.2.2010, όμοιου περιεχομένου, απόφαση του ίδιου οργάνου..Δ) Ότι ο Δήμος θεώρησε ως δεδομένη τη χορήγηση εξουσιοδότησης για την ανάδειξη προμηθευτή και για το έτος 2012, καθόσον, από το έτος 1993 και εφεξής, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν ασκούσε η ίδια την αρμοδιότητα του άρθρου 41 του Ε.Κ.Π.Ο.Τ.Α., αλλά παρείχε σχετική εξουσιοδότηση στους ενδιαφερόμενους Δήμους...) Ότι συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι συνίστανται στο ενδεχόμενο να υποχρεωθεί να επαναλάβει τον ελεγχόμενο διαγωνισμό, ο οποίος έχει ήδη αποβεί άγονος δύο φορές κατά το έτος 2010, με κίνδυνο να μην προλάβει να ολοκληρώσει τη διαγωνιστική διαδικασία μέχρι τη λήξη της ισχύουσας σύμβασης προμήθειας καυσίμων..Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προεκτεθείσες σκέψεις, ορθά το ΣΤ΄ Κλιμάκιο, με την προσβαλλόμενη πράξη του, έκρινε ότι δεν ήταν νόμιμη η διαγωνιστική διαδικασία για την ανάθεση της ελεγχόμενης σύμβασης προμήθειας. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση ανάκλησης.


ΣΤΕ/ΕΑ/354/2014

Παροχή υπηρεσιών ασφάλειας αερομεταφορών..Επειδή, οι ως άνω ισχυρισμοί της .... δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς την βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της .... να συνεχίσει (μέχρι 24.5.2015, ήτοι ένα έτος μετά την λήξη της αρχικής συμβάσεως με την αιτούσα) την ακολουθουμένη μέχρι σήμερα πρακτική της μονομερούς παρατάσεως των συναφθεισών συμβάσεων (πρβλ. Ε.Α. 222/2013) – τυχόν καθυστερήσεις κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος διαγωνισμού μετά τον Απρίλιο του 2015 δεν θα οφείλονται στην ζητούμενη αναστολή εκτελέσεως της διακηρύξεως, αλλά σε αβέβαια και μελλοντικά γεγονότα (υποβολή ενστάσεων και προσφυγών στα επόμενα στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας). Επειδή, πρέπει κατόπιν αυτών να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης υπ’ αριθμ. Δ11/Ε/26887/17399/1.9.2014 πράξεως του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, με την οποίαν απορρίφθηκε η προσφυγή της αιτούσης κατά της διακηρύξεως, καθώς επίσης και ν΄ ανασταλεί η περαιτέρω πρόοδος της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση της συμβάσεως, που προκηρύχθηκε με την 5/2014 διακήρυξη της Υπηρεσίας ... [υπ’ αρ. πρωτ. Δ11/Ε/ 19991/13041/ 30.6.2014 απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων]. Οίκοθεν νοείται ότι, κατά το άρθρο 5 παρ. 8 του ν. 3886/2010, η αναθέτουσα Αρχή μπορεί να επαναλάβει την διαγωνιστική διαδικασία, αναμορφώνοντας καταλλήλως τους ως άνω επιμάχους όρους της διακηρύξεως.


ΕΣ/ΤΜ.4/231/2011

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Με  δεδομένα τα πραγματικά αυτά περιστατικά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη δεύτερη σκέψη της παρούσας, δεν είναι νόμιμη η ανάθεση της σύμβασης ομογενοποίησης του πληροφοριακού συστήματος απευθείας στην εταιρεία…..., διότι με την απόφαση ανάθεσης δεν αιτιολογείται – προσδιορίζεται ούτε η μοναδικότητα των τεχνικών χαρακτηριστικών της προσφοράς του αναδόχου, ούτε οι οικονομικές επιβαρύνσεις ή τεχνικές δυσχέρειες σε περίπτωση που η σύμβαση δεν ανατεθεί σε αυτόν.  Αντιθέτως, από το γεγονός ότι ο ΟΠΑΔ αποδέχεται εναλλακτική πρόταση από την ανταγωνίστρια εταιρεία, καταδεικνύεται ότι δεν υπάρχει μοναδικότητα του συγκεκριμένου παρόχου αλλά το έργο μπορεί να εκτελεστεί εξίσου αποτελεσματικά και από άλλους. Ομοίως, όσον αφορά την δεύτερη σύμβαση, και ανεξαρτήτως της νομιμότητας της αναδρομικότητάς της, στην πράξη ανάθεσης δεν αιτιολογείται  επίσης ο λόγος προσφυγής στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, ούτε αποδεικνύεται η συνδρομή των προϋποθέσεων οποιασδήποτε περίπτωσης του άρθρου 2 (παρ. 13) του ν. 2286/1995 (δικαιώματα αποκλειστικότητας, λόγοι επείγουσας ανάγκης κ.λπ.).  Επομένως, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη.  Η Σύμβουλος Μαρία Αθανασοπούλου έχει τη γνώμη ότι τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα πληρωμής θα μπορούσαν να θεωρηθούν για λόγους συγγνωστής πλάνης, ενόψει του ότι τα αρμόδια όργανα του Οργανισμού συγγνωστώς υπέλαβαν ότι μπορούσαν να προβούν στην ομογενοποίηση του συνόλου του λογισμικού του με την επέκταση του μηχανογραφικού συστήματος, κατόπιν αξιολόγησης των υφιστάμενων εφαρμογών που υποστήριζαν μηχανογραφικά την λειτουργία του, επιλέγοντας την εφαρμογή της ...., που καλύπτει της τεχνικές προδιαγραφές και απαιτήσεις του ΟΠΑΔ, καθώς και στην ανάθεση συντήρησης του συστήματος αυτού στην ίδια εταιρεία, αφού α) ήδη από το έτος 2002, με την 2/53392/0020/1.10.2002 εγκύκλιο του Υφυπουργού Οικονομικών, προτεινόταν η επέκταση των υφιστάμενων εφαρμογών των ΥΔΕ και Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, ώστε να καλύπτουν όλες τις περιφερειακές υπηρεσίες (ΥΠΑΔ), β) ήταν αναγκαία η συμφωνία των εφαρμογών με αυτές που ήδη χρησιμοποιούνταν στις ΥΔΕ, γ) οι εφαρμογές αυτές, και ειδικά η Οικονομική διαχείριση, έπρεπε να είναι συμβατές με αυτές των περιφερειακών υπηρεσιών αλλά και με την εφαρμογή της ΥΔΕ στο Υπουργείο Υγείας, η οποία θα εξέδιδε τα επιτροπικά και χρηματικά εντάλματα για τον ΟΠΑΔ και δ) η πρόταση της .... αξιολογήθηκε από την αρμόδια επιτροπή ως η πλέον συμφέρουσα για τον Οργανισμό.  Συνεπώς, σύμφωνα με όσα προηγουμένως κρίθηκαν, τα ελεγχόμενα εντάλματα κατά την πλειοψηφούσα γνώμη δεν πρέπει να θεωρηθούν.