Έκδοση νέων πράξεων καταλογισμού αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών ενισχύσεως βάμβακος μετά την ακύρωση προηγούμενων καταλογισμών - κύρος πράξεων συμψηφισμού εκδοθεισών βάσει των ακυρωθέντων καταλογισμών - χρονικό διάστημα για το οποίο πρέπει να επιβληθούν τόκοι - παραγραφή ή μη της αξιώσεως του Δημοσίου. Όσον αφορά το περιεχόμενο του εισηγητικού σημειώματος προς τον Υπουργό για νέο καταλογισμό των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει τα ουσιώδη στοιχεία του ιστορικού των υποθέσεων, μεταξύ των οποίων και την ακύρωση των αρχικών πράξεων καταλογισμού του Οργανισμού Βάμβακος, καθώς και τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί και αφορούν την ισχύ του καταλογισμού και του συμψηφισμού σε κάθε υπόθεση. Όσον αφορά την ισχύ του συμψηφισμού, μετά την ακύρωση της πράξεως καταλογισμού, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι η απόφαση περί συμψηφισμού μετά την ακύρωση της καταλογιστικής πράξεως, στην οποία στηριζόταν, έχει απολέσει το νόμιμο έρεισμά της και δεν ισχύει πλέον. Όσον αφορά τον υπολογισμό των οφειλόμενων τόκων, στη νέα ειδική έκθεση που θα συνταχθεί θα περιλαμβάνεται το αρχικό ποσό του καταλογισμού της κύριας οφειλής, καθώς και τόκοι που θα ανατρέχουν στην αρχική ημερομηνία υπολογισμού της τοκοφορίας. Κατά συνέπεια, μη απαιτητό θα είναι το ήδη συμψηφισθέν ποσό των ήδη υπολογισθέντων και συμψηφισθέντων τόκων, ενώ θα οφείλονται επιπλέον οι τόκοι για το μετέπειτα χρονικό διάστημα. Όσον αφορά το ζήτημα της παραγραφής, εφαρμόζεται το άρθρο 103 του Ν. 2362/95 περί Δημοσίου Λογιστικού. Λόγω της ασκήσεως ανακοπών και αγωγών από τις καθ’ών οι καταλογισμοί εταιρείες, με τις οποίες αμφισβητούνται οι πράξεις καταλογισμού και συμψηφισμού, η παραγραφή έχει ανασταλεί, κατά το άρθρο 87 παρ. 4 του Ν. 2362/1995 και δεν συμπληρώνεται αυτή, σε κάθε περίπτωση, προ της παρόδου ενός έτους από της επιμελεία των αντιδίκων του Δημοσίου κοινοποιήσεως με δικαστικό επιμελητή στον Προϊστάμενο της αρμόδιας Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας και τον Υπουργό Οικονομικών της τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως. (ομοφ.)

Ζητήματα που ανακύπτουν αναφορικά με την παραγραφή απαιτήσεων του τελικού δικαιούχου για εργασίες αξιολόγησης των επενδυτικών προτάσεων, στο πλαίσιο εφαρμογής δράσεων κρατικών ενισχύσεων. Η παραγραφή των απαιτήσεων του τελικού δικαιούχου που αντιστοιχούν στις εργασίες αξιολόγησης των επενδυτικών προτάσεων άρχισε από το τέλος του οικονομικού έτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκαν οι συγκεκριμένες εργασίες (υπογραφή των σχετικών συμβάσεων με τους επενδυτές και έκδοση των σχετικών αποφάσεων ένταξης στη προαναφερόμενη δράση) και ήταν δυνατή η υποβολή της σχετικής αίτησης με τα απαιτούμενα παραστατικά. Ουδεμία επιρροή ασκεί στην έναρξη της εν λόγω παραγραφής το γεγονός ότι ο τελικός δικαιούχος δεν είχε εκδώσει και δεν υπέβαλε τα σχετικά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών (ομοφ.). Για τη διακοπή της παραγραφής των απαιτήσεων του τελικού δικαιούχου αρκεί η υποβολή αίτησης για πληρωμή στην αρμόδια Υπηρεσία, στην οποία προσδιορίζεται η ταυτότητα της απαίτησης, χωρίς να απαιτείται να συνοδεύεται από τα σχετικά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών (πλειοψ.). Η παραγραφή των απαιτήσεων για τις οποίες στην οικεία σύμβαση προβλέπεται ότι η καταβολή τους πραγματοποιείται, με τη συνδρομή των τιθέμενων σ’ αυτή προϋποθέσεων, το πρώτο δεκαήμερο του μηνός Ιουνίου κάθε έτους, άρχισε από το τέλος του οικονομικού έτους εντός του οποίου συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για να ζητηθεί η εξόφλησή τους το ως άνω δεκαήμερο του έτους αυτού, έστω και αν αφορούν υπηρεσίες του προηγούμενου έτους (ομοφ.).

Υπάλληλος Υ.Π.Α. αποσπασμένη στο εξωτερικό - Παραγραφή απαιτήσεών της για καταβολή του επιδόματος «eurocontrol», των ν. 2682/1999 και 3431/2006 - Μη εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 για την παραγραφή του καθόλου δικαιώματος.  Ανεξαρτήτως της αοριστίας του τεθέντος ερωτήματος, α) η παρακράτηση εκ μέρους της Υ.Π.Α., από τη μισθοδοσία υπαλλήλου, αποσπασμένης στο εξωτερικό, ποσού που αντιστοιχεί στο επίδομα «eurocontrol» των ν. 2682/1999 και 3431/2006, ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, δεν συνιστά λόγο έναρξης νέας παραγραφής και β) για τον υπολογισμό της παραγραφής έχει εφαρμογή η διετής παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995, που αφετηριάζεται από τη γέννηση καθεμίας αξίωσης και δεν παρεκτείνεται (η παραγραφή) κατ’ εφαρμογή της παρ. 4 του ιδίου άρθρου (ομοφ.).

Δημόσιες συμβάσεις που χαρακτηρίζονται “απόρρητες” ή η εκτέλεση των οποίων πρέπει να συνοδεύεται από “ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας”.Εφ’ όσον κατά την ουσιαστική και ανέλεγκτη κρίση της διοίκησης συντρέχουν πράγματι, οι ανωτέρω στις οικείες θέσεις εκτιθέμενοι και επικαλούμενοι από τη διοίκηση λόγοι λήψεως ιδιαιτέρων μέτρων ασφαλείας και λόγοι απορρήτου, δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός της υπό σύναψη δημόσιας σύμβασης ως απόρρητης και συνοδευόμενης κατά την εκτέλεσή της από ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας, κατά την προσδοθείσα στην παρούσα έννοια του απορρήτου και των ιδιαιτέρων μέτρων ασφαλείας και, επομένως, η υπό σύναψη σύμβαση είναι εξαιρετέα από το πεδίο εφαρμογής του π.δ. 60/2007, σύμφωνα με το άρθρο 11 αυτού.

Ερωτάται εάν, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 39 του ν. 4509/2017, καθώς και του άρθρου 152 παρ.1 του ν. 4830/2021, κωλύεται (λόγω παραγραφής της αξίωσης του Δημοσίου) ή όχι, η εκ μέρους της Διοίκησης, έκδοση καταλογιστικής πράξης σε βάρος υπολόγων προσώπων για την αναπλήρωση διαχειριστικών ελλειμμάτων, ο χρόνος δημιουργίας των οποίων ανατρέχει σε προγενέστερα της δεκαετίας οικονομικά έτη, καθώς και εάν, σε περίπτωση νόμιμου καταλογισμού, μπορεί η Διοίκηση, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 150 του ν. 4820/2021, να προβεί σε μείωση του καταλογιζόμενου ποσού.(...) α) Η Διοίκηση δεν μπορεί να προβεί νομίμως σε καταλογισμό υπολόγων στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται ότι η σχετική αξίωση του δικαιούχου για την αναπλήρωση διαχειριστικών ελλειμμάτων έχει υποπέσει στη δεκαετή παραγραφή του άρθρου 152 του ν. 4830/2021. β) Σε περίπτωση νόμιμου καταλογισμού, δεν μπορεί η Διοίκηση, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 150 του ν. 4820/2021, να προβεί σε μείωση του καταλογιζόμενου ποσού (ομόφωνα).

Παραγραφή των αξιώσεών τους για καθυστερούμενες αποδοχές και άλλες απολαβές ή αποζημίωση από αδικαιολόγητο πλουτισμό. Παραπέμπεται στην Ολομέλεια το ζήτημα της Συνταγματικότητας της διάταξης του άρθρου 48 παρ. 3 του ΝΔ 496/1974, που καθιερώνει τη βραχυπρόθεσμη διετή παραγραφή των αξιώσεων αυτών, περιορίζοντας τα περιουσιακά τους δικαιώματα. Έναρξη διακοπής της παραγραφής. Η υποβολή σχετικής αίτησης στη Διοίκηση, ως λόγος διακοπής της παραγραφής. Παραπέμπεται στην Ολομέλεια το ζήτημα αν οι λόγοι που διακόπτουν την παραγραφή παρεμποδίζουν και την έναρξή της.

Εάν α) σε περίπτωση απορριπτικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου επί αίτησης ακύρωσης κατά απόφασης ανάκλησης της απόφασης πρόσληψης Υπαρχιφύλακα, ως Ειδικού Φρουρού στο πλαίσιο διαγωνισμού του 2000, η Διοίκηση οφείλει, συμμορφούμενη με την 1972/2018 απόφαση του ΔΕΑ και βάσει του άρθρου 33 του ν. 2362/1995 να προβεί σε έκδοση πράξης καταλογισμού σε βάρος του, β) σε θετική περίπτωση, εάν συνιστά κριτήριο το ιδιαίτερα υψηλό ποσό το οποίο πρέπει να καταλογισθεί σε βάρος του υπαλλήλου ως αχρεωστήτως καταβληθέν, βάσει του οποίου η υποχρέωση της αρμόδιας Υπηρεσίας για έκδοση πράξης καταλογισμού αίρεται και γ) εάν έχει τη δυνατότητα η αρμόδια Υπηρεσία να προβεί σε μεταρρύθμιση της πράξης καταλογισμού αυξομειώνοντας το καταλογισθέν ποσό και αν ναι με ποιά κριτήρια.(...) Η Διοίκηση, μετά την έκδοση απόφασης Διοικητικού Εφετείου, με την οποία το Δικαστήριο απέρριψε αίτηση ακύρωσης κατ' απόφασης ανάκλησης διορισμού ειδικού φρουρού, ο οποίος δολίως προκάλεσε τον παράνομο διορισμό του με τη χρήση πλαστού πτυχίου α) υποχρεούται, στα πλαίσια άσκησης δημόσιας εξουσίας, κατά δεσμία αρμοδιότητα, να προβεί στην έκδοση καταλογιστικής πράξης σε βάρος του, αφορώσα στις αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές του χρονικού διαστήματος από την έκδοση της απόφασης του διορισμού του μέχρι την έκδοση της απόφασης ανάκλησης αυτού, β) το τυχόν μεγάλο ύψος του καταλογισθησόμενου ποσού, δεν αποτελεί κριτήριο για την έκδοση της πράξης αυτής, γ) αρμόδιο δε τυχόν να ακυρώσει ή μεταρρυθμίσει την καταλογιστική πράξη, μειώνοντας το καταλογισθέν ποσόν, είναι το Ελεγκτικό Συνέδριο, ύστερα από άσκηση ενώπιόν του του κατάλληλου ενδίκου βοηθήματος, εκτιμώντας τα ενώπιόν του προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα (ομόφωνα).

Καταλογισμός ποσού...Κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 2 της ΚΥΑ 15954/(ΠΛΟ)559/8.9.2006, ήτοι κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, δεν του επιδόθηκε απόσπασμα έκθεσης ελέγχου, ούτε  πρόσκληση για να λάβει γνώση του περιεχομένου της και, ως εκ τούτου,  δεν έλαβε γνώση του σχετικού πορίσματος, ώστε να μπορέσει να εκθέσει τις αντιρρήσεις του. Ο λόγος ωστόσο αυτός, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, στο εκκαλούν κοινοποιήθηκαν (βλ. την 7925Ε/21.11.2013 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ευγενίας Καραγιάννη) και περιήλθαν αποδεδειγμένα σε γνώση του, αφενός η 11285/7.10.2013 απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, με την οποία τροποποιήθηκε, για δεύτερη (2η) φορά, η 7277/28.4.2009 απόφαση του ΓΓΕΤ, περί αποδοχής αποτελεσμάτων φυσικού και οικονομικού αντικειμένου του υποέργου ΕΝΤΕΡ 2004 και κρίθηκε ως μη επιλέξιμο και επιστρεπτέο το ήδη καταλογισθέν ποσό των 43.500,00 ευρώ, όπου ρητώς γίνεται αναφορά στην 6606/10.6.2013 έκθεση ελέγχου του ΣΕΕΔΔ (αριθμός έκθεσης 90/Α/2013), και αφετέρου το 11406/9.10.2013 έγγραφο της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Υποστήριξης Ερευνητικών Προγραμμάτων της Γ.Γ.Ε.Τ, με το οποίο γνωστοποιήθηκε στο εκκαλούν η ως άνω 11285/7.10.2013 τροποποιητική απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και η δυνατότητα υποβολής εκ μέρους του αντιρρήσεων, άλλως αποδοχής του πορίσματος της οικείας έκθεσης ελέγχου και επιστροφής του ανωτέρω ποσού. Περαιτέρω, η 6606/10.6.2013 έκθεση ελέγχου του ΣΕΕΔΔ (αριθμός έκθεσης 90/Α/2013) είχε επίσης κοινοποιηθεί στο εκκαλούν με τηλεομοιοτυπία (φαξ) στις 5.7.2013. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, έλαβε εγκαίρως γνώση της αιτίας του καταλογισμού και, ως εκ τούτου, η μη κοινοποίηση σε αυτό αποσπάσματος της ως άνω έκθεσης ελέγχου, δεν παρεμπόδισε ουσιωδώς το δικαίωμα του για την υποβολή αντιρρήσεων σε κατάλληλο χρόνο, ήτοι πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης. Εξάλλου, το εκκαλούν υπέβαλε, τελικώς, εκπροθέσμως, στην Γ.Γ.Ε.Τ τις 2626/3.2.2014 έγγραφες αντιρρήσεις του, με τις οποίες εξέθεσε τις απόψεις του επί της παρατυπίας, η οποία αποτέλεσε και την αιτίαση επιβολής του επίδικου καταλογισμού σε βάρος του, οι οποίες ορθώς απερρίφθησαν με την 3491/26.3.2014 απόφαση της ΓΓΕΤ με την αιτιολογία, μεταξύ άλλων, ότι έχουν ήδη εκδοθεί οι  10996/1.10.2013  και 774/13.1.2014 καταλογιστικές πράξεις.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ..Εσφαλμέμνη δασμολογική κατάταξη..:Επειδή, εφ’ όσον, κατά τα γενόμενα δεκτά με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η εταιρεία «Σ. ... Α.Β.Ε.Ν.Ε» είχε ασκήσει προσφυγή κατά της 53/20.6.1996 αποφάσεως της Ανώτατης Επιτροπής Τελωνειακών Αμφισβητήσεων (Α.Ε.Τ.Α.), παραπονούμενη για την εσφαλμένη δασμολογική κατάταξη των προς εξαγωγή τυροκομικών προϊόντων της, νομίμως, σύμφωνα με την σκέψη 4, το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι η άσκηση της προσφυγής αυτής διέκοψε την παραγραφή της αξιώσεώς της προς ανόρθωση της ζημίας την οποία η εταιρεία υπέστη από την εσφαλμένη αυτή δασμολογική κατάταξη και ότι, περαιτέρω, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής (28.8.2003), η εν λόγω αξίωση δεν είχε παραγραφεί, διότι δεν είχαν παρέλθει πέντε έτη από την δημοσίευση της 69/2003 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου … επί της ως άνω προσφυγής με την οποία ξεκίνησε ο χρόνος της νέας παραγραφής της αξιώσεως. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος με την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου λόγος αναιρέσεως ότι η αξίωση της εταιρείας, γεννηθείσα και καταστάσα δικαστικώς επιδιώξιμη το έτος 1996, κατά το οποίο έλαβε χώρα η ζημιογόνα εσφαλμένη δασμολογική κατάταξη, είχε υποπέσει, εξ αυτού του λόγου, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής στην πενταετή παραγραφή που προβλέπει ο νόμος.Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην σκέψη 5, νομίμως το διοικητικό εφετείο όρισε την έναρξη της έντοκης καταβολής του επιδικασθέντος υπέρ της εταιρείας χρηματικού ποσού στον χρόνο επιδόσεως της αγωγής και όχι σε προγενέστερους χρόνους κατά τους οποίους υποβλήθηκαν η διασάφηση εξαγωγής ή η εξώδικη δήλωση της εταιρείας προς το Δημόσιο και, συνεπώς, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με τον μόνο λόγο αναιρέσεως της αιτήσεως της εταιρείας είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν, όπως και η αίτηση αυτή στο σύνολό της.Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην σκέψη 6 και κατά τον βασίμως προβαλλόμενο με την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου λόγο αναιρέσεως, δεν είναι νόμιμη η κρίση του διοικητικού εφετείου ότι οι επιδικασθέντες υπέρ της αναιρεσείουσας τόκοι πρέπει να υπολογισθούν βάσει του εκάστοτε ισχύοντος για τους ιδιώτες επιτοκίου υπερημερίας και όχι με το προβλεπόμενο από το άρθρο 21 του κώδικα νόμων περί δικών του Δημοσίου, επιτόκιο σε ποσοστό 6%. Συνεπώς, πρέπει η αίτηση αυτή να γίνει εν μέρει δεκτή και η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί κατά το μέρος που αφορά το ύψος του επιτοκίου βάσει του οποίου πρέπει να υπολογισθούν οι οφειλόμενοι στην εταιρεία τόκοι επί του ποσού της καταβαλλόμενης από το Δημόσιο αποζημιώσεως. ...Αναιρεί εν μέρει την 222/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου …σύμφωνα με το αιτιολογικό.

Αξιώσεις κατά του Ελλ. Δημοσίου – Εκτέλεση ή όχι της υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικης απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης – Παραγραφή.

Οι αξιώσεις σε βάρος του Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με την υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης υπέκυψαν, ως εκ του χρόνου βεβαιώσεώς τους, στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ.6 του Ν. 2362/1995 και η Υπηρεσία δεν μπορεί να εξοφλήσει τις αξιώσεις αυτές.