Τροποποίηση αποφάσεων διαχείρισης Ειδικού Λογαριασμού του άρθρου 34 του ν. 2682/1999 και του άρθρου 73 του ν. 3431/2006, Της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.

Τροποποίηση της διαχείρισης του Ειδικού Λογαριασμού του άρθρου 34 του ν. 2682/1999 και του άρθρου 73 του ν. 3431/2006 της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας

Αμοιβή μελέτης – Χρηματική απαίτηση κατά του Δημοσίου – Παραγραφή.(...)Η αξίωση εταιρείας κατά του Δημοσίου για την είσπραξη Λογαριασμού για αμοιβή μελέτης, έχει υποπέσει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού (ν.2362/1995), το οποίο ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο (ομόφ.).

Μη νόμιμη η καταβολή οδοιπορικών εξόδων σε φιλολόγους, που υπηρετούν σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Νομού, για τη μετάβαση και συμμετοχή τους στο 34ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φιλολόγων, κατά το χρονικό διάστημα από 7.11.2007 μέχρι 11.11.2007, καθόσον οι σχετικές αξιώσεις, οι οποίες γεννήθηκαν την 1-12-2007, ήτοι την πρώτη του μηνός που ακολουθεί το μήνα επιστροφής τους στην έδρα τους, είχαν ήδη υποκύψει, κατά το χρόνο πρώτης ενταλματοποίησής τους, ήτοι στις 3-12-2012, στη διετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 3 του ν.2362/1995 (ΦΕΚ Α΄247). Τρόποι διακοπής παραγραφής.

Χρονικό σημείο ενάρξεως της παραγραφής αξιώσεων κατ άρθρο 90 παρ.3 ν.2362/95

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ..Παράλειψη διορισμού σε μόνιμη θέση δημοσίου υπαλλήλου:Με την κρινομένη αίτηση προβάλλεται ότι το «δευτεροβάθμιο δικαστήριο έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να δεχθεί το σχετικό λόγο έφεσης του Ελληνικού Δημοσίου, ότι οι ένδικες αξιώσεις υπόκεινται στη διετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 και να απορρίψει ως παραγεγραμμένες τις αξιώσεις του χρονικού διαστήματος από 1.1.1997 έως και 31.12.1999, δοθέντος ότι η αγωγή των αναιρεσιβλήτων κατατέθηκε στη Γραμματεία του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών στις 28.12.2001 και από τότε επήλθε, σύμφωνα με το άρθρο 75 παρ. 2 του ν. 2717/1999, Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η διακοπή της». Ο λόγος, όμως, αυτός, καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων του έτους 1999, πρέπει να απορριφθεί, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, το Διοικητικό Εφετείο δεν έκρινε επί του ζητήματος της παραγραφής των εν λόγω αξιώσεων ούτε, άλλωστε, όφειλε να διαλάβει σχετική κρίση, εφόσον επί του ζητήματος της εν γένει παραγραφής των ενδίκων αξιώσεων είχε επιληφθεί το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ο δε σχετικός λόγος εφέσεως αναφερόταν μόνον στα έτη 1997 και 1998 (ΣτΕ 2758/2012, 2152/2010, 1514/2007, 3064/2005). Κατά τα λοιπά, ήτοι καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων των ετών 1997 και 1998, ο ως άνω λόγος αναιρέσεως είναι βάσιμος, διότι η προπαρατεθείσα κρίση του Διοικητικού Εφετείου περί πενταετούς παραγραφής των ως άνω αξιώσεων δεν παρίσταται νόμιμη, διότι, κατά τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, οι εν λόγω μισθολογικές αξιώσεις δημοσίων υπαλλήλων υπόκεινται στη διετή παραγραφή της παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, η οποία αρχίζει από της γενέσεως αυτών (ενδεικτικώς, ΣτΕ 2504/2013).

Αξιώσεις κατά του Ελλ. Δημοσίου – Εκτέλεση ή όχι της υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικης απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης – Παραγραφή.

Οι αξιώσεις σε βάρος του Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με την υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης υπέκυψαν, ως εκ του χρόνου βεβαιώσεώς τους, στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ.6 του Ν. 2362/1995 και η Υπηρεσία δεν μπορεί να εξοφλήσει τις αξιώσεις αυτές.

Μη καταβληθείσες διαφορές συντάξεων-Παραγραφή:Αυτά δεχθέν το Τμήμα με την προσβαλλόμενη απόφασή του εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις περί παραγραφής διατάξεις του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, καθόσον έπρεπε να κάνει δεκτό ότι η διάταξη του άρθρου 90 παρ. 5 του ως άνω νόμου, που έχει κωδικοποιηθεί στο άρθρο 61 παρ. 1 του συνταξιοδοτικού κώδικα (π.δ. 169/2007), με την οποία θεσπίζεται διετής παραγραφή για τις κατά του Δημοσίου αξιώσεις των συνταξιούχων αυτού, δεν αντίκειται, κατά τα δεκτά γενόμενα στις σκέψεις ΙΙ και IΙΙ της παρούσας, στις προαναφερθείσες συνταγματικές και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, κατά το βάσιμο σχετικό λόγο αναιρέσεως.Κατ’ ακολουθίαν αυτών, που προηγουμένως κρίθηκαν, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Περαιτέρω, εν όψει του γεγονότος ότι η υπόθεση δεν χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, πρέπει να διακρατηθεί και να δικασθεί η αγωγή της ήδη αναιρεσίβλητης. Δεδομένου ότι η ίδια υπέβαλε στις 10.2.2006 την αίτησή της με την οποία ζητούσε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να της καταβάλει τις διαφορές συντάξεώς της, η αξίωσή της για το πριν της 1.1.2004 χρονικό διάστημα έχει υποπέσει στη διετή παραγραφή της διατάξεως της παραγράφου 5 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 (61 παρ. 1 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα) και ως εκ τούτου η υπό κρίση αγωγή της για την καταβολή διαφοράς συντάξεώς της από 1.1.2001 έως 31.12.2003 είναι αβάσιμη και πρέπει να απορριφθεί.

α) Δυνατότητα ή μη του Ελληνικού Δημοσίου για την καταβολή της αποζημίωσης των άρθρων 34 και 34Α του ν. 2682/1999 σε αποσπασμένους υπαλλήλους και σε υπαλλήλους που φέρουν την συνδικαλιστική ιδιότητα κατά τις ημέρες της συνδικαλιστικής άδειας, β) δυνατότητα ή μη αναδρομικής περικοπής της αποζημίωσης, και γ) δυνατότητα ή μη έκδοσης και κοινοποίησης απόφασης πριν την περικοπή αποδοχών.α) Από την ημερομηνία ισχύος των διατάξεων του άρθρου 53 παρ. 20 του π.δ. 85/2018, δηλαδή από 27.8.2018, η αποζημίωση των άρθρων 34 και 34Α του ν. 2682/1999 δεν καταβάλλεται στους αποσπασμένους υπαλλήλους της ΥΠΑ, ούτε στους υπαλλήλους που φέρουν τη συνδικαλιστική ιδιότητα κατά τις ημέρες της συνδικαλιστικής άδειας, β) σχετικά με την αναδρομική περικοπή της ανωτέρω αποζημίωσης, εφαρμογή έχουν το τελευταίο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 34 του ν. 2682/1999 και η κοινή υπουργική απόφαση με αριθμό Δ11/Α/18488/7838/18.5.2006 «Διαχείριση Ειδικού Λογαριασμού του άρθρου 73 του ν. 3431/2006, της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας», και γ) από τις διατάξεις του άρθρου 23 του ν. 4354/2015, με τις οποίες ρυθμίζονται οι αποδοχές των αποσπασμένων ή μετακινούμενων υπαλλήλων δεν προβλέπεται η έκδοση και κοινοποίηση απόφασης πριν την περικοπή αποδοχών για οποιοδήποτε λόγο (ομόφωνα).

Διαχείριση του Ειδικού Λογαριασμού του άρθρου 34α του ν. 2682/1999.