Διαδικασία συμψηφισμού ποσών και αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ).(ΑΔΑ:7ΔΜΦ465Θ1Ω-ΡΝΥ)

Εισαγγελική παραγγελία διενέργειας ελέγχου στη Διεύθυνση Εκτάκτων και Ειδικών Ελέγχων του ΓΛΚ – Δυνατότητα διενέργειας καταλογισμού μετά το πέρας του ελέγχου.α) Νομίμως εκδίδεται πράξη καταλογισμού από τη Διεύθυνση Εκτάκτων και Ειδικών Ελέγχων της Γ.Δ.Δ.Ε., στις περιπτώσεις που η διαπίστωση των προϋποθέσεων για την έκδοσή της στηρίζεται σε έλεγχο που διενεργήθηκε κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας και ανεξάρτητα από την εξέλιξη της ποινικής διαδικασίας (πλειοψ.). β) Επί εκκρεμών καταλογισμών της πρώην Οικονομικής Επιθεώρησης, τα όργανα της Γ.Δ.Δ.Ε. έχουν αρμοδιότητα για την έκδοση των καταλογιστικών πράξεων, κατά τις διακρίσεις του άρθρου 16 του ν. 3492/2006 και του Κανονισμού Επιβολής Δημοσιονομικών Διορθώσεων, ενώ, αν δεν είναι δυνατή η έκδοση καταλογιστικής πράξης, πλήρως και επαρκώς αιτιολογημένης και περιέχουσας τα κατά νόμο στοιχεία, η Γ.Δ.Δ.Ε. μπορεί είτε να διενεργήσει επανέλεγχο, βάσει του ν. 3492/2006, είτε να διαβιβάσει τις εκκρεμείς εκθέσεις ελέγχου, από τις οποίες προκύπτουν μη νόμιμη πληρωμή δαπανών ή ελλείμματα, στο αρμόδιο για τον κατασταλτικό έλεγχο των δαπανών Ελεγκτικό Συνέδριο, για να επιληφθεί του καταλογισμού (ομόφ). γ) Διατάξεις που εφαρμόζονται, όσον αφορά τη διαδικασία επί ελέγχων που διενεργούνται κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, είναι οι των άρθρων 13 επ. του ν. 3492/2006, καθώς και της υπ’ αριθ. 2/40379/ΔΥΕΠ/19-4-2013 αποφάσεως του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (πλειοψ.).

Ζητήματα ανακύπτοντα στο πλαίσιο του προγράμματος LEADER II, λόγω μη λειτουργίας της επιχορηγηθείσας επένδυσης δημιουργίας τουριστικών καταλυμάτων – Υπόχρεος επιστροφής του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού της επιχορήγησης – Διαδικασία καταλογισμού – Παραγραφή της αξιώσεως. Υποχρεωτική η κοινοποίηση στον τελικό επενδυτή της έκθεσης διοικητικού ελέγχου, προκειμένου να διατυπώσει τις αντιρρήσεις του, και να υποβάλει τυχόν συμπληρωματικά στοιχεία. Κατόπιν αυτού, η Διοίκηση υποχρεούται να απαντήσει συνολικά στις αντιρρήσεις του τελικού επενδυτή, κατά το μέρος που οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της για τον έλεγχο συμμορφώσεως προς τις απαιτήσεις του προγράμματος και όχι στην αρμοδιότητα άλλων αρχών (π.χ. φορολογικών, δασικών ή τουριστικών) και εφ’ όσον συντρέχει περίπτωση, να προβεί στην διαδικασία εκδόσεως πράξεως καταλογισμού κατ’ αυτού. Η γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Ν.Σ.Κ. δεν δύναται να υποκαταστήσει την Διοίκηση στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της, αλλά με τη γνωμοδότηση δίδονται απαντήσεις στα ερμηνευτικά ζητήματα που τίθενται, τις οποίες, εφ’ όσον γίνει αποδεκτή η γνωμοδότηση από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (άρθρο 7 παρ.4 του Ν. 3086/2002), θα υποχρεούται να λάβει υπόψη της η Διοίκηση προκειμένου να εφαρμόσει τις οικείες διατάξεις. Εφ’ όσον κριθεί ότι πρέπει να εκδοθεί καταλογιστική πράξη, αυτή θα πρέπει να εκδοθεί τόσο κατά του ενδιάμεσου φορέα, όσο και κατά του τελικού επενδυτή, δεδομένου ότι και οι δύο αυτοί φορείς ευθύνονται έναντι του Δημοσίου αλληλεγγύως και εις ολόκληρο. Σύμφωνα με το άρθρο 103 του Ν. 2362/1995, η αναζήτηση του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού υπόκειται σε πενταετή παραγραφή από της διαπιστώσεως της παρατυπίας, εντός της οποίας πρέπει να γίνει ο καταλογισμός. (ομοφ.)

Ανάκληση συνταξιοδοτικών πράξεων:η επίμαχη διάταξη του άρθρου 66 παρ. 4, όπως ισχύει, του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, εντασσόμενη στο πλαίσιο των γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου περί ανακλήσεως των ευμενών πλην παράνομων διοικητικών πράξεων, δεν κρίνεται καταρχήν ως αντίθετη προς το Σύνταγμα και ειδικότερα προς την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου..(..)το εκδόν την πράξη όργανο δύναται να ανακαλεί την παράνομη πράξη κανονισμού συντάξεως εντός πενταετίας από της εκδόσεώς της, ενώ όσον αφορά στο πέραν της πενταετίας χρονικό διάστημα θα πρέπει να σταθμίζονται οι συντρέχουσες κάθε φορά περιστάσεις που στοιχειοθετούν το εύλογο της ανακλήσεως της ευμενούς για τον καλόπιστο διοικούμενο πράξεως, εκτιμωμένου προεχόντως, όσον αφορά μεν στο μέλλον, την αρχή της νομιμότητας και ότι η σύνταξη αποτελεί ισόβια περιοδική χρηματική παροχή, όσον αφορά δε στον χρόνο ενάρξεως των αποτελεσμάτων της ανακλήσεως την ίδια τη φύση της συντάξεως, η οποία αποτελεί, καταρχήν, συνέχεια του μισθού και χορηγείται για την αξιοπρεπή διαβίωση του συνταξιούχου.

Σύστημα δημοσιονομικών διορθώσεων και διαδικασία ανάκτησης αχρεωστήτως ή παρανόμως καταβληθέντων ποσών από πόρους του κρατικού προϋπολογισμού για την υλοποίηση προγραμμάτων συγχρηματοδοτούμενων από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) στο πλαίσιο της προγραμματικής περιόδου 2007-2013.

«Αντιμετώπιση περιπτώσεων ανακοπής και αναστολής εκτέλεσης κατά της ταμειακής βεβαίωσης μη επιδοθεισών πράξεων από Έλεγχο Δηλωθέντων – Καταβληθέντων (ΕΔΚ) ή καταλογιστικών πράξεων εν γένει με εκκρεμή ένσταση στην ΤΔΕ.»(ΑΔΑ:ΨΜΑΖ465ΧΠΙ-8ΔΥ)

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ..Εσφαλμέμνη δασμολογική κατάταξη..:Επειδή, εφ’ όσον, κατά τα γενόμενα δεκτά με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η εταιρεία «Σ. ... Α.Β.Ε.Ν.Ε» είχε ασκήσει προσφυγή κατά της 53/20.6.1996 αποφάσεως της Ανώτατης Επιτροπής Τελωνειακών Αμφισβητήσεων (Α.Ε.Τ.Α.), παραπονούμενη για την εσφαλμένη δασμολογική κατάταξη των προς εξαγωγή τυροκομικών προϊόντων της, νομίμως, σύμφωνα με την σκέψη 4, το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι η άσκηση της προσφυγής αυτής διέκοψε την παραγραφή της αξιώσεώς της προς ανόρθωση της ζημίας την οποία η εταιρεία υπέστη από την εσφαλμένη αυτή δασμολογική κατάταξη και ότι, περαιτέρω, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής (28.8.2003), η εν λόγω αξίωση δεν είχε παραγραφεί, διότι δεν είχαν παρέλθει πέντε έτη από την δημοσίευση της 69/2003 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου … επί της ως άνω προσφυγής με την οποία ξεκίνησε ο χρόνος της νέας παραγραφής της αξιώσεως. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος με την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου λόγος αναιρέσεως ότι η αξίωση της εταιρείας, γεννηθείσα και καταστάσα δικαστικώς επιδιώξιμη το έτος 1996, κατά το οποίο έλαβε χώρα η ζημιογόνα εσφαλμένη δασμολογική κατάταξη, είχε υποπέσει, εξ αυτού του λόγου, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής στην πενταετή παραγραφή που προβλέπει ο νόμος.Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην σκέψη 5, νομίμως το διοικητικό εφετείο όρισε την έναρξη της έντοκης καταβολής του επιδικασθέντος υπέρ της εταιρείας χρηματικού ποσού στον χρόνο επιδόσεως της αγωγής και όχι σε προγενέστερους χρόνους κατά τους οποίους υποβλήθηκαν η διασάφηση εξαγωγής ή η εξώδικη δήλωση της εταιρείας προς το Δημόσιο και, συνεπώς, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με τον μόνο λόγο αναιρέσεως της αιτήσεως της εταιρείας είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν, όπως και η αίτηση αυτή στο σύνολό της.Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην σκέψη 6 και κατά τον βασίμως προβαλλόμενο με την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου λόγο αναιρέσεως, δεν είναι νόμιμη η κρίση του διοικητικού εφετείου ότι οι επιδικασθέντες υπέρ της αναιρεσείουσας τόκοι πρέπει να υπολογισθούν βάσει του εκάστοτε ισχύοντος για τους ιδιώτες επιτοκίου υπερημερίας και όχι με το προβλεπόμενο από το άρθρο 21 του κώδικα νόμων περί δικών του Δημοσίου, επιτόκιο σε ποσοστό 6%. Συνεπώς, πρέπει η αίτηση αυτή να γίνει εν μέρει δεκτή και η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί κατά το μέρος που αφορά το ύψος του επιτοκίου βάσει του οποίου πρέπει να υπολογισθούν οι οφειλόμενοι στην εταιρεία τόκοι επί του ποσού της καταβαλλόμενης από το Δημόσιο αποζημιώσεως. ...Αναιρεί εν μέρει την 222/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου …σύμφωνα με το αιτιολογικό.

Ανάκτηση αχρεωστήτως ή παρανόμως καταβληθέντων ποσών από εθνικούς πόρους ή πόρους της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης στα πλαίσια της υλοποίησης κοινοτικών πολιτικών

Ακύρωση καταλογισμού εις βάρος δημοσίου υπολόγου με απόφαση Ελεγκτικού Συνεδρίου και δυνατότητα επανάληψης της διαδικασίας καταλογισμού, δοθέντος ότι ακολούθησε επανέλεγχος που κατέληξε σε διαφορετικό συμπέρασμα.Είναι νόμιμη η επανάληψη της διαδικασίας καταλογισμού σε βάρος δημοσίου υπολόγου (πρώην δημάρχου), λόγω διενεργηθείσας ανοίκειας πληρωμής, μετά την ακύρωση από το Ελεγκτικό Συνέδριο της αρχικής καταλογιστικής πράξης λόγω παράβασης ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, παρά το γεγονός ότι μετά τον αρχικό έλεγχο διενεργήθηκε επανέλεγχος άλλου οικονομικού επιθεωρητή, ο οποίος κατέληξε σε διαφορετικό νομικό συμπέρασμα, ήτοι ότι δεν υφίσταται έλλειμμα της διαχείρισης αλλά ενδεχομένως θετική ζημία του δήμου, βάσει δε του πορίσματος αυτού εκδόθηκε απαλλακτική για το ζήτημα ύπαρξης αστικής ευθύνης απόφαση της αρμόδιας Τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 141 του Ν. 3463/2006. 

Έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...το Τμήμα κρίνει ότι, εξαιτίας του ύψους του καταλογισμού, της αναγωγής των παρατυπιών σε μακροχρόνια, πολύ προγενέστερη της θητείας του εκκαλούντος, πρακτική των δημοτικών υπηρεσιών και της μη πρόκλησης, κατά τις παραδοχές της αμετάκλητης 314/2018 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ..., περιουσιακής βλάβης στον Δήμο, συντρέχει, όπως βασίμως, κατά τούτο, προβάλλεται με τους έκτο και ένατο λόγους της έφεσης, περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009, που πραγματώνουν τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, με συνέπεια να πρέπει ο εκκαλών να απαλλαγεί από τις επιβληθείσες σε βάρος του, για το έλλειμμα αυτό, προσαυξήσεις και το αντίστοιχο κεφάλαιο του καταλογισμού να μειωθεί έως του ανώτατου προβλεπομένου από τις εν λόγω διατάξεις ορίου του 1/10, ήτοι να περιορισθεί στα 5.705,46 ευρώ. Όσον αφορά, ωστόσο, το ουσιαστικού χαρακτήρα έλλειμμα των 2.470.410,14 ευρώ, με δεδομένη την αξιόποινη συνδρομή του εκκαλούντος στην υπεξαίρεσή του από τον ..., οποιαδήποτε απομείωση του καταλογισθέντος ποσού, είτε με βάση τις ανωτέρω διατάξεις, είτε κατ’ ευθεία εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, δεν δικαιολογείται, ούτε ως προς τις αναλογούσες στο συγκεκριμένο έλλειμμα προσαυξήσεις, που νομίμως, παρά τα υποστηριζόμενα με τον ένατο λόγο έφεσης, επιβλήθηκαν, ως εκ της εξικνουμένης πέραν του βαθμού της ελαφράς αμέλειας υπαιτιότητας του εκκαλούντος, και το ποσό των οποίων (3.088.012,68 ευρώ), όπως υπολογίσθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη, με ποσοστό, δηλαδή, 1,5% για κάθε μήνα του χρονικού διαστήματος από 1.1.2004 (επομένη της λήξης της ελλειμματικής χρήσης) έως 28.2.2005 (βλ. την 1084024/481312/0016/ 9.9.1999 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, Β΄ 1828), με ποσοστό 1% για κάθε μήνα του χρονικού διαστήματος από 1.3.2005 έως 30.9.2013 (βλ. την 1016358/800/ 0016/16.2.2005 όμοια, Β΄ 244) και μη υπερβαίνον, συγχρόνως, το όριο του 200% επί του χρέους από το έλλειμμα (βλ. άρθρο 13 παρ. 1 του ν. 3193/2003, Α΄ 266), δεν αμφισβητείται ειδικώς με την έφεση..Ενόψει όλων των ανωτέρω, πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή,