Αναίρεση εισαγγελέα ΑΠ - Ασφαλιστικά μέτρα - Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - Απαγόρευση μετατροπής συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου -.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2009. Κυριακή Αγγελιδάκη και λοιποί κατά Οργανισμού Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ρεθύμνης (C-378/07), Χ...κατά Δήμου Γεροποτάμου (C-379/07) και ...κατά Δήμου Γεροποτάμου (C-380/07). Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως: Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης - Ελλάς. Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Ρήτρες 5 και 8 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου - Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα- Πρώτη ή μοναδική σύμβαση - Διαδοχικές συμβάσεις - Ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο - Υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων - Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων - Κυρώσεις - Απόλυτη απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου στον δημόσιο τομέα - Συνέπειες της μη ορθής μεταφοράς μιας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο - Ερμηνεία σύμφωνη με την οδηγία. Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-378/07 έως C-380/07.

Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ της 13ης Μαρτίου 2014

«Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Πανεπιστήμια — Συνεργαζόμενοι καθηγητές — Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου — Ρήτρα 5, σημείο 1 — Μέτρα για την πρόληψη της καταχρηστικής χρησιμοποιήσεως συμβάσεων ορισμένου χρόνου — Έννοια των “αντικειμενικών λόγων που δικαιολογούν τις συμβάσεις αυτές” — Ρήτρα 3 — Έννοια της “συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου” — Κυρώσεις — Δικαίωμα αποζημιώσεως — Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου»

Στην υπόθεση C-190/13, με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona (Ισπανία) με απόφαση της 4ης Απριλίου 2013, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 15 Απριλίου 2013, στο πλαίσιο της δίκης

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:Σύμβαση εργασίας. Διάκριση μεταξύ ορισμένου και αορίστου χρόνου. Η σύναψη συνεχομένων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου καθιστούν αυτή ως αορίστου με τις νόμιμες συνέπειες λύσης της. Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου με το δημόσιο για την κάλυψη πρόσκαιρων αναγκών. Κρίση ότι υπό το καθεστώς του άρ. 103 Σ οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου με το δημόσιο δεν μετατρέπονται σε αορίστου. Η θέση αυτή είναι σύμφωνη και με το κοινοτικό δίκαιο. Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση που έκρινε ότι οι συνεχείς συμβάσεις ορισμένου χρόνου καθίστανται αορίστου. Αντίθετη γνώμη μειοψηφίας. (Αναιρεί τη 9518/2005 ΜΠρΑθ - Ασφαλιστικά μέτρα) - (Ομοια η 19/2007 ΑΠ(ΟΛΟΜ)).

Προσωπικό ΟΤΑ - Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - ΑΣΕΠ - Ασφαλιστικά μέτρα - Απασχόληση μετά τη λύση της σύμβασης βάσει προσωρινών διαταγών - Συγγνωστή πλάνη -.

ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη που προηγήθηκε, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη, απορριπτομένου του σχετικού λόγου διαφωνίας της Επιτρόπου.  Και τούτο, διότι, όπως ρητώς ορίστηκε με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του ν. 4326/2015, στο προσωπικό της ... Α.Ε., που δύναται να μεταταχθεί κατ’ εφαρμογή της διάταξης αυτής, εμπίπτει το προσωπικό που απασχολείτο στις 13.5.2015 στον Οργανισμό με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίες μετατράπηκαν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, με απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., ανεξαρτήτως της υλοποίησης της απόφασης αυτής με την κατάρτιση αντίστοιχων συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μεταξύ του μετατασσόμενου προσωπικού και του Οργανισμού σε χρόνο προγενέστερο της επίμαχης μετάταξης. Και τούτο διότι, δεδομένου του ουσιαστικού προσανατολισμού της διάταξης, η οποία αποσκοπεί στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων που έχει κριθεί ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της ... Α.Ε (βλ. αιτιολογική έκθεση αυτής) και της υπαγωγής στο πεδίο εφαρμογής της ακόμα και περιπτώσεων εργαζομένων για τους οποίους υφίσταται εκκρεμοδικία, ήτοι εκκρεμότητα ως  προς το εάν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της  ... Α.Ε, η κωλυσιεργία της Διοίκησης του Οργανισμού -για την οποία υφίσταται και ποινική καταδίκη- ως προς την συμμόρφωση προς απόφαση του Α.Σ.Ε.Π. που βεβαιώνει ότι οι φερόμενοι ως δικαιούχοι του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του και ότι ως προς αυτούς συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής στο π.δ. 164/2004, δεν μπορεί να αποβαίνει εις βάρος τους. Συνεπώς, νομίμως, εν προκειμένω, οι φερόμενοι ως δικαιούχοι μετατάχθηκαν στο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «...(....) σε συνιστώμενες προσωποπαγείς θέσεις με σύμβαση αορίστου χρόνου, δεδομένου ότι αυτοί απασχολούνταν με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου στις 13.5.2015, χρονικό σημείο το οποίο λήφθηκε υπ’ όψιν κατά τον συνυπολογισμό της υπηρεσίας τους, ενόψει της μετάταξής τους και της κατάταξής τους στη νέα τους θέση και κατά το οποίο είχε ήδη κριθεί ότι πληρούν τις προϋποθέσεις μετατροπής των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου με την 16/25.7.2011 απόφαση του Α΄ Τμήματος του Α.Σ.Ε.Π.... Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί.

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2016. Rodica Popescu κατά Direcția Sanitar Veterinară și pentru Siguranța Alimentelor Gorj. Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου – Βοηθός κτηνίατρος στον τομέα των κτηνιατρικών υγειονομικών ελέγχων – Δημόσιος τομέας – Ρήτρα 5, σημείο 1 – Μέτρα για την πρόληψη της καταχρήσεως των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου – Έννοια των “αντικειμενικών λόγων” που δικαιολογούν τις συμβάσεις αυτές – Αντικατάσταση κενών θέσεων εν αναμονή ολοκληρώσεως διαγωνισμών.

Οδηγία του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά με την συμφωνά πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου

Απασχόληση με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη. Τούτο, διότι οι τελευταίες από 30.9.2016 συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες συνιστούν την αιτία της εντελλόμενης δαπάνης, διάρκειας, από 1.10.2016 έως 30.9.2017, έχουν συναφθεί σε συνέχεια διαδοχικών συμβάσεων, συνιστούν δε και αυτές διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον έχουν συναφθεί σε αδιάλειπτη αλληλουχία. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω εργαζομένων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους ίδιους φορείς και με τις ίδιες ειδικότητες, έχει υπερβεί την εικοσιτετράμηνη κατά απώτατο χρονικό όριο επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησής τους, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος, οι περιορισμοί του οποίου ισχύουν, ως επιβαλλόμενοι από τις διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, οι από 30.9.2016 συμβάσεις δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα