Επειδή, τέλος, ως προς το λόγο της προσφυγής περί μη τήρησης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης λεκτέον ότι αφενός μεν ερείδεται επί εσφαλμένης προυπόθεσης διότι η αναθέτουσα αρχή δεν διέθετε διακριτική ευχέρεια ως προς την απόρριψη της προσφοράς του προσφεύγοντος αλλά όφειλε κατά δεσμία αρμοδιότητα να μην την αποδεχτεί διότι οι λόγοι αποκλεισμού του όρου 2.2.3.4- οι οποίοι ως έχει ήδη εκτεθεί συντρέχουν στο πρόσωπο του προσφεύγοντος- με τη συμπερίληψή τους στη διακήρυξη κατέστησαν υποχρεωτικοί και όχι δυνητικοί, σε κάθε δε περίπτωση τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος και αλυσιτελής διότι εκ του οικείου κανονιστικού πλαισίου ουδόλως προβλέπεται η παροχή ακρόασης από την αναθέτουσα αρχή, ο δε προσφεύγων δύναται νομίμως δια της άσκησης προδικαστικής προσφυγής ενώπιον της Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. να προβάλλει το σύνολο των ισχυρισμών του περί της μη νομιμότητας της προσβαλλόμενης, όπερ και έπραξε. Επομένως, η υπό κρίση προσφυγή τυγχάνει εν συνόλω απορριπτέα.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ (...) Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς να προκύπτει το μεν ότι έχει κοινοποιηθεί στο εκκαλούν σωματείο η από 14.10.2015 πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ, στην οποία και στηρίζεται η επιβολή της ένδικης δημοσιονομικής διόρθωσης - ανάκτησης, το δε ότι δεν του έχει παρασχεθεί η δυνατότητα να εκφράσει, μέσα σε εύλογη προθεσμία, αποτελεσματικά τις απόψεις και αντιρρήσεις του ως προς τις αποδιδόμενες σε αυτό παραβάσεις. Και τούτο, καθόσον στα στοιχεία της δικογραφίας δεν περιλαμβάνεται αποδεικτικό κοινοποίησης της έκθεσης ελέγχου, ούτε κλήση αυτού προς υποβολή αντιρρήσεων ή, έστω, κάποιο έγγραφο, με το οποίο να διατυπώνει τις απόψεις του σε οιαδήποτε από τις εμπλεκόμενες αρχές.(...)Περαιτέρω, το Δικαστήριο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι, υπό τις περιστάσεις της επίδικης υπόθεσης, εθίγη ουσιωδώς το δικαίωμα άμυνας και προηγούμενης ακρόασης του εκκαλούντος Σωματείου, καθόσον αυτό στερήθηκε της δυνατότητας να προβάλει στον κατάλληλο χρόνο ισχυρισμούς, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κρίση του εκδόσαντος την ένδικη ανάκτηση οργάνου. Για τους λόγους αυτούς Δέχεται την έφεση.  

Έλλειμμα διαχείρισης ταμείου...Σύμφωνα δε με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά και όπως προκύπτει από τα αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, ο μεταποβιώσας εκκαλών, με την παρατύπως ασκηθείσα διαχείρισή του, δεν παραβίασε συγκεκριμένες και ρητώς προβλεπόμενες, από το νόμο ή τους κανονισμούς, υποχρεώσεις του, ούτε διέθεσε τα ακαταχώρητα χρηματικά διαθέσιμα για σκοπό διαφορετικό από τον κατά νόμο προβλεπόμενο, με αποτέλεσμα η διαχειριστική του συμπεριφορά να μην συνιστά ιδιαιτέρως σοβαρή εκτροπή από το νόμο και τους κανόνες των συναλλαγών και να μην στοιχειοθετείται, ως εκ τούτου, η συνδρομή βαριάς αμέλειας στο πρόσωπό του κατά την άσκηση των διαχειριστικών καθηκόντων του, που συνιστά την αναγκαία προϋπόθεση για την νόμιμη επιβολή σε βάρος του των επίδικων προσαυξήσεων. Κατά συνέπεια η από 8.12.2014 έφεση του μεταποβιώσαντος εκκαλούντος κατά της ....2014 καταλογιστικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να απαλλαγεί αυτός από το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό των 131.142,85 ευρώ που αντιστοιχεί σε προσαυξήσεις, να μεταρρυθμιστεί η ....2014 καταλογιστική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ και να περιοριστεί το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό σε 30.044,80 ευρώ.

Παύση θητείας Προέδρου Νομικού Προσώπου:Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση των άρθρων 20 παρ. 2 του Συντάγματος και 6 του Κ.Δ.Δ., τα οποία κατοχυρώνουν το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου. Συνεπώς, για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παρέλκει δε, ως εκ τούτου, ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως. Κατόπιν αυτού, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη Διοίκηση για νέα κρίση, αφού προηγουμένως οι συναρμόδιοι Υπουργοί καλέσουν τον αιτούντα να εκθέσει τις απόψεις του για την αποδιδόμενη σε αυτόν υπαίτια πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων του.

Αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά - μισθοδοσία και έξοδα κίνησης...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η υπαλληλική σχέση του αρχικώς εκκαλούντος λύθηκε αυτοδικαίως στις 23.9.2004, με την άπρακτη πάροδο τριμήνου από την επομένη της υποβολής της παραίτησής του, είχε δε δικαίωμα να του καταβληθούν τρίμηνες αποδοχές μέχρι και τις 24.12.2004. Συνεπώς, δεν είναι νόμιμος ο σε βάρος του καταλογισμός των αποδοχών που του καταβλήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα από 22.6.2004 μέχρι και 24.12.2004. Ειδικά όσον αφορά στα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και αδείας, ως χρονικό διάστημα κατά το οποίο μισθοδοτήθηκε δεν έπρεπε να ληφθεί το χρονικό διάστημα μέχρι και τις 22.6.2004, αλλά το χρονικό διάστημα μέχρι και τις 24.12.2004. Τέλος, όσον αφορά στα έξοδα κίνησης, ορθά καταλογίστηκε σε βάρος του το ποσό που του καταβλήθηκε από τις 22.6.2004 και έπειτα, δηλαδή κατά το χρονικό διάστημα που απουσίαζε από την υπηρεσία του.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης επί της έφεσης και να παραπεμφθεί με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου ο φάκελος της υπόθεσης στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου ..., προκειμένου εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης στην υπηρεσία αυτή να επανυπολογιστεί το ποσό των καταλογιστέων σε βάρος του αρχικώς εκκαλούντος αποδοχών, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην αμέσως προηγούμενη σκέψη και να επιστραφεί ο φάκελος στη Γραμματεία του Δικαστηρίου.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:«Πιλοτικό Σύστημα Τηλεμέτρησης και Διαχείρισης της Ζήτησης Παροχών Ηλεκτρικής Ενέργειας Οικιακών και Μικρών Εμπορικών Καταναλωτών και Εφαρμογής Έξυπνων Δικτύων»(...)Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, είναι απορριπτέος ο λόγος κατά τον οποίο η προσβαλλόμενη πράξη είναι ακυρωτέα διότι πριν την έκδοση της 129/2017 αποφάσεως της ΕΑΑΔΗΣΥ δεν εκλήθη η αιτούσα να εκθέσει τις απόψεις της, ασκώντας το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης, διότι, πέραν του ότι αφενός η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. υπέβαλε τις από 30.6.2017 αντιρρήσεις της κατά της …..2017 προσωρινής έκθεσης ελέγχου και επακολούθησε η έκδοση της ....2017 οριστικής έκθεσης ελέγχου και αφετέρου η πράξη 129/2017 της ΕΑΑΔΗΣΥ εκδόθηκε με βάση αντικειμενικά δεδομένα,ο λόγος αυτός προβάλλεται αορίστως, αφού δεν εξειδικεύεται ποιους ειδικότερους ισχυρισμούς θα είχε προβάλει ενώπιον της ΕΑΑΔΗΣΥ, ώστε να είναι λυσιτελής η ακρόαση (πρβλ. ΣΕ 4447/2012 Ολομ. κ.ά.). Ειδικότερα, αορίστως προβάλλεται ότι αν η αιτούσα είχε κληθεί σε ακρόαση θα είχε εκθέσει ενώπιον της ΕΑΑΔΗΣΥ τα γεγονότα που έλαβαν χώρα μετά την έκδοση του προσωρινού πορίσματος, ειδικότερες εξηγήσεις επί τεχνικών ζητημάτων και πλημμελειών που αποδόθηκαν και κυρίως πληροφορίες σε σχέση με το υπέρτερο δημόσιο συμφέρον που συναρτάται με τον διαγωνισμό. Δια ταύτα Απορρίπτει την αίτηση.

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ήδη ΕΦΚΑ) – Χρόνος παραγραφής χρηματικών απαιτήσεων που αφορούν ασφαλιστικές εισφορές – Εκτέλεση δικαστικής απόφασης – Δυνατότητα νέου καταλογισμού των αξιώσεων.(...)1) Οι αξιώσεις του Ι.Κ.Α./Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. (στη θέση του οποίου υπεισήλθε από 1-1-2017 ο Ε.Φ.Κ.Α.) οι οποίες αναφέρονται στο ερώτημα δεν έχουν παραγραφεί, από δε την ημέρα της καθοιονδήποτε τρόπο τελεσιδικίας της αναφερόμενης στο ερώτημα πρωτόδικης απόφασης θα αρχίσει νέα (εικοσαετής) παραγραφή. 2) Πριν από κάθε ενέργεια ή μέτρο σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων της εταιρείας, η Διοίκηση οφείλει να τηρήσει την υποχρέωση προηγούμενης ακρόασης, στο πλαίσιο της οποίας η εταιρεία δικαιούται να λάβει γνώση των αποδεικτικών στοιχείων και να προβεί σε ανταπόδειξη, η τήρηση δε της υποχρέωσης και η λήψη υπόψη των απόψεων της εταιρείας πρέπει να προκύπτουν από την αιτιολογία των ατομικών διοικητικών πράξεων που θα εκδοθούν, τα δε διοικητικά μέτρα πρέπει να ληφθούν εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος από την ακρόαση της εταιρείας. 3) Μετά την τήρηση τούτων, η Διοίκηση μπορεί να εκδόσει νέες πράξεις με το ίδιο περιεχόμενο, απαλλαγμένες όμως από την τυπική πλημμέλεια για την οποία ακυρώθηκαν οι αρχικές.

Εξουσιοδότηση Προέδρου του Τ.Π. και Δανείων ή του αναπληρωτή Προέδρου να ασκεί αρμοδιότητες Διατάκτη και να αναλαμβάνει υποχρεώσεις σε βάρος πιστώσεων του προϋπολογισμού, για δημόσιες συμβάσεις, προμηθειών, έργων και υπηρεσιών και λοιπές δαπάνες μέχρι 60.000€ πλέον ΦΠΑ, ήτοι, μέχρι 74.400,00€.

Παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας..Δημοσιονομική διόρθωση..ζητείται η ακύρωση: α) της 997/15.4.2015 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, β) της έκθεσης οριστικών αποτελεσμάτων ελέγχου της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου, όπως επικυρώθηκε κατά την 630/20.1.2015 συνεδρίαση αυτής, γ) της έκθεσης προσωρινών αποτελεσμάτων ελέγχου του ελεγκτικού κλιμακίου της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου και δ) κάθε άλλης συναφούς πράξης. ..Με δεδομένα αυτά το Δικαστήριο κρίνει ότι η διαπιστωθείσα από τον διενεργηθέντα έλεγχο αδυναμία πιστοποίησης του φυσικού αντικειμένου, η οποία παρατίθεται και ως αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, προέκυψε από την αντικειμενική αδυναμία του εκκαλούντος να κοστολογήσει αναδρομικά τις υπηρεσίες του βάσει του νέου μοντέλου υπολογισμού κόστους των εν λόγω υπηρεσιών που εισήχθη με την Υ5β/Γ.Π.ΟΙΚ 50557/29.5.2013 υπουργική απόφαση, ήτοι σε μεταγενέστερο από την έναρξη της τυπικής ισχύος της εντάξεώς του στο Ε.Π. «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» χρόνο. Παρ’ όλα αυτά και ανεξαρτήτως της νομιμότητας της αναδρομικής εφαρμογής της ως άνω υπουργικής απόφασης, το εκκαλούν προέβη στην κατά δυνατόν προσαρμογή των απολογιστικών του στοιχείων στο νέο ως άνω σύστημα κοστολόγησης των υπηρεσιών του, η ορθότητα δε αυτής επιβεβαιώθηκε και από την εποπτεύουσα αυτό Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας κατά τον έλεγχο που διενεργήθηκε από τις υπηρεσίες της. Σε κάθε περίπτωση, η αποτύπωση των επισκέψεων των ωφελουμένων κατά τον τρόπο που δηλώθηκε στο Δελτίο Παρακολούθησης Προόδου Πράξης πραγματοποιήθηκε, όπως αποδείχθηκε, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Υπουργείου Υγείας, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή μία κατά το δυνατόν πλησιέστερη στο νέο σύστημα αποτίμηση των υπηρεσιών των χρηματοδοτούμενων φορέων και να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία αυτών, λαμβανομένης υπόψη της κρίσιμης κατάστασης της ελληνικής οικονομίας κατά το χρόνο εκείνο (2013). Με βάση αυτά και ανεξαρτήτως των αποκλίσεων που διαπίστωσε ο έλεγχος, προκύπτει ότι οι τελευταίες ήταν αναπόφευκτες ενόψει των περιστάσεων καθώς και ότι η αδυναμία πιστοποίησης του φυσικού αντικειμένου από τον έλεγχο δεν ήταν αποτέλεσμα διάπραξης παρατυπίας εκ μέρους του εκκαλούντος νομικού προσώπου αλλά εσωτερικής συστημικής αστοχίας του προγράμματος χρηματοδότησης, όπως αυτό εφαρμόστηκε. Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του εκκαλούντος κατ’ αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση, λόγω αδυναμίας του ελέγχου να προβεί σε ποσοτικοποίηση του διαπιστωθέντος ευρήματος, δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, καθόσον, όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν στοιχειοθετείται εν προκειμένω παρατυπία του εκκαλούντος, ο οποίος σε κάθε περίπτωση ενήργησε σε συμμόρφωση με τις οδηγίες της εποπτεύουσας διοικητικής αρχής, οι οποίες υπαγορεύθηκαν για την ομαλή μετάβαση των φορέων στο νέο σύστημα κοστολόγησης των υπηρεσιών τους. Υπό το πρίσμα δε αυτό, συντρέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση λόγος απαλλαγής του εκκαλούντος από την επιβληθείσα σε βάρος του δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση σύμφωνα με τη γενική αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης με το περιεχόμενο που εκτέθηκε στη σκέψη με στοιχ. ΙΙ.Α.5., κατά παραδοχή του προβαλλόμενου λόγου έφεσης, καθόσον συντρέχουν εν προκειμένω όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής της.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση και να αποδοθεί στο εκκαλούν το κατατεθέν παράβολο της έφεσης στο σύνολό του (βλ. το άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο - ν. 4129/2013, Α΄ 52). Το δε Δημόσιο πρέπει να απαλλαγεί, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, από τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα εν προκειμένω (βλ. το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει μετά το ν. 3472/2006, Α΄ 135) διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Με τα δεδομένα αυτά, παρά τα αντιθέτως με την έφεση προβαλλόμενα, οι ως άνω μη νόμιμες δαπάνες δεν δύνανται να θεωρηθούν νόμιμες κατ’ εφαρμογή του άρθρου 26 παρ. 1 του ν. 3274/2004, δοθέντος ότι, όπως ορθά έκρινε το Κλιμάκιο, δεν πληρούται η πρώτη προϋπόθεση αυτού, να πρόκειται, δηλαδή, για δαπάνες που προβλέπονται ρητώς από την κείμενη νομοθεσία ή που μπορούν να θεωρηθούν ως λειτουργικές. Επιπλέον, ο εκκαλών ζητεί με την υπό κρίση έφεση την ακύρωση της προσβαλλομένης κατά το μέρος που τον αφορά, προβάλλοντας ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασής του. Ο λόγος αυτός, όμως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης, κοινοποιήθηκαν στον εκκαλούντα τα 3 και 4/71412/22.12.2009 Φύλλα Μεταβολών και Ελλείψεων της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον Νομό .... σχετικά με τους απολογισμούς των οικονομικών ετών 1997 - 2002 του Δήμου ...., ενώ ουδόλως προκύπτει ότι ο εκκαλών ζήτησε να λάβει γνώση των στοιχείων του φακέλου, προκειμένου να εκφράσει τις αντιρρήσεις του και ο Επίτροπος αρνήθηκε (πρβλ. Ελ.Συν. Αποφ. Ολομ. 1389/2018). Ομοίως, αβάσιμος είναι και ο λόγος της κρινόμενης έφεσης περί έλλειψης αιτιολογίας της προσβαλλομένης, καθόσον ρητά αναγράφεται σε αυτήν ως αιτιολογία του καταλογισμού η έγκριση από τον εκκαλούντα της πραγματοποίησης μη νόμιμων και μη λειτουργικών δαπανών με την ιδιότητα του μέλους του δημοτικού συμβουλίου, αναφέρονται οι εφαρμοσθείσες διατάξεις, τα πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν την ευθύνη του εκκαλούντος ως υπολόγου (έγκριση με την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου της πραγματοποίησης των μη νόμιμων και μη λειτουργικών δαπανών, η  οποία  συνδέεται  αιτιωδώς  με  τη  δημιουργία  του  αντίστοιχου  ελλείμματος), το ύψος του ελλείμματος (15.528,24 ευρώ), τα επιμέρους ποσά που το απαρτίζουν καθώς και ο χρόνος (1999) και ο τρόπος που αυτό προέκυψε. (...)Ωστόσο, το Δικαστήριο συνεκτιμώντας τις αντιλήψεις και πεποιθήσεις των οργάνων διοίκησης των δήμων κατά το έτος 1999, όσον αφορά τη δυνατότητά τους να πραγματοποιούν εκδηλώσεις, να προβαίνουν σε έξοδα φιλοξενίας και να προσφέρουν δώρα για λόγους εθιμοτυπίας, που εναρμονίζονταν και με τις τότε πεποιθήσεις της τοπικής κοινωνίας, κρίνει ότι η πραγματοποίηση των δαπανών που προαναφέρθηκαν και αφορούν στην κάλυψη εξόδων φιλοξενίας γευμάτων και διαμονής δεν οφείλεται σε πρόθεση καταστρατήγησης των σχετικών διατάξεων, αλλά στη συγγνωστώς πεπλανημένη πεποίθηση ότι οι δαπάνες αυτές ήταν νόμιμες (βλ. Ελ.Συν. VII Τμ. 725, 724, 658, 657, 656, 494, 493, 217/2020, 1319, 1318/2019). Συνακόλουθα, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο εκκαλών πρέπει να απαλλαγεί από τον καταλογισμό των ανωτέρω δαπανών, συνολικού ποσού  3.557,12 ευρώ, λόγω συγγνωστής πλάνης.