ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, δεν είναι νόμιμη η επιχορήγηση, καθ’ όσον, ανεξαρτήτως του ότι για ορισμένους συλλόγους συντρέχουν οι τιθέμενες από τη διάταξη του άρθρου 262 του Δ.Κ.Κ. προϋποθέσεις, δεν είναι επιτρεπτή η καταβολή οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των εν λόγω συλλόγων. Επιπλέον, η δαπάνη αυτή δεν νομιμοποιείται κατά τις διατάξεις των άρθρων   26 παρ. 1 του ν. 3274/2004 και 29 παρ. 8 του ν. 3448/2006, καθ’ όσον δεν πληρούνται οι προβλεπόμενες από αυτές προϋποθέσεις (βλ. ανωτέρω, σκέψη V). Επομένως, πρέπει να καταλογιστούν με το ως άνω έλλειμμα που δημιουργήθηκε στη διαχείριση του Δήμου Αγίου ...., κατά το οικονομικό έτος 1997, οι παρακάτω, ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, μέχρι το ποσό που ορίζεται για τον καθένα, ως υπόλογοι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τρίτη σκέψη της παρούσας, ως εξής : α) η Τμηματάρχης Οικονομικών Υπηρεσιών, …., με το ποσό των 3.500.000 δρχ., διότι, υπό την ιδιότητά της αυτή, υπέγραψε όλα τα ως άνω χρηματικά εντάλματα με τα οποία πραγματοποιήθηκαν οι ανωτέρω κριθείσες μη νόμιμες δαπάνες, β) η Διευθύντρια Οικονομικών Υπηρεσιών, ...., με το ποσό των 3.500.000 δρχ., διότι, υπό την ιδιότητά της αυτή, υπέγραψε όλα τα ως άνω χρηματικά εντάλματα με τα οποία πραγματο-ποιήθηκαν οι ανωτέρω κριθείσες μη νόμιμες δαπάνες, γ) ο ελεγκτής εσόδων – εξόδων Ο.Τ.Α., ...., με το ποσό των 3.500.000 δρχ. διότι, υπό την ιδιότητά του αυτή, υπέγραψε όλα τα ως άνω χρηματικά εντάλματα με τα οποία πραγματοποιήθηκαν οι ανωτέρω κριθείσες μη νόμιμες δαπάνες, δ) οι κατωτέρω δημοτικοί σύμβουλοι που συμμετείχαν στις 288/1997 και 345/1997 αποφάσεις έγκρισης των επιμέρους κριθεισών ως μη νόμιμων δαπανών: 1. …., μετά τον επισυμβάντα θάνατο του οποίου μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του είναι η χήρα αυτού…, το γένος … και οι θυγατέρες του ...., … και ….., οι οποίες ευθύνονται κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας, 2. ...., 3…., 4…., 5. ...., 6…., 7. …, 8. …., 9. ….., 10. …., 11. …, 12. … και          13. …., μετά τον επισυμβάντα θάνατο του οποίου μοναδικοί    εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του είναι η χήρα αυτού …. και          τα τέκνα του …ς και…., οι οποίοι ευθύνονται κατά το     λόγο της κληρονομικής τους μερίδας, με το ποσό των 3.500.000 δρχ.,               ε) οι δημοτικοί σύμβουλοι ….και…., μέχρι το ποσό των 3.000.000 δρχ., λόγω της συμμετοχής τους στην 13η/31.7.1997 συνεδρίαση κατά την οποία ελήφθη ομόφωνα η προμνησθείσα 288/1997 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και στ) οι δημοτικοί σύμβουλοι               1. …., 2…., 3. ….,           4….., 5. …., 6. ….,     7. …. και 8. ….. μέχρι το ποσό των 500.000 δρχ., λόγω της συμμετοχής τους στη 15η/30.9.1997 συνεδρίαση κατά την οποία ελήφθη ομόφωνα η προμνησθείσα 345/1997 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. 

Καταλογισμοί..προμήθεια κινητών τηλεφώνων και για εργασίες εγκατάστασης συστήματος επικοινωνίας των οχημάτων (...)Περαιτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί με τις διατάξεις των άρθρων 26 παρ.1 του ν.3274/2004 και 29 παρ.8 του ν.3448/2006, για τον ίδιο λόγο που αναφέρθηκε στην προηγούμενη σκέψη. Τούτων έπεται ότι πρέπει να καταλογιστεί, υπέρ του Δήμου .... το ποσό των 3.000.000 δραχμών ή 8.804,11 ευρώ, σε βάρος των ως άνω υπολόγων, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, εξαιρουμένης της Διευθύντριας των Οικονομικών Υπηρεσιών, …., η οποία θα πρέπει να απαλλαγεί, μολονότι υπέγραψε το ως άνω χρηματικό ένταλμα, καθώς           είχε εκφράσει αντιρρήσεις για την έκδοσή του, όπως εμφαίνεται στην 17220/9.10.1996 αναφορά του Προϊσταμένου του Λογιστηρίου, …… προς το Δήμαρχο. Ειδικότερα, το ως άνω ποσό θα πρέπει να καταλογιστεί σε βάρος του Δημάρχου, ….., ο οποίος έδωσε εντολή για την έκδοση του χρηματικού εντάλματος, υπέγραψε αυτό, και συμμετείχε στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για τη λήψη της απόφασης πραγματοποίησης της επίμαχης δαπάνης, του Ειδικού Ταμία - Ελεγκτού Εξόδων, ……, απορριπτομένου ως αβασίμου του περί αντιθέτου ισχυρισμού του, περί μη ευθύνης αυτού, καθώς και των μελών του δημοτικού συμβουλίου που έλαβαν τη γενεσιουργό της ως άνω δαπάνης απόφαση.(..)Επειδή δεν προκύπτει κανένα άλλο χρηματικό έλλειμμα, ούτε διαπιστώθηκε άλλη λογιστική ανωμαλία, σε βάρος των υπολόγων, θα πρέπει να κηρυχθούν εν μέρει ορθώς έχοντες οι λογαριασμοί της διαχείρισης του Δήμου ...., οικονομικού έτους 1996, και να καθοριστεί το χρηματικό υπόλοιπο της 31 Δεκεμβρίου 1996, που θα μεταφερθεί στο επόμενο οικονομικό έτος, στο ποσό των 28.952.775 δραχμών ή 84.967,80 ευρώ.

ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΙΜΟΤΗΤΑΣ:Επειδή, από τις ως άνω διατάξεις συνάγεται ότι κωλύεται η εκλογή ως δημάρχου ή προέδρου κοινότητας και ως δημοτικού ή κοινοτικού συμβούλου εκείνου του υποψηφίου που έχει συμβατικό δεσμό με τον συγκεκριμένο δήμο ή την κοινότητα, του οποίου το οικονομικό αντικείμενο σε ετήσια βάση υπερβαίνει, κατά περίπτωση, το ποσό των 500.000 δραχμών επί δήμου ή κοινότητας με πληθυσμό έως 2.000 κατοίκους και το ποσό του 1.000.000 δραχμών επί δήμου ή κοινότητας με πληθυσμό άνω των 2.000 κατοίκων.(...)Με τα δεδομένα αυτά η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση έκρινε ότι ορθώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο είχε ακυρώσει την εκλογή του αναιρεσείοντο ο οποίος είχε εκλεγεί πρόεδρος της ως άνω κοινότητας απέρριψε δε τον προβληθέντα με την έφεση ισχυρισμό ότι ναι μεν στη σύμβαση ανεφέρετο ως αμοιβή το ποσό των 762.712 δραχμών ο εργολάβος όμως εισέπραξε, μετά την αφαίρεση της αξίας των υλικών και των ημερομισθίων των εργατών, ποσό μικρότερο των 500.000 δραχμών, με τη σκέψη ότι κατά την έννοια της προαναφερθείσης διατάξεως του άρθρου 40 παρ. 2 του π.δ/τος 323/1989 ήτο αδιάφορο το καθαρό ποσό του τελικώς εισέπραξε ο αναιρεσείων (ως εργολάβος), εφόσον πάντως στη σύμβαση αναφέρεται ως αμοιβή το ποσό των 762.712 δραχμών. Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είναι νόμιμη και αιτιολογείται επαρκώς.(...)Απορρίπτει την αίτηση.

Φορολογία εισοδήματος:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος συνταξιούχος υπάλληλος της .... Τράπεζας .., υπέβαλε δήλωση φορολογίας εισοδήματος με επιφύλαξη. Με αυτή δήλωσε, μεταξύ άλλων, εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, ύψους 6.770.000 δραχμών και από κινητές αξίες ύψους 705.198 δραχμών. Από τα ποσά αυτά, σύμφωνα με την πιο πάνω επιφύλαξη, ποσό 2.884.401 δραχμών αφορούσε αποζημίωση επιδικασθείσα σ΄ αυτόν με την υπ΄ αριθμ. 5575/1989 απόφαση του Εφετείου ..., λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του σε Υποδιευθυντή και Διευθυντή της εν λόγω Τράπεζας και ποσό 630.450 δραχμών αφορούσε τόκους υπερημερίας από 10.12.1987 έως 6.11.1989 επιδικασθέντες με την ίδια δικαστική απόφαση. Το δικοικητικό εφετείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, δέχθηκε αφενός μεν ότι το ανωτέρω ποσό των δραχμών 2.884.401 που καταβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο μέσα στη χρήση του έτους 1989 δεν αποτελούσε μισθό αλλά απέβλεπε σε αποκατάσταση αποθετικής ζημίας αυτού λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του και συνεπώς δεν υπέκειτο σε φόρο εισοδήματος αφετέρου δε ότι το ανωτέρω ποσό των 630.458 δραχμών που καταβλήθηκε επίσης μέσα στη χρήση του 1989 και αφορά νόμιμο τόκο υπερημερίας έχει παρεπόμενο χαρακτήρα σε σχέση με το πρώτο ποσό και επομένως δεν υπέκειτο και αυτό σε φόρο εισοδήματος. Η κρίση όμως αυτή του διοικητικού εφετείου δεν είναι νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα έννοια των διατάξεων των άρθρων 40 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Ν.Δ. 3323/1955 και, συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά το σχετικό μέρος, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό πρέπει να παραπεμφθεί ως προς το αναιρούμενο μέρος στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση. Επειδή το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις, κρίνει ότι πρέπει ο αναιρεσίβλητος να απαλλαγεί μερικά από τη δικαστική δαπάνη, κατ΄ εφαρμογήν του άρθρου 39 παρ. 1 του Π.Δ/τος 18/1989.

Ερμηνεία του άρθρου 40 παρ. 1 του Ν.Δ. 3323/1955 "περί φορολογίας του εισοδήματος" Α΄ 214 (άρθρο 37 παρ. 1 του κωδικοποιητικού Π.Δ. 129/3.3.1989, Α 62)(...) Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος συνταξιούχος υπάλληλος της Ε…, υπέβαλε δήλωση φορολογίας εισοδήματος με επιφύλαξη. Με αυτή δήλωσε, μεταξύ άλλων, εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, ύψους 6.770.000 δραχμών και από κινητές αξίες ύψους 705.198 δραχμών. Από τα ποσά αυτά, σύμφωνα με την πιο πάνω επιφύλαξη, ποσό 2.884.401 δραχμών αφορούσε αποζημίωση επιδικασθείσα σ΄ αυτόν με την υπ΄ αριθμ. 5575/1989 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του σε Υποδιευθυντή και Διευθυντή της εν λόγω Τράπεζας και ποσό 630.450 δραχμών αφορούσε τόκους υπερημερίας από 10.12.1987 έως 6.11.1989 επιδικασθέντες με την ίδια δικαστική απόφαση. Το δικοικητικό εφετείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, δέχθηκε αφενός μεν ότι το ανωτέρω ποσό των δραχμών 2.884.401 που καταβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο μέσα στη χρήση του έτους 1989 δεν αποτελούσε μισθό αλλά απέβλεπε σε αποκατάσταση αποθετικής ζημίας αυτού λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του και συνεπώς δεν υπέκειτο σε φόρο εισοδήματος αφετέρου δε ότι το ανωτέρω ποσό των 630.458 δραχμών που καταβλήθηκε επίσης μέσα στη χρήση του 1989 και αφορά νόμιμο τόκο υπερημερίας έχει παρεπόμενο χαρακτήρα σε σχέση με το πρώτο ποσό και επομένως δεν υπέκειτο και αυτό σε φόρο εισοδήματος. Η κρίση όμως αυτή του διοικητικού εφετείου δεν είναι νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα έννοια των διατάξεων των άρθρων 40 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Ν.Δ. 3323/1955 και, συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά το σχετικό μέρος, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό πρέπει να παραπεμφθεί ως προς το αναιρούμενο μέρος στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Εν προκειμένω, η αναιρεσείουσα Κοινοπραξία με το ασκηθέν, στις 30.12.2002, ένδικο βοήθημα, ζήτησε, μεταξύ άλλων, να υποχρεωθεί ο αναιρεσίβλητος Δήμος να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 17.795.490 δραχμών, εκ των οποίων (α) ποσό 8.374.272 δραχμών αφορά τόκους οι οποίοι, κατά τους ισχυρισμούς της αναιρεσείουσας, έπρεπε να της καταβληθούν λόγω της μεταγενέστερης εξόφλησης της ιδίας συμμετοχής του Δήμου, συμπεριλαμβανομένου του εργολαβικού οφέλους ποσοστού 15% και του ΦΠΑ ποσοστού 18% και (β) ποσό 5.000.000 δραχμών για πρόσθετες εργασίες καθώς και ποσό 4.421.218 δραχμών για τόκους επί του ποσού των προσθέτων εργασιών. Ενόψει των ως άνω αξιώσεων της αναιρεσείουσας κοινοπραξίας, η ικανοποίηση των οποίων προϋποθέτουν την ερμηνεία και την εφαρμογή των σχετικών όρων της συμβάσεως, όφειλε αυτή να ασκήσει, μετά την τήρηση της προσήκουσας ενδικοφανούς διαδικασίας, προσφυγή διότι, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, η δικαστική επίλυση όλων εν γένει των διαφορών από την εκτέλεση δημοσίων ή δημοτικών έργων, και αυτών ακόμη που έχουν ως αντικείμενο την ανόρθωση ζημίας που προκλήθηκε από ενέργειες ή παραλείψεις των δημοσίων ή δημοτικών αρχών κατά την εκτέλεση δημοσίου ή δημοτικού έργου, επιδιώκεται με άσκηση προσφυγής, μετά τήρηση της διαγραφομένης από το νόμο διοικητικής διαδικασίας. Με αυτά τα δεδομένα, ορθώς το δικάσαν εφετείο δέχθηκε ότι το ασκηθέν ένδικο βοήθημα είχε το χαρακτήρα προσφυγής, όπως άλλωστε επιγράφετο, δεδομένου ότι οι συγκεκριμένες απαιτήσεις της αναιρεσείουσας δεν ήταν βέβαιες και εκκαθαρισμένες αλλά, αντιθέτως, υπήρχε στάδιο ουσιαστικής κρίσεως τόσο ως προς την καταρχήν ύπαρξη των απαιτήσεων όσο και το ύψος αυτών, ο δε προαναφερθείς λόγος αναιρέσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος...κατόπιν αυτών η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως είναι απορριπτέα στο σύνολό της.

Έλλειμμα στη διαχείριση νομικού προσώπου..Με τα δεδομένα αυτά το Τμήμα κρίνει ότι η παραπάνω δαπάνη δεν είναι νόμιμη  και το ποσό αυτό  συνιστά ουσιαστικό έλλειμμα στην διαχείριση, καθόσον προεχόντως  από  κανένα  στοιχείο του φακέλου δεν προκύπτει, ποιό ήταν πράγματι το έργο που  παρείχε ο ανωτέρω Σύμβουλος καθώς και η αναγκαιότητα αυτού. Συνακόλουθα νομίμως καταλογίστηκε με τη προσβαλλομένη ο εκκαλών, ο οποίος υπέγραψε τις σχετικές αποδείξεις πληρωμής εντελλόμενος τη παραπάνω δαπάνη, με το ποσό των 6.253.238 δραχμών (ήδη 18.351,39 ευρώ). Ανεξαρτήτως της συνταγματικότητας ή μη της διάταξης του άρθρου 45 του ν.4301/2014 (βλ. αναλυτικά σκ. 14 και 15), οι επίμαχες δαπάνες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της, αφού δεν αποδεικνύεται ότι αντιστοιχούν σε πραγματικά παρασχεθείσες υπηρεσίες δεδομένου ότι ούτε ο εκκαλών επικαλείται ούτε προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ποιο ήταν το έργο του Συμβούλου, για το οποίο καταβλήθηκε η επίμαχη αμοιβή και κατά συνέπεια δεν πληρούται η προβλεπόμενη στην παρ. 1 της διάταξης προϋπόθεση.

ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.6/897/2019

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ:Νόμιμη η καταβολή δαπανών μετακίνησης σε υπάλληλο Δήμου, αναπληρώτρια Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων, καθόσον η  ανωτέρω υπάλληλος, κλάδου ΠΕ Πολιτικών Μηχανικών, μετακινήθηκε με την ιδιότητά της ως μηχανικού για την εκτέλεση υπηρεσιακού καθήκοντος σχετικού με την ιδιότητά της αυτή (άρθρο 9 του ν. 2685/1999 περ. α΄ παρ. 3 και  ΚΥΑ  2/52971/0022/2007 (ΦΕΚ Β΄ 1781/2007).

Δικαιούχος χρηματικού ποσού που αφορά την αξία ειδών προμηθείας του Δημοσίου, λόγω παραδόσεως και παραλαβής αυτών μετά την πτώχευση του προμηθευτή και εκχωρήσεως, πριν από αυτή, των σχετικών απαιτήσεών του έναντι του Δημοσίου, προς Τράπεζες. Δικαιούχος του ποσού που αντιστοιχεί στην αξία των στρατιωτικών αθλητικών φορμών των υπ’ αριθ.5727/2006 και 6132/2007 συμβάσεων προμηθείας, οι οποίες παρεδόθησαν τμηματικώς και παρελήφθησαν οριστικώς από την αναθέτουσα αρχή, μετά την κήρυξη της πτωχεύσεως της προμηθευτρίας «SP……Α.Ε.», κατά τις ειδικότερες σκέψεις των παρ.IVγ και IIIβ της παρούσης, είναι η δικηγόρος Α.Χ. με την ιδιότητά της ως συνδίκου της ανωτέρω πτωχεύσεως. Επομένως, τα σχετικά εντάλματα πληρωμής, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, πρέπει να εκδοθούν στο όνομα της ως άνω δικηγόρου με την ανωτέρω ιδιότητά της. (ομοφ.)

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Μη νόμιμη..η καταβολή ποσού 1.154.300 ευρώ στην κοινοπραξία «...», ως αμοιβή της για τον σχεδιασμό και την παραγωγή του δημιουργικού μέρους της διαφημιστικής εκστρατείας του ... στο εξωτερικό δυνάμει της από 24.9.2009 συμβάσεως...Με τα δεδομένα αυτά, εφόσον, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η συνολική προϋπολογισθείσα δαπάνη των ανωτέρω υπηρεσιών ξεπερνούσε το ποσό του 1.000.000 ευρώ, μη νομίμως ο … υπέγραψε την από 24.9.2009 σύμβαση χωρίς προηγουμένως η σύμβαση αυτή να υποβληθεί στον προβλεπόμενο από το άρθρο 98 παρ. 1 περ. β΄του Συντάγματος προσυμβατικό έλεγχο. Ο δε ισχυρισμός του Οργανισμού  ότι ναι μεν η προϋπολογισθείσα δαπάνη ξεπερνούσε το όριο του 1.000.000 ευρώ, η συμβατική τιμή όμως υπολειπόταν αυτού, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.