Αποζημιώσεις:Με την 57/2014 Πράξη του το παρόν Κλιμάκιο επιλήφθηκε της διαφωνίας (..) χρηματικών ενταλμάτων της Υπηρεσίας Δημοσιονομικού Ελέγχου στο Νομό .., που αφορούσαν στην καταβολή ποσών 14.976,00 και 14.972,18 ευρώ, αντίστοιχα, σε πρώην υπαλλήλους με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού (Δημοσίου), ως αποζημίωσή τους λόγω συνταξιοδότησης, και έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι είναι μη νόμιμη η καταβολή των ποσών αυτών, καθόσον μη νόμιμα συνυπολογίστηκε ως χρόνος συνεχούς υπηρεσίας των εν λόγω υπαλλήλων στο Δημόσιο ο χρόνος της, υπό το ίδιο ως άνω ασφαλιστικό καθεστώς, προγενέστερης της μετάταξής τους στο Δημόσιο από την ... προϋπηρεσίας τους στην εταιρία αυτή, έστω κι αν αυτή έχει αναγνωριστεί για τη μισθολογική και βαθμολογική, ενόψει της μετάταξής τους, κατάταξή τους στην αντίστοιχη με σχέση ΙΔΑΧ θέση του Δημοσίου...Ύστερα από την άσκηση αίτησης ανάκλησης κατά της προμνησθείσας Πράξης του Κλιμακίου, το I Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με τα Πρακτικά της 15ης Συν./17.10.2014, αποφάνθηκε ότι ορθά έκρινε κατά τα ανωτέρω το Κλιμάκιο, λόγω όμως, της μείζονος σπουδαιότητος του ανωτέρω νομικού ζητήματος, ενόψει και της αντίθετης νομολογίας του VII Τμήματος (Πρ. 19/2014), αποφάσισε να παραπέμψει το θέμα αυτό στην Ολομέλεια.Δεδομένου ότι το αντικείμενο της υπό κρίση διαφωνίας ταυτίζεται απολύτως με το νομικό ζήτημα, (...) Κλιμάκιο πρέπει να αναβάλει την έκδοση οριστικής κρίσης, μέχρι την έκδοση σχετικής κρίσης από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου

Αποζημιώσεις:το Κλιμάκιο πρέπει να αναβάλει την έκδοση οριστικής κρίσης μέχρι την έκδοση σχετικής κρίσης από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου. Παράλληλα, και ενόψει ότι στο φάκελο της υπόθεσης δεν περιλαμβάνονται οριστικές αποφάσεις απονομής κύριας σύνταξης λόγω γήρατος στους ως άνω υπαλλήλους (..) με μέριμνα της Επιτρόπου στην 1η Υπηρεσία Επιτρόπου στο Νομό …, προσκομισθούν αυτές. Αντίγραφο δε, του Πρακτικού αυτού πρέπει με επιμέλεια της Γραμματείας του Κλιμακίου να κοινοποιηθεί και στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο … - Γενικό Νοσοκομείο … «…» προς ενημέρωσή του.

Ανάκληση πράξεων, οι οποίες συνδέονται με τη σύναψη συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου, και, την εν συνεχεία, μετατροπή αυτής σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, κατά τις διατάξεις του π.δ. 164/2004. (Κατάσταση : Αποδεκτή) Η πράξη προσλήψεως εργαζομένου, με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, υπόκειται σε ανάκληση, ως παράνομη, κατ’ εφαρμογή των γενικών αρχών περί ανακλήσεως των παράνομων ατομικών διοικητικών πράξεων, αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεώς της, λόγω της εξαρχής ελλείψεως του κριτηρίου της βεβαιούμενης προϋπηρεσίας, στην οποία στηρίχθηκε η πρόσληψη, και για το λόγο ότι ο προσληφθείς προκάλεσε δολίως την πρόσληψη, μέσω της προσκομίσεως ψευδών βεβαιώσεων και της υποβολής ψευδούς υπεύθυνης δηλώσεως. Η απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., με την οποία κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις μετατροπής συμβάσεως εργασίας σε αορίστου χρόνου, υπόκειται σε ανάκληση, αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεώς της, λόγω του ότι εκλείπουν, αυτοδικαίως και αναδρομικώς, οι απαιτούμενες από το νόμο, για τη μετατροπή, προϋποθέσεις του π.δ. 164/2004. Η Διοίκηση, αφού περιέλθει σ’ αυτή η προεκτιθέμενη ανακλητική απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., υποχρεούται να καταργήσει διαδοχικά, αναδρομικά από το χρόνο της ισχύος της, ως παράνομη, την ΚΥΑ, περί συστάσεως της σχετικής οργανικής θέσεως καθώς και να ανακαλέσει, αναδρομικά από το χρόνο εκδόσεώς της, ως παράνομη, την απόφαση του αρμοδίου οργάνου του φορέα προσλήψεως, δυνάμει της οποίας έγινε η κατάταξη του εργαζομένου σε οργανική θέση, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.

Από το συνδυασμό των προαναφερόμενων διατάξεων των άρθρων 269 παρ. 8 Κ.Δ.Κ., 25 παρ. 2 του ν. 3613/2007 και 17 παρ. 2 του ν. 3812/2009 συνάγεται ότι σε περίπτωση μετατροπής αμιγούς δημοτικής επιχείρησης σε δημοτική ανώνυμη εταιρεία είναι δυνατή η μεταφορά του προσωπικού της, σύμφωνα με την προβλεπόμενη στις ίδιες διατάξεις διαδικασία και με βάση τις υφιστάμενες ανάγκες, σε υπηρεσίες του οικείου Δήμου. Στο κατά τα ανωτέρω μεταφερόμενο προσωπικό εφαρμόζονται, ως προς τους όρους και το ύψος της αμοιβής της εργασίας του, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που ισχύουν εκάστοτε για το προσωπικό των Ο.Τ.Α., λαμβανομένης υπόψη της προϋπηρεσίας που είχε αυτό στη δημοτική επιχείρηση από την οποία προέρχεται. Ο συνυπολογισμός, όμως, της προϋπηρεσίας του μεταφερόμενου προσωπικού, σύμφωνα με τη ρητή διατύπωση του νόμου, αφορά μόνο στην μισθολογική, και όχι στην εν γένει υπηρεσιακή κατάσταση και βαθμολογική εξέλιξή του, για την οποία ισχύουν οι ειδικές διατάξεις του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (πρβλ. Πράξεις Ελ. Συν. Ι Τμ. 145/2011, 12/2009). Περαιτέρω, σύμφωνα με την πάγια νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων (βλ. Α.Π. 166/1994, 1362/1990, 880/1982, Εφ. Αθ. 5423/2003), η αποζημίωση λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας δεν έχει μισθολογικό χαρακτήρα. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει δεκτό και για την αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, βάσει της παρ. 3 του άρθρου 204 του ν. 3584/2007, αφού ούτε από το γράμμα των σχετικών διατάξεων ή την αιτιολογική έκθεση του νόμου, ούτε από το σκοπό του νόμου, που είναι η διευκόλυνση της ανανέωσης του προσωπικού των Δήμων (πρβλ. απόφ. Α.Π. 723/1996), προκύπτει ότι η εν λόγω αποζημίωση έχει το χαρακτήρα μισθού. Κατά συνέπεια, η προϋπηρεσία του μεταφερόμενου προσωπικού στη δημοτική επιχείρηση από την οποία προέρχεται δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τον καθορισμό της αποζημίωσης του άρθρου 204 παρ. 3 του ν. 3584/2007, καθόσον η αποζημίωση αυτή δεν συναρτάται με την μισθολογική κατάσταση και εξέλιξη του μεταφερόμενου προσωπικού.

Καταβολή αποδοχών - επίσχεση εργασίας...Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα, μετά την έκδοση της ως άνω 4753/2018 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών, με την οποία κρίθηκε με δύναμη δεδικασμένου νόμιμη η επίσχεση εργασίας του αιτούντος για το διάστημα από 8.8.2011 έως 30.4.2012 και του καταβλήθηκε το σύνολο των διαφορών αποδοχών του, η αιτιολογική στήριξη της προσβαλλόμενης πράξης στο σύνολό της κλονίζεται σοβαρώς. Και τούτο διότι η απόφαση αυτή, αν και επιγενόμενη της προσβαλλόμενης πράξης –και ανεξαρτήτως του αν αφορά διαφορετικό χρονικό διάστημα–είναι συνεκτιμητέα από το Πειθαρχικό Συμβούλιο, καθόσον αφορά αυτή ταύτη την νομιμότητα του δικαιώματος της επίσχεσης εργασίας του αιτούντος, τόσο ως προς την αιτία όσο και ως προς την αφετηρία της, στοιχεία που αποτελούν μέρος του συνολικού ερείσματος της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης περί διαπιστώσεως της αδικαιολόγητης αποχής του αιτούντος από την εργασία του. Το γεγονός, εξάλλου, ότι η ως άνω κρίση δεν καλύπτει την ενδεχόμενη καταχρηστικότητα της επίσχεσης εργασίας του αιτούντος για το μετά τον Απρίλιο του 2012 χρονικό διάστημα λόγω του ότι ανάγεται σε διαφορετικό χρονικό διάστημα, δεν δύναται να άρει τον, κατά τ’ ανωτέρω κλονισμό της αιτιολογικής στήριξης της προσβαλλόμενης πράξης, που καθιστά αυτή πλημμελή. Για το λόγο δε αυτό, που βασίμως προβάλλεται, η προσβαλλόμενη πράξη πρέπει να ακυρωθεί και να αναπεμφθεί η υπόθεση στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, το οποίο δεσμευόμενο από το κατά τα προαναφερόμενα δεδικασμένο, θα αποφανθεί επί της νομιμότητας της επίσχεσης εργασίας του αιτούντος για το μετά τις 23.7.2012 χρονικό διάστημα.

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ λόγω συνταξιοδότησης: Νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, σύμφωνα με το άρθρο 55 του π.δ. 410/1988, από Νοσοκομείο σε υπάλληλό του με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ., που μετατάχθηκε σε αυτό, δυνάμει των διατάξεων του ν. 2636/1998 (ΦΕΚ Α΄ 198/1998), από την Ανώνυμη Εταιρεία Αξιοποίησης Περιουσίας, στην οποία είχε προηγουμένως μεταφερθεί από Υπηρεσία Αυτεπιστασίας του, καθόσον νομίμως ελήφθη υπόψη για τη θεμελίωση του δικαιώματος αποζημίωσης του ανωτέρω υπαλλήλου και τον προσδιορισμό του ύψους της, πέραν του χρόνου υπηρεσίας του στο Νοσοκομείο και ο χρόνος προϋπηρεσίας του στην Ανώνυμη Εταιρεία Αξιοποίησης Περιουσίας και στην Υπηρεσία Αυτεπιστασίας  (άρθρα 22 και 28 του ν. 2636/1998 και  Πρακτ. Ολομ. Ελ. Σ 3ης Γεν. Συν./4.3.2015).

Αναστολή εκτέλεσης.(...) Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς τα γενόμενα δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του ΟΤΕΚ, όφειλαν να συμμορφωθούν προς το περιεχόμενο τόσο της από 3.5.2012 προσωρινής διαταγής όσο και προς εκείνο της 610/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, διά των οποίων διετάχθη η αναστολή εκτελέσεως της 94/26.3.2012 αποφάσεως του Δ.Σ. του Ο.Τ.Ε.Κ., περί λύσεως της υπαλληλικής σχέσεως, μεταξύ του φερομένου ως δικαιούχου και του ως άνω Οργανισμού. Στο πλαίσιο δε αυτό, μετά την έκδοση και κοινοποίηση της από 3.5.2012 προσωρινής διαταγής τα εν λόγω όργανα είχαν υποχρέωση να επαναφέρουν τα πράγματα στην κατάσταση στην οποία ευρίσκοντο προ της λύσεως της υπαλληλικής σχέσεως, διά της επανόδου του φερομένου ως δικαιούχου στην θέση του και της καταβολής των αναλογουσών σ’ αυτόν αποδοχών (πρβλ. απόφ. Τριμ. Συμβ. Συμμ. ΣτΕ 28/2010), μετά δε την έκδοση της 610/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου να διατηρήσουν τον φερόμενο ως δικαιούχο στην ενεργό υπηρεσία μέχρις εκδόσεως αποφάσεως επί της αιτήσεως ακυρώσεως.

Αναγνώριση αξίωσης του φερομένου ως δικαιούχου για επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντων των ποσών που κατέβαλε ο ανωτέρω για την έκδοση αδειών υλοτομίας κατά τα έτη 1997 και 1998 δεν στηρίζεται σε διατάξεις δημοσίου δικαίου, αλλά σε αυτές του ιδιωτικού δικαίου και συγκεκριμένα του αδικαιολογήτου πλουτισμού (904 Α.Κ.).Μη νόμιμη.

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ:Νόμιμη η πληρωμή ποσού 5.293, 20 ευρώ,  από Περιφερειακό Υποκαταστήμα ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, που αφορά στην καταβολή αποζημιώσεως λόγω συνταξιοδοτήσεως, βάσει του άρθρου 55 του π.δ/τος 410/1988 σε τέως υπάλληλο του ανωτέρω Ιδρύματος, καθόσον νομίμως ελήφθη υπ’ όψιν για τον υπολογισμό του ύψους αποζημιώσεως λόγω συνταξιοδοτήσεώς της, πέραν του χρόνου υπηρεσίας της στο ΙΚΑ –ΕΤΑΜ και ο χρόνος υπηρεσίας της στην Ο.Σ.Ε. Α.Ε., κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 12 του ν. 2671/1998. Κατά ειδικότερη γνώμη, παρά την αντίθεση του άρθρου 12 του ν. 2671/1998 στο Σύνταγμα, , στον βαθμό που η παθολογία των σχετικών περί μεταφοράς διατάξεων δεν είχε θιγεί κατά τον ασκηθέντα προληπτικό έλεγχο νομιμότητος της πρώτης μετά την εργασιακή μεταβολή μισθοδοσίας της φερομένης ως δικαιούχου δεν δύναται, για λόγους ασφάλειας δικαίου και προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της εν λόγω υπαλλήλου  να αποτελέσει λόγο διακωλυτικό της θεωρήσεως του νυν ελεγχομένου εντάλματος που αφορά σε οικονομική αξίωσή της κατά την έξοδό της από την υπηρεσία. και επειδή κατά τα γενόμενα δεκτά, σκοπός του νομοθέτη ήταν πράγματι η διατήρηση της προϋπηρεσίας στον φορέα προελεύσεως ως μεγέθους προσδιοριστικού όλων των οικονομικών παραμέτρων της εργασιακής σχέσεως με τον φορέα υποδοχής, η επίμαχη δαπάνη είναι νόμιμη.

Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει, ότι η αποζημίωση του άρθρου 19 του ν. 993/1979 δεν είναι μέρος των αποδοχών των υπαλλήλων ούτε "απολαβή", υπό την έννοια της παροχής που δίδεται ως αντάλλαγμα για την προσφερόμενη εργασία, ούτε αποτελεί αποζημίωση λόγω αδικαιολογήτου πλουτισμού, αλλά έχει χαρακτήρα έκτακτης κατά την αποχώρηση ή απόλυση του υπαλλήλου οικονομικής ενίσχυσης του. Επομένως, η αξίωση καταβολής της ως άνω αποζημιώσεως δεν υπόκειται στη διετή παραγραφή που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 48 παρ. 3 του Ν.Δ. 496/1974 αλλά στην πενταετή παραγραφή που προβλέπεται από την παρ. 1 του ίδιου άρθρου (Ολ ΑΠ 4/2001, ΑΠ 1726/05, 556/11, 1065/2002). Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο έκρινε ότι η αξίωση της ενάγουσας - αναιρεσίβλητης για την καταβολή της ως άνω αποζημίωσης, την οποία εδικαιούτο να λάβει κατά την αποχώρησή της από το εναγόμενο - αναιρεσείον ΝΠΔΔ, στο οποίο υπηρετούσε με σύμβαση εργασίας, ιδιωτικού δικαίου, αορίστου χρόνου, υπάγεται στην πενταετή και όχι στη διετή παραγραφή και συνεπώς, δεν παραγράφηκε η αξίωσή της. Και τούτο γιατί δέχθηκε ότι από την ημερομηνία αποχώρησής της από την υπηρεσία (30-4-2010) έως την άσκηση της αγωγής της (41-2013) δεν παρήλθε πενταετία.