Μερική Ανάκληση της αριθμ. ΔΟ/0/28/2/Φ.1332/2008 (ΦΕΚ Β΄ 668/2008) κοινής υπουργικής απόφασης «Εκχώρηση και μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην Εταιρεία με την επωνυμία «Εγνατία Οδός Ανώνυμη Εταιρεία» που αφορούν στη διαχείριση δημόσιων έργων με συμβάσεις παραχώρησης.

Ίδρυση Εταιρείας έργων υποδομής με την επωνυμία <Εγνατία οδός Ανώνυμη Εταιρία>.

Μεταβίβαση, κατ’ άρθρα 196 παρ. 6 και 209 του ν. 4389/2016, ακινήτων στην Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε.» (ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε.), σύμφωνα με την αριθμ. 86/18.06.2018 απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής.

3/2021- ΦΕΚ: 4962/Β/2021:Παροχή εξουσιοδότησης προς τον Υπουργό Οικονομικών, προκειμένου να ανακαλέσει εν μέρει την υπό στοιχεία ΥΠΟΙΚ 0004586 ΕΞ 2018/ 19.06.2018 απόφασή του, με την οποία μεταβιβάσθηκαν στην ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε.» δέκα χιλιάδες εκατόν δέκα εννέα (10.119) ακίνητα κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου.

52054 ΕΞ 2019- ΦΕΚ: 1866/Β/27.5.2019 -Μερική ανάκληση της ΥΠΟΙΚ 0004586 ΕΞ 2018/19.06.2018 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών (Β΄2320).

Εάν, με βάση το άρθρο 15 παρ. 3α της από 2.2.2018 Σύμβασης Παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης Ανώνυμη Εταιρεία» (ΟΛΘ Α.Ε.), στα «Ενοποιημένα Έσοδα» της εταιρείας αυτής, που αποτελούν τη βάση υπολογισμού του καταβλητέου στο Ελληνικό Δημόσιο Ανταλλάγματος Παραχώρησης, περιλαμβάνονται, εκτός από τα έσοδα που προέρχονται από τις συνήθεις δραστηριότητες της εταιρείας, και τα ακόλουθα: α) ασυνήθη έσοδα, δηλαδή έσοδα που δεν προέρχονται από τις συνήθεις δραστηριότητές της, β) έσοδα τα οποία προέρχονται από τη χρηματοοικονομική διαχείριση στην οποία αυτή προβαίνει και γ) έσοδα τα οποία προέρχονται από αναστροφή ζημίας που είχε καταγραφεί τα προηγούμενα έτη από την επιμέτρηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων της ή από αναστροφή αχρησιμοποίητων προβλέψεων που είχαν σχηματιστεί στο παρελθόν, όπως προβλέπεται στα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα.(...)Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 3α της από 2.2.2018 Σύμβασης Παραχώρησης που κυρώθηκε με τον ν. 4522/2018, στα (Ενοποιημένα) έσοδα της εταιρείας ΟΛΘ Α.Ε., που αποτελούν τη βάση υπολογισμού του καταβλητέου από αυτήν στο Ελληνικό Δημόσιο ετήσιου Ανταλλάγματος Παραχώρησης, περιλαμβάνονται και α) τα ασυνήθη έσοδα, δηλαδή έσοδα που δεν προέρχονται από τις συνήθεις δραστηριότητές της, β) τα έσοδα τα οποία προέρχονται από τη χρηματοοικονομική διαχείριση στην οποία αυτή προβαίνει, καθώς και γ) τα έσοδα τα οποία προέρχονται από αναστροφή ζημίας που είχε καταγραφεί τα προηγούμενα έτη από την απομείωση της αξίας πάγιων περιουσιακών στοιχείων της και από αναστροφή αχρησιμοποίητων προβλέψεων που είχαν σχηματιστεί στο παρελθόν (ομόφωνα).

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:..Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις που αναφέρονται στη σκέψη 3, οι οποίες είναι σαφείς και καταλαμβάνουν την ένδικη περίπτωση, μετά τη θέση σε ισχύ του άρθρου 15 παρ. 2 του Ν. 3212/2003, δεν παρέχεται πλέον στον ανάδοχο η δυνατότητα να λάβει προσαύξηση έως 5% των συμβατικών ή νόμιμα κανονιζόμενων τιμών για τις επιβαλλόμενες πρόσθετες (συμπληρωματικές) εργασίες. Οι ρυθμίσεις του νεότερου αυτού νόμου (Ν. 3212/2003), κατά το μέρος που καταλαμβάνουν συμβάσεις τρέχουσες μεν, για τις οποίες, όμως, δεν είχε, κατά το κρίσιμο χρονικό σημείο, εκδοθεί βεβαίωση περάτωσης εργασιών, και που αφορούν επιμέρους στάδια των συμβάσεων αυτών, για τα οποία εκκρεμούσαν διοικητικές διαδικασίες αμφισβητήσεων, όπως εν προκειμένω, δεν θίγουν, πάντως, το δικαίωμα του αναδόχου να αμείβεται για την εκτέλεση των επιβαλλόμενων, για τεχνικούς λόγους, συμπληρωματικών εργασιών. Άλλωστε, η επίμαχη προσαύξηση 5% δεν προβλεπόταν ως υποχρεωτικό δικαίωμα του αναδόχου αλλά η χορήγησή της ήταν δυνητική, συναρτώμενη με τη συνδρομή και απόδειξη ειδικών προϋποθέσεων. Ως εκ τούτου, οι νεότερες αυτές διατάξεις δεν παρίστανται αντίθετες προς την αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Η περαιτέρω δε αμφισβήτηση της ουσιαστικής εκτίμησης του νομοθέτη ως προς τις τεθέντα από αυτόν όρια της ως άνω αμοιβής του αναδόχου, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη. Επομένως, το Διοικητικό Εφετείο ορθώς εφάρμοσε τις ως άνω διατάξεις και είναι απορριπτέα ως αβάσιμα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από την αναιρεσείουσα εταιρεία.

Τρόπος συμμόρφωσης (πράξεις – παραλείψεις) της Διοίκησης σε ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και έκταση της υποχρέωσης συμμόρφωσής της στο ακυρωτικό αποτέλεσμα των αποφάσεων αυτών που αφορούν μεταβίβαση ακινήτων του Δημοσίου στην ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου ΑΕ».(...)α) Η Διοίκηση, στο πλαίσιο συμμόρφωσης προς τις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας με αριθμ. 928-934/2020, οφείλει να μεριμνήσει για την εκ νέου μεταβίβαση των ακινήτων που αυτές αφορούν στο Δημόσιο, χωρίς αντάλλαγμα, σύμφωνα με το άρθρο 196 παρ. 10 του ν.4389/2016, με αντίστοιχη καταχώριση στο αρμόδιο κτηματολόγιο ή υποθηκοφυλακείο, κατά περίπτωση. Σε περίπτωση δε έκδοσης νέων διοικητικών πράξεων από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής και τον Υπουργό Οικονομικών, κατά τη διάταξη του άρθρου 196 παρ. 6 του ν. 4389/2016, θα πρέπει να ακολουθηθεί η διαγραφείσα στις παραπάνω αποφάσεις του ΣτΕ διαδικασία μεταβίβασης, ώστε να μη φέρουν τη διαπιστωθείσα από το ΣτΕ νομική πλημμέλεια. Οι ακυρωτικές αποφάσεις με αριθμ. 927 και 1013/2020, εκ της νομικής τους φύσης, δεν δημιουργούν υποχρέωση συμμόρφωσης (ομόφωνα). β) Οι με αριθμό 86/18.6.2018 και 0004586ΕΞ/2018/19.6.2018 αποφάσεις του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥ.Σ.ΟΙ.Π.) και του Υπουργού Οικονομικών, κατά το μέρος που ισχύουν μετά τις μερικές ανακλήσεις τους, πρέπει να ανακληθούν ως προς τις λοιπές σωρευόμενες όμοιες και μη ακυρωθείσες πράξεις, ακολούθως δε η Διοίκηση πρέπει να μεριμνήσει για την εκ νέου μεταβίβαση των ακινήτων αυτών στο Δημόσιο, χωρίς αντάλλαγμα, κατά το άρθρο 196 παρ.10 του ν. 4389/2016, με αντίστοιχη καταχώριση στο αρμόδιο κτηματολόγιο ή υποθηκοφυλακείο, κατά περίπτωση (κατά πλειοψηφία). γ) Οι με αριθμό 91/17.1.2019 και 100/3.5.2019 εξουσιοδοτικές αποφάσεις του ΚΥ.Σ.ΟΙ.Π. καθώς και οι αντίστοιχες με αριθμό 0000548ΕΞ/21.1.2019 και 52054/27.5.2019 μερικά ανακλητικές αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών είναι σύννομες και παράγουν όλα τα αποτελέσματά τους (ομόφωνα).

Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι το Τμήμα παρέθεσε επαρκή και συγκεκριμένα στοιχεία, προκειμένου να συναγάγει ότι η ελεγχόμενη σύμβαση παράτασης της παραχώρησης παρουσιάζει βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παρατέθηκαν επαρκώς τα στοιχεία εκείνα, από τα οποία προκύπτει ότι μεταβάλλεται η οικονομική ισορροπία της αρχικής σύμβασης παραχώρησης υπέρ της παραχωρησιούχου και ήδη παρεμβαίνουσας. Η ελεγχόμενη δωδεκαετής παράταση της σύμβασης παραχώρησης εκμετάλλευσης τριών καταστημάτων πώλησης τουριστικών ειδών κατ’ επίκληση της διάταξης του άρθρου 43 του ν. 4933/2022, ως μη εμπίπτουσα σε κάποια από τις επιτρεπτές κατ’ άρθρο 51 του ν. 4413/2016 περιπτώσεις τροποποίησης σύμβασης παραχώρησης, για τις οποίες δεν απαιτείται η τήρηση νέας διαδικασίας ανάθεσης της σύμβασης, έρχεται σε αντίθεση με τις απορρέουσες από το δίκαιο της Ένωσης αρχές της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και του ανόθευτου ανταγωνισμού, και συνεπώς είναι μη νόμιμη, όπως ορθά έγινε δεκτό με την προσβαλλόμενη απόφαση (πρβλ. ΔΕΕ απόφ. της 13.1.2005, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C- 84/03, σκέψη 48, ΕλΣυν Μείζ. Ολ. 551/2023,σκέψη 9).Το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν τίθεται ζήτημα προδικαστικής παραπομπής στο ΔΕΕ των Απόφαση 1655/2023 της Ολομελείας ερωτημάτων που η προσφεύγουσα διατύπωσε στο υπόμνημα της προσφυγής.Σε κάθε περίπτωση, η διαπιστωθείσα εν προκειμένω νομική πλημμέλεια παρίσταται ουσιώδης, καθώς παραβιάζονται οι απορρέουσες από το δίκαιο της Ένωσης αρχές της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και του ανόθευτου ανταγωνισμού, ενώ και το οικείο κανονιστικό πλαίσιο και η επ’ αυτού νομολογία ως προς τις περιπτώσεις ουσιώδους τροποποίησης δημόσιας σύμβασης παραχώρησης είναι σαφείς (πρβλ. ΕλΣυν Ολ. 1306, 182/2022, πρώην Τμ. Μείζ. Επταμ. Συνθ. 1264/2019
Κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης μεταξύ της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…Μονομετοχική Ανώνυμη Εταιρεία» .. Α.Ε.) και της «Κοινωνίας Κληρονόμων του Θεόφιλου Καταλειφού του Γεωργίου» για την «παράταση» της παραχώρησης υπηρεσιών υποστήριξης της λειτουργίας τριών (3) καταστημάτων πώλησης τουριστικών ειδών στην ευρύτερη περιοχή της Κοιλάδας Πεταλούδων Ρόδου.Η ανωτέρω Απόφαση δεν αναθεωρεί την Απόφαση 1167/2023 του Εβδόμου Τμήματος.Η ανωτέρω Απόφαση δεν ανακαλεί την Πράξη του αρμοδίου Επιτρόπου.

Δυνατότητα αναδρομικής ισχύος, από την 1η Φεβρουαρίου 2023, των από 1 Μαρτίου 2023 συμβάσεων που έχει συνάψει το Πολεμικό Ναυτικό με τους εργαζόμενους της πρώην Διεύθυνσης Τροχαίου Υλικού του οικονομικού φορέα με την επωνυμία «Ελληνικά Ναυπηγία Ανώνυμη Εταιρεία» (ΕΝΑΕ), στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 26 παρ.8 και 9 του ν.4258/2014 (Α’94), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 37 του ν.5024/2023 (Α’41), λαμβανομένων υπόψη: α) του εδαφίου β’ της παραγράφου 9 του άρθρου 26 του ν.4258/2014, β) της έναρξης ισχύος του ν. 5024/2023 (Α’41), με τον οποίο προστέθηκαν οι παράγραφοι 8 και 9 στο άρθρο 26 του ν. 4258/2014 (Α’94), στις 24 Φεβρουαρίου 2023 και γ) του γεγονότος ότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι παρείχαν αδιαλείπτως τις υπηρεσίες τους κατά τον μήνα Φεβρουάριο του έτους 2023.(...)Οι συμβάσεις που συνήψε το Πολεμικό Ναυτικό την 1η Μαρτίου 2023 με τους εργαζόμενους της πρώην Διεύθυνσης Τροχαίου Υλικού του οικονομικού φορέα «ΕΝΑΕ Α.Ε», στερούνται αναδρομικής ισχύος (κατά πλειοψηφία).

Kαταβολή των αποδοχών εργατών καθαριότητας.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στις σκέψεις 2 έως και 8, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι μη νόμιμη. Και τούτο, διότι η διάταξη του άρθρου 16 του ν. 4429/2016, με βάση την οποία παρατάθηκαν αυτοδικαίως έως 31.12.2017 οι συμβάσεις δίμηνης διάρκειας των φερόμενων ως δικαιούχων του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, που συνήφθησαν όλες το πρώτον πριν την 1η.1.2016, είναι αντίθετη στο άρθρο 103 παράγραφοι 7 και 8 του Συντάγματος, καθώς και στις διατάξεις της κοινοτικής νομοθεσίας (Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28.6.1999, όπως ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο με το π.δ. 164/2004) και, ως εκ τούτου, είναι ανίσχυρη και μη εφαρμοστέα. Περαιτέρω, δεν είναι δυνατή η νομιμοποίηση της εντελλόμενης δαπάνης, κατ’ επίκληση της διάταξης του άρθρου 25 του ν. 4456/2017, δοθέντος ότι αφενός, με τη διάταξη αυτή, παραβιάζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος στο άρθρο 98 παράγραφος 1 εδάφιο α΄ του Συντάγματος προληπτικός έλεγχος των δαπανών, αφετέρου η εν λόγω διάταξη έρχεται ευθέως σε αντίθεση προς εκείνες του άρθρου 7 του π.δ/τος 164/2004, απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου προβαλλομένων από τη δημοτική ανώνυμη εταιρεία.(...) Για τους λόγους αυτούς Αποφαίνεται ότι το ..., οικονομικού έτους 2017, χρηματικό ένταλμα πληρωμής της δημοτικής ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Επιχείρηση Εκμετάλλευσης ...... Α.Ε.», ποσού 6.242,95 ευρώ, δεν πρέπει να θεωρηθεί.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη απόφαση, με την από 4.8.2005 σύμβαση, η οποία συνήφθη κατόπιν μειοδοτικού διαγωνισμού, η αναιρεσείουσα τεχνική εταιρεία ανέλαβε την εκτέλεση του έργου «Οδοσήμανση Οδικού Επαρχιακού Δικτύου», σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1418/1984 και του π.δ/τος 609/1985. Στις 30.6.2006 υπεγράφη η 1η συμπληρωματική σύμβαση, λόγω υπερβάσεως του συμβατικού αντικειμένου του έργου. Στα πλαίσια των ανωτέρω συμβάσεων, στις 29.9.2006 υποβλήθηκε ο 4ος λογαριασμός του έργου, ποσού 204.049,91 ευρώ. Στις 6.10.2006 εγκρίθηκε από τη διευθύνουσα υπηρεσία το ένα μόνον αντίγραφο του εν λόγω λογαριασμού, προς διευκόλυνση της αναιρεσειούσης, ώστε να προβεί σε ενεχυρίαση – εκχώρηση της απαιτήσεώς της από τον ως άνω λογαριασμό προς την «Εγνατία Τράπεζα Α.Ε.». Για την εν λόγω εκχώρηση συνήφθη η από 19.10.2006 σύμβαση μεταξύ της αναιρεσειούσης και της ως άνω Τραπέζης προς εξασφάλιση πιστώσεως με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό. Κατά τον ίδιο τρόπο, στις 17.1.2007 υποβλήθηκε ο 5ος λογαριασμός του έργου, ποσού 142.704,92 ευρώ, εγκρίθηκε στις 19.1.2007 το ένα μόνον αντίγραφο αυτού από τη διευθύνουσα υπηρεσία και με την από 2.2.2007 σύμβαση εκχωρήσεως λόγω ενεχύρου, μεταξύ της αναιρεσειούσης και της ίδιας Τραπέζης, ενεχυριάσθηκε η ως άνω απαίτηση του 5ου λογαριασμού, προς εξασφάλιση πιστώσεως με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό προς την αναιρεσείουσα. Με την αγωγή της η αναιρεσείουσα ζήτησε την αναγνώριση της καταβολής των ως άνω ποσών, προσαυξημένων με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από της επιδόσεως της αγωγής, υποστηρίζοντας ότι η απαίτησή της για την εξόφληση των δύο ανωτέρω λογαριασμών, συνολικού ποσού 346.754,83 ευρώ, είναι, μετά τη θεώρηση – έγκριση αυτών από τη διευθύνουσα υπηρεσία, βεβαία και εκκαθαρισμένη και, επομένως, έπρεπε οι εν λόγω λογαριασμοί να εξοφληθούν εντός διμήνου από την υποβολή τους ή εντός μηνός από την έγκριση και θεώρησή τους, ήτοι από τις 7.11.2006 και 20.2.2007, αντιστοίχως. Με τα ως άνω δεδομένα, το Διοικητικό Εφετείο δέχθηκε τα ακόλουθα: «Επειδή σε περίπτωση ενεχυριάσεως απαιτήσεως (προς εξασφάλιση απαιτήσεως ανωνύμου εταιρίας με αιτία αλληλόχρεο λογαριασμό), μετά την αναγγελία της εκχωρήσεως της απαιτήσεως στον οφειλέτη αποκόπτεται κάθε δεσμός του τελευταίου με τον εκχωρητή, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην 5η σκέψη. Όταν όμως υφίστανται οφειλές του εκχωρητή προς το ΙΚΑ, εκχώρηση της απαιτήσεως που συναρτάται με τις οφειλές αυτές δεν ισχύει, σύμφωνα με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 39 του ν. 2065/1992. Εν προκειμένω, προκύπτει ότι η ενάγουσα ανώνυμη εταιρία, εκχώρησε τις απαιτήσεις της από τον 4ο και 5ο λογαριασμό προς την «Εγνατία Τράπεζα Α.Ε.», χωρίς να καταβάλει τις οφειλές της προς το ΙΚΑ, ή τουλάχιστον χωρίς να αποδεικνύει ότι δεν έχει σχετικές οφειλές, αφού δεν προσκομίζει αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας. Περαιτέρω, η καταβολή του ανωτέρω ποσού και πριν από την ενεχυρίαση της σχετικής απαιτήσεως και μετά, δεν μπορεί να γίνει χωρίς την προσκόμιση πιστοποιητικού ασφαλιστικής ενημερότητας. Επομένως, εφόσον δεν καθίσταται γνωστό στο δικαστήριο, εάν εχώρησε νόμιμη ή όχι εκχώρηση των ανωτέρω απαιτήσεων για καταβολή των ανωτέρω ποσών των δύο λογαριασμών (4ου και 5ου) και μόνο υπό την εκδοχή ότι η ενάγουσα νομιμοποιείται ενεργητικά για την άσκηση αγωγής, πρέπει η κρινόμενη αγωγή να απορριφθεί και ως προς την κύρια απαίτησή της, για καταβολή των ποσών των δύο πιο πάνω λογαριασμών, αφού πληρωμή λογαριασμών δεν χωρεί, χωρίς την εξόφληση των αντιστοιχουσών εισφορών και επιβαρύνσεων προς το Ίδρυμα, η δε ενάγουσα δεν απέδειξε ότι δεν υφίστανται οι παραπάνω οφειλές αυτής προς το Ίδρυμα. Τέλος, εφόσον η τελευταία δεν προσκομίζει το σχετικό αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας, δεν υφίσταται υπαιτιότητα του κυρίου του έργου –Νομαρχιακού Διαμερίσματος Ροδόπης– για τη μη πληρωμή του 4ου και 5ου λογαριασμού του παραπάνω έργου και κατά συνέπεια, δεν γεννάται υποχρέωση αυτού προς καταβολή τόκων υπερημερίας επί των καθυστερουμένων ποσών, καθ’ όλο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο διαρκεί η παράλειψη της ενάγουσας αναδόχου να υποβάλλει την κατά τα ανωτέρω απόδειξη για καταβολή των υπέρ του ΙΚΑ ασφαλιστικών εισφορών». Επειδή, η αναιρεσείουσα προβάλλει, ειδικότερα, ότι η προπαρατεθείσα κρίση του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου είναι αναιρετέα, διότι, κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, η μη υποβολή εξαρχής από την ανάδοχο της ασφαλιστικής και φορολογικής της ενημερότητας δεν δύναται να θεμελιώσει υπαιτιότητά της για τη μη πληρωμή, αφού δεν προκύπτει από τις εν λόγω διατάξεις ότι η ανάδοχος είναι υποχρεωμένη να συνυποβάλει τις ως άνω ενημερότητες με τις σχετικές πιστοποιήσεις προς πληρωμή, αλλά τουναντίον η ανάδοχος έχει την ευχέρεια να τις υποβάλει μεταγενεστέρως και μάλιστα μετά την οριστικοποίηση των πληρωτέων ποσών, οπότε και θα γνωρίζει το ύψος των σχετικών ποσών που πρέπει να αποδοθούν στους τρίτους. Σύμφωνα, όμως, με τα γενόμενα δεκτά στην όγδοη σκέψη, εφόσον, κατά την ανέλεγκτη περί των πραγμάτων κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, οι επίδικοι λογαριασμοί δεν συνοδεύονταν από τις, απαραίτητες κατά το νόμο για την πληρωμή τους, βεβαιώσεις ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας, δεν γεννήθηκε υποχρέωση της αναιρεσίβλητης προς πληρωμή τους. Πρέπει, συνεπώς, να απορριφθεί ο ως άνω λόγος ως αβάσιμος.