Καθορισμός των απαιτούμενων στοιχείων και δικαιολογητικών, του τρόπου αποστολής ή διαβίβασής τους στη Φορολογική Διοίκηση από τους φορολογούμενους ή τρίτους, των εξαιρούμενων ΚΑΔ καθώς και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας τεχνικού ή διαδικαστικού χαρακτήρα για την εφαρμογή της περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 78 του ν. 4790/2021 «Κατεπείγουσες ρυθμίσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας από τις συνεχιζόμενες συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19, την ανάπτυξη, την κοινωνική προστασία και την επαναλειτουργία των δικαστηρίων και άλλα ζητήματα»

Αξιοποίηση ακινήτων κοινωφελούς περιουσίας, την οποία διαχειρίζεται ν.π.δ.δ., ως κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης.Το ερώτημα αν, για την αξιοποίηση ακινήτων κοινωφελούς περιουσίας, την οποία διαχειρίζεται ν.π.δ.δ., ως κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης, εφαρμόζονται οι διατάξεις του π.δ. 715/1979 ή οι διατάξεις του ν.4182/2013 και, σε περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του ν.4182/2013, αν, ανεξάρτητα από τη μορφή του φορέα διαχείρισης, η αξιοποίηση των παραπάνω ακινήτων με ουσιώδη ανακατασκευή, έναντι μακροχρόνιας μίσθωσής τους, είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί με απευθείας εκμίσθωση με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 24 παρ. 8 του ν.4182/2013, χωρίς, δηλαδή, την τήρηση των διαδικασιών του άρθρου 42 παρ. 4 του αυτού νόμου, δεν έχει υποβληθεί αρμοδίως από τον Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, επειδή αφορά ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος (ομόφωνα).

Ζητήματα ανακύπτοντα στο πλαίσιο του προγράμματος LEADER II, λόγω μη λειτουργίας της επιχορηγηθείσας επένδυσης δημιουργίας τουριστικών καταλυμάτων – Υπόχρεος επιστροφής του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού της επιχορήγησης – Διαδικασία καταλογισμού – Παραγραφή της αξιώσεως. Υποχρεωτική η κοινοποίηση στον τελικό επενδυτή της έκθεσης διοικητικού ελέγχου, προκειμένου να διατυπώσει τις αντιρρήσεις του, και να υποβάλει τυχόν συμπληρωματικά στοιχεία. Κατόπιν αυτού, η Διοίκηση υποχρεούται να απαντήσει συνολικά στις αντιρρήσεις του τελικού επενδυτή, κατά το μέρος που οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της για τον έλεγχο συμμορφώσεως προς τις απαιτήσεις του προγράμματος και όχι στην αρμοδιότητα άλλων αρχών (π.χ. φορολογικών, δασικών ή τουριστικών) και εφ’ όσον συντρέχει περίπτωση, να προβεί στην διαδικασία εκδόσεως πράξεως καταλογισμού κατ’ αυτού. Η γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Ν.Σ.Κ. δεν δύναται να υποκαταστήσει την Διοίκηση στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της, αλλά με τη γνωμοδότηση δίδονται απαντήσεις στα ερμηνευτικά ζητήματα που τίθενται, τις οποίες, εφ’ όσον γίνει αποδεκτή η γνωμοδότηση από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (άρθρο 7 παρ.4 του Ν. 3086/2002), θα υποχρεούται να λάβει υπόψη της η Διοίκηση προκειμένου να εφαρμόσει τις οικείες διατάξεις. Εφ’ όσον κριθεί ότι πρέπει να εκδοθεί καταλογιστική πράξη, αυτή θα πρέπει να εκδοθεί τόσο κατά του ενδιάμεσου φορέα, όσο και κατά του τελικού επενδυτή, δεδομένου ότι και οι δύο αυτοί φορείς ευθύνονται έναντι του Δημοσίου αλληλεγγύως και εις ολόκληρο. Σύμφωνα με το άρθρο 103 του Ν. 2362/1995, η αναζήτηση του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού υπόκειται σε πενταετή παραγραφή από της διαπιστώσεως της παρατυπίας, εντός της οποίας πρέπει να γίνει ο καταλογισμός. (ομοφ.)

ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Όμως, εν προκειμένω, η κρίση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην 30/2014 γνωμοδότηση, δεν αιτιολογείται επαρκώς. Και τούτο, διότι, πέραν του ότι στο σώμα της ως άνω γνωμοδότησης αναφέρεται βεβαίωση έτους 2011 Προϊσταμένης Υπηρεσίας άλλης από αυτή στην οποία υπηρετεί η ανωτέρω,  η διοίκηση περιορίστηκε στην αναφορά των διατάξεων του νόμου, χωρίς να προκύπτει ότι το Συμβούλιο για την εν λόγω κρίση του αξιολόγησε, ως όφειλε, το περιεχόμενο των σπουδών της ως άνω υπαλλήλου (σχετ. 87/85/1994 Απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Β΄ 259, εγκριτική του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Ποιμαντικής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., η οποία αντικατάσταθηκε με την ΥΑ 56806/Β7 /2004, Β΄ 1156, όπως η τελευταία τροποποιήθηκε με την ΥΑ 70803/B7/2005, Β΄1375) σε σχέση, τουλάχιστον, με τα αντικείμενα, στα οποία ήταν δυνατόν, κατά τις οργανικές διατάξεις της υπηρεσίας της, να απασχοληθεί, συνακόλουθα δεν αιτιολογεί πού έγκειται η θεματική εγγύτητα του ιδιαίτερου γνωστικού αντικειμένου του Κανονικού Δικαίου και Ποιμαντικής τόσο με τις αρμοδιότητες της υπαλλήλου και την εν γένει λειτουργία του Τμήματος, στο οποίο υπηρετούσε κατά τον κρίσιμο χρόνο, όσο και με τα άλλα Τμήματα του Δήμου ....., στα οποία εν δυνάμει θα μπορούσε, με βάση τον κλάδο στον οποίο ανήκει, να απασχοληθεί. Συνεπώς, η προαναφερθείσα γνωμοδότηση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, ενώ τα όσα προβάλλονται με το έγγραφο επανυποβολής δεν ασκούν ουδεμία κατά νόμο επιρροή, αφού η ελλείπουσα αιτιολογία δεν δύναται τοιουτοτρόπως να αναπληρωθεί. Συνακόλουθα, κατά παραδοχή του προβαλλόμενου από τον Επίτροπο λόγο διαφωνίας, η 4860/21.3.2016 διαπιστωτική πράξη του Δημάρχου ....., κατά το μέρος που με αυτή συνυπολογίστηκε μισθολογικά ο προαναφερόμενος μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών και κατετάγη η φερόμενη ως δικαιούχος του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος στο 9ο Μ.Κ., δυνάμει της 30/2014 γνωμοδότησης του Υπηρεσιακού Συμβουλίου υπαλλήλων Ο.Τ.Α. Νομού ....., δεν είναι νόμιμη. Ως εκ τούτου η ελεγχόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, και, συνεπώς, το 15ΜΠ, οικονομικού έτους 2016, χρηματικό ένταλμα πληρωμής του Δήμου ..... δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Ανάδειξη αναδόχου για την κατασκευή έργου:..Με δεδομένα αυτά και αφού, σύμφωνα με όσα έγιναν προηγουμένως δεκτά, πριν από την απόρριψη των άνω υπερβολικά χαμηλών προσφορών δεν κλήθηκαν οι προσφέροντες να τις αιτιολογήσουν, η άνω κατακυρωτική απόφαση δεν είναι νόμιμη.Μετά από αυτά και του γεγονότος ότι ο προσδιορισμός των κριτηρίων για το χαρακτηρισμό – διαπίστωση εάν ένα ή περισσότερα τμήματα αποτελούν ενιαίο έργο είναι πρωταρχικής σημασίας για τον έλεγχο των σχετικών συμβάσεων από το Ελεγκτικό Συνέδριο, καθόσον ο εντοπισμός των κατατμήσεων έργων συμβάλλει στην εξυπηρέτηση των σκοπών της οδηγίας 93/37, που είναι η διασφάλιση της δυνατότητας συμμετοχής στις εν λόγω διαδικασίες και εργοληπτών άλλων κρατών μελών, η προστασία τους από την αυθαιρεσία της αναθέτουσας αρχής με την μη αυτόματη απόρριψη των προσφορών τους που χαρακτηρίσθηκαν ως υπερβολικά χαμηλές και η ανάπτυξη πραγματικού ανταγωνισμού, το Κλιμάκιο κρίνει ομόφωνα ότι τα ζητήματα αυτά είναι μείζονος σπουδαιότητας και, για τους λόγους αυτούς πρέπει να παραπεμφθούν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 131 παρ. 3 Π.Δ. 1225/1981 (πρβλ και άρθρο 22 παρ. 6 εδ β του Π.Δ. 774/1980) στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αυτή καλείται να εκφέρει τη γνώμη για το ποια κριτήρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να διαπιστωθεί εάν δύο ή περισσότερες διαδικασίες για την ανάθεση συμβάσεων εκτελέσεως έργων από την ίδια αναθέτουσα αρχή συνιστούν τμήματα ενός ενιαίου έργου, τα οποία έχουν κατατμηθεί τεχνητώς για την αποφυγή τήρησης των κανόνων δημοσιότητας και της αιτιολόγησης των υπερβολικά χαμηλών προσφορών, διακοπτόμενης, ως εκ τούτου, της σχετικής 30ήμερης προθεσμίας μέχρις ότου η Ολομέλεια αποφανθεί επί των ανωτέρω γενικότερου ενδιαφέροντος ερωτημάτων.

Υπογραφή του σχεδίου Σύμβασης Αγοραπωλησίας Μετοχών:...Με βάση τις παραδοχές αυτές της ήδη προσβαλλόμενης απόφασης, το Δικαστήριο κρίνει ότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, νομίμως απορρίφθηκε, ελλείψει σπουδαίου εννόμου συμφέροντος, η υπέρ του κύρους της 197/2014 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου παρέμβαση των ήδη αιτούντων, διότι, ανεξαρτήτως της μη απόδειξης ενώπιον του VI Τμήματος της ιδιότητά του .... ως νομίμου εκπροσώπου του προαναφερθέντος πολιτικού Συνασπισμού, δεν αποδείχθηκε η ύπαρξη ιδιαίτερου νομικού δεσμού με την πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου, δεδομένου ότι συνιστούν τρίτα πρόσωπα, στερούμενα προσωπικού δεσμού προς αυτή και άσχετα προς τη διαδικασία σύναψης της επίμαχης σύμβασης, περιορίστηκαν δε στην προβολή ισχυρισμών που κατέδειξαν την ύπαρξη γενικότερου ενδιαφέροντος το οποίο οποιοσδήποτε πολίτης εξίσου μπορούσε να επικαλεστεί σχετικά με τη σύναψη ή όχι της κρίσιμης δημόσιας σύμβασης και το οποίο δεν συνιστά επαρκές έρεισμα για τη θεμελίωση εννόμου συμφέροντος για την παραδεκτή άσκηση παρέμβασης. Κατά συνέπεια, εφ’ όσον νομίμως απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση ως απαράδεκτη η υπέρ της διατήρησης της ισχύος της 197/2014 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου παρέμβαση των ήδη αιτούντων, οι τελευταίοι δεν απέκτησαν την ιδιότητα των παρεμβάντων ενώπιον της διαδικασίας του VI Τμήματος και κατ’ επέκταση δεν νομιμοποιούνται παθητικώς, στην άσκηση της κρινόμενης αίτησης αναθεώρησης σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013. Κατ’ ακολουθία αυτών που προηγουμένως κρίθηκαν, η αίτηση αναθεώρησης και οι υπέρ αυτής  παρεμβάσεις πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτες, ενώ οι παρεμβάσεις κατά αυτής, των εταιρειών «...», «...» και «...», καθώς και του Ελληνικού Δημοσίου,  πρέπει να γίνουν δεκτές.

Ζητήματα σχετικά με την εξέταση των υποψηφιοτήτων για τη θέση του Διοικητικού Διευθυντή της Κεντρικής Υπηρεσίας της Αρχής Προσφυγών – Συμμόρφωση της Διοίκησης σε ακυρωτική απόφαση Διοικητικού Εφετείου.(...) Μετά την ακύρωση, με δικαστική απόφαση, της απόφασης του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής περί διορισμού της Μ.Φ. στη θέση της Διοικητικής Διευθύντριας της Κεντρικής Υπηρεσίας της Αρχής Προσφυγών του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 4375/2016, και την αναπομπή της υπόθεσης στη Διοίκηση για νέα αιτιολογημένη κρίση, η Τριμελής Επιτροπή Επιλογής Διοικητικού Διευθυντή της παραπάνω Υπηρεσίας, η οποία θα επιληφθεί εκ νέου της υπόθεσης, θα συγκροτηθεί με απόφαση του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου με βάση τις νεότερες διαδικαστικές διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 4375/2016, όπως αυτές ισχύουν μετά την αντικατάσταση του άρθρου αυτού με τις διατάξεις του άρθρου 116 παρ. 2 του ν. 4636/2019. Η Επιτροπή αυτή δεν υποχρεούται να επανεξετάσει τις υποψηφιότητες των έξι (6) ενδιαφερομένων για την προκηρυχθείσα θέση, οι οποίοι είχαν, ήδη, αποκλεισθεί από την περαιτέρω διαδικασία επιλογής σε στάδιο προγενέστερο εκείνου, στο οποίο αναφέρεται η ακύρωση της υπουργικής απόφασης. Στο πλαίσιο της υποχρέωσης της Διοίκησης σε συμμόρφωση στην ακυρωτική απόφαση του θέματος, η παραπάνω Επιτροπή οφείλει να προβεί: α) στην επαναμοριοδότηση, με νέα αιτιολογημένη κρίση, της υποψήφιας Ε.Κ. όσον αφορά στα κριτήρια της κατοχής διδακτορικού τίτλου και επαγγελματικής εμπειρίας κατά τα αναλυτικώς αναφερόμενα στην ακυρωτική απόφαση, β) στην κατάρτιση νέου συγκεντρωτικού πίνακα υποψηφίων για τη θέση κατά φθίνουσα σειρά, χωρίς να απαιτείται προς τούτο επαναμοριοδότηση και επαναξιολόγηση των λοιπών τεσσάρων (4) συνυποψηφίων της Ε.Κ. και γ) σε νέα εισήγηση προς τον Υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου για τους τρεις (3) επικρατέστερους, κατά τον τελευταίο αυτόν πίνακα, υποψηφίους.

Εκκαθάριση και εξυγίανση επιχειρήσεων:..Πρέπει δε να θεωρηθεί ότι τα πρόσωπα αυτά τελούσαν σε καλή πίστη, δεδομένου ότι ι) το Συμβούλιο της Επικρατείας, με επανειλημμένες αποφάσεις του (βλ. ΣτΕ 1093/4-1987, 1398/89 κ.α.) είχε απορρίψει λόγους ακυρώσεως ότι η αύξηση, κατά τον ν. 1386/1983, με υπουργικές αποφάσεις, του μετοχικού κεφαλαίου εταιρειών υπαχθεισών στον νόμο αυτόν αντιβαίνει στο Σύνταγμα, ii) δεν είχε γίνει χρήση της ευχέρειας, που είχε δώσει το άρθρο 54 του ν. 2000/1991 για την επαναφορά της αρχικής κεφαλαιακής συνθέσεως των εταιρειών αυτών και iii) οι υπουργικές αυτές αποφάσεις δεν είχαν, μέχρι την δημοσίευση του ν. 2685/1999, ακυρωθεί με δικαστικές αποφάσεις ή ανακληθεί ή καταργηθεί από την Διοίκηση. Επιτακτικό, κατά τ΄ ανωτέρω, λόγο δημοσίου συμφέροντος συνιστά, επίσης, και η ανάγκη να διατηρηθούν και να επαυξηθούν τα θετικά ως προς την διάσωση και εξυγίανση προβληματικών επιχειρήσεων αποτελέσματα – όπου αυτά υπήρξαν – που προέκυψαν από την εφαρμογή των ληφθέντων κατά τον ν. 1386/1983 θεσμικών και πρακτικών μέτρων, ιδίως δε από την διοίκηση και διαχείριση αυτών των εταιρειών από τον ... και από την χρηματοδοτική ενίσχυσή τους, είτε υπό την μορφή καθαρών εισροών, είτε υπό την μορφή αυξήσεως κεφαλαίου με ή χωρίς κεφαλαιοποίηση οφειλών προς Τράπεζες του δημοσίου τομέα. Ενισχυτικό της καλής πίστεως των παραπάνω προσώπων (νέων μετόχων και συναλλαγέντων τρίτων) είναι το γεγονός ότι η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την απόφασή της από 7.10.1987, που μνημονεύεται στην προαναφερθείσα εισηγητική έκθεση, δεν προέβαλε «αντιρρήσεις για την εφαρμογή» του ν. 1386/1983 από την άποψη του συμβατού των διατάξεών του προς τα άρθρα 92 και 93 της Συνθήκης ΕΟΚ (περί κρατικών ενισχύσεων). Ανεξαρτήτως δε της συνδρομής επιτακτικού κατά τ΄ ανωτέρω δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να συνεκτιμηθούν και τα εξής: Κατά το εξεταζόμενο μέρος της, η επίμαχη διάταξη ούτε συγκεκριμένες, προσδιοριζόμενες σε αυτήν, περιπτώσεις αφορά, ούτε κυρώνει αναδρομικά εκτελεστές διοικητικές πράξεις, ούτε νομιμοποιεί την επέλευση των εννόμων αποτελεσμάτων τους, ούτε, εφαρμοζόμενη, οδηγεί σε θετική για το διάδικο Δημόσιο έκβαση των εκκρεμών διοικητικών διαφορών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της. Αντιθέτως, η διάταξη αυτή καταλαμβάνει μια ολόκληρη, έστω ολιγάριθμη, κατηγορία υπουργικών πράξεων και ρυθμίζει τις έννομες συνέπειες της ενδεχόμενης δικαστικώς διαπιστουμένης παρανομίας τους, περιορίζοντας τις συνέπειες αυτές στην γένεση αντιστοίχων αξιώσεων προς αποζημίωση. Υπό τα δεδομένα, συνεπώς, αυτά, θεωρούμενα στο σύνολό τους, η διάταξη του άρθρου 28 παρ. 1 του ν. 2685/1999 είναι, καθ΄ όσον αφορά τις διοικητικές διαφορές που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της, σύμφωνη με το άρθρο 6 παρ. 1 της Ε.Σ.Δ.Α. και είναι, ως εκ τούτου, απορριπτέα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση. (..)Επειδή, λόγω της σπουδαιότητας των ζητημάτων του συμβατού των διατάξεων του άρθρου 28 του ν. 2685/1999 προς το Σύνταγμα, το κοινοτικό δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Τμήμα κρίνει ότι τα ζητήματα αυτά πρέπει να παραπεμφθούν στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 εδάφιο β΄ του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8) και ορίζει Εισηγητή προς ανάπτυξη της γνώμης του Τμήματος τον Σύμβουλο Δ. Πετρούλια.

Κατασκευή έργου:Μη νομίμως έγινε δεκτή με την 19644/9.5.2018 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου και με το από 27.4.2018 Πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού, η προσφορά της μοναδικής προσφέρουσας και τελικώς ανακηρυχθείσας αναδόχου, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 3 ανωτέρω, ρυθμίσεις προς τις οποίες εναρμονίζεται και τυγχάνει ανεπίδεκτο αντίθετης ερμηνείας και το ομοίου περιεχομένου άρθρο 9 της διακήρυξης, ενόψει της αρχής της τυπικότητας στις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων και της δεσμευτικότητας της διακήρυξης (πρβλ. VI Τμ. 482, 453, 302/2018, 1464/2017, Ε΄ Κλ 182/2017, κ.α.), ως προς τα ζητήματα που ρυθμίζει, όπως, μεταξύ άλλων, το σύστημα προσφορών και ο τύπος των εγγράφων με τα οποία υποβάλλεται η προσφορά, περιλαμβανομένης της οικονομικής προσφοράς. Τούτο διότι η οικονομική  προσφορά της αναδόχου δεν ανταποκρινόταν στο σαφώς καθοριζόμενο από τη διακήρυξη σύστημα υποβολής προσφορών κατά το άρθρο 95 παρ. 2 β του ν. 4412/2016, στο οποίο ορίζεται ότι η προσφορά υποβάλλεται με τη συμπλήρωση, ηλεκτρονική ή έντυπη, δύο εγγράφων ειδικώς προσδιοριζόμενων κατά τύπο και περιεχόμενο, του προϋπολογισμού προσφοράς και του τιμολογίου προσφοράς, όπως τα καθορίζει με τα χορηγούμενα ασυμπλήρωτα υποδείγματα ο αναθέτων φορέας, όχι οποιουδήποτε άλλου εγγράφου, όπως εν προκειμένω, του εγγράφου που υπέβαλε ο ανάδοχος οικονομικός φορέας στις 8.3.2018, το οποίο αντιστοιχούσε μόνο κατά περιεχόμενο και μάλιστα εν μέρει, σε ορισμένα από τα στοιχεία του προϋπολογισμού προσφοράς και δεν περιείχε καμία αναφορά στο τιμολόγιο της διακήρυξης και στην κατ’ αντιστοιχία προς τα άρθρα αυτού τιμολόγηση και αναλυτική περιγραφή εργασιών και καλυπτόμενων δαπανών. Ούτε τα έγγραφα οικονομικής προσφοράς που ζητήθηκαν και υποβλήθηκαν στις 23 και στις 27.4.2018, αναγκαία για τη συμφωνία της οικονομικής προσφοράς της αναδόχου προς τους όρους της διακήρυξης και το σύστημα προσφοράς, μπορούσαν να γίνουν δεκτά ως διόρθωση ή συμπλήρωση ή διευκρίνιση της προσφοράς, διότι συνιστούν την προβλεπόμενη από τη διακήρυξη και τις εφαρμοστέες διατάξεις του ν. 4412/2016 οικονομική προσφορά, ωστόσο, υποβλήθηκαν το πρώτον μετά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής προσφοράς (9.3.2018), επιδρούν στο περιεχόμενο της προσφοράς που η ανάδοχος κατέθεσε μέχρι την καθορισθείσα ημερομηνία υποβολής προσφορών, της οποίας δεν αποτέλεσαν εξαρχής περιεχόμενο, ενώ η διευκρίνιση οικονομικής προσφοράς επιτρέπεται μόνο όταν αφορά ασάφειες και ήσσονος σημασίας ατέλειες, επουσιώδεις παραλείψεις ή πρόδηλα τυπικά ή υπολογιστικά σφάλματα, που δεν επιφέρουν έννομες συνέπειες ως προς το περιεχόμενο της προσφοράς (πρβλ. VI Τμ. 448/2018, Ε΄ Κλ. 366/2018, 380, 406, 122, 182/2017), περίπτωση η οποία δε συντρέχει εν προκειμένω. Συνακόλουθα, μη νομίμως εκδόθηκε η 19702/28.6.2018 κατακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕλΣυνΤμ.6/1592/2018​

ΣΤΕ.Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.Δημόσια έργα:Επειδή, από τις παραπάνω διατάξεις, σε συνδυασμό με τα άρθρα 52 και 50 παρ. 4 και 5 του Κωδ. ΠΔ 18/1989 (Α’ 8), 20 παρ. 1 και 95 παρ. 5 του Συντάγματος απορρέει η υποχρέωση συμμόρφωσης της διοίκησης με τις αποφάσεις της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες εκδίδονται επί αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων. Ειδικότερα, όταν γίνεται δεκτή η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και διατάσσεται η αναστολή εκτελέσεως πράξης εκδοθείσας κατά τη διενέργεια διαγωνισμού δημοσίων έργων, προμηθειών ή υπηρεσιών, ή ορισμένο άλλο μέτρο, η διοίκηση οφείλει, εφόσον εξακολουθεί να ισχύει η διαταχθείσα αναστολή εκτελέσεως ή το διαταχθέν μέτρο, να απέχει από κάθε ενέργεια που είναι αντίθετη προς τα διαταχθέντα με την απόφαση της Επιτροπής Αναστολών, περαιτέρω δε, αναφορικά με τα ανακύψαντα διοικητικής φύσεως ζητήματα που αντιμετωπίσθηκαν στο στάδιο της παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας, δεσμεύεται, μέχρι την οριστική τους επίλυση στο στάδιο της εκδίκασης της ακυρωτικής διαφοράς, από τα γενόμενα δεκτά, έστω και ως σοβαρώς πιθανολογούμενα, με την απόφαση της Επιτροπής Αναστολών (πρβλ. ΣτΕ 3312/2009, 2059/2007, 2593/1999, ΕΑ 726, 217/2003). Ωστόσο, η υποχρέωση συμμόρφωσής της με απόφαση της Επιτροπής Αναστολών επί αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων δεν κωλύει την αναθέτουσα αρχή να προβεί στην ανάκληση ή στη κατάλληλη τροποποίηση της πράξης, της οποίας η παρανομία έχει πιθανολογηθεί σοβαρώς (πρβλ. ΕΑ 1309/2009, 750, 722/2007, 1133-2/2006, 39/2005, 880, 84/2003). Η ευχέρεια της Διοίκησης να προβεί στην έκδοση της, κατά τα ανωτέρω, ανακλητικής ή τροποποιητικής πράξης, ενόψει αποφάσεως της Επιτροπής Αναστολών, δεν αναιρεί το δικαίωμα των διαγωνιζομένων για παροχή αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, προεχόντως διότι οι τελευταίοι δεν αποστερούνται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, του δικαιώματός τους να προσβάλουν την πράξη αυτή αυτοτελώς με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων καθώς και με αίτηση ακυρώσεως, η τυχόν ευδοκίμηση της οποίας θα έχει ως αποτέλεσμα την αναβίωση των ευμενών για αυτούς πράξεων της αναθετούσης αρχής (ΕΑ 1309/2009, 750, 722/2007, 1133/2006, 39/2005, 94/2003). Εξάλλου, η προβλεπόμενη από τη διάταξη της παρ. 8 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010 ευχέρεια οικειοθελούς συμμορφώσεως με απόφαση που δέχεται αίτηση ασφαλιστικών μέτρων αποσκοπεί στην ταχύτερη δυνατή διεξαγωγή και ολοκλήρωση των διαδικασιών αναθέσεως των δημοσίων συμβάσεων και στην αποτροπή σχετικών δικαστικών διενέξεων, χωρίς να παραβλέπεται η τήρηση της νομιμότητας, η οποία εξασφαλίζεται με την πρόβλεψη της προσωρινής δικαστικής προστασίας. Η άσκηση της ευχέρειας αυτής από τη Διοίκηση δεν εξαρτάται από την εκπλήρωση ή μη από το διάδικο που επέτυχε τη λήψη ασφαλιστικού μέτρου της κατά το άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010 υποχρεώσεώς του να ασκήσει, εντός της οριζομένης προθεσμίας, το κύριο ένδικο βοήθημα, προκειμένου να μην αρθεί αυτοδικαίως η ισχύς του διαταχθέντος ασφαλιστικού μέτρου. Και τούτο, διότι η άσκηση της ως άνω ευχέρειας οικειοθελούς συμμορφώσεως, η οποία απορρέει πρωτογενώς από τις γενικές αρχές του δικαίου για την ανάκληση των παρανόμων διοικητικών πράξεων και για την ακυρότητα των παρανόμων δικαιοπραξιών, οδηγεί στην έκδοση πράξεως οριστικού χαρακτήρα, με την οποία επέρχεται πλήρης ικανοποίηση του ενδιαφερομένου, και επομένως δεν εμπίπτει, από τη φύση της, στο περιεχόμενο της παρασχεθείσης προσωρινής δικαστικής προστασίας (πρβλ. ΣτΕ 233/2014). Αντίθετα, η διατήρηση της ισχύος του διαταχθέντος ασφαλιστικού μέτρου εντάσσεται στο περιεχόμενο της παρασχεθείσης προσωρινής προστασίας, ως όρος δε της συνεχίσεως της προστασίας αυτής και μόνο, με τη διατήρηση της ισχύος του μέτρου, τίθεται από το νόμο η εκπλήρωση της υποχρεώσεως του νικήσαντος διαδίκου για την άσκηση του κυρίου ενδίκου βοηθήματος κατά το άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010 (βλ. ΣτΕ 3404/2012).(..)Επειδή, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας .......-...... εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία απέκλεισε την αιτούσα από τη συνέχεια του διαγωνισμού, σε συμμόρφωση προς το διατακτικό της 441/2013 αποφάσεως της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου Επικρατείας, σύμφωνα με το οποίο έγινε δεκτή η αίτηση της εταιρείας «... Α.Β.Ε.Τ.Ε.» και διατάχθηκε η αναστολή εκτελέσεως της 26/1085/13.9.2013 αποφάσεως της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας .......-......, κατά το μέρος κατά το οποίο είχε γίνει δεκτή η συμμετοχή στο διαγωνισμό της αιτούσας ενώσεως «... Α.Ε. – Χρ. Δ. ... Α.Ε.». Η πράξη όμως, αυτή δεν αποτελεί απλή συμμόρφωση προς την προαναφερθείσα απόφαση της Επιτροπής Αναστολών, για την οποία θα αρκούσε η προσωρινή αναστολή της διαδικασίας του διαγωνισμού, αλλά συνιστά οριστική εν μέρει ανάκληση της 19/760/5.7.2013 αποφάσεως της ίδιας ως άνω Οικονομικής Επιτροπής, ήτοι ανάκληση αυτής μόνο κατά το μέρος που αφορά τη συμμετοχή της αιτούσας ένωσης προσώπων ... ΑΕ –... ΑΕ (πρβλ. ΣτΕ 733/2005, 20/2009, 2628/2009, 3932/2011, πρβλ. και 959/2007), και, επομένως, συνεπάγεται αποκλεισμό της εν λόγω ενώσεως από το διαγωνισμό (βλ. ΣτΕ 233/2014). Η πράξη αυτή εκδόθηκε κατ’ ορθή εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 5 παρ. 8 του ν. 3886/2010, εφόσον η αναθέτουσα αρχή άσκησε, εν προκειμένω, νομίμως την απονεμόμενη από τη διάταξη αυτή διακριτική ευχέρεια εκδόσεως πράξεως αποκλεισμού της αιτούσας, για την άρση της παρανομίας που πιθανολογήθηκε με την παραπάνω απόφαση της Επιτροπής Αναστολών σε σχέση με τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό. Αβασίμως δε προβάλλεται ότι, σε συμμόρφωση με την ανωτέρω απόφαση, η αναθέτουσα αρχή όφειλε να προβεί σε κατ’ ουσίαν επανεξέταση του δικαιολογητικού, διότι τέτοια υποχρέωση δεν συνάγεται ούτε από το διατακτικό ούτε από το αιτιολογικό της απόφασης αυτής.(…)Επειδή, κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 8 του ν. 3886/2010, είναι δυνατή η έκδοση πράξεως, με την οποία, σε συμμόρφωση με το διατακτικό αποφάσεως της Επιτροπής Αναστολών, ανακαλείται ή τροποποιείται καταλλήλως η πράξη της αναθέτουσας αρχής, της οποίας διατάχθηκε η αναστολή εκτελέσεως, καίτοι, κατά το χρόνο εκδόσεώς της, δεν έχει δημοσιοποιηθεί το πλήρες κείμενο της απόφασης, από την οποία προκύπτει η αιτιολογία της. Στην περίπτωση αυτή δεν παραβλάπτεται το δικαίωμα δικαστικής προστασίας του θιγομένου από την πράξη αυτή, εφόσον η προθεσμία για την προσβολή της με αίτηση ακυρώσεως ή αίτηση ασφαλιστικών μέτρων άρχεται από τη κοινοποίηση σ’ αυτόν της αποφάσεως αυτής, κατά την οποία λαμβάνει πλήρη γνώση της αιτιολογίας αυτής. Ενόψει των ανωτέρω, ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν φέρει αιτιολογία πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι η πράξη αυτή υιοθετεί την αιτιολογία της 441/2013 αποφάσεως της Επιτροπής Αναστολών.(…)Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση στο σύνολό της και να γίνουν δεκτές οι αναφερόμενες στη σκέψη 2 παρεμβάσεις.