Καταβολή αποζημίωσης λόγω απαλλοτρίωσης...Στην προκείμενη περίπτωση, σύμφωνα με την αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, τα δικαστικά έξοδα των αιτούντων για την προκείμενη δίκη προσδιορισμού της οριστικής αποζημίωσης, κατόπιν σχετικού αιτήματός τους (άρθρο 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), πρέπει, κατά τα εκτιθέμενα στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, να επιβληθούν σε βάρος του καθ’ ου Ελληνικού Δημοσίου (που υπάγεται στη Γενική Κυβέρνηση κατά την έννοια του άρθρου 14 Ν. 4270/2014) ως υπόχρεου προς καταβολή της επίδικης αποζημίωσης, και περιλαμβάνουν: α) την αμοιβή για την παράσταση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους μετά των εξόδων του ενώπιον του Εφετείου τούτου (με τριμελή σύνθεση) και του Μονομελούς Εφετείου στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ και β) στην αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου τους για τη σύνταξη των αιτήσεων και των προτάσεων ενώπιον του Εφετείου (με τριμελή σύνθεση) και του Μονομελούς Εφετείου, η οποία πρέπει να καθοριστεί σε ποσοστό 1% (2% : 2) της αποζημίωσης, για την σύνταξη των αιτήσεων και σε ποσοστό 0,50% για τη σύνταξη προτάσεων επί των αιτήσεων, δηλαδή σε συνολικό ποσοστό 1,5% επί της ως άνω καθορισθείσης αποζημίωσης.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, και δεδομένου ότι το ζήτημα της υλικής αρμοδιότητας του Δικαστηρίου εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, η κρισιολογούμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη ελλείψει δικαιοδοσίας (άρθρα 2 και 4 ΚΠολΔ) τόσο ως προς την κύρια βάση αυτής, όσο και ως προς την επικουρική βάση αυτής, δεκτού γενομένου του σχετικού προβληθέντος εκ μέρους του εναγόμενου ισχυρισμού. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του εναγόμενου Δήμου, πρέπει να επιβληθούν εις βάρος του ενάγοντος, λόγω της ήττας του τελευταίου, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ. 1 Ν 3693/1957 για επιβολή μειωμένης δικαστικής δαπάνης, καθώς η Νομική Υπηρεσία του εναγόμενου Δήμου δεν παρέχεται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Τέλη κυκλοφορίας και πρόστιμα...Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, και δοθέντος ότι δεν προβάλλεται άλλος λόγος αναιρέσεως, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά τα μέρη αυτής που αναφέρονται στις σκέψεις 9 και 15. Η υπόθεση δεν χρειάζεται διευκρίνιση ως προς το πραγματικό κατά το μέρος που αφορά στο σύνολο των εγγραφών του 29/23.12.2016 χρηματικού καταλόγου για τέλη κυκλοφορίας οχημάτων των ετών 1998-2001 και πρόστιμα λόγω μη καταβολής των τελών αυτών και, κατά συνέπεια, το Δικαστήριο την κρατεί και δικάζει την προσφυγή του αναιρεσείοντος κατά το μέρος αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 57 του π.δ. 18/1989, ακυρώνει δε τις εγγραφές αυτές για τον προεκτεθέντα βάσιμο, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στις σκέψεις 6 και 9, λόγο της προσφυγής. Κατά τα λοιπά, ήτοι κατά το μέρος που αφορά στις εγγραφές των 4/23.2.2017 και 6/13.3.2017 χρηματικών καταλόγων που αφορούν στα έτη έως και το 2011, καθώς και εκείνες που αφορούν σε αυτοκίνητα για τα έτη μετά το 2011, πλην όσων, κατά την αναιρεσιβαλλομένη, δεν ήταν αυτοκίνητα καθαριότητας, η υπόθεση, η οποία χρήζει διευκρινίσεων ως προς το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο εκδόν την αναιρουμένη απόφαση δικαστήριο για νέα κρίση, και ειδικότερα για να κρίνει ποιές από τις εγγραφές των ανωτέρω δύο χρηματικών καταλόγων αφορούν στα έτη έως και το 2011, και, επομένως, οι σχετικές αξιώσεις του Δημοσίου έχουν υποπέσει σε παραγραφή, και ποιές από τις εγγραφές των χρηματικών αυτών καταλόγων για τα έτη μετά το 2011 αφορούν σε αυτοκίνητα καθαριότητας του αναιρεσείοντος συνδέσμου, τα οποία απαλλάσσονται από τα επίμαχα τέλη καθαριότητας.

Ζητήματα που προκύπτουν για το εάν θα πρέπει να επιβληθούν διοικητικές κυρώσεις για την πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης από ρυμουλκό εφοδιαστικό πλοίο και μη λήψη κατάλληλων και αναγκαίων μέτρων για την αποφυγή της, καθώς και να καταλογισθούν οι δαπάνες απορρύπανσης του Ελληνικού Δημοσίου στον κληρονόμο του αποβιώσαντος πλοιοκτήτη.(...)Ο Δ.Τ., μοναδικός εξ αδιαθέτου κληρονόμος του Γ.Τ., πλοιοκτήτη του Ρ/Κ–Ε/Φ ΚΛΑΙΡΗ Τ» ΝΠ 8983, αποβιώσαντος την 21-05-2018, δεν θεωρείται υπαίτιος, με βάση τα άρθρα 11 και 12 του π.δ. 55/1998 για την πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης από το πλοίο αυτό στη Βλύχα Ελευσίνας την 10-11-2019 και τη μη λήψη κατάλληλων και αναγκαίων μέτρων για την αποφυγή της, προκειμένου να του επιβληθούν οι προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις και να του καταλογισθούν οι δαπάνες απορρύπανσης του Ελληνικού Δημοσίου. Η πράξη αποδοχής κληρονομιάς πρέπει να καταχωρηθεί στα νηολόγια προκειμένου αυτός να καταστεί κύριος του πλοίου και επομένως πλοιοκτήτης, ώστε να του επιβληθούν οι προαναφερθείσες κυρώσεις και να του καταλογισθούν οι δαπάνες απορρύπανσης του Ελληνικού Δημοσίου. Η Διοίκηση είναι η μόνη αρμόδια να διαπιστώσει εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει υπαιτιότητα άλλου προσώπου για το ζημιογόνο γεγονός (ομόφωνα).

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το από 29.3.2013 αποδεικτικό επιδόσεως του επιμελητή του Συμβουλίου της Επικρατείας Εμμανουήλ Παπαδάκη, αντίγραφα της κρινομένης αιτήσεως και της από 15.2.2013 πράξεως του Προέδρου του Α΄ Τμήματος περί ορισμού δικασίμου και εισηγητή της υποθέσεως κοινοποιήθηκαν νομοτύπως και εμπροθέσμως στον υπογράφοντα το δικόγραφο της αιτήσεως δικηγόρο ..., ως πληρεξούσιο και αντίκλητο του αναιρεσείοντος Ιδρύματος. Κατά τη δικάσιμο όμως της 17.2.2014, κατά την οποία η υπόθεση εισήχθη προς συζήτηση, ο αναιρεσίβλητος δεν παρέστη, ενώ εμφανίσθηκε εκπρόσωπος του αναιρεσείοντος Ιδρύματος και ζήτησε αναβολή προκειμένου να προσκομίσει αποδεικτικά επιδόσεως αντιγράφων της κρινομένης αιτήσεως και της πράξεως του Προέδρου περί ορισμού εισηγητή και δικασίμου. Κατόπιν αυτών, η συζήτηση της υποθέσεως αναβλήθηκε αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις, για τη δικάσιμο της 5.5.2014 με το 32/17.2.2014 πρακτικό συνεδριάσεως, σύμφωνα με τις παρατεθείσες στην προηγούμενη σκέψη διατάξεις, προκειμένου το αναιρεσείον Ίδρυμα να προβεί στις εν λόγω επιδόσεις και στη συνέχεια για τη δικάσιμο της 24.11.2014. Και κατά την παρούσα όμως δικάσιμο, κατά την οποία η υπόθεση εισήχθη και πάλι προς συζήτηση, ο αναιρεσίβλητος δεν παρέστη, δεν προσκομίσθηκαν δε από το αναιρεσείον Ίδρυμα αποδεικτικά επιδόσεως των πιο πάνω εγγράφων στον αναιρεσίβλητο. Με τα δεδομένα αυτά, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις.

Ερωτάται, εάν είναι δυνατή η ικανοποίηση αιτήματος φοιτητή, ο οποίος έχει εισαχθεί στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, να μετακινηθεί από τη Σχολή και Τμήμα επιτυχίας του στην ανωτέρω Σχολή του Ε.Μ.Π. το τρέχον ακαδημαϊκό έτος, κατά τις διατάξεις του άρθρου 77 ν. 4692/2020.(…) Δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση του αιτήματος φοιτητή να μετακινηθεί από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής, του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου φοιτά, στην Σχολή (και Τμήμα) Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, λόγω της, εξ αρχής, μη δυνατότητας αυτής να υποδεχθεί φοιτητές από μεταγραφή και μετακίνηση, για το τρέχον ακαδημαϊκό έτος

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ:Εν προκειμένω το εκκαλούν με τις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) ισχυρίζεται ότι λόγω απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών, ήτοι λόγω της οικονομικής κρίσης που μείωσε τα κονδύλια προς τους δημόσιους φορείς και τα ΝΠΔΔ, η παροχή του (καταβολή μισθωμάτων), ενόψει και της αντιπαροχής της εφεσιβλήτου (χρήση μηχανημάτων) είναι υπέρμετρα επαχθής για το ίδιο (άρθρο 388 ΑΚ) και ζητεί την αναγωγή της στο προσήκον μέτρο και β) επαναφέρει τον πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό του περί παραγραφής της αξίωσης της εφεσιβλήτου. Ο υπό στοιχείο (α) ισχυρισμός, το πρώτο προτεινόμενος στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο από το εκκαλούν με τις προτάσεις του είναι απαράδεκτος κατ' άρθρο 527 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το ν. 4335/2015 και εφαρμόζεται εν προκειμένω ως εκ του χρόνου ασκήσεως της εφέσεως, διότι τα πραγματικά γεγονότα, στα οποία στηρίζεται, είχαν γεννηθεί πριν από τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δηλ. δεν είναι οψιγενή, δεν λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως και δεν μπορούν να προταθούν σε κάθε στάση της δίκης, ενώ το εκκαλούν δεν ισχυρίζεται ότι δεν προβλήθηκαν εγκαίρως (στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο) από δικαιολογημένη αιτία, περαιτέρω δε, εφόσον δεν προτάθηκαν πρωτόδικα, δεν μπορεί να αποτελέσουν λόγο έφεσης. Ο υπό στοιχείο (β) ισχυρισμός, ο οποίος είχε προταθεί πρωτοδίκως και είχε απορριφθεί κατ’ ουσία, μόνο με το δικόγραφο της έφεσης μπορεί να προταθεί και όχι με τις προτάσεις ή με αναφορά στις πρωτόδικες προτάσεις, η δε προβολή του εν προκειμένω με επαναφορά των πρωτόδικων προτάσεων είναι απαράδεκτη.Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ανωτέρω πραγματικά γεγονότα και ύστερα από ορθή εκτίμηση των αποδείξεων και ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου κατέληξε στην ίδια κρίση, δεν έσφαλλε, όσα δε αντίθετα υποστηρίζονται από το εκκαλούν κρίνονται ουσία αβάσιμα και απορριπτέα καθώς και η έφεση στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ).

Η κατάσχεση στα χέρια της Τράπεζας ως τρίτης έχει ρυθμιστεί ειδικότερα με τα άρθρα 87-94 του νδ της 17-7/13-8-1923 «Περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιρειών», του οποίου η ισχύς διατηρήθηκε με το άρθρο 52 αρ. 3 ΕισΝΚΠολΔ. Συμπληρωματικά εφαρμόζονται οι γενικές ρυθμίσεις των άρθρων 982 επ. που ισχύουν άμεσα, όπου υπάρχουν κενά, σύμφωνα με τα άρθρα 42 § 3 και 53 § του πιο πάνω νδ. Οταν υποβάλλεται καταφατική δήλωση, η Τράπεζα αποκτά δυνάμει του άρθρου 87 § 1 του πιο πάνω νδ το δικαίωμα, είτε να παρακαταθέσει τα κατασχεθέντα, απαλλασσόμενη ούτω πάσης ευθύνης και έναντι του κατασχόντος και έναντι του δικαιούχου, είτε να ζητήσει από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών την άρση της κατασχέσεως με ή και χωρίς εγγύηση. Αν πρόκειται για την ....... της ....... ΑΕ, η κατάθεση μπορεί να γίνει στην ίδια ή σε ειδικό λογαριασμό όψεως. Η ανάληψη από τον κατασχόντα του ποσού, που κατασχέθηκε, γίνεται κατά το άρθρο 88 του νδ με άδεια του Προέδρου Πρωτοδικών. Οι διατάξεις των άρθρων 87 και 88 του πιο πάνω νδ έχουν διατηρηθεί σε ισχύ και δεν καταργήθηκαν με την εισαγωγή του ΚΠολΔ, που είναι νεώτερο νομοθέτημα, γιατί οι γενικές διατάξεις του ΚΠολΔ δεν μπορούν να καταργήσουν τις ειδικές του νδ. Οπου αυτό έχει συμβεί, ορίζεται ρητά στον ΚΠολΔ ή στον ΕισΝΚΠολΔ. Η διάταξη του άρθρου 88 δεν προσκρούει στο Σύνταγμα, εφόσον δεν εισάγει ανεπίτρεπτη διάκριση υπέρ της καθ' ης Τράπεζας και δεν θεσπίζει ανεπίτρεπτο εμπόδιο εκτέλεσης τελεσίδικης απόφασης. Περαιτέρω στο άρθρο 3 § 2 ΕισΝΚΠολΔ ορίζεται, ότι «2. Στις περιπτώσεις που διατάξεις του ΑΚ ή άλλου νόμου παραπέμπουν στην αρμοδιότητα και στην επ' αναφορά διαδικασία γενικά του προέδρου πρωτοδικών ..... από την εισαγωγή του ΚΠολΔ είναι αρμόδιο το μονομελές πρωτοδικείο, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ ΚΠολΔ, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά».

Εκτέλεση έργου:..Επειδή, η ανωτέρω κρίση της αναιρεσιβαλλόμενης δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, διότι ο ισχυρισμός που προέβαλε το αναιρεσείον με το από 19.6.2006 υπόμνημά του ενώπιον του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου, κατά τον οποίο ο υποβληθείς από την αναιρεσίβλητη 6ος λογαριασμός του έργου δεν συνοδευόταν από τις απαραίτητες, κατά το νόμο, για την πληρωμή του βεβαιώσεις περί ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας αυτής, δεν ήταν αλυσιτελής, όπως βασίμως προβάλλεται. Τούτο δε διότι σε περίπτωση που η αναιρεσίβλητη δεν είχε υποβάλει μαζί με τον 6ο λογαριασμό και τις ανωτέρω βεβαιώσεις, δεν θα υφίστατο υπαιτιότητα του Δημοσίου ως κυρίου του έργου για τη μη πληρωμή του και συνεπώς, δεν θα ήταν νόμιμη η από 21.6.2004 δήλωση της αναιρεσίβλητης περί διακοπής των εργασιών του έργου, κατά τα εκτιθέμενα στη σκέψη 4.Επειδή, συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα νόμιμη κρίση.

Συμμόρφωση του Πανεπιστημίου Πατρών προς αμετάκλητη δικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι η Γ.Β. συνδέεται με αυτό με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.(....)Προκειμένου να συμμορφωθεί το Πανεπιστήμιο Πατρών προς αμετάκλητη δικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι η Γ.Β. συνδέεται με αυτό με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και υποχρεώθηκε να την απασχολεί στην ίδια θέση και ειδικότητα και με τους ίδιους όρους εργασίας, με τους οποίους απασχολείτο έως την έγερση της αγωγής, οφείλει να την εντάξει σε συσταθησόμενη προσωποπαγή θέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ακαδημαϊκής υποτρόφου (ομόφωνα).