Αναστολή εκτελέσεως κατασχέσεως εις χείρας τρίτου απαιτήσεων – Έννομες συνέπειες. Η αναστολή εκτελέσεως της αναγκαστικής κατασχέσεως εις χείρας τρίτου απαιτήσεων, με δικαστική απόφαση ή προσωρινή διαταγή εκδοθείσα μετά την κατάσχεση, δεν αίρει την απαγόρευση καταβολής από τον τρίτο προς τον καθ’ ου η εκτέλεση, ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο χορηγήθηκε η αναστολή. (πλειοψ.)

Συλλογή και μεταφορά αποβλήτων...Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση της 229/20.6.2014 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής του καθ’ ου Δήμου, με την οποία αποκλείσθηκε η αιτούσα από το διαγωνισμό και κατακυρώθηκε το αποτέλεσμά του στην παρεμβαίνουσα, να διαταχθεί η μη υπογραφή της σχετικής σύμβασης μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα (30) ημερών από την έκδοση της παρούσας αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσόμενου ασφαλιστικού μέτρου και να απορριφθεί η παρέμβαση (άρθρου 5 παρ. 7 ν. 3886/2010). Ο ισχυρισμός του καθ’ ου Δήμου ότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος (κίνδυνος απένταξης του έργου από το οικείο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, συνέχιση της ρύπανσης της παραλιακής ζώνης του Δήμου) επιβάλλουν την απόρριψη της κρινόμενης αιτήσεως πρέπει να απορριφθεί, προεχόντως, διότι προβλήθηκε το πρώτον με το από 28.8.2014 υπόμνημά του, το οποίο κατατέθηκε μετά τη συζήτηση της υποθέσεως (πρβλ. ΕΑ 415/2013, 418/2010 ). Πάντως, η αναθέτουσα αρχή, δυναμένη να συμμορφωθεί προς όσα πιθανολογήθηκαν, κατά τα ανωτέρω, ως βάσιμα, δεν κωλύεται να συνεχίσει και ολοκληρώσει τον ένδικο διαγωνισμό (άρθρο 5 παρ. 8 του ν. 3886/2010).

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ:Εν προκειμένω το εκκαλούν με τις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) ισχυρίζεται ότι λόγω απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών, ήτοι λόγω της οικονομικής κρίσης που μείωσε τα κονδύλια προς τους δημόσιους φορείς και τα ΝΠΔΔ, η παροχή του (καταβολή μισθωμάτων), ενόψει και της αντιπαροχής της εφεσιβλήτου (χρήση μηχανημάτων) είναι υπέρμετρα επαχθής για το ίδιο (άρθρο 388 ΑΚ) και ζητεί την αναγωγή της στο προσήκον μέτρο και β) επαναφέρει τον πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό του περί παραγραφής της αξίωσης της εφεσιβλήτου. Ο υπό στοιχείο (α) ισχυρισμός, το πρώτο προτεινόμενος στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο από το εκκαλούν με τις προτάσεις του είναι απαράδεκτος κατ' άρθρο 527 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το ν. 4335/2015 και εφαρμόζεται εν προκειμένω ως εκ του χρόνου ασκήσεως της εφέσεως, διότι τα πραγματικά γεγονότα, στα οποία στηρίζεται, είχαν γεννηθεί πριν από τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δηλ. δεν είναι οψιγενή, δεν λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως και δεν μπορούν να προταθούν σε κάθε στάση της δίκης, ενώ το εκκαλούν δεν ισχυρίζεται ότι δεν προβλήθηκαν εγκαίρως (στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο) από δικαιολογημένη αιτία, περαιτέρω δε, εφόσον δεν προτάθηκαν πρωτόδικα, δεν μπορεί να αποτελέσουν λόγο έφεσης. Ο υπό στοιχείο (β) ισχυρισμός, ο οποίος είχε προταθεί πρωτοδίκως και είχε απορριφθεί κατ’ ουσία, μόνο με το δικόγραφο της έφεσης μπορεί να προταθεί και όχι με τις προτάσεις ή με αναφορά στις πρωτόδικες προτάσεις, η δε προβολή του εν προκειμένω με επαναφορά των πρωτόδικων προτάσεων είναι απαράδεκτη.Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ανωτέρω πραγματικά γεγονότα και ύστερα από ορθή εκτίμηση των αποδείξεων και ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου κατέληξε στην ίδια κρίση, δεν έσφαλλε, όσα δε αντίθετα υποστηρίζονται από το εκκαλούν κρίνονται ουσία αβάσιμα και απορριπτέα καθώς και η έφεση στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ).

Διαδοχικές συμβάσεις ανάθεσης έργου - καταβολή αποδοχών...Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του τα ίδια έκρινε έστω και με ελλιπή αιτιολογία η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα δεν έσφαλε και πρέπει ο πρώτος λόγος της έφεσης, σύμφωνα με τον οποίο το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς τους, ότι ο εναρκτήριος χρόνος της διετούς παραγραφής είναι το τέλος του χρόνου που οι αξιώσεις τους κατέστησαν απαιτητές και όχι ο χρόνος της γέννησή τους, ότι η διετής παραγραφή αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ και ότι λόγο της δόλιας συμπεριφοράς του εναγόμενου παρεμποδίστηκαν να ασκήσουν νωρίτερα την αγωγή, είναι αβάσιμος. Κατόπιν τούτου ο δεύτερος λόγος της έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες – ενάγοντες παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν όσα ισχυρίστηκαν στον πρώτο λόγο της έφεσης και ο τρίτος λόγος της έφεσης με τον οποίο παραπονούνται για ελλιπή αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης ως προς το θέμα της παραγραφής των αξιώσεών τους, είναι ομοίως αβάσιμοι.Κατόπιν των ανωτέρω και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης, πρέπει να απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της. 

H διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 δεν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί ως αντισυνταγματική, και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη, με συνέπεια οι απαιτήσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου από καθυστερούμενες αποδοχές ή απολαυές οποιασδήποτε φύσεως, ή αποζημιώσεις λόγω παράνομης πράξεως ή παραλείψεως της Διοικήσεως ή από αδικαιολόγητο πλουτισμό να υπόκεινται στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου 90 και ισχύουσα για όλες τις άλλες χρηματικές αξιώσεις κατά του Δημοσίου πενταετή παραγραφή..7. Επειδή, ενόψει του ανακύπτοντος ζητήματος της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα της διατάξεως του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 και της υπάρξεως αποφάσεων του Αρείου Πάγου (Α.Π. 588/2007, 145, 250, 363/2006), που δέχονται ως προς το ζήτημα αυτό, γνώμη αντίθετη προς εκείνη, η οποία έγινε δεκτή στην πέμπτη σκέψη, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνει ότι πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της κρινομένης υποθέσεως και να παραπεμφθεί το ζήτημα τούτο στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 1 περ. ε΄ του Συντάγματος και το άρθρο 48 παρ. 2 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 345/1976 (ΦΕΚ Α΄ 141) Κώδικα περί του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, προς άρση της αμφισβητήσεως.

Ζητήματα που ανακύπτουν αναφορικά με την παραγραφή απαιτήσεων του τελικού δικαιούχου για εργασίες αξιολόγησης των επενδυτικών προτάσεων, στο πλαίσιο εφαρμογής δράσεων κρατικών ενισχύσεων. Η παραγραφή των απαιτήσεων του τελικού δικαιούχου που αντιστοιχούν στις εργασίες αξιολόγησης των επενδυτικών προτάσεων άρχισε από το τέλος του οικονομικού έτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκαν οι συγκεκριμένες εργασίες (υπογραφή των σχετικών συμβάσεων με τους επενδυτές και έκδοση των σχετικών αποφάσεων ένταξης στη προαναφερόμενη δράση) και ήταν δυνατή η υποβολή της σχετικής αίτησης με τα απαιτούμενα παραστατικά. Ουδεμία επιρροή ασκεί στην έναρξη της εν λόγω παραγραφής το γεγονός ότι ο τελικός δικαιούχος δεν είχε εκδώσει και δεν υπέβαλε τα σχετικά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών (ομοφ.). Για τη διακοπή της παραγραφής των απαιτήσεων του τελικού δικαιούχου αρκεί η υποβολή αίτησης για πληρωμή στην αρμόδια Υπηρεσία, στην οποία προσδιορίζεται η ταυτότητα της απαίτησης, χωρίς να απαιτείται να συνοδεύεται από τα σχετικά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών (πλειοψ.). Η παραγραφή των απαιτήσεων για τις οποίες στην οικεία σύμβαση προβλέπεται ότι η καταβολή τους πραγματοποιείται, με τη συνδρομή των τιθέμενων σ’ αυτή προϋποθέσεων, το πρώτο δεκαήμερο του μηνός Ιουνίου κάθε έτους, άρχισε από το τέλος του οικονομικού έτους εντός του οποίου συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για να ζητηθεί η εξόφλησή τους το ως άνω δεκαήμερο του έτους αυτού, έστω και αν αφορούν υπηρεσίες του προηγούμενου έτους (ομοφ.).

Παροχή νομικών υπηρεσιών:..Με δεδομένα τα ανωτέρω και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, αφού στον Οργανισμό του Νοσοκομείου προβλέπονται, μετά από εκτίμηση των σχετικών αναγκών του, δύο θέσεις δικηγόρων με έμμισθη εντολή, οι ανάγκες διεκπεραίωσης των νομικών υποθέσεών του πρέπει να καλύπτονται από τους δικηγόρους που προσλαμβάνονται στις ανωτέρω θέσεις. Επομένως, δεν είναι νόμιμη η παροχή εντολής στον φερόμενο ως δικαιούχο, του επίμαχου χρηματικού εντάλματος, δικηγόρο για τη διεκπεραίωση των μνημονευθέντων στην προηγούμενη σκέψη υποθέσεων, οι οποίες, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρές και ειδικής φύσης, ώστε το συμφέρον του Νοσοκομείου να επιβάλλει την ανάθεσή τους σε δικηγόρο με εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία, ούτε, άλλωστε, ανατέθηκαν κατ’ επίκληση της ιδιαίτερα σοβαρής και ειδικής φύσης τους. Εξάλλου, και στην περίπτωση που γινόταν δεκτό ότι μπορούσε, κατ’ εξαίρεση, να ανατεθεί η εντολή στον φερόμενο ως δικαιούχο δικηγόρο για τη διεκπεραίωση των ανωτέρω υποθέσεων, λόγω της μη ολοκλήρωσης της διαδικασίας πλήρωσης της μίας κενής θέσης δικηγόρου με έμμισθη εντολή, η οποία (διαδικασία), σημειωτέον, εκκρεμεί, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, από το έτος 2004, και πάλι η σχετική εντολή μπορούσε να ανατεθεί μόνο κατά συγκεκριμένη υπόθεση και δεν μπορούσε να δοθεί, ως εν προκειμένω, γενική πληρεξουσιότητας στον ανωτέρω δικηγόρο για το χειρισμό όλων γενικά των νομικών υποθέσεων του Νοσοκομείου για αόριστο χρονικό διάστημα. Περαιτέρω, πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι οι εφέσεις που άσκησε το Νοσοκομείου, ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, τόσο κατά της …, για την οποία εντέλλεται αμοιβή 117,00 ευρώ (βλ. ανωτέρω σκέψη 3, πίνακα αμοιβών υπό στοιχ. α΄), όσο και κατά της …., για την οποία εντέλλεται αμοιβή, επίσης, 117,00 ευρώ (βλ. ανωτέρω σκέψη 3, πίνακα αμοιβών υπό στοιχ. δ΄), δεν υπογράφονται από τον φερόμενο ως δικαιούχο, του επίμαχου χρηματικού εντάλματος, δικηγόρο αλλά από τον δικηγόρο …., ο οποίος υπηρετεί στο Νοσοκομείο με σχέση έμμισθης εντολής. Εν όψει όλων των ανωτέρω, οι εντελλόμενες με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δικηγορικές αμοιβές, δυνάμει της μνημονευθείσας στην προηγούμενη σκέψη μη νόμιμης σχετικής 1257/1.10.2007 εντολής του Διοικητή του Νοσοκομείου στον φερόμενο ως δικαιούχο δικηγόρο, δεν είναι νόμιμες και, ως εκ τούτου, το χρηματικό αυτό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Προμήθεια αναλώσιμου υλικού χειρυργείων:..Επειδή, από την αιτιολογία που παρατίθεται στην προηγούμενη σκέψη, προκύπτει ότι η αναθέτουσα αρχή, επιδιώκοντας την αντιμετώπιση των αναγκών της χειρουργικής κλινικής του καθ’ ου νοσοκομείου με την αποτελεσματικότερη και ασφαλή διαχείριση των σύγχρονων απαιτήσεων χειρουργικής αντιμετώπισης διαφόρων περιστατικών, έχει συμπεριλάβει στις τεχνικές προδιαγραφές της επίδικης διακήρυξης, απαιτήσεις, στις οποίες ανταποκρίνεται η κατηγορία ραμμάτων με το χαρακτηριστικό της βακτηριοστατικής επίστρωσης, η οποία προορίζεται για χρήση σε επιλεγμένα περιστατικά με αυξημένο κίνδυνο σε περιεγχειρητικές λοιμώξεις και διαθέτει, σε αντίθεση με τα άλλα ράμματα (αντισηπτικά), την πρόσθετη ιδιότητα να αναστέλλει την ανάπτυξη (πολλαπλασιασμό) συγκεκριμένων μικροβίων ή την εξαρχής εξόντωσή τους. Η επιλογή αυτή της αναθέτουσας αρχής είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, καθ’ όσον προκύπτει από την ως άνω αιτιολογία ότι, κατά την ανέλεγκτη ακυρωτικώς τεχνική κρίση της διοίκησης, μόνον οι συγκεκριμένες προδιαγραφές εξυπηρετούν αποτελεσματικά τις προεκτεθείσες ανάγκες της χειρουργικής κλινικής του καθ’ ου νοσοκομείου και, επομένως, νομίμως περιορίζεται ο κύκλος των διαγωνιζομένων επιχειρήσεων ως αναγκαία συνέπεια της επιλογής αυτής, έστω και αν η επιλεγείσα κατηγορία ραμμάτων με το χαρακτηριστικό της βακτηριοστατικής επίστρωσης προσφέρεται τη δεδομένη χρονική στιγμή από μία μόνον εταιρία. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση.Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Με τα δεδομένα αυτά, δεν απεκλείετο μεν στην παρεμβαίνουσα Ένωση «…» να «δανεισθεί» εμπειρία από την ανωτέρω «… SA», την οποία (εμπειρία) η εταιρεία αυτή δεν διαθέτει αλλά την «δανείζεται» από τρίτο οικονομικό φορέα (ήτοι, τις εταιρείες «…SA»). Ώφειλε, όμως, η παρεμβαίνουσα, επί ποινή αποκλεισμού, προς απόδειξη της ελάχιστης απαιτούμενης εμπειρίας του άρθρου 13.8 (εμπειρία σε λειτουργία και συντήρηση Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων δυναμικότητας τουλάχιστον 60.000 τόνων συμμείκτων αστικών στερεών αποβλήτων κατ’ έτος) να προσκομίσει τα προβλεπόμενα από τις παραγράφους 15.1.2.1 και 15.1.5 δικαιολογητικά όχι μόνον για την εταιρεία «… SA», αλλά και για τις εταιρείες «… SA» και «…, SA», οι οποίες είχαν δηλώσει ότι θα διέθεταν στην εταιρεία αυτή τη δηλωθείσα από την παρεμβαίνουσα Ένωση απαιτούμενη, κατά τους όρους της Προκηρύξεως, εμπειρία. Συνεπώς, η περί του αντιθέτου κρίση της Εκτελεστικής Επιτροπής του καθ’ ου Ε.Δ.Σ.Ν.Α. δεν πιθανολογείται ως νόμιμη, ο δε ανωτέρω ισχυρισμός της κρινομένης αιτήσεως πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτός (ΕΑ 284/2013), παρέλκει δε, κατόπιν τούτου, ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλομένων κατά της αυτής παρεμβαινούσης αιτιάσεων (ΕΑ 374/2013).

Εργα – Εργασίες Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβής από Νοσοκομείο σε ιδιώτη για την προμήθεια και τοποθέτηση δύο θωρακισμένων θυρών ακτινοπροστασίας Αφενός μεν, νομίμως  η ως εν λόγω δαπάνη βάρυνε τον Κ.Α.Ε. «συντήρηση και επισκευή κτιρίων», σε βάρος του οποίου τελικά ενταλματοποιήθηκε και όχι τον Κ.Α.Ε. «προμήθειες ειδών συντήρησης κτιρίων», αφού η ανωτέρω εργασία συνιστά δημόσιο τεχνικό έργο συντήρησης – επισκευής του αντίστοιχου χώρου του Νοσοκομείου και όχι απλή εκτέλεση εργασιών, δεδομένου ότι οι εν λόγω θωρακισμένες θύρες, που αποσκοπούν ιδίως στην αποτροπή της διαρροής της ραδιενεργού ακτινοβολίας, αποτελούν συστατικά του κτιρίου του Νοσοκομείου, κατά την έννοια των άρθρων 953 και 954 του Α.Κ.,  για την ασφαλή δε τοποθέτησή τους απαιτείται η χρήση ειδικών τεχνικών γνώσεων και μεθόδων και η χρησιμοποίηση εξειδικευμένου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, αφετέρου δε, η απόφαση ανάληψης υποχρέωσης του Διοικητή του Νοσοκομείου, είναι μη νόμιμη, διότι με αυτή δεσμεύθηκαν οι πιστώσεις εσφαλμένου Κ.Α.Ε., («προμήθειες ειδών συντήρησης κτιρίων», αντί του ορθού ως άνω Κ.Α.Ε.,κατά παράβαση της αρχής της ειδικότητας των πιστώσεων (άρθρα 3 και 9 παρ. 1 του ν.δ. 496/1974, ΦΕΚ Α΄ 204/1974, άρθρο 28 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013, ΦΕΚ Α΄ 52/2013 και π.δ. 113/2010, ΦΕΚ Α΄ 194/2010).(συγγνωστή πλάνη)