1053653/0016/2001
Τύπος: Έγγραφα
Χρόνος παύσεως των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, επί απαιτήσεων του Δημοσίου που εισπράττονται από πλειστηρίασμα, σε εκτέλεση πίνακα κατάταξης δανειστών. Εκτελεστότητα του πίνακα κατάταξης στην αναγκαστική και τη διοικητική εκτέλεση υπό το πρίσμα των διατάξεων του ν.δ. 356/74 (ΚΕΔΕ), του Κ. Πολ. Δ., καθώς και του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2717/99).
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΠΟΛ 1120/2012
Τελεσιδικία (εκτελεστότητα) πίνακα κατάταξης δανειστών στην αναγκαστική και διοικητική εκτέλεση μετά την ισχύ των διατάξεων: α) της παρ. 2 του άρθρου 67 του ν.3900/17-12-2010. β) της παρ. 8 του άρθρου 326 του ν. 4072/11-4-2012
ΠΟΛ.1092/2014
Εφαρμογή διατάξεων του άρθρου 30 παρ. 4 του ν.δ.356/1974 (ΚΕΔΕ) περί περιορισμού κατασχέσεων στα χέρια τρίτων.(ΑΔΑ: ΒΙΗΥΗ-ΠΧ3)
ΠΟΛ 1071/2004
Κοινοποίηση του αριθ. 50347/28.06.2004 εγγράφου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το οποίο αναφέρεται σε νομολογία περί της Διαδικασίας κατάταξης δανειστών.
ΠΟΛ 1109/2014
ΘΕΜΑ Κοινοποίηση των διατάξεων της παραγράφου Α' (τροποποίηση διατάξεων ν.δ. 356/1974 - ΚΕΔΕ) του τρίτου άρθρου του κεφαλαίου Β' του νόμου 4254/2014 (ΦΕΚ 85 Α’/7-4- 2014)
ΠΟΛ.1146/2017
Συμπλήρωση της ΠΟΛ 1092/2014 αναφορικά με την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 30 παρ. 4 του ν.δ. 356/1974 (ΚΕΔΕ) περί περιορισμού κατασχέσεων στα χέρια τρίτων.(ΑΔΑ:ΩΙΖΨ46ΜΠ3Ζ-ΔΛΝ)
ΕΦΚΑ/Γ36/04/97/2017
«Επιστροφή εισπραχθεισών απαιτήσεων ΚΕΑΟ λόγω τελεσίδικης αποβολής από πίνακα κατάταξης, πτωχευτικής διανομής κ.α.»(ΑΔΑ:Ω8ΙΨ465ΧΠΙ-ΥΩ5)
ΝΣΚ/173/2019
Χρονικό διάστημα υπολογισμού προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής χρέους εις βάρος οφειλέτη του Δημοσίου, σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται τελεσίδικα η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης.Σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης, οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής του χρέους υπολογίζονται από το χρόνο που διενεργήθηκε το πρώτον η ταμειακή βεβαίωση, ανεξαρτήτως εάν μεσολάβησε ή όχι πράξη διαγραφής του χρέους, κατ’ άρθρο 10 του ν. 1160/1981, το οποίο, ενόψει της παραπάνω δικαστικής εξέλιξης, θεωρείται έκτοτε ληξιπρόθεσμο (ομόφ.).
ΕλΣΥν.Τμ.1/24/2015
ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Συνεπώς, με τη συμπεριφορά της η εκκαλούσα α) συνετέλεσε από βαρεία της, τουλάχιστον, αμέλεια στη δημιουργία του επίμαχου ελλείμματος, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε χωρίς τη δική της συμμετοχή δεν θα ήταν δυνατή η συγκεκριμένη εκταμίευση και β) κατέστησε τη διαχείριση της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. … ελλειμματική, κατά το ποσό που αντιστοιχεί στη μη νόμιμη εκταμίευση Φ.Π.Α. Εάν, όμως, η εκκαλούσα είχε καταβάλει κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της τη στοιχειώδη επιμέλεια του μέσου συνετού ανθρώπου και ασκούντος χρέη υπαλλήλου-ελεγκτή του Τμήματος Φ.Π.Α., θα μπορούσε να διαπιστώσει τις ανωτέρω ελλείψεις και να αρνηθεί τις επίμαχες επιστροφές. Από τον ουσιαστικό έλεγχο, δε, αυτό θα είχε διαπιστωθεί η εικονικότητα των επίμαχων συναλλαγών (ανύπαρκτος εξοπλισμός) και, συνακόλουθα, θα είχε αποτραπεί η παράνομη επιστροφή Φ.Π.Α.. Ενόψει αυτών, και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις, η εκκαλούσα φέρει την ευθύνη του «αλληλεγγύως μετά του υπολόγου συνευθυνομένου» για την αναπλήρωση του ως άνω προκληθέντος στη διαχείριση της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε…. ελλείμματος, όσα δε αντίθετα προβάλλονται με την υπό κρίση έφεση είναι αβάσιμα και απορριπτέα.Τέλος, προβάλλεται εσφαλμένος υπολογισμός των προσαυξήσεων σε ποσοστό 200%, καθόσον το ισχύον ανώτατο όριο προσαυξήσεων είναι ποσοστό 120%. Και ο λόγος αυτός κρίνεται αβάσιμος, καθόσον με τη διάταξη του άρθρου 13 παρ. 1 του ν. 3193/2003 (Α, 266) τέθηκε ως ανώτατο όριο προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής ποσοστό 200%.Κατ’ ακολουθία αυτών που προηγουμένως κρίθηκαν και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου έφεσης, η προσβαλλόμενη απόφαση παρίσταται νόμιμη.
ΝΣΚ/140/2015
ΙΚΑ ΕΤΑΜ – Εκτέλεση ταμειακών παραστατικών – Υπογραφή του δικαιούχου – Αυτεπάγγελτος συμψηφισμός ενταλμάτων με αντίστοιχες οφειλές από ασφαλιστικές εισφορές. α) Πρόκειται για εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις, καθόσον, οι διατάξεις του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αφορούν τις υποχρεώσεις των ταμιών του Ιδρύματος σε περίπτωση αυτοπρόσωπης εμφάνισης των δικαιούχων τρίτων για την είσπραξη απαιτήσεών τους σε βάρος του Ιδρύματος, ενώ, οι διατάξεις του ΚΕΔΕ αναφέρονται ρητά σε εκτέλεση ταμειακού παραστατικού (εντάλματος ή εντολής) αυτεπαγγέλτως, ήτοι χωρίς την, αυτοπρόσωπη εμφάνιση αυτών. β) Αν και οι ασφαλιστικές εισφορές του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αποτελούν ακατάσχετες απαιτήσεις, εντούτοις υπόκεινται σαφώς σε αυτεπάγγελτο συμψηφισμό, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 83 του ΚΕΔΕ, με (αμοιβαίες) απαιτήσεις τρίτων δικαιούχων κατά του Ιδρύματος, και ως εκ τούτου είναι νόμιμη η εκτέλεση ταμειακού παραστατικού (ένταλμα ή εντολή), χωρίς την υπογραφή του δικαιούχου, με εντολή του προϊσταμένου της αρμόδιας υπηρεσίας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, σύμφωνα με τα αναλυτικώς οριζόμενα στην παρ.2 του άρθρου 83 του ΚΕΔΕ. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ
ΣτΕ/2080/2014
Με τις ανωτέρω διατάξεις(356/1974) οργανώνεται συνεκτικό σύστημα εισπράξεως δημοσίων εσόδων, με σκοπό το μεν να καθίσταται δυνατή και να μη ματαιώνεται η, συνταγματικώς άλλωστε επιβαλλομένη (άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος), είσπραξη των χρεών προς το Δημόσιο, με παράλληλη, όμως, έγκαιρη ενημέρωση του οφειλέτη του Δημοσίου, ο οποίος δύναται να ασκεί επικαίρως τα ένδικα βοηθήματα και μέσα που του παρέχει ο νόμος. Στο πλαίσιο αυτό, ο οφειλέτης του Δημοσίου, εις βάρος του οποίου έχει ήδη γίνει η εν ευρεία εννοία βεβαίωση του οφειλομένου ποσού, την οποία μπορεί, κατά κανόνα, να αμφισβητήσει δικαστικώς, με την διεξαγωγή διαγνωστικής δίκης, πληροφορείται, με κοινοποίηση προς αυτόν της ταμειακής βεβαιώσεως του χρέους ή της ατομικής ειδοποιήσεως, την νομιμότητα της οποίας δύναται, βεβαίως, να αμφισβητήσει δικαστικώς, με την διεξαγωγή δίκης περί την εκτέλεση, ότι υπάρχει πλέον εις βάρος του νόμιμος τίτλος (εν στενή εννοία βεβαίωση) και ότι έχει ήδη καταστεί οφειλέτης. Εννοείται ότι, χωρίς την κοινοποίηση αυτή, δεν μπορεί να χωρήσει εγκύρως η περαιτέρω διαδικασία (βλ. ΣτΕ 1566/2012, 4417/2011). Έννομη συνέπεια τούτου είναι το μεν ότι ο οφειλέτης γνωρίζει ευθέως εκ του νόμου (άρθρο 5 ΚΕΔΕ) πότε το βεβαιωμένο χρέος του καθίσταται ληξιπρόθεσμο, το δε, ευθέως πάλι εκ του νόμου (άρθρο 7 ΚΕΔΕ), ότι από την επομένη της ημέρας κατά την οποία το χρέος κατέστη ληξιπρόθεσμο, είναι δυνατή η λήψη εις βάρος του αναγκαστικών μέτρων για την είσπραξη του χρέους. Ένα από τα αναγκαστικά αυτά μέτρα είναι, κατά το άρθρο 9 του ΚΕΔΕ, η κατάσχεση κινητών και απαιτήσεων του οφειλέτη του Δημοσίου εις χείρας τρίτου. Η διαδικασία λήψεως του μέτρου αυτού οργανώνεται στα άρθρα 30 και επόμενα του ΚΕΔΕ. Προς τούτο συντάσσεται κατασχετήριο έγγραφο, κοινοποιούμενο στον τρίτο και όχι στον οφειλέτη. Η μη κοινοποίηση στον οφειλέτη οφείλεται στον προφανή λόγο ότι, αν αυτός επληροφορείτο την επικειμένη λήψη του μέτρου, θα έσπευδε να εισπράξει από τον τρίτο τα οφειλόμενα σ’ αυτόν χρήματα ή απαιτήσεις ή θα ανελάμβανε τα εις χείρας τρίτου κινητά του, με συνέπεια, βεβαίως, να καθίσταται αδύνατη η εξ αυτών ικανοποίηση της αξιώσεως του Δημοσίου.