Προμήθεια υγειονομικού υλικού: Με τα δεδομένα αυτά και λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ότι στη συνολική τιμή των 0,69 ευρώ/m3, για την προμήθεια υγρού οξυγόνου, που ήταν καταγεγραμμένη στο Παρατηρητήριο Τιμών, κατά τον κρίσιμο χρόνο (βλ. το αναφερόμενο στην προηγούμενη σκέψη έγγραφο της Ε.Π.Υ.), περιλαμβάνονται το κόστος μεταφοράς και το κόστος διαχείρισης επικίνδυνου φορτίου (μεταφορικά κατά ADR), παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του Νοσοκομείου, μη νομίμως το τελευταίο προμηθεύτηκε υγρό οξυγόνο στην τιμή των 0,99 ευρώ/m3 (χωρίς Φ.Π.Α.), στην οποία περιλαμβάνεται χρέωση 0,30 ευρώ/m3 για μεταφορικά, και, περαιτέρω, επιβαρύνθηκε, με επιπλέον χρέωση μεταφορικών κατά ADR (κόστος διαχείρισης επικίνδυνου φορτίου) ύψους ευρώ 11,00 (χωρίς Φ.Π.Α.) ανά δρομολόγιο. Και τούτο, διότι η τιμή του υπό προμήθεια είδους, υπερβαίνει, όπως βασίμως προέβαλε η Επίτροπος με τον πρώτο λόγο διαφωνίας της, την αναρτημένη στο Παρατηρητήριο, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα τιμή ύψους 0,69 ευρώ/m3 στην οποία και περιλαμβάνεται το κόστος μεταφορικών και το κόστος διαχείρισης επικίνδυνου φορτίου (ADR). Άλλωστε και η ίδια η Ε.Π.Υ., σε σχετικό έγγραφο του Νοσοκομείου (24608/7.11.2013) με το οποίο ζητήθηκε η έγκριση των αποτελεσμάτων της διαπραγμάτευσης με το αιτιολογικό ότι η τιμή των 0,99 ευρώ ανά κυβικό μέτρο που επετεύχθη δεν αντιστοιχεί στην τιμή των 0,69 ευρώ του Παρατηρητηρίου, επειδή η τελευταία αυτή τιμή διαμορφώθηκε σε αυτό το ύψος κατόπιν διενέργειας ενιαίου διαγωνισμού της 5ης Υ.Π.Ε., ο οποίος αφορούσε μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, απήντησε, δια του 6199/25.11.2013 εγγράφου της, ότι εφαρμοστέες είναι οι διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 3918/2011. Συνεπώς, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα, το οποίο περιέχει κατά ένα μέρος μη νόμιμες δαπάνες ...δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της κατακύρωσης του αποτελέσματος του διαγωνισμού στην παρεμβαίνουσα αλλοδαπή εταιρεία. Εμπρόθεσμη και νομότυπη η υποβολή των απαραίτητων δικαιολογητικών από την προσφεύγουσα εταιρεία, εκδοθέντων από την χώρα εγκατάστασής της. 

Eφ’όσον το επίδικο  πιστοποιητικό εκδόθηκε ακριβώς όπως όριζε η διακήρυξη, δεν ετίθετο ζήτημα  συντάξεως βεβαιώσεως από ισπανική αρχή ή υπεύθυνης δηλώσεως από την  παρεμβαίνουσα περί του ότι στην συγκεκριμένη χώρα δεν εκδίδονται τα  συγκεκριμένα έγγραφα και ότι δεν συντρέχουν στο συγκεκριμένο πρόσωπο οι ανωτέρω νομικές καταστάσεις, δεδομένου ότι τα ως άνω έγγραφα εκδίδονται κατά  νόμο μόνον όταν δεν μπορεί να εκδοθεί το πιστοποιητικό.Απορρίπτει την αίτηση ως προφανώς αστήρικτη και διατάσσειτον διπλασιασμό του παραβόλου.

Προμήθεια υγειονομικού υλικού:..Ήδη με το 19609/13.9.2013 (ημερομ. καταθ. 17.9.2013) έγγραφο του Διοικητού του Νοσοκομείου προσκομίζεται κατάσταση, στην οποία αναφέρεται ρητώς, για καθένα από τα επίμαχα είδη, η προϋπολογιζόμενη δαπάνη, η προσφερόμενη και τελικώς κατακυρωθείσα τιμή, πλέον και συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α., καθώς και το ποσοστό μείωσης ή αύξησης της κατακυρωθείσας δαπάνης έναντι της αντίστοιχης προϋπολογισθείσας, το οποίο (ποσοστό) στις περιπτώσεις αύξησης της τιμής κατακύρωσης για κανένα από τα εν λόγω είδη δεν υπερβαίνει το οριζόμενο από τις προμνησθείσες διατάξεις όριο του 10%. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα Μείζονος – Επταμελούς Σύνθεσης άγεται στην κρίση ότι από τα υποβληθέντα ενώπιόν του στοιχεία αποδεικνύεται η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 4 παρ. 3 του ν. 2955/2001. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να αναθεωρηθεί η προσβαλλόμενη με αυτήν 2555/2013 απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και, δεδομένου ότι δεν συντρέχει άλλος νόμιμος λόγος που να κωλύει την υπογραφή, να υπογραφούν τα οικεία σχέδια συμβάσεων.

Προμήθεια αντιδραστηρίων...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι:i) Όσον αφορά στα είδη με α/α 94 (για το οποίο δεν συντρέχει η αναφερόμενη στη σκέψη IV της παρούσας πλημμέλεια, καθόσον, σύμφωνα με τους σχετικούς πίνακες σύγκρισης τιμών που προσκομίστηκαν στο Τμήμα - βλ. σκέψη V της παρούσας - το είδος αυτό κατακυρώθηκε σε χαμηλότερη τιμή από την αντίστοιχη του διαγωνισμού έτους 2007 του αιτούντος Υπουργείου), 150, 237, και 421 (και ανεξαρτήτως του αν συντρέχει ως προς τα τρία αυτά είδη η αναφερόμενη στη σκέψη IV της παρούσας πλημμέλεια), ορθώς κρίθηκε από το Κλιμάκιο ότι μη νομίμως κατακυρώθηκαν, καθόσον η οικονομική προσφορά των οικείων αναδόχων υπερέβαινε ουσιωδώς την, κατά την οικεία διακήρυξη, προϋπολογισθείσα για τα ως άνω είδη δαπάνη. Συγκεκριμένα, οι αυξήσεις των προσφερόμενων τιμών σε σχέση με την προϋπολογισθείσα δαπάνη των ειδών αυτών (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 23% σε αμφότερες τις τιμές) ανέρχονται για το είδος με α/α 94 σε ποσοστό 52,87% (κατακυρωθείσα τιμή 2.140,20 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 1.400,00 ευρώ), για το είδος με α/α 150 σε ποσοστό 122,81% (κατακυρωθείσα τιμή 7.018,38 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 3.150,00 ευρώ), για το είδος με α/α 237 σε ποσοστό 117,96% (κατακυρωθείσα τιμή 3.269,34 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 1.500,00 ευρώ) και για το είδος με α/α 421 σε ποσοστό 36,12% (κατακυρωθείσα τιμή 245,016 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 180,00 ευρώ). Κατά συνέπεια, δεδομένου ότι τα ως άνω ποσοστά απόκλισης των οικονομικών προσφορών των οικείων αναδόχων από τον προϋπολογισμό, είναι τέτοια, ώστε οι υπερβάσεις αυτών να θεωρούνται ουσιώδεις, στοιχειοθετείται με βάση τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της αναθέτουσας αρχής, απορριπτομένων ως αλυσιτελώς προβαλλόμενων των ανωτέρω ισχυρισμών του αιτούντος Υπουργείου. Πέραν δε της μη νομιμότητας του οικείου διαγωνισμού, με την ως άνω κατακύρωση παραβιάστηκαν και οι αρχές της ανάπτυξης υγιούς ανταγωνισμού και της ίσης μεταχείρισης των υποψηφίων, εφ’ όσον απετράπησαν ενδεχομένως υποψήφιοι από την υποβολή αντίστοιχων ή και καλύτερων προσφορών από αυτές των αναδόχων, γνωρίζοντας ότι το ύψος αυτών δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό της προϋπολογιζόμενης δαπάνης.(...)Ανακαλεί εν μέρει την 56/2013 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου 

Το π.δ. 118/2007 «Κανονισμός Προμηθειών Δημοσίου» (ΦΕΚ 150 Α΄) ορίζει στο άρθρο 16 ότι : «1. Με την προσφορά, η τιμή του προς προμήθεια υλικού δίνεται ανά μονάδα, όπως καθορίζεται στη διακήρυξη. Στην τιμή περιλαμβάνονται οι τυχόν υπέρ τρίτων κρατήσεις, ως και κάθε άλλη επιβάρυνση, εκτός από το Φ.Π.Α., για παράδοση του υλικού στον τόπο και με τον τρόπο που προβλέπεται στη διακήρυξη. 2 (…)». Περαιτέρω, κατά πάγια νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η διακήρυξη του διαγωνισμού αποτελεί κανονιστική διοικητική πράξη και ως εκ τούτου οι όροι της έχουν δεσμευτική ισχύ τόσο για την αναθέτουσα αρχή που διεξάγει το διαγωνισμό όσο και για τους υποψηφίους (πρβλ. απόφ. Δ.Ε.Κ. C-496/99 P Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά CAS Succhi di Fruta SpA, σκέψεις 108 επ. και ενδεικτ. αποφ. 2779/2009 VI Τμ., πράξεις 63/2008, 105/2009 IV Τμ., 88, 169/2009 Στ΄ Κλιμ. Ελ. Συν.). Η διακήρυξη που διέπει τον ελεγχόμενο διαγωνισμό ορίζει, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 2 «Οικονομική Προσφορά»(..) 4. Το κόστος των υπό προμήθεια προϊόντων θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλες τις νόμιμες κρατήσεις, έξοδα και επιβαρύνσεις του υποψηφίου αναδόχου. Από τις παρατεθείσες διατάξεις συνάγεται ότι η υποχρέωση με όρο της διακήρυξης να συμπεριλαμβάνονται στην προσφερόμενη τιμή όλες οι νόμιμες κρατήσεις και επιβαρύνσεις αποσκοπεί στη διασφάλιση με αδιαμφισβήτητο και αδιάβλητο τρόπο της αντικειμενικότητας στην ανάθεση της προμήθειας και υπαγορεύεται από την ανάγκη εξάλειψης κάθε ενδεχόμενης ασάφειας κατά την σύνταξη των οικονομικών προσφορών, τυχόν ύπαρξη της οποίας οδηγεί σε απόρριψη της προσφοράς ως απαράδεκτης (βλ. ΣτΕ 563/2008, ΣτΕ ΕΑ 482/2006, Γνωμ Ν.Σ.Κ. 334/2008).

Προμήθεια συρίγγων:..ζητείται η ανάκληση της 161/2014 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου...Εκ παραδρομής τέθηκε στο άρθρο 19 της Διακήρυξης η φράση «(.. η Συμφωνία Πλαίσιο θα συναφθεί…) μόνο με τον προμηθευτή που υπέβαλε τη χαμηλότερη οικονομική προσφορά», εξ αυτής δε ουδόλως συνάγεται βούληση της αναθέτουσας αρχής να απευθυνθεί σε ένα μόνον οικονομικό φορέα εάν έχουν υποβληθεί δύο προσφορές, δεδομένου ότι η υπογραφή συμφωνίας-πλαίσιο με δύο προμηθευτές οδηγεί στην ανάπτυξη ανταγωνισμού κατά το στάδιο υπογραφής των εκτελεστικών συμβάσεων. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, καθόσον, κατά παράβαση των όσων ορίζονται στο άρθρο 19 της διακήρυξης, όπως οι διατάξεις αυτής ερμηνεύθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας (βλ. αναλυτικά σκέψη ΙΙΙ Δ), συμπεριελήφθη στη συμφωνία πλαίσιο για το είδος με α/α 43 η εταιρεία ...., αφού για το συγκεκριμένο είδος υποβλήθηκαν τελικά μόνο δύο προσφορές που διήλθαν επιτυχώς από όλα τα στάδια της αξιολόγησης, η δε τιμή που προσέφερε η ανωτέρω δεν ήταν η χαμηλότερη. Ομοίως, μη νομίμως συμπεριελήφθησαν στις συμφωνίες πλαίσιο, για τα είδη με α/α 46 έως 55 και 57 έως 60, δύο εταιρείες, συγκεκριμένα η εταιρεία .... και η εταιρεία ...., αφού, για μεν τα είδη εκείνα για τα οποία η προσφερθείσα από την .... τιμή ήταν χαμηλότερη, έπρεπε να συμπεριληφθεί μόνον η εταιρεία αυτή, για δε τα είδη εκείνα που διαπιστώθηκε ισοτιμία, έπρεπε να εφαρμοσθούν οι διατάξεις του άρθρου 21 εδαφ. β΄ του π.δ/τος 118/2007. Συνακόλουθα, κατά το μέρος που αφορά τα ως άνω είδη, η κατακυρωτική απόφαση παρίσταται νομικά πλημμελής και αντίστοιχα τα οικεία σχέδια συμβάσεων είναι μη νόμιμα.(...)Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω η αίτηση ανάκλησης και η υπέρ αυτής ασκηθείσα παρέμβαση πρέπει να γίνουν εν μέρει δεκτές, η δε 161/2014 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου πρέπει να ανακληθεί εν μέρει και να επιτραπεί η υπογραφή των υποβληθέντων σχεδίων, πλην των ειδικότερα αναφερομένων ανωτέρω, στη σκέψη υπό στοιχείο VΔ.

6. Επειδή, από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι το σύστημα της χαμηλότερης προσφοράς προϋποθέτει, λογικώς, προσφερόμενα είδη τα οποία είναι από άποψη τεχνικών χαρακτηριστικών, ιδιοτήτων και ποιότητας κατ’ αρχήν ισοδύναμα και τα οποία, ως εκ τούτου, διαφοροποιούνται ουσιαστικά μόνον ως προς την προσφερόμενη τιμή. Στην περίπτωση αυτή, η χρησιμοποίηση από τη Διοίκηση ως κριτηρίου επιλογής μόνο της χαμηλότερης τιμής έχει την έννοια της επιλογής του φθηνότερου μεταξύ των προσφερόμενων παρεμφερών προϊόντων, ευνοεί τον ανταγωνισμό, λόγω του ότι επιτρέπει την συμμετοχή περισσότερων προμηθευτών, αποβαίνει δε επωφελής για τη Διοίκηση, εφ’ όσον οδηγεί αναγκαίως σε συμπίεση των τιμών εκ μέρους των υποψήφιων προμηθευτών, αφού κριτήριο κατακυρώσεως είναι η χαμηλότερη τιμή προσφοράς. Αντιθέτως, το σύστημα της πλέον συμφέρουσας από οικονομική άποψη προσφοράς προσιδιάζει σε διαγωνισμούς όπου τα προσφερόμενα είδη διαφοροποιούνται κατά το μάλλον ή ήττον ουσιωδώς από απόψεως ποιότητας και τιμής, για το λόγο δε αυτόν, προκειμένου να ευρεθεί η πλέον συμφέρουσα προσφορά, δικαιολογείται η στάθμιση κατά την αξιολόγηση των τεχνικών προσφορών και ποιοτικών κριτηρίων (βλ. ΣτΕ 2183/2004 επταμ., ΕΑ 114/2008-βλ. και απόφ. ΔΕΚ της 17.9.2002, C-513/99, Concordia Bus Finland , Συλλογή 2002, σ. I-7213,σκ.59, 61-63). Στην περίπτωση αυτή, οι τεχνικές προδιαγραφές των ιατροτεχνολογικών προϊόντων πρέπει να προσδιορίζουν με σαφήνεια το υπό προμήθεια προϊόν, η δε διοίκηση έχει ευρεία ευχέρεια να επιλέξει είτε προϊόν τεχνικώς αποδεκτό σε χαμηλή τιμή, είτε προϊόν τεχνικώς εξελιγμένο σε λογική τιμή, αφού ο προσφέρων το τελευταίο, για να έχει πιθανότητες να αναδειχθεί προμηθευτής, θα υποχρεωθεί να συμπιέσει την τιμή της προσφοράς. (...)8. Επειδή, οι ανωτέρω όροι της διακηρύξεως, στο βαθμό που προβλέπουν ως κριτήριο κατακυρώσεως τη χαμηλότερη τιμή ανά κατηγορία προϊόντων, η οποία μπορεί να καλύπτει μία ή και περισσότερες υποκατηγορίες, υπό την έννοια ότι αρκεί, για το παραδεκτό της προσφοράς, η πλήρωση έστω και ενός από τα «Τεχνικά Χαρακτηριστικά» που ταυτίζονται με τις εν λόγω υποκατηγορίες, θα προκρίνεται δε, μεταξύ ισοτίμων ανά κατηγορία οικονομικών προσφορών, εκείνη που θα καλύπτει μεγαλύτερο αριθμό υποκατηγοριών, δεν θεσπίζουν κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο ένα κριτήριο αξιολογήσεως των προσφορών. Και τούτο, διότι, σε περιπτώσεις ταυτιζομένων σε σχέση με την προσφερομένη τιμή οικονομικών προσφορών, οι οποίες καλύπτουν τις αυτές μεν κατηγορίες αλλά διαφορετικές, από άποψη ποιοτική ή και ποσοτική, υποκατηγορίες, όπως επιτρέπεται από τη διακήρυξη, οι ανωτέρω όροι είναι δυνατόν να καταλήγουν, για την ανάδειξη μειοδότη, σε σύγκριση ανόμοιων και, συνακολούθως, εξ ορισμού μη συγκρίσιμων ως προς τα καλυπτόμενα τεχνικά χαρακτηριστικά προσφορών και να καθιστούν, ως εκ τούτου, αδύνατη την επί ίσοις όροις αξιολόγησή τους (πρβλ. ΕΑ 76/2011). Επομένως, ο σχετικός λόγος, με τον οποίο επαναλαμβάνεται αντίστοιχη αιτίαση προβληθείσα με την προδικαστική προσφυγή και μη απαντηθείσα, άλλωστε, από την αναθέτουσα αρχή, πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος.

Από τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 1, 2 και 6 του π.δ. 394/1996 προκύπτει ότι η καταβολή παραβόλου θεσπίζεται ως προϋπόθεση για το παραδεκτό της άσκησης των προβλεπόμενων από την παράγραφο 2 του άρθρου 15 του π.δ. 394/1996 ενστάσεων και όχι για το παραδεκτό της άσκησης της προβλεπόμενης από την παράγραφο 2 του άρθρου 3 του ν. 2522/1997 προσφυγής. Εξ άλλου από τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 2 εδαφ. α΄ και στ΄του ν. 2522/1997 προκύπτει ότι η προηγούμενη άσκηση και η απόρριψη της προβλεπόμενης στο εδάφιο α΄ προσφυγής αποτελεί διαδικαστική προϋπόθεση για την άσκηση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, χωρίς να απαιτείται, για το παραδεκτό της αίτησης αυτής, και η προηγούμενη άσκηση και απόρριψη της τυχόν προβλεπόμενης στις οικείες ειδικές διατάξεις διοικητικής προσφυγής, ενδικοφανούς ή νομιμότητας, όπως εκείνης που προβλέπεται στο άρθρο 15 παρ. 1 του π.δ. 394/1996 και ήδη στο άρθρο 15 παρ. 1 του π.δ. 118/2007 (ΣΕ 2457/2009). 4. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, το Δ.Σ. του καθ’ ου νοσοκομείου μη νομίμως απέρριψε, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, την ρητώς επιγραφόμενη ως «προδικαστική προσφυγή (άρθρου 3 ν. 2522/1997)» της αιτούσας, για το λόγο ότι «δεν υποβλήθηκε με την καταβολή του προβλεπόμενου από τις διατάξεις του άρθρου 15 του π.δ. 118/07 χρηματικού παραβόλου». Για το λόγο αυτό, που προβάλλεται βασίμως με την κρινόμενη αίτηση, και λαμβανομένου υπόψη ότι η υπόθεση δεν είναι εκκαθαρισμένη κατά το πραγματικό της μέρος, δοθέντος ότι ανακύπτουν ζητήματα τεχνικής φύσης, τα οποία ο ακυρωτικός δικαστής δεν μπορεί να εξετάσει πρωτοτύπως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η 12(θ.7)/8-7-2008 απόφαση του Δ.Σ. του καθ’ ου νοσοκομείου, κατά το μέρος που απέρριψε την προσφυγή της αιτούσας κατά της 1(θ.22)/28-2-2008 όμοιας, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων ακυρώσεως.

Παροχή υπηρεσιών σίτισης.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη σκέψη II, η ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών έχει παρεπόμενο χαρακτήρα (βλ. και Πράξεις ΚΠΕΔ στο IV Τμ. 41, 6/2015) σε σχέση με την προαναφερθείσα υπ’ αριθμ. 27/3/2013 από 01.10.2013 αρχική σύμβαση, την οποία τροποποιεί και τούτο διότι: α) η σύναψή της άγει, κατ’ αποτέλεσμα, σε τροποποίηση των υποχρεώσεων του αναδόχου, όπως αυτές προσδιορίζονταν στο Μέρος Β΄ της 27/2012 Διακήρυξης (15 θέσεις τραπεζοκόμων), η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αρχικής σύμβασης, κατά ρητή πρόβλεψη αυτής, β) συνάπτεται με τον ανάδοχο της αρχικής σύμβασης, γ) η αμοιβή του αναδόχου υπολογίζεται βάσει των ίδιων τιμών επί των οποίων είχε υπολογισθεί το τίμημα της αρχικής σύμβασης για την κάλυψη των θέσεων τραπεζοκόμων (τιμή εργατοώρας καθημερινής προ Φ.Π.Α. 5,42 ευρώ και τιμή εργατοώρας αργίας προ Φ.Π.Α. 9,49 ευρώ), δ) αποβλέπει στο ίδιο αποτέλεσμα (υπηρεσίες σίτισης των ασθενών και του εφημερεύοντος προσωπικού του Νοσοκομείου), για την επίτευξη του οποίου είχε δεσμευθεί ο ανάδοχος με τη σύναψη της αρχικής σύμβασης, η οποία, μάλιστα, μετά τη δεύτερη, κατά τα ανωτέρω, παράταση της ισχύος της, καταλαμβάνει το ίδιο χρονικό διάστημα με την κρινόμενη και ε) στο κείμενο της τροποποιητικής αυτής σύμβασης ρητώς αναφέρεται ότι ισχύουν οι όροι της Διακήρυξης, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτής.Συνεπώς, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο λόγο διαφωνίας, η υπό κρίση τροποποιητική σύμβαση είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι, σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω ερμηνευτικώς δεκτά (βλ. σκ. υπό ΙΙ), η επερχόμενη με αυτήν τροποποίηση έχει ουσιώδη χαρακτήρα, διότι άγει αφενός σε σημαντική διαφοροποίηση του τρόπου εκτέλεσης της αρχικής σύμβασης με τη διάθεση μεγαλύτερου σε αριθμό προσωπικού και αφετέρου σε αύξηση του συνολικού συμβατικού τιμήματος. (συγγνωστή πλάνη)

Προμήθεια τροφίμων....Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η παρεμβαίνουσα έχει υποβάλει το αρχείο με την οικονομική προσφορά του συστήματος στο οποίο, για το επίμαχο είδος, αναγράφονται η συνολική ποσότητα για δύο έτη, ήτοι 18.000, η τιμή μονάδος, ήτοι, 5,834, η συνολική τιμή συμπεριλαμβανομένου και άνευ ΦΠΑ 24%, ήτοι 130.214,88 και 105.012 αντιστοίχως. Σε έτερο δε αρχείο υποβάλει οικονομική προσφορά που περιλαμβάνει πίνακα με την ποσότητα για ένα έτος, ήτοι 9.000, την προσφερόμενη έκπτωση 34% και ποσοστό ΦΠΑ 13%.. Επομένως, ως βασίμως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, οι αναφερόμενες ποσότητες στο αρχείο που υπέβαλε η παρεμβαίνουσα δεν αφορούν στη συνολική ποσότητα της προμήθειας που είναι δύο έτη, ήτοι 18.000, δημιουργώντας ασάφεια ως προς το εάν η προσφερόμενη έκπτωση καλύπτει και τα δύο έτη, ήτοι δεν προκύπτει με σαφήνεια ότι προσφέρεται ενιαία τιμή για ολόκληρη την προσφερόμενη ποσότητα, σύμφωνα με την επί ποινή αποκλεισμού απαίτηση της Διακήρυξης. Επιπλέον, στην οικονομική προσφορά του συστήματος, από την αναγραφόμενη τιμή μονάδος αλλά και τη συνολική τιμή, δεν προκύπτει ποσοστό έκπτωσης 34% επί της προϋπολογισθείσας δαπάνης, το οποίο αποτελεί το κριτήριο κατακύρωσης, αλλά πολύ μικρότερο καθώς με έκπτωση 34%, η συνολική προσφερόμενη τιμή θα έπρεπε να είναι 83.160 ευρώ (126.000 ευρώ-42.840 ευρώ που αντιστοιχεί στην έκπτωση 34%) και όχι 105.012 ευρώ καθιστώντας, παράλληλα, μη συγκρίσιμη την οικονομική προσφορά της παρεμβαίνουσας. Εξάλλου, ο ισχυρισμός της ότι η τιμή είναι ενδεικτική προκειμένου να αναδειχθεί ο μειοδότης και ότι θα δοθεί επιπρόσθετη οικονομική προσφορά όπου θα αναγράφεται το ποσοστό έκπτωσης στην εκάστοτε διαμορφούμενη τιμή από την Περιφέρεια Αττικής, προβάλλεται αλυσιτελώς, καθώς δεν αναιρεί την υποχρέωση επί ποινή αποκλεισμού της παρεμβαίνουσας να συντάξει και να υποβάλει οικονομική προσφορά σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Διακήρυξης. Ως εκ τούτου, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, κατά δέσμια αρμοδιότητα, να απορρίψει την προσφορά της παρεμβαίνουσας, καθώς οι ως άνω πλημμέλειες στην οικονομική της προσφορά δεν είναι επουσιώδεις και δεν δύναται η  αναθέτουσα αρχή να ζητήσει επί αυτών διευκρινίσεις χωρίς να παραβιαστούν οι αρχές της τυπικότητας, της ίσης μεταχείρισης και της διαφάνειας. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός της αναθέτουσας αρχής ότι, σε περίπτωση απόρριψης της προσφοράς της παρεμβαίνουσας, η προσφεύγουσα έχει το ίδιο ποσοστό έκπτωσης με έτερη συνδιαγωνιζόμενη εταιρεία για το είδος αυτό, προβάλλεται αλυσιτελώς, καθώς η προσφεύγουσα θεμελιώνει, σε κάθε περίπτωση, έννομο συμφέρον να στραφεί κατά της προσφοράς της παρεμβαίνουσας σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα υπό σκ. 6. Επομένως, ο μοναδικός λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός.