Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΣΤΕ ΕΑ/108/2014

Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 3886/2010, 3863/2010

Ανάθεση υπηρεσίας καθαρισμού:Με τα ανωτέρω δεδομένα η προβληθείσα αιτίαση δεν πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμη, άλλωστε, η οικονομική προσφορά της παρεμβαίνουσας προβλέπει κάποιο περιθώριο κέρδους, όπως απαιτείται, σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στην έκτη σκέψη. Τέλος, αβασίμως, εν πάση περιπτώσει, η αιτούσα επικαλείται το άρθρο 48 του π.δ.59/2007, δοθέντος ότι οι προβληθείσες με την προδικαστική προσφυγή συναφείς αιτιάσεις απερρίφθησαν με αιτιολογίες οι οποίες παρατίθενται στο από 23.5.2014 έγγραφο των απόψεων της Αναθέτουσας Αρχής προς το Δικαστήριο, τις αιτιολογίες δε αυτές η αιτούσα δεν αμφισβήτησε, κατά τα προεκτεθέντα, με υπόμνημά της πριν από τη συζήτηση, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στην έβδομη σκέψη.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΣΤΕ ΕΑ/260/2011

Παροχή υπηρεσιών καθαριότητας- ασφαλιστικά μέτρα:..Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται ότι η επίμαχη διακήρυξη παραβιάζει την ισχύουσα στους δημοσίους διαγωνισμούς αρχή της μυστικότητας, διότι, όπως ισχυρίζεται η αιτούσα, είναι γνωστή σε άπαντες η (μέλλουσα, πάντως, να υποβληθεί) οικονομική και τεχνική προσφορά της, αφού προηγήθηκε υποβολή προσφοράς εκ μέρους της σε προηγηθέντα (διακήρυξη 13/2008), αλλά τελικώς ματαιωθέντα (απόφαση 3436/25.8.2010 του Δ. Σ.) διαγωνισμό του καθ΄ου Οργανισμού με το ίδιο αντικείμενο. Λόγω, όμως, της αυτοτελείας, των δύο αυτών διαδικασιών, αλλά και της μεταξύ τους χρονικής αποστάσεως ούτε η αιτίαση αυτή πιθανολογείται βάσιμη. Επειδή, υπό τα δεδομένα που έχουν εκτεθεί στις προηγούμενες σκέψεις, η απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσης με τις αιτιάσεις που περιείχε κατά της διακηρύξεως, φαίνεται νομίμως αιτιολογημένη..


ΣΤΕ/ΕΑ/714/2012

Αναβάθμιση κεντρικού κτιρίου νοσοκομείου...Επειδή, σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί, η αιτούσα, η οποία με το ως άνω από 10.7.2012 Πρακτικό της Επιτροπής του Διαγωνισμού έχει ανακηρυχθεί προσωρινός μειοδότης του επίδικου έργου, ως έχουσα υποβάλει τη χαμηλότερη οικονομική προσφορά, δεν έχει έννομο συμφέρον για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης, με την οποία προβάλλει λόγους κατά της αποδοχής των προσφορών των διαγωνιζομένων εταιριών που κατετάγησαν μετά από αυτήν στον πίνακα οικονομικών προσφορών, ενόψει, μάλιστα, του ότι με την υπ’ αριθμ. 713/2012 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών απορρίφθηκε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων της παρεμβαίνουσας εταιρίας … κατά του από 10.7.2012 Πρακτικού, κατά το μέρος που με αυτό έγινε δεκτή, μεταξύ άλλων, η προσφορά της ήδη αιτούσας εταιρίας. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να γίνουν δεκτές οι παρεμβάσεις των εταιριών … και ….


ΣΤΕ/325/2011

Παροχή υπηρεσιών ασφάλειας...Εν όψει των ανωτέρω και λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η αιτούσα εταιρεία δεν αμφισβήτησε ευθέως την νομιμότητα των μνημονευθέντων όρων της Διακήρυξης, ο προβαλλόμενος με την κρινόμενη αίτηση λόγος, κατά τον οποίο ο αποκλεισμός της από τον διαγωνισμό δεν είναι νόμιμος, διότι η ίδια δεν είναι μέλος συμβληθείσης εργοδοτικής οργάνωσης ούτε προσχώρησε στην οικεία κλαδική συλλογική σύμβαση ούτε, άλλωστε, η σύμβαση αυτή κηρύχθηκε υποχρεωτική, ώστε να την δεσμεύει, δεν πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος και πρέπει να απορριφθεί. Εξ άλλου, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η ανωτέρω αιτιολογία στηρίζει αυτοτελώς τον αποκλεισμό της αιτούσης από τον διαγωνισμό, αποβαίνει αλυσιτελής η έρευνα του ετέρου λόγου της κρινόμενης αίτησης, ο οποίος πλήττει επάλληλη αιτιολογία αποκλεισμού της από τον διαγωνισμό αυτόν.


ΣΤΕ/ΕΑ/184/2017

Ανάθεση εργασιών καθαριότητας...Επειδή, στο άρθρο 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999 Α΄ 45), όπως το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με τα άρθρα 1 παρ. 1 του ν. 4250/2014 (Α΄ 74) και 7 παρ. 1 του ν. 4325/2015 (Α΄ 47), ορίζονται τα εξής: «Οι διατάξεις του Κώδικα αυτού εφαρμόζονται στο Δημόσιο, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και στα άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, εκτός αν άλλως ορίζεται σε επιμέρους διατάξεις. Ειδικά οι διατάξεις των άρθρων 4 έως 7 και του άρθρου 12 του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ) που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικώς, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, στα Ν.Π.Ι.Δ. και τις Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς (ΔΕΚΟ) του Κεφαλαίου Α΄ του Ν. 3429/2005, καθώς και στα νομικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις των Ο.Τ.Α., εντός ή εκτός της Γενικής Κυβέρνησης». Συνεπώς, δεν πιθανολογείται σοβαρά ότι είναι βάσιμος ο λόγος που αναφέρεται στην προηγούμενη σκέψη, διότι η διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρο 15 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, την οποία επικαλείται η αιτούσα, διέπει το Δημόσιο, τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και τα άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όχι όμως και τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 1 του ίδιου Κώδικα (πρβλ. ΣτΕ 1168, 1169/2017, 1879/2016, ΕΑ 175/2016). Τούτο δε ανεξαρτήτως του ζητήματος αν ο .... περιλαμβάνεται στα ως άνω νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.


ΣΤΕ/4307/2011

Εκπόνηση μελέτης...Επειδή, προβάλλεται ότι η αναθέτουσα αρχή όφειλε να αποκλείσει όσους συμμετέχοντες δεν είχαν προσκομίσει εμπροθέσμως όλα τα δικαιολογητικά της διακήρυξης και ότι δεν είχε τη δυνατότητα να προβεί σε παράταση της προθεσμίας υποβολής των δικαιολογητικών. Επίσης, προβάλλεται ότι μη νομίμως η απόφαση 57/6.6.2005 του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου … διέλαβε τη σκέψη ότι η μελέτη δεν πρέπει να ανατεθεί στην καταταγείσα πρώτη σύμπραξη, αλλά «στην τέταρτη κατά σειρά κατάταξης σύμπραξη, καθόσον η ανάθεση μιας μελέτης ανά μελετητικό γραφείο ικανοποιεί το αίσθημα του δικαίου και παρέχει μεγαλύτερη εγγύηση στον κύριο του έργου (ΣΒΑΑ) για έγκαιρη παράδοση της μελέτης, γνωρίζοντας ότι και οι τέσσερεις μελέτες είναι ενταγμένες σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα από την Ε.Ο.Κ. με αυστηρές προθεσμίες παράδοσης». Οι λόγοι αυτοί πρέπει να απορριφθούν, αφενός διότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, δεν εκλήθη προς υποβολή προσθέτων δικαιολογητικών η, καταταγείσα στην έκτη θέση κατά σειρά βαθμολογίας, σύμπραξη ... κλπ, επομένως, η αιτούσα σύμπραξη, καταταγείσα στην έβδομη θέση, στερείται εννόμου συμφέροντος να προβάλει τον πρώτο αυτό λόγο, ο οποίος δεν θα οδηγούσε στην κατακύρωση του διαγωνισμού υπέρ της ιδίας, αλλά υπέρ της έκτης, ενώ, αφετέρου, ο δεύτερος ως άνω λόγος, περί μη ανάθεσης της υπηρεσίας στην καταταγείσα πρώτη, αλλά στην τέταρτη κατά σειρά βαθμολογίας σύμπραξη, προβάλλεται ομοίως χωρίς έννομο συμφέρον από την αιτούσα σύμπραξη, η οποία έλαβε την έβδομη θέση στη σειρά κατάταξης, όπως προαναφέρθηκε.


ΣΤΕ/ΕΑ/61/2011

Προμήθεια μηχανογραφικού εξοπλισμού...Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα προβάλλει περαιτέρω ότι εσφαλμένα και μη νόμιμα η αναθέτουσα αρχή απέρριψε την τεχνική προσφορά της για έλλειψη τεχνικού χαρακτηριστικού (ενσωματωμένου DVD) που δεν προβλέπεται από την Τεχνική Προδιαγραφή της διακηρύξεως του διαγωνισμού. Δεδομένου ότι στην προκειμένη περίπτωση, από την προπαρατιθέμενη απαίτηση για ruggetized φορητό H/Y προκύπτει ότι οι προσφερόμενoι φορητοί Η/Υ ,κατά τη διακήρυξη ,πρέπει να διαθέτουν DVD/DVD-R/DVD-RW combo, χωρίς όμως να διευκρινίζεται ότι αυτό πρέπει να είναι ενσωματωμένo στους φορητούς Η/Υ, χαρακτηριστικό το οποίο αντίθετα απαιτεί για άλλα είδη, η ανωτέρω αιτίαση της κρινομένης αίτησης πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμη. Εξάλλου, δεν πρόκειται εν προκειμένω για εξυπακουόμενο όρο, δεδομένου ότι, όπως βεβαιώνεται από την αρμόδια για τη θέσπιση των προδιαγραφών διεύθυνση στο 040613Ζ/4.6.2010 σήμα της, η προσφορά μη ενσωματωμένου DVD «δεν επηρεάζει τις τρέχουσες υπηρεσιακές απαιτήσεις». Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση, η εξέταση των λοιπών λόγων της οποίας παρέλκει ως αλυσιτελής, και ανασταλεί η εκτέλεση της Φ. 831/ ΑΔ. 9687/ Σ. 2011/ 21.6.2010 απόφασης του Διοικητή της Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης και της σιωπηρής απόρριψης της κατ’ αυτής προσφυγής, κατά το μέρος που απορρίφθηκε η προσφορά της αιτούσας ως προς τον προσφερόμενο φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή (Η/Υ).


ΣΤΕ/ΕΑ/72/2015

Παροχή υπηρεσιών διεκπεραίωσης βοηθητικών εργασιών...Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα επαναφέρει τους ως άνω ισχυρισμούς της προδικαστικής προσφυγής και προβάλλει ότι μη νομίμως απερρίφθη η προσφορά της. Οι ισχυρισμοί όμως αυτοί δεν πιθανολογούνται σοβαρώς ως βάσιμοι. Και τούτο για τους εξής λόγους: α. η - προσκομισθείσα προς απόδειξη της εμπειρίας της αιτούσας - βεβαίωση καλής εκτέλεσης 5321/10.7.2014 του Γενικού Διευθυντή της … αναφερόταν στην εκτέλεση, κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2007 έως και 18.3.2013, υπηρεσιών καθαριότητας και μόνον, β. η από 26.11.2012 σύμβαση μεταξύ της αιτούσας και της … αφορούσε, όπως η ίδια προβάλλει, εκτός από τον καθαρισμό, που αποτελούσε το κύριο αντικείμενο της σύμβασης, το συναφές πλύσιμο μηχανημάτων της …, καθώς και τη μεταφορά επίπλωσης γραφείων και την περιστασιακή παροχή άλλων, μη προσδιοριζομένων, “βοηθητικών εργασιών εντός και εκτός …”, και, επομένως, δεν φαίνεται να σχετιζόταν προς το αντικείμενο του επίδικου διαγωνισμού και γ. το αντικείμενο των εργασιών που ισχυρίσθηκε ότι εκτέλεσε εν τοις πράγμασι η αιτούσα, για χρονικό διάστημα δύο ετών και οκτώ περίπου μηνών [από 18.11.2009 έως 29.6.2012] - το οποίο εμπίπτει, ενδεχομένως, εν μέρει στο ζητούμενο από τη διακήρυξη-, δεν της προσέδιδε, πάντως, πενταετή εμπειρία, ούτε μπορεί να προσμετρηθεί υπέρ της, προκειμένου να συμπληρώσει την ελάχιστη πενταετή εμπειρία, το γεγονός, και αληθές υποτιθέμενο, ότι το προσωπικό αυτό [που ισχυρίζεται ότι είχε χρησιμοποιήσει η αιτούσα για την εκτέλεση των εργασιών αυτών] συνεχίζει να εργάζεται για λογαριασμό άλλου αναδόχου (βλ. ανωτέρω, ισχυρισμό υπό στ. της προδικαστικής προσφυγής: «33 εργαζόμενοι μεταφερόμενοι από εργολάβο σε εργολάβο»). Υπό τα δεδομένα αυτά, οι ισχυρισμοί της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσας δεν ήταν ουσιώδεις και, ως εκ τούτου, νομίμως απερρίφθησαν σιωπηρώς, οι δε περί του αντιθέτου λόγοι δεν πιθανολογούνται σοβαρώς ως βάσιμοι. Τέλος, το ειδικότερο επιχείρημα της αιτούσας περί αντιφατικότητας της κρίσης της …, λόγω του ότι η προσφορά της είχε κριθεί παραδεκτή κατά τον προγενέστερο διαγωνισμό που αφορούσε το ίδιο αντικείμενο και διενεργήθηκε βάσει της διακήρυξης 183/2012, δεν ευσταθεί, διότι, πέραν την αυτοτέλειας εκάστου διαγωνισμού, πάντως η διακήρυξη 183/2012 όριζε ως προϋπόθεση συμμετοχής την κατοχή πενταετούς εμπειρίας «στον τομέα παροχής υπηρεσιών πάσης φύσης δραστηριοτήτων» και όχι ειδικώς στην παροχή «υπηρεσιών υποστήριξης σε θέματα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού σε ανάλογες δραστηριότητες σε λιμένες», όπως απαιτεί η διακήρυξη που διέπει τον επίδικο διαγωνισμό. Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.


ΕΣ/ΤΜ.6/300/2014 (Α΄ ΔΙΑΚΟΠΩΝ)

Ζητείται η ανάκληση της 245/2014 πράξης του Ε΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου:Με δεδομένα τα πραγματικά αυτά περιστατικά, απαραδέκτως ζητείται η ανάκληση της ως άνω πράξης του Κλιμακίου, καθόσον με αυτήν κρίθηκε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της ελεγχόμενης σύμβασης. Άλλωστε, οι ισχυρισμοί της αιτούσας ότι η διάταξη του άρθρου 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013, αντίκειται στα άρθρα 20 παρ. 1 και 4 παρ. 1 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ αυτού, είναι, με βάση τα γενόμενα δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, αβάσιμοι. Ειδικότερα, η προαναφερόμενη διάταξη δεν αντιβαίνει στην αρχή της ίσης δικονομικής μεταχείρισης των διαγωνιζομένων (άρθρο 4 του Συντάγματος), καθόσον η ανάδοχος (.........) και η αιτούσα Κοινοπραξία, η οποία κατετάγη εν προκειμένω δεύτερη κατά σειρά μειοδοσίας, δεν τελούν υπό όμοιες συνθήκες, αφού η μεν αιτούσα συνιστά τρίτο πρόσωπο που δεν σχετίζεται πλέον με την υπόθεση της ανάθεσης του εν λόγω δημοσίου έργου, η δε ανάδοχος εταιρεία απέκτησε, δια της οριστικής κατακυρώσεως των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, την ιδιότητα του συμβαλλόμενου προσώπου, το οποίο και μόνο συνιστά (μαζί με την αντισυμβαλλόμενη αναθέτουσα αρχή), ενόψει του σκοπού της διάταξης και της φύσης του διενεργούμενου προσυμβατικού ελέγχου, υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από την ελεγχόμενη σύμβαση και έχει αποκλειστικά τη δυνατότητα άσκησης αίτησης ανάκλησης (απόφ. Τμ. Μείζ. Επτ. Σύνθ. Ε.Σ. 3658/2013). Άλλωστε, η χορήγηση, με την ίδια διάταξη (άρθρο 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013), της δυνατότητας άσκησης αίτησης ανάκλησης κατά πράξης Κλιμακίου μόνο στην περίπτωση, κατά την οποία κρίνεται ότι κωλύεται η υπογραφή του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης, λόγω μη νομιμότητας της προηγηθείσας διαγωνιστικής διαδικασίας και του οικείου σχεδίου, εισάγει θεμιτό περιορισμό στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον έλεγχο συμβάσεων του Δημοσίου μεγάλης οικονομικής αξίας (άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος). Τούτο, διότι σκοπός της ανωτέρω διάταξης είναι η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και η ταχεία ολοκλήρωση του ελέγχου, προκειμένου να επιτευχθεί η απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησης και η ανάπτυξη της συναλλακτικής της δράσης για την έγκαιρη ικανοποίηση των υφισταμένων δημοσίων αναγκών, μέσω της αποτροπής υποβολής παρελκυστικών αιτήσεων ανάκλησης επί διαγωνισμού, το αποτέλεσμα του οποίου έχει κατακυρωθεί αμετακλήτως (απόφ. Τμ. Μείζ. Επταμ. Σύνθ. Ε.Σ. 3657/2013). Ο Πρόεδρος του Τμήματος, Αντιπρόεδρος Νικόλαος Αγγελάρας, έχει τη γνώμη ότι κρίσεις σε ισχυρισμούς ή αιτιάσεις που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων δεν καλύπτονται από το προσωρινό δεδικασμένο που από την απόφαση αυτή απορρέει. Στην προκειμένη περίπτωση από την προσβαλλόμενη πράξη, η οποία είναι παντελώς αόριστη, δεν προκύπτουν, ενόψει και των τιθέμενων αιτιάσεων, αιτιολογίες με βάση τις οποίες το Κλιμάκιο κατέληξε στην κρίση του ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της επίμαχης σύμβασης. Ως εκ τούτου, κατά παραδοχή της αίτησης, θα έπρεπε να αναπεμφθεί ο φάκελος της σύμβασης στο Ε΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκειμένου αυτό να ασκήσει την ελεγκτική του αρμοδιότητα κατά τρόπο σύμφωνο με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος, διαλαμβάνοντας τις επιβαλλόμενες από τη φύση του ελέγχου, που σε κάθε περίπτωση ενεργείται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, αιτιολογίες.(...)Απορρίπτει την αίτηση.


ΣΤΕ/ΕΑ/224/2012

Φύλαξη γραμμών μετρό...Επειδή, εξ άλλου, η αιτούσα, προς θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός της για την παροχή προσωρινής προστασίας, ισχυρίζεται ότι, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, ο αναθέτων φορέας ώφειλε να προβεί στην ματαίωση του επιμάχου διαγωνισμού. Συγκεκριμένα, προβάλλεται ότι, εν όψει των οριζομένων στο άρθρο 4 παρ.3 περ.γ της διακηρύξεως – το οποίο προβλέπει την δυνατότητα του αναθέτοντος φορέα να ματαιώσει τον διαγωνισμό, σε περίπτωση κατά την οποία το επιτευχθέν αποτέλεσμα κρίνεται οικονομικά ασύμφορο – το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ’ης εταιρείας ώφειλε να προβεί στην ματαίωση και επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού, λόγω της επελθούσης, εν τω μεταξύ, μεταβολής των δεδομένων ως προς το κόστος παροχής των προς ανάθεση υπηρεσιών, επί των οποίων είχε στηριχθεί η κατάστρωση των όρων της διακηρύξεως. Όπως, έχει, όμως, κριθεί (βλ. ΣτΕ 2662/2004, Ε.Α. 534/2006, 877/2010), ισχυρισμοί, η αποδοχή των οποίων θα οδηγούσε σε ματαίωση του διαγωνισμού με ενδεχόμενο την επαναπροκήρυξή του, προβάλλονται άνευ εννόμου συμφέροντος από τον συμμετασχόντα στον διαγωνισμό. Συνεπώς, τα ως άνω προβαλλόμενα από την αιτούσα είναι απορριπτέα. Πολλώ δε μάλλον που ούτε από τον ανωτέρω όρο της διακηρύξεως ούτε από άλλη διάταξη νόμου προκύπτει υποχρέωση του αναθέτοντος φορέα να προβεί, υπό τα δεδομένα που έχουν εκτεθεί ανωτέρω, στην ματαίωση του ενδίκου διαγωνισμού, ο οποίος έχει προκηρυχθεί από τον Ιούλιο του έτους 2010 και αφορά στην παροχή υπηρεσιών μείζονος σπουδαιότητας για την ομαλή λειτουργία των επιμάχων γραμμών του Μετρό της Αθήνας. Επειδή, τέλος, οι ισχυρισμοί που προβάλλονται το πρώτον με το υπόμνημα που κατετέθη στις 26.4.2012, μετά την συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών και εντός της χορηγηθείσης από την Πρόεδρο της Επιτροπής προθεσμίας, είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.


ΣΤΕ/880/2016

Κατασκευή αυτοκινητόδρομου...Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η αιτούσα δεν ήταν φορολογικώς ενήμερη από τον Νοέμβριο του 2013 έως και τις 20.2.2015 (βλ. τα υπ’ αριθμ. 12543/16.3.2015 και 18512/16.4.2015 έγγραφα του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. … προς το Γραφείο του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, Γενική Γραμματεία Υποδομών, σε συνδυασμό με τις προσκομιζόμενες από την παρεμβαίνουσα «….», «ανακοινώσεις» της αιτούσης «[σχετικά] με επιχειρηματικές/ οικονομικές εξελίξεις στην εταιρία», κατά τα προβλεπόμενα από τον Κανονισμό του Χρηματιστηρίου Αθηνών). Συνέτρεχε, συνεπώς, σύμφωνα με τα αναλυτικώς εκτιθέμενα στις προηγούμενες σκέψεις, κώλυμα συμμετοχής της αιτούσης εταιρείας στην διαδικασία, η οποία θα έπρεπε, όπως προβάλλεται, να προκηρυχθεί για την ανάθεση των επίδικων έργων, τόσο κατά τον χρόνο, στον οποίο ανάγονται οι λογιζόμενες ως προσβαλλόμενες με την αίτηση ακυρώσεως υπουργικές αποφάσεις και κατά τον οποίο συνήφθησαν οι επίμαχες τροποποιητικές συμβάσεις παραχώρησης (28.11.2013 και 29.11.2013), όσο και κατά τον χρόνο άσκησης του ενδίκου βοηθήματος με την κατάθεση του δικογράφου στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 10.2.2014. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην σκέψη 10, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα ασκείται άνευ εννόμου συμφέροντος τόσο κατά το μέρος που συνιστά αίτηση ακυρώσεως όσο και κατά το μέρος που αποτελεί προσφυγή του άρθρου 8 του ν. 3886/2010, είναι δε απορριπτέοι όλοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί που προβάλλει η αιτούσα με το, κατατεθέν εντός της ταχθείσης κατά την συζήτηση προθεσμίας, από 5.5.2015 υπόμνημα. Ειδικότερα, ο μεν ισχυρισμός ότι, κατά την συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο στις 21.4.2015, η αιτούσα ήταν φορολογικώς ενήμερη, προς απόδειξη του οποίου προσκομίσθηκε το εκδοθέν επ’ ονόματί της, υπ’ αριθμ. 5913/3.4.2015 αποδεικτικό ενημερότητας για χρέη προς το Δημόσιο της Δ.Ο.Υ. … (ισχύος μέχρι 3.5.2015), είναι άμοιρος νομικής επιρροής, διότι, κατά τα προαναφερθέντα, δεν αρκεί, για την θεμελίωση του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση του υπό κρίση ενδίκου βοηθήματος, η συνδρομή των προϋποθέσεων για την έκδοση του αποδεικτικού ενημερότητας μόνο κατά τον χρόνο συζήτησης της υπόθεσης. Είναι δε αόριστος και αναπόδεικτος ο ισχυρισμός ότι, σε περίπτωση που, αντί της επίδικης απ’ ευθείας αναθέσεως διά της υπογραφής τροποποιητικών συμβάσεων, είχε προκηρυχθεί διαγωνισμός, θα μπορούσε «να αποκτηθεί [το ελλείπον πιστοποιητικό] ανά πάσα στιγμή έως την καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης της προσφοράς». Τέλος, προβάλλεται ότι για το γεγονός ότι η αιτούσα δεν ήταν φορολογικά ενήμερη «για κάποιο χρονικό διάστημα», φέρει την «πλήρη ευθύνη» το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο, δυνάμει δικαστικής αποφάσεως και διοικητικής πράξεως, «έφερε ληξιπρόθεσμη οφειλή προς την [ήδη αιτούσα] ποσού 4.604.901,17 ευρώ νομιμοτόκως». Προς απόδειξη του τελευταίου αυτού ισχυρισμού προσκομίσθηκαν η απόφαση 1409/2009 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών καθώς και η απόφαση 17978/21.8.2014 της Υπουργού Τουρισμού. Με την εν λόγω δικαστική απόφαση αναγνωρίζεται οφειλή του Δημοσίου προς την κοινοπραξία με την επωνυμία «Κοινοπραξία Καζίνο Αθηνών», μέλος της οποίας είναι η αιτούσα, ενώ με την ανωτέρω πράξη της Υπουργού εγκρίνεται δαπάνη υπέρ της ως άνω κοινοπραξίας σε εκτέλεση της προμνησθείσης δικαστικής απόφασης. Ανεξαρτήτως, όμως, του ότι μόνα τα στοιχεία που επικαλείται και προσκομίζει η αιτούσα δεν αρκούν για να αποδειχθεί η συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων εκδόσεως αποδεικτικού ενημερότητας κατά τον κρίσιμο χρόνο, ο εξεταζόμενος ισχυρισμός είναι, πάντως, απορριπτέος, διότι δεν αμφισβητείται ότι η αιτούσα δεν ήταν φορολογικά ενήμερη και δεν προβάλλεται ότι με απόφαση δικαστηρίου είχε ακυρωθεί, ως μη νόμιμη, απόφαση της αρμόδιας Αρχής να της χορηγήσει αποδεικτικό ενημερότητας.