Δημοσίευση κανονιστικών πράξεων:...Επειδή, η προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. 38807/1999-38416/1999/10.1.2000 απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης έχει κανονιστικό χαρακτήρα, γιατί εκδόθηκε μετά από έλεγχο νομιμότητας, κατά το άρθρο 8 ν. 3200/1955 τον οποίο ο ως άνω Υφυπουργός άσκησε επί της υπ’ αριθμ. 149/15.10.1999 αποφάσεως της Επιτροπής του άρθρου 18 του Ν. 2218/1994, η οποία ήταν ομοίως κανονιστική καθ’ όσον προέβη στην ακύρωση της υπ’ αριθμ. 108/1999 κανονιστικής αποφάσεως του δημοτικού συμβουλίου … (ΣτΕ επταμ. 494-5/1995, 4268/2000). Ως κανονιστική, η προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. 38807/1999-38416/1999/10.1.2000 απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης έπρεπε να δημοσιευθεί όπως επιβάλλεται από το Σύνταγμα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εφ’ όσον δεν ορίζεται άλλος τρόπος δημοσιότητάς της. Από τα στοιχεία όμως του φακέλου ουδόλως προκύπτει ότι η απόφαση αυτή δημοσιεύθηκε με οποιονδήποτε τρόπο και για το λόγο αυτό, αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο η ως άνω ρητώς προσβαλλόμενη απόφαση είναι επίσης ακυρωτέα. Την ίδια εξ άλλου πλημμέλεια παρουσιάζει και η 149/15.10.1999 πράξη της, κατ’ άρθρ. 177 παρ. 2 Δ.Κ.Κ., Επιτροπής Νομού .., δοθέντος ότι δεν προκύπτει τοιχοκόλλησή της στο κατάστημα του Δήμου … σύμφωνα με το άρθρο 179 παρ. 1 εδ. β’ Δ.Κ.Κ. ή δημοσίευσή της με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.Επειδή, μετά την ακύρωση των προσβαλλομένων πράξεων για τον προαναφερθέντα αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο λόγο ακυρώσεως, παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα των λόγων ακυρώσεως που προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση.

Δημοσίευση κανονιστικού περιεχομένου αποφάσεων κοινοτικού συμβουλίου:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της υποθέσεως και, ειδικότερα, από το συνοδεύον την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 61/1996 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου …, αποδεικτικό δημοσιεύσεως του πίνακος των θεμάτων της ημερησίας διατάξεως της συνεδριάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου … κατά την οποία και ελήφθη η ως άνω προσβαλλόμενη απόφαση με ημερομηνία 28.4.1996, δεν προκύπτει ότι δημοσιεύθηκε πλήρες το περιεχόμενο της ανωτέρω κανονιστικού χαρακτήρος αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ... Συνεπώς, για το λόγο αυτόν, αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο, ως αναγόμενο στη νόμιμη υπόσταση της επί ακυρώσει προσβαλλομένης κανονιστικής διοικητικής πράξεως, η πράξη αυτή πρέπει να ακυρωθεί

Δημοσίευση κανονιστικών αποφάσεων:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως βεβαιώνεται στο από 24-12-2003 αποδεικτικό του κλητήρα του Δήμου ..., το οποίο συνυπογράφουν δύο μάρτυρες, ο κλητήρας αυτός δημοσίευσε με τοιχοκόλληση κατά την πιο πάνω ημερομηνία στον πίνακα ανακοινώσεων του Δήμου τα θέματα του 20957/18-12-2003 πίνακα θεμάτων-αποφάσεων της 17ης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 22-12-2003 και τις αποφάσεις που ελήφθησαν κατ’ αυτήν. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στις προηγούμενες σκέψεις, η προσβαλλόμενη απόφαση απέκτησε νόμιμη υπόσταση με την πιο πάνω δημοσίευσή της στις 24-12-2003, από την επομένη δε της δημοσίευσης αυτής, δηλαδή από 25-12-2003 άρχισε η προβλεπόμενη στο άρθρο 46 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 εξηκονθήμερη προθεσμία για την προσβολή της με αίτηση ακυρώσεως. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 19-5-2004, δηλαδή μετά την πάροδο της πιο πάνω προθεσμίας, ασκήθηκε εκπροθέσμως και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη (βλ. ΣΕ 3273/2004 7μ., 3514/2006, 375/2007, 1869/2008 κ.α.).

Δημοσίευση απόφασης δημοτικού συμβουλίου:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, στον αποσταλέντα στο Δικαστήριο φάκελο δεν υπάρχουν στοιχεία δημοσιεύσεως της 86/22-3-1999 αποφάσεως της Επιτροπής του άρθρου 18 ν. 2218/1994 της Νομαρχίας ..., αλλά ούτε και των ως άνω 126/1997 και 29/1999 αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου ... Με το από 27-9-2005 έγγραφο του Δικαστηρίου προς τον Δήμο ...ζητήθηκε η αποστολή, μεταξύ άλλων, και των στοιχείων δημοσιεύσεως των εν λόγω αποφάσεων, ο Δήμος όμως απήντησε με το από 29-9/5-10-2005 έγγραφό του ότι τα στοιχεία αυτά δεν υπάρχουν στο αρχείο του. Με τα δεδομένα αυτά, όλες οι ως άνω αποφάσεις ουδέποτε απέκτησαν νόμιμη υπόσταση, η δε επίμαχη μετονομασία της οδού ... σε Μ. …… ουδέποτε έλαβε χώρα στο νομικό κόσμο. Περαιτέρω, η ως άνω 86/22-3-1999 απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 18 ν. 2218/1994 της Νομαρχίας ..., ως ανυπόστατη, δεν υπέκειτο στην κατ’ άρθρο 177 παρ. 4 του Δ.Κ.Κ. σε συνδυασμό με το άρθρο 8 του ν. 3200/1955 προσφυγή, και, επομένως, νομίμως ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, με την 26189/2-8-1999 απόφασή του απέρριψε, αν και με διαφορετική αιτιολογία, την κατά της αποφάσεως αυτής προσφυγή του αιτούντος (ΣΕ 5745/1996).

Δημοσίευση τυπικών νόμων και κανονιστικών πράξεων:...Επειδή, όπως προκύπτει από το αποδεικτικό δημοσιεύσεως το συνοδεύον την υπ’ αριθμ. 22/1995 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ..., ο κλητήρας του εν λόγω Δήμου …. ετοιχοκόλλησε, παρουσία δύο μαρτύρων, των οποίων τα ονοματεπώνυμα αναφέρονται, στην εξωθύρα του Δημοτικού καταστήματος, την 1.2.1995, πίνακα Θεμάτων και αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου ληφθεισών κατά την συνεδρίαση της 31.1.1995, ο οποίος (πίνακας), όπως αναφέρεται εις το εν λόγω αποδεικτικό, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και την ως άνω υπ’ αριθμ. 22/1995 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, περί αναπροσαρμογής των δημοτικών τελών οικονομικού έτους 1995. Από το εν λόγω όμως αποδεικτικό ουδάλως προκύπτει ότι έγινε δημοσίευση και του πλήρους περιεχομένου αυτής, όπως επιβάλλεται κατά τις διατάξεις του άρθρου 666 του β.δ/τος της 24.9/20.10.1998. Αντιθέτως, εκ του αποδεικτικού αυτού προκύπτει ότι η εν λόγω τοιχοκόλληση περιέλαβε μόνον απλή μνεία των ληφθεισών κατά την ως άνω συνεδρίαση αποφάσεων, μεταξύ των οποίων και της ανωτέρω στο αριθμ. 22/1995. Επομένως, η εν λόγω απόφαση δεν απέκτησε νόμιμη υπόσταση (ΣτΕ 1658/1997, 709/2000, 2486/1993). Συνεπώς, δια τον λόγον αυτόν (λόγω δηλ. του ανισχύρου της κανονιστικής αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του αναιρεσείοντος Δήμου), ο οποίος, αναγόμενος εις το κατά το Σύνταγμα κύρος του εφαρμοσθέντος υπό του επιβαλλόντος του επίδικα τέλη Δήμου κανόνος δικαίου, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, όπως ήδη ελέγχθη, και το πρώτον κατ’ αναίρεση (ΣτΕ 3195/2000), Ορθώς το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε, με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση την ασκηθείσα από τον Δήμο ... έφεση, αν και με άλλη αιτιολογία, και, συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα δια τον λόγον αυτόν, απορριπτομένων όλων των προβαλλομένων από τον αναιρεσείοντα λόγων αναιρέσεως ως αλυσιτελών, εφ’ όσον ερείδονται επί της εκδοχής ότι η ως άνω κανονιστική απόφαση έχει νόμιμη υπόσταση.

Αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου- αίτηση ακυρώσεως:Επειδή, στον φάκελο της υπόθεσης περιλαμβάνονται δύο «αποδεικτικά δημοσιεύσεως αποφάσεων» του Δήμου ..., σύμφωνα με τα οποία στις 18.11.1998 τοιχοκολλήθηκαν «στο προς τούτο προορισμένο μέρος» του Δημοτικού Καταστήματος του Δήμου ... αντίγραφα του πρακτικού 14 της από 17.11.1998 συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου του ανωτέρω Δήμου, «όπου είναι [καταχωρημένες]» οι προσβαλλόμενες αποφάσεις 251 και 252/1998 της ανωτέρω δημοτικής αρχής. Τα εν λόγω αποδεικτικά φέρουν το ονοματεπώνυμο και την υπογραφή του δημοτικού κλητήρα, ο οποίος διενήργησε την τοιχοκόλληση, καθώς και τα ονοματεπώνυμα και τις υπογραφές των δύο παρισταμένων μαρτύρων. Με την κατά τα ανωτέρω τοιχοκόλληση, η οποία μάλιστα υπερέβαινε τις απαιτήσεις του νόμου εφ’ όσον δημοσιεύθηκαν ολόκληρες και όχι απλώς πίνακας με τον αριθμό και τα ουσιώδη στοιχεία τους, οι προσβαλλόμενες πράξεις απέκτησαν, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, νόμιμη υπόσταση, άρχισε δε από την επομένη 19.11.1998 και η εξηκονθήμερη προθεσμία προσβολής τους με αίτηση ακυρώσεως από την αιτούσα, τρίτη ως προς τις προσβαλλόμενες. Η κατά τα ανωτέρω προθεσμία έληξε στις 18.1.1999, εξηκοστή πρώτη ημέρα από της ενάρξεώς της εφ’ όσον η εξηκοστή ημέρα (17.1.1999) ήταν κατά νόμο εξαιρετέα (Κυριακή). Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση, η οποία ασκήθηκε με την κατάθεση του δικογράφου στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 26.5.1999, είναι απορριπτέα ως εκπρόθεσμη. Και ναι μεν προβάλλει η αιτούσα, με το από 22.6.2011 υπόμνημα, το οποίο υπεβλήθη εντός της ταχθείσης κατά τη συζήτηση προθεσμίας, ότι η τυχόν απόρριψη της αιτήσεως ως εκπρόθεσμης αντίκειται στα άρθρα 20 παρ. 1 του Συντάγματος και 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ (διάταξη εφαρμοστέα εν προκειμένω εφ’ όσον η αιτούσα, η οποία εκμεταλλεύεται ξενοδοχειακό συγκρότημα στην περιοχή, ισχυρίζεται ότι από τις προσβαλλόμενες πράξεις θίγονται περιουσιακής φύσεως – και συνεπώς, «αστικής φύσεως» κατά την έννοια της διάταξης αυτής - δικαιώματά της), είναι, όμως, οι ισχυρισμοί αυτοί απορριπτέοι ως αβάσιμοι, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγούμενη σκέψη.Επειδή, κατόπιν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση και να γίνει δεκτή η ασκηθείσα παρέμβαση.

Δημοσίευση διοικητικών πράξεων:..Επειδή, εξ άλλου, μετά τη συζήτηση της υποθέσεως, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση .... - ...  με το υπόμνημα που κατέθεσε εντός της χορηγηθείσης σχετικώς προθεσμίας, προσκόμισε «αποδεικτικό δημοσίευσης» προς απόδειξη του γεγονότος ότι τηρήθηκε η προβλεπόμενη στο άρθρο 55 του Κώδικα Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, διαδικασία δημοσιεύσεως των κανονιστικών αποφάσεων των νομαρχιακών συμβουλίων. Στο εν λόγω αποδεικτικό αναφέρεται ότι τοιχοκολλήθηκε στον πίνακα αναρτήσεων του Νομαρχιακού Καταστήματος, ο πίνακας «με τα θέματα της ημερήσιας διάταξης ως και τα άλλα θέματα που συζητήθηκαν στη συνεδρίαση της 28.12.2004 του Διευρυμένου Νομαρχιακού Συμβουλίου της Ν.Α. ..., με μνεία των αποφάσεων που λήφθηκαν, στον οποίο περιλαμβάνεται και το θέμα με τίτλο “Τέλη και πρόστιμα κατάληψης χώρων στο .... και το ... - Καθορισμός συντελεστών χρήσεως για έτη 2004 και 2005”». Εν όψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να αναβληθεί η εκδίκαση της κρινομένης αιτήσεως κατά το μέρος που στρέφεται κατά της υπ’ αριθ. 33/2004 αποφάσεως του Νομαρχιακού Συμβουλίου, προκειμένου να καταστεί στοιχείο του φακέλου, το εκ των υστέρων περιελθόν στο Δικαστήριο αποδεικτικό επιδόσεως της προσβαλλομένης κανονιστικής αποφάσεως, να δοθεί δε η δυνατότητα στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ... να αποστείλει στο Δικαστήριο και τον αναρτηθέντα πίνακα, για το σχηματισμό πλήρους εικόνος ως προς το περιεχόμενο του δημοσιευθέντος κειμένου, επίσης δε, προκειμένου ο μεν αιτών να λάβει γνώση των ως άνω στοιχείων, η δε εισηγήτρια της υποθέσεως να διατυπώσει, σύμφωνα με το άρθρο 22 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), εισήγηση επί των τιθεμένων ζητημάτων.Επειδή, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ... πρέπει να αποστείλει το ως άνω ελλείπον στοιχείο εντός ενός μηνός από την κοινοποίηση σ’ αυτήν της παρούσης αποφάσεως, η οποία πρέπει να κοινοποιηθεί και στους λοιπούς διαδίκους με επιμέλεια της Γραμματείας του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Διοικητική κανονιστική πράξη:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα υπ' αριθμ. 2008204/763/0022/7-2-1994 και 2025343/4017/0022/ /26-4-1996 έγγραφα του Υπουργείου Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Δ/νση 22η), η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση κοινοποιήθηκε μεν στο σύνολο των ενδιαφερομένων υπηρεσιών (Υπουργεία, Υπηρεσίες Ελεγκτικού Συνεδρίου κ.λπ.), δεν βεβαιώνεται όμως ότι έγινε και τοιχοκόλλησή της σε εμφανές μέρος του κεντρικού καταστήματος των υπηρεσιών αυτών. Με τα δεδομένα όμως αυτά και ενόψει της δοθείσης κατά τ' ανωτέρω λύσεως στο παραπεμφθέν ζήτημα του τρόπου κατά τον οποίο αποκτούν νόμιμη υπόσταση οι περί καθιερώσεως υπερωριακής επ' αμοιβή εργασίας διοικητικές πράξεις, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν απέκτησε νόμιμη υπόσταση και είναι ως εκ τούτου ακυρωτέα, εφόσον, παρά το ανυπόστατο αυτής, η κοινοποίησή της στους αποδέκτες της προς συμμόρφωση των ενδιαφερομένων επέχει θέση εφαρμογής της.Επειδή, συνεπώς πρέπει, διακρατουμένης της υποθέσεως, να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση για τον πιο πάνω λόγο, αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο, παρελκούσης της έρευνας των προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως.

Δημοσίευση απόφασης δημοτικού συμβουλίου:..Επειδή, με την ανωτέρω υπ΄ αριθ. 305/31-10-2007 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ........ νομού … ορίσθηκε πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο στη δημοτική επιχείρηση με την επωνυμία «Υδροηλεκτρικός Σταθμός ... Δήμου ...», η οποία συνεστήθη με την υπ΄ αριθ. 33067/29-11-1990 απόφαση του Νομάρχη ...(Β΄ 763), με σκοπό την αποκλειστική παραγωγή και διάθεση της ενέργειας από τον ως άνω Υ/Η σταθμό προς τη ΔΕΗ. Με την προαναφερθείσα απόφαση ο αιτών διορίσθηκε στο ανωτέρω Διοικητικό Συμβούλιο ως αναπληρωτής τακτικού μέλους, παρά το γεγονός ότι το τοπικό συμβούλιο του δημοτικού διαμερίσματος … του Δήμου ..... με το υπ΄ αριθ. 6/16-7-2007 πρακτικό του είχε προτείνει αυτόν ως τακτικό μέλος. Η ως άνω απόφαση έχει τον χαρακτήρα ατομικής διοικητικής πράξεως και, συνεπώς, προκειμένου να αποκτήσει υπόσταση έπρεπε να δημοσιευθεί, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 97 παρ. 6 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Απητείτο δηλαδή η δημοσίευση, με την ανάρτηση στο δημοτικό κατάστημα, πίνακα που να περιέχει, μεταξύ των άλλων, και περίληψη του περιεχομένου της ως άνω αποφάσεως του δημοτικού συμβουλίου. Όμως, στο από 1-11-2007 αποδεικτικό δημοσιεύσεως, που ευρίσκεται στο φάκελο της υποθέσεως, αναφέρεται ότι στον πίνακα ανακοινώσεων του δημοτικού καταστήματος του Δήμου ........ δημοσιεύθηκε ο πίνακας των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης και ο αριθμός των αποφάσεων που ελήφθησαν κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 31-10-2007. Επομένως από το ανωτέρω αποδεικτικό προκύπτει ότι δεν δημοσιεύθηκε περίληψη της ως άνω υπ΄ αριθ. 305/31-10-2007 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου .... και, συνεπώς, εν όψει των προαναφερθεισών διατάξεων του άρθρου 97 παρ. 6 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, η απόφαση αυτή δεν έλαβε νόμιμη υπόσταση. Για το λόγο δε αυτόν, ο οποίος εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, η απόφαση αυτή πρέπει να ακυρωθεί, ενώ, περαιτέρω, πρέπει να ακυρωθούν, για λόγους ασφαλείας του δικαίου και οι ανωτέρω εκδοθείσες επί προσφυγών του αιτούντος αποφάσεις, ήτοι η υπ΄ αριθ. 20999/6-12-2007 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας …. και η υπ΄ αριθ. 11/18-1-2008 απόφαση της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, με τις οποίες ασκήθηκε έλεγχος νομιμότητος στην υπ΄ αριθ. 305/31-10-2007 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ...... Επειδή, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις, κατόπιν δε τούτου, παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως.

Δημοσίευση κανονιστικών διοικητικών πράξεων:..Επειδή, από τα άρθρα 42 παρ. 1 και 35 παρ. 1 του Συντάγματος προκύπτει η βασική αρχή, που ερείδεται και σε άλλες συνταγματικές διατάξεις, ότι για την τελείωση των τυπικών νόμων και των προεδρικών διαταγμάτων, αλλά και των λοιπών κανονιστικού χαρακτήρα διοικητικών πράξεων, απαιτείται, ως συστατικό στοιχείο του κύρους τους, η δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με τη δημοσίευση η κανονιστική ρύθμιση καθίσταται προσιτή στους πολίτες, δημιουργείται τεκμήριο γνώσης της και καθίσταται εφικτός ο έλεγχος της νομιμότητας των κανονιστικών διοικητικών πράξεων από το Συμβούλιο της Επικρατείας και τα λοιπά δικαστήρια. Ειδικά, όμως, για τις λοιπές, πέραν των προεδρικών διαταγμάτων, κανονιστικού περιεχομένου διοικητικές πράξεις, ο νομοθέτης μπορεί να καθορίσει γενικό ή ειδικούς, κατά περίπτωση, τρόπους δημοσιεύσεως με άλλο πρόσφορο μέσο, που προσιδιάζει στο αντικείμενο και το χαρακτήρα της επιχειρούμενης ρυθμίσεως (ΣτΕ 4108, 4109/1999 Ολ., 3322/2005)Επειδή, όπως συνάγεται από το αναφερόμενο στην προσβαλλόμενη απόφαση περιεχόμενό της (καθορισμός αποδοχών Γενικού Διευθυντή της …), η 20286/Ζ2/2361/21-9-1989 απόφαση του Υπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 3 του άρθρου 20 ν. 1730/1987, έχει κανονιστικό χαρακτήρα και για να αποκτήσει νόμιμη υπόσταση έπρεπε να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, σύμφωνα με τις αναφερόμενες στην προηγούμενη σκέψη διατάξεις. Τέτοια δημοσίευση όμως δεν έγινε, όπως προκύπτει από το 3461/22-9-2006 έγγραφο του αναιρεσείοντος Ταμείου προς το Συμβούλιο της Επικρατείας σε συνδυασμό με το Γ162534/20-9-2006 έγγραφο του Εθνικού Τυπογραφείου προς το εν λόγω Ταμείο, τα οποία περιήλθαν στο Δικαστήριο μετά την 1423/2006 αναβλητική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με τα δεδομένα αυτά, μη νομίμως το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών εφάρμοσε την πιο πάνω ανυπόστατη υπουργική απόφαση. Για το λόγο αυτό, που ερευνάται αυτεπαγγέλτως, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.