ΣΤΕ/4262/2011
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Καταβολή ασφαλιτσικών εισφορών:Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι το δικάσαν διοικητικό εφετείο στήριξε την κρίση του στη μαρτυρική κατάθεση του ... ενώπιον της ΤΔΕ, η οποία δεν ενισχύεται από άλλο αποδεικτικό στοιχείο, ούτε καν από τις επίμαχες συμβάσεις. Ο λόγος αυτός, κατά το μέρος που με αυτόν αμφισβητείται η εκτίμηση των αποδείξεων από το δικαστήριο της ουσίας, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος. Κατά το μέρος δε που με το λόγο αυτό προβάλλεται ότι τα αναφερόμενα στην ανωτέρω μαρτυρική κατάθεση (ως προς την παροχή των υπηρεσιών των ανωτέρω εργαζομένων σύμφωνα με τις οδηγίες των αρμοδίων προϊσταμένων τους, οι οποίοι καθόριζαν τα καθήκοντά τους) δεν ενισχύονται ούτε από τις επίμαχες συμβάσεις, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι, όπως εξετέθη ανωτέρω, στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση βεβαιώνεται ότι από τις σχετικές συμβάσεις μισθώσεως έργου προκύπτει ότι οι ανωτέρω εργαζόμενες ανέλαβαν τις εργασίες που αναφέρονται στις συμβάσεις αυτές, συμμορφούμενες προς τις οδηγίες και εντολές των αρμοδίων οργάνων των οικείων υπηρεσιών. Εξάλλου, το πρώτον κατ’ αναίρεση προβάλλει το αναιρεσείον Ελληνικό Δημόσιο ότι η απασχόληση των ανωτέρω εργαζομένων, για την οποία κατέθεσε ο ως άνω πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής, αφορούσε εργασία τους στις υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως …, η οποία αποτελεί διακριτό σε σχέση με το Δημόσιο νομικό πρόσωπο.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΣΤΕ 482/2016
Εξαρτημένη εργασία-ασφαλιστικές εισφορές:..το δικάσαν διοικητικό εφετείο διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες ως προς τα χρησιμοποιηθέντα κριτήρια βάσει των οποίων δέχθηκε ότι οι επίμαχες συμβάσεις μισθώσεως έργου υπέκρυπταν σχέσεις με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εξαρτημένης εργασίας, καθόσον αν και στήριξε την κρίση του στην από 4.2.2000 έκθεση ελέγχου των αρμοδίων υπαλλήλων του Ι.Κ.Α., εντούτοις δεν αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση του τα στοιχεία που πιστοποιούσαν ότι πράγματι τα ανωτέρω πρόσωπα παρείχαν την εργασία τους υπό την εποπτεία και την καθοδήγηση των οργάνων του Δημοσίου, δηλαδή, ποια ήταν τα όργανα αυτά και ποιες συγκεκριμένες πράξεις τους καταδείκνυαν την εν λόγω εποπτεία, ούτε αναφέρεται ποια συγκεκριμένα από τα ανωτέρω πρόσωπα μονιμοποιήθηκαν. Η προπαρατεθείσα, όμως, κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, διότι, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε όλα τα στοιχεία του φακέλου (μεταξύ των οποίων μνημονεύονται ρητώς στην προσβαλλόμενη απόφαση οι οικείες συμβάσεις, η σχετική έκθεση ελέγχου κ.λ.π.), δεν απαιτείτο δε για την πληρότητα της αιτιολογίας η παράθεση των ονοματεπωνύμων των προσώπων που ασκούσαν εποπτεία και των συγκεκριμένων ενεργειών με τις οποίες εκδηλωνόταν η εποπτεία αυτή. Εξάλλου, ο περαιτέρω προβαλλόμενος λόγος του αναιρεσείοντος Δημοσίου ότι το δικάσαν δικαστήριο έλαβε υπόψη του και συνεκτίμησε το βεβαιούμενο στην έκθεση ελέγχου γεγονός της μονιμοποίησης πολλών εκ των ανωτέρω απασχοληθέντων, παραλείποντας για το νόμιμο της κρίσης του να αναφέρει έστω και ενδεικτικώς τα ονοματεπώνυμα ορισμένων εξ αυτών είναι απορριπτέος ως ερειδόμενος επί αναληθούς προϋποθέσεως, καθόσον στην έκθεση ελέγχου, όπως το περιεχόμενο αυτής περιγράφεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, καμία σχετική αναφορά δεν γίνεται σε μονιμοποίηση ορισμένων εκ των προσώπων αυτών. Συνεπώς, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο ως άνω περί πλημμελούς αιτιολογίας λόγος αναιρέσεως. Εξάλλου, κατά το μέρος που με τον λόγο αυτόν πλήττεται η ανέλεγκτη κατ’ αναίρεση περί πραγμάτων κρίση του δικαστηρίου της ουσίας και η εκτίμηση από αυτό των αποδείξεων, ο λόγος είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος.
ΣΤΕ/3104/2009
Εξαρτημένη εργασία-ασφαλιστικές εισφορές:..οι ανωτέρω απασχολούμενοι δεν παρείχαν τις υπηρεσίες τους στο Δημόσιο υπό συνθήκες που απαντώνται στις σχέσεις μισθώσεις εξαρτημένης εργασίας, με την αιτιολογία ότι έλειπε το στοιχείο της νομικής ή υπηρεσιακής ή προσωπικής εξαρτήσεως αυτών από τον εργοδότη τους, στηριζόμενο για την κρίση του αυτή αποκλειστικώς στο περιεχόμενο των οικείων συμβάσεων που οι ανωτέρω εργαζόμενοι είχαν υπογράψει. Στις συμβάσεις δε αυτές, όπως αυτές περιγράφονται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, αναφερόταν, μεταξύ άλλων, ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι παρείχαν την εργασία τους στο χώρο στεγάσεως της οικείας υπηρεσίας του Δημοσίου, ότι δεν είχαν προκαθορισμένο ωράριο και ότι αμείβονταν κατ’ αποκοπή και όχι με μηνιαίο σταθερό μισθό. Το δικάσαν όμως δικαστήριο δεν περιγράφει τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες οι ανωτέρω απασχολούμενοι παρείχαν «εν τοις πράγμασι» την εργασία τους δεν περιγράφει δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο οι ανωτέρω εργαζόμενοι εκτελούσαν τα καθήκοντά τους, ώστε να καθίσταται εφικτός ο αναιρετικός έλεγχος της κρίσεώς του ότι δεν υπήρχε εν προκειμένω το στοιχείο της υπηρεσιακής εξαρτήσεως των ανωτέρω εργαζομένων από τον εργοδότη τους. Η περιγραφή των πιο πάνω συνθηκών ήταν απαραίτητη ενόψει των ειδικών ισχυρισμών των αναιρεσειόντων Ταμείων ότι οι συγκεκριμένες εργασίες που εκτελούσαν οι ως άνω εργαζόμενοι παρέχονταν «εν τοις πράγμασι», ως εκ της φύσεώς τους, με τις οδηγίες και τις εντολές του εργοδότη (Δημοσίου), στον τόπο όπου στεγάζονταν οι αντίστοιχες υπηρεσίες του Δημοσίου και σε προκαθορισμένο ωράριο, δηλαδή υποχρεωτικώς στο ωράριο λειτουργίας των ανωτέρω υπηρεσιών. Έτσι, η ανωτέρω κρίση του διοικητικού εφετείου παρίσταται πλημμελώς αιτιολογημένη. Περαιτέρω, ενώ το δικάσαν δικαστήριο δέχεται ότι από τις οικείες συμβάσεις που είχαν υπογράψει οι ανωτέρω εργαζόμενοι προέκυπτε ότι αυτοί παρείχαν την εργασία τους στο χώρο στεγάσεως της οικείας υπηρεσίας του Δημοσίου – γεγονός το οποίο εδικαιολογείτο, κατά το διοικητικό εφετείο, λόγω της φύσεως και του αντικειμένου της εργασίας που αυτοί είχαν αναλάβει, η οποία, σύμφωνα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, προϋπέθετε κάποιου είδους καθοδήγηση και επιτήρηση από τα αρμόδια δημόσια όργανα – καταλήγει στην αντιφατική κρίση ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι δεν τελούσαν σε υπηρεσιακή ή προσωπική εξάρτηση από τον εργοδότη τους. Για το λόγο, συνεπώς, αυτόν, της πλημμελούς δηλαδή και αντιφατικής αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή, η προσβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί και η υπόθεση, η οποία χρειάζεται διευκρίνιση ως προς το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νεά κρίση.
ΝΣΚ/415/2006
Το εποχιακό προσωπικό, που έχει προσληφθεί με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και απασχολείται στη Διεύθυνση Ελέγχου Συντήρησης Έργων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, σε εργασίες συντήρησης του οδικού δικτύου δεν δικαιούται αποζημίωσης για μετακινήσεις εκτός έδρας υπολογιζόμενη με βάση τις διατάξεις, του άρθρου 23 παρ.4 του Ν 1735/1987 και του Ν 2685/1999, καθόσον πρόκειται για εργαζομένους που συνδέονται με την υπηρεσία τους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και οι ανωτέρω διατάξεις δεν προβλέπουν ευθέως την ισχύ τους και για τους εργαζόμενους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Για την κατηγορία αυτή των εργαζομένων ισχύουν κατ’ αρχήν όσα προβλέπονται με την υπ’ αριθμ. 21091/2990/1946 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, εκτός και προβλέπεται διαφορετική ευνοϊκότερη ρύθμιση, στις συμβάσεις
ΣΤΕ/843/2010
Επιλογή αναδόχου κατασκευής έργου.. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθούν η υπ’ αριθ. 451/29.10.2007 απόφαση της 6ης Νομαρχιακής Επιτροπής της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως .., στην οποία ενσωματώθηκε η υπ’ αριθ. 665/ 11.12.2006 απόφαση της ίδιας Νομαρχιακής Επιτροπής, καθώς και η υπ’ αριθ. 91/ 16.4.2007 απόφαση της αρμόδιας για τους νομούς ... και ... της Περιφέρειας ... Επιτροπής του άρθρου 18 του ν. 2218/1994. Η συνδρομή δε ενδεχομένως λόγων δημοσίου συμφέροντος για την εκτέλεση του επιδίκου έργου δεν ασκεί επιρροή κατά την εξέταση της νομιμότητας των ανωτέρω πράξεων στο πλαίσιο της ερεύνης της κατ’ αυτών στρεφομένης αιτήσεως ακυρώσεως. Συνεπώς, ο προβαλλόμενος με το προαναφερθέν από 10.3.2009 υπόμνημα της καθ’ ης η κρινόμενη αίτηση Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως σχετικός ισχυρισμός είναι απορριπτέος ως αλυσιτελής. Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι, όπως εκτέθηκε στην δεύτερη σκέψη, με την υπ’ αριθ. 143/14.5.2008 απόφαση της 6ης Νομαρχιακής Επιτροπής της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως ... (ακυρωθείσα ήδη με την υπ’ αριθ. 651/2010 απόφαση του Δικαστηρίου) ανακλήθηκε η διακήρυξη του επιδίκου διαγωνισμού, χωρίς ο διαγωνισμός αυτός να επαναπροκηρυχθεί. Περαιτέρω, με το ίδιο ως άνω υπόμνημα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση προβάλλει ότι είναι απαράδεκτος ο λόγος ακυρώσεως ότι δήθεν δεν διασφαλίσθηκε με την κατάθεση της οικονομικής προσφοράς της παρεμβαίνουσας εταιρείας η μυστικότητα της διαδικασίας, εφόσον τέτοιος λόγος δεν προβλήθηκε με την προσφυγή της αιτούσης ενώπιον της αρμόδιας για τους νομούς ... και ... Επιτροπής του άρθρου 18 του ν. 2218/1994. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος προεχόντως, διότι από καμία διάταξη δεν απαιτείται με την αίτηση ακυρώσεως να προβάλλονται οι αυτοί ακριβώς λόγοι που είχαν προβληθεί με την ασκουμένη ενώπιον της Επιτροπής του άρθρου 18 του ν. 2218/1994 προσφυγής νομιμότητας, η άσκηση της οποίας, άλλωστε, δεν αποτελεί διαδικαστική προϋπόθεση για την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως.
ΕλΣυν.Κλ.Τμ.4/175/2017
Υπηρεσίες καθαριότητας: Με τα δεδομένα αυτά η εντελλόμενη δαπάνη, η οποία απορρέει από συμβάσεις, που είχαν συναφθεί μεταξύ του Γενικού Νοσοκομείου ... και των φερόμενων ως δικαιούχων προσώπων κατ’ επίκληση του άρθρου 97 του ν. 4368/2016 στις 22.6.2016, και παραταθεί δυνάμει της 83/24.3.2017 (θέμα 18ο) απόφασης του διοικητικού συμβουλίου του νοσοκομείου μέχρι τις 30.6.2017, δεν είναι νόμιμη. Και τούτο προεχόντως διότι -ανεξαρτήτως του ότι στις συμβάσεις αυτές δεν προβλεπόταν δυνατότητα παράτασης- οι επίμαχες υπηρεσίες παρεσχέθησαν στο πλαίσιο συμβάσεων που παρατάθηκαν και οι οποίες αν και χαρακτηρίσθηκαν από το Νοσοκομείο …«ως συμβάσεις μίσθωσης έργου», κατ’ επίκληση του άρθρου 97 του ν. 4368/2016, στην πραγματικότητα δεν συνιστούν τέτοιες συμβάσεις, αλλά συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, οι οποίες καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Νοσοκομείου ... στον τομέα της καθαριότητας. Με τη σύναψη δε των συμβάσεων αυτών από το Νοσοκομείο καταστρατηγούνται οι προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 103 του Συντάγματος, που απαγορεύουν την πρόσληψη προσωπικού μέσω συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή μέσω συμβάσεων έργου προς κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών, χωρίς να καταλαμβάνονται οργανικές θέσεις και χωρίς την τήρηση της διαδικασίας διαγωνισμού ή επιλογής με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια και έλεγχο ανεξάρτητης αρχής. Συγκεκριμένα, όπως συνάγεται από τις συμβάσεις οι συμβληθέντες απέβλεψαν στην παροχή της εργασίας των εργαζομένων και όχι στην επίτευξη ορισμένου αποτελέσματος, ενώ αυτοί υπόκεινται στην προσωπική και νομική εξάρτηση των αρμοδίων οργάνων του Νοσοκομείου.(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, ούτε δύναται να νομιμοποιηθεί με βάση τις προεκτεθείσες νομιμοποιητικές διατάξεις, όπως βασίμως προβάλλει η Επίτροπος και συνεπώς το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΝΣΚ/7868/2008
Συμβάσεις μεταξύ της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως και ιδιωτών για την διανομή διαφημιστικού υλικού και παροχή πληροφοριών στα περίπτερα της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως σε τουριστικές εκθέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας, συνιστούν συμβάσεις μισθώσεως έργου, διεπόμενες από τις προεκτεθείσες διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2527/1997.Επισυνάππτεται το αριθμ.2/30340/0026/2008 έγγραφο του ΓΛΚ
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.4/1/2017
Προμήθεια ραδιοφαρμάκων. Προσυμβατικός έλεγχος.(..) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, οι ελεγχόμενες δαπάνες δεν είναι νόμιμες, διότι οι συμβάσεις σε εκτέλεση των οποίων εντέλλονται συνήφθησαν χωρίς να υποβληθούν προηγουμένως στην αρμόδια Επίτροπο προς διενέργεια του προβλεπόμενου ελέγχου νομιμότητας, παρά το γεγονός ότι η συνολική προϋπολογιζόμενη δαπάνη του διενεργηθέντος ανοικτού διαγωνισμού, στο πλαίσιο του οποίου ανατέθηκαν οι επίμαχες προμήθειες, ανερχόμενη σε 521.684,00 ευρώ, υπερέβαινε το νόμιμο όριο των 500.000 ευρώ (άνευ ΦΠΑ). Ωστόσο, το Κλιμάκιο συνεκτιμώντας το ότι κατά τα λοιπά δεν αναδεικνύονται, από την αρμόδια για τη διενέργεια του ως άνω ελέγχου Επίτροπο, έτερες πλημμέλειες ως προς τη διεξαγωγή από το Νοσοκομείο της επίμαχης διαγωνιστικής διαδικασίας, πλην της ανωτέρω περί μη υποβολής σε προσυμβατικό έλεγχο, και περαιτέρω ότι το συνολικό συμβατικό ποσό των συμβάσεων που συνήφθησαν βάσει της 48/2014 διακήρυξης υπολείπεται του ως άνω νόμιμου ορίου, καθόσον ανέρχεται σε 468.256,00 ευρώ, καθώς και την ανάγκη αδιάλειπτου εφοδιασμού του ανωτέρω Νοσοκομείου με το απαραίτητο κρίσιμο υγειονομικό υλικό, προς διασφάλιση της παροχής υπηρεσιών δημόσιας υγείας στους πολίτες, κρίνει ότι πρέπει εν προκειμένω να αναγνωστεί η συνδρομή συγγνωστής πλάνης υπέρ των αρμοδίων οργάνων του ως άνω φορέα κατά την υπογραφή των επίμαχων συμβάσεων.(..) Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης των αρμοδίων οργάνων του .... Νοσοκομείου .... - «....», αν δεν είχε λήξει το οικείο οικονομικό έτος.
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.4/27/2018
Αμοιβή για άσκηση από υπάλληλο ιδιωτικού έργου. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη της παρούσας, η δαπάνη καταβολής αμοιβής στα παραπάνω πρόσωπα – υπαλλήλους του Φορέα Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών …., που απασχολήθηκαν στο πλαίσιο του προαναφερόμενου έργου LIFE ARCPIN προκειμένου να υλοποιήσουν τις δράσεις, τις οποίες ανέλαβε ο Φορέας Διαχείρισης έναντι του Δήμου ... με την από 24.12.2013 μεταξύ τους συναφθείσα “συμφωνία εταιρικής σχέσης” είναι, κατά την κρίση του Κλιμακίου, νόμιμη. Και τούτο διότι η συμμετοχή των προσώπων αυτών στην εν λόγω ομάδα εργασίας, παρέχοντας υπηρεσίες κατά μη πλήρες ωράριο, στον εκτός ωραρίου κύριας απασχόλησής τους στο Φορέα, χρόνο, δεν εμπίπτει στην απαγόρευση περί κατοχής δεύτερης θέσης ή απασχόλησης στον δημόσιο τομέα, περαιτέρω, δε, δεν προκύπτει ότι η ορισθείσα για τη μειωμένη ως άνω απασχόληση των προσώπων αυτών αμοιβή, υπερβαίνει τα όρια, που θέτει η παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982. Επιπλέον ο χαρακτήρας του ανωτέρω έργου, στην υλοποίηση του οποίου συμμετέσχε ως συμπράττων φορέας, ο Φορέας Διαχείρισης και ανέθεσε στο πλαίσιο αυτό στους προαναφερόμενους υπαλλήλους την υλοποίηση συγκεκριμένων δράσεων, που ανέλαβε στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE ARCPIN -σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στο Τεχνικό Δελτίο Ένταξης αυτού, όπου ρητώς μάλιστα προβλέπεται η απασχόληση του προσωπικού του φορέα- δεν επιτρέπει την υπαγωγή της άσκησης των καθηκόντων των ανωτέρω προσώπων στην έννοια του ιδιωτικού έργου, ώστε να τίθεται ζήτημα εφαρμογής των διατάξεων για άσκηση από τον υπάλληλο ιδιωτικού έργου (πρβλ. γνωμοδ. ΝΣΚ 437/2010 και 581/2012)....Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και συνεπώς, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής θα μπορούσε να θεωρηθεί, αν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος (2017), τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει
ΕΣ/ΚΠΕ.ΤΜ.1/182/2019
Καταβολή επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας...Με δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι επίμαχες δαπάνες παρίστανται μη νόμιμες, καθόσον οι φερόμενοι ως δικαιούχοι δημοτικοί υπάλληλοι δεν δικαιούνται, σύμφωνα με όσα ήδη αναπτύχθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, τη λήψη επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, καθόσον ασκούν διοικητικά καθήκοντα και, επομένως, καταρχήν εξαιρούνται από τις επαγγελματικές ειδικότητες, που σύμφωνα με την εφαρμοστέα διάταξη, όπως ερμηνεύθηκε, έχουν δικαίωμα λήψης του επιδόματος αυτού. Το γεγονός δε ότι η εργασία των ανωτέρω παρέχεται σε χώρο που πραγματοποιείται προσωρινή αποθήκευση απορριμμάτων, στερεών αποβλήτων, ανακυκλώσιμων υλικών και εκτελούνται εργασίες επισκευής οχημάτων καθαριότητας, δεν τους καθιστά αυτομάτως δικαιούχους του επίμαχου επιδόματος, δεδομένου ότι δεν κατέχουν κάποια από τις ειδικότητες των εργαζομένων, που μετέχουν οι ίδιοι σε όλες τις ανωτέρω αναφερόμενες εργασίες, για τις οποίες προβλέπεται η καταβολή του επιδόματος αυτού. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι εντελλόμενες δαπάνες είναι μη νόμιμες και, ως εκ τούτου, τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δεν πρέπει να θεωρηθούν.
ΕΣ/ΚΛ.ΤΜ.7/127/2017
Καταβολή αμοιβής για τις παρασχεθείσες εργασίες αποδελτίωσης ημερήσιου και περιοδικού τύπου και σύνταξης δελτίων τύπου.(...) Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις (υπό στοιχ. 2) νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η παροχή των ανωτέρω υπηρεσιών εκ μέρους του φερόμενου ως δικαιούχου του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, για τις οποίες δεν έχει επιλέξει ο ίδιος τους βασικούς όρους της απασχόλησής του, ως προς τον τρόπο και το χρόνο παροχής των υπηρεσιών στον καθορισμένο από τη σύμβαση τόπο, δεν προσδίδει στην από 17.2.2016 σύμβαση που συνήψε με το Δήμο το χαρακτήρα της σύμβασης ανεξάρτητων υπηρεσιών. Αντιθέτως, η παροχή των προαναφερόμενων υπηρεσιών έχει τα χαρακτηριστικά της εξαρτημένης εργασίας, επί πλέον δε οι ανάγκες που καλύπτονται είναι πάγιες και διαρκείς, όπως αυτό συνάγεται και από το γεγονός ότι η σύμβασή του ανανεώνεται συνεχώς μετά τη λήξη της (βλ. 482/2016 Στε) αλλά και ενόψει των προεκτεθεισών αρμοδιοτήτων που ανήκουν στο Γραφείο Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων του Δήμου ...... Επομένως, ο φερόμενος ως δικαιούχος του εντάλματος, ο οποίος απασχολείται παράλληλα στο ....., με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, κατά παράβαση του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1256/1982, προσέφερε μη νομίμως τις υπηρεσίες του σε δεύτερη θέση στον δημόσιο τομέα και συγκεκριμένα στο Δήμο ....., με συνθήκες εξαρτημένης εργασίας