ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΕΦΕΤΕΙΟΥ: (...)Επειδή, εν προκειμένω, η εκκαλουμένη απόφαση εκδόθηκε, κατά τα εκτεθέντα στις σκέψεις 2 και 3, επί διαφοράς, η οποία αφορά τη χορήγηση βεβαίωσης μόνιμης κατοικίας, δηλαδή επί διαφοράς σχετικής με την εφαρμογή της νομοθεσίας περί ΟΤΑ, η οποία εμπίπτει στην περ. ια της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 702/1977, όπως η διάταξη αυτή συμπληρώθηκε με το άρθρο 47 παρ. 1 του ν. 3900/2010. Επομένως, η εκκαλουμένη απόφαση δεν υπέκειτο σε έφεση...Απορρίπτει την έφεση.

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...)Τούτο διότι, σύμφωνα και με τα όσα εκτέθηκαν στην 8η και 11η σκέψεις της παρούσας, το Α.Σ.Ε.Π., ενεργώντας κατά δεσμία αρμοδιότητα και εφαρμόζοντας τις σαφείς διατάξεις του νόμου και της προκήρυξης, νομίμως στηρίχθηκε στην προαναφερόμενη πράξη του ως άνω Δημάρχου, η οποία δεν είχε ακυρωθεί ούτε ανακληθεί και με νόμιμη και επαρκή αιτιολογία απέρριψε με την προσβαλλόμενη απόφασή του την ένσταση του αιτούντος θεωρώντας ότι ο παρεμβαίνων με την ως άνω βεβαίωση νόμιμα απέδειξε το κριτήριο της μόνιμης κατοικίας του.Απορρίπτει την αίτηση ακυρώσεως

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...) Η αίτηση θεραπείας αυτή διέκοψε κατ΄ άρθρο 46 παρ. 2 κωδ. π. δ/τος 18/1989 (Α΄. 8) επί τριάντα ημέρες την εξηκονθήμερη προθεσμία της αιτήσεως ακυρώσεως. Έτσι, η τελευταία αυτή προθεσμία άρχισε εκ νέου να τρέχει την 18η Ιανουαρίου 2008 και συμπληρώθηκε στις 18 Μαρτίου 2008. Συνεπώς, η υπό κρίσιν αίτηση που ασκήθηκε κατά τα προεκτεθέντα στις 15 Μαΐου 2008 με κατάθεσή της στο Δ. Εφετείο Πειραιώς, πρέπει ν΄ απορριφθεί ως εκπρόθεσμη καθ΄ ο μέρος θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι στρέφεται κατά της βεβαιώσεως μονίμου κατοικίας, που αποτελεί ρητή εκτελεστή διοικητική πράξη.Απορρίπτει την αίτηση. 

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...) Επειδή, τέλος, ο λόγος που αφορά το κύρος της αποφάσεως του Δημάρχου ...περί μεταβιβάσεως στον Πρόεδρο του Δημοτικού Διαμερίσματος ..... του δικαιώματος υπογραφής βεβαιώσεων μονίμου κατοικίας, ωσαύτως δε και του σχετικού πρακτικού τοιχοκολλήσεως αυτής, είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος, καθ’ όσον προβάλλεται το πρώτον με το υπόμνημα. Απορρίπτει την υπό κρίση έφεση.

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...) Τέλος, η προσβαλλομένη πράξη, με την οποία ανακλήθηκε η εκδοθείσα βεβαίωση για λόγο αναγόμενο στην ανωτέρω τυπική πλημμέλεια αυτής (μη υποβολή στον Δήμο, πριν από την έκδοσή της, των κατά νόμον απαιτουμένων δικαιολογητικών), στηρίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα και δεν συνδέεται με υποκειμενική συμπεριφορά της αιτούσης, ως εκ τούτου δε είναι απορριπτέος ως αβάσιμος και ο λόγος ακυρώσεως περί παραβιάσεως του δικαιώματος ακροάσεως αυτής, δοθέντος μάλιστα ότι, εν όψει της προπαρατεθείσης εννοίας του νόμου, τα υπ’ αυτού προβλεπόμενα δικαιολογητικά δεν αρκεί να υφίσταντο κατά τον χρόνο εκδόσεως της ανωτέρω βεβαιώσεως αλλά έπρεπε να είχαν υποβληθεί στον Δήμο προ της εκδόσεώς της και, συνεπώς, δεν είναι πλέον δυνατόν, κατά νόμον, να υποβληθούν αυτά το πρώτον μετά την έκδοση ακυρωτικής αποφάσεως. Δέχεται την αίτηση.

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΕ ΔΗΜΟΤΟΛΟΓΙΟ: (...) Ειδικότερα, ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης ούτε ερεύνησε εάν από τα στοιχεία που προσκόμισαν οι αιτούντες, μεταξύ των οποίων το αναγόμενο στον κρίσιμο χρόνο της διετίας προ της μεταδημότευσης μισθωτήριο, το οποίο υπέβαλαν με την προσφυγή τους, σε συνδυασμό με τις εκατέρωθεν προσκομισθείσες βεβαιώσεις της Αστυνομικής Αρχής, συναγόταν βούληση των αιτούντων να καταστήσουν την εν λόγω Κοινότητα κέντρο των βιοτικών τους σχέσεων και τόπο της οικογενειακής τους εγκατάστασης, ούτε προέβη σε αιτιολογημένη εκτίμηση των ανωτέρω στοιχείων.Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...) Τα στοιχεία αυτά, τα οποία προσκομίζει και επικαλείται η αιτούσα και με την υπό κρίση αίτηση, ήταν συγκεκριμένα, βεβαιώσεις Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών, από τις οποίες προέκυπτε ότι η παρεμβαίνουσα είχε υποβάλει δηλώσεις φόρου εισοδήματος για τα οικονομικά έτη 1999-2003 σε Δ.Ο.Υ. περιφέρειας Θεσσαλονίκης, βεβαίωση του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού Κ.Π.Α. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία η παρεμβαίνουσα είχε λάβει δελτίο ανεργίας από την ως άνω υπηρεσία, το οποίο ίσχυε έως τις 18.2.2002, καθώς και ασφαλιστικές βεβαιώσεις Υποκαταστημάτων Ι.Κ.Α. Θεσσαλονίκης και εργοδοτικές βεβαιώσεις, από τις οποίες προέκυπτε ότι η παρεμβαίνουσα εργαζόταν στην Θεσσαλονίκη τουλάχιστον μέχρι τον Ιούλιο του έτους 2003. Εν όψει, ωστόσο, των ως άνω στοιχείων, τα οποία ανάγονται σε χρόνο που καλύπτει και το κρίσιμο, εν προκειμένω, χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι η προσβαλλομένη βεβαίωση εκδόθηκε στις 24.7.2003, είναι ουσιώδη, εφ’ όσον μαρτυρούν ότι η παρεμβαίνουσα είχε αναπτύξει βιοτικές σχέσεις στην Θεσσαλονίκη, δεν προκύπτει δε ότι εκτιμήθηκαν από την Διοίκηση, κλονίζεται η πραγματική βάση επί της οποίας στηρίζεται η έκδοση της επίμαχης βεβαιώσεως. Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση, κατά το μέρος που στρέφεται κατά της υπ’ αριθμ. ... αποφάσεως του Δημάρχου Φλώρινας καθώς και κατά της υπ’ αριθμ. ... βεβαιώσεως του Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου του Δημοτικού Διαμερίσματος Μεσοχωρίου, υπογράφοντος με εντολή Δημάρχου Κάτω Κλεινών Φλώρινας. Δέχεται την αίτηση κατά τα λοιπά. 

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...)Επειδή, εν όψει των προεκτεθέντων και ειδικότερα από την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος στην Αθήνα, από τις ως άνω βεβαιώσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και από την σχετική βεβαίωση του Δήμου Γλυφάδας, προκύπτει σαφώς ότι ο προσφεύγων δεν κατοικεί μονίμως στο Δήμο Αροανίας ή σε απόσταση έως εκατό χιλιόμετρα από αυτόν, ενώ, εξάλλου ο προσφεύγων δεν ισχυρίσθηκε, ούτε προσεκόμισε στοιχεία αποδεικνύοντα την βούλησή του να καταστήσει τον Δήμο Αροανίας το σταθερό κέντρο των βιοτικών του εν γένει σχέσεων και ειδικότερα τον τόπο της οικογενειακής του εγκατάστασης. Κατά συνέπεια το Δικαστήριο κρίνει ότι υπάρχει, εν προκειμένω, παράβαση εκ μέρους του προσφεύγοντος, των προαναφερθεισών διατάξεων των άρθρων 104 και 115 παρ. 4 του π.δ/τος 410/1995, για την οποία είναι προσήκουσα η επιβληθείσα ποινή της έκπτωσης από το αξίωμα του Αντιδημάρχου, όλα δε τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Με την αίτηση αυτή οι αιτούσες επιδιώκουν να ακυρωθεί και να ανασταλεί η εκτέλεση της υπ’ αριθ. 1554/2021 απόφασης της Α.Ε.Π.Π., καθώς και κάθε άλλης σχετικής πράξης ή παράλειψης της Διοικήσεως.(....)ανοικτό δημόσιο μειοδοτικό διαγωνισμό, για ν’ αναθέσει την σύμβαση εκτελέσεως του έργου της αναπτύξεως και βελτιώσεως των υποδομών του Κρατικού Αερολιμένος .... Η προϋπολογιζομένη αξία της συμβάσεως ανερχόταν σε 46.208.467 ευρώ(....)Είναι απορριπτέος, άρα, ο ισχυρισμός ότι έπρεπε η αναθέτουσα Αρχή ν’ αποβλέψει στην επίκληση της ισχύουσας βεβαιώσεως εγγραφής τους στο Μ.Ε.ΕΠ. για την οικεία τάξη, την οποίαν περιείχαν οι απαντήσεις των μελών της αιτούσας σε άλλα ερωτήματα του αυτού Μέρους του ΕΕΕΣ. Ούτε εξ άλλου μπορεί να πιθανολογηθεί σοβαρά ότι και επί παντελούς ελλείψεως σχετικής, κρίσιμης πληροφορίας στο ΕΕΕΣ, όπως εν προκειμένω (και όχι σε περίπτωση που συντρέχει απλώς έλλειψη σε κατ’ αρχήν παρασχεθείσα εκεί πληροφορία), η νέα, κατά χρόνον εφαρμοστέα, μορφή του άρθρου 102 του ν. 4412/2016 διευρύνει τις εξουσίες της αναθέτουσας Αρχής, ώστε αυτή να επιτρέπεται να ζητήσει και για τέτοια ακόμα στοιχεία την εκ των υστέρων υποβολή τους από τους οικονομικούς φορείς. Συνεπώς, δεν μπορούν να πιθανολογηθούν σοβαρά ως βάσιμα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από την αιτούσα.Δια ταύτα:Παραπέμπει στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου το ασκηθέν ένδικο βοήθημα «αίτηση αναστολής εκτέλεσης και ακύρωσης» σύμφωνα με το αιτιολογικό και ορίζει εισηγητή ενώπιον της Ολομελείας τον Σύμβουλο Η. Μάζο. Εξετάζει, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 372 του ν. 4412/2016 το αίτημα αναστολής και το απορρίπτει, κατά το αιτιολογικό.

Καταλογισμός...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη ΙΙΙ, κατά την πλειοψηφήσασα στο Τμήμα γνώμη, η άρνηση του Γενικού Επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας, που εκδηλώθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη να εξετάσει κατ’ ουσίαν το αίτημα του εκκαλούντος για επανεξέταση του γενομένου σε βάρος του καταλογισμού, κατόπιν λήψης υπ’ όψιν της 4961/2009 αθωωτικής απόφασης του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, παραδεκτώς προσβαλλόμενη με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο δε, διότι το τεκμήριο αθωότητας που κατοχυρώνεται με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 2 της Ε.Σ.Δ.Α. και το οποίο εκτείνεται και στις διαδικασίες ενώπιον των διοικητικών αρχών, που έπονται της αθώωσης του κατηγορουμένου, επέτασσε την επανεξέταση της υπόθεσης του εκκαλούντος, ο δε Γενικός Επιθεωρητής όφειλε, κατόπιν συνεκτίμησης της εν λόγω αθωωτικής απόφασης, να εκφέρει αιτιολογημένη κρίση σχετικώς με το εάν συνέτρεχε ή όχι λόγος ανάκλησης της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Εξάλλου, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στην σκέψη ΙΙ της παρούσας, η κατ’ ουσίαν εξέταση από τη Διοίκηση του αιτήματος του εκκαλούντος για ανάκληση του σε βάρος του καταλογισμού δεν κωλυόταν από την ύπαρξη δεδικασμένου από σχετική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο διότι, με την 1862/2009 απόφαση του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος απερρίφθη ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο και συγκεκριμένα ελλείψει του απαιτουμένου για την εξέτασή της παραβόλου, με συνέπεια το εκ της απόφασης αυτής απορρέον δεδικασμένο να καλύπτει μόνο το κριθέν δικονομικό ζήτημα και όχι την ουσία της υπόθεσης. Πρέπει, συνεπώς, για τον λόγο αυτόν που προβάλλεται βασίμως, να γίνει δεκτή η έφεση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου αυτή, ασκώντας τη διακριτική της ευχέρεια, υπό το φως των αναφερομένων στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, να συνεκτιμήσει την ανωτέρω αθωωτική απόφαση και να προβεί με νόμιμη αιτιολογία είτε στην ανάκληση της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, είτε στην απόρριψη του σχετικού αιτήματος. Περαιτέρω, γενομένης δεκτής της έφεσης του εκκαλούντος πρέπει να απορριφθεί το επικουρικώς προβαλλόμενο αίτημά του να εκτιμηθεί το ασκηθέν από αυτόν ένδικο βοήθημα ως αίτηση για αναθεώρηση της 1862/2009 απόφασης του IV Τμήματος. Εξάλλου, και υπό την εκδοχή ότι το κρινόμενο ένδικο βοήθημα ερμηνευόταν, ως εκ του περιεχομένου του οικείου δικογράφου, ως αίτηση για αναθεώρηση της ανωτέρω απόφασης του Τμήματος, η αίτηση αυτή, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη ΙΙ, θα ήταν, σε κάθε περίπτωση, απορριπτέα ως απαράδεκτη, καθώς με την 1862/2009 απόφαση του Τμήματος απερρίφθη η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο (λόγω μη καταβολής παραβόλου), με συνέπεια οι προβαλλόμενοι με το εξεταζόμενο δικόγραφο λόγοι, με τους οποίους πλήττεται η νομιμότητα του γενόμενου καταλογισμού, να είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.