Κύρωση της από 24 Ιανουαρίου 2019 Σύμβασης Παράτασης της «Σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου», που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 31 Ιουλίου 1995 και κυρώθηκε με τον ν. 2338/1995 (Α’ 202). 

Α) Κύρωση της από 7.12.2023 τροποποίησης της από 31.7.1995 Σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε.»  - Β)  Κύρωση του από 4.1.2024 Ιδιωτικού Συμφωνητικού μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Αεροπορία Αιγαίου Ανώνυμη Αεροπορική Εταιρεία».

Κύρωση Σύμβασης Ανάπτυξης του νέου Διεθνούς Αεροδρομίου της Αθήνας στα Σπάτα, ίδρυση της εταιρείας "Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε.", έγκριση περιβαλλοντικών όρων και άλλες διατάξεις

Έγκριση σχεδίου σύμβασης παράτασης της από 31.07.1995 Σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, της εταιρείας “Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.” και της εταιρείας “Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε.” και παροχή εξουσιοδότησης στον Υπουργό Οικονομικών για υπογραφή αυτής.

Δυνατότητα μείωσης μισθωμάτων που καταβάλλει το Δημόσιο, για μισθώσεις εντός του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 του Ν. 4002/2011.α) Οι διατάξεις του άρθρου 21 του Ν. 4002/2011, με τις οποίες μειώνονται υποχρεωτικά τα μισθώματα που καταβάλλονται από το Δημόσιο ή άλλους φορείς του δημόσιου τομέα για την στέγαση υπηρεσιών τους, έχουν εφαρμογή και στις συμβάσεις που έχουν συναφθεί με την εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε.». β) Η μείωση επέρχεται αυτοδίκαια, με την έναρξη ισχύος του νόμου, τα δε αρμόδια για την καταβολή του μισθώματος όργανα των στεγαζόμενων υπηρεσιών θα προβούν στη μείωση του μισθώματος κατά 20%, χωρίς να απαιτούνται προς τούτο άλλες ενέργειες από την πλευρά του μισθωτή – Δημοσίου, το οποίο όμως στο πλαίσιο των αρχών της χρηστής διοίκησης οφείλει να ενημερώσει σχετικά τον εκμισθωτή. (ομοφ.)  

Κοινοποίηση διατάξεων του Πρώτου άρθρου, των άρθρων 36.1.9 και 36.1.12 του Παραρτήματος Α’ του ν. 4612/2019 (77 Α΄) και των άρθρων 1 (άρθρο 12 της σύμβασης) και 3 του ν. 4613/2019 (78Α΄) για θέματα φορολογίας Κεφαλαίου (ΑΔΑ: ΩΕΒΥ46ΜΠ3Ζ-970)

Εκτέλεση έργου - αποπεράτωση εθνικής οδού...Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι μη νόμιμη, διότι, κατά παράβαση των συνδυασμένων διατάξεων των άρθρων 23 παρ. 2, 3 και 4 του Π.Δ. 609/1985, 30 παρ. 5 εδ. 1 του Π.Δ. 23/1993, 1 παρ. 5α εδ. 1-3 του Ν. 2229/1994 και δέκατου τρίτου παρ. 4 του Ν. 2338/1995, εκδόθηκε μετά τη λήξη του χρόνου δεσμευτικότητα της προσφοράς της αιτούσης. Ο λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 6 του Ν. 1418/1984, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ. 4 και 5 του Ν. 2229/1994 και το άρθρο δέκατο τρίτο παρ. 4 του Ν. 2338/1995, κατάπτωση, ως ειδικής ποινικής ρήτρας, ποσοστού της εγγυητικής επιστολής συμμετοχής, ουδόλως επιβάλλεται να ενεργείται εντός του οριζόμενου, σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. 2 του Π.Δ. 609/1985, χρόνου ισχύος της υποβληθείσης προσφοράς (ΣτΕ 966/1998 Ολομ.).Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι μη νόμιμη, διότι, κατά παράβαση του άρθρου 30 παρ. 5 εδ. τρίτο του Π.Δ. 23/1993 (άρθρ. 30 παρ. 4 εδ. τρίτο της Οδηγίας 93/37/ΕΟΚ) η Αναθέτουσα Αρχή παρέλειψε να γνωστοποιήσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την απόρριψη της προσφοράς της αιτούσης ως υπερβολικά χαμηλής. Ο λόγος αυτός, ανεξαρτήτως αν μπορεί να θεωρηθεί ως προβαλλόμενος μετ’ εννόμου συμφέροντος, είναι εν πάση περιπτώσει απορριπτέος, διότι η τυχόν παράλειψη ενημέρωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν επηρεάζει τη νομιμότητα του αποκλεισμού εργοληπτικής επιχείρησης από διαγωνισμό, λόγω υποβολής μη δικαιολογημένης, υπερβολικά χαμηλής προσφοράς.

Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για τον Έλεγχο και Διαχείριση του Έρματος και των Ιζημάτων που προέρχονται από τα Πλοία, 2004 και άλλες διατάξεις.

Π.Δ.46/2022- ΦΕΚ: 110/Α/10.6.2022: Άρθρο πρώτο Αποδοχή τροποποιήσεων στον Κανονισμό Ε-1 και στο Προσάρτημα Ι του Παραρτήματος της Δ.Σ. BWM του άρθρου πρώτου του ν. 4470/2017 1. Γίνονται αποδεκτές οι τροποποιήσεις στον Κανονισμό Ε-1 και στο Προσάρτημα Ι (Δοκιμή θέσης σε λειτουργία συστημάτων διαχείρισης έρματος και υπόδειγμα Διεθνούς Πιστοποιητικού Διαχείρισης Έρματος) του Παραρτήματος της Διεθνούς Σύμβασης για τον Έλεγχο και Διαχείριση του Έρματος και των Ιζημάτων που προέρχονται από τα Πλοία, 2004, όπως αναφέρονται στην υπό στοιχεία MEPC.325(75) απόφαση της Επιτροπής Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) που υιοθετήθηκε την 20ή Νοεμβρίου 2020. 2. Το κείμενο της αποφάσεως της ανωτέρω παρ. 1 σε πρωτότυπο στην αγγλική γλώσσα και μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα, παρατίθεται κατωτέρω. 3. Σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ του αγγλικού και του ελληνικού κειμένου της ως άνω αποφάσεως, υπερισχύει το αγγλικό.

Για τους εκτεθέντες στις προηγούμενες σκέψεις (6 και 8) δύο λόγους, αυτοτελώς λαμβανόμενους υπόψη, οι οποίοι δεν είχαν εκτιμηθεί από τις προαναφερόμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του ΕΔΔΑ, η ρύθμιση του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Συνεπώς, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, κρίνοντας αντιθέτως, έσφαλε και για τον βασίμως προβαλλόμενο σχετικό λόγο αναιρέσεως η αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του θα ήταν αναιρετέα. Λόγω, όμως, της μείζονος σπουδαιότητας του ανωτέρω ζητήματος και της εν τω μεταξύ, αντίθετης προς την απόφαση 1663/2009 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας νομολογίας επ' αυτού του Αρείου Πάγου (βλ. ΑΠ 1127,1128/2010) πρέπει το εν λόγω ζήτημα, της συμφωνίας του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου προς το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος και το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, να παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 περ. β΄ του π.δ.18/1989.

Το εφάπαξ βοήθημα μεταβιβάζεται σε κάθε περίπτωση στα αναφερόμενα στο άρθρο 56 παρ.1 του Ν 2084/1992 πρόσωπα (όπως αυτό ισχύει σήμερα μετά τις τροποποιήσεις του με τα άρθρα 9 παρ.3 του Ν 2335/1995 και 16 παρ.5 εδ.β’ Ν 2556/1997) τα οποία το δικαιούνται όχι κληρονομικώ δικαίω, αλλά με βάση την ανωτέρω δημοσίου δικαίου διάταξη. Το δικαίωμα επί του εφάπαξ αυτού είναι σε κάθε περίπτωση κληρονομητό, γιατί το κληρονομικό δικαίωμα των αναφερομένων στη διάταξη προσώπων προστατεύεται από το άρθρο 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το εφάπαξ αυτό, θα χορηγηθεί στους κατά τις διατάξεις κάθε φορέα ασφάλισης πρόνοιας δικαιούχους θανόντος ασφαλισμένου, οι οποίες και μόνο είναι εφαρμοστέες χωρίς άλλες διακρίσεις που δεν βρίσκουν κανένα έρεισμα στο νόμο.