Προϋποθέσεις καταλογισμού σε βάρος υπαλλήλου ΙΔΑΧ, που απολύθηκε λόγω υπηρεσιακής ανεπάρκειας, του συνόλου των αποδοχών που έλαβε κατά την διάρκεια εκπαιδευτικής άδειας, λόγω αθέτησης της υποχρέωσης του άρθρου 58 παρ.7 του Ν. 3528/2007 – Ζητήματα παραγραφής της αξίωσης του Δημοσίου για επιστροφή των αποδοχών. Αθέτηση της υποχρέωσης των υπαλλήλων να υπηρετήσουν στο Δημόσιο, μετά τη λήξη της εκπαιδευτικής τους άδειας, για χρονικό διάστημα ίσο με το τριπλάσιο του χρόνου της άδειας, που ενεργοποιεί την υποχρέωση να επιστρέψουν τις αποδοχές που έλαβαν κατά το χρόνο της άδειας, συνιστά και η περίπτωση απόλυσης υπαλλήλου ΙΔΑΧ λόγω υπαίτιας υπηρεσιακής ανεπάρκειας. Η εκκρεμοδικία λόγω αίτησης ακύρωσης κατά της απόφασης απόλυσης, δεν αναστέλλει τον καταλογισμό των αποδοχών που ελήφθησαν παρανόμως κατ’ άρθρο 58 παρ.7 Ν. 3528/2007. Η αξίωση του Δημοσίου να καταλογίσει τις ως άνω αποδοχές έχει ήδη γεννηθεί με την απόλυση της υπαλλήλου, παραγράφεται μετά την πάροδο εικοσαετίας και η παραγραφή διακόπτεται με την έκδοση και επίδοση της καταλογιστικής απόφασης. (ομοφ.)

Προϋποθέσεις ανάκλησης πράξεων κύριας και επικουρικής συνταξιοδότησης της συζύγου ασφαλισμένου του e ΕΦΚΑ, ως οιονεί χήρας, λόγω οριστικής απόλυσης από την υπηρεσία του ασφαλισμένου, εξαιτίας της διάπραξης βαρύτατων πειθαρχικών παραπτωμάτων, μετά από αμετάκλητη αθώωση του ασφαλισμένου από ποινικό Δικαστήριο για ποινική κατηγορία απολύτως συναφή με την πειθαρχική ποινή που του έχει επιβληθεί. Ημερομηνία έναρξης των οικονομικών αποτελεσμάτων της συνταξιοδότησης ασφαλισμένου του e ΕΦΚΑ(...)Η Διοίκηση του e ΕΦΚΑ δεν έχει τη δυνατότητα ανάκλησης των πράξεων κύριας και επικουρικής συνταξιοδότησης της συζύγου ασφαλισμένου του οργανισμού, ως οιονεί χήρας, κατά τις διατάξεις του άρθρου 15 περ. ε΄ του καταστατικού του τ. Ταμείου Συντάξεων και Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Γεωργικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων (ΤΣΕΑΠΓΣΟ), εξαιτίας της επιβληθείσας, σε αυτόν, πειθαρχικής ποινής της οριστικής απόλυσης από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, στην οποία αυτός εργαζόταν ως υπάλληλος, παρ’ ότι στη συνέχεια ο ασφαλισμένος αυτός αθωώθηκε, αμετάκλητα, της συναφούς, με την προαναφερόμενη πειθαρχική ποινή, ποινικής κατηγορίας και, συνεπώς, δεν δύναται να προβεί και στην επανεξέταση της συνταξιοδοτικής υπόθεσης αυτού του ασφαλισμένου του, επί τη βάσει των διατάξεων του άρθρου 15 περ. δ΄ του καταστατικού του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ, που προβλέπουν τη συνταξιοδότηση ασφαλισμένου, κατόπιν απόλυσης λόγω κατάργησης θέσης ή άλλων λόγων που δεν οφείλονται σε υπαιτιότητά του. Ο ασφαλισμένος του e ΕΦΚΑ, που είχε απολυθεί οριστικά από την υπηρεσία σε Γεωργική Συνεταιριστική Οργάνωση, εξαιτίας της διάπραξης βαρύτατου πειθαρχικού παραπτώματος, δικαιούται κύριας και επικουρικής σύνταξης γήρατος από τον e ΕΦΚΑ, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 15 περ. α΄ και ε΄ του καταστατικού του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ, με ταυτόχρονη διακοπή (δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 15 περ. ε΄ του καταστατικού του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ) της παροχής κύριας και επικουρικής σύνταξης, ως οιονεί χήρας, στην σύζυγό του, αμέσως μετά τη συμπλήρωση του προβλεπόμενου, από το νόμο, ορίου ηλικίας, ήτοι του 65ου έτους αυτού, χωρίς να προαπαιτείται η ανάκληση των ανωτέρω αναφερόμενων συνταξιοδοτικών πράξεων και η επανεξέταση της συνταξιοδοτικής υπόθεσης του ασφαλισμένου αυτού, ενώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 2α του ν. 4454/2018, όταν δεν έχουν συμπληρωθεί, κατά τον χρόνο κατάθεσης της αίτησης για συνταξιοδότηση, οι προς τούτο νόμιμες προϋποθέσεις, ημεροχρονολογία έναρξης των οικονομικών αποτελεσμάτων της συνταξιοδότησης τυγχάνει η πρώτη του επόμενου μήνα από εκείνον κατά τον οποίο θα συντρέξουν, σωρευτικά, όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις.

Παραγραφή(...)Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις       που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Το επίμαχο χρηματικό ποσό, νομίμως οφειλόμενο κατά το χρόνο της καταβολής του, επιγενομένως κατέστη αχρεωστήτως καταβληθέν, δοθέντος ότι, μετά την ακύρωση του χρηματικού καταλόγου βάσει του οποίου καταβλήθηκε και κατόπιν της επανεπιβολής των νέων προστίμων, εξέλιπε πλέον η σχετική υποχρέωση της εταιρείας. Περαιτέρω, αφετηρία του χρόνου παραγραφής της σχετικής αξίωσης πρέπει να θεωρηθεί το χρονικό σημείο γένεσης αυτής, ήτοι η ημερομηνία έκδοσης της νέας ως άνω απόφασης της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου        υπ’ αριθ. 1774/8.4.2014. Δεδομένου δε ότι η παραγραφή διεκόπη με την υποβολή της αίτησης της εταιρείας για την επιστροφή του ποσού στις 16.4.2014, η απαίτηση κατά του Δήμου δεν έχει παραγραφεί, συνεπώς η εντελλόμενη δαπάνη είναι κανονική και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής πρέπει να θεωρηθεί.

Εξόφληση οφειλών από λογαριασμούς ύδρευσης:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Οι αξιώσεις της φερόμενης ως δικαιούχου …. που απορρέουν από 24 ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ως άνω ακινήτου του … ετών 2006-2012 (καταναλώσεις από 7.12.2006 έως 23.10.2012) με ημερομηνίες λήξης από 7.12.2006 έως 19.11.2012, συνολικού ποσού 168 ευρώ (βλ. την καρτέλα παροχής, σύμφωνα με την οποία στις 26.10.2012, οπότε και εκδόθηκε ο  λογαριασμός, η τρέχουσα οφειλή ήταν 9 ευρώ και η συγχρέωση από τους προηγούμενους λογαριασμούς 159 ευρώ, ήτοι σύνολο 168 ευρώ), ενόψει του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος (28.3.2018), έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε από το τέλος εκάστου έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι αξιώσεις με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξης κάθε λογαριασμού. Η παραγραφή δε αυτή άρχισε υπό την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 48 του ν.δ.496/1974 (λόγω του ότι κατά το έτος 2006 έως και 31.7.2007 το τότε …, στην κυριότητα του οποίου ανήκε το υδροδοτούμενο ακίνητο δεν διέθετε ειδικές καταστατικές διατάξεις περί παραγραφής, βλ. σκέψη ΙΙ Α) και συνεχίστηκε χωρίς να έχει συμπληρωθεί έως την 1.8.2007 (ημερομηνία κατά την οποία το υδροδοτούμενο ακίνητο περιήλθε αυτοδικαίως στο …, βλ. σκέψη ΙΙ Β.), οπότε και άρχισαν να ισχύουν οι ειδικές καταστατικές περί … διατάξεις του άρθρου 40 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179), όπως αντικαταστάθηκε με τα άρθρα 15 του ν. 4476/1965 και 7 του ν. 825/1978 που όριζαν τον ίδιο χρόνο παραγραφής. Ωστόσο, οι αξιώσεις της φερόμενης ως άνω δικαιούχου εταιρείας από τους λοιπούς ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ακινήτου του … (καταναλώσεις από 24.10.2012 έως 8.1.2018) με ημερομηνίες λήξης από 15.2.2013 έως 8.2.2018 (βλ. αναλυτικά την καρτέλα της παροχής 688691), ύψους 12.184 ευρώ (12.352 ευρώ που είναι το εντελλόμενο ποσό-168 ευρώ που είναι το παραγραφέν κατά τα ανωτέρω ποσό), παραμένουν ενεργές, καθόσον το τμήμα αυτό των αξιώσεων (από λογαριασμούς ετών 2013-2018), ενόψει και του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου τίτλου πληρωμής (28.3.2018), δεν έχει υποπέσει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στην πενταετή παραγραφή, σύμφωνα με τις ως άνω ισχύουσες μέχρι 1.1.2017 (ημερομηνία κατά την οποία περιήλθε αυτοδίκαια το υδροδοτούμενο ακίνητο στον …) ειδικές καταστατικές διατάξεις του … και τις εντεύθεν ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 140 επ. του ν. 4270/2014 που εφαρμόζονται αναλογικά για τον … (σκέψη ΙΙ.Γ.) και ορίζουν τον ίδιο χρόνο παραγραφής.

Καταβολή αποδοχών διαθεσιμότητας...Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη σκέψη ΙΙ, το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η μετάταξη του φερόμενου ως δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος πληρωμής υπαλλήλου συνιστά υπηρεσιακή μεταβολή επαγόμενη τη λήξη της ισχύος της ειδικής άδειας που είχε χορηγηθεί στον ίδιο και την υπαγωγή του σε καθεστώς διαθεσιμότητας σύμφωνα με τις προαναφερόμενες ειδικές διατάξεις. Επομένως, η υπό κρίση δαπάνη είναι μεν  καταρχήν και ως προς την ουσία της νόμιμη, πλην όμως μη κανονική, καθόσον η σχετική αξίωση του υπαλλήλου έχει ήδη υποκύψει στη διετή παραγραφή του εφαρμοστέου εν προκειμένω άρθρου 140 παρ. 3 του ν. 4270/2014. Συγκεκριμένα, η προθεσμία της παραγραφής εκκίνησε εν προκειμένω στις 16.8.2015, οπότε σύμφωνα με το άρθρο 46 παρ. 2 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν.3584/2007 – Α΄ 143) που ορίζει ότι ο μισθός προκαταβάλλεται στην αρχή κάθε δεκαπενθημέρου, γεννήθηκε η αξίωση για την καταβολή του μισθού του β΄ δεκαπενθημέρου του μήνα αυτού (15.8.2015) και κατέστη δικαστικώς επιδιώξιμη. Η ως άνω προθεσμία διεκόπη με την υποβολή της με αριθμ. πρωτ. 13059/24.8.2015 αιτήσεως του φερόμενου ως δικαιούχου και ξεκίνησε πάλι στις 27.8.2015, χρονολογία που φέρει η απάντηση της αρμόδιας αρχής επί της ανωτέρω αιτήσεως. Δοθέντος δε ότι οι 14823/21.9.2015, 17967/9.12.2016 και 18143/12.12.2017 αιτήσεις που υπεβλήθησαν στη συνέχεια δεν συνιστούν νέο διακοπτικό της παραγραφής γεγονός, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 143 του ν. 4270/2014, προκύπτει ότι η διετής προθεσμία της παραγραφής συμπληρώθηκε στις 27.8.2017, δηλαδή σε χρόνο προγενέστερο της εκκαθάρισης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος πληρωμής, το οποίο εκδόθηκε στις 29.10.2018. Εξάλλου, δεδομένου ότι η ενταλματοποίηση παραγεγραμμένης απαίτησης δεν επιτρέπεται, η εν λόγω πλημμέλεια, που καθιστά τη δαπάνη μη κανονική, λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Κλιμάκιο (βλ. Πρ. Κλιμ. Ι Τμ. 39/2016, 46/2017).

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ήδη ΕΦΚΑ) – Χρόνος παραγραφής χρηματικών απαιτήσεων που αφορούν ασφαλιστικές εισφορές – Εκτέλεση δικαστικής απόφασης – Δυνατότητα νέου καταλογισμού των αξιώσεων.Οι αξιώσεις του IKA-ETAM (στην θέση του οποίου υπεισήλθε από 1-1-2017 ο ΕΦΚΑ) δεν έχουν παραγραφεί, αφού η έναρξη της εκκρεμοδικίας αποτέλεσε γεγονός διακοπτικό και ανασταλτικό της παραγραφής. Από 26-5-2018 άρχισε να τρέχει η διακοπείσα παραγραφή, που ήδη η διάρκειά της είναι εικοσαετής. Πριν από κάθε ενέργεια ή μέτρο σε βάρος δικαιωμάτων ή συμφερόντων της εταιρείας, η Διοίκηση οφείλει να την καλέσει για να εκφράσει τις απόψεις της, εγγράφως ή προφορικώς, επί των σχετικών ζητημάτων. Η κλήση προς ακρόαση πρέπει α) να είναι έγγραφη, β) να αναγράφει τον τύπο, την ημέρα και την ώρα της ακρόασης, γ) να προσδιορίσει το αντικείμενο του μέτρου ή της ενέργειας, δ) να διευκρινίσει ότι πρόκειται για νέα ρύθμιση της υπόθεσης η οποία οδηγεί σε έκδοση πράξεων μετά την ακύρωση των αρχικών και ε) να κοινοποιηθεί στην εταιρεία τουλάχιστον πέντε πλήρεις μέρες πριν από την ημέρα της ακρόασης. Η εταιρεία δικαιούται να λάβει γνώση των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων και να προβεί σε ανταπόδειξη. Από την αιτιολογία των εκδοθησόμενων ατομικών διοικητικών πράξεων πρέπει να προκύπτουν α) η τήρηση αυτής της διαδικασίας και β) ότι λήφθηκαν υπόψη οι απόψεις της εταιρείας, ενώ τα διοικητικά μέτρα που θα υιοθετηθούν πρέπει να ληφθούν μέσα σε εύλογο χρόνο από την ακρόαση. Μετά την τήρηση τούτων, η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εκδώσει νέες πράξεις με το ίδιο περιεχόμενο, αλλά απαλλαγμένες από την τυπική πλημμέλεια για την οποία ακυρώθηκαν οι αρχικές. Με το έγγραφο της κοινοποίησης των νέων πράξεων πρέπει να ενημερωθεί η εταιρεία για τη δυνατότητά της να ασκήσει ενδικοφανή προσφυγή (ένσταση) μέσα σε 30 ημέρες από την κοινοποίηση και για τις συνέπειες από τυχόν παράλειψη άσκησης ένστασης (ομόφ.). Παραπέμφθηκε στο ΣΤ΄ Τμήμα ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθ.146/2018 Ατομικής γνωμοδότησης. 

Εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών(...)Με τα δεδομένα αυτά το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο πρώτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου είναι αβάσιμος, δοθέντος του ότι από το προσκομισθέν κατά την επανυποβολή του χρηματικού εντάλματος Β2β/Γ.Π.72355/26.9.2017 έγγραφο του Προϊστάμενου της Γενικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Υγείας για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του ΤΑΥΤΕΚΩ, συνολικού ποσού 18.810.382,38 από τις εναπομείνασες  πιστώσεις που διατέθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό προς τον ΕΟΠΥΥ, βάσει των ρυθμίσεων του άρθρου 52 του ν. 4430/2016 καθώς και από το προαναφερθέν επιτροπικό ένταλμα προκύπτει η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ/ΠΕ.ΔΙ. ..... από τον κρατικό προϋπολογισμό για την εξόφληση της εντελλόμενης δαπάνης. Ομοίως αβάσιμος είναι και ο τέταρτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου, καθόσον τόσο από το σώμα του ελεγχόμενου τίτλου πληρωμής όσο και από τα ως άνω συνημμένα σε αυτόν έγγραφα προκύπτουν με σαφήνεια τα χρονικά διαστήματα που αφορά η τελική εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών καθώς και η αιτία έκδοσης του χρηματικού εντάλματος. Περαιτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι κανονική, παρότι αφορά στην εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών ετών 2009 και 2012 και η πληρωμή τους εντέλλεται το έτος 2018, ήτοι μετά την παρέλευση του προβλεπόμενου χρόνου παραγραφής πέντε (5) ετών, που προβλέπεται στη διάταξη 137 του ισχύοντος κατά τον κρίσιμο χρόνο, για τους Φ.Κ.Α., ν. 3655/2008 (Α΄58). Τούτο διότι, όπως έγινε δεκτό (σκέψη ΙΙ), δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 52 του ν. 4430/2016, όπως ισχύει, επιτρέπεται η εξόφληση των δαπανών που εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πεδίο του νόμου αυτού, ανεξαρτήτως του χρόνου γένεσής τους, κατ΄εξαίρεση των κανόνων περί παραγραφής. Τέλος, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι κανονική για το λόγο ότι η ΑΑΥ Μ 693/25.6.2018 απόφαση ανάληψης υποχρέωσης που αφορά την εντελλόμενη δαπάνη δεν αναρτήθηκε στο πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», κατά παράβαση των διατάξεων που εκτίθενται στην σκέψη ΙΙΙ της παρούσας. Εν τούτοις, το Κλιμάκιο συνεκτιμώντας την ιδιαιτερότητα του προγράμματος χρηματοδότησης και τον περιορισμένο χρόνο ισχύος αυτού (ήτοι μέχρι 31.12.2018), το γεγονός ότι το τελικό φύλλο  εκκαθάρισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών έγινε στις 22.6.2018 καθώς ότι το γεγονός ότι η ΠΕ.ΔΙ. του ΕΟΠΥΥ ..... κατέστη λόγω του προαναφερθέντος επιτροπικού εντάλματος δευτερεύων διατάκτης ήδη εξασφαλισμένων πιστώσεων (βλ. το 81470/10.12.2018 έγγραφο επανυποβολής του χρηματικού εντάλματος) και λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπόψη ότι, όπως αναφέρεται στο 4503/6.2.2019 έγγραφο του Προϊσταμένου Διεύθυνσης προς το Κλιμάκιο, η μη ανάρτηση έγινε εκ παραδρομής και οφείλεται στον φόρτο εργασίας της Υπηρεσίας λόγω της εκκαθάρισης και  έκδοσης κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και για την ίδια αιτία πληθώρας χρηματικών ενταλμάτων, κρίνει ότι, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, τα αρμόδια όργανα του ΕΟΠΥΥ ενήργησαν συγγνωστώς και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων.

Υποβολή ερωτημάτων σχετικά με τα τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων των ενυπόθηκων δανείων που χορηγήθηκαν από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων πριν τις 28-6-2006 (...)α) Οι δανειολήπτες που έλαβαν δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων πριν τις 28.06.2006 και έχουν εξοφλήσει το κεφάλαιο και τους τόκους του δανείου τους, στο σύνολό τους, χωρίς να τους έχει ζητηθεί να καταβάλουν μέχρι σήμερα τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων του δανείου τους, δεν έχουν υποχρέωση να καταβάλουν αυτά (τα τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων του δανείου) στο στάδιο της προδικασίας για την εξάλειψη της υποθήκης (ομόφωνα). β) Ο χρόνος παραγραφής της υποχρέωσης των δανειοληπτών για καταβολή των τελών χαρτοσήμου επί των τόκων των ως άνω δανείων είναι πενταετής (κατά κανόνα και με την επιφύλαξη τυχόν ιδιαιτεροτήτων και ειδικότερων όρων κάθε περίπτωσης δανειακής σύμβασης), με αφετηρία το τέλος του έτους εντός του οποίου καταβλήθηκαν οι τόκοι κάθε δόσεως του δανείου (ομόφωνα). Επειδή δε η απαλλαγή από τα τέλη χαρτοσήμου ισχύει από 28.06.2006 για τα εν γένει δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, ανεξάρτητα από τον χρόνο σύναψής τους, η σχετική παραγραφή αυτή αρχίζει από το τέλος του έτους 2006 (κατά πλειοψηφία). γ) Υπόχρεος για την επιστροφή στους δανειολήπτες των ποσών που έχουν ήδη καταβάλει ως τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων μετά την παραγραφή της αξίωσης του Δημοσίου να ζητήσει την καταβολή τους, είναι η Φορολογική Αρχή (ΑΑΔΕ) που τα εισέπραξε εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα η αρμόδια Δ.Ο.Υ., προς την οποία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση, με τη συνήθη διαδικασία επιστροφής φόρων και τελών, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις (ομόφωνα).

ΕΡΓΑ.Με δεδομένα τα ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη (II) της παρούσας, συνάγεται ότι η 84/26.4.2016 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου ..., με την οποία εγκρίθηκε η απευθείας ανάθεση του έργου, ελήφθη στον συντομότερο δυνατό, κατά τις περιστάσεις, χρόνο επέλευσης της θεομηνίας (22.10.2015), δοθέντος ότι για τη λήψη της απόφασης αυτής προηγήθηκε αφενός η διαδικασία έγκρισης της χρηματοδότησης των απαιτούμενων έργων αποκατάστασης από το Υπουργείο ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ. και αντίστοιχης αναμόρφωσης του προϋπολογισμού του Δήμου, αφετέρου η σύνταξη της προβλεπόμενης μελέτης του συγκεκριμένου έργου. Εξάλλου, ως αφετηρία για τον υπολογισμό του κρίσιμου διαστήματος μεταξύ της λήψης της απόφασης ανάθεσης του έργου και της υπογραφής της εργολαβικής σύμβασης πρέπει να ληφθεί όχι η 26.4.2016, κατά την οποία εκδόθηκε η σχετική απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, αλλά η 21.6.2016, κατά την οποία εκδόθηκε η με αρ. Πρωτ. 80813/3110/21.6.2016 απόφαση της Γενικής Γραμματείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, με την οποία ολοκληρώθηκε ο έλεγχος νομιμότητας σύμφωνα με το άρθρο 225 του ν.3852/2010 και εγκρίθηκε η ανωτέρω απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής...Εξάλλου, αναφορικά με τον λόγο άρνησης θεώρησης, που αναφέρεται το πρώτον στην έκθεση διαφωνίας και αφορά στην ικανότητα του αναδόχου να εκτελέσει το συγκεκριμένο έργο βάσει της άδειας εγγραφής της επιχείρησής του στο Μητρώο Εργοληπτικών Επιχειρήσεων Π.Ε. ... για υδραυλικά έργα.....τυγχάνει και απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο, διότι, εφόσον από τον (συνημμένο στην 20/2016 Μελέτη) προϋπολογισμό της δαπάνης επιμέρους εργασιών προκύπτει ότι το συγκεκριμένο δημόσιο έργο ανήκει σε δύο κατηγορίες, ήτοι σε εκείνη των έργων οδοποιίας καθώς και σε εκείνη των υδραυλικών, η ικανότητα του αναδόχου να εκτελέσει κάθε επιμέρους κατηγορία του δημοπρατηθέντος έργου προσδιορίζεται από το αντίστοιχο μέρος του προϋπολογισμού (βλ. άρθρο 16 παρ. 2 και 6 ν.3669/2008). Επομένως κρίσιμη εν προκειμένω για την ικανότητα του αναδόχου σε σχέση με τις υπαγόμενες στα υδραυλικά έργα εργασίες δεν ήταν η συνολική δαπάνη του έργου, αλλά μόνο εκείνη των συγκεκριμένων εργασιών, η οποία ανήρχετο συνολικώς σε 4.240,75 ευρώ. Συνακόλουθα, ο ανωτέρω ανάδοχος και φερόμενος ως δικαιούχος του υπό κρίση χρηματικού εντάλματος, βάσει της αδείας του (για υδραυλικά έργα προϋπολογιζόμενης δαπάνης έως 18.000 ευρώ), ήταν καθόλα ικανός να εκτελέσει τις υδραυλικές εργασίες του επίμαχου έργου.

Ερωτάται: 1. Εάν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του ν. 3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τα άρθρα 39 και 40 του ν. 3996/2011, στην περίπτωση δικαιούχου προσυνταξιοδοτικής παροχής από το τ.ΕΤΑΤ, ο οποίος: α) αποχώρησε οικειοθελώς από την Τράπεζα στις 14-07- 2010, β) με την υπ΄ αριθμ. 1134/21-02-2011 αίτησή του ζήτησε προσυνταξιοδοτική παροχή από το τ.ΕΤΑΤ με αναστολή της καταβολής της έως την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, γ) με υποβληθείσα στο τ.ΕΤΑΤ στις 21-07-2011 αίτησή του ζήτησε την αναγνώριση, με βάση τη διάταξη του άρθρου 22 παρ. 1 ε΄ του καταστατικού του τ.ΤΕΑΠΕΤΕ, πλασματικού χρόνου κενών διαστημάτων και χρόνου ασφάλισης παιδιών, τον οποίο (πλασματικό χρόνο) είχε αναγνωρίσει στο τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, σύμφωνα με τις ειρημένες διατάξεις (των άρθρων 10 του ν. 3863/2010, και 39 έως 40 του ν. 3996/2011), αίτημα που υιοθέτησε τελικώς το τ.ΕΤΑΤ, το οποίο, με την υπ΄ αριθμ. 1012/261ης Συν./4-4-2012 απόφασή του προχώρησε στην αναγνώριση των ανωτέρω χρόνων, αν και δεν είχε προηγηθεί η εξόφληση στο τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ της σχετικής εισφοράς αναγνώρισης και παρά το γεγονός ότι ο συνολικός χρόνος αναγνωρίσεων υπερέβαινε τα πέντε έτη, 2. Εάν το τ.ΕΤΑΤ, ορθώς αναγνώρισε για θεμελίωση τον πλασματικό χρόνο κενού χρονικού διαστήματος, μετά την αποχώρηση του ανωτέρω από την Τράπεζα, παρά τα αντιθέτως οριζόμενα στα άρθρα 7 παρ. 6 και 15 παρ. 1 του καταστατικού του τ.ΤΕΑΠΕΤΕ, καθώς και εάν ο ανωτέρω είχε δικαίωμα λήψης της προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, με αναγνώριση χρόνου ασφάλισης μετά την αποχώρηση από την Υπηρεσία, 3. Εάν οφείλει το τ.ΕΤΑΤ νυν e-ΕΦΚΑ να καταβάλει επίδομα τέκνων, στον ανωτέρω, ο οποίος ήταν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, χωρίς ωστόσο να του έχει ανατεθεί η επιμέλειά τους, 4. Σε περίπτωση που ο ανωτέρω δεν είχε δικαίωμα να αναγνωρίσει για θεμελίωση προσυνταξιοδοτικής παροχής κενό χρόνο ασφάλισης μετά την αποχώρησή του από την Υπηρεσία, εάν υπάρχει, με βάση τα οριζόμενα στο άρθρο 137 του ν. 3655/2008 περί παραγραφής, η δυνατότητα επιστροφής των εισφορών αναγνώρισης ή τυγχάνουν εφαρμογής τα οριζόμενα στην με αριθμό 87/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της προσυνταξιοδοτικής παροχής.(....)Δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην περίπτωση του ασφαλισμένου του ερωτήματος οι διατάξεις του ν. 3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τα άρθρα 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, αλλ΄ ούτε και εμμέσως (δια του ρηθέντος άρθρου 22 παρ. 1ε του Καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ). Τούτο δε, διότι οι διατάξεις αυτές, εκτός του ότι αφορούν φορείς (είτε μόνο κύριας, είτε κύριας και επικουρικής ασφάλισης) που έχουν την μορφή νπδδ και είναι αρμοδιότητας του Υπουργείου τότε Απασχόλησης, και τέτοιος δεν ετύγχανε το ΤΕΑΠΕΤΕ, εφαρμόζονται από 1-1-2011 και εφεξής με βάση τις προσαυξημένες χρονικές ή ηλικιακές προϋποθέσεις του άρθρου 10 του ν. 3863/2010, δηλαδή προϋποθέτουν αλλαγή (δυσμενοποίηση) των προϋποθέσεων θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των ασφαλισμένων, πράγμα που δεν ισχύει στην περίπτωση του ΤΕΑΠΕΤΕ, αφού οι εφαρμοστέες εν προκειμένω διατάξεις του Καταστατικού του παρέμειναν αμετάβλητες όλα αυτά τα χρόνια και εξακολούθησαν να ισχύουν και μετά τη σύσταση του ΕΤΑΤ (κατ΄ άρθρο 61 περ. β΄ του ν. 3371/2005 και 15 του ν. 3863/2010) (ομόφωνα). Η απάντηση αυτή προσήκει και για το θέμα της εξαγοράς πλασματικών ετών τέκνων, από συνταξιούχο, πριν την 1/1/2011 του τ. ΤΕΑΠΕΤΕ (κατά πλειοψηφία). Το τ.ΕΤΑΤ δεν αναγνώρισε ορθώς για θεμελίωση τον πλασματικό χρόνο κενού χρονικού διαστήματος, μετά την αποχώρηση του ανωτέρω από την Τράπεζα, καθώς και ότι ο ανωτέρω δεν είχε δικαίωμα λήψης της προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, με αναγνώριση χρόνου ασφάλισης μετά την αποχώρηση από την Υπηρεσία. Τούτο δε, διότι κάθε, αναγνωριζόμενος χρόνος μετά την αποχώρηση του υπαλλήλου από την Τράπεζα, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού του αιτήματος, καθόσον, κρίσιμος, κατά τα άνω, χρόνος, κατά τον οποίο λαμβάνονται υπόψη τα ασφαλιστικά δεδομένα μιας συγκεκριμένης περίπτωσης, είναι ο χρόνος εξόδου του ασφαλισμένου, ήτοι αποχώρησής του από την Τράπεζα, αφού αυτός αποτελεί και την βάση ελέγχου των προϋποθέσεων θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού του αιτήματος (ομόφωνα). Δεν οφείλει το τ.ΕΤΑΤ νυν e- ΕΦΚΑ να καταβάλει επίδομα τέκνων, στον ανωτέρω, ο οποίος ήταν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, χωρίς ωστόσο να του έχει ανατεθεί η επιμέλειά τους (ομόφωνα). Η δυνατότητα επιστροφής των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, πλασματικά έτη ασφάλισης, προϋποθέτει ανάκληση ως παράνομων των αποφάσεων του ΔΣ τ. ΕΤΑΤ αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης, η οποία ανάκληση συνεπάγεται αναζήτηση των καταβληθεισών στον ενδιαφερόμενο προσυνταξιοδοτικών παροχών και στη συνέχεια, λόγω του ότι οι εισφορές αναγνώρισης θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και επιστρεπτέες στον καταβαλόντα, πρέπει να συμψηφιστούν με τις ανωτέρω καταλογισθείσες προσυνταξιοδοτικές παροχές σύμφωνα με τα άρθρα 103 και 104 ν. 4387/2016 (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στο ΣΤ΄ Τμήμα κατόπιν του υπ’ αριθμ. 1151/2021 Πρακτικού του ΝΣΚ. Το ερώτημα λόγω της σπουδαιότητας και πολυπλοκότητάς του παραπέμπεται στην Ολομέλεια του Σώματος (ομόφωνα).