ΕΣ/ΤΜ.4/1486/2019
Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου
Σύμβαση ανάθεσης υπηρεσιών...Συνεπώς, ο σχετικός προβαλλόμενος ισχυρισμός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι η ανάγκη σύναψης της επίμαχης σύμβασης συνέπεσε χρονικά με τη συνταξιοδότηση του ..., ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο του ..., μετά τη γενόμενη καταγγελία από τον Σύλλογο Εργαζομένων του .... σχετικά με την επίμαχη διαδικασία επιλογής, με την απόφαση της 407ης Συνεδρίασης της 12.11.2008 (θέμα 5) αποφάσισε την επαναφορά της ευθύνης λειτουργίας του ΚΔΡΙ στο Ινστιτούτο Ραδιοϊσοτόπων και Ραδιογνωστικών προϊόντων -όπου και ανήκε ως Εργαστήριο Παροχής Υπηρεσιών- με συνέπεια, η επιχειρησιακή ευθύνη λειτουργίας του Κ.Δ.Ρ.Ι. να ανατεθεί στους Ερευνητές του εν λόγω Ινστιτούτου και να μην υφίσταται πλέον ανάγκη εξωτερικού επιχειρησιακού υπευθύνου - συμβούλου με πρόσθετη αμοιβή. Περαιτέρω, η προβληθείσα περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του ... ένσταση είναι απορριπτέα, προεχόντως διότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (σκέψη ΙΙ ΙΓ), δεν υπάρχει η απαιτούμενη για την ύπαρξη της αξίωσης του αδικαιολόγητου πλουτισμού αμεσότητα μεταξύ της αναφερομένης ζημίας του εκκαλούντος και του πλουτισμού του Δημοσίου, αφού η περιουσιακή μετακίνηση έγινε βάσει σύμβασης παροχής υπηρεσιών μεταξύ του Κ.Δ.Ρ.Ι. του ... και του ...., ήτοι τρίτου ως προς τον εκκαλούντα προσώπου. Επιπρόσθετα, όμως, για να θεμελιωθεί απαίτηση με βάση τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, πρέπει η άμεση περιουσιακή μετακίνηση προς τον λαβόντα να επήλθε χωρίς νόμιμη αιτία, δηλαδή για αιτία που δεν έχει πηγή σύμβαση ή τον νόμο ή είναι παράνομη ή ανήθικη, είτε για νόμιμη αιτία που δεν επακολούθησε ή έληξε (ΑΕΔ 3/2010, ΑΠ 2018/2014). Ειδικότερα, η τελευταία περίπτωση συντρέχει όταν η παροχή (καταβολή), κατά τον χρόνο που έλαβε χώρα, στηριζόταν σε νόμιμη αιτία, αλλά αυτή εξέλιπε για επιγενόμενους λόγους. Η ανυπαρξία ή η ελαττωματικότητα της αιτίας, βάσει της οποίας έγινε η περιουσιακή μετακίνηση και επήλθε ο πλουτισμός του λήπτη, αποτελεί στοιχείο του πραγματικού κάθε απαίτησης αδικαιολόγητου πλουτισμού, χωρίς τη συνδρομή του οποίου δεν στοιχειοθετείται αξίωση δυνάμει του άρθρου 904 Α.Κ. (πρβλ. ΑΠ 22/2003). Εν προκειμένω, όμως, η ανάκτηση των παροχών που καταβλήθηκαν αχρεώστητα διά του καταλογισμού γίνεται με νόμιμη αιτία, ήτοι κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 46 παρ. 1 του ν. 4129/2013 (βλ. και προϊσχύσαν άρθρο 27 παρ. 1 του π.δ/τος 774/1980) και θεμιτό σκοπό, καθώς δικαιολογείται η λόγω δημοσίου συμφέροντος αποκατάσταση της ελεγχόμενης διαχείρισης με την αναπλήρωση του δημιουργηθέντος ελλείμματος από τη μη νόμιμη ή αχρεώστητη καταβολή των απολαβών, ενώ άλλωστε ο εκκαλών, τρίτο πρόσωπο, όπως προαναφέρθηκε, ως προς την ως άνω σύμβαση παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών, καταλογίζεται λόγω της ιδιότητάς του ως υπολόγου. Συνεπώς, ο σχετικός ισχυρισμός είναι απορριπτέος.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕλΣυν/Κλιμ.1/229/2013
Εξώδικος συμβιβασμός.(....) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας, η εντελλόμενη δαπάνη, που αφορά σε απόδοση της ωφέλειας που προσπορίστηκε το συγχωνευθέν ν.π.δ.δ. ….από την απασχόληση σ' αυτό με την ιδιότητα της τραπεζοκόμου της φερόμενης ως δικαιούχου, για την οποία ουδέποτε καταρτίστηκε, σύμφωνα με το νόμο, σχετική σύμβαση έργου ή εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, είναι μη νόμιμη, διότι η απαίτηση αυτή, αν και άγεται σε συμβιβασμό υπό το ένδυμα του αδικαιολόγητου πλουτισμού, αφορά κατ’ ουσία σε μισθολογικές απαιτήσεις, αφού η υποκείμενη αιτία της είναι η προσφορά υπηρεσιών. Συνεπώς, το ν.π.δ.δ. …..δεν είχε εξουσία να προβεί σε εξώδικο συμβιβασμό για την απαίτηση αυτή, αφού τούτο προσκρούει στην απαγορευτική διάταξη του άρθρου 72 παρ.2 του ν.3852/2010. Σε κάθε περίπτωση, οι περί αδικαιολόγητου πλουτισμού διατάξεις του Αστικού Κώδικα (904 επ.) δεν δύνανται να παράσχουν, σε καμία περίπτωση, νόμιμο έρεισμα για τη διενέργεια οποιασδήποτε δαπάνης υποκείμενης σε προληπτικό έλεγχο. Και τούτο διότι η νομιμότητα των υποκείμενων σε προληπτικό έλεγχο δαπανών κρίνεται πάντοτε και χωρίς εξαιρέσεις, με την επιφύλαξη του τυχόν απορρέοντος από τελεσίδικη απόφαση δεδικασμένου, με βάση το οικείο ουσιαστικό δίκαιο που διέπει την επίμαχη κάθε φορά έννομη σχέση. Περαιτέρω, ο ως άνω συμβιβασμός πάσχει ακυρότητα διότι η οικεία απόφαση ελήφθη από το Διοικητικό Συμβούλιο του ν.π.δ.δ. και όχι από την αρμόδια προς τούτου, λόγω ποσού, Εκτελεστική Επιτροπή αυτού. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δαπάνη δεν είναι νόμιμη και συνεπώς αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΕΣ/Τμ.1/59/2014
Μη νόμιμη η καταβολή μηνιαίας μισθοδοσίας σε εργαζόμενο Δασαρχείου με σχέση εργασίας ι.δ.ο.χ., καθόσον η από 1.10.2013 σύμβαση εργασίας, η οποία συνήφθη κατά παράβαση των διατάξεων του ν. 2190/1994, δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμο έρεισμα για την καταβολή αποδοχών στον παρανόμως προσληφθέντα εργαζόμενο, η δε αξίωσή του για λήψη των δεδουλευμένων αποδοχών, συνίσταται σε αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού και δεν μπορεί να παράσχει νόμιμο έρεισμα για τη διενέργεια δαπάνης.
ΕλΣυν.Τμ.4(ΚΠΕ)223/2015
ΦΟΡΟΙ-ΤΕΛΗ-ΕΙΣΦΟΡΕΣ:Μη νόμιμη η επιστροφή -ως αχρεωστήτως καταβληθέντος- από Επιτροπή του προβλεπόμενου από τις διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 1 του ν. 3959/2011 ανταποδοτικού τέλους, ποσού 16.418,61 ευρώ, σε εταιρεία, «λόγω μη πραγματοποίησης της αρχικής προϋπολογισθείσας αύξησης του μετοχικού της κεφαλαίου», καθόσον δεν αποδεικνύεται ότι η επίμαχη αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου ουδέποτε έλαβε χώρα και ότι η καταβολή του επιβαλλόμενου από τις διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 1 του ν. 3959/2011 τέλους έγινε για αιτία που δεν επακολούθησε. Και υπό την εκδοχή ακόμη ότι δεν είχε χωρήσει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της φερόμενης ως δικαιούχου εταιρείας, τέτοια επιστροφή του υπέρ της Επιτροπής καταβληθέντος τέλους 1‰ επί του ποσού της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου δεν προβλέπεται από τις διατάξεις που διέπουν την προαναφερόμενη Αρχή. Επιπλέον, η επιστροφή δεν μπορεί να θεωρηθεί νόμιμη ούτε κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 904 Α.Κ., καθόσον δεν έχει μεσολαβήσει η έκδοση δικαστικής απόφασης που να αναγνωρίζει την τυχόν ύπαρξη και έκταση της αξίωσης της φερόμενης ως δικαιούχου κατά της Επιτροπής, βάσει των διατάξεων του αδικαιολόγητου πλουτισμού.
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.7/172/2019
Εξώδικος συμβιβασμός:Με τα δεδομένα αυτά κρίνεται ότι οι διατάξεις του άρθρου 904 Α.Κ. περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, επί των οποίων ερείδεται η αγωγή του φερόμενου ως δικαιούχου για το ποσό που αποτέλεσε τη βάση του ελεγχόμενου εξωδικαστικού συμβιβασμού, δεν παρέχουν νόμιμο έρεισμα για την πραγματοποίηση δαπάνης εξωδικαστικού συμβιβασμού, κατά τα εκτιθέμενα στη σκέψη ΙΙ, η δε ικανοποίηση της σχετικής αξίωσης του ανωτέρω μόνο με άσκηση αγωγής ενώπιον του καθ’ ύλην αρμοδίου δικαστηρίου δύναται να επιδιωχθεί.
ΕλΣυν/Τμ.1/242/2007
ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ:Μη νόμιμη η καταβολή που αφορά στην καταβολή, κατόπιν εξώδικου συμβιβασμού (άρθρο 103 ν.3463/2006), του ανωτέρω ποσού στους φερόμενους στο εν λόγω χρηματικό ένταλμα ως δικαιούχους (τέσσερα φυσικά πρόσωπα), οι οποίοι προσέφεραν υπηρεσία στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) του Δήμου κατά το χρονικό διάστημα από 1.6.2006 έως 15.4.2007(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη νομική σκέψη, η εντελλόμενη δαπάνη, που αφορά σε απόδοση της ωφέλειας που προσπορίστηκε ο Δήμος .. από την απασχόληση των παραπάνω προσώπων - των οποίων οι συμβάσεις εργασίας κρίθηκαν άκυρες - στο Κ.Ε.Π. του Δήμου, είναι μη νόμιμη, καθόσον οι απαιτήσεις αυτές, αν και κατάγονται σε συμβιβασμό υπό το ένδυμα του αδικαιολόγητου πλουτισμού, αφορούν κατ’ ουσία σε μισθολογικές απαιτήσεις, αφού η υποκείμενη αιτία αυτών είναι η προσφορά υπηρεσιών στο πλαίσιο άκυρων συμβάσεων έργου. Συνεπώς, ο Δήμος .. δεν είχε εξουσία να προβεί σε εξώδικο συμβιβασμό για τις απαιτήσεις αυτές, αφού τούτο προσκρούει στην απαγορευτική διάταξη του άρθρου 103 παρ. 3 του ν.3463/2006. Σε κάθε περίπτωση, οι περί αδικαιολόγητου πλουτισμού διατάξεις του Αστικού Κώδικα (904 επόμ.) δεν δύνανται να παράσχουν, σε καμία περίπτωση, νόμιμο έρεισμα για τη διενέργεια οποιασδήποτε δαπάνης υποκείμενης σε προληπτικό έλεγχο. Και τούτο διότι η νομιμότητα των υποκείμενων σε προληπτικό έλεγχο δαπανών κρίνεται πάντοτε και χωρίς εξαιρέσεις, με την επιφύλαξη του τυχόν απορρέοντος από τελεσίδικη απόφαση δεδικασμένου, με βάση το οικείο ουσιαστικό δίκαιο που διέπει την επίμαχη κάθε φορά έννομη σχέση, εν προκειμένω δε η νομιμότητα των εντελλόμενων δαπανών θα κριθεί με βάση όχι μόνο το - μη αμφισβητούμενο άλλωστε - πραγματικό γεγονός της παροχής υπηρεσιών των προσώπων αυτών προς τον Δήμο .., αλλά και - κυρίως - με το κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των διατάξεων που θέτουν το νομικό πλαίσιο κατάρτισης και εκτέλεσης συμβάσεων έργου με φυσικά πρόσωπα σε Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών Δήμων. Συναφώς αναφέρεται ότι με τις 1131/2004, 8/2006 και 31/2007 Πράξεις του Β΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου κρίθηκε ότι οι προσλήψεις των ως άνω τεσσάρων (4) υπαλλήλων είναι μη νόμιμες, καθόσον αυτοί δεν κατείχαν τα προβλεπόμενα προσόντα (πτυχίο Α.Ε.Ι.). Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δαπάνη δεν είναι νόμιμη και συνεπώς αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΕλΣυν.Κλ.1/261/2015
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ.Γενικά:Μη νόμιμη η δαπάνη καταβολής ποσού 347,99 ευρώ από Υπουργείο σε, Αναπληρωτή Πρόεδρο Εθνικής Αρχής, για την εκτός έδρας μετακίνησή του στο εσωτερικό, διότι η μετακίνηση του Αντιπροέδρου της Αρχής από τον τόπο της υπηρεσιακής του θέσης προς την έδρα της Αρχής, δεν αποτελεί μετακίνηση εκτός έδρας, επομένως, αυτός δεν δικαιούται δαπανών μετακίνησης για την αιτία αυτή. Επιπλέον η δαπάνη αυτή δεν είναι κανονική, αφού πραγματοποιήθηκε χωρίς να έχει δεσμευθεί η σχετική πίστωση, κατά παράβαση των άρθρων 66 του ν. 4270/2014 και 2 παρ. 2 του π.δ/τος 113/2010.
ΕΣ/(ΚΠΕ)ΤΜ.1/320/2018
Δαπανες μετακίνησης: Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η μετακίνηση των φερομένων ως δικαιούχων στο εξωτερικό για την ανωτέρω αιτία, χωρίς προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της επιτροπής του άρθρου 4 παρ. 2β του ν. 3345/2005, καθιστά μη νόμιμη την υπηρεσιακή τους μετακίνηση, και συνακόλουθα την καταβολή του συνόλου των εντελλόμενων δαπανών. Πλην, όμως, τα αρμόδια όργανα του Δήμου Αθηνών συγγνωστώς υπέλαβαν ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη, καθόσον σχετικό αίτημα είχε υποβληθεί σε τακτό χρόνο (ήδη από τις 26.3.2018) στην ανωτέρω επιτροπή ενώ έστω και επιγενομένως αναγνωρίσθηκε, με την 38/13.6.2018 σύμφωνη γνώμη της τελευταίας, η νομιμότητα υπογραφής συμφώνου συνεργασίας με τον Δήμο των Σκοπίων. Κατά την ειδικότερη γνώμη όμως του Προέδρου του Κλιμακίου, η παράλειψη διατύπωσης προηγούμενης σύμφωνης γνώμης από την επιτροπή αυτή δεν επιφέρει δημοσιονομικές έννομες συνέπειες και, συνεπώς, δεν επιδρά στη νομιμότητα των εντελλόμενων δαπανών μετακίνησης. Περαιτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η καταβολή αναλογικών εξόδων για την μετακίνηση των φερομένων ως δικαιούχων με βαν (πούλμαν 20 θέσεων) παρίσταται σύννομη, καθόσον αποτελεί ειδικότερη περίπτωση μετακίνησης με άλλο μεταφορικό μέσο, κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 5 υποπαρ. Δ.9 του ν. 4336/2015, η χρήση του οποίου δικαιολογείται στην προκειμένη περίπτωση υπηρεσιακά και παρίσταται, ενόψει των διδαγμάτων της κοινής πείρας αλλά και κατά τα ως άνω εκτιθέμενα από τον Δήμο Αθηνών, οικονομικότερη σε σχέση με την μετακίνηση αυτών αποκλειστικά με αεροπορικό μέσο. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα πρέπει να θεωρηθούν.
ΔΕφΑθ/533/2022
ΕΦΕΣΗ ΚΑΤΑ ΕΟΦ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΕΟΦ:..η εκκαλούσα ζητά την εξαφάνιση της 11024/2019 οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 22ο), με την οποία απορρίφθηκε η από 3.11.2017 αγωγή της κατά του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.) και του Ελληνικού Δημοσίου. Με την αγωγή αυτή, η εκκαλούσα, μόνιμη υπάλληλος του Ε.Ο.Φ., ζήτησε να υποχρεωθούν τα εφεσίβλητα να της καταβάλουν νομιμοτόκως, το ποσό των 6.000 ευρώ και περαιτέρω, να αναγνωριστεί η εις ολόκληρον υποχρέωση αυτών να της καταβάλουν νομιμοτόκως, το ποσό των 30.588,17 ευρώ (συνολικά 36.588,17 ευρώ), ως αποζημίωση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106 και 105 του Εισ.Ν.ΑΚ.(....)Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν προαναφερθεί, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν στοιχειοθετείται ευθύνη των εφεσιβλήτων Ε.Ο.Φ. και Ελληνικού Δημοσίου, κατά τα άρθρα 106 και 105 του ΕισΝΑΚ, προς αποζημίωση της εκκαλούσας, δεδομένου ότι δεν συντρέχει η προβαλλόμενη από αυτήν παρανομία, της αντίθεσης δηλαδή της επίμαχης διάταξης του άρθρου 30 παρ. 1 του ν. 4024/2011 σε υπερκείμενους κανόνες δικαίου ή στο Σύνταγμα. Συνεπώς, ορθά απορρίφθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση η αγωγή της ως προς την κύρια βάση της. Ενόψει δε του ότι τα εφεσίβλητα κατά τα παραπάνω, δεν κατέστησαν πλουσιότερα σε βάρος της εκκαλούσας χωρίς νόμιμη αιτία, ορθά απορρίφθηκε και η επικουρική βάση της αγωγής της περί επιδίκασης των αιτούμενων ποσών με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, απορριπτομένου ως αβασίμου του αντίθετου λόγου έφεσης.Απορρίπτει την έφεση.
ΕΣ/Τμ.1/67/2014
Μη νόμιμη η καταβολή δαπανών για εκτός έδρας μετακίνηση για υπηρεσιακούς λόγους σε υπάλληλο του ΟΠΑΔ, καθόσον, κατά παράβαση του άρθρου 3 παρ. 3 του ν. 2685/1999, η ως άνω μετακίνηση που έγινε χωρίς προηγούμενη γραπτή εντολή ή απόφαση, εγκρίθηκε εκ των υστέρων με απόφαση του αρμοδίου προς τούτο οργάνου, που όμως εκδόθηκε μη νομίμως, μετά την πάροδο 10 ημερών (12.9.2013) από την ημερομηνία επιστροφής της ως άνω μετακινηθείσας υπαλλήλου στην έδρα της (30.7.2013).
ΝΣΚ/229/2016
Μη καταβολή δεδουλευμένων σε υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, των οποίων η υπαλληλική σχέση λύθηκε λόγω πλαστών τίτλων σπουδών.(...)Συμβασιούχοι προσληφθέντες βάσει αναληθών πιστοποιητικών περί των τίτλων εκπαίδευσής τους, απασχολήθηκαν υπό άκυρη σύμβαση εργασίας, λόγω παράβασης των σχετικών με τα προσόντα όρων της προκήρυξης. Για το διάστημα απασχόλησης η υπηρεσία α) δεν έχει συμβατική υποχρέωση να καταβάλει μισθούς και β) δεν έχει υποχρέωση να καταβάλει δεδουλευμένες αποδοχές ούτε από τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, εάν εκτιμήσει ως καταχρηστική τη σχετική αξίωσή τους (ομοφ.)