ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπ’ όψιν το μη ουσιώδες της διαπιστωθείσας παρατυπίας, ένεκα του τυπικού χαρακτήρα αυτής, αφού το έργο, όπως γίνεται δεκτό από την από ... τελική έκθεση πιστοποίησης, είναι πλήρως λειτουργικό και όλες οι άδειες για την νόμιμη λειτουργία του έχουν προσκομιστεί, καθώς και ότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι το ως άνω «τυπικό εύρημα» επέφερε ουσιώδη μεταβολή του φυσικού αντικειμένου του έργου ούτε ότι είχε επίπτωση επί του οικονομικού αντικειμένου αυτού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης εκδόθηκε κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και για το λόγο αυτό, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την εκκαλούσα, είναι ακυρωτέα, ως αντιβαίνουσα στην εν λόγω αρχή. Το αίτημα όμως της έντοκης επιστροφής του ποσού των 105.413,26 ευρώ, είναι απορριπτέο προεχόντως ενόψει του διαπλαστικού χαρακτήρα του εν προκειμένω κρινομένου ενδίκου βοηθήματος, καθώς με την έφεση αμφισβητείται μόνο η νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και επιδιώκεται η ακύρωσή της ή η μεταρρύθμισή της, ενώ η αναγνώριση ή καταψήφιση χρηματικού ποσού και μάλιστα εντόκως, επιδιώκεται με το ένδικο βοήθημα της αγωγής.Δέχεται την έφεση.Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.Ακυρώνει την 4513/1078/Β2/18.9.2017 απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Τομεακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.(...)	Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα στοιχεία, τα οποία προκύπτουν από την επισκόπηση της αναιρεσιβάλλομένης απόφασης, ήτοι ότι: α. εκδόθηκε απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Ηπείρου, με την οποία πιστοποιήθηκε η έναρξη της παραγωγικής λειτουργίας από 17.4.2008, β. ο αριθμός των θέσεων εργασίας και η παράταση για ολοκλήρωση της επένδυσης, τροποποιήθηκαν με αποφάσεις του αρμοδίου οργάνου, ήτοι του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, γ. όπως γίνεται δεκτό από το Τμήμα, υπήρξε πλημμελής αιτιολογία της απόφασης ένταξης του επενδυτικού προγράμματος, καταλήγει στο ότι ο τελικός δικαιούχος, ήτοι η Διεύθυνση Σχεδιασμού και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Ηπείρου, συντέλεσε εξαρχής στην παρατυπία, η οποία οδήγησε σε ολική δημοσιονομική διόρθωση και για τον λόγο αυτόν, υπό τις περιστάσεις της κρινόμενης υπόθεσης και εν όψει της διαπιστωθείσας παρατυπίας, με δεδομένο ότι από την αναιρεσιβαλλομένη προκύπτει ότι το έργο υλοποιήθηκε, ότι απασχολήθηκαν τρία άτομα και υπήρξαν κάποια έσοδα (παρ. 10.1 και 10.2 της παρούσας), το Δικαστήριο κρίνει ότι η ολοκληρωτική κατάργηση της ενωσιακής συνδρομής δεν συνιστά το ενδεδειγμένο και το μόνο κατάλληλο μέτρο, που μπορεί να εξασφαλίσει το αποτρεπτικό αποτέλεσμα που είναι αναγκαίο για τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και την αποτελεσματική προστασία των ενωσιακών και εθνικών κονδυλίων. Συνακόλουθα κρίνει ότι το επίδικο μέτρο υπερακοντίζει προδήλως τον επιδιωκόμενο σκοπό, αναδεικνυόμενο ως μη αναγκαίο ως εκ της προδήλου δυσαναλογίας του. Ως εκ τούτου το Δικαστήριο κρίνει ότι η ανάκτηση του συνολικού ποσού της επιχορήγησης είναι μη νόμιμη ως αντικείμενη στην αρχή της αναλογικότητας. 	παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, η οποία συντελέσθηκε με την επιβολή ολικής δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος της αναιρεσείουσας, πρέπει να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί η πληττόμενη απόφαση και να διαταχθεί η επιστροφή του καταβληθέντος παραβόλου στην αναιρεσείουσα.Μετά την αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης, η υπόθεση, η οποία δεν χρήζει διερεύνησης κατά το πραγματικό της μέρος, πρέπει να διακρατηθεί και να δικαστεί στην ουσία από την Ολομέλεια, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 176 παρ. 2 του ν. 4700/2020.Δοθέντος ότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω στην παρ. 28 της παρούσας, κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας επεβλήθη στην εκκαλούσα με την εκκαλούμενη απόφαση δημοσιονομική διόρθωση για το σύνολο της επιχορήγησης, πρέπει η έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή, για τους προεκτεθέντες στην παρ. 28 λόγους, να μεταρρυθμιστεί η απόφαση αυτή και να περιοριστεί το ύψος της δημοσιονομικής διόρθωσης σε εκατόν πενήντα τέσσερις χιλιάδες εξακόσια ογδόντα δύο ευρώ και εξακόσια εξήντα επτά λεπτά  (154.682,667), ήτοι στα δύο τρίτα της αρχικής δημοσιονομικής διόρθωσης. Περαιτέρω πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στην εκκαλούσα μέρους του κατατεθέντος παραβόλου, ανερχομένου σε χίλια πεντακόσια (1.500,00) ευρώ (άρθρο 310 παρ. 1 εδ. α΄ του ν. 4700/2020). Περαιτέρω, το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις, απαλλάσσει το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα (άρθρο 314 παρ. 3 εδ. β΄ του ν. 4700/2020).Για τους λόγους αυτούςΔέχεται την αίτηση αναίρεσης.Αναιρεί την 2299/2017 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου αναίρεσης στην αναιρεσείουσα.Διακρατεί και δικάζει την υπόθεση.Δέχεται εν μέρει την από 24.6.2010 (με ΑΒΔ 223/2010) έφεση.Μεταρρυθμίζει την 1076/0052/22.4.2010 απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Οικονομικών.Περιορίζει το ύψος της δημοσιονομικής διόρθωσης σε εκατόν πενήντα τέσσερις χιλιάδες εξακόσια ογδόντα δύο ευρώ και εξακόσια εξήντα επτά λεπτά  (154.682,667).

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ-ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος της εκκαλούσας, ποσού 5.047.789,84 ευρώ, που προέρχεται από τη χρηματοδότηση του Υποέργου 1 της πράξης «ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΟΔΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ-Β΄ ΦΑΣΗ/ΕΤΠΑ»(...)Προβάλλεται επίσης από την εκκαλούσα ότι δεν φέρει υπαιτιότητα ως προς τη διαπιστωθείσα παρατυπία, που συνίσταται στην κατά παράβαση των διατάξεων του ν. 3669/2008 ανάθεση στην «… ΑΕ» ως υποεργολάβου,  μέρους του έργου, χωρίς προηγούμενη έγκριση από την αναθέτουσα αρχή, και σε κάθε περίπτωση αυτή δεν ανάγεται στη σφαίρα ευθύνης της. Ως προς το πρώτο σκέλος του ο λόγος είναι απορριπτέος ως νομικά αβάσιμος καθ’ ότι σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη σκέψη 4 για την κατάφαση παρατυπίας δεν είναι απαραίτητη η συνδρομή πταίσματος του δικαιούχου και τούτο, διότι ο περιορισμός της δυνατότητας ανάκτησης της παρανόμως διατεθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής στις περιπτώσεις παρατυπιών διαπραχθεισών από υπαιτιότητα θα έθετε σε διακινδύνευση του κοινοτικούς πόρους, διευκολύνοντας τις παρατυπίες(....)Περαιτέρω, σε σχέση με τη σοβαρότητα της παρατυπίας λαμβάνεται υπ’ όψιν ιδίως ότι ούτε προκύπτει ούτε είχε τεθεί υπ’ όψιν της εκκαλούσας κάποιο στοιχείο από το οποίο να εκκινούν τυχόν υποψίες για ανάθεση της επίμαχης υπεργολαβίας. Η ίδια εξάλλου η φύση της έννομης σχέσης, μέσω της οποίας πραγματοποιήθηκε η ανάθεση ακόμα και στην περίπτωση που γίνει δεκτό ότι πρόκειται περί αφανούς εταιρείας, καθιστά δυσχερή τον έλεγχο, εξαιτίας του γεγονότος ότι η υπεργολάβος εταίρος δεν είχε εμφανή την παρουσία της προς τους τρίτους.  Ακόμα, για την εκτίμηση της φύσης της παρατυπίας συνεκτιμάται το γεγονός ότι η υπεργολαβία εξυπηρετεί κατ’ αρχήν το άνοιγμα του ανταγωνισμού και δεν επιβάλλονται περιορισμοί από το ενωσιακό δίκαιο. Με βάση τα προαναφερόμενα κρίνεται ότι κατά παραδοχή του προβαλλόμενου λόγου, το ύψος της δημοσιονομικής διόρθωσης πρέπει να περιοριστεί σε ποσοστό 2% επί του συνόλου των δηλωθεισών στην Ε.Ε. δαπανών, περιόδου από 1.7.2015 έως 30.6.2018, ύψους (20.191.159,34 ευρώ Χ 2%=) 403.823,19 ευρώ.Δέχεται εν μέρει την έφεση.

Δημοσιονομική διόρθωση.Ύδρευση Δήμου..ζητείται η ακύρωση της 54763/Α. Πλ. 5980/24.10.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης ..Με τα δεδομένα αυτά, λόγω της σοβαρότητας της διαπιστωθείσας παρατυπίας, νομίμως αιτιολογήθηκε από την άποψη τήρησης της αρχής της αναλογικότητας, η ανάκτηση του συνόλου της σχετικής χρηματοδότησης, κατ’ άρθρο 2 του Κανονισμού 448/2001 (πρβ. απόφ. Πρωτοδικείου της 9.9.2008, Τ-349/06, Τ-371/06, Τ-14/07, Τ-332/07, Γερμανία κατά Επιτροπής, σκ. 77, απόφ. του Γενικού Δικαστηρίου της 13.7.2011, Τ-81/09, «Ελληνική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής», σκ. 68, ΕΣ Ι Τμ. 1823/2017, 3719/2014). Εξάλλου, η ευθύνη της ΔΕΥΑ ...., σε βάρος της οποίας εξεδόθη η προσβαλλόμενη πράξη, προκύπτει από την ιδιότητά της ως οιονεί καθολικού οιονεί διαδόχου της ΔΕΥΑ .... δυνάμει του άρθρου 107 παρ. 1 του ν. 3852/2010, υπεισερχόμενη στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της τελευταίας (πρβλ. ΕΣ Ι Τμ. 1416/2017), ενώ, δεν ασκεί ουδεμία επιρροή η ύπαρξη ή μη υπαιτιότητάς της στην υλοποίηση του έργου, εφόσον, στο πλαίσιο των καθεστώτων ενίσχυσης, η δημοσιονομική διόρθωση αποτελεί διοικητικό μέτρο με αμιγώς αποκαταστατικό και όχι κυρωτικό χαρακτήρα και είναι ανεξάρτητη από τη συνδρομή πταίσματος εκ μέρους του τελικού δικαιούχου (Ε.Σ. Ι Τμ. 820/2018, 1994/2017, 1711, 1721, 1904/2016, ΔΕΕ της 18.11.1987, C-137/85, Maizena κ.λπ., σκ. 19-20). Επίσης, δεν νοείται απαλλαγή του τελικού αποδέκτη κοινοτικής ενίσχυσης αποκλειστικά και μόνο για λόγους προσωπικής επιείκειας που ανάγονται στην οικονομική αδυναμία επιστροφής του αναζητούμενου ποσού (πρβλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψεις 14-15), καθόσον, σε διαφορετική περίπτωση, θα αναιρείτο η ενιαία εφαρμογή και η πρακτική αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου (αποφ. Ι Τμ. Ε.Σ. 3368, 4992/2015, 1212, 2322, 2672/2014, πρβλ. Δ.Ε.Ε. C-290/91, Peter, αποφ. της 27ης Μαΐου 1993,  σκ. 8 και C-205/82 ως 215/82, Deutsche Milchkontor, απόφ. της 21ης Σεπτεμβρίου 1983,σκ. 17 και 19). Με τα δεδομένα αυτά, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα περί παραβάσεως της αρχής της αναλογικότητας, της επιείκειας καθώς και περί οικονομικής καταστροφής της ΔΕΥΑ .... από την υποχρέωση επιστροφής του υπέρογκου ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα.Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η έφεση να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 73 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013).

Δημοσιονομική διόρθωση...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, νόμιμα επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος του εκκαλούντος, καθόσον κατά τη συγχρηματοδότηση της ελεγχόμενης Πράξης προέκυψαν τόκοι από τη χορηγηθείσα στον ανάδοχο του έργου προκαταβολή, τα οποία συνιστούν έσοδα της Πράξης, κατά την έννοια του Κανόνα αριθ. 2 του παραρτήματος του Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1685/2000 και του Κανόνα αριθ. 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 448/2004, που μειώνουν το ποσό της προβλεπόμενης συγχρηματοδότησης, και δεδομένου ότι αυτή είχε ήδη καταβληθεί, όπως βεβαιώνεται με την έκθεση ελέγχου, νομίμως αναζητούνται με την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του εκκαλούντος. Με τον μοναδικό λόγο έφεσης, όπως συμπληρώνεται με το κατατεθέν υπόμνημα, το εκκαλούν προβάλλει ότι το επίμαχο ποσό έχει ήδη αφαιρεθεί από τις επιλέξιμες δαπάνες του έργου με την 7403/Φ.303.6/Α19/26.11.2007 πράξη της Ε.Υ.Δ. του Ε.Π. «Υγεία – Πρόνοια», με αποτέλεσμα με την προσβαλλόμενη απόφαση να επιδιώκεται η επιστροφή του για δεύτερη φορά. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, καθόσον με την ανωτέρω πράξη μειώθηκε ισόποσα ο προϋπολογισμός επιλέξιμων δαπανών της Πράξης, ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση αναζητείται η επιστροφή του αντίστοιχου ποσού, το οποίο καταβλήθηκε αχρεωστήτως, δεδομένου ότι το ποσό αυτό έπρεπε να έχει αφαιρεθεί από την χορηγηθείσα χρηματοδότηση. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι το εκκαλούν έχει ήδη επιστρέψει το ποσό αυτό. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού...Τέλος, το εκκαλούν προβάλλει ότι μη νομίμως με την προσβαλλομένη επιβάλλεται δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος της αιρετής, πλέον, Περιφέρειας, για παραλείψεις και σφάλματα της κρατικής υπηρεσίας ΔΕΚΕ .... Ο λόγος αυτός κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι οι συσταθείσες ως β΄ βαθμός Ο.Τ.Α. Περιφέρειες ασκούν τις μεταβιβασθείσες σε αυτές αρμοδιότητες και υπεισέρχονται σε δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από την άσκηση αυτών ως οιονεί καθολικοί διάδοχοι των πρώην κρατικών Περιφερειών (άρθρ. 3 παρ.1, 280 Ι, 186 και 282 του ν. 3852/2010 (Α΄87). Αλυσιτελώς δε προβάλλεται ότι το εκκαλούν δεν βαρύνεται με υπαιτιότητα για τις διαπιστωθείσες παρατυπίες, καθόσον η επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του τελικού δικαιούχου, ως αυτόθροη συνέπεια της διαπίστωσης ότι ορισμένες δαπάνες της υλοποιούμενης Πράξης δεν ήταν επιλέξιμες και δεν δικαιολογούν την καταβολή της συμμετοχής των διαρθρωτικών ταμείων, παραμένει αποκαταστατικού χαρακτήρα και δεν αποτελεί κύρωση. Ως εκ τούτου, η ανάκτηση δεν εξαρτάται από τη συνδρομή πταίσματος στο πρόσωπο του τελικού δικαιούχου, άλλως θα ετίθεντο σε διακινδύνευση οι κοινοτικοί πόροι, ενώ ούτε μόνη η τυχόν υλοποίηση της συγχρηματοδοτούμενης Πράξης αρκεί για τη διατήρηση της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής από τον τελικό δικαιούχο (Ι Τμ. 1005, 2114, 2287, 2299/2017, 1711, 1721, 1906/2016).Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή και να περιοριστεί ο επίδικος καταλογισμός στο ποσό των 117.749,45 ευρώ, μεταρρυθμιζομένης κατά τούτο της προσβαλλομένης.

Καταλογισμός ποσού...Κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 2 της ΚΥΑ 15954/(ΠΛΟ)559/8.9.2006, ήτοι κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, δεν του επιδόθηκε απόσπασμα έκθεσης ελέγχου, ούτε  πρόσκληση για να λάβει γνώση του περιεχομένου της και, ως εκ τούτου,  δεν έλαβε γνώση του σχετικού πορίσματος, ώστε να μπορέσει να εκθέσει τις αντιρρήσεις του. Ο λόγος ωστόσο αυτός, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, στο εκκαλούν κοινοποιήθηκαν (βλ. την 7925Ε/21.11.2013 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ευγενίας Καραγιάννη) και περιήλθαν αποδεδειγμένα σε γνώση του, αφενός η 11285/7.10.2013 απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, με την οποία τροποποιήθηκε, για δεύτερη (2η) φορά, η 7277/28.4.2009 απόφαση του ΓΓΕΤ, περί αποδοχής αποτελεσμάτων φυσικού και οικονομικού αντικειμένου του υποέργου ΕΝΤΕΡ 2004 και κρίθηκε ως μη επιλέξιμο και επιστρεπτέο το ήδη καταλογισθέν ποσό των 43.500,00 ευρώ, όπου ρητώς γίνεται αναφορά στην 6606/10.6.2013 έκθεση ελέγχου του ΣΕΕΔΔ (αριθμός έκθεσης 90/Α/2013), και αφετέρου το 11406/9.10.2013 έγγραφο της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Υποστήριξης Ερευνητικών Προγραμμάτων της Γ.Γ.Ε.Τ, με το οποίο γνωστοποιήθηκε στο εκκαλούν η ως άνω 11285/7.10.2013 τροποποιητική απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και η δυνατότητα υποβολής εκ μέρους του αντιρρήσεων, άλλως αποδοχής του πορίσματος της οικείας έκθεσης ελέγχου και επιστροφής του ανωτέρω ποσού. Περαιτέρω, η 6606/10.6.2013 έκθεση ελέγχου του ΣΕΕΔΔ (αριθμός έκθεσης 90/Α/2013) είχε επίσης κοινοποιηθεί στο εκκαλούν με τηλεομοιοτυπία (φαξ) στις 5.7.2013. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, έλαβε εγκαίρως γνώση της αιτίας του καταλογισμού και, ως εκ τούτου, η μη κοινοποίηση σε αυτό αποσπάσματος της ως άνω έκθεσης ελέγχου, δεν παρεμπόδισε ουσιωδώς το δικαίωμα του για την υποβολή αντιρρήσεων σε κατάλληλο χρόνο, ήτοι πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης. Εξάλλου, το εκκαλούν υπέβαλε, τελικώς, εκπροθέσμως, στην Γ.Γ.Ε.Τ τις 2626/3.2.2014 έγγραφες αντιρρήσεις του, με τις οποίες εξέθεσε τις απόψεις του επί της παρατυπίας, η οποία αποτέλεσε και την αιτίαση επιβολής του επίδικου καταλογισμού σε βάρος του, οι οποίες ορθώς απερρίφθησαν με την 3491/26.3.2014 απόφαση της ΓΓΕΤ με την αιτιολογία, μεταξύ άλλων, ότι έχουν ήδη εκδοθεί οι  10996/1.10.2013  και 774/13.1.2014 καταλογιστικές πράξεις.

Παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας..Δημοσιονομική διόρθωση..ζητείται η ακύρωση: α) της 997/15.4.2015 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, β) της έκθεσης οριστικών αποτελεσμάτων ελέγχου της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου, όπως επικυρώθηκε κατά την 630/20.1.2015 συνεδρίαση αυτής, γ) της έκθεσης προσωρινών αποτελεσμάτων ελέγχου του ελεγκτικού κλιμακίου της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου και δ) κάθε άλλης συναφούς πράξης. ..Με δεδομένα αυτά το Δικαστήριο κρίνει ότι η διαπιστωθείσα από τον διενεργηθέντα έλεγχο αδυναμία πιστοποίησης του φυσικού αντικειμένου, η οποία παρατίθεται και ως αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, προέκυψε από την αντικειμενική αδυναμία του εκκαλούντος να κοστολογήσει αναδρομικά τις υπηρεσίες του βάσει του νέου μοντέλου υπολογισμού κόστους των εν λόγω υπηρεσιών που εισήχθη με την Υ5β/Γ.Π.ΟΙΚ 50557/29.5.2013 υπουργική απόφαση, ήτοι σε μεταγενέστερο από την έναρξη της τυπικής ισχύος της εντάξεώς του στο Ε.Π. «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» χρόνο. Παρ’ όλα αυτά και ανεξαρτήτως της νομιμότητας της αναδρομικής εφαρμογής της ως άνω υπουργικής απόφασης, το εκκαλούν προέβη στην κατά δυνατόν προσαρμογή των απολογιστικών του στοιχείων στο νέο ως άνω σύστημα κοστολόγησης των υπηρεσιών του, η ορθότητα δε αυτής επιβεβαιώθηκε και από την εποπτεύουσα αυτό Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας κατά τον έλεγχο που διενεργήθηκε από τις υπηρεσίες της. Σε κάθε περίπτωση, η αποτύπωση των επισκέψεων των ωφελουμένων κατά τον τρόπο που δηλώθηκε στο Δελτίο Παρακολούθησης Προόδου Πράξης πραγματοποιήθηκε, όπως αποδείχθηκε, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Υπουργείου Υγείας, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή μία κατά το δυνατόν πλησιέστερη στο νέο σύστημα αποτίμηση των υπηρεσιών των χρηματοδοτούμενων φορέων και να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία αυτών, λαμβανομένης υπόψη της κρίσιμης κατάστασης της ελληνικής οικονομίας κατά το χρόνο εκείνο (2013). Με βάση αυτά και ανεξαρτήτως των αποκλίσεων που διαπίστωσε ο έλεγχος, προκύπτει ότι οι τελευταίες ήταν αναπόφευκτες ενόψει των περιστάσεων καθώς και ότι η αδυναμία πιστοποίησης του φυσικού αντικειμένου από τον έλεγχο δεν ήταν αποτέλεσμα διάπραξης παρατυπίας εκ μέρους του εκκαλούντος νομικού προσώπου αλλά εσωτερικής συστημικής αστοχίας του προγράμματος χρηματοδότησης, όπως αυτό εφαρμόστηκε. Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του εκκαλούντος κατ’ αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση, λόγω αδυναμίας του ελέγχου να προβεί σε ποσοτικοποίηση του διαπιστωθέντος ευρήματος, δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, καθόσον, όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν στοιχειοθετείται εν προκειμένω παρατυπία του εκκαλούντος, ο οποίος σε κάθε περίπτωση ενήργησε σε συμμόρφωση με τις οδηγίες της εποπτεύουσας διοικητικής αρχής, οι οποίες υπαγορεύθηκαν για την ομαλή μετάβαση των φορέων στο νέο σύστημα κοστολόγησης των υπηρεσιών τους. Υπό το πρίσμα δε αυτό, συντρέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση λόγος απαλλαγής του εκκαλούντος από την επιβληθείσα σε βάρος του δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση σύμφωνα με τη γενική αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης με το περιεχόμενο που εκτέθηκε στη σκέψη με στοιχ. ΙΙ.Α.5., κατά παραδοχή του προβαλλόμενου λόγου έφεσης, καθόσον συντρέχουν εν προκειμένω όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής της.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση και να αποδοθεί στο εκκαλούν το κατατεθέν παράβολο της έφεσης στο σύνολό του (βλ. το άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο - ν. 4129/2013, Α΄ 52). Το δε Δημόσιο πρέπει να απαλλαγεί, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, από τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα εν προκειμένω (βλ. το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει μετά το ν. 3472/2006, Α΄ 135) διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ (...) Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς να προκύπτει το μεν ότι έχει κοινοποιηθεί στο εκκαλούν σωματείο η από 14.10.2015 πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ, στην οποία και στηρίζεται η επιβολή της ένδικης δημοσιονομικής διόρθωσης - ανάκτησης, το δε ότι δεν του έχει παρασχεθεί η δυνατότητα να εκφράσει, μέσα σε εύλογη προθεσμία, αποτελεσματικά τις απόψεις και αντιρρήσεις του ως προς τις αποδιδόμενες σε αυτό παραβάσεις. Και τούτο, καθόσον στα στοιχεία της δικογραφίας δεν περιλαμβάνεται αποδεικτικό κοινοποίησης της έκθεσης ελέγχου, ούτε κλήση αυτού προς υποβολή αντιρρήσεων ή, έστω, κάποιο έγγραφο, με το οποίο να διατυπώνει τις απόψεις του σε οιαδήποτε από τις εμπλεκόμενες αρχές.(...)Περαιτέρω, το Δικαστήριο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι, υπό τις περιστάσεις της επίδικης υπόθεσης, εθίγη ουσιωδώς το δικαίωμα άμυνας και προηγούμενης ακρόασης του εκκαλούντος Σωματείου, καθόσον αυτό στερήθηκε της δυνατότητας να προβάλει στον κατάλληλο χρόνο ισχυρισμούς, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κρίση του εκδόσαντος την ένδικη ανάκτηση οργάνου. Για τους λόγους αυτούς Δέχεται την έφεση.  

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ:Παρά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της προμηθεύτριας εταιρίας και την παράδοση του εμπορεύματος, το πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση δεν προέβη σε κάποια καταβολή ως προς τα επίδικα παραστατικά. Έτσι, η κυρίως παρεμβαίνουσα τραπεζική εταιρία, ως εκδοχέας, που ανήγγειλε νόμιμα τις εκχωρήσεις των απαιτήσεων των ανωτέρω τιμολογίων στο πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση νοσοκομείο, συνολικού ύψους 14.970,63 ευρώ, κατέστη αποκλειστικός δικαιούχος των εκχωρηθεισών αυτών απαιτήσεων. Ο λόγος έφεσης, με το οποίο το εκκαλούν νοσοκομείο προβάλλει την ένσταση της ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποίησης, ισχυριζόμενο ότι η κυρίως παρεμβαίνουσα τραπεζική εταιρία δεν τήρησε τα όσα ορίζονται στη διάταξη του άρθρου 95 Ν 2362/1995 για την αναγγελία της εκχώρησης, κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος, αφού η προηγούμενη διάταξη εφαρμόζεται μόνο για εκχωρήσεις απαιτήσεων κατά του Δημοσίου και όχι κατά νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, όπως είναι το εκκαλούν, όπου εφαρμοστέα είναι η διάταξη του άρθρου 53 ΝΔ 496/1974. Συνεπώς, πρέπει, η κύρια παρέμβαση να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί το πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση νοσοκομείο και ήδη εκκαλούν να καταβάλει στην κυρίως παρεμβαίνουσα και ήδη εφεσίβλητη το ποσό των 14.970,63 ευρώ, με το νόμιμο τόκο