Δεδομένου ότι από τις διατάξεις που ρυθμίζουν τη λειτουργία των ΚΕΠ και του άρθρου 6 του ν.2527/1997, δεν καθορίζονται τα προσόντα πρόσληψης των συμβασιούχων έργου, στοιχειοθετείται διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε φορέα να καθορίσει το κανονιστικό πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής των ως άνω συμβασιούχων, αλλά και υποχρέωσή του, στη συνέχεια για πιστή εφαρμογή του. Μη νόμιμη η πρόσληψη προσώπου με σύμβαση έργου (άρθρο 6 του ν.2527/1997) σε ΚΕΠ Δήμου, καθόσον δεν κατείχε τον απαιτούμενο από την ανακοίνωση του Δήμου τίτλο σπουδών και περαιτέρω ελήφθησαν υπόψη κριτήρια που δεν περιέχονταν σ’ αυτή.

ΑΠΟΔΟΧΕΣ: Νόμιμη η καταβολή αποδοχών σε υπάλληλο που μετατάχθηκε από δημοτικό νομικό πρόσωπο Δήμου σε δημοτικό νομικό πρόσωπο άλλου Δήμου, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 30 του Ν. 4223/2013 (ΦΕΚ Α΄ 287/2013), καθόσον τα ανωτέρω δημοτικά ν.π.δ.δ. αποτελούν φορείς υποδοχής και προέλευσης υπαγόμενους στο πεδίο εφαρμογής των ανωτέρω διατάξεων.

ΠΟΛ 1005/31.12.2013-ΦΕΚ 19Β/2014) Απόδοση Αριθμού Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.) σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, το οποίο πραγματοποιεί οποιαδήποτε οικονομική συναλλαγή με τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, τα πιστωτικά ιδρύματα και τα ιδρύματα πληρωμών της ημεδαπής.

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟΤΗΤΑ:Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβής από δημοτικό νομικό πρόσωπο σε ανώνυμη εταιρεία, για την παροχή υπηρεσίας «συντήρηση υποστήριξη και αναβάθμιση των εφαρμογών του λογισμικού του …» σε εκτέλεση σύμβασης, καθόσον μη νομίμως προσδόθηκε αναδρομική ισχύς στη ανωτέρω σύμβαση, διότι, ενώ η διάρκειά της ρητά καθορίστηκε για το χρονικό διάστημα από 1.1.2014 έως 31.12.2014, αυτή καταρτίστηκε στις 22.12.2014, δηλαδή οκτώ ημέρες πριν τη λήξη της και επιπλέον μη νομίμως κοστολογήθηκαν οι ανωτέρω υπηρεσίες για ετήσια διάρκεια, αν και θα μπορούσαν να παρασχεθούν επιτρεπτώς, βάσει της οικείας σύμβασης, μόνο μετά την υπογραφή της και έως τη λήξη της, δηλαδή για χρονικό διάστημα οκτώ ημερών.

Καταβολή αμοιβής στο φερόμενο ως δικαιούχο αυτού ιατρό .... για την παροχή, κατόπιν σύναψης σχετικής σύμβασης, υπηρεσιών ιατρού εργασίας (...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη (ΙΙ) της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι νομίμως ο Δήμος ...... ανέθεσε με την από 11.7.2013 σύμβαση την παροχή υπηρεσιών ιατρού εργασίας στον ως άνω ιατρό καθόσον, μετά την έναρξη ισχύος του άρθρου 12 παρ. 10 του ν. 4071/2012, παρέχεται η δυνατότητα ανάθεσης από Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού υπηρεσιών ιατρού εργασίας σε νομικό πρόσωπο με σύναψη σύμβασης παροχής υπηρεσιών, κατά τις διατάξεις των άρθρων 209 και 273 του Κ.Δ.Κ., η δυνατότητα δε αυτή ισχύει εναλλακτικά με αυτήν της ανάθεσης των εν λόγω καθηκόντων με σύναψη σύμβασης μίσθωσης έργου κατ’ άρθρο 6 του ν. 2527/1997. Παρίσταται δε αιτιολογημένη η ανάθεση 400 ωρών ετησίως, καθώς υπολογίστηκε, κατά προσέγγιση, ο μέγιστος δυνατός χρόνος απασχόλησης του ιατρού, ενώ, επιπροσθέτως, οι μεν διατάξεις του άρθρ. 21 του ν. 3850/2010 καθορίζουν τις ελάχιστες ώρες απασχόλησης ιατρού εργασίας ανά εργαζόμενο και ειδικότητα, η δε πληρωμή της αμοιβής του ιατρού διενεργείται, σύμφωνα με την ως άνω σύμβαση, αλλά και τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν το κρίσιμο χρηματικό ένταλμα, απολογιστικά, έναντι των ωρών που πράγματι παρείχε τις συγκεκριμένες υπηρεσίες, χωρίς να προκύπτει με τον τρόπο αυτό υπέρμετρη δημοσιονομική επιβάρυνση του Δήμου.

Πρόσληψη συμβασιούχων έργου.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, δεν προκύπτει ότι τηρήθηκε η προβλεπόμενη στο άρθρο 6 του ν. 2527/1997 διαδικασία, δεδομένου ότι η 19614/28.12.2011 (…) απόφαση του γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης, με την οποία εγκρίθηκε η πρόσληψη των φερόμενων ως δικαιούχων με σύμβαση μίσθωσης έργου, δεν διαλαμβάνει στο σώμα της την απαιτούμενη από τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 αιτιολογία. Ειδικότερα, η απόφαση αυτή δεν αναφέρει το απαιτούμενο για την εκτέλεση του έργου ακριβές χρονικό διάστημα, τα συνολικά ποσά αμοιβών των αναδόχων, το ότι το έργο δεν ανάγεται στον κύκλο των συνήθων καθηκόντων των υπαλλήλων του οικείου φορέα και τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να εκτελεστεί αυτό από υπαλλήλους του φορέα αυτού. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η απόφαση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει σαφή και ειδική αιτιολογία, η οποία επιβάλλεται από το Νόμο, και, συνεπώς, πρέπει να υπάρχει, έστω και συνοπτικά, στο σώμα της, δυνάμενη μόνο να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, και όχι να αναπληρώνεται από αυτά, ενώ παράλειψη της αιτιολογίας αυτής συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας και καθιστά την απόφαση νομικώς πλημμελή

Συμβασιούχοι – Ασφαλιστικά μέτρα – «Προσωρινό δεδικασμένο» – Υποχρέωση αποδοχής από το Δημόσιο της παροχής από αυτούς εξαρτημένης εργασίας – Τρόπος πληρωμής αυτών. Α. Ενόψει του προσωρινού δεδικασμένου, που απορρέει από τις υπ’ αριθμ. 10600/2011 και 5075/2012 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), το Ελλ. Δημόσιο υποχρεούται να αποδέχεται προσωρινά τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες των αιτούντων- συμβασιούχων μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας κυρίας αγωγής αυτών, υπό τον όρο ότι θα τηρηθούν οι προϋποθέσεις, που ορίζουν: α) η παράγραφος 2 του άρθρου 672Α του Κ.Πολ.Δικ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 105 παρ.4 του ν. 4172/2013 και β) η μεταβατική διάταξη του άρθρου 106 παρ.1 του άνω ν. 4172/2013 και Β. Εφόσον το αντικείμενο του έργου για το οποίο προσελήφθησαν έχει ήδη ολοκληρωθεί, αυτοί δικαιούνται τις αποδοχές που λαμβάνει το αντίστοιχο προσωπικό που παρέχει στο Δημόσιο υπηρεσίες στο πλαίσιο έγκυρης σύμβασης εξαρτημένης εργασίας (και όχι έργου) με τα ίδια επαγγελματικά προσόντα. (ομοφ.)

Ανάθεση έναντι αμοιβής σε τρίτο ιδιώτη ή νομικό πρόσωπο, είναι επιτρεπτή μόνον όταν αφορά ιδιαίτερα σοβαρές ή ειδικής φύσεως υποθέσεις, που το συμφέρον του νομικού προσώπου επιβάλλει να ανατεθούν σε τρίτους με εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία, προσόντα τα οποία, αποδεδειγμένα, δεν διαθέτει, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση το προσωπικό που ήδη υπηρετεί

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΠΑ-ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ-ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ (...)Εξάλλου, το διοικητικό εφετείο απέρριψε το λόγο έφεσης ότι η έκθεση επίδοσης δεν περιείχε σαφή προσδιορισμό του επιδοθέντος εγγράφου, με το σκεπτικό ότι ανέφερε τον αριθμό του, την εκδούσα αρχή, το νομικό πρόσωπο στο οποίο αφορά, δεν ασκεί δε επιρροή το ότι δεν ανέφερε την ημερομηνία έκδοσής του, αφού από το όλο περιεχόμενο της έκθεσης προέκυπτε ποιο ήταν το επιδοθέν έγγραφο. Όπως προκύπτει από το παρατιθέμενο στην αναιρεσιβαλλόμενη περιεχόμενο του αποδεικτικού, αναγράφεται ο αριθμός της ένδικης πράξης, η αρχή που την εξέδωσε και το νομικό πρόσωπο στο οποίο αφορά. Με τα δεδομένα αυτά, δεν καταλείπεται αμφιβολία ως προς το έγγραφο που επιδόθηκε και, συνεπώς, η έκθεση επίδοσης περιέχει σαφή προσδιορισμό της, όπως ορίζει το άρθρο 67 παρ. 1 του Κ.Φ.Δ. και πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα σχετικά με τη μη αναγραφή χρονολογίας έκδοσης και τη μη απάντηση του ισχυρισμού περί μη αναγραφής του είδους του επιδοθέντος εγγράφου ... Τέλος, το διοικητικό εφετείο απέρριψε το λόγο έφεσης ότι η έκθεση επίδοσης δεν ανέφερε και τα «επιστρεφόμενα δικαιολογητικά», με το σκεπτικό ότι η επιστροφή τους δεν ήταν στοιχείο του κύρους της επίδοσης (συμπλήρωσε δε ότι αυτά είχαν πράγματι επιστραφεί στην αναιρεσείουσα, η οποία είχε λάβει γνώση και της ένδικης πράξης από τις 29-4-1999, ημερομηνία σύνταξης του κατ’ αυτής εγγράφου της που παρελήφθη από το Υπ. Οικονομικών στις 21-5-1999). Για την εγκυρότητα της επίδοσης της ένδικης πράξης δεν απαιτούνταν και η κοινοποίηση των επιστρεφόμενων δικαιολογητικών. Συνεπώς, η κρίση του δικάσαντος εφετείου είναι νόμιμη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Δια ταύτα Απορρίπτει την αίτηση.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΠΑ-ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ-ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ (...)Εξάλλου, το διοικητικό εφετείο απέρριψε το λόγο έφεσης ότι η έκθεση επίδοσης δεν περιείχε σαφή προσδιορισμό του επιδοθέντος εγγράφου, με το σκεπτικό ότι ανέφερε τον αριθμό του, την εκδούσα αρχή, το νομικό πρόσωπο στο οποίο αφορά, δεν ασκεί δε επιρροή το ότι δεν ανέφερε την ημερομηνία έκδοσής του, αφού από το όλο περιεχόμενο της έκθεσης προέκυπτε ποιο ήταν το επιδοθέν έγγραφο. Όπως προκύπτει από το παρατιθέμενο στην αναιρεσιβαλλόμενη περιεχόμενο του αποδεικτικού, αναγράφεται ο αριθμός της ένδικης πράξης, η αρχή που την εξέδωσε και το νομικό πρόσωπο στο οποίο αφορά. Με τα δεδομένα αυτά, δεν καταλείπεται αμφιβολία ως προς το έγγραφο που επιδόθηκε και, συνεπώς, η έκθεση επίδοσης περιέχει σαφή προσδιορισμό της, όπως ορίζει το άρθρο 67 παρ. 1 του Κ.Φ.Δ. και πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα σχετικά με τη μη αναγραφή χρονολογίας έκδοσης και τη μη απάντηση του ισχυρισμού περί μη αναγραφής του είδους του επιδοθέντος εγγράφου .... Τέλος, το διοικητικό εφετείο απέρριψε το λόγο έφεσης ότι η έκθεση επίδοσης δεν ανέφερε και τα «επιστρεφόμενα δικαιολογητικά», με το σκεπτικό ότι η επιστροφή τους δεν ήταν στοιχείο του κύρους της επίδοσης (συμπλήρωσε δε ότι αυτά είχαν πράγματι επιστραφεί στην αναιρεσείουσα, η οποία είχε λάβει γνώση και της ένδικης πράξης από τις 29-4-1999, ημερομηνία σύνταξης του κατ’ αυτής εγγράφου της που παρελήφθη από το Υπ. Οικονομικών στις 21-5-1999). Για την εγκυρότητα της επίδοσης της ένδικης πράξης δεν απαιτούνταν και η κοινοποίηση των επιστρεφόμενων δικαιολογητικών. Συνεπώς, η κρίση του δικάσαντος εφετείου είναι νόμιμη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Δια ταύτα Απορρίπτει την αίτηση.