Στο άρθρο 15 του ν. 2362/1995 «Περί Δημοσίου Λογιστικού» (ΦΕΚ Α΄ 247) ορίζονται τα εξής: «1. Πίστωση είναι το ποσό που αναγράφεται στον Προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση συγκεκριμένης δαπάνης, όπως αυτή προσδιορίζεται στο πλέον αναλυτικό επίπεδο της ταξινόμησης των δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού. 2. Οι πιστώσεις του Προϋπολογισμού χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την αντιμετώπιση των δαπανών του φορέα της Κεντρικής Διοίκησης για τις οποίες προβλέφθηκαν (αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων)». Με τις διατάξεις αυτές καθιερώνεται η αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων, σύμφωνα με την οποία κάθε πίστωση πρέπει να διατίθεται αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό για τον οποίο ψηφίσθηκε στον οικείο προϋπολογισμό. Όταν μεταξύ του σκοπού της πίστωσης, όπως αυτός εξειδικεύεται με την περιγραφική διατύπωση του τίτλου του οικείου ΚΑΕ (Κωδικού Αριθμού Εξόδων) και του περιεχομένου της δαπάνης που πρόκειται να πραγματοποιηθεί δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία, τότε η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να καταλογισθεί σε βάρος της συγκεκριμένης αυτής πίστωσης, τυχόν δε υπαγωγή της σε αυτή, παρά την έλλειψη της ως άνω αντιστοιχίας, ισοδυναμεί με έλλειψη πίστωσης, η οποία συνεπάγεται την παρεμπόδιση πραγματοποίησης της δαπάνης. Συνεπώς, τυχόν πληρωμή δαπάνης με επιβάρυνση των πιστώσεων όχι του οικείου αλλά διάφορου ΚΑΕ δεν είναι νόμιμη (βλ. σχετ. πράξεις IV Τμ ΕλΣυν 48/1997, 94/1999, 94/2000).

ΕΡΓΑΣΙΕΣ – ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο σε ιδιωτική εταιρεία για την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας λιμένα, δυνάμει σύμβασης, καθόσον αντικείμενο της σύμβασης ήταν η παροχή υπηρεσιών φύλαξης του λιμένα και όχι η προμήθεια και τοποθέτηση παγίου εξοπλισμού και υποδομών ασφαλείας. Δεδομένου δε, ότι δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία μεταξύ του ως άνω σκοπού της πίστωσης που ενεγράφη στον προϋπολογισμό του Δ.Λ.Τ. και του περιεχομένου της ερειδομένης στην ανωτέρω σύμβαση δαπάνης, ανεπιτρέπτως αυτή βαρύνει τον προαναφερθέντα Κ.Α.Ε.

Μη νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης πρόσθετων εφημεριών σε ιατρικό προσωπικό, καθόσον κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 21 του ν. 2362/1995 (ΦΕΚ Α΄ 247/1995) και 2 παρ. 2 του π.δ. 113/2010 (ΦΕΚ Α΄ 194/2010) η δέσμευση της σχετικής πίστωσης πραγματοποιήθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο της πραγματοποίησης των δαπανών.

ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΗΝ ΕΣ/ΤΜ.1/3/2015

 

 

Με τις διατάξεις αυτές ( Ν.2362/1995) καθιερώνεται η αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων, σύμφωνα με την οποία κάθε πίστωση πρέπει να διατίθεται αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό για τον οποίο ψηφίσθηκε στον οικείο προϋπολογισμό. Η ταξινόμηση των πιστώσεων γίνεται κατά κεφάλαιο και άρθρο, που συνιστούν τους κωδικούς αριθμούς εξόδου (Κ.Α.Ε.). Όταν μεταξύ του σκοπού της πίστωσης, όπως αυτός εξειδικεύεται με την περιγραφική διατύπωση του τίτλου του οικείου κωδικού αριθμού (Κ.Α.Ε.) και του περιεχομένου της δαπάνης, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί, δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία, τότε η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να καταλογισθεί σε βάρος της συγκεκριμένης αυτής πίστωσης, τυχόν δε υπαγωγή της σ’ αυτή, παρά την έλλειψη της ως άνω αντιστοιχίας, ισοδυναμεί με έλλειψη πίστωσης, η οποία συνεπάγεται την παρεμπόδιση πραγματοποίησης της δαπάνης. Συνεπώς, τυχόν πληρωμή δαπάνης με επιβάρυνση των πιστώσεων όχι του οικείου, αλλά διαφόρου Κ.Α.Ε., δεν είναι νόμιμη (βλ. Ελ.Συν. ΙV Τμ. πράξ. 21/2010, 119/2009, 138/2008, 49/2004, 94/2002, VII Τμ. πραξ. 408, 359/2009, 232/2008, 2661/2006).

Με τις διατάξεις αυτές καθιερώνεται η γενική δημοσιονομική αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων, που άλλωστε διατρέχει και το δημόσιο λογιστικό, όπως και το λογιστικό των λοιπών ν.π.δ.δ. (άρθρα 5, 15 ν. 2362/1995 και 3, 9 ν.δ/τος 496/1974), σύμφωνα με την οποία η πίστωση που εγγράφεται σε κάθε κωδικό αριθμό εξόδων του προϋπολογισμού διατίθεται αποκλειστικά και μόνο για την αντιμετώπιση των δαπανών εκείνων που κατονομάζονται και περιγράφονται στον κωδικό αυτό αριθμό. Όταν μεταξύ του σκοπού της πίστωσης που καθορίζεται με τον προϋπολογισμό, όπως ο σκοπός αυτός εξειδικεύεται με την περιγραφική διατύπωση (κατονομασία) του τίτλου του οικείου κωδικαρίθμου, και του περιεχομένου της δαπάνης, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί, δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία, τότε η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να βαρύνει τη συγκεκριμένη πίστωση, ενώ τυχόν υπαγωγή της σε αυτή, παρά την έλλειψη της ως άνω αντιστοιχίας, ισοδυναμεί με έλλειψη πίστωσης και αποτελεί λόγο διακωλυτικό της πληρωμής της δαπάνης (βλ. Πράξεις 42, 145, 164, 263/2006, 173/2007 VII Τμ., 15/2004 Ι Τμ., 94/2002 IV Τμ. Ελ. Συν. κ.ά.).

Περί Κώδικος Δημοσίου Λογιστικού.(Καταργήθηκε με το Ν. 2362/1995, ΦΕΚ-247 Α'.)

ΕΡΓΑΣΙΕΣ-ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι ενώ αφορά σε εργασίες επισκευής δημοτικού σχολικού λεωφορείου και συγκεκριμένα σε αλλαγή του υφάσματος των καθισμάτων, των βραχιόνων αυτών και των ζωνών ασφαλείας και επισκευή των διαδρόμων και των σκαλιών, κατά παράβαση της αρχής       της ειδικότητας των πιστώσεων αυτή βάρυνε την πίστωση που ενεγράφη       στον προϋπολογισμό του Δήμου έτους 2014 με Κ.Α.Ε. 15.7132.0006 και αφορούσε στην μετατροπή λεωφορείου για μεταφορά μαθητών, δηλαδή στην εξυπαρχής διαμόρφωση ενός (απλού) λεωφορείου σε σχολικό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία μεταξύ του σκοπού της πίστωσης      και της δαπάνης που τελικά πραγματοποιήθηκε, όπως άλλωστε συνομολογεί και ο Δήμος .... στο απαντητικό έγγραφό του

ΑΝΑΛΗΨΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ:Μη νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης σε υπαλλήλους Περιφερειακού Υποκαταστήματος ασφαλιστικού ιδρύματος για τη συμμετοχή τους στα κλιμάκια εργασίας, ανακεφαλαίωσης χρόνου ασφάλισης και απονομής και πληρωμής συντάξεων, καθόσον, τόσο η μεταφορά της αναγκαίας πίστωσης από την Κεντρική διοίκηση του Ιδρύματος στο Περιφερειακό Υποκατάστημά του όσο και η έκδοση από το τελευταίο της απόφασης ανάληψης της σχετικής υποχρέωσης, με την οποία δεσμεύθηκε η αντίστοιχη πίστωση, διενεργήθηκαν, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 21 του ν. 2362/1995 (ΦΕΚ Α’  247/1995) και της παρ. 2 του άρθρου 2 του π.δ/τος 113/2010 (ΦΕΚ Α΄ 194/22.11.2010, διορθ. σφαλμ. ΦΕΚ Α΄ 209/10.12.2010), σε χρόνο μεταγενέστερο της πραγματοποίησης των επίμαχων εργασιών.(συγγνωστή πλάνη)

Μη κανονική η καταβολή οδοιπορικών εξόδων σε Επίκουρο Καθηγητή Πανεπιστημίου, για μετακίνησή του στο πλαίσιο της χορηγηθείσας σε αυτόν εκπαιδευτικής άδειας, καθόσον, κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 21 του ν. 2362/1995 και 2 παρ. 2 του π.δ. 113/2010 η δέσμευση της σχετικής πίστωσης πραγματοποιήθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο της πραγματοποίησης της δαπάνης.

Παραγραφή απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Διακοπή ή μη της παραγραφής με την υποβολή αίτησης για την πληρωμή της απαίτησης.(...)Οι απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 9250/2008 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έχουν υποπέσει στην προβλεπόμενη από την ισχύουσα κατά τον χρόνο γέννησης αυτών διάταξη του άρθρου 90 παρ. 6 του ν. 2362/1995 πενταετή παραγραφή, η οποία δεν διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Η πενταετής παραγραφή των απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 6229/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και δεν είχε συμπληρωθεί κατά τον χρόνο υποβολής του ερωτήματος (ομόφωνα).