Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από Νοσοκομείο σε δικηγόρο για τη δικαστική εκπροσώπησή του ενώπιον Διοικητικού Πρωτοδικείου, καθόσον κατά παράβαση της αρχής της ειδικότητας των πιστώσεων, δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία μεταξύ αυτής (δαπάνης) και της πίστωσης που ενεγράφη στον προϋπολογισμό του Νοσοκομείου (άρθρο 5 παρ. 3 του ν. 2362/1995, ΦΕΚ Α΄ 247/1995).

ΕΡΓΑΣΙΕΣ – ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο σε ιδιωτική εταιρεία για την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας λιμένα, δυνάμει σύμβασης, καθόσον αντικείμενο της σύμβασης ήταν η παροχή υπηρεσιών φύλαξης του λιμένα και όχι η προμήθεια και τοποθέτηση παγίου εξοπλισμού και υποδομών ασφαλείας. Δεδομένου δε, ότι δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία μεταξύ του ως άνω σκοπού της πίστωσης που ενεγράφη στον προϋπολογισμό του Δ.Λ.Τ. και του περιεχομένου της ερειδομένης στην ανωτέρω σύμβαση δαπάνης, ανεπιτρέπτως αυτή βαρύνει τον προαναφερθέντα Κ.Α.Ε.

Προδιαγραφές ζωνών ασφαλείας, καθισμάτων και αγκυρώσεων ζωνών - καθισμάτων σε σχολικά λεωφορεία και διατάξεις μεταφοράς μαθητών.

241846/2021 ΦΕΚ: 4204/B/10.09.2021.Τροποποίηση - συμπλήρωση διατάξεων της υπ’ αριθ. 17910/1225/23.07.2014 απόφασης του Υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Προδιαγραφές ζωνών ασφαλείας, καθισμάτων και αγκυρώσεων ζωνών - καθισμάτων σε σχολικά λεωφορεία και διατάξεις μεταφοράς μαθητών» (Β΄ 2129).

Όροι και προϋποθέσεις για τη θέση σε κυκλοφορία Λεωφορείου Αστικού Τύπου χωρίς Οδηγό.  

Προμήθεια ανταλλακτικών ειδών(...)  Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο από την Επίτροπο λόγο διαφωνίας, η ελεγχόμενη δαπάνη, κατά παράβαση της αρχής της ειδικότητας των πιστώσεων, βάρυνε τον Κ.Α.Ε. 1899 «Διάφορες προμήθειες που δεν κατονομάζονται ειδικά», αντί του ορθού Κ.Α.Ε. 1439 «Λοιπές προμήθειες ειδών συντήρησης και επισκευής μηχανικού και λοιπού εξοπλισμού», ο οποίος αντιστοιχεί ειδικώς στο αντικείμενο της επίμαχης δαπάνης. Το Κλιμάκιο, ωστόσο, συνεκτιμώντας ότι α. η επισκευή της προαναφερθείσας μονάδας UPS ήταν αναγκαία και κατεπείγουσα για τη διασφάλιση της αδιάλειπτης παροχής ρεύματος προς τους ασθενείς και τον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό του Νοσοκομείου και β. ο ως άνω Κ.Α.Ε., ο οποίος καταλαμβάνει, κατά την περιγραφική διατύπωση του τίτλου του, κάθε μη κατονομαζόμενη ειδικώς προμήθεια, ναι μεν μη νομίμως επιβαρύνθηκε με την υπό κρίση προμήθεια, για την οποία προβλέπεται, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, ειδική πίστωση, πλην, όμως, παρουσιάζει εννοιολογική συνάφεια με την εν λόγω δαπάνη, κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Νοσοκομείου ενήργησαν συγγνωστώς και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων.

Προμήθεια λεωφορείου:Με τα δεδομένα αυτά η νομιμότητα της δαπάνης προς πληρωμή της οποίας εκδόθηκε το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δεν επλήγη λόγω μη εγκρίσεως από αρμόδιο όργανο συγκοινωνιακής γραμμής την οποία θα εξυπηρετούσε η χρήση του υλικού αντικειμένου της υπό κρίση προμήθειας. Τούτο, διότι δεν ορίζεται              από το νόμο, ως απαραίτητη προϋπόθεση της νομιμότητας της λήψης απόφασης περί αγοράς λεωφορείου από δήμο η προϋφιστάμενη αυτής έγκριση από το αρμόδιο όργανο της Περιφέρειας συγκεκριμένης συγκοινωνιακής γραμμής,           ενώ συνιστά στοιχείο λειτουργικότητας της οικείας δαπάνης η δυνατότητα διεξαγωγής μεταφορικού έργου από Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, η οποία προβλέπεται από το οικείο νομοθετικό πλαίσιο, στο οποίο περιλαμβάνεται όχι μόνο η λειτουργία γραμμής, αλλά και η αναφερόμενη, στην 106/2017 απόφαση του Δ.Σ. Πόρου, μεταφορά ηλικιωμένων και Α.Μ.Ε.Α.. Διάφορα της λειτουργικότητας της υπό κρίση προμήθειας και της νομιμότητας της ελεγχόμενης δαπάνης ζητήματα συνιστούν η νομιμότητα της τροποποίησης των προσδιορισθέντων, με πράξεις του τότε αρμόδιου Νομάρχη, όρων συγκοινωνίας και η νομιμότητα της διάθεσης του εν λόγω οχήματος για τη εκτέλεση συγκοινωνιακού έργου επί συγκεκριμένης γραμμής, η οποία, άλλωστε, δεν περιελήφθη ως αιτιολογία στην απόφαση αγοράς του λεωφορείου. Περαιτέρω, η αγορά του εν λόγω λεωφορείου (όπως και η θέση του σε κυκλοφορία) έτυχε εγκρίσεως από το Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης (πρβλ. Ε.Σ. Πράξεις VII Τμ. 33/2012, Κ.Π.Ε.Δ. VII Τμ. 345/2016), ενώ έλαβε χώρα έκδοση και της προβλεπόμενης, από την παρ. 1 του άρθρου 83 του Κ.Δ.Κ., ως προϋπόθεση της δυνατότητας των δήμων να ασκούν συγκοινωνιακό έργο για την εξυπηρέτηση της μετακίνησης των κατοίκων της περιφέρειάς τους, πράξη του αρμοδίου οργάνου της Περιφέρειας, με την οποία διαπιστώθηκε η μη εξυπηρέτηση του διαγραφόμενου, στη σχετικώς εκπονηθείσα μελέτη, συγκοινωνιακού έργου στην περιοχή της Σφαιρίας.

Προμήθεια καλλιτεχνικών έργων (...) Με βάση τα ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά σε προηγούμενη σκέψη (II), το Τμήμα κρίνει ότι νομίμως ο Δήμος προέβη στη σύναψη του από 6.8.2010 συμφωνητικού (αλλά και του από 1.3.2011 όμοιου), με βάση το οποίο το Ίδρυμα του παραχώρησε το δικαίωμα άσκησης ορισμένων δικαιωμάτων επί συγκεκριμένων γλυπτών έργων του ιδρυτή του .......(αναπαραγωγή γλυπτών έργων και της εικόνας τους και παρουσίασή τους στο κοινό), τα οποία μόνο το Ίδρυμα δικαιούτο να ασκήσει, ως δικαιούχος των πνευματικών δικαιωμάτων επί των έργων αυτών. Εξάλλου, από κανένα στοιχείο του φακέλου δεν προκύπτει ότι μεταξύ Ιδρύματος και Δήμου υπήρξε συμφωνία περί μεταβίβασης στον δεύτερο της κυριότητας των έργων που επρόκειτο να κατασκευασθούν με βάση τα πρωτότυπα σχέδια του γλύπτη, ώστε να γίνεται λόγος για προμήθεια από το Δήμο των έργων αυτών, αφού τόσο από το κείμενο της 106/15.6.2010 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, όσο και του από 6.8.2010 συμφωνητικού (και του από 1.3.2011 όμοιου) προκύπτει σαφώς η βούληση των μερών αφενός για την κατασκευή των ανωτέρω έργων με δαπάνη του Δήμου και αφετέρου για την παραχώρηση -με τη μορφή χρησιδανείου- αυτών στο Δήμο, έστω και αν, προφανώς από παραδρομή, στην προαναφερόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου γίνεται λόγος περί προμήθειας. Συνεπώς, η εντελλόμενη δαπάνη, που αφορά την πληρωμή, σε εκπλήρωση των συμφωνηθέντων, των εργασιών κατασκευής των ανωτέρω έργων, δεν πάσχει κατά τούτο, είναι δε απορριπτέος ο σχετικός λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου. Περαιτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη III, νομίμως η επίμαχη δαπάνη ενεγράφη στον Κ.Α. 35.6262.0017 «Διαμόρφωση πολιτιστικού πάρκου επί της πλατείας….» του προϋπολογισμού του Δήμου οικονομικού έτους 2010, καθώς υφίσταται εννοιολογική αντιστοιχία μεταξύ του σκοπού της πίστωσης και του περιεχομένου της δαπάνης αυτής.

Δυνατότητα ή μη συμμετοχής υπαλλήλου που διέπεται από τις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007) α) ως απλού μέλους σε Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση και β) με οποιαδήποτε ιδιότητα (ως απλού μέλους ή ως μέλους διοίκησης) σε Ενεργειακή Κοινότητα.(..)Υπάλληλος που διέπεται από τις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007) δεν κωλύεται κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 32 του Κώδικα αυτού να συμμετέχει α) ως απλό μέλος σε Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση και β) με οποιαδήποτε ιδιότητα (ως απλό μέλος ή ως μέλος διοίκησης) σε Ενεργειακή Κοινότητα (ομόφωνα).ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Με τις διατάξεις αυτές καθιερώνεται η γενική δημοσιονομική αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων, που άλλωστε διατρέχει και το δημόσιο λογιστικό, όπως και το λογιστικό των λοιπών ν.π.δ.δ. (άρθρα 5, 15 ν. 2362/1995 και 3, 9 ν.δ/τος 496/1974), σύμφωνα με την οποία η πίστωση που εγγράφεται σε κάθε κωδικό αριθμό εξόδων του προϋπολογισμού διατίθεται αποκλειστικά και μόνο για την αντιμετώπιση των δαπανών εκείνων που κατονομάζονται και περιγράφονται στον κωδικό αυτό αριθμό. Όταν μεταξύ του σκοπού της πίστωσης που καθορίζεται με τον προϋπολογισμό, όπως ο σκοπός αυτός εξειδικεύεται με την περιγραφική διατύπωση (κατονομασία) του τίτλου του οικείου κωδικαρίθμου, και του περιεχομένου της δαπάνης, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί, δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία, τότε η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να βαρύνει τη συγκεκριμένη πίστωση, ενώ τυχόν υπαγωγή της σε αυτή, παρά την έλλειψη της ως άνω αντιστοιχίας, ισοδυναμεί με έλλειψη πίστωσης και αποτελεί λόγο διακωλυτικό της πληρωμής της δαπάνης (βλ. Πράξεις 42, 145, 164, 263/2006, 173/2007 VII Τμ., 15/2004 Ι Τμ., 94/2002 IV Τμ. Ελ. Συν. κ.ά.).

Με τις διατάξεις αυτές ( Ν.2362/1995) καθιερώνεται η αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων, σύμφωνα με την οποία κάθε πίστωση πρέπει να διατίθεται αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό για τον οποίο ψηφίσθηκε στον οικείο προϋπολογισμό. Η ταξινόμηση των πιστώσεων γίνεται κατά κεφάλαιο και άρθρο, που συνιστούν τους κωδικούς αριθμούς εξόδου (Κ.Α.Ε.). Όταν μεταξύ του σκοπού της πίστωσης, όπως αυτός εξειδικεύεται με την περιγραφική διατύπωση του τίτλου του οικείου κωδικού αριθμού (Κ.Α.Ε.) και του περιεχομένου της δαπάνης, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί, δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία, τότε η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να καταλογισθεί σε βάρος της συγκεκριμένης αυτής πίστωσης, τυχόν δε υπαγωγή της σ’ αυτή, παρά την έλλειψη της ως άνω αντιστοιχίας, ισοδυναμεί με έλλειψη πίστωσης, η οποία συνεπάγεται την παρεμπόδιση πραγματοποίησης της δαπάνης. Συνεπώς, τυχόν πληρωμή δαπάνης με επιβάρυνση των πιστώσεων όχι του οικείου, αλλά διαφόρου Κ.Α.Ε., δεν είναι νόμιμη (βλ. Ελ.Συν. ΙV Τμ. πράξ. 21/2010, 119/2009, 138/2008, 49/2004, 94/2002, VII Τμ. πραξ. 408, 359/2009, 232/2008, 2661/2006).