Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΕΣ/ΤΜ.1/22/2016

Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 4058/2012, 4261/2014

Επιδιώκεται η ανάκληση της 107/2016 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Τμήμα τούτο.Περαιτέρω, μετά την επίλυση του ανωτέρω ζητήματος, που απασχόλησε ως πρόκριμα το Κλιμάκιο, το Τμήμα απαιτείται να υπεισέλθει στους λόγους μη θεώρησης που προέβαλε η Επίτροπος, οι οποίοι αφορούν σε πλημμέλειες της προβλεπόμενης στο άρθρο 182 παρ. 1 του ν. 4261/2014 διαδικασίας πρόσληψης.  Ειδικότερα, η Επίτροπος αρνήθηκε τη θεώρηση των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων, με την αιτιολογία ότι: α) κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 182 παρ. 1 του ν. 4261/2014 και 6 παρ. 1 του ν. 2527/1997, για το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου-Μαΐου 2015 δεν προσκομίστηκε εγκριτική κοινή απόφαση (κ.υ.α.) των αρμόδιων υπουργών ούτε οι ατομικές συμβάσεις έργου των φερόμενων ως δικαιούχων ιατρών στις οποίες να αναγράφεται η χρονική διάρκεια και το συνολικό ποσό της αμοιβής αυτών και β) κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 182 παρ. 1 του ν. 4261/2014 όπως αυτό τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 34 παρ. 2 του ν. 4325/2015, για το χρονικό διάστημα Ιουνίου 2015 δεν προσκομίστηκε πλήρως αιτιολογημένη έκθεση του φορέα αναφορικά με την αναγκαιότητα προσφυγής σε υπηρεσίες ιατρών με δελτίο παροχής υπηρεσιών ούτε εγκριτική απόφαση του Υπουργού Υγείας.  Πλην όμως, αμφότεροι οι ανωτέρω λόγοι πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.  Ειδικότερα, η διαδικασία του άρθρου 6 παρ. 1 του ν. 2527/1997, την οποία περιγράφει η Επίτροπος στον πρώτο λόγο διαφωνίας, αφορά στη σύναψη «συμβάσεων μίσθωσης έργου», επομένως, δεν τυγχάνει εφαρμογής στην προκειμένη περίπτωση, δεδομένου ότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, η σχέση που συνδέει τους φερόμενους ως δικαιούχους των χρηματικών ενταλμάτων ιατρούς με το Νοσοκομείο αποτελεί σύμβαση εξαρτημένης εργασίας.  Εξάλλου, η διαδικασία που προβλέφθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 34 παρ. 2 του ν. 4325/2015 αφορά σε συμβάσεις που συνάπτονται μετά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού (11.5.2015), και όχι στις κρίσιμες συμβάσεις, που, αν και άτυπες, συνήφθησαν  με δωδεκάμηνη διάρκεια, με βάση την 8/21.1.2015 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Γενικού Νοσοκομείου «Μ,,,,,,,», δηλαδή σε προγενέστερο χρόνο.Ανακαλεί την 107/2016 Πράξη του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Ι Τμήμα του  Δικαστηρίου τούτου


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

71098/2023

Εφαρμογή της υποπερ. αβ) της περ. α) της παρ. 4 του άρθρου 145Β του ν. 4261/2014.


Φ.40021/10079/393/2014

Θέμα: Γνωστοποίηση των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 178 του ν.4261/2014 (Α,107)ΑΔΑ: ΒΙΦ2Λ-ΛΧΜ


Φ80020/οικ10409/417/2014

ΘΕΜΑ: Γνωστοποίηση δημοσίευσης του ν.4261/2014 (A΄ 107).ΑΔΑ: ΒΙΥ0Λ-ΞΩ3

ΠΟΛ 1142/2014

ΘΕΜΑ: «Κοινοποίηση των διατάξεων της περ. γ΄ του άρθρου 50 του ν.4238/2014 όπως αυτές προστέθηκαν με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 184 του ν. 4261/2014 αναφορικά με την εξέταση από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης υποθέσεων που είχαν εισαχθεί ενώπιον της Επιτροπής Διοικητικής Επίλυσης Διαφορών (Ε.Δ.Ε.Φ.Δ.) του άρθρου 70Α του ν.2238/1994 με αίτημα διοικητικού συμβιβασμού και δεν εξετάσθηκαν» ΑΔΑ: ΒΙΦ5Η-Υ5Π

Δ.ΠΡΩΤ.ΑΘ/489/2020

Υπεβάλλουσα μείωση σε μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους..Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση οι ως άνω διατάξεις των άρθρων 29 παρ. 2 του ν. 4024/2011, 188 του ν. 4261/2014 και 14 του ν. 4350/2015 είναι από τη φύση της στενά ερμηνευτέες, καθώς εισάγουν απόκλιση από το πάγιο καθεστώς αμοιβής των υπαλλήλων (πρβλ. ΣτΕ 2515/2014). Περαιτέρω, η διαφοροποίηση των εναγόντων από τις ανωτέρω κατηγορίες υπαλλήλων με κριτήριο τον χρόνο διορισμού τους δεν συνιστά έκδηλη υπέρβαση των ορίων που διαγράφονται από τη συνταγματική αρχή της ισότητας, απορριπτόμενου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού τους ως αβάσιμου, καθώς ο χρόνος έκδοσης της οικείας πράξης διορισμού, από την οποία εξαρτάται η εφαρμογή ή όχι της ως άνω διάταξης (της παραγράφου 2 του άρθρου 29 του ν. 4024/2011), αποτελεί κριτήριο αρκούντως αντικειμενικό και όχι τυχαίο και συμπτωματικό (πρβλ. ΣτΕ 719/2016, 600/2015, 4733/2014, 3/2012, 725/2009, 1284/1999), το οποίο δικαιολογεί τη διαφορετική μεταχείριση των διοριζόμενων μετά την έναρξη της ισχύος του εν λόγω νόμου υπαλλήλων. Επιπλέον, η διαφορετική αυτή μισθολογική μεταχείριση επιβλήθηκε προεχόντως για λόγους δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή λόγω της ανάγκης δημοσιονομικής προσαρμογής και εξορθολογισμού της μισθοδοτικής δαπάνης του Δημοσίου και προκειμένου αυτό να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στήριξης», χωρίς να αποκλείεται η επαναξιολόγηση κατά την εκτίμηση του νομοθέτη των ανωτέρω επιταγών και η χορήγηση στο μέλλον της σχετικής προσωπικής διαφοράς, όπως άλλωστε προβλέφθηκε τελικά με τις διατάξεις του άρθρου 45 του ν. 4569/2018, για ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων του εναγόμενου, μεταξύ των οποίων και οι ενάγοντες. Κατόπιν αυτών, δεν δύναται να τύχουν αναλογικής εφαρμογής στην κρινόμενη περίπτωση, κατ επίκληση των συνταγματικών αρχών της ισότητας και της αξιοκρατίας, οι διατάξεις του άρθρου 29 παρ. 2 του ν. 4024/2011, ούτε των άρθρων 188 του ν. 4261/2014 και 14 του ν. 4350/2015. Επομένως, από τη μη καταβολή των αιτούμενων από τους ενάγοντες ποσών, που αντιστοιχούν στην υπερβάλλουσα μείωση του άρθρου 29 παρ. 2 του ν. 4024/2011, για το χρονικό διάστημα από την 1η.9.2016 έως την 1η.9.2018, δεν συντρέχει παρανομία των οργάνων του εναγόμενου και δεν στοιχειοθετείται ευθύνη αυτού προς αποζημίωση, κατ άρθρο 105 Εισ.ΝΑΚ, απορριπτόμενης ως αβάσιμης της κρινόμενης αγωγής ως προς την κύρια βάση αυτής. Ούτε, εξάλλου, θεμελιώνεται ευθύνη του εναγόμενου με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, εφόσον δεν συντρέχει η προϋπόθεση της έλλειψης νόμιμης αιτίας για τη μη καταβολή των αιτούμενων ποσών, προϋπόθεση αναγκαία κατά το άρθρο 904 του Α.Κ., απορριπτόμενης ως αβάσιμης της υπό κρίση αγωγής και ως προς την επικουρική βάση αυτής (βλ. Σ.τ.Ε. 1891/2015, 933/2014). Εξάλλου, η αγωγή του αδικαιολόγητου πλουτισμού είναι επιβοηθητικής, ουσιαστικά, φύσης και μπορεί να ασκηθεί μόνο όταν λείπουν οι προϋποθέσεις της αποζημιωτικής αγωγής, εκτός αν θεμελιώνεται σε πραγματικά περιστατικά διαφορετικά ή πρόσθετα από εκείνα, στα οποία στηρίζεται η αποζημιωτική αγωγή και υπό την ενδοδιαδικαστική αίρεση (επικουρικά) της απόρριψης της κύριας βάσης της αγωγής (πρβλ. ΣτΕ 651/2018, 4102/2015, 528/2014), προϋποθέσεις που δεν συντρέχουν εν προκειμένω.


163/1/2019

Ετήσια επανεξέταση του προσδιορισμού των λοιπών συστημικά σημαντικών ιδρυμάτων (O-SIIs) και επανακαθορισμός του διατηρούμενου κεφαλαιακού αποθέματος ασφαλείας O-SII σύμφωνα με τον ν. 4261/2014 και τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθμ. 1024/2013 του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 2013.


ΕλΣυν.Κλ.1/107/2016

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, η παροχή υπηρεσιών εκ μέρους των φερόμενων ως δικαιούχων των ενταλμάτων, που δεν έχουν επιλέξει οι ίδιοι τους βασικούς όρους της απασχόλησής τους και υπόκεινται στον κανονισμό λειτουργίας του οικείου νοσοκομείου και στο δεσμευτικό γι’ αυτούς νομικό πλαίσιο που διέπει την εκτέλεση εφημεριών, ως προς τον τρόπο, τον τόπο και το χρόνο παροχής των υπηρεσιών και σε συνθήκες προκαθορισμένες από τη διοίκηση του νοσοκομείου, δεν έχει νομικό θεμέλιο σύμβαση ανεξάρτητων υπηρεσιών. Ειδικότερα, από τη φύση των παρεχόμενων εργασιών, προκύπτει ότι δεν καταλείπεται στους φερόμενους ως δικαιούχους κανένα περιθώριο να αναπτύξουν πρωτοβουλία για τον τρόπο και τον τόπο εκτέλεσης των υπηρεσιών.Αντίθετα, από το γεγονός ότι είναι υποχρεωμένοι να εκτελέσουν τις υπηρεσίες τους στο πλαίσιο λειτουργίας του Νοσοκομείου .. εντός του ωραρίου που θα υποδείξει το Νοσοκομείο, παράλληλα δε από το γεγονός ότι αμείβονται ως μισθωτοί με βάση την αμοιβή που προβλέπεται για τους ιατρούς κλάδου ΕΣΥ με βαθμό επιμελητή Β’, προκύπτει ότι οι εργαζόμενοι τελούν υπό τις δεσμευτικές εντολές της διοίκησης του Νοσοκομείου και ότι οι καταρτισθείσες ατύπως μεταξύ του Νοσοκομείου και των φερόμενων ως δικαιούχων των ενταλμάτων συμβάσεις έχουν τον χαρακτήρα και τη λειτουργία συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας, που δεν έχουν καταρτισθεί νόμιμα..ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.1/22/2016


227/2024

Θέσπιση μακροπροληπτικών μέτρων σχετικά με τη δανειακή επιβάρυνση που εφαρμόζονται σε επίπεδο δανειολήπτη για δάνεια και λοιπές πιστώσεις προς φυσικά πρόσωπα με εξασφάλιση οικιστικό ακίνητο σύμφωνα με το άρθρο 133Α του ν. 4261/2014.



ΝΣΚ/125/2020

Ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 179 του ν. 4261/2014 : α) ως προς το καθεστώς διανομής της περιουσίας των πρώην θυγατρικών εταιρειών της ΕΟΜΜΕΧ ΑΕ, που έχουν λυθεί και τεθεί σε εκκαθάριση, β) ως προς το φορέα που θα αναλάβει την πραγματοποίηση και διαχείριση της διανομής της περιουσίας αυτής, και γ) βάσει ποίων διατάξεων μπορεί να εκκινήσει η διαδικασία διανομής ή η εκκαθαριστική διαδικασία για την εταιρεία ΕΛΚΕΔΕ ΑΕ, δεδομένου ότι τα κινητά περιουσιακά της στοιχεία, τα βιβλία και στοιχεία αυτής και το εν γένει αρχειακό της υλικό έχει καταστραφεί.(...)α) Στην περίπτωση των θυγατρικών εταιρειών της ΕΟΜΜΕΧ ΑΕ η διανομή της εταιρικής τους περιουσίας θα πρέπει να γίνει κατά τη διαδικασία των διατάξεων του άρθρου 179 του ν. 4261/2014, (και συμπληρωματικά σύμφωνα με τα καταστατικά τους και τις διατάξεις του ν. 4548/2018), ανεξάρτητα από την πρόοδο και την περάτωση της εκκαθάρισης των εταιρειών αυτών, β) δεν υφίσταται αρμοδιότητα δημόσιας υπηρεσίας για τη διενέργεια της διανομής της εταιρικής περιουσίας των υπό εκκαθάριση εταιρειών, και γ) η διαδικασία διανομής της περιουσίας της εταιρείας ΕΛΚΕΔΕ ΑΕ θα λάβει επίσης χώρα, σύμφωνα με όσα εκτίθενται για όλες τις θυγατρικές της ΕΟΜΜΕΧ ΑΕ, εφόσον βεβαίως προκύψει εταιρική περιουσία (ομόφωνα).


34429/2015

ΘΕΜΑ: Ενημέρωση για αποδοχή από τον Υφυπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης της υπ’ αριθμ. 204/ 2015 γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους {ΝΣΚ 204/2015-Δυνατότητα ή μη χορήγησης ειδικής αδείας στο Νομικό Σύμβουλο του Τ.Ε.Ε., κατά το άρθρο 182 παρ.1 και 8 του ν. 3852/2010. )