Ζητήματα που γεννήθηκαν μετά την έκδοση της με αριθμό 781/2019 απόφασης του Σ.τ.Ε., με την οποία απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατά της με αριθμό 284/2015 απόφασης της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ), δυνάμει της οποίας είχε διαταχθεί η διακοπή της εκτέλεσης της με αριθμό 1753/2014 σύμβασης προμηθειών.(...)α) Ορθώς η Διοίκηση, μετά την έκδοση της ανωτέρω απόφασης του Σ.τ.Ε. προωθεί τη λύση της με αριθμό 1753/2014 σύμβασης (ομόφωνα). β) Είναι σύννομο η Διοίκηση να δεχτεί την καταβολή τόκων προκαταβολής, που αφορούν το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία λήψης αυτής μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της με αριθμό 284/2015 απόφασης της ΕΑΑΔΗΣΥ (ομόφωνα). γ) Η Διοίκηση δεν υποχρεούται στην κάλυψη του κόστους φύλαξης των εγγυητικών επιστολών. Απαλλαγή ή μείωση του κόστους αυτού από την προμηθεύτρια εταιρεία θα κριθεί από το αρμόδιο δικαστήριο (ομόφωνα). δ) Η Διοίκηση δεν υποχρεούται να καλύψει το κόστος διατήρησης της ομάδας έργου, για το χρονικό διάστημα από 1-1-2016 έως 11-11-2019. Πιθανή υποχρέωση ανακύπτει μόνο εάν αποδειχθεί ότι το Δημόσιο επέβαλε στην προμηθεύτρια εταιρεία τη διατήρηση της ομάδας έργου ενεργού (ομόφωνα). ε) Είναι σύννομο η Διοίκηση να παραλάβει υλικοτεχνικό εξοπλισμό, που η προμηθεύτρια εταιρεία διατείνεται ότι προμηθεύτηκε με βάση τη χορηγηθείσα προκαταβολή, υπό την προϋπόθεση ότι τα είδη έχουν προσφερθεί στην αναθέτουσα αρχή πριν από την κοινοποίηση (30-12-2015) της ως άνω απόφασης της ΕΑΑΔΗΣΥ (ομόφωνα).

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ:Εν προκειμένω το εκκαλούν με τις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) ισχυρίζεται ότι λόγω απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών, ήτοι λόγω της οικονομικής κρίσης που μείωσε τα κονδύλια προς τους δημόσιους φορείς και τα ΝΠΔΔ, η παροχή του (καταβολή μισθωμάτων), ενόψει και της αντιπαροχής της εφεσιβλήτου (χρήση μηχανημάτων) είναι υπέρμετρα επαχθής για το ίδιο (άρθρο 388 ΑΚ) και ζητεί την αναγωγή της στο προσήκον μέτρο και β) επαναφέρει τον πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό του περί παραγραφής της αξίωσης της εφεσιβλήτου. Ο υπό στοιχείο (α) ισχυρισμός, το πρώτο προτεινόμενος στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο από το εκκαλούν με τις προτάσεις του είναι απαράδεκτος κατ' άρθρο 527 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το ν. 4335/2015 και εφαρμόζεται εν προκειμένω ως εκ του χρόνου ασκήσεως της εφέσεως, διότι τα πραγματικά γεγονότα, στα οποία στηρίζεται, είχαν γεννηθεί πριν από τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δηλ. δεν είναι οψιγενή, δεν λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως και δεν μπορούν να προταθούν σε κάθε στάση της δίκης, ενώ το εκκαλούν δεν ισχυρίζεται ότι δεν προβλήθηκαν εγκαίρως (στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο) από δικαιολογημένη αιτία, περαιτέρω δε, εφόσον δεν προτάθηκαν πρωτόδικα, δεν μπορεί να αποτελέσουν λόγο έφεσης. Ο υπό στοιχείο (β) ισχυρισμός, ο οποίος είχε προταθεί πρωτοδίκως και είχε απορριφθεί κατ’ ουσία, μόνο με το δικόγραφο της έφεσης μπορεί να προταθεί και όχι με τις προτάσεις ή με αναφορά στις πρωτόδικες προτάσεις, η δε προβολή του εν προκειμένω με επαναφορά των πρωτόδικων προτάσεων είναι απαράδεκτη.Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ανωτέρω πραγματικά γεγονότα και ύστερα από ορθή εκτίμηση των αποδείξεων και ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου κατέληξε στην ίδια κρίση, δεν έσφαλλε, όσα δε αντίθετα υποστηρίζονται από το εκκαλούν κρίνονται ουσία αβάσιμα και απορριπτέα καθώς και η έφεση στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ).

Με την έφεση αυτή ζητείται η ακύρωση άλλως τροποποίηση της 828/ΕΦΔ236/24.2.2017 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης(...) Ενόψει τούτων προκύπτει ότι κατά την επιβολή της ένδικης διόρθωσης και ανάκτησης, δεν συνεκτιμήθηκαν, υπό το φως της αρχής της αναλογικότητας, οι συντρέχουσες περιστάσεις, η βαρύτητα της διαπιστωθείσας παράβασης και η αιτιώδης σχέση αυτής με την άρτια ή μη υλοποίηση και λειτουργικότητα της επίμαχης δράσης, ούτε αιτιολογήθηκε ειδικώς η ύπαρξη εύλογης σχέσης αναλογίας μεταξύ της επιβληθείσας διόρθωσης και της επίμαχης παρατυπίας. Λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπ’ όψιν το μη ουσιώδες της διαπιστωθείσας παρατυπίας, ένεκα του τυπικού χαρακτήρα αυτής, αφού αφενός τα επιμέρους ποσά του καταλογισμού που αφορούν το μίσθωμα (ποσού 4.060 ευρώ) και τους παρακρατούμενους υπέρ του Δημοσίου φόρους (ποσού 18.627,84) καταβλήθηκαν/αποδόθηκαν στο Δημόσιο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από τη λήξη της επιλεξιμότητας των δαπανών και μάλιστα υπό τις περιστάσεις που διατείνεται το εκκαλούν, αφετέρου το χρηματοδοτηθέν έργο, όπως γίνεται δεκτό με την από ΑΠ 836/ΕΦΔ244/24.2.2017 απόφαση Ολοκλήρωσης της Πράξης του Δημάρχου..., έχει ολοκληρωθεί πλήρως και εμπροθέσμως τόσο ως προς το φυσικό όσο και ως προς το οικονομικό αντικείμενό του και το δικαιούχο εκκαλούν τήρησε τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με την απόφαση ένταξης και συμμορφώθηκε στις τυχόν συστάσεις των ελεγκτικών οργάνων του ΕΦΔ και περαιτέρω συνεκτιμώντας ότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι το ως άνω «τυπικό εύρημα» επέφερε ουσιώδη μεταβολή του φυσικού αντικειμένου του έργου ούτε ότι είχε επίπτωση επί του οικονομικού αντικειμένου αυτού ή επί του ενωσιακού προϋπολογισμού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση εκδόθηκε κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και για το λόγο αυτό, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από το εκκαλούν, είναι ακυρωτέα, ως αντιβαίνουσα στην εν λόγω αρχή. 

Μη νόμιμη η διαδικασία διενέργειας προμήθειας υλικών από το Ι.Κ.Α.-Έ.Τ.Α.Μ., καθόσον κρίθηκε ότι: α) μη νομίμως προμηθεύτρια εταιρεία που αναδείχθηκε μειοδότρια στον ελεγχόμενο διαγωνισμό, υπέβαλε, εκτός των άλλων και υπεύθυνη δήλωση, στην οποία δεν προσδιόριζε σαφώς, τόσο κατ' είδος όσο και κατά τόπο, το οικείο Έπιμελητήριο στο οποίο είναι εγγεγραμμένη, με συνέπεια η αόριστη αναφορά στη δήλωσή της περί εγγραφής της στο οικείο Έπιμελητήριο να μην πληροί όρο που τίθεται στη διακήρυξη του διαγωνισμού. Έπιπλέον, μη νομίμως κατακυρώθηκαν υπό προμήθεια είδη σ' αυτήν κατά το μέρος που η κατακυρωθείσα ποσότητα του είδους υπερέβαινε το νόμιμο όριο επαύξησης(15%) των οριζομένων από τη διακήρυξη ποσοτήτων και η προσφορά της για συγκεκριμένο είδος δεν ήταν η πλέον συμφέρουσα γι' αυτό, β) μη νομίμως συμμετείχε στον ελεγχόμενο διαγωνισμό άλλη προμηθεύτρια εταιρεία καθόσον ϊ)οι υπεύθυνες δηλώσεις που υπέβαλε με την προσφορά της υπογράφονται από πρόσωπο, το οποίο δεν την εκπροσωπεί νομίμως, καθόσον δεν φέρει την ιδιότητα του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβού-λου της, ούτε και προκύπτει ότι έχει ειδικώς εξουσιοδοτηθεί από το νόμιμο εκπρόσωπο της εται-ρείας και ii) δεν προσδιόρισε με την υπεύθυνη δήλωσή της το κατά τόπο οικείο Έπιμελητήριο στο οποίο είναι εγγεγραμμένη, κατά παράβαση των οριζομένων στην οικεία διακήρυξη και γ) μη νομίμως κατακυρώθηκαν σε συμμετέχουσα στο διαγωνισμό προμηθεύτρια εταιρεία είδη, κατά το μέρος που η κατακυρωθείσα ποσότητα αυτών υπερέβαινε το νόμιμο όριο επαύξησης (15%) των οριζομένων από την οικεία διακήρυξη ποσοτήτων. Με την 2012/2010 Απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου ανακλήθηκε εν μέρει η ως άνω Πράξη του Κλιμακίου, καθόσον α) αναγνωρίστηκε συγγνωστή πλάνη στα όργανα της αναθέτουσας αρχής σχετικά με την ασάφεια των υπεύθυνων δηλώσεων και την έλλειψη υπογραφής από τον νόμιμο εκπρόσωπο, β) υποβλήθηκαν έγγραφα από τα οποία προέκυψε μη υπέρβαση της προβλεπόμενης από τη διακήρυξη ποσότητας για είδη του διαγωνισμού και κατακύρωση στην πλέον συμφέρουσα προσφορά και γ) τροποποιήθηκε η κατακυρωτική απόφαση με αποτέλεσμα να μην υφίστανται πλέον υπερβάσεις της κατακυρωθείσας ποσότητας, εκτός από ένα (1) υπό προμήθεια είδος, για το οποίο και παραμένει η πλημμέλεια της υπέρβασης των από τη διακήρυξη προσδιορισμένων ποσοτήτων.

Δημοσιονομική διόρθωση...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, νόμιμα επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος του εκκαλούντος, καθόσον κατά τη συγχρηματοδότηση της ελεγχόμενης Πράξης προέκυψαν τόκοι από τη χορηγηθείσα στον ανάδοχο του έργου προκαταβολή, τα οποία συνιστούν έσοδα της Πράξης, κατά την έννοια του Κανόνα αριθ. 2 του παραρτήματος του Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1685/2000 και του Κανόνα αριθ. 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 448/2004, που μειώνουν το ποσό της προβλεπόμενης συγχρηματοδότησης, και δεδομένου ότι αυτή είχε ήδη καταβληθεί, όπως βεβαιώνεται με την έκθεση ελέγχου, νομίμως αναζητούνται με την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του εκκαλούντος. Με τον μοναδικό λόγο έφεσης, όπως συμπληρώνεται με το κατατεθέν υπόμνημα, το εκκαλούν προβάλλει ότι το επίμαχο ποσό έχει ήδη αφαιρεθεί από τις επιλέξιμες δαπάνες του έργου με την 7403/Φ.303.6/Α19/26.11.2007 πράξη της Ε.Υ.Δ. του Ε.Π. «Υγεία – Πρόνοια», με αποτέλεσμα με την προσβαλλόμενη απόφαση να επιδιώκεται η επιστροφή του για δεύτερη φορά. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, καθόσον με την ανωτέρω πράξη μειώθηκε ισόποσα ο προϋπολογισμός επιλέξιμων δαπανών της Πράξης, ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση αναζητείται η επιστροφή του αντίστοιχου ποσού, το οποίο καταβλήθηκε αχρεωστήτως, δεδομένου ότι το ποσό αυτό έπρεπε να έχει αφαιρεθεί από την χορηγηθείσα χρηματοδότηση. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι το εκκαλούν έχει ήδη επιστρέψει το ποσό αυτό. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ:Παρά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της προμηθεύτριας εταιρίας και την παράδοση του εμπορεύματος, το πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση δεν προέβη σε κάποια καταβολή ως προς τα επίδικα παραστατικά. Έτσι, η κυρίως παρεμβαίνουσα τραπεζική εταιρία, ως εκδοχέας, που ανήγγειλε νόμιμα τις εκχωρήσεις των απαιτήσεων των ανωτέρω τιμολογίων στο πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση νοσοκομείο, συνολικού ύψους 14.970,63 ευρώ, κατέστη αποκλειστικός δικαιούχος των εκχωρηθεισών αυτών απαιτήσεων. Ο λόγος έφεσης, με το οποίο το εκκαλούν νοσοκομείο προβάλλει την ένσταση της ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποίησης, ισχυριζόμενο ότι η κυρίως παρεμβαίνουσα τραπεζική εταιρία δεν τήρησε τα όσα ορίζονται στη διάταξη του άρθρου 95 Ν 2362/1995 για την αναγγελία της εκχώρησης, κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος, αφού η προηγούμενη διάταξη εφαρμόζεται μόνο για εκχωρήσεις απαιτήσεων κατά του Δημοσίου και όχι κατά νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, όπως είναι το εκκαλούν, όπου εφαρμοστέα είναι η διάταξη του άρθρου 53 ΝΔ 496/1974. Συνεπώς, πρέπει, η κύρια παρέμβαση να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί το πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση νοσοκομείο και ήδη εκκαλούν να καταβάλει στην κυρίως παρεμβαίνουσα και ήδη εφεσίβλητη το ποσό των 14.970,63 ευρώ, με το νόμιμο τόκο 

Σύμβαση Παροχής Υπηρεσιών:Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα, ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι κατά το χρονικό διάστημα από 15/03/16 έως 08/02/19 συνδεόταν με το εναγόμενο Ν.Π.Ι.Δ. με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, να υποχρεωθεί αυτό να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 22.328,05 € για δεδουλευμένες αποδοχές που αναλύονται σε επιδόματα εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων, αδείας και ασφαλιστικές εισφορές των ετών 2016-2019, νομιμοτόκως από τότε που κάθε αξίωσή της κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή(....)Στην προκειμένη περίπτωση, το εναγόμενο εκκαλούν, με τις νομίμως και εμπροθέσμων κατατεθείσες προτάσεις του επικαλείται την εκούσια συμμόρφωση προς το διατακτικό της εκκαλουμένης, κατά την διάταξή της με την οποία κηρύχτηκε προσωρινός εκτελεστή, ως προς το ποσό των 10.000,00 € και ζητεί την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, και ειδικότερα να υποχρεωθεί η ενάγουσα να του αποδώσει το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από την έκδοση της παρούσας. Η αίτηση αυτή είναι παραδεκτή και νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερόμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις. Αποδεικνύεται δε ότι είναι και ουσία βάσιμη, αφού το εναγόμενο εκκαλούν κατέβαλε συμμορφούμενο εκουσίως στη διάταξη της κηρυχθείσης προσωρινά εκτελεστής διατάξεως της εκκαλουμένης, στην ενάγουσα εφεσίβλητη το ποσό των 10.000.00 € δυνάμει του αποδεικτικού συναλλαγής ύψους 10.000.00 € της .... Τράπεζας με όνομα αρχείου ... .FT1, αλλά και εκ του από 20/10/2020 επικαλούμενου και προσκομιζόμενου σχετικού ιδιωτικού συμφωνητικού. Δέχεται τυπικώς και ουσία την έφεση. Εξαφανίζει την εκκαλουμένη, υπ’ αριθ. 1472/30-09-20 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Κρατεί την υπόθεση. Δικάζει επί της από 19/04/19 και με αριθ. κατ. ..../..../22-04-19 αγωγής. Απορρίπτει αυτήν. Δέχεται την αίτηση του εκκαλούντος εναγομένου περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση. Υποχρεώνει την εφεσίβλητη ενάγουσα να καταβάλει στο εκκαλούν εναγόμενο το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10000,00 € ), νομιμοτόκως από την επίδοση της παρούσας αποφάσεως σε αυτήν μέχρι πλήρους εξοφλήσεως.

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού...Τέλος, το εκκαλούν προβάλλει ότι μη νομίμως με την προσβαλλομένη επιβάλλεται δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος της αιρετής, πλέον, Περιφέρειας, για παραλείψεις και σφάλματα της κρατικής υπηρεσίας ΔΕΚΕ .... Ο λόγος αυτός κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι οι συσταθείσες ως β΄ βαθμός Ο.Τ.Α. Περιφέρειες ασκούν τις μεταβιβασθείσες σε αυτές αρμοδιότητες και υπεισέρχονται σε δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από την άσκηση αυτών ως οιονεί καθολικοί διάδοχοι των πρώην κρατικών Περιφερειών (άρθρ. 3 παρ.1, 280 Ι, 186 και 282 του ν. 3852/2010 (Α΄87). Αλυσιτελώς δε προβάλλεται ότι το εκκαλούν δεν βαρύνεται με υπαιτιότητα για τις διαπιστωθείσες παρατυπίες, καθόσον η επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του τελικού δικαιούχου, ως αυτόθροη συνέπεια της διαπίστωσης ότι ορισμένες δαπάνες της υλοποιούμενης Πράξης δεν ήταν επιλέξιμες και δεν δικαιολογούν την καταβολή της συμμετοχής των διαρθρωτικών ταμείων, παραμένει αποκαταστατικού χαρακτήρα και δεν αποτελεί κύρωση. Ως εκ τούτου, η ανάκτηση δεν εξαρτάται από τη συνδρομή πταίσματος στο πρόσωπο του τελικού δικαιούχου, άλλως θα ετίθεντο σε διακινδύνευση οι κοινοτικοί πόροι, ενώ ούτε μόνη η τυχόν υλοποίηση της συγχρηματοδοτούμενης Πράξης αρκεί για τη διατήρηση της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής από τον τελικό δικαιούχο (Ι Τμ. 1005, 2114, 2287, 2299/2017, 1711, 1721, 1906/2016).Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή και να περιοριστεί ο επίδικος καταλογισμός στο ποσό των 117.749,45 ευρώ, μεταρρυθμιζομένης κατά τούτο της προσβαλλομένης.

Επειδή, με την προδικαστική προσφυγή η αιτούσα είχε ισχυρισθεί και με την υπό κρίση αίτηση επαναλαμβάνει, ότι η αναθέτουσα αρχή παρέβη την υποχρέωση που υπείχε από τη διάταξη του άρθρου 3 του π.δ. 60/2007 να αντιμετωπίζει ισότιμα, χωρίς διακρίσεις και με διαφάνεια τους διαγωνιζομένους, διότι διενήργησε διαπραγματεύσεις με την αιτούσα και την παρεμβαίνουσα μόνο για τη τιμή του τομογράφου 16 τομών και στη συνέχεια διαπραγματεύθηκε μόνο με την παρεμβαίνουσα την τιμή των 40 τομών που τελικώς επελέγη προς προμήθεια. Με τον τρόπο αυτό, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι αυτή στερήθηκε της δυνατότητας να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις για το εν τέλει αντικείμενο της προμήθειας. Ο λόγος αυτός πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος, δεδομένου ότι, αφού αποφασίσθηκε η αναβάθμιση του προς προμήθεια μηχανήματος και η συνέχιση με τον τρόπο αυτό του διαγωνισμού, θα έπρεπε, ενόψει της αρχής της ισότιμης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων (αρθ.3 και 24 παρ. 3 π.δ.60/2007), να κληθούν ξανά και οι δύο συμμετασχούσες στο διαγωνισμό εταιρείες προκειμένου να συνεχίσουν τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης και για το αναβαθμισμένο μηχάνημα.

Παροχή υπηρεσιών συντήρησης - υποστήριξης του λογισμικού συστήματος(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά σε προηγούμενες σκέψεις (ΙΙΙΓ),το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως ανατέθηκαν απευθείας οι ανωτέρω υπηρεσίες, η ετήσια αξία των οποίων υπερβαίνει το νόμιμο όριο της απευθείας ανάθεσης, στην εταιρεία..A.E. δεδομένου ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν αποδεικνύεται επαρκώς ότι συντρέχουν οι προβλεπόμενες στις διατάξεις του άρθρου 32 παρ.2β περ. γγ του ν.4412/2016 προϋποθέσεις. Και τούτο διότι, δεν προκύπτει με σαφήνεια εάν οι επίμαχες υπηρεσίες συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης προϋποθέτουν πρόσβαση στον προστατευόμενο από τις διατάξεις του  ν.2121/1993 πηγαίο κώδικα του λογισμικού Info Health, ώστε το Κλιμάκιο να συνάγει ασφαλή κρίση ότι δεν εμπίπτουν στις μη προστατευόμενες από το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας διατάξεις περί προσαρμογής του λογισμικού προϊόντος Info Health, ή των σημείων διαλειτουργικής σύνδεσης αυτού (βλ. αρ. 42 παρ. 1 και αρ.43 παρ.1 του ν.2121/1993). Άλλωστε, στην από 27.12.2000 αρχική σύμβαση προμήθειας του επίμαχου λογισμικού (βλ. και την 7071/24.10.2018 βεβαίωση του Αν. Διοικητή με την οποία βεβαιώνεται ότι με την από 1.1.2001 σύμβαση εγκαταστάθηκε το πληροφοριακό σύστημα «Infohealth») δεν περιλαμβάνεται ουδείς όρος σχετικά με την διατήρηση της κυριότητας του πηγαίου κώδικά και των δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επ’ αυτού από την προαναφερόμενη εταιρεία, Siba Soft A.E., ούτως ώστε να καθίσταται νομίμως κατά τα προβλεπόμενα στην παρ.2β περ. γγ του άρθρου 32 του ν.4412/2016 ως δημιουργός αυτού, η μοναδική που μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης. Το γεγονός δε ότι στο άρθρο 9 της επίμαχης σύμβασης συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης προβλέπεται ρητά ότι η εν λόγω εταιρεία έχει το αποκλειστικό δικαίωμα πρόσβασης στον πηγαίο κώδικα των εφαρμογών που απαρτίζουν το συγκεκριμένο λογισμικό δεν επαρκεί δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, ο όρος αυτός θα πρέπει να περιλαμβάνεται στους όρους της οικείας σύμβασης ανάθεσης της δημιουργίας του εν λόγω προγράμματος. Επομένως, ελλείψει της απαιτούμενης αιτιολογίας περί της συνδρομής των προϋποθέσεων της παρ. 2β περ. γγ του άρθρου 32 του ν.4412/2016, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη με το 56/2018  χρηματικό ένταλμα πληρωμής, δαπάνη ποσού 2.362,71 ευρώ δεν είναι νόμιμη. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύστημα Info Health, εξυπηρετεί το σύνολο των αρμοδιοτήτων του Γενικού Νοσοκομείου ....- Ν. Μ. ...., το Κλιμάκιο κρίνει ότι πρέπει να αναγνωριστεί εν προκειμένω συγγνωστή πλάνη των οργάνων του Νοσοκομείου και ότι το ελεγχόμενο ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί λόγω αυτής.