Αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ζημίας και της ηθικής βλάβης που υπέστη από βαρύτατο τραυματισμό εξαιτίας πτώσεως δένδρου στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου, όπου εργαζόταν ως νοσηλεύτρια, οφειλόμενης σε παραλείψεις οργάνων του αναιρεσείοντος ιδρύματος.(....)Ειδικότερα, ο προβαλλόμενος λόγος ότι η βλάβη της υγείας της αναιρεσίβλητης οφειλόταν σε απρόβλεπτο γεγονός και ότι ακόμη και με τη λήψη κατάλληλων μέτρων δεν θα μπορούσε να αποτραπεί, δεν υπάρχει δε για την ταυτότητα του νομικού και πραγματικού λόγου αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της επελθούσης ζημίας της αναιρεσίβλητης και των προαναφερομένων παραλείψεων οργάνων του αναιρεσείοντος είναι απορριπτέος. Και τούτο διότι, όπως με νόμιμη κατ’ αρχήν και επαρκή αιτιολογία έκρινε το δικάσαν δικαστήριο, η απόσπαση κλώνων των δένδρων ιδίως σε περίπτωση κακοκαιρίας δεν μπορεί να θεωρηθεί απρόβλεπτο και αναπόφευκτο γεγονός αλλά πιθανό, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και δυνάμενο να αποφευχθεί με την καταβολή της επιμέλειας του μέσου συνετού ανθρώπου (αποκοπή των κλάδων) και συνεπώς η πτώση του κλάδου στον προαύλιο χώρο του αναιρεσείοντος και ο τραυματισμός της αναιρεσίβλητης συνδέετει αιτωδώς με υπαίτια συμπεριφορά των μελών της διοικήσεως του αναιρεσείοντος (παράλειψη να προβούν εγκαίρως στην αποκοπή των κλάδων).(....)Απορρίπτει την αίτηση.

Κατόπιν τούτου το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι ο επίμαχος 6ος λογαριασμός είχε αυτοδικαίως εγκριθεί με την πάροδο άπρακτης της κατά το άρθρο 5 παρ. 8 του ν. 1418/1984 μηνιαίας προθεσμίας, ως εκ τούτου δε αναγνώρισε το δικαίωμα της αναιρεσίβλητης να λάβει το ποσό των 7.845.184 δρχ. (ή 23.023 ευρώ), που περιείχετο μεν στον υποβληθέντα 6ο λογαριασμό, αλλά είχε περικοπεί από την Διευθύνουσα Υπηρεσία με την διόρθωση του εν λόγω λογαριασμό μετά την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας. Περαιτέρω, όμως, το διοικητικό εφετείο απέρριψε το αίτημα της αναιρεσίβλητης να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του Δημοσίου να της καταβάλει ποσό πέραν του ανωτέρω ως αντάλλαγμα για εργασίες που, κατ’ αυτήν, είχαν εκτελεσθεί και είχαν περιληφθεί σε επιμετρήσεις αυτοδικαίως εγκεκριμένες, με την αιτιολογία ότι οποιαδήποτε αμφισβήτηση του αναδόχου που αφορά το εργολαβικό αντάλλαγμα μπορεί να προβληθεί μόνον κατά του σχετικού λογαριασμού – πιστοποιήσεως, με την κρινόμενη δε προσφυγή προσβάλλεται μόνον ο συγκεκριμένος 6ος λογαριασμός, με τον οποίο η αναιρεσίβλητη είχε ζητήσει την πληρωμή μόνον του ανωτέρω ποσού των 14.297.355 δρχ..

Μη νόμιμη η καταβολή μηνιαίων αποδοχών σε υπάλληλο Δήμου με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ, λόγω μετάταξής του από θέση κατηγορίας υποχρεωτικής εκπαίδευσης (ΥΕ) σε θέση κατηγορίας  δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ), καθόσον για την ως άνω μετάταξη, κατά παράβαση του άρθρου 76 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών & Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΚΚΔΚΥ, ν. 3584/2007), γνωμοδότησε η Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου και όχι το αρμόδιο υπηρεσιακό συμβούλιο, ανεξαρτήτως του ότι. νομίμως  η επίμαχη μετάταξη δεν έχει εγκριθεί από την επιτροπή του άρθρου 2 παρ.1 της ΠΥΣ 33/2006.

Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρ. 28 παρ. 10 του ν.4670/2020 (ΦΕΚ 43 τ. Α΄) περί παροχής δυνατότητας υποβολής νέας αίτησης συνταξιοδότησης στις περιπτώσεις αναστολής καταβολής της σύνταξης του άρθρ. 37 του ν.3996/2011.ΑΔΑ:Φ80000/οικ12708/557/2020

Καταβολή αποδοχών...Με δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη, καθόσον, σύμφωνα με όσα ήδη εκτέθηκαν, ορθώς προσμετράται το επίδομα θέσης ευθύνης στις αποδοχές του υπαλλήλου κατηγορίας Ειδικών Θέσεων 1ου βαθμού, ως βάση υπολογισμού των αποδοχών του Γενικού Γραμματέα Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, δοθέντος ότι τα καθήκοντα της θέσης των υπαλλήλων της συγκεκριμένης κατηγορίας συνέχονται με την άσκηση καθηκόντων προϊσταμένου διοίκησης και έχουν ως αναγκαία συνέπεια την απόληψη του επιδόματος αυτού καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας τους.

Επειδή, προβάλλεται ότι η αναθέτουσα αρχή, «εάν τυχόν… έκρινε ως απαράδεκτη την προσφορά της [αιτούσας], είχε υποχρέωση, αφ’ ενός…να εκδώσει σχετικό πρακτικό προ του ανοίγματος των οικονομικών προσφορών, αφ’ ετέρου…να είχε επιστρέψει σφραγισμένη την οικονομική της προσφορά» και ότι, συνεπώς, τίθεται ζήτημα παραβιάσεως της προαναφερθείσης διατάξεως του π.δ/τος 394/1996 περί υποχρεωτικής επιστροφής, χωρίς ν’ αποσφραγισθούν, όσων προσφορών δεν κρίθηκαν αποδεκτές. Ο λόγος αυτός, καθ’ ό μέρος επικαλείται αδυναμία της αναθέτουσας αρχής να απορρίψει ως απαράδεκτη την προσφορά της αιτούσας μετά το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος δεδομένου ότι στις διαδικασίες των δημοσίων προμηθειών η αναθέτουσα αρχή δεν κωλύεται ακόμα και κατά την κατακύρωση να απορρίψει προσφορά ως απαράδεκτη λόγω μη τηρήσεως απαράβατου όρου της διακηρύξεως, εφ’ όσον η νομιμότητα της κατακυρωτικής πράξεως, με την οποία ολοκληρώνεται η σύνθετη διοικητική ενέργεια του διαγωνισμού, εξαρτάται από τη νομιμότητα των προηγουμένων πράξεων της οικείας διοικητικής διαδικασίας (ΣτΕ 4166/1996 επταμ., 3335/1998, 1262/1999, 2662/2004, 810, 1580, 4025/2008). Κατά τα λοιπά, ο λόγος προβάλλεται αλυσιτελώς, δεδομένου ότι η κατά την αιτούσα παράνομη αποσφράγιση της οικονομικής προσφοράς της δεν επάγεται, πάντως, την ακυρότητα της κατακυρωτικής πράξεως.

Δημοσίευση κανονιστικών αποφάσεων και τυπικών νόμων:.Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται από το αναιρεσείον Ταμείο ότι παρανόμως το δικάσαν εφετείο δεν εξέτασε τους προβληθέντες με την έφεσή του λόγους : α) Περί απαραδέκτου της προσφυγής της αναιρεσίβλητης, η οποία ασκήθηκε εκπροθέσμως, άλλως γιατί ήταν δεύτερη προσφυγή κατά της ίδιας διοικητικής πράξης. β) Περί παραγραφής της αξιώσεως της αναιρεσίβλητης, σύμφωνα με τα άρθρα 48 και 49 του π.δ. 496/1976 περί λογιστικού των ν.π.δ.δ. γ) Περί αοριστίας της προσφυγής, διότι δεν αναφέρεται σε αυτήν ποιο ποσό εισφορών αφορούσε την ίδια, ως πλοιοκτήτρια, και ποιο το πλήρωμα του πλοίου, και δ) Περί μη συνδρομής εν προκειμένω των προϋποθέσεων των άρθρων 904 επ. του Α.Κ. περί αδικαιολογήτου πλουτισμού. Ο υπό στοιχ. α΄ ισχυρισμός περί απαραδέκτου της προσφυγής της αναιρεσίβλητης είχε προβληθεί με την έφεση του αναιρεσείοντος Ταμείου, ήταν όμως αόριστος, γιατί δεν ανέφερε κανένα συγκεκριμένο στοιχείο, από το οποίο προέκυπτε το εκπρόθεσμο της προσφυγής, ενόψει της κρίσεως του πρωτοδικείου ότι η προσφυγή κατά της απόφασης του ΔΣ του ... είχε ασκηθεί εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς, ούτε πότε είχε ασκηθεί η κατά τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος πρώτη προσφυγή. Συνεπώς, ο υπό κρίση ισχυρισμός δεν ήταν ουσιώδης και δεν όφειλε να τον εξετάσει το εφετείο, όπως αβασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση. Οι υπό στοιχείο β΄ και γ΄ ισχυρισμοί δεν είχαν προβληθεί ενώπιον του Εφετείου και ο υπό στοιχ. δ΄ ισχυρισμός είχε προβληθεί απαραδέκτως με το υπόμνημα κατ’ έφεση και όχι με το δικόγραφο της έφεσης. Ορθώς λοιπόν το Εφετείο δεν εξέτασε και τους ισχυρισμούς αυτούς.

Δυνατότητα ανάκλησης της από το 2001 πράξης μετάταξης υπαλλήλου από κλάδο σε κλάδο μετά την διαπίστωση ότι δεν συνέτρεχαν οι κατά νόμον προϋποθέσεις για να χωρήσει η εν λόγω μετάταξη.Η ανάκληση της κατά το ιστορικό του ερωτήματος μετάταξης υπαλλήλου από κλάδο σε κλάδο διέπεται από το άρθρ. 20 παρ.2 του Υ.Κ., οι δε προϋποθέσεις ανάκλησης που τάσσει το εν λόγω άρθρο δεν προκύπτει ότι συντρέχουν στην προκείμενη περίπτωση (ομόφ.).

Καταβολή επιδόματος θέσης ευθύνης...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη. Και τούτο διότι, ανεξαρτήτως του εάν η θητεία του φερόμενου στο ένταλμα ως δικαιούχου στη θέση του Προϊσταμένου της Μονάδας Β΄ Παρακολούθησης και Διαχείρισης της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος Περιφέρειας (Ε.Υ.Δ.Ε.Π.) ... είναι εκ του νόμου διετής, όπως προβάλλει η Επίτροπος, η Περιφέρεια ... αποδεχομένη, στην προκειμένη περίπτωση, τις επίμαχες υπηρεσίες του υπαλλήλου θεωρούσε ότι εκείνος νομίμως ασκούσε καθήκοντα Προϊσταμένου της επιμέρους αυτής μονάδας της Ειδικής Υπηρεσίας. Τούτο, άλλωστε, προκύπτει από την πληθώρα εγγράφων που προσκομίζονται, στα οποία ο ως άνω υπάλληλος προσδιορίζεται με την ιδιότητα του Προϊσταμένου της προαναφερόμενης μονάδας της Ε.Υ.Δ.Ε.Π. ..., από τις αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας ... περί παράτασης της απόσπασης του υπαλλήλου στην Υπηρεσία, για την έκδοση των οποίων λήφθηκαν υπόψη τα άρθρα 7 του ν. 2860/2000 και 6 και 18 του ν. 3614/2007 που αφορούν στη στελέχωση των θέσεων των Προϊσταμένων της Υπηρεσίας, καθώς και από τις προεκτεθείσες αποφάσεις του Προϊστάμενου της Ε.Υ.Δ.Ε.Π. .., σύμφωνα με τις οποίες, ενώ επικαιροποιείται η κατανομή του υπηρετούντος προσωπικού στις μονάδες της, ο συγκεκριμένος υπάλληλος κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα εξακολουθούσε να ασκεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Μονάδας Β1΄ της Υπηρεσίας. Εξάλλου, μετά την αυτοδίκαιη μετάταξη του εν λόγω υπαλλήλου στην αιρετή Περιφέρεια ..., δυνάμει του ν. 3852/2010, εκδόθηκαν αποφάσεις της Περιφερειάρχη ..., στην οποία υπάγεται πλέον η Ε.Υ.Δ.Ε.Π. ..., κατ’ επίκληση, ομοίως, των ως άνω διατάξεων για την οργάνωση και τη στελέχωση της Υπηρεσίας, από τις οποίες συνάγεται ότι η οικεία Περιφερειάρχης υπολαμβάνει ότι ο συγκεκριμένος υπάλληλος, κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα, νομίμως ασκούσε τα καθήκοντα του Προϊσταμένου της ανωτέρω μονάδας της Υπηρεσίας. Ενόψει τούτων, κατ’ εκτίμηση των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, κρίνεται ότι η Περιφέρεια ... παρατείνοντας την απόσπαση του ανωτέρω στην Ε.Υ.Δ.Ε.Π. ... καθ’ όλη τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων του, κατ’ ουσίαν ανανέωνε την θητεία του εν λόγω υπαλλήλου ως Προϊσταμένου στην Μονάδα Β1΄ της Ειδικής Υπηρεσίας.

Γιατρός του Κέντρου Υγείας Κρύας Βρύσης δεν νομιμοποιείται στην άσκηση ιδιωτικού έργου, καθόσον δεν της έχει χορηγηθεί σχετική άδεια κατ’ εφαρμογή του άρθρου 31 του ν. 2683/1999, δεδομένου ότι ήταν μόνιμη υπάλληλος του Π.Ι.Κ.Π.Α. Γιαννιτσών και από 1.9.2003 εγγράφηκε στη δύναμη του ανωτέρω κέντρου .