ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ:ζητείται η αναίρεση της 1184/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος, (...). Κατ’ ακολουθίαν αυτών, κατά την κρατήσασα γνώμη, και δοθέντος ότι από τις παραδοχές της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης δεν προκύπτει ότι η σύνταξη του δικαιοπαρόχου τους είχε ήδη προ του θανάτου αναπροσαρμοστεί με βάση τις περί μισθολογικών προαγωγών διατάξεις των νόμων 2838/2000 και 3016/2002, το δικάσαν Τμήμα  κατ’ ορθή ερμηνεία των διεπουσών την ένδικη υπόθεση διατάξεων των άρθρων 5 και 6 του ν. 2838/2000 (Α΄ 179), όπως αντικαταστάθηκαν εν μέρει από τις διατάξεις του άρθρου 37 του ν. 3016/2002 (Α΄ 110), και 66 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα [π.δ/γμα 169/2007 (Α΄ 210)], δέχτηκε την ενώπιον του ασκηθείσα έφεση των ήδη αναιρεσιβλήτων, ακύρωσε τις εκκληθείσες με αυτήν πράξεις, και ανέπεμψε την υπόθεση στη συνταξιοδοτική διοίκηση για τον έλεγχο της συνδρομής των ουσιαστικών προϋποθέσεων για την αναπροσαρμογή της σύνταξής τους, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με τον μοναδικό λόγο αναίρεσης είναι αβάσιμα και απορριπτέα.

ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η  προαναφερόμενη 2320/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ....., κατά της οποίας ασκήθηκε εμπρόθεσμη έφεση από τον Δήμο ..... και δεν έχει εκδοθεί οριστική επ’ αυτής (έφεσης) απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, δεν έχει ακόμα καταστεί τελεσίδικη, ούτε παράγει δεδικασμένο, με συνέπεια το Ελεγκτικό Συνέδριο να μην δεσμεύεται από αυτήν κατά τον έλεγχο της εντελλόμενης με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δαπάνης. Περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη ότι η ως άνω οριστική πρωτόδικη απόφαση επί της αγωγής του εν λόγω υπαλλήλου, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι αυτός συνδέεται με τον Δήμο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υποχρεώθηκε ο εν λόγω Δήμος να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες του μέχρι τη δημοσίευση της τελεσίδικης απόφασης επί της αγωγής αυτής, δεν κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστή, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 909 Κ.Πολ.Δ., ενώ δεν εκδόθηκε ούτε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων υπέρ του εν λόγω εργαζομένου μετά τη δημοσίευση της πρωτόδικης απόφασης, η εκτέλεση της οποίας, μετά την άσκηση της από 13.6.2016 έφεσης του Δήμου ....., έχει ανασταλεί δυνάμει του άρθρου 521, παράγραφοι 1 και 3, του Κ.Πολ.Δ., μέχρι την έκδοση της σχετικής τελεσίδικης απόφασης. Κατόπιν τούτων, ο φερόμενος στο ελεγχόμενο ένταλμα ως δικαιούχος υπάλληλος μη νομίμως απασχολήθηκε, κατά το μήνα Ιούνιο του έτους 2016, από τον Δήμο ...... Και τούτο, διότι δεδομένου ότι η απόφαση αυτή δεν έχει καταστεί τελεσίδικη, ούτε μπορεί, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, να εκτελεσθεί, ο εν λόγω Δήμος δεν είχε υποχρέωση συμμόρφωσης στην ανωτέρω 2320/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..... και, κατά συνέπεια, ούτε υποχρέωση να αποδέχεται την προσηκόντως προσφερόμενη εργασία του υπαλλήλου αυτού. Μειοψήφησε η Πάρεδρος, Νεκταρία Δουλιανάκη, η οποία υποστήριξε ότι ο φερόμενος στο ελεγχόμενο ένταλμα ως δικαιούχος υπάλληλος νομίμως απασχολήθηκε στο Δήμο ..... κατά τον μήνα Ιούνιο 2016, καθόσον στο διατακτικό της 2320/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..... περιλαμβάνεται διάταξη σύμφωνα με την οποία ο ως άνω Δήμος υποχρεούται,  μέχρι τη δημοσίευση της τελεσίδικης απόφασης επί της ήδη κριθείσας αγωγής, να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες του εργαζομένου, υπό το καθεστώς της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου, καταβάλλοντας τις νόμιμες αποδοχές του, και κατά τούτο περιέχει διάταξη προσωρινώς εκτελεστή, που δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον έλεγχο των δαπανών

Κατόπιν των ανωτέρω, και ενόψει της αδράνειας του ΓΛΚ για χρονικό διάστημα μείζονος του τριμήνου από την κοινοποίηση σε αυτό των ως άνω δικαστικών αποφάσεων, διαπιστώνεται ότι η παράλειψη του ΓΛΚ (Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Στρατιωτικών και Πολεμικών Συντάξεων) να συμμορφωθεί προς τις προαναφερόμενες τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις του ΙΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι αδικαιολόγητη. Για το λόγο αυτό το ΓΛΚ πρέπει, σύμφωνα με τα άρθρα 3 παρ. 1 του ν. 3068/2002 και 3 παρ. 2 του π.δ/τος 61/2004, να κληθεί να συμμορφωθεί προς τις ως άνω αποφάσεις, μέσα σε τρεις μήνες από τότε που θα του κοινοποιηθεί το παρόν Πρακτικό.

Διορισμός σε συμμόρφωση δικαστικής απόφασης.(..)Στο πλαίσιο της εξέτασης της αίτησης αυτής, το ΑΣΕΠ, με την 1143/7.6.2010 απόφασή του, προέβη σε επανέλεγχο του όλου θέματος, έκρινε ότι μη νόμιμα είχε γίνει δεκτή εν μέρει, με την 2895/26.11.2009 προγενέστερη απόφασή του, η ένσταση του ...και του αναγνωρίσθηκαν 50 επί πλέον μονάδες για ένα εξάμηνο ανεργίας, περαιτέρω δε έκρινε ότι μη νόμιμα είχε διαγραφεί από τον πίνακα διοριστέων ο ...και ενεγράφη ο ..., για τον λόγο δε αυτό, προχώρησε στη διαγραφή του τελευταίου και την επανεγγραφή του .... Ως αιτιολογία για την τροποποίηση αυτή αναφέρεται στην εν λόγω απόφαση του ΑΣΕΠ, ότι μη νόμιμα ελήφθη υπόψη, για την μοριοδότηση της ανεργίας του ..., εκτός από την 4620/19.11.2008 βεβαίωση του ΟΑΕΔ, η οποία αποδεικνύει ανεργία επί έξι εξάμηνα, και φωτοαντίγραφο κάρτας ανεργίας του ΟΑΕΔ, από την οποία προκύπτει εγγραφή του ανωτέρω στα μητρώα ανέργων από 23.5.2005 έως 24.11.2008, δηλαδή επτά εξάμηνα, διότι το φωτοτυπικό αυτό αντίγραφο της κάρτας ανεργίας δεν είναι νόμιμα επικυρωμένο, σύμφωνα με τα οριζόμενα από την οικεία Προκήρυξη (σελ. 15124).(..) Εξάλλου, κατά της ανωτέρω 1143/2010 απόφασης του Α΄ Τμήματος του ΑΣΕΠ, προσέφυγε ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά ο ...,  προβάλλοντας ότι σύμφωνα με το νόμο λαμβάνονται υπόψη και μη επικυρωμένα φωτοαντίγραφα εγγράφων, εάν κατατεθεί και υπεύθυνη δήλωση, με την οποία δηλώνεται η ακρίβεια αυτών, τέτοια δε υπεύθυνη δήλωση αποτελεί η αίτηση για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό. Επί της ανωτέρω αιτήσεως εξεδόθη η με αριθμό 638/2013 απόφαση του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία, αφού έγινε δεκτός ως βάσιμος ο ανωτέρω λόγος ακυρώσεως, ακυρώθηκαν, α) ο πίνακας διοριστέων, όπως αυτός είχε διαμορφωθεί, κατ’ εφαρμογή της 1143/7.6.2010 απόφασης του ΑΣΕΠ (Γ΄617/16.7.2010), β) η με αριθμό 6679/24.3.2011 απόφαση του Αντιδημάρχου ..., με την οποία ανακλήθηκε ο διορισμός του ..., καθώς και γ) η με αριθμό 6750/24.3.2011 απόφαση του Δημάρχου ..., με την οποία είχε διοριστεί ο ...σε κενή οργανική θέση κλάδου/ειδικότητας ΥΕ 16 Εργατών Καθαριότητας εξωτερικών χώρων του Δήμου .... Επίσης, με την ίδια δικαστική απόφαση αναπέμφθηκε η υπόθεση στο ΑΣΕΠ, προκειμένου να προβεί σε νέα νόμιμη κρίση...(..) Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι νομίμως διορίστηκε ο φερόμενος ως δικαιούχος σε κενή οργανική  θέση κλάδου ΥΕ 16 Εργατών Καθαριότητας Εξωτερικών Χώρων, σε  συμμόρφωση με την 638/2013 αμετάκλητη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά,  χωρίς να απαιτείται για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2190/1994, η προηγούμενη ανάκληση του διορισμού του ετέρου υπαλλήλου .... Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και το κρινόμενο χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί

Καταβολή αποδοχών, εξόδων κινήσεως και επιδομάτων εορτών και αδείας σε υπάλληλο Δήμου: Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς τα γενόμενα δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη κατά το μέρος των μισθολογικών εκείνων παροχών, που ανάγονται σε χρόνο κατά τον οποίο ίσχυε η από 12.4.2011 προσωρινή διαταγή και έχουν υπολογισθεί βάσει του ισχύοντος επί συμβάσεων εξηρτημένης εργασίας καθεστώτος είναι νόμιμη, συμφώνως και προς τα οριστικώς κριθέντα με την 141/2012 πράξη του Ι Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου, δοθέντος ότι η Επίτροπος δεν προβάλλει άλλο λόγο μη νομιμότητος της εκκαθαρίσεως αυτών. Περαιτέρω, κατά το μέρος της δαπάνης που αφορά στην καταβολή μισθολογικών παροχών για το διάστημα από 6.7.2011 και εντεύθεν, ήτοι μετά την έκδοση της αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων και την κοινοποίηση αυτής στον Δήμο, το Κλιμάκιο κρίνει ότι συνιστά προσήκουσα συμμόρφωση προς το περιεχόμενο της αποφάσεως αυτής η καταβολή στην φερομένη ως δικαιούχο των αποδοχών εκείνων που της αναλογούν ως εργαζομένης υπό καθεστώς συμβάσεως εξηρτημένης εργασίας και όχι έργου, όπως αβασίμως προβάλλει η Επίτροπος.(...)Επομένως, ο προσδιορισμός του είδους και του ύψους των αποδοχών σε συνάρτηση προς την σύμβαση εξηρτημένης εργασίας συνιστά, εν προκειμένω, ρητή κρίση του Δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων (βλ. άλλωστε και τη σχετική διατύπωση της προσωρινής διαταγής) που περιλαμβάνεται στο διαταχθέν μέτρο και όχι μόνο στις κατά πιθανολόγηση σκέψεις του επί της φύσης της έννομης σχέσης, για τον λόγο δε αυτό καλύπτεται από το προσωρινό δεδικασμένο και δεσμεύει τόσο την Διοίκηση όσο και το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον παρόντα έλεγχο νομιμότητας της επίμαχης δαπάνης.

Παροχή υπηρεσιών συντήρησης και επισκευής.(...)Οι προαναφερόμενες υπηρεσίες και παρακολουθηματικές αυτών προμήθειες είναι, κατά τη φύση τους, αλλά και σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και την αντίληψη των συναλλαγών, ομοειδείς. Τούτο διότι αναφορικά με: α) την ανατεθείσα με την 3015/2015 σύμβαση για τη συντήρηση μηχανογραφικού εξοπλισμού του Νοσοκομείου, ποσού 18.900 ευρώ (μη συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.), β) την ανατεθείσα με την 3016/2015 σύμβαση για τη συντήρηση και τεχνική υποστήριξη εξοπλισμού του πληροφοριακού δικτύου, ποσού 7.950 ευρώ (μη συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.), γ) τη δαπάνη ποσού 1.120,00 ευρώ για την παροχή υπηρεσιών εγκατάστασης τεσσάρων θέσεων εργασίας και επισκευής σε 3 κατανεμητές για την κάλυψη των αναγκών του Τμήματος Πληροφορικής, (ΤΠΥ981/2.3.2015 τιμολόγιο) και δ) τη δαπάνη ποσού 690,00 ευρώ για την παροχή υπηρεσιών εγκατάστασης τριών θέσεων εργασίας και επισκευή τριών κατανεμητών, (ΤΠΥ987/26.3.2015 τιμολόγιο), όλες οι προαναφερόμενες υπηρεσίες εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία της παροχής υπηρεσιών δικτύων ηλεκτρονικών υπολογιστών.(...)Κατόπιν των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη ΙΙ, μη νομίμως συνήφθησαν οι σχετικές συμβάσεις (3015/2015 και 3016/2016) και ανατέθηκαν εξωσυμβατικώς οι αναφερόμενες στη σκέψη ΙΙΙ υπό στοιχείο iii υπηρεσίες και προμήθειες, στην ίδια φερόμενη ως δικαιούχο των χρηματικών ενταλμάτων εταιρεία, μεμονωμένα και κατά παράκαμψη των διατυπώσεων του πρόχειρου διαγωνισμού, αφού η συνολική ετήσια δαπάνη του Νοσοκομείου για την κάλυψη των αναγκών του σε παροχή υπηρεσιών δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών και προμήθεια παρακολουθηματικών και συναφών προϊόντων, υπερέβη το όριο των 20.000 ευρώ, πέραν του οποίου επιβάλλεται η διενέργεια τουλάχιστον πρόχειρου διαγωνισμού. Ως πρόχειρος διαγωνισμός δεν νοείται δε η εν προκειμένω τηρηθείσα πρακτική της συλλογής προσφορών, χωρίς να έχει προηγηθεί για τη διενέργεια του πρόχειρου διαγωνισμού έκδοση διακήρυξης, στην οποία να προσδιορίζεται επακριβώς το αντικείμενο των υπό ανάθεση υπηρεσιών και προμηθειών και η προϋπολογιζόμενη δαπάνη αυτών. Συνεπώς, μη νομίμως διενεργήθηκαν οι εν λόγω αναθέσεις, συνολικού ποσού 32.938,50 ευρώ (μη συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.), με επιμερισμό των αναγκών του Νοσοκομείου και κατά παράκαμψη των διατυπώσεων τουλάχιστον του πρόχειρου διαγωνισμού.

Ολοκλήρωση μελετών παράκαμψης..ζητείται η αναθεώρηση της 4234/2015 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας απόφασης, το Τμήμα Μείζονος-Επταμελούς Σύνθεσης κρίνει ότι το VI Τμήμα, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, (4234/2015 )με την οποία έγινε, κατ’ αρχάς, δεκτό ότι η ρύθμιση του άρθρου 109 του ν. 4199/2013, ενόψει της αναδρομικής ισχύος αυτής, καθώς και της εφαρμογής της ακόμη και στις μελέτες που είχαν απενταχθεί από το κοινοτικό πρόγραμμα, παρείχε τη δυνατότητα επανυποβολής στο Κλιμάκιο προς έλεγχο της επίμαχης συμπληρωματικής σύμβασης μελετών, ορθώς έκρινε, περαιτέρω, ότι αλυσιτελώς γινόταν επίκληση της ίδιας διάταξης για τη νομιμότητα της σύναψης της εν λόγω σύμβασης, για το λόγο ότι εξακολουθούσε να υφίσταται ως πλημμέλεια που κώλυε την υπογραφή της, η εκφερθείσα αρχικά με την 313/2012 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου, υιοθετηθείσα μεταγενέστερα με τη 2792/2012 απόφαση του VI Tμήματος και μη ανατραπείσα τελικά με τη 3463/2012 απόφαση του Τμήματος Μείζονος-Επταμελούς Σύνθεσης «απολύτως δεσμευτική κρίση» ότι ο 1ος Συγκριτικός Πίνακας της υπό έλεγχο συμπληρωματικής σύμβασης μελετών εγκρίθηκε μετά την παρέλευση και της οριακής προθεσμίας περαίωσης του αντικειμένου της κύριας (αρχικής) σύμβασης. Και τούτο, διότι τόσο από την άνω Πράξη του Κλιμακίου, αλλά και από τις προαναφερόμενες αποφάσεις των Τμημάτων, προκύπτει με σαφήνεια ότι εκφέρθηκε σχετική κρίση ικανή να στηρίξει αυτοτελώς το διατακτικό αυτών -ήτοι ανεξαρτήτως της διαπιστωθείσας πλημμέλειας της έλλειψης της απαιτούμενης από την περ. β΄ της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 3316/2005 προϋπόθεσης της συνδρομής απρόβλεπτων περιστάσεων για τη νόμιμη σύναψη συμπληρωματικής σύμβασης- και, ως εκ τούτου, δυνάμενη να θεωρηθεί «δεσμευτική» για τους τυχόν επιλαμβανόμενους, στο πλαίσιο επανυποβολής της σύμβασης αυτής στον προσυμβατικό έλεγχο, δικαστικούς σχηματισμούς, τα οποία δεν μπορούν να αποστούν από το ήδη οριστικώς και μη δυνάμενο να ανατραπεί, άρα αμετακλήτως, κριθέν αυτό ζήτημα, απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της κρινόμενης αίτησης..πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναθεώρησης ως απαράδεκτη

Αχρεωστήτως καταβληθέντα μερίσματα. Με το υπό κρίση ένδικο βοήθημα χαρακτηριζόμενο στο δικόγραφο ως «έφεση», ζητείται η ακύρωση: α) της 1287/2.3.2015 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ..., με την οποία αναθεωρήθηκε η 7237/2002 απόφασή του και επανακανονίστηκε από 1.8.1997, το ποσό του καταβλητέου μερίσματος στον «εκκαλούντα» και β) του 32964/4.5.2015 εγγράφου του Τμήματος Μεταβολών Μερίσματος, με το οποίο, κατά τα αναφερόμενα στο δικόγραφο, κοινοποιήθηκε σε αυτόν η προαναφερόμενη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και ενημερώθηκε ότι η συνολική οφειλή του από αχρεωστήτως καταβληθέντα μερίσματα χρονικού διαστήματος από 1.8.1997 έως 1.1.2008 ανέρχεται σε 125.733,44 ευρώ, την οποία και κλήθηκε να εξοφλήσει.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙ και ΙΙΙ της παρούσας, το παρόν Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκαση της ως άνω διαφοράς που αναφύεται από την αμφισβήτηση της προαναφερόμενης απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του .... καθώς και του εγγράφου του Τμήματος Μεταβολών Μερίσματος, διότι αυτή ανέκυψε, κατά την εφαρμογή της ασφαλιστικής νομοθεσίας, αναγόμενη στην αμφισβήτηση του ύψους παροχών κοινωνικής ασφάλισης και ως εκ τούτου αποτελεί διοικητική διαφορά ουσίας.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω σκέψεων, αφού το άρθρο 336 παρ. 1 του ν. 4700/2020 δεν παραπέμπει στο κεφάλαιο 31 περί τριτανακοπής του πρώτου μέρους του ίδιου νόμου (άρθρα 208 έως 214) και, ως εκ τούτου, οι αποφάσεις του Τμήματος τούτου, που εκδίδονται επί προσφυγών ανάκλησης πράξεων των Κλιμακίων προσυμβατικού ελέγχου, δεν υπόκεινται στο ένδικο μέσο της τριτανακοπής, η κρινόμενη τριτανακοπή κατά της 301/2024 απόφασης του Τμήματος τούτου που έκρινε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου της επίμαχης σύμβασης μίσθωσης, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Εξάλλου, δεν τίθεται ζήτημα, όπως αβασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη τριτανακοπή, προσβολής του δικαιώματος δικαστικής προστασία του τριτανακόπτοντος σωματείου, διότι αυτό μπορεί να προσφύγει ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, εφόσον θεωρεί ότι τα συμφέροντά του, από την έννομη σχέση που το συνδέει με το επίμαχο ακίνητο, βλάπτονται στο πλαίσιο της διαδικασίας μίσθωσης του ακινήτου από το ...... Σε κάθε δε περίπτωση, δεν συνέτρεχε, όπως αβασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη τριτανακοπή, έννομο συμφέρον του ήδη τριτανακόπτοντος σωματείου που θα δικαιολογούσε την παρέμβασή του στη δίκη, επί της οποίας εκδόθηκε η ανακοπτόμενη απόφαση και, επομένως, κατ’ ορθή εφαρμογή του άρθρου 328 παρ. 2 του ν. 4700/2020 δεν του κοινοποιήθηκαν οι ασκηθείσες κατά της 653/2023 Πράξης του Κλιμακίου προσφυγές ανάκλησης. Τούτο, διότι σύμφωνα με το άρθρο 328 παρ. 3 του ν. 4700/2020 το έννομο συμφέρον του παρεμβαίνοντος πρέπει να είναι προσωπικό, άμεσο και ενεστώς, υπό την έννοια ότι η ανάκληση της προσβαλλομένης πράξης του Κλιμακίου που επιφέρει ως έννομη συνέπεια την υπογραφή ή μη του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης δύναται, αυτή καθαυτήν, να έχει έννομες συνέπειες υπέρ αυτού ή σε βάρος του και ότι, επομένως, η ασκηθείσα παρέμβαση μπορεί, ως εκ του αποτελέσματός της, να ωφελήσει άμεσα τον διάδικο που την άσκησε. Μόνο, όμως, οι αντισυμβαλλόμενοι του ελεγχόμενου κάθε φορά σχεδίου σύμβασης πλήττονται από την ως άνω έννομη συνέπεια της πράξης του Κλιμακίου, την οποία δεν δύνανται να προσβάλουν ενώπιον άλλων δικαστηρίων (βλ. άρθρο 98 παρ. 3 του Συντάγματος), και όχι, ως εν προκειμένω, τρίτος, το επικαλούμενο βλαπτόμενο συμφέρον του οποίου δεν τελεί σε άμεσο νομικό σύνδεσμο με το διατακτικό της πράξης του Κλιμακίου

Εξώδικος συμβιβασμος:Ζητείται παραδεκτώς η ανάκληση της 108/2017 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα(...)Με δεδομένα τα ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος να αποστεί από όσα δέχθηκε το Κλιμάκιο με την ανωτέρω πράξη του. Περαιτέρω, ως προς τους ισχυρισμούς που προβάλλονται με την αίτηση ανάκλησης, κρίνει τα εξής: α) Απορριπτέος τυγχάνει ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι προσέφυγε στις ως άνω αναθέσεις, διότι συνέτρεχαν λόγοι επείγουσας ανάγκης, που οφείλονταν σε απρόβλεπτες καταστάσεις και ότι σε κάθε περίπτωση το νοσοκομείο ενήργησε καλοπίστως και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων, διότι, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω (βλ. σκεψ. VI), με την 52/2012 πράξη του Τμήματος, η κρίση της οποίας δεν έχει ανατραπεί και ως εκ τούτου δεσμεύει τη Διοίκηση (βλ. σκέψ. III), έγινε δεκτό ότι οι παρατάσεις της από 15.5.2008 σύμβασης για το χρονικό διάστημα από 19.5.2010 και εντεύθεν είναι μη νόμιμες, ενώ το ίδιο ισχύει και υπό την εκδοχή ότι αυτές συνιστούν αυτοτελείς και ανεξάρτητες της προηγούμενης συμβατικής σχέσης των μερών απευθείας αναθέσεις. Σε κάθε δε περίπτωση και τα επικαλούμενα από το αιτούν περιστατικά δεν συνιστούν λόγους επείγοντος οφειλόμενους σε απρόβλεπτες περιστάσεις, που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την απευθείας ανάθεση των ως άνω υπηρεσιών, αφού δεν προκύπτει ότι το αιτούν προέβη εγκαίρως, ως όφειλε, ήτοι πριν από την λήξη των επιτρεπόμενων και αρχικώς συμφωνηθέντων παρατάσεων, στις εκ του νόμου προβλεπόμενες ενέργειες για τη νόμιμη ανάθεση των υπηρεσιών φύλαξης, αφού προκήρυξε το σχετικό διαγωνισμό στις 28.5.2010, ήτοι μετά τη λήξη, στις 18.5.2010, της νόμιμης παράτασης της αρχικής σύμβασης, ενώ ο ορισμός νέας Διοικήτριας, στις 4.5.2010, δεν συνιστά απρόβλεπτο γεγονός κατά το νόμο, το οποίο να δικαιολογεί την μέχρι την ως άνω ημερομηνία αδράνεια του αιτούντος. β) Ο ισχυρισμός ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη, κατά το μέρος που αφορά το διάστημα από 1.5.2010 έως 18.5.2010, είναι ομοίως απορριπτέος, διότι, όπως ορθώς κρίθηκε με την πράξη του Κλιμακίου, αιτία έκδοσης των επίμαχων χρηματικών ενταλμάτων είναι ο εξώδικος συμβιβασμός, σύμφωνα με τους όρους του οποίου η συμφωνία παραίτησης από την αγωγή της αναδόχου προϋποθέτει εξόφληση του συνόλου του αιτηθέντος με την εν λόγω αγωγή ποσού και όχι μέρους αυτού. γ) Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙΙ και V, εφόσον η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, κατά τα κριθέντα με την 52/2012 πράξη του IV Τμήματος, χωρίς ακολούθως η εν λόγω κρίση να ανατραπεί και χωρίς μάλιστα να προκύπτει η έκδοση θετικής για την προαναφερόμενη εταιρεία, τελεσίδικης απόφασης του αρμόδιου δικαστηρίου που να αφορά τις συγκεκριμένες παρατάσεις, η επίμαχη δαπάνη δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 4 του ν. 4132/2013, η οποία δεν συνιστά, ούτως ή άλλως, νομιμοποιητική διάταξη, αλλά αποσκοπεί απλώς στην τακτοποίηση των υφιστάμενων μέχρι 31.12.2011 δημοσιονομικών εκκρεμοτήτων των νοσοκομείων προς τρίτους. δ) Όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο κατά τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών δικαιούται να εξετάζει παρεμπιπτόντως, με την επιφύλαξη τυχόν ύπαρξης δεδικασμένου, τόσο τη νομιμότητα των διοικητικών πράξεων στις οποίες οι εν λόγω δαπάνες στηρίζονται, όσο και το υπαρκτό, κατά το ουσιαστικό δίκαιο, της απαίτησης, σε εξόφληση της οποίας οι δαπάνες αυτές εντέλλονται (βλ. σκεψ. ΙΙΙ), έκρινε, με την 52/2012 πράξη του IV Τμήματος, ότι οι παρατάσεις της αρχικής σύμβασης από 19.5.2010 και εντεύθεν είναι μη νόμιμες. Οι δε επικαλούμενες 161/2011 και 153/2016 αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας, που εκδόθηκαν επί αγωγών που άσκησε η Γεωργία Περιστέρη κατά του Νοσοκομείου, δεν ασκούν έννομη επιρροή επί της συγκεκριμένης υπόθεσης, καθώς αφορούν σε διαφορετικές (97/2004 και 200/2006) συμβάσεις παροχής υπηρεσιών φύλαξης, που έχει συνάψει το αιτούν με την ανωτέρω και ως εκ τούτου δεν απορρέει από αυτές δεδικασμένο που δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο. Συνεπώς, εφόσον η αιτία του εξώδικου συμβιβασμού πάσχει ως ερειδόμενη σε μη νόμιμη παράταση σύμβασης, γεγονός το οποίο το αιτούν γνώριζε ήδη από το έτος 2012, δεν μπορεί να αναγνωριστεί ότι τα όργανά του συγγνωστώς υπέλαβαν ότι μπορούσαν να προβούν στη σύναψη του επίμαχου συμβιβασμού. Απορρίπτει την αίτηση.​