ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας ότι η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου ... ως προς το αναγνωριστικό της μέρος δεν είναι εξοπλισμένη με δύναμη εκτελεστότητας και επομένως το Νοσοκομείο δεν ήταν υποχρεωμένο να συμμορφωθεί ως προς το αναγνωριστικό αυτό μέρος, διότι κατά τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ή από άλλη ειδική διάταξη δεν προβλέπεται υποχρέωση συμμόρφωσης προς αναγνωριστική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Τούτο διότι κατά τις ρητές διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 5 του Συντάγματος και του σε εκτέλεση της διάταξης αυτής εκδοθέντος ν. 3068/2002, υποχρέωση της Διοίκησης προς συμμόρφωση γεννάται όχι μόνο σε περίπτωση δικαστικών αποφάσεων που συνιστούν εκτελεστούς τίτλους αλλά και στην περίπτωση τελεσίδικων αναγνωριστικών αποφάσεων. Συνεπώς, το Νοσοκομείο είναι υποχρεωμένο να συμμορφωθεί προς την τελεσίδικη  απόφαση του Διοικητικού Εφετείου και ως προς το αναγνωριστικό της μέρος

Εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων.:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας ότι η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου … ως προς το αναγνωριστικό της μέρος δεν είναι εξοπλισμένη με δύναμη εκτελεστότητας και, επομένως, το Νοσοκομείο δεν ήταν υποχρεωμένο να συμμορφωθεί ως προς το αναγνωριστικό αυτό μέρος, διότι κατά τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ή από άλλη ειδική διάταξη δεν προβλέπεται υποχρέωση συμμόρφωσης προς αναγνωριστική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Και τούτο, διότι κατά τις ρητές διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 5 του Συντάγματος και του σε εκτέλεση της διάταξης αυτής εκδοθέντος ν. 3068/2002, υποχρέωση της Διοίκησης προς συμμόρφωση γεννάται όχι μόνο σε περίπτωση δικαστικών αποφάσεων που συνιστούν εκτελεστούς τίτλους, αλλά και στην περίπτωση τελεσίδικων αναγνωριστικών αποφάσεων..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω οι εντελλόμενες δαπάνες είναι νόμιμες και τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πρέπει να θεωρηθούν

Νόμιμη η καταβολή σε γιατρούς και υπαλλήλους Νοσοκομείου των επιδικασθέντων με τις οικείες τελεσίδικες 2002 Διοικητικού Πρωτοδικείου, χρηματικών ποσών, διότι οι αποφάσεις αυτές είναι εκτελεστοί τίτλοι και αποτελούν νόμιμα και επαρκή δικαιολογητικά για την πληρωμή της σχετικής απαίτησης, χωρίς να χρειάζεται να περιαφθούν τον απαιτούμενο κατ' άρθρο 918 του Κωδ. Πολ. Δικ. εκτελεστήριο τίτλο (απόγραφο). Επί πλέον νόμιμα τα ως άνω επιδικασθέντα ποσά καταβάλλονται με χρηματικά εντάλματα της ΥΔΕ του νομού της έδρας του Νοσοκομείου.

Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων – Παρακαταθήκη – Κατάσχεση εις χείρας ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας – Εγγυητική επιστολή. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, λόγω του ρόλου του ως απλού θεματοφύλακα, υποχρεούται σε συμμόρφωση με διαπλαστική δικαστική απόφαση, εκδοθείσα κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 88 του ν.δ/τος της 17-7/13-8-1923, να καταβάλει άμεσα στην κατάσχουσα το παρακατατεθέν σ’ αυτό ποσό, μη δικαιούμενο και μη υποχρεούμενο να εξαρτήσει την καταβολή από την προσκόμιση ισόποσης εγγυητικής επιστολής, σε εκτέλεση της διάταξης της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 3068/2002, όπως ισχύει (πλειοψ.). Παραπομπή από την υπ' αριθμ. 68/2013 Γνωμ. (Τμ.Δ΄).

Εξώδικος συμβιβασμός.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι το 3375/29.8.2013 πρακτικό της Τριμελούς Επιτροπής του Ν.Σ.Κ., το οποίο φέρει τα νόμιμα εξωτερικά στοιχεία του τύποις υποστατού, αποτελεί εκτελεστό τίτλο, σύμφωνα με τα άρθρα 41 παρ. 3 του ν. 4170/2013 και 1 του ν. 3068/2002, και δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον προληπτικό έλεγχο της ερειδόμενης σ` αυτό δαπάνης. Συνεπώς, δεν δύναται να αμφισβητηθεί η ουσιαστική νομιμότητα του εξώδικου συμβιβασμού, καθιστώντας ανενεργό τον εκτελεστό τίτλο, όπως αβασίμως προβάλλει ο διαφωνών Επίτροπος.

Δημόσια έσοδα – Εταιρείες ανώνυμες – Προσκόμιση ή μη εγγυητικής επιστολής για την είσπραξη χρηματικής απαίτησης επιδικασθείσας με τελεσίδικη δικαστική απόφαση σε βάρος του Ελλ. Δημοσίου, επί αγωγής – Εφαρμογή ή μη των διατάξεων του άρθρου 4 παρ.1 του ν. 3068/2002, όπως τροποποιημένο ισχύει – Άρση ή μη επιβληθεισών κατασχέσεων εις χείρας τρίτων. α) Για την καταβολή (από το Δημόσιο) του αμετακλήτως επιδικασθέντος ποσού κεφαλαίου του ιστορικού του ερωτήματος, δεν προκύπτει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 3068/2002, όπως το άρθρο αυτό διαμορφώθηκε με την παρ.5 του άρθρου 326 του ν. 4072/2012. β) Δεν συντρέχει περίπτωση απάντησης στο β’ υποερώτημα, δεδομένου ότι δι’ αυτού και χωρίς επίκληση νεώτερων στοιχείων, ζητείται επανεξέταση, αρμοδίως γενομένης αποδεκτής και ως εκ τούτου δεσμευτικής για τη Διοίκηση, Γνωμοδότησης υπ’ αριθμ. 466/2012. γ) Δεν συντρέχει νόμιμη περίπτωση άρσης των επιβληθεισών σε βάρος των Π.Η. και Χ.Η. και εις χείρας τρίτων αναγκαστικών κατασχέσεων, οι οποίες δεν έχουν ακυρωθεί με δικαστική απόφαση. (ομοφ.)

Διαταγή πληρωμής.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη των Πρακτικών, στα ερωτήματα του Επιτρόπου προσήκει η ακόλουθη απάντηση: α) η υποχρέωση καταβολής των τόκων υπερημερίας πηγάζει από την υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις ως άνω εκδοθείσες διαταγές πληρωμής, οι οποίες, εφόσον δεν ασκήθηκε ανακοπή, κατέστησαν τελεσίδικες και εξομοιώνονται με δικαστικές αποφάσεις που παράγουν δεδικασμένο και δεσμεύουν το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών, αποτελούσες νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό, με το οποίο αποδεικνύεται νόμιμη απαίτηση. Τούτο ειδικότερα σημαίνει ότι δεν είναι επιτρεπτός ο έλεγχος της ορθότητας ή μη των ως άνω αποφάσεων επί των προσωρινών διαταγών και άρα η συμμόρφωση προς αυτές δεν συναρτάται με οιαδήποτε πλημμέλεια του Δήμου κατά την κατάρτιση ή την εκτέλεση τους, β) η μη άσκηση ανακοπής εκ μέρους του Δήμου …παρά την επίδοση των διαταγών πληρωμής δύο φορές, στις 27.2.2014 και στις 28.2.2014, και την ύπαρξη αμφισβήτησης ως προς την εγκυρότητα ή το ύψος της απαίτησης που επιδικάσθηκε, δημιουργούν ενδεχομένως πειθαρχικές κυρώσεις σε βάρος των υπαιτίων οργάνων που αμέλησαν την προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων του Δήμου και εγείρουν ζητήματα καταλογισμού του ελλείμματος που δημιουργείται από την τοιαύτη καταβολή, αλλά δεν αποσείουν την υποχρέωση συμμόρφωσης προς αυτές, καθόσον, ως ήδη εξετέθη, οι διαταγές πληρωμής από την τελεσιδικία τους, εξομοιώνονται με δικαστικές αποφάσεις και παράγουν δεδικασμένο και γ) η μη ύπαρξη εκτελεστικών της προγραμματικής συμβάσεων και αληθής υποτιθέμενη, καθώς και η συνάρτηση της τοκοφορίας με την ανυπαρξία τοιούτων συμβάσεων, ανάγεται στην αμφισβήτηση του ουσιαστικού δικαιώματος που κρίθηκε με τις ως άνω διαταγές πληρωμής, κατά των οποίων δεν ασκήθηκαν ένδικα βοηθήματα (ανακοπές ή εφέσεις κατά της απόρριψης αυτών), με συνέπεια αυτές να καταστούν τελεσίδικες.

Ζητήματα σχετιζόμενα με τη συμμόρφωση της Διοίκησης προς τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά και εφαρμογή ή μη της διατάξεως της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 3068/2002 περί αναγκαστικής εγγυοδοσίας εκ μέρους της προμηθεύτριας εταιρείας. Η γνωμοδότηση πραγματεύεται, υπό συγκεκριμένο πραγματικό, ζητήματα σχετιζόμενα με τον τρόπο συμμόρφωσης της Διοίκησης προς την ακυρωτικού χαρακτήρα υπ’ αριθμ. 160/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, την καταβολή ή μη τόκων στην προμηθεύτρια εταιρεία και την εφαρμογή ή μη της διατάξεως της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 3068/2002 περί αναγκαστικής εγγυοδοσίας εκ μέρους αυτής, στα πλαίσια εκτέλεσης της ως άνω αποφάσεως. Το τρίτο ερώτημα, κατά την ομόφωνη γνώμη του Τμήματος, πρέπει να παραπεμφθεί, λόγω της μείζονος σπουδαιότητας, στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 6 παρ.3 του Οργανισμού του ΝΣΚ (ν. 3086/2002, Α΄ 324). 

Δεδικασμένο. (...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι επίμαχες δαπάνες, που έχουν ως αιτία τη συμμόρφωση της Διοίκησης σε τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 1 του ν. 3068/2002, νομίμως εντέλλονται χωρίς την προσκόμιση εγγυητικών επιστολών από τους δικαιούχους. Τούτο, διότι η προσκόμιση τέτοιου δικαιολογητικού απαιτείται μόνο όταν πρόκειται για ικανοποίηση αξίωσης στο πλαίσιο αναγκαστικής εκτέλεσης, δυνάμει δικαστικής απόφασης εξοπλισμένης με εκτελεστότητα, κατά το άρθρο 4 του ν. 3068/2002, ως όρος του κύρους αυτής. Επομένως, το Ελεγκτικό Συνέδριο δεσμεύεται, κατά τον προληπτικό έλεγχο των επίμαχων δαπανών, από το παραγόμενο εκ της ανωτέρω απόφασης δεδικασμένο, ενώ, στο βαθμό που η Επίτροπος δεν θέτει λοιπά ζητήματα μη νομιμότητας της διαδικασίας εκκαθάρισης ή κανονικότητας των δαπανών, αυτές, έχουσες ως αιτία τους την κατ’ άρθρο 1 του ν. 3068/2002 συμμόρφωση της Διοίκησης προς τα κριθέντα με την ανωτέρω αναγνωριστική δικαστική απόφαση, είναι νόμιμες.

ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ:Νόμιμη η καταβολή ποσού 7.000.000 ευρώ από Υποργείο σε εταιρεία, σε εκτέλεση του πρακτικού της Β΄ Τακτικής Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Ν.Σ.Κ.), ύστερα από εξωδικαστική επίλυση της μεταξύ τους διαφοράς, που συνίστατο στην αναγνώριση απαίτησης της εταιρείας για εξωσυμβατική διακίνηση τύπου κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2012 έως 31.10.2013, καθόσον το ανωτέρω πρακτικό της Β΄ Τακτικής Ολομέλειας του Ν.Σ.Κ., το οποίο φέρει τα νόμιμα εξωτερικά στοιχεία του τύποις υποστατού, αποτελεί εκτελεστό τίτλο, σύμφωνα με τα άρθρα 41 παρ. 3 του ν. 4170/2013 και 1 του ν. 3068/2002 και δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον προληπτικό έλεγχο της ερειδόμενης σ’ αυτό δαπάνης και  συνεπώς, δεν δύναται να αμφισβητηθεί η ουσιαστική νομιμότητα του εξώδικου συμβιβασμού, καθιστώντας ανενεργό τον εκτελεστό τίτλο.