ΕλΣυν/Τμ.1/236/2009
Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου
Από το συνδυασμό των προπαρατιθέμενων διατάξεων(2685/1999) συνάγεται ότι οι μετακινούμενοι εκτός έδρας δημόσιοι υπάλληλοι ή λειτουργοί για εκτέλεση υπηρεσίας με εντολή του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. και των λοιπών Ν.Π.Δ.Δ., δικαιούνται «έξοδα διανυκτέρευσης» προς κάλυψη της σχετικής δαπάνης καθώς και «ημερήσια αποζημίωση», για την κάλυψη των «εκτάκτων εξόδων», στα οποία αυτοί υποβάλλονται «λόγω της μετακίνησης και παραμονής τους εκτός έδρας» (άρθρο 9 παρ. 1). Η αποζημίωση αυτή για εκείνους που μετακινούνται και διανυκτερεύουν εκτός έδρας «με τις προϋποθέσεις του άρθρου 8» ανέρχεται σε 10.000 δραχμές, περιοριζόμενη στο 1/3 για την ημέρα της επιστροφής τους στην έδρα «μετά από διανυκτέρευση» κ.λπ.. Ορίζοντας περαιτέρω ο νόμος, στην παρ. 2 του άρθρου 9, ότι η «ημερήσια αποζημίωση» καταβάλλεται ολόκληρη «όταν οι μετακινούμενοι διανυκτερεύουν σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 8», συνδέει την καταβολή της ημερήσιας αποζημίωσης με το πραγματικό γεγονός της διανυκτέρευσης εκτός έδρας, ήτοι με τη συνδρομή των οριζόμενων στην παράγραφο 2 του άρθρου 8 προϋποθέσεων (μετακίνηση σε απόσταση μεγαλύτερη των 120 χιλιομέτρων κ.λπ.), γεγονός που συνεπάγεται, κατ’ αρχήν, για το μετακινούμενο «έκτακτα έξοδα» διατροφής κ.λπ., στην αποκατάσταση των οποίων η αποζημίωση αυτή αποβλέπει και όχι με το πραγματικό γεγονός της παροχής ανταλλάγματος για τη διανυκτέρευση, το οποίο, όταν πράγματι καταβάλλεται, αποτελεί αυτοτελή δαπάνη που αποδίδεται επίσης στο μετακινούμενο, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 8 (σε συνδυασμό προς αυτές του άρθρ. 1 παρ. 2) του ν. 2685/1999 και όχι προϋπόθεση της διανυκτέρευσης κατά το ίδιο άρθρο. Συνεπώς, για την καταβολή της «ημερήσιας αποζημίωσης» στους μετακινούμενους εκτός έδρας, αρκεί διανυκτέρευση νόμιμη, δηλαδή με τις προϋποθέσεις του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 2685/1999, στον τόπο της μετακίνησης, χωρίς να απαιτείται και η καταβολή αντιτίμου για τη διανυκτέρευση αυτή και ανεξαρτήτως διανυκτέρευσης σε ξενοδοχείο, πανσιόν, ιδιόκτητο ή φιλικό σπίτι κ.λπ., αφού το γεγονός ότι ο μετακινούμενος δεν υποβάλλεται σε έξοδα διανυκτέρευσης δεν σημαίνει ότι δεν υποβάλλεται και στα «έκτακτα έξοδα» διαβίωσης εκτός της έδρας του, που αποτελεί το νόμιμο λόγο παροχής της ημερήσιας αποζημίωσης (βλ. Ελ. Συν. Ολομ. Πρακτικά της 29ης Γεν.Συν./ 14.11.2001). Επίσης, δεδομένου ότι η τυχόν παροχή διατροφής, η οποία προσφέρεται σε περίπτωση διανυκτέρευσης του υπαλλήλου σε ξενοδοχείο κ.λπ. και λόγω αυτής συνδέεται με τη διαμονή του υπαλλήλου σε αυτό, καθίσταται σαφές ότι όταν υπάλληλος επιλέξει να μη διανυκτερεύσει σε ξενοδοχείο κ.λπ., δεν έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει πρωινό, γεύμα ή δείπνο στο ξενοδοχείο, αφού δεν διαμένει σε αυτό και άρα οι δαπάνες διατροφή του δεν καλύπτονται από το Δημόσιο. Κατά την έννοια δε του άρθρου 7 παρ. 4 του ίδιου νόμου οι υπάλληλοι που μετακινούνται εκτός έδρας με εντολή του Δημοσίου και των ν.π.δ.δ. για συμμετοχή σε συνέδρια, σεμινάρια κ.λπ., δικαιούνται δαπάνη χρήσης επιβατικού αυτοκινήτου δημόσιας χρήσης (ταξί), μόνο στην περίπτωση που δεν υπάρχει συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση προς τον τόπο, όπου διεξάγεται το σεμινάριο.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕλΣυν/Κλ.1(ΚΠΕ)175/2015
Ημερήσια αποζημίωση:Νόμιμη η καταβολή εξόδων μετακίνησης (αντίτιμο εισιτηρίων, έξοδα διανυκτέρευσης και ημερήσια αποζημίωση) σε υπαλλήλους Δήμου, καθόσον , λαμβάνοντας υπόψη, τη χιλιομετρική απόσταση (291 χλμ.) και τη μετακίνηση των φερόμενων ως δικαιούχων με συγκοινωνιακό μέσο, νομίμως εγκρίθηκε μία (1) διανυκτέρευση για τη συγκεκριμένη μετακίνηση, και, ως εκ τούτου νομίμως καταβλήθηκε ολόκληρη η ημερήσια αποζημίωση, χωρίς να χρειάζεται να αποδειχθεί περαιτέρω το αναγκαίο αυτής της διανυκτέρευσης,
ΕΣ/Τ1/47/2006
Οδοιπορικά έξοδα και ημερήσια εκτός έδρας αποζημίωση υπαλλήλου του Οργανισμού Εργατικής Εστίας για την μετάβασή της εκτός έδρας για εκτέλεση υπηρεσίας. Νόμιμη η σχετική δαπάνη, καθόσον, μετά την υποβολή της ορθής επανάληψης της οικείας εντολής μετακίνησης, συγκεκριμενοποιήθηκε τόσο ο τόπος μετάβασης όσο και η αιτία μετακίνησης της ανωτέρω υπαλλήλου (αρθ.3 παρ.3 ν.2685/99).
ΕλΣυν/Τμ1/195/2013
Οι με οποιαδήποτε σχέση μετακινούμενοι εκτός έδρας, στο εσωτερικό, υπάλληλοι των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) α' βαθμού, με εντολή της Υπηρεσίας τους, προκειμένου να μετάσχουν σε σεμινάρια, συνέδρια ή εκπαίδευση, δικαιούνται δαπάνες μετακίνησης, στις οποίες περιλαμβάνεται, εκτός των άλλων, η δαπάνη διανυκτέρευσης και η ημερήσια αποζημίωση. Ο υπολογισμός των σχετικών ποσών γίνεται, κατά τη ρητή επιταγή του άρθρου 12 παρ.2 του προαναφερόμενου ν.2685/1999, σύμφωνα τις διατάξεις των άρθρων 9 και 8 (στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 9) του νόμου αυτού. Ειδικά για τους μόνιμους και με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μηχανικούς διπλωματούχους του ...... και των ισότιμων με αυτό σχολών, οι οποίοι υπηρετούν σε Ο.Τ.Α. α' βαθμού και μετακινούνται εκτός έδρας για υπηρεσιακούς λόγους, το ποσό της ημερήσιας αποζημίωσης καθοριζόταν αρχικά με την 2/52971/0022/31.8.2007 κοινή υπουργική απόφαση σε 70 ευρώ και στη συνέχεια με την εκδοθείσα 2/33481/0022/11 απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών ορίστηκε σε 56 ευρώ. Τα ως άνω ποσά, ακόμα και μετά τον ανακαθορισμό τους με τη νέα υπουργική απόφαση, είναι προσαυξημένα σε σχέση με την ημερήσια αποζημίωση που καταβάλλεται γενικά στους λοιπούς δημόσιους υπαλλήλους και λειτουργούς (πλην των διπλωματούχων μηχανικών) που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν.2685/1999. Περαιτέρω, από τη συνδυαστική ερμηνεία των διατάξεων των άρθρων 12, 8 παρ.4 και 9 παρ.2 περ.Αα του ανωτέρω νόμου συνάγεται ότι η δαπάνη διανυκτέρευσης και ημερήσιας αποζημίωσης δεν καταβάλλονται στο μετακινούμενο εκτός έδρας υπάλληλο, όταν οι δαπάνες αυτές καλύπτονται από άλλον φορέα από εκείνο στον οποίο αυτός ανήκει.
ΕλΣυν/Τμ.1/36/2011
Σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 14 του ν. 3833/2010 «Προστασία της εθνικής οικονομίας – Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» (Φ.Ε.Κ. Α’ 40/15.3.2010), που ισχύει, σύμφωνα με το άρθρο 20 του νόμου αυτού, από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, «Στην περίπτωση β’ της παρ. 2Α του άρθρου 21 του ν. 2685/1999 διαγράφεται η φράση «επιστροφής». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι μετά τη θέση σε ισχύ του ν. 3833/2010, δηλαδή από 15.3.2010, δεν καταβάλλεται πλέον στους υπαλλήλους που μεταβαίνουν στο εξωτερικό ημερήσια αποζημίωση για την ημέρα επιστροφής τους από τη χώρα μετάβασης. Τούτο, όμως, ισχύει μόνο όταν η ημέρα επιστροφής του υπαλλήλου στην έδρα του γίνεται την επόμενη ημέρα από την ημέρα λήξης της εργασίας για την πραγματοποίηση της οποίας μετακινήθηκε στο εξωτερικό και όχι και όταν η ημέρα επιστροφής συμπίπτει με ημέρα εργασίας, περίπτωση στην οποία καταβάλλεται πλήρης ημερήσια αποζημίωση. Και τούτο διότι ο νομοθέτης, με την τροποποίηση της διάταξης του άρθρου 21 παρ. 2Α του ν. 2685/1999, απέβλεψε στην επιτάχυνση της επανόδου του υπαλλήλου που μεταβαίνει το εξωτερικό στην υπηρεσία του και όχι στην αποστέρηση αυτού από την ημερήσια αποζημίωση που του καταβάλλεται για την κάλυψη των εξόδων διατροφής και άλλων έκτακτων έξοδα διαβίωσης, στα οποία υποβάλλεται λόγω της παραμονής του εκτός της έδρας του (ΕΣ, Τμήμα Ι, Πράξη 237/2009). Τέλος, η καταβολή δαπανών διανυκτέρευσης προϋποθέτει διαμονή του υπαλλήλου σε ξενοδοχείο της κατηγορίας στην οποία αυτός ανήκει, με βάση την κατηγοριοποίηση του άρθρου 4 του ν. 2685/1999.
ΕλΣυν.Κλ.1/203/2015
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ.Γενικά:Μη νόμιμη η καταβολή ποσών 233,67 και 229,37 ευρώ, αντιστοίχως, σε υπαλλήλους Δήμου - διπλωματούχους μηχανικούς, ως ημερήσια εκτός έδρας αποζημίωση και δαπάνη διανυκτέρευσης λόγω μετακίνησής τους στο εσωτερικό, καθόσον μη νομίμως υπολογίσθηκε αυξημένη ημερήσια εκτός έδρας αποζημίωση και δαπάνη διανυκτέρευσης των ανωτέρω υπαλλήλων, προϊσταμένων τμημάτων του Δήμου, με νομικό έρεισμα τις διατάξεις της 2/33481/0022/27.4.2011 (Β'1069) απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών. Οι ως άνω υπάλληλοι είναι μεν διπλωματούχοι μηχανικοί, για τις δαπάνες μετακινήσεις των οποίων ένεκα υπηρεσιακών λόγων εφαρμόζονται οι διατάξεις της ανωτέρω υπουργικής απόφασης, πλην, στην προκείμενη περίπτωση πρόκειται για μετακίνηση για παρακολούθηση επιμορφωτικού σεμιναρίου στους νέους κανόνες που διέπουν την κατάρτιση δημοσίων συμβάσεων, οπότε και για την κατηγορία αυτή υπαλλήλων, εφαρμόζεται η ειδική κατά το αντικείμενο διάταξη του άρθρου 12 παρ.3 του ν.2685/1999, που ρυθμίζει τη διαδικασία καταβολής δαπανών κάθε υπαλλήλου που μετακινείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς (σεμινάρια, συνέδρια, εργασίες κέντρων έρευνας). Η υπαγωγή της κρινόμενης περίπτωσης στις διατάξεις των άρθρων 12, 8 και 9 παρ.1 του ν. 2286/1995 συνάγεται και από το αντικείμενο του συγκεκριμένου επιμορφωτικού προγράμματος, το οποίο απευθύνεται γενικώς σε στελέχη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα αρμόδια για θέματα δημοσίων συμβάσεων και όχι αποκλειστικά σε διπλωματούχους πολιτικούς μηχανικούς κατηγοράς ΠΕ ή ΤΕ.
ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)122/2015
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΕΞΟΔΑ:Μη νόμιμη η καταβολή δαπανών μετακίνησης σε χώρες του εξωτερικού (ημερήσια αποζημίωση και έξοδα διανυκτέρευσης) από την Ε.... στον Πρόεδρό της, καθόσον για τη σύννομη μετακίνησή του, απαιτείτο εκτός από την οικεία εντολή μετακίνησης και η έγκριση αυτής με απόφαση του Υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 21 παρ. 1 του ν. 2685/1999 (ΦΕΚ Α΄ 35/1999(. Περαιτέρω, οι μεταγενεστέρως εκδοθείσες εγκριτικές των ως άνω μετακινήσεων αποφάσεις του Υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, δεν αίρουν την ελλείπουσα νόμιμη προϋπόθεση, καθόσον αυτές, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, ως ατομικές διοικητικές πράξεις, δεν αναπτύσσουν αναδρομική ισχύ.
2/3168/0022/2011
Οι υπάλληλοι που έχουν υπερβεί για εκτέλεση υπηρεσίας το ανώτατο όριο εκτός έδρας των εξήντα (60) ημερών, δεν δικαιούνται έξοδα μετακίνησης (χιλιομετρική αποζημίωση, αντίτιμο εισιτηρίων), δαπάνη διανυκτέρευσης, καθώς και ημερήσια αποζημίωση, για τις πέραν των ανωτέρω ημερών μετακινήσεις και δεν πρέπει να εκδίδεται απόφαση ή εντολή μετακίνησης.
ΕΣ/Τ1/107/2009
Σε κάθε περίπτωση μετακίνησης εκτός έδρας μηχανικών κατηγορίας ΠΕ και ΤΕ, οι οποίοι υπηρετούν στις υπηρεσίες του Δημοσίου και των Ν.Π.Δ.Δ., συμπεριλαμβανομένων και των Ο.Τ.Α.. με την ιδιότητα του μηχανικού, για υπηρεσιακούς λόγους και ειδικότερα για συμμετοχή σε συνέδρια, σεμινάρια ή εργασίες κέντρων ερευνών, το δικαιούμενο ποσό της ημερήσιας αποζημίωσης και της δαπάνης διανυκτέρευσης είναι το προβλεπόμενο στις ως άνω κοινές υπουργικές αποφάσεις, χωρίς να απαιτείται, για τη νόμιμη χορήγηση των εν λόγω (αυξημένων) ποσών, να συνδέεται η εκτός έδρας μετακίνηση με τη διαδικασία ανάθεσης και κατασκευής συγκεκριμένων δημόσιων έργων, αφού ο νόμος (άρθρο 9 παρ. 3α' και β του ν. 2685/1999) δεν θέτει τέτοια προϋπόθεση.
ΕλΣυν/Τμ.1/221/2010
Κατά την έννοια των ερμηνευόμενων διατάξεων(2685/1999,άρθρο 3) , προς αποφυγήν καταχρηστικής εφαρμογής τους που θα οδηγούσε τόσο σε αδικαιολόγητη απουσία του υπαλλήλου από την υπηρεσία όσο και σε αδικαιολόγητη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με μη αναγκαίες δαπάνες μετακίνησης, ο εγκριθείς αριθμός των ημερών εκτός έδρας πρέπει να είναι μόνο ο αναγκαίος για την εκτέλεση της υπηρεσίας, για την οποία μετακινείται ο υπάλληλος, όπως το αναγκαίο των ημερών εκτός έδρας οριοθετείται, κατά βάση, από την φύση της υπηρεσίας που πρέπει να εκτελέσει ο μετακινούμενος υπάλληλος και την απόσταση που πρέπει να διανύσει. Επομένως, ο μετακινούμενος εκτός έδρας δημόσιος υπάλληλος δικαιούται δαπάνης διανυκτέρευσης και πλήρους ημερήσιας αποζημίωσης, μόνο στην περίπτωση που η διαμονή του κατά τη διάρκεια της νύκτας στον τόπο της εκτός έδρας μετακίνησής του, ο οποίος, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να απέχει από την έδρα της υπηρεσίας του περισσότερα από ογδόντα (80) χιλιόμετρα εφόσον κινήθηκε με συγκοινωνιακό μέσο, επιβάλλεται για την εκπλήρωση της συγκεκριμένης υπηρεσιακής ανάγκης, για την οποία πραγματοποιήθηκε η μετακίνησή του.
ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)183/2014
Μη νόμιμη η καταβολή δαπάνης για χιλιομετρική αποζημίωση και δαπάνης διοδίων σε μηχανικούς Δήμου, ως έξοδα μετακίνησής τους εκτός έδρας οι οποίες μετακινήσεις πραγματοποιήθηκαν με ιδιωτικής χρήσης μεταφορικό μέσο, καθόσον αφού η εκτός έδρας μετακίνησή τους δεν περιελάμβανε τη διαδοχική μετάβασή τους σε περισσότερες περιοχές, ρητά προσδιορισμένες στις σχετικές εντολές μετακίνησης, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 2 περ. Β΄ υποπερ. β΄ του ν. 2685/1999, εφαρμοζομένων όμως, κατά τα λοιπά των διατάξεων της παρ.3 του ιδίου ως άνω άρθρου και νόμου, περί καταβολής στον μετακινούμενο του αντιτίμου του εισιτηρίου του φθηνότερου συγκοινωνιακού μέσου της αντίστοιχης διαδρομής, ενώ, κατά το μέρος που αφορούν στην καταβολή της ημερήσιας αποζημίωσης, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της εκδοθείσας, κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 9 παρ. 5 του ν. 3833/2010, 2/33481/0022/27.4.2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών, είναι καθόλα νόμιμη.