Κατά την έννοια των ερμηνευόμενων διατάξεων(2685/1999,άρθρο 3 παρ.3), προς αποφυγήν καταχρηστικής εφαρμογής τους που θα οδηγούσε σε αδικαιολόγητη επιβάρυνση του προϋπολογισμού των δήμων με μη αναγκαίες δαπάνες μετακίνησης, η αναγραφή της αιτίας μετακίνησης εκτός έδρας του υπαλλήλου ανάγεται στο ελάχιστο περιεχόμενο της εντολής μετακίνησης και πρέπει, όπως ρητώς ορίζεται, να προσδιορίζεται «συγκεκριμένα» στο σώμα αυτής «με συνοπτική περιγραφή των εργασιών που θα εκτελεσθούν και όχι με αόριστες εκφράσεις». Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, εντολή μετακίνησης εκτός έδρας δημοτικού υπαλλήλου, στην οποία η αιτία της μετακίνησής του δεν προσδιορίζεται συγκεκριμένα αλλά γενικά και αόριστα, δεν είναι νόμιμη και δεν συνιστά νόμιμο δικαιολογητικό για την αναγνώριση και εκκαθάριση σ’ αυτόν των προβλεπόμενων στο ν.2685/1999 δαπανών μετακίνησης (πρβλ. 204/2009, 191/2008, 173, 18/2006, 105/2004 πράξεις του Τμήματος τούτου).

Δεν είναι νόμιμη η αναγνώριση και εκκαθάριση δαπάνης που αφορά στην καταβολή του αντιτίμου των εισιτηρίων που κατέβαλε μετακινούμενος εκτός έδρας υπάλληλος όταν στα δικαιολογητικά που συνοδεύουν το σχετικό χρηματικό ένταλμα δεν επισυνάπτονται και τα αντίστοιχα εισιτήρια (αποκόμματα αυτών) που χρησιμοποιήθηκαν για την εν λόγω μετακίνηση (βλ. 266/2006, πρβλ. 74/2009 πράξεις του Τμήματος τούτου).

Καταβολή δαπανών μετακίνησης.(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, ο φερόμενος ως δικαιούχος υπάλληλος δεν δικαιούται δαπανών μετακίνησης εκτός έδρας, διότι δεν μετακινήθηκε για εκτέλεση υπηρεσίας, αλλά για προσωπική του υπόθεση, έστω και σχετική με την υπηρεσία

Από το συνδυασμό των  του ν.δ. 2396/1953, της 129/2534/20.1.2010 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών και της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 2503/1997 συνάγεται ότι τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα των Δήμων αφενός μεν δεν επιτρέπεται να κινούνται εκτός των ορίων της περιφέρειας, στην οποία ασκούνται οι αρμοδιότητες του οικείου Δήμου, αφετέρου δε πρέπει να οδηγούνται μόνο από τον υπεύθυνο οδηγό, άλλως για την κατ’ εξαίρεση οδήγησή τους από άλλους υπαλλήλους πρέπει να παρέχεται η προβλεπόμενη από την παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 2503/1997 έγκριση. Σε περίπτωση ωστόσο, που υπάλληλος με εντολή του Δήμου μετακινείται εκτός έδρας για εκτέλεση υπηρεσίας, που ανάγεται στα καθήκοντά του, όπως αυτά προσδιορίζονται στο πλαίσιο των ανατιθεμένων σ’ αυτόν αρμοδιοτήτων, δικαιούται ημερήσιας αποζημίωσης, παρά το γεγονός ότι μετακινήθηκε με μη νόμιμο μεταφορικό μέσο (υπηρεσιακό αυτοκίνητο) με εντολή της Υπηρεσίας, εφόσον αυτό δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα της εν λόγω δαπάνης, δεδομένου ότι ο σκοπός της χορήγησης της ημερήσιας αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 9 του ν. 2685/1999 στους υπαλλήλους που μετακινούνται εκτός έδρας, είναι η κάλυψη των έκτακτων εξόδων στα οποία υποβάλλονται λόγω του πραγματικού γεγονότος της μετακίνησης και παραμονής τους εκτός έδρας (βλ. ΕΣ Πράξη Ι Τμ. 171/2007, Πράξη Κλιμ.Προλ.Ελ.Δαπαν.Ι Τμ. 110/2013). 

Καθορισμός ημερών εκτός έδρας, στο εξωτερικό και εσωτερικό, στελεχών του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, για εκτέλεση Υπηρεσίας Διενέργειας Επιθεωρήσεων σε πλοία, εταιρείες και λιμενικές εγκαταστάσεις.

Καθορισμός ημερών κίνησης εκτός έδρας πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης.

Καθορισμός ημερών μετακίνησης εκτός έδρας πυροσβεστών εποχικής απασχόλησης.

Οδοιπορικά έξοδα.οι με οποιαδήποτε ιδιότητα μετακινούμενοι με εντολή του Δημοσίου ή των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, εκτός έδρας για εκτέλεση υπηρεσίας, δικαιούνται τις αναγνωριζόμενες από τις άνω διατάξεις δαπάνες μετακίνησης. Για την καταβολή, όμως, των ανωτέρω δαπανών απαιτείται να έχει εκδοθεί, πριν από την αναχώρηση του μετακινούμενου, σχετική εντολή μετακίνησης από το αρμόδιο προς τούτο όργανο του νομικού προσώπου, ενώ ειδικά για τους Διοικητές των νοσοκομείων, η εντολή αυτή εκδίδεται από τον Διοικητή της αρμόδιας Υγειονομικής Περιφέρειας, που εποπτεύει το νοσοκομείο αυτό. Η εντολή αυτή πρέπει να είναι γραπτή και ειδικώς αιτιολογημένη, να αναφέρει επακριβώς την ημερομηνία μετακίνησης, τον αριθμό των ημερών εκτός έδρας, την αιτία μετακίνησης, τον τόπο και το μέσο μετακίνησης, καθώς και ότι η μετακίνηση εκτός έδρας γίνεται για την εκτέλεση υπηρεσίας που ανάγεται στα καθήκοντα των μετακινούμενων, όπως αυτά προσδιορίζονται στο πλαίσιο των ανατιθεμένων σ’ αυτούς αρμοδιοτήτων. Η παράλειψη έκδοσης της ανωτέρω εντολής από το αρμόδιο κατά νόμο όργανο, καθώς και η μη αναφορά όλων των αναγκαίων αυτής στοιχείων, καθιστά μη νόμιμη την υπηρεσιακή μετακίνηση και δεν γεννά δικαίωμα λήψης των νόμιμων δαπανών (πρβλ. Πράξεις Ι Τμ. Ε.Σ. 174/2013, 114/2013, κ.ά.).

Με τις ανωτέρω διατάξεις προβλέπεται, εκτός των άλλων, ότι ο αριθμός των επιτρεπόμενων ημερών παραμονής εκτός έδρας καθορίζεται με απόφαση του Πρωθυπουργού (άρθρο 15 του ν.δ. 65/19731), αρμοδιότητα, η οποία μεταβιβάστηκε στη συνέχεια στους οικείους Υπουργούς (απόφαση Πρωθυπουργού ΔΔ7/ 2/4/ 2.1.1975, ΦΕΚ Β΄ 2, άρθρα 3 παρ.4 του ν.δ. 216/1974, 3 παρ. 1 του ν. 51/1975, 27 του ν.1199/1981 και 12 παρ. 1 του ν. 1256/1982, καθώς και Δ10Δ/ Φ.60/1/Α/4061/20.3.1984 κοινή υπουργική απόφαση ,ΦΕΚ Β΄ 155) στους οποίους (Υπουργούς)έχει μεταβιβασθεί και η αρμοδιότητα της κατ’ εξαίρεση εγκρίσεως μετακινήσεων πραγματοποιούμενων καθ’ υπέρβαση του κατά τα ανωτέρω επιτρεπόμενου αριθμού ημερών εκτός έδρας. Εξάλλου, κατά την αληθή έννοια της διατάξεως του τελευταίου εδαφίου του άρθρου 15 του ν.δ. 65/1973, που ορίζεται ότι ¨ο αριθμός των επιτρεπόμενων ημερών παραμονής εκτός έδρας νοείται για πλήρη ημερήσια αποζημίωση¨, δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση εκτός έδρας μετακινήσεων πέραν του εγκεκριμένου αυτού αριθμού, ανεξαρτήτως αν η καταβαλλόμενη γι’αυτές συνολικά ημερήσια αποζημίωση( π.χ. λόγω αυθημερόν επιστροφής) δεν υπερβαίνει την πλήρη αποζημίωση, που αναλογεί στον εγκεκριμένο αριθμό ημερών εκτός έδρας(βλ. σχετ. Πράξεις 388/1993, 172, 272, 273/1994 του Ι Τμήματος). Κατά συνέπεια, καταβολή δαπανών κινήσεως για μετακινήσεις, που πραγματοποιούνται καθ’ υπέρβαση του κατά περίπτωση εγκεκριμένου αριθμού ημερών εκτός έδρας, δεν είναι νόμιμη. Περαιτέρω, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, οι κανονιστικές διοικητικές πράξεις δεν έχουν αναδρομική ισχύ, εκτός αν τούτο επιτρέπεται ρητά από την εξουσιοδοτική διάταξη. Συνεπώς, η νεότερη κανονιστική διοικητική πράξη καταργεί ή τροποποιεί την προηγούμενη όμοια μόνο εφεξής και όχι εξαρχής. Κατ’ ακολουθία τούτου, τροποποίηση της κατά τα ανωτέρω εκδιδόμενης αποφάσεως του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού για τον καθορισμό του κατ’ έτος επιτρεπόμενου αριθμού ημερών μετακινήσεως εκτός έδρας με δικαίωμα αποζημιώσεως με μεταγενέστερη όμοια, ισχύει μόνο από το χρόνο δημοσιεύσεως της τελευταίας αυτής στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Τούτο δε, διότι πρόκειται για κανονιστικές διοικητικές πράξεις, οι οποίες χρήζουν δημοσιεύσεως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 περ. γ΄ του ν. 301/1976 και οι οποίες αρχίζουν να ισχύουν από την ημερομηνία δημοσιεύσεως τους σ’αύτη (η δημοσίευση συστατικός τύπος).

Καθορισμός ημερών κίνησης εκτός έδρας Πυροσβεστών εποχικής απασχόλησης.