Καταβολή εξόδων μετακίνησης...Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως η φερόμενη ως δικαιούχος παρείχε τις υπηρεσίες της στο Γ.Ν. … μετά τις 28.6.2018, οπότε και έπρεπε να επανέλθει υποχρεωτικά στην οργανική της θέση στο Γ.Ν. … Το νοσοκομείο επικαλείται για τη συνέχιση της απασχόλησής της το 2313/4.6.2018 έγγραφο του Υπουργού Υγείας, σύμφωνα με το οποίο, προκειμένου να καλυφθούν επείγουσες υπηρεσιακές ανάγκες, εν όψει και επικείμενης νομοθετικής ρύθμισης, παρατάθηκαν/ανανεώθηκαν αυτοδίκαια μέχρι το τέλος του έτους 2018 οι μετακινήσεις του υπηρετούντος  στις υπηρεσίες και τους φορείς των Υγειονομικών Περιφερειών προσωπικού, συμπεριλαμβανομένων και των ιατρών, οι οποίες έληγαν από 30.6.2018 και μετά. Αβασίμως όμως προβάλλεται ο ισχυρισμός αυτός καθώς τέτοια δυνατότητα «αυτοδίκαιης» παράτασης δεν προβλέπεται από το ισχύν νομοθετικό πλαίσιο, ενώ το επικαλούμενο έγγραφο στερείται κανονιστικής ισχύος και δεν είναι δυνατόν να μεταβάλει τη μέγιστη (εξάμηνη) διάρκεια των συγκεκριμένων μετακινήσεων. Συνακόλουθα, η έλλειψη νόμιμης βάσης της πέραν του εξαμήνου ανανέωσης των μετακινήσεων αυτών δεν δύναται να αναπληρωθεί με τις ρυθμίσεις των μεταγενέστερων διατάξεων του άρθρου 24 του ν. 4585/2018, καθώς, χωρίς να γίνεται επίκληση λόγων δημοσίου συμφέροντος, δεν είναι δυνατόν να αναβιώσουν και στη συνέχεια να παραταθούν μετακινήσεις, για τις οποίες, ως εν προκειμένω, είχε ήδη λήξει η διάρκειά τους πριν από την ισχύ του νόμου αυτού (στις 24.12.2018). Πλην όμως, το Κλιμάκιο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι τα αρμόδια όργανα του Γ.Ν. … ενήργησαν χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων, εφόσον συγγνωστώς υπέλαβαν, σύμφωνα με το 2313/4.6.2018 έγγραφο του Υπουργού Υγείας, ότι εδύναντο ατύπως να παρατείνουν τη μετακίνηση της συγκεκριμένης ιατρού μέχρι τη νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος. Μειοψήφησε ο Πάρεδρος Κωνσταντίνος Δήμου, ο οποίος διατύπωσε τη γνώμη ότι δεν συντρέχει, εν προκειμένω, συγγνωστή πλάνη των οργάνων του νοσοκομείου, καθώς αφενός οι εφαρμοστέες διατάξεις είναι σαφείς, αφετέρου αντίστοιχη επιλογή του Υπουργείου Υγείας να παρατείνει πέραν του προεκτεθέντος χρονικού διαστήματος μετακινήσεις του πάσης φύσεως προσωπικού του, που διενεργήθηκαν με βάση τις ίδιες διατάξεις, κατά το έτος 2015, είχε κριθεί από το Δικαστήριο τούτο μη νόμιμη (ενδεικτ. Πράξη Ι Τμ. Ελ. Συν. 10/2016 και Πράξη Κλ.Προλ.Ελ Δαπ. Στο Ι Τμήμα 20/2016), με αφορμή δε το επικαλούμενο έγγραφο του Υπουργείου Υγείας επιβλήθηκε κατ’ ουσίαν στην Ιατρό, παρά τη ρητώς εκπεφρασμένη αντίθετη βούλησή της, η συνέχιση της απασχόλησής της στο νοσοκομείο αυτό. Η γνώμη όμως αυτή δεν εκράτησε.Κατ’ ακολουθίαν τούτων, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη δεν είναι νόμιμη, όμως το χρηματικό αυτό ένταλμα θα μπορούσε να θεωρηθεί λόγω συγγνωστής πλάνης, αν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2018, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

Έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Το Δικαστήριο, όμως, συνεκτιμώντας, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009, τις επικρατούσες κατά το έτος  1998  και εναρμονιζόμενες με τις τότε πεποιθήσεις των τοπικών κοινωνιών αντιλήψεις των οργάνων των Ο.Τ.Α. ως προς τη δυνατότητά τους να πραγματοποιούν εκδηλώσεις και να προβαίνουν σε έξοδα φιλοξενίας, κρίνει ότι η πραγματοποίηση των ανωτέρω μη νόμιμων δαπανών δεν οφείλεται σε πρόθεση καταστρατήγησης των σχετικών διατάξεων, αλλά στην πεπλανημένη, πλην συγγνωστή, πεποίθηση του εκκαλούντος ότι οι δαπάνες αυτές μπορούσαν νόμιμα να διενεργηθούν. Επομένως, πρέπει ο εκκαλών να απαλλαγεί από το συνολικό ποσό του καταλογισμού, που για την ως άνω αιτία επιβλήθηκε σε βάρος του με την προσβαλλόμενη πράξη (βλ. Ελ.Συν. αποφ. VII Τμ. 1846, 1318, 1319/2019, 656 - 658/2020). Ως εκ τούτου, αλυσιτελώς προβάλλεται ότι έχουν παραβιαστεί οι αρχές της αναλογικότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης, καθώς αυτές αντανακλώνται στις διατάξεις του εφαρμοστέου εν προκειμένω άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 (βλ. Ελ.Συν.  VII Τμ.  308, 307/2018 ).

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΩΝ σε ιατρικό προσωπικό:..επιδιώκεται η ανάκληση της 46 Συν/ση 6η/29.4.2013 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Ι Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, ορθώς με την υπό ανάκληση πράξη κρίθηκε μη νόμιμη η διενεργούμενη κράτηση υπέρ του ... Ο ισχυρισμός δε του ανωτέρω ταμείου ότι οι ιατροί του ΕΣΥ που συμμετέχουν στη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων δεν δύναται να αντιμετωπίζονται ως ιδιώτες ούτε ασκούν στο πλαίσιο της λειτουργίας τους ιδιωτικό έργο, αλλά αντιθέτως η αμοιβή που εισπράττουν για τη συμμετοχή τους σε αυτά είναι δημόσια λόγω αφενός του σκοπού του νόμου, ο οποίος με τη θέσπιση των απογευματινών ιατρείων απέβλεψε στην εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού και δη στην αξιοποίηση του εξοπλισμού των δημόσιων νοσοκομείων και στην εξασφάλιση ευκολότερης πρόσβασης των πολιτών στις προσφερόμενες από τα δημόσια νοσοκομεία υπηρεσίες υγείας, αφετέρου της χρήσης από τους ιατρούς των απογευματινών ιατρείων των ιατρικών μηχανημάτων και εν γένει της υποδομής των δημόσιων νοσοκομείων, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Και τούτο, διότι ο νομοθέτης, ενόψει της ισχύουσας απαγόρευσης της παράλληλης άσκησης ελεύθερου ιατρικού επαγγέλματος από τους ιατρούς του ΕΣΥ και των δραστικών περιορισμών της κείμενης νομοθεσίας στη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού ιατρείου από τους πανεπιστημιακούς ιατρούς που εργάζονται σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες των νοσοκομείων του ΕΣΥ, εισήγαγε, στο πλαίσιο της θέσπισης των απογευματινών ιατρείων με το άρθρο 9 του ν. 2889/2001 και της ολοήμερης (εκτός τακτικού ωραρίου) λειτουργίας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων του ΕΣΥ με το άρθρο 1 του ν. 3868/2010, στοιχεία και διαδικασίες που προσιδιάζουν στην άσκηση ιδιωτικού ιατρείου, με σκοπό, χάριν της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των δημόσιων νοσοκομείων έναντι των ιδιωτικών και της αύξησης με νόμιμο τρόπο των αποδοχών των ιατρών που επιθυμούν να απασχολούνται στα ιατρεία αυτά, να καταστήσει, υπό τη μορφή κινήτρου, την αμοιβή που εισπράττουν οι ιατροί στο πλαίσιο της ανωτέρω ολοήμερης λειτουργίας ιδιωτική και πάντως εντελώς διακριτή και ανεξάρτητη από τις λοιπές πάσης φύσεως αποδοχές που λαμβάνουν από την εργασία που προσφέρουν υποχρεωτικά κατά το τακτικό ωράριο του νοσοκομείου, λόγω της υπαλληλικής τους σχέσης, χωρίς, όμως, να αποβλέπει και στη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων που λειτουργούν απογευματινά ιατρεία σε ιδιωτικές κλινικές και εργαστήρια ούτε των ιατρών που συμμετέχουν σε αυτά σε ελεύθερους επαγγελματίες. Τούτο άλλωστε συνάγεται και από το γεγονός ότι παρά τις βελτιώσεις που το άρθρο 1 του ν. 3868/2010 επέφερε κυρίως σε οργανωτικά θέματα της λειτουργίας των απογευματινών ιατρείων, διατηρήθηκε σε ισχύ η παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 2889/2001, με την οποία ρητά προβλέπεται ότι τα (δυνητικά) εισοδήματα των ιατρών του ΕΣΥ και των πανεπιστημιακών ιατρών από τις ιατρικές επισκέψεις και τις ιατρικές πράξεις στο πλαίσιο της ολοήμερης (απογευματινής) λειτουργίας των νοσοκομείων, θεωρείται ότι προέρχονται από την άσκηση ιδιωτικού έργου, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος ισχυρισμός του Ταμείου, σύμφωνα με τον οποίο το θεσπιζόμενο με την ανωτέρω διάταξη νομικό πλάσμα δεν επιδιώκει να καταστήσει ιδιωτική την παρεχόμενη εργασία των ιατρών κατά την λειτουργία των ολοήμερων (απογευματινών) ιατρείων, αλλά να εισάγει ως προς την αμοιβή που εισπράττεται για την εργασία αυτή διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης, είναι με βάση τα προεκετεθέντα αβάσιμος και απορριπτέος.(...). Ως εκ τούτου, τα ποσά της αμοιβής που εισπράττουν οι ιατροί του ΕΣΥ, λόγω της συμμετοχής τους στην ολοήμερη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων, δεν συνιστούν αποζημίωση, κατά την έννοια που προσδίδει σε αυτή το άρθρο 27 του π.δ. 422/1981, και δεν υπόκεινται στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή κράτηση. Κατ’ ακολουθία όσων έγιναν δεκτά, η αίτηση ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί.

Αμοιβες ολοήμερης λειτουργίας  ιατρικού και λοιπού προσωπικού Νοσοκομειου.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα προηγουμένως έγιναν δεκτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι, οι αμοιβές προς τους ιατρούς και το λοιπό επιστημονικό προσωπικό για τις υπηρεσίες που παρέχουν κατά την ολοήμερη λειτουργία του Νοσοκομείου, πέραν της τακτικής πρωινής, καταβάλλονται μόνο, ειδικά και κατά προτεραιότητα από τα έσοδα που σχηματίζονται από αυτή τη λειτουργία. Οι εν λόγω δε αμοιβές, για την καταβολή των οποίων το νοσοκομείο ενεργεί ως διαχειριστής, θεσπίζονται, καταρχήν, ως ποσά τα οποία τα νοσοκομεία διαχειρίζονται και οφείλουν να αποδώσουν στους ιατρούς και στο λοιπό απασχολούμενο προσωπικό, αφού τα εισπράξουν για λογαριασμό των τελευταίων από τους υπόχρεους χρήστες των υπηρεσιών (ειδικότερα κατά τις διακρίσεις που γίνονται στη σκέψη ΙΙ, είτε από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς είτε από τους προσερχόμενους ιδιώτες), και όχι ως οφειλές του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. προς τα νοσοκομεία οι οποίες έχουν διαγραφεί...Περαιτέρω, η εντελλόμενη με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δαπάνη είναι μη νόμιμη και για το λόγο ότι οι αποφάσεις ανάληψης υποχρέωσης εκδόθηκαν το πρώτον το 2016, ήτοι σε μεταγενέστερο οικονομικό έτος από εκείνα (2011, 2012, 2013 και 2014) της πραγματοποίησης της οικείας δαπάνης ...Δεδομένου, όμως, ότι η Υγειονομική Μονάδα ..., αναλαμβάνοντας εκ του νόμου την υποχρέωση οργάνωσης και εύρυθμης λειτουργίας του θεσμού των απογευματινών ιατρείων, προέβη, εν προκειμένω, σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του, και συγκεκριμένα α) στην όχληση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. να διευθετήσει τις οικονομικές εκκρεμότητες εξόφλησης των νοσηλίων των παρακλινικών εξετάσεων των ολοήμερων ιατρείων κατά τα κρίσιμα έτη..καθώς και β) στην υποβολή αιτήματος προς το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας (βλ. το 5527/18.8.2016 σχετικό έγγραφο του Νοσοκομείου ...) για την επιχορήγησή του με το οικείο ποσό των ανεξόφλητων αμοιβών των ιατρών και του λοιπού επιστημονικού προσωπικού για την παροχή των αντίστοιχων υπηρεσιών τους κατά την ολοήμερη λειτουργία της Υγειονομικής Μονάδας ...,το Κλιμάκιο κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι μπορούν να καταβληθούν οι επίμαχες αμοιβές από άλλες πιστώσεις του προϋπολογισμού του Νοσοκομείου, που έχουν μεταφερθεί στους οικείους κωδικούς του μοναδιαίου λογαριασμού της ολοήμερης λειτουργίας της Υγειονομικής Μονάδας. ....το Κλιμάκιο κρίνει ότι η παράλειψη έγκαιρης δέσμευσης των σχετικών πιστώσεων και η ανάληψη το πρώτον των οικείων δαπανών στις πιστώσεις του προϋπολογισμού του 2016 έγινε χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των κειμένων διατάξεων (συγγνωστή πλάνη)

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δαπάνη είναι μη κανονική, διότι από τα επισυναπτόμενα στα εντάλματα αυτά δικαιολογητικά δεν αποδεικνύεται ότι η εν λόγω δαπάνη, η οποία μεταφέρεται από τις πιστώσεις του προγενέστερου έτους 2017, αναλήφθηκε νομίμως εντός του τελευταίου έτους, λόγω δε μη εξόφλησής της εντός του έτους αυτού ανετράπη με απόφαση του αρμόδιου διατάκτη, προκειμένου να αναληφθεί εκ νέου νομίμως εντός του επόμενου οικονομικού έτους 2018. Αντιθέτως, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι οι σχετικές αποφάσεις ανάληψης υποχρέωσης εκδόθηκαν, το πρώτον, στις 17.1.2018 και 12.3.2018, ήτοι σε μεταγενέστερο οικονομικό έτος από εκείνο της πραγματοποίησης της οικείας δαπάνης (2017). Είναι δε απορριπτέος ως αβάσιμος ο ισχυρισμός του Νοσοκομείου περί εφαρμογής της παραγράφου 5 του άρθρου 9 του π.δ. 80/2016, που προέβλεπε ότι: «Ειδικά οι δαπάνες για υπερωριακή εργασία, αμοιβή για εργασία κατά τις εξαιρέσιμες ημέρες και νυχτερινές ώρες, ειδική αποζημίωση για απασχόληση πλέον του πενθημέρου την εβδομάδα, υπερωριακή αποζημίωση εκπαιδευτικών, αποζημίωση εφημεριών ιατρών Ε.Σ.Υ., που αφορούν το τελευταίο δίμηνο κάθε οικονομικού έτους, δύνανται να αναλαμβάνονται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 9 του άρθρου 66 του ν. 4270/2014, όπως ισχύει, σε βάρος των αντίστοιχων πιστώσεων του προϋπολογισμού του επόμενου οικονομικού έτους», καθόσον, ανεξαρτήτως του ότι η εν λόγω δαπάνη δεν εμπίπτει στις περιοριστικά αναφερόμενες στην ως άνω διάταξη περιπτώσεις δαπανών, η διάταξη αυτή έχει ήδη καταργηθεί με την παράγραφο 3β του άρθρου 58 του ν. 4438/2016 (Α΄ 220/28.11.2016). Ωστόσο, ενόψει του απολογιστικού συστήματος καταβολής των αμοιβών κατά την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων – σύμφωνα με το οποίο, αυτές καταβάλλονται αφού προηγουμένως το νοσοκομείο εισπράξει τα αντίστοιχα ποσά από τον ασφαλιστικό φορέα των ασθενών και, εν συνεχεία, τα εγγράψει στον σχετικό Κ.Α.Ε. εσόδων του μοναδιαίου λογαριασμού της ολοήμερης λειτουργίας – και δεδομένης της, κατά τα κοινώς γνωστά, συνήθους καθυστέρησης της ανταπόκρισης των ασφαλιστικών οργανισμών στην εκπλήρωση των οικονομικών τους υποχρεώσεων έναντι των νοσοκομείων για την παροχή των υπηρεσιών προς τους ασφαλισμένους τους κατά την ολοήμερη λειτουργία αυτών, σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα στο 9415/11.5.2018 έγγραφο επανυποβολής των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων, ότι το υπόλοιπο στους οικείους ΚΑΕ του οικονομικού έτους 2017 δεν επαρκούσε για να καλύψει το σύνολο των εν λόγω αμοιβών, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η παράλειψη έγκαιρης δέσμευσης των σχετικών πιστώσεων και η ανάληψη, το πρώτον, των οικείων δαπανών στις πιστώσεις του προϋπολογισμού του 2018 έγινε χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των κειμένων διατάξεων από μέρους των αρμοδίων οργάνων του νοσοκομείου.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη κανονική, πλην, όμως, τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης.

Κληροδοτήματα (ακύρωση απόφασης Καταλογισμού) (..)Με δεδομένα αυτά το Τμήμα κρίνει ότι τα ήδη καταλογιζόμενα μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο εκκαλών, δικαιολογημένα σχημάτισαν την πεποίθηση ότι το Ίδρυμα δεν δικαιούται να λάβει την ενιαία ενίσχυση για τα έτη 2007-2013. (..)Ενόψει των ανωτέρω, η παράλειψή του εκκαλούντος να μεριμνήσει για την ετήσια δήλωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης, που οδήγησε στην απώλεια εσόδων συνολικού ύψους 25.042,36 ευρώ, δεν οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια αυτού.(..)Ακυρώνει την 1550/260435/2012Π.Ε./20.1.2014 απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ....., κατά το μέρος που καταλογίζει τον … ως μέλος της Διαχειριστικής Επιτροπής του ιδρύματος με την επωνυμία «Κληροδότημα ....» για ζημία που υπέστη η περιουσία του Ιδρύματος αυτού.

Καταβολή συντάξεως..:ορθά έκρινε το Κλιμάκιο ότι δεν στοιχειοθετείται καλόπιστη είσπραξη εκ μέρους του εκκαλούντος του συνόλου της σύνταξής του. Ειδικότερα, δεν ενημέρωσε εντός ευλόγου χρόνου, όπως όφειλε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 69 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, την αρμόδια Υπηρεσία Συντάξεων του Γ.Λ.Κ. για την εργασία του στην …., παρά το ότι γνώριζε την υποχρέωσή του αυτή, αφού στο τριμηνιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα συντάξεων που αποστελόταν από την τότε αρμόδια 45η Διεύθυνση του Γ.Λ.Κ. τόσο κατά το έτος 1998, κατά το οποίο προσελήφθη στην προαναφερθείσα εταιρεία, όσο και κατά τα επόμενα έτη, αναγραφόταν ρητά ότι πρέπει να δηλώνεται κάθε μεταβολή στην προσωπική ή οικογενειακή κατάσταση του συνταξιούχου, όπως θάνατος, γάμος, ενηλικίωση, διορισμός στο δημόσιο τομέα κ.λπ., αλλά γνωστοποίησε τούτο μόλις το έτος 2007, δηλαδή μετά από 9 περίπου έτη από την αρχική πρόσληψή του..Άλλωστε, η άγνοια νόμου και η πλάνη του ως προς τη νομική φύση της εταιρείας δεν δικαιολογούν την παράλειψη ενημέρωσης της αρμόδιας υπηρεσίας του ΓΛΚ (ΕΣ 2468/2011, 2208/2012). Αδιάφορο δε είναι ως προς την απόδειξη της καλοπιστίας του εκκαλούντος το γεγονός ότι η αποποίηση του συνολικού ποσού της σύνταξης θα ήταν φορολογικά επωφελής γι’ αυτόν καθώς και το ότι ο καταλογισμός του επήλθε μετά από αίτηση την οποία αυτός υπέβαλε στο ΓΛΚ, προκειμένου να προσμετρηθεί ως συντάξιμος ο χρόνος απασχόλησή του στην .. (..)Κατά συνέπεια, δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των αρχών της χρηστής και εύρυθμης διοίκησης όσον αφορά στην επιβολή του επίμαχου καταλογισμού, όπως αβάσιμα διατείνεται ο εκκαλών. Συνεπώς, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί .

Καταλογισμός...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη ΙΙΙ, κατά την πλειοψηφήσασα στο Τμήμα γνώμη, η άρνηση του Γενικού Επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας, που εκδηλώθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη να εξετάσει κατ’ ουσίαν το αίτημα του εκκαλούντος για επανεξέταση του γενομένου σε βάρος του καταλογισμού, κατόπιν λήψης υπ’ όψιν της 4961/2009 αθωωτικής απόφασης του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, παραδεκτώς προσβαλλόμενη με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο δε, διότι το τεκμήριο αθωότητας που κατοχυρώνεται με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 2 της Ε.Σ.Δ.Α. και το οποίο εκτείνεται και στις διαδικασίες ενώπιον των διοικητικών αρχών, που έπονται της αθώωσης του κατηγορουμένου, επέτασσε την επανεξέταση της υπόθεσης του εκκαλούντος, ο δε Γενικός Επιθεωρητής όφειλε, κατόπιν συνεκτίμησης της εν λόγω αθωωτικής απόφασης, να εκφέρει αιτιολογημένη κρίση σχετικώς με το εάν συνέτρεχε ή όχι λόγος ανάκλησης της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Εξάλλου, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στην σκέψη ΙΙ της παρούσας, η κατ’ ουσίαν εξέταση από τη Διοίκηση του αιτήματος του εκκαλούντος για ανάκληση του σε βάρος του καταλογισμού δεν κωλυόταν από την ύπαρξη δεδικασμένου από σχετική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο διότι, με την 1862/2009 απόφαση του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος απερρίφθη ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο και συγκεκριμένα ελλείψει του απαιτουμένου για την εξέτασή της παραβόλου, με συνέπεια το εκ της απόφασης αυτής απορρέον δεδικασμένο να καλύπτει μόνο το κριθέν δικονομικό ζήτημα και όχι την ουσία της υπόθεσης. Πρέπει, συνεπώς, για τον λόγο αυτόν που προβάλλεται βασίμως, να γίνει δεκτή η έφεση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου αυτή, ασκώντας τη διακριτική της ευχέρεια, υπό το φως των αναφερομένων στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, να συνεκτιμήσει την ανωτέρω αθωωτική απόφαση και να προβεί με νόμιμη αιτιολογία είτε στην ανάκληση της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, είτε στην απόρριψη του σχετικού αιτήματος. Περαιτέρω, γενομένης δεκτής της έφεσης του εκκαλούντος πρέπει να απορριφθεί το επικουρικώς προβαλλόμενο αίτημά του να εκτιμηθεί το ασκηθέν από αυτόν ένδικο βοήθημα ως αίτηση για αναθεώρηση της 1862/2009 απόφασης του IV Τμήματος. Εξάλλου, και υπό την εκδοχή ότι το κρινόμενο ένδικο βοήθημα ερμηνευόταν, ως εκ του περιεχομένου του οικείου δικογράφου, ως αίτηση για αναθεώρηση της ανωτέρω απόφασης του Τμήματος, η αίτηση αυτή, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη ΙΙ, θα ήταν, σε κάθε περίπτωση, απορριπτέα ως απαράδεκτη, καθώς με την 1862/2009 απόφαση του Τμήματος απερρίφθη η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο (λόγω μη καταβολής παραβόλου), με συνέπεια οι προβαλλόμενοι με το εξεταζόμενο δικόγραφο λόγοι, με τους οποίους πλήττεται η νομιμότητα του γενόμενου καταλογισμού, να είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την .../12.2.2002 απόφαση των Οικονομικών Επιθεωρητριών …, … και … της Οικονομικής Επιθεώρησης Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικής Επιθεώρησης του Υπουργείου Οικονομικών καταλογίστηκε ο ήδη αναιρεσείων ως υπόλογος - διαχειριστής του … Πανεπιστημίου, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τον τότε Προϊστάμενο της Γραμματείας, με το ποσό των 128.346.185 δραχμών και ήδη 376.658 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε ισόποσο έλλειμμα που διαπιστώθηκε στη χρηματική διαχείριση του εν λόγω νομικού προσώπου κατά το χρονικό διάστημα από 20.12.1993 μέχρι 21.12.1995, καθώς και με τις αναλογούσες στο έλλειμμα αυτό προσαυξήσεις ύψους 205.750.000 δραχμών και ήδη 603.815 ευρώ.Με την αναιρεσιβαλλόμενη 2217/2005 απόφαση του IV Τμήματος έγινε εν μέρει δεκτή η έφεση κατά της ανωτέρω καταλογιστικής απόφασης.Με την αίτηση που κρίνεται και για τους λόγους που αναφέρονται σ’ αυτή ζητείται η αναίρεση της προαναφερόμενης απόφασης του ΙV Τμήματος.(....)Με τα δεδομένα αυτά και ενόψει του γεγονότος ότι η πορισματική έκθεση συντάχθηκε στις 11.2.2002, δηλαδή τρεις (3) μήνες μετά την έκδοση της πρόσκλησης για αναπλήρωση του ελλείμματος (30.10.2001) και μία (1) ημέρα πριν από την έκδοση της καταλογιστικής απόφασης (12.2.2002) η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παρεβίασε ουσιώδη τύπο της διαδικασίας και είναι, συνεπώς, αναιρετέα.Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε στο σκεπτικό ως απορριπτέο.Δέχεται την αίτηση.Αναιρεί την προσβαλλόμενη 2217/2005 απόφαση του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Διακρατεί και δικάζει την υπόθεση.Δέχεται την έφεση.Ακυρώνει την …/12.2.2002 καταλογιστική απόφαση των Οικονομικών Επιθεωρητριών της Οικονομικής Επιθεώρησης Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικής Επιθεώρησης του Υπουργείου Οικονομικών, …, … και …, κατά το μέρος που με αυτήν καταλογίζεται ο αναιρεσείων.

Έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...το Τμήμα κρίνει ότι, εξαιτίας του ύψους του καταλογισμού, της αναγωγής των παρατυπιών σε μακροχρόνια, πολύ προγενέστερη της θητείας του εκκαλούντος, πρακτική των δημοτικών υπηρεσιών και της μη πρόκλησης, κατά τις παραδοχές της αμετάκλητης 314/2018 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ..., περιουσιακής βλάβης στον Δήμο, συντρέχει, όπως βασίμως, κατά τούτο, προβάλλεται με τους έκτο και ένατο λόγους της έφεσης, περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009, που πραγματώνουν τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, με συνέπεια να πρέπει ο εκκαλών να απαλλαγεί από τις επιβληθείσες σε βάρος του, για το έλλειμμα αυτό, προσαυξήσεις και το αντίστοιχο κεφάλαιο του καταλογισμού να μειωθεί έως του ανώτατου προβλεπομένου από τις εν λόγω διατάξεις ορίου του 1/10, ήτοι να περιορισθεί στα 5.705,46 ευρώ. Όσον αφορά, ωστόσο, το ουσιαστικού χαρακτήρα έλλειμμα των 2.470.410,14 ευρώ, με δεδομένη την αξιόποινη συνδρομή του εκκαλούντος στην υπεξαίρεσή του από τον ..., οποιαδήποτε απομείωση του καταλογισθέντος ποσού, είτε με βάση τις ανωτέρω διατάξεις, είτε κατ’ ευθεία εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, δεν δικαιολογείται, ούτε ως προς τις αναλογούσες στο συγκεκριμένο έλλειμμα προσαυξήσεις, που νομίμως, παρά τα υποστηριζόμενα με τον ένατο λόγο έφεσης, επιβλήθηκαν, ως εκ της εξικνουμένης πέραν του βαθμού της ελαφράς αμέλειας υπαιτιότητας του εκκαλούντος, και το ποσό των οποίων (3.088.012,68 ευρώ), όπως υπολογίσθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη, με ποσοστό, δηλαδή, 1,5% για κάθε μήνα του χρονικού διαστήματος από 1.1.2004 (επομένη της λήξης της ελλειμματικής χρήσης) έως 28.2.2005 (βλ. την 1084024/481312/0016/ 9.9.1999 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, Β΄ 1828), με ποσοστό 1% για κάθε μήνα του χρονικού διαστήματος από 1.3.2005 έως 30.9.2013 (βλ. την 1016358/800/ 0016/16.2.2005 όμοια, Β΄ 244) και μη υπερβαίνον, συγχρόνως, το όριο του 200% επί του χρέους από το έλλειμμα (βλ. άρθρο 13 παρ. 1 του ν. 3193/2003, Α΄ 266), δεν αμφισβητείται ειδικώς με την έφεση..Ενόψει όλων των ανωτέρω, πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή,