ΔΕΚ/C-202/1990
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Στην υπόθεση C-202/90(....)Όσον αφορά την πρώτη από τις δύο αυτές προϋποθέσεις, το Δικαστήριο διευκρίνισε ήδη στην προαναφερθείσα απόφαση της 26ης Μαρτίου 1987, σκέψη 21, ότι δραστηριότητα η οποία ασκείται από ιδιώτη δεν απαλλάσσεται από τον ΦΠΑ για μόνο τον λόγο ότι συνίσταται στην εκτέλεση πράξεων που συγκαταλέγονται μεταξύ των προνομιών της δημόσιας αρχής. Από αυτό προκύπτει ότι, εφόσον ένας δήμος αναθέτει τη δραστηριότητα της εισπράξεως φόρων σε ανεξάρτητο τρίτον, δεν έχει εφαρμογή η εξαίρεση που προβλέπεται στην ανωτέρω διάταξη.ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα), κρίνοντας επί των ερωτημάτων που του υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Andalucia, με Διάταξη της 11ης Ιουνίου 1990, αποφαίνεται:1) Το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 4, της έκτης οδηγίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η δραστηριότητα των εισπρακτόρων φόρων πρέπει να θεωρηθεί ότι ασκείται κατά τρόπο ανεξάρτητο. 2) Το άρθρο 4, παράγραφος 5, της έκτης οδηγίας πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αυτό δεν έχει εφαρμογή οσάκις δραστηριότητα δημόσιας αρχής δεν ασκείται άμεσα, αλλά ανατίθεται σε ανεξάρτητο τρίτον.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΔΕΚ/C‑288/2007
Δραστηριότητες φορέα δημοσίου δικαίου: Στην υπόθεση C‑288/07, με αντικείμενο αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 234 ΕΚ, που υπέβαλε το High Court of Justice (England & Wales) (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) με απόφαση της 6ης Μαρτίου 2007, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 14 Ιουνίου 2007, στο πλαίσιο της δίκης(....)Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως) αποφαίνεται: 1) Το άρθρο 4, παράγραφος 5, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι οι σημαντικές στρεβλώσεις των όρων του ανταγωνισμού στους οποίους θα οδηγούσε η μη υπαγωγή των οργανισμών δημοσίου δικαίου που ενεργούν ως δημοσία εξουσία πρέπει να εκτιμώνται σε σχέση με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα και όχι σε σχέση με συγκεκριμένη τοπική αγορά. 2) Ο όρος «θα οδηγούσε σε», κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 5, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388, έχει την έννοια ότι λαμβάνει υπόψη όχι μόνον τον πραγματικό αλλά και τον ενδεχόμενο ανταγωνισμό, εφόσον η δυνατότητα του ιδιώτη επιχειρηματία να εισέλθει στη σχετική αγορά είναι πραγματική, και όχι καθαρά υποθετική. 3) Ο όρος «σημαντικές», κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 5, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388, έχει την έννοια ότι οι στρεβλώσεις των όρων του ανταγωνισμού, πραγματικές ή δυνητικές, δεν πρέπει να είναι απλώς αμελητέες.
ΔΕΚ/C-408/1997
Στην υπόθεση C-408/97, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη αρχικώς από την Η. Michard και τον B. J. Drijber, μέλη της Νομικής Υπηρεσίας, ακολούθως από την Η. Michard και τον H. van Vliet, μέλη της ίδιας υπηρεσίας, με αντίκλητο στοΛουξεμβούργο τον C. Gómez de la Cruz, μέλος της ίδιας υπηρεσίας, Centre Wagner, Kirchberg(....)Στην προκειμένη περίπτωση, δεν αμφισβητείται ότι στις Κάτω Χώρες η δραστηριότητα που έγκειται στη διάθεση οδικής υποδομής στους χρήστες έναντι καταβολής διοδίων ασκείται, όπως προκύπτει ιδίως από τα έγγραφα της Ολλανδικής Κυβερνήσεως της 5ης Ιουλίου 1988 και της 27ης Φεβρουαρίου 1997, από οργανισμούς δημοσίου δικαίου. ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ αποφασίζει: 1)Απορρίπτει την προσφυγή. 2)Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.
ΔΕΚ/C‑155,C‑156/2019
«Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις – Διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Άρθρο 2, παράγραφος 1, σημείο 4 – Αναθέτουσα αρχή – Οργανισμοί δημοσίου δικαίου – Έννοια – Εθνική αθλητική ομοσπονδία – Κάλυψη αναγκών γενικού συμφέροντος – Εποπτεία της διαχείρισης της ομοσπονδίας από οργανισμό δημοσίου δικαίου». Στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C‑155/19 και C‑156/19(....)Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφαίνεται: 1)Το άρθρο 2, παράγραφος 1, σημείο 4, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι φορέας επιφορτισμένος με αποστολές δημόσιου χαρακτήρα που ορίζονται εξαντλητικώς από το εθνικό δίκαιο μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει συσταθεί για τον συγκεκριμένο σκοπό της κάλυψης αναγκών γενικού συμφέροντος που δεν έχουν βιομηχανικό ή εμπορικό χαρακτήρα, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, μολονότι έχει συσταθεί υπό μορφή όχι δημόσιου οργανισμού αλλά σωματείου ιδιωτικού δικαίου και ορισμένες από τις δραστηριότητές του, ως προς τις οποίες έχει ικανότητα αυτοχρηματοδότησης, δεν έχουν δημόσιο χαρακτήρα. 2)Η δεύτερη από τις εναλλακτικές περιπτώσεις του άρθρου 2, παράγραφος 1, σημείο 4, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2014/24 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, εφόσον μια εθνική αθλητική ομοσπονδία έχει, βάσει του εθνικού δικαίου, διαχειριστική αυτονομία, η διαχείριση της ομοσπονδίας αυτής μπορεί να θεωρηθεί ότι υπόκειται στον έλεγχο δημόσιας αρχής μόνον αν από τη σφαιρική ανάλυση των εξουσιών που διαθέτει η δημόσια αρχή έναντι της ομοσπονδίας προκύπτει η ύπαρξη ενεργητικού διαχειριστικού ελέγχου περιστέλλοντος στην πράξη την αυτονομία αυτή σε βαθμό που να παρέχεται στην εν λόγω αρχή δυνατότητα επηρεασμού των αποφάσεων της ομοσπονδίας σε θέματα δημοσίων συμβάσεων. Το γεγονός ότι οι διάφορες εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες ασκούν επιρροή στη δραστηριότητα της δημόσιας αρχής λόγω της πλειοψηφικής συμμετοχής τους στα κύρια συλλογικά όργανα λήψεως αποφάσεων της αρχής αυτής έχει σημασία μόνον εφόσον μπορεί να αποδειχθεί ότι καθεμία από τις ομοσπονδίες αυτές, θεωρούμενη μεμονωμένα, είναι σε θέση να ασκήσει σημαντική επιρροή στον δημόσιο έλεγχο που ασκεί στην ίδια η εν λόγω αρχή με αποτέλεσμα ο ως άνω έλεγχος να εξουδετερώνεται και η εν λόγω εθνική αθλητική ομοσπονδία να ανακτά κατά τον τρόπο αυτό τον πλήρη έλεγχο της διαχείρισής της, ανεξάρτητα από την επιρροή των άλλων εθνικών αθλητικών ομοσπονδιών που τελούν σε παρόμοια κατάσταση.
ΕΣ/ΤΜ.7/207/2008
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι δεν είναι νόμιμη η εκτέλεση, με δαπάνες του Δήμου ....., του έργου της επίστρωσης του αυλείου χώρου της εκκλησίας της Ευαγγελίστριας, ο οποίος, ως ενοριακός, έχει ιδία νομική προσωπικότητα (βλ. άρθρο 1 παρ. 4 του ν. 590/1977, ΦΕΚ Α΄, 146), δεν προβλέπεται από καμία διάταξη νόμου, δε συντελεί στην αποτελεσματικότερη εκπλήρωση των σκοπών του Δήμου, ούτε εξυπηρετεί τη λειτουργική του δραστηριότητα. Κατ’ ακολουθίαν, η εντελλόμενη με το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα δαπάνη δεν είναι νόμιμη και συνεπώς το ένταλμα αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΣΤΕ/859/1997
Δημοσίευση ατομικής διοικητικής πράξεως:..Επειδή, περαιτέρω, εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου δεν έλαβε νόμιμη υπόσταση δεν δύναται να θεωρηθεί ότι κινήθηκε καθ' οιονδήποτε τρόπο για τον αιτούντα η προθεσμία για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως. Συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως πρέπει να θεωρηθεί για το λόγο αυτό ότι ασκείται εμπροθέσμως, τόσο κατά της ρηθείσης υπ' αριθ. 16/15-3-1991 αποφάσεως του Κοινοτικού Συμβουλίου όσο και κατά των 12002/30-4-1991 και 93111/1517/25-7-1991 αποφάσεων του Νομάρχη ... και του Υπουργού Εσωτερικών, αντιστοίχως.Επειδή, για τον προαναφερθέντα λόγο, ο οποίος είναι αυτεπαγγέλτως εξεταστέος, και εν όψει του ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου η προσβαλλόμενη απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου έχει τύχει εφαρμογής (βλ. 21/24-5-1993 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου ... περί εγκρίσεως του πρωτοκόλλου παραλαβής του έργου), πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθεί η απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου καθώς και οι προαναφερόμενες αποφάσεις του Νομάρχη ..., με τις οποίες απερρίφθησαν αντίστοιχες προσφυγές του αιτούντος, παρελκούσης, ως αλυσιτελούς, της εξετάσεως των προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως.
ΣΤΕ/4307/2011
Εκπόνηση μελέτης...Επειδή, προβάλλεται ότι η αναθέτουσα αρχή όφειλε να αποκλείσει όσους συμμετέχοντες δεν είχαν προσκομίσει εμπροθέσμως όλα τα δικαιολογητικά της διακήρυξης και ότι δεν είχε τη δυνατότητα να προβεί σε παράταση της προθεσμίας υποβολής των δικαιολογητικών. Επίσης, προβάλλεται ότι μη νομίμως η απόφαση 57/6.6.2005 του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου … διέλαβε τη σκέψη ότι η μελέτη δεν πρέπει να ανατεθεί στην καταταγείσα πρώτη σύμπραξη, αλλά «στην τέταρτη κατά σειρά κατάταξης σύμπραξη, καθόσον η ανάθεση μιας μελέτης ανά μελετητικό γραφείο ικανοποιεί το αίσθημα του δικαίου και παρέχει μεγαλύτερη εγγύηση στον κύριο του έργου (ΣΒΑΑ) για έγκαιρη παράδοση της μελέτης, γνωρίζοντας ότι και οι τέσσερεις μελέτες είναι ενταγμένες σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα από την Ε.Ο.Κ. με αυστηρές προθεσμίες παράδοσης». Οι λόγοι αυτοί πρέπει να απορριφθούν, αφενός διότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, δεν εκλήθη προς υποβολή προσθέτων δικαιολογητικών η, καταταγείσα στην έκτη θέση κατά σειρά βαθμολογίας, σύμπραξη ... κλπ, επομένως, η αιτούσα σύμπραξη, καταταγείσα στην έβδομη θέση, στερείται εννόμου συμφέροντος να προβάλει τον πρώτο αυτό λόγο, ο οποίος δεν θα οδηγούσε στην κατακύρωση του διαγωνισμού υπέρ της ιδίας, αλλά υπέρ της έκτης, ενώ, αφετέρου, ο δεύτερος ως άνω λόγος, περί μη ανάθεσης της υπηρεσίας στην καταταγείσα πρώτη, αλλά στην τέταρτη κατά σειρά βαθμολογίας σύμπραξη, προβάλλεται ομοίως χωρίς έννομο συμφέρον από την αιτούσα σύμπραξη, η οποία έλαβε την έβδομη θέση στη σειρά κατάταξης, όπως προαναφέρθηκε.
ΕλΣυν/Τμ.4/10/2012
Στη λειτουργική δραστηριότητα των δημοσίων νομικών προσώπων ανάγονται, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπερβαίνουν το εκ των ειδικών εκάστοτε περιστάσεων αναγκαίο μέτρο, και οι δαπάνες που επιβάλλονται από τους κανόνες της σύγχρονης εθιμοτυπίας, οι οποίοι δεσμεύουν ιδίως φορείς με έντονη κοινωνική και πολιτιστική αποστολή, όπως τα Α.Ε.Ι. (βλ. άρθρο 1 ν. 1268/1982 και ήδη άρθρο 4 ν. 4009/2011, πρβλ και 158/2010 Πράξη IV Τμ. Ελ. Συν.).
ΝΣΚ/170/2008
Χορήγηση ή μη άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου σε μόνιμη υπάλληλο του κλάδου ΤΕ Νοσηλευτικής-Μαιευτικής του ΙΚΑ Αλεξάνδρειας.(...)Η εκτός ωραρίου υπηρεσίας διατήρηση και λειτουργία εργαστηρίου φυσικοθεραπείας από μόνιμη υπάλληλο του ΙΚΑ, έστω και αν η δραστηριότητα αυτή ασκείται υπό μορφή ελευθέρου επαγγέλματος, εμπίπτει, κατ’ αρχήν, στο ρυθμιστικό πλαίσιο του άρθρου 31 του Υ.Κ. και προϋποθέτει για την έκδοση της σχετικής άδειας την υποβολή ορισμένου αιτήματος με το οποίο θα προσδιορίζεται επακριβώς ο χρόνος της ημερήσιας εξωϋπηρεσιακής απασχόλησής της. Η άδεια δεν χορηγείται αν, κατά την ουσιαστική κρίση του οικείου Υ.Σ., η εξωϋπηρεσιακή δραστηριότητα είναι όμοια ή παρόμοια ή εν πάση περιπτώσει σχετίζεται με εκείνη που αποτελεί αντικείμενο των υπηρεσιακών καθηκόντων της υπαλλήλου και εξ αυτού του λόγου δημιουργείται σύγχυση μεταξύ δημοσίου λειτουργήματος και ιδιωτικής δραστηριότητας.
ΕλΣυν.Tμ.VII/305/2010
Πολιτιστικά-Δήμοι:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα κρίνει ότι, η προμήθεια στην προκειμένη περίπτωση περισσοτέρων του ενός δάφνινων στεφανιών ανά δημοτικό διαμέρισμα για την κατάθεση αυτών, στο πλαίσιο του ανωτέρω εορτασμού, δεν βρίσκει έρεισμα σε καμία διάταξη νόμου, δεν ανάγεται στη λειτουργική δραστηριότητα του Δήμου, ούτε συντελεί στην εκπλήρωση των σκοπών αυτού. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, οι εντελλόμενες με τα υπό κρίση χρηματικά εντάλματαπληρωμής δαπάνες δεν είναι νόμιμες και τα εντάλματα αυτά δεν πρέπει να θεωρηθούν.
ΣΤΕ/ΕΑ/236/2012
Επιλογή αναδόχου κατασκευής έργου...Επειδή, το προαναφερθέν από 17-1-2012 «υπόμνημα» της αιτούσας με το οποίο προεβάλλοντο συγκεκριμένες αιτιάσεις κατά των δικαιολογητικών που κατέθεσε η παρεμβαίνουσα σύμπραξη για τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό και το οποίο απευθύνετο στην αναθέτουσα αρχή του διαγωνισμού, πρέπει, κατά την κρίση της Επιτροπής Αναστολών, να θεωρηθεί ότι συνιστά την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 3886/2010 προδικαστική προσφυγή.Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, η ρηθείσα από 17-1-2012 προδικαστική προσφυγή της αιτούσας υπεβλήθη με τηλεομοιοτυπία και καταχωρίσθηκε στο πρωτόκολλο της υπηρεσίας με αριθμό 129/17-1-2012. Όπως όμως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της υποθέσεως, δεν επακολούθησε η κατάθεση εγγράφου με περιεχόμενο όμοιο με αυτό της προσφυγής με ιδιόχειρη υπογραφή του νομίμου εκπροσώπου της αιτούσας και, συνεπώς, η προσφυγή δεν ασκήθηκε νομοτύπως. Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, εφ΄ όσον η νομότυπη άσκηση της προσφυγής του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 3886/2010 αποτελεί προϋπόθεση του παραδεκτού της ασκήσεως ασφαλιστικών μέτρων, η κρινόμενη αίτηση ασκείται απαραδέκτως και πρέπει για το λόγο αυτόν, αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο, να απορριφθεί και να γίνει δεκτή η ασκηθείσα παρέμβαση.