ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ:Παρά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της προμηθεύτριας εταιρίας και την παράδοση του εμπορεύματος, το πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση δεν προέβη σε κάποια καταβολή ως προς τα επίδικα παραστατικά. Έτσι, η κυρίως παρεμβαίνουσα τραπεζική εταιρία, ως εκδοχέας, που ανήγγειλε νόμιμα τις εκχωρήσεις των απαιτήσεων των ανωτέρω τιμολογίων στο πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση νοσοκομείο, συνολικού ύψους 14.970,63 ευρώ, κατέστη αποκλειστικός δικαιούχος των εκχωρηθεισών αυτών απαιτήσεων. Ο λόγος έφεσης, με το οποίο το εκκαλούν νοσοκομείο προβάλλει την ένσταση της ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποίησης, ισχυριζόμενο ότι η κυρίως παρεμβαίνουσα τραπεζική εταιρία δεν τήρησε τα όσα ορίζονται στη διάταξη του άρθρου 95 Ν 2362/1995 για την αναγγελία της εκχώρησης, κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος, αφού η προηγούμενη διάταξη εφαρμόζεται μόνο για εκχωρήσεις απαιτήσεων κατά του Δημοσίου και όχι κατά νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, όπως είναι το εκκαλούν, όπου εφαρμοστέα είναι η διάταξη του άρθρου 53 ΝΔ 496/1974. Συνεπώς, πρέπει, η κύρια παρέμβαση να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί το πρώτο καθ’ ου η παρέμβαση νοσοκομείο και ήδη εκκαλούν να καταβάλει στην κυρίως παρεμβαίνουσα και ήδη εφεσίβλητη το ποσό των 14.970,63 ευρώ, με το νόμιμο τόκο 

Σύμβασης προμήθειας εξοπλισμού και παροχής υπηρεσιών...Επειδή, ο επίμαχος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Τούτο διότι, κατ’ αρχάς, η καθ’ ης η αίτηση ...., η οποία έχει συσταθεί και λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου κοινωφελούς χαρακτήρα (βλ. άρθρο 1 παρ.1 και 3 ν.1069/1980, Α΄ 191, όπως ισχύει, καθώς και την 3442+1134/2005 απόφαση του Γ.Γ. Περιφέρειας Κρήτης, Β΄ 405, εγκριτική της 14/2005 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου …, όπως ίσχυε, και την τροποποιητική της 6191+5367/2011 απόφαση του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, Β΄ 1538) αποτελεί «αναθέτοντα φορέα», κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 8 καθώς και στο Παράρτημα IΙΙ της οδηγίας αυτής, ασκεί δε κατά νόμον δραστηριότητα στον τομέα του ύδατος, η οποία υπάγεται στο ειδικό καθ’ ύλην αντικείμενο του άρθρου 4 παρ.1 της αυτής οδηγίας. Περαιτέρω, κατά τα ήδη εκτεθέντα, το κύριο αντικείμενο του επίδικου διαγωνισμού αποτελεί η προμήθεια συστήματος επεξεργασίας υφάλμυρου για την παραγωγή πόσιμου νερού, που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, η δε προϋπολογισθείσα δαπάνη υπερβαίνει το ισχύον κατά τον κρίσιμο χρόνο κατώτατο όριο (400.000 ευρώ) του άρθρου 16 αυτής για τις συμβάσεις προμηθειών (βλ. επίσης άρθρα 3 παρ.2, 5 παρ.1, 16 και Παράρτημα IΙΙ π.δ.59/2007). Ενόψει αυτών, η ένδικη διαφορά διέπεται από τις διατάξεις του ν. 3886/2010 και αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τα άρθρα 3 παρ. 3 και 11 του ίδιου νόμου. Δεδομένου όμως ότι, κατά τα ανωτέρω, ο προέχων χαρακτήρας της επίμαχης σύμβασης είναι η προμήθεια, η υπό κρίση αίτηση δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δ΄ Τμήματος αλλά του Β΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.2 του π.δ.361/2001 (Α΄ 244), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ.1 του π.δ.334/2003 (Α΄ 285). Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να παραπεμφθεί προς εκδίκαση ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Αναστολών του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Προμήθεια υλικών εξωσωματικής κυκλοφορίας...Συνεπώς, κατά τους ισχυρισμούς της αιτούσας, η προσφορά της πληροί τις τεχνικές προδιαγραφές της διακήρυξης, γεγονός, που αποδεικνύεται, άλλωστε, κατ`αυτήν, και από το ότι, ήδη από το Μάϊο του τρέχοντος έτους, προμηθεύει το καθ`ου με το συγκεκριμένο είδος μετά από διαπραγμάτευση, που διενεργήθηκε με το ίδιο έγγραφο τεχνικών προδιαγραφών, που διενεργείται και ο παρών διαγωνισμός, Επίσης, υποστήριξε ότι η ως άνω απόφαση, κατά το μέρος που αφορά τον αποκλεισμό της από τη συνέχεια του διαγωνισμού, είναι μη νόμιμη ως ασαφής και αναιτιολόγητη καθόσον: α) δεν αξιολογεί ξεχωριστά τις τεχνικές προσφορές των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό σε σχέση με τις τεχνικές προδιαγραφές της διακήρυξης, αλλά απλά συγκρίνει όλες τις προσφορές με αυτή της εταιρείας «..........»και β) δεν δηλώνει τα κριτήρια της αξιολόγησης της Επιτροπής. Εξάλλου, η Επιτροπή Σύνταξης των Τεχνικών Προδιαγραφών, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα της Επιτροπής Ενστάσεων του διαγωνισμού, στην οποία διαβιβάσθηκε η προδικαστική προσφυγή της αιτούσας, διευκρίνισε, με το .../20-2-2015 έγγραφό της, ότι: «η φράση "να έχει τη δυνατότητα σύζευξης" δεν υπονοεί κατασκευαστικά, αλλά με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να γίνει αυτό».(...)Επειδή, κατά τα προαναφερόμενα, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να διαταχθεί ως κατάλληλο ασφαλιστικό μέτρο για την προστασία των συμφερόντων της αιτούσας η αναστολή εκτέλεσης της 44/11-12-2014 (θέμα 4ο) απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του καθ` ου, κατά το μέρος που με αυτή απορρίφθηκε η προσφορά της, ως και της σιωπηρής απόρριψης της κατά της απόφασης αυτής ασκηθείσας προδικαστικής της προσφυγής μέχρι να δημοσιευτεί απόφαση του Δικαστηρίου τούτου επί της αίτησης ακύρωσης, 

Κατασκευή αποχετευτικού δικτύου...Επειδή, εν προκειμένω, αρμοδιότητα αναθέτουσας αρχής ασκεί ο Δήμος ..., δια των οργάνων του, λόγω του ότι εξουσία κατακυρώσεως του αποτελέσματος του διαγωνισμού ανατίθεται, σύμφωνα με το άρθρο 4.2 της διακηρύξεως, στην Οικονομική Επιτροπή του Δήμου ... η οποία έχει οριστεί, σύμφωνα με το άρθρο 1.3 της διακηρύξεως, ως Προϊσταμένη Αρχή (βλ. ΕΑ 536/2011, 855/2011, 857/2011). Όμως ο Δήμος ... δεν ενεργεί ως «αναθέτων φορέας», κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ.1 και 2, και 4 της Οδηγίας 2004/17/ΕΚ, δεδομένου ότι δεν ασκεί, κατά νόμο, δραστηριότητα σε σχέση με την αποχέτευση λυμάτων, αφού, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, τέτοια δραστηριότητα ασκεί η ΔΕΥΑ ... ( κύριος του έργου σύμφωνα με το άρθρο 1 της διακηρύξεως). Συνεπώς, ο επίδικος διαγωνισμός εκφεύγει του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ και εμπίπτει, εξ απόψεως αντικειμένου αλλά και ύψους προϋπολογισμού, στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, και ως εκ τούτου η υπό κρίση διαφορά διέπεται από τις διατάξεις του ν.3886/2010 (βλ. ΕΑ 855/2011, 857/2011, 536/2011, 404/2011). Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 3 παρ.3 του νόμου αυτού, που καθιδρύει εξαιρετική αρμοδιότητα του Συμβουλίου Επικρατείας για την εκδίκαση αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, αρμόδιο για την εκδίκαση της υπό κρίση αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων είναι, ενόψει του ύψους του προϋπολογισμού της υπό ανάθεση σύμβασης (9.680.000 ευρώ με ΦΠΑ), το Διοικητικό Εφετείο της έδρας της αναθέτουσας αρχής, ήτοι το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης ( βλ. ΕΑ 384/2011, 536/2011).

Άρα, βάσει των ανωτέρω όλως αντικειμενικών δεδομένων που ήδη με σαφήνεια προκύπτουν εξ όσων ο ίδιος ο καθ’ ου δήλωσε με τις αιτιολογήσεις του και με την προσφορά του, η προσφορά του καθ’ ου προκύπτει ως προδήλως και σαφώς ζημιογόνος και αποδεικνύεται η ανεπάρκεια της να καλύψει με το προσφερόμενο τίμημα της ανάγκες εκτέλεσης του έργου, ως και το μετ’ αυτού συναρτώμενο εργατικό και ασφαλιστικό κόστος (δεδομένου, ότι είναι αντικειμενικά ζημιογόνος και άρα, δεν καλύπτει το σύνολο της δαπάνης εκτέλεσης). Κατ’ αποτέλεσμα των ανωτέρω, μη νομίμως κρίθηκαν δεκτές οι εξηγήσεις του καθ’ ου, ενώ η αναθέτουσα είχε δεσμία αρμοδιότητα, όπως απορρίψει αυτές, διότι δεν τεκμηριώνουν την επάρκεια του τιμήματος για την κάλυψη του κόστους εκτέλεσης και αντιθέτως εξ αυτών προκύπτει η σχετική ανεπάρκεια του τιμήματος. Αντιστοίχως και κατά συνέπεια, η αναθέτουσα όφειλε να απορρίψει και την προσφορά του καθ’ ου, ως αντικειμενικώς ζημιογόνο και ούτως, η προσφορά είναι απαράδεκτη και απορριπτέα κατά τον όρο 4.1 της διακήρυξης (που ορίζει, ότι «Αν οι εξηγήσεις δεν γίνουν αποδεκτές, η προσφορά απορρίπτεται, ωστόσο δεν καταπίπτει η εγγυητική επιστολή συμμετοχής.»). Παρέλκει δε προς τούτο, η εξέταση των λοιπών σωρευτικών κατά της προσφοράς του, ισχυρισμών της προσφυγής. 4. Επειδή, επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η Προδικαστική Προσφυγή. Να ακυρωθεί η προσβαλλομένη καθ’ ο μέρος κατ’ έγκριση των Αεξηγήσεων επί της οικονομικής προσφοράς του καθ’ ου, δέχθηκε την προσφορά του και τον όρισε προσωρινό ανάδοχο

Δημοσίευση κανονιστικής πράξης:..Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία έχει κανονιστικό περιεχόμενο, δεν δημοσιεύθηκε, όπως απαιτείται από τις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 83 παρ. 6 και 106 του Δ.Κ.Κ. (βλ. ιδίως 49157/10.12.2002 και 49289/11.12.2002 έγγραφα του καθ’ ου δήμου προς το Δικαστήριο). Ενόψει αυτού, και δεδομένου ότι η επίδικη ρύθμιση εφαρμόζεται από τον καθ’ ου δήμο, η προσβαλλόμενη πράξη πρέπει να ακυρωθεί, χωρίς, λόγω του ανυποστάτου της, να τίθεται θέμα προθεσμίας ασκήσεως της κρινόμενης αιτήσεως, όπως αβασίμως προβάλλει ο καθ’ ου δήμος (βλ. ΣτΕ 1152/1999), ενώ παρέλκει η εξέταση των λόγων ακυρώσεως. Για τον ίδιο λόγο, εξάλλου, δεν εξετάζεται κατά πόσον με την πράξη αυτή εισάγεται πράγματι πολεοδομική και όχι κυκλοφοριακή ρύθμιση και συνεπώς κατά πόσον αρμόδιο προς εκδίκαση της υποθέσεως είναι όχι το παρόν, αλλά το Ε Τμήμα του Δικαστηρίου (πρβλ. ΣτΕ 3408/2001, Ολ.).

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Με τα δεδομένα αυτά, δεν απεκλείετο μεν στην παρεμβαίνουσα Ένωση «…» να «δανεισθεί» εμπειρία από την ανωτέρω «… SA», την οποία (εμπειρία) η εταιρεία αυτή δεν διαθέτει αλλά την «δανείζεται» από τρίτο οικονομικό φορέα (ήτοι, τις εταιρείες «…SA»). Ώφειλε, όμως, η παρεμβαίνουσα, επί ποινή αποκλεισμού, προς απόδειξη της ελάχιστης απαιτούμενης εμπειρίας του άρθρου 13.8 (εμπειρία σε λειτουργία και συντήρηση Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων δυναμικότητας τουλάχιστον 60.000 τόνων συμμείκτων αστικών στερεών αποβλήτων κατ’ έτος) να προσκομίσει τα προβλεπόμενα από τις παραγράφους 15.1.2.1 και 15.1.5 δικαιολογητικά όχι μόνον για την εταιρεία «… SA», αλλά και για τις εταιρείες «… SA» και «…, SA», οι οποίες είχαν δηλώσει ότι θα διέθεταν στην εταιρεία αυτή τη δηλωθείσα από την παρεμβαίνουσα Ένωση απαιτούμενη, κατά τους όρους της Προκηρύξεως, εμπειρία. Συνεπώς, η περί του αντιθέτου κρίση της Εκτελεστικής Επιτροπής του καθ’ ου Ε.Δ.Σ.Ν.Α. δεν πιθανολογείται ως νόμιμη, ο δε ανωτέρω ισχυρισμός της κρινομένης αιτήσεως πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτός (ΕΑ 284/2013), παρέλκει δε, κατόπιν τούτου, ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλομένων κατά της αυτής παρεμβαινούσης αιτιάσεων (ΕΑ 374/2013).

Προμήθεια και εγκατάσταση ηλεκτροκίνητου γερανού...Επειδή, ενόψει των όσων έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, ο επίμαχος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Και τούτο διότι, κατ’ αρχάς, η .... αποτελεί «αναθέτουσα αρχή», κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1 και 2, του άρθρου 8 και του Παραρτήματος ΙΧ της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, ασκεί δε κατά νόμο (άρθρα έκτο και όγδοο του ν. 2688/1999, Α΄40), δραστηριότητα αναγόμενη στην εκμετάλλευση γεωγραφικής περιοχής, με σκοπό τη «διάθεση» θαλάσσιου λιμένα, κατά την έννοια του άρθρου 7 περ. β της οδηγίας (βλ. ΕΑ 582/2011). Περαιτέρω δε, ο επίδικος διαγωνισμός αφορά, όπως προελέχθη, στην παροχή, κατά το κύριο αντικείμενό της, προμήθειας σχετικής με την κατά τα ανωτέρω εκμετάλλευση του λιμένα, η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής. Τέλος, η προϋπολογισθείσα δαπάνη της υπό δημοπράτηση συμβάσεως (4.000.000 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α.) υπερβαίνει το κατώτατο όριο των 387.000 ευρώ που καθορίζεται στο άρθρο 16 της ως άνω οδηγίας για τις συμβάσεις προμηθειών, όπως το άρθρο αυτό ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο μετά την τροποποίησή του με τον Κανονισμό 1177/2009. Συνεπώς, οι κρινόμενες αιτήσεις διέπονται από τις διατάξεις του ν. 3886/2010 και αρμοδίως εισάγονται προς εκδίκαση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατά τα άρθρα 3 παρ.1, 3 και 11 του νόμου αυτού. Δεδομένου, όμως, ότι, κατά τα προεκτεθέντα, ο προέχων χαρακτήρας της συμβάσεως είναι η προμήθεια, οι υπό κρίση αιτήσεις δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα του Δ΄ Τμήματος αλλά του Β’ Τμήματος του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.2 του πδ/τος 361/2001 («Κατανομή σε Τμήματα των υποθέσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας», Α΄244), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ.1 του π.δ/τος 334/2003 (Α΄285). Κατόπιν τούτων, οι κρινόμενες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να παραπεμφθούν προς εκδίκαση ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Αναστολών του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Προμήθειες..:Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, κατά την … συνεδρίαση του Δ.Σ. του καθ’ ου, κατά την οποία συζητήθηκε και αποφασίστηκε η απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσης, περί αποκλίσεως της προσφοράς της εταιρείας … από τις τεχνικές προδιαγραφές της διακήρυξης, παρέστησαν ο Διευθυντής Διοικητικής Υπηρεσίας …, ο Υποδιευθυντής της Τεχνικής Υπηρεσίας …, πρόσωπα δηλαδή τα οποία δεν είναι μέλη ή γραμματείς του Δ.Σ. του καθ’ ου, δεν προκύπτει δε από την απόφαση που ελήφθη κατά τη συνεδρίαση αυτή (ούτε, άλλωστε, από οποιοδήποτε στοιχείο του φακέλου) ότι τα ανωτέρω τρίτα πρόσωπα αποχώρησαν πριν από την κρίσιμη συζήτηση και ψηφοφορία επί της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσης. Υπό τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτίθενται στην προηγουμένη σκέψη, το Δ.Σ. του καθ’ ου δεν είχε νόμιμη σύνθεση κατά την κρίσιμη συνεδρίασή του και, ως εκ τούτου, η ως άνω … απόφασή του, με την οποία απερρίφθη, κατά τα ανωτέρω, η προδικαστική προσφυγή της αιτούσης, είναι μη νόμιμη, με αποτέλεσμα να καθίσταται μη νόμιμη και η επακολουθήσασα … απόφαση του ιδίου οργάνου, με την οποία, κατά τα ήδη αναφερθέντα, κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στην εταιρεία …. Συνεπώς, για το λόγο αυτό, ο οποίος βασίμως προβάλλεται, πρέπει η τελευταία αυτή απόφαση να ακυρωθεί, παρέλκει δε, ως αλυσιτελής, η εξέταση των λοιπών προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως.

Προμήθεια μεταλλικών γραμματοκιβωτίων...Ο κύριος σκοπός και αποστολή των Ελληνικών Ταχυδρομείων συνίσταται στην παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών (όπως προκύπτει από το συνδυασμό των άρθρων 4 και 19 του ν. 2668/1998, Α΄ 282). Με τα δεδομένα αυτά, η ...., έστω και αν είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, αποτελεί αναθέτοντα φορέα στον τομέα των ταχυδρομικών υπηρεσιών κατά την έννοια της Οδηγίας 2004/17/ΕΚ, σύμφωνα και με το Παράρτημα VI της Οδηγίας, όπου τα Ελληνικά Ταχυδρομεία αναφέρονται και ρητώς ως αναθέτων φορέας στον εν λόγω τομέα. Επιπλέον, η επίδικη σύμβαση έχει ως αντικείμενο την προμήθεια μεταλλικών γραμματοθυρίδων αστικών, ημιαστικών και αγροτικών περιοχών, η προμήθεια δε αυτή είναι προδήλως άμεσα συνδεδεμένη με την παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών, στις οποίες δραστηριοποιείται η .. . Νομίμως επομένως από την άποψη αυτή, εισάγεται η υπόθεση στο Δικαστήριο , δεδομένου ότι το αντικείμενο της προμήθειας εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας. Επειδή, η πιο πάνω προϋπολογισθείσα δαπάνη του διαγωνισμού (150.000 ευρώ) υπολείπεται του ως άνω ορίου των 387.000 ευρώ, το οποίο τίθεται από τις ανωτέρω διατάξεις για τις συμβάσεις προμηθειών και υπηρεσιών για την εφαρμογή της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση απαραδέκτως ασκείται κατ’ επίκληση των διατάξεων του ν. 3886/2010, ως αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, ενώ, εξάλλου, δεν είναι δυνατό να εξετασθεί ως αίτηση αναστολής του άρθρου 52 του π.δ.18/1989, (Α΄8), δεδομένου ότι δεν έχει προηγουμένως ασκηθεί σχετική αίτηση ακυρώσεως. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.