Σύμβασης προμήθειας εξοπλισμού και παροχής υπηρεσιών...Επειδή, ο επίμαχος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Τούτο διότι, κατ’ αρχάς, η καθ’ ης η αίτηση ...., η οποία έχει συσταθεί και λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου κοινωφελούς χαρακτήρα (βλ. άρθρο 1 παρ.1 και 3 ν.1069/1980, Α΄ 191, όπως ισχύει, καθώς και την 3442+1134/2005 απόφαση του Γ.Γ. Περιφέρειας Κρήτης, Β΄ 405, εγκριτική της 14/2005 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου …, όπως ίσχυε, και την τροποποιητική της 6191+5367/2011 απόφαση του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, Β΄ 1538) αποτελεί «αναθέτοντα φορέα», κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 8 καθώς και στο Παράρτημα IΙΙ της οδηγίας αυτής, ασκεί δε κατά νόμον δραστηριότητα στον τομέα του ύδατος, η οποία υπάγεται στο ειδικό καθ’ ύλην αντικείμενο του άρθρου 4 παρ.1 της αυτής οδηγίας. Περαιτέρω, κατά τα ήδη εκτεθέντα, το κύριο αντικείμενο του επίδικου διαγωνισμού αποτελεί η προμήθεια συστήματος επεξεργασίας υφάλμυρου για την παραγωγή πόσιμου νερού, που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, η δε προϋπολογισθείσα δαπάνη υπερβαίνει το ισχύον κατά τον κρίσιμο χρόνο κατώτατο όριο (400.000 ευρώ) του άρθρου 16 αυτής για τις συμβάσεις προμηθειών (βλ. επίσης άρθρα 3 παρ.2, 5 παρ.1, 16 και Παράρτημα IΙΙ π.δ.59/2007). Ενόψει αυτών, η ένδικη διαφορά διέπεται από τις διατάξεις του ν. 3886/2010 και αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τα άρθρα 3 παρ. 3 και 11 του ίδιου νόμου. Δεδομένου όμως ότι, κατά τα ανωτέρω, ο προέχων χαρακτήρας της επίμαχης σύμβασης είναι η προμήθεια, η υπό κρίση αίτηση δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δ΄ Τμήματος αλλά του Β΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.2 του π.δ.361/2001 (Α΄ 244), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ.1 του π.δ.334/2003 (Α΄ 285). Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να παραπεμφθεί προς εκδίκαση ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Αναστολών του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Κατασκευή αποχετευτικού δικτύου...Επειδή, εν προκειμένω, αρμοδιότητα αναθέτουσας αρχής ασκεί ο Δήμος ..., δια των οργάνων του, λόγω του ότι εξουσία κατακυρώσεως του αποτελέσματος του διαγωνισμού ανατίθεται, σύμφωνα με το άρθρο 4.2 της διακηρύξεως, στην Οικονομική Επιτροπή του Δήμου ... η οποία έχει οριστεί, σύμφωνα με το άρθρο 1.3 της διακηρύξεως, ως Προϊσταμένη Αρχή (βλ. ΕΑ 536/2011, 855/2011, 857/2011). Όμως ο Δήμος ... δεν ενεργεί ως «αναθέτων φορέας», κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ.1 και 2, και 4 της Οδηγίας 2004/17/ΕΚ, δεδομένου ότι δεν ασκεί, κατά νόμο, δραστηριότητα σε σχέση με την αποχέτευση λυμάτων, αφού, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, τέτοια δραστηριότητα ασκεί η ΔΕΥΑ ... ( κύριος του έργου σύμφωνα με το άρθρο 1 της διακηρύξεως). Συνεπώς, ο επίδικος διαγωνισμός εκφεύγει του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ και εμπίπτει, εξ απόψεως αντικειμένου αλλά και ύψους προϋπολογισμού, στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, και ως εκ τούτου η υπό κρίση διαφορά διέπεται από τις διατάξεις του ν.3886/2010 (βλ. ΕΑ 855/2011, 857/2011, 536/2011, 404/2011). Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 3 παρ.3 του νόμου αυτού, που καθιδρύει εξαιρετική αρμοδιότητα του Συμβουλίου Επικρατείας για την εκδίκαση αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, αρμόδιο για την εκδίκαση της υπό κρίση αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων είναι, ενόψει του ύψους του προϋπολογισμού της υπό ανάθεση σύμβασης (9.680.000 ευρώ με ΦΠΑ), το Διοικητικό Εφετείο της έδρας της αναθέτουσας αρχής, ήτοι το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης ( βλ. ΕΑ 384/2011, 536/2011).

Επεξεργασία λυμάτων...Επειδή, η επίδικη σύμβαση, με αναθέτοντα φορέα το Δήμο Αρχανών-Αστερουσίων που ασκεί ο ίδιος δραστηριότητα στον τομέα ύδρευσης –αποχέτευσης, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ.1 της Οδηγίας 2004/17/ΕΚ (βλ. την 20415/18.9.2014 βεβαίωση του Δήμου προς το Δικαστήριο), εμπίπτει ως σύμβαση προμήθειας στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2004/17/ΕΚ τόσο εξ επόψεως αντικειμένου (επεξεργασία λυμάτων) όσο και ποσού. Επομένως, η κρινόμενη διαφορά διέπεται από το ν.3886/2010 και εισάγεται αρμοδίως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. άρθρο 3 παρ. 1 και 3 του ν. 3886/2010). Δεδομένου, όμως, ότι, κατά τα προεκτεθέντα, πρόκειται για σύμβαση προμήθειας, η υπό κρίση αίτηση δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δ΄ Τμήματος, αλλά του Β΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.2 του π.δ.361/2001 (Α΄ 244), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ.1 του π.δ.334/2003 (Α΄ 285). Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να παραπεμφθεί προς εκδίκαση ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Αναστολών του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Ανάκληση-κατακύρωσης.Εκκρεμείς στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά την 31.12.2010 αιτήσεις ακυρώσεως κατά πράξεων της διαδικασίας που προηγείται της σύναψης δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, οι οποίες δεν εμπίπτουν στον ν. 3886/2010, υπάγονται από την έναρξη ισχύος του ν. 3900/2010, δηλαδή από 1.1.2011, στην αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού εφετείου, στο οποίο και πρέπει να παραπέμπονται (βλ. ΣτΕ 263/2011 σε Συμβούλιο).

Προκήρυξη διαγωνισμού για την παραχώρηση ιδιαιτέρου δικαιώματος χρήσης καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος...Επειδή, εξ άλλου, η διαφορά που γεννάται από την αμφισβήτηση πράξεων εκδοθεισών στο πλαίσιο της διαδικασίας που κατατείνει στη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως περί εκμισθώσεως από την …. χώρου κειμένου στην χερσαία ζώνη λιμένα, εφ’ όσον η αμφισβήτηση αυτή εγείρεται όχι από τρίτους αλλά από πρόσωπα μετασχόντα στον διαγωνισμό, έχει τον χαρακτήρα ιδιωτικής διαφοράς (βλ. ΣτΕ 891-5/2008 Ολομ., 1211/2010 Ολομ.). Συνεπώς, εφ’ όσον δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των ειδικών δικονομικών διατάξεων του ν. 3886/2010, ώστε να έχει δικαιοδοσία η Διοικητική Δικαιοσύνη ανεξαρτήτως της φύσεως της διαφοράς ως διοικητικής ή ιδιωτικής, δικαιοδοσία για την εκδίκαση της κρινομένης αιτήσεως έχουν τα πολιτικά δικαστήρια σύμφωνα με το άρθρο 94 παρ.2 του Συντάγματος. Κατόπιν αυτών, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη. Πρέπει, όμως, να επιστραφεί στους αιτούντες το ποσό παραβόλου που κατεβλήθη επιπλέον του οφειλομένου ποσού των εκατό (100) ευρώ.

ΘΕΜΑ: «Οδηγίες για την εκμετάλλευση της Ζώνης Λιμένα στα πλαίσια της παραχώρησης του ιδιαίτερου δικαιώματος χρήσης των χώρων αυτής»

Προμήθεια και εγκατάσταση συστήματος καυσίμων....Ενόψει των ανωτέρω, ο ένδικος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2014/25/ΕΕ και στις διατάξεις του ν. 3886/2010, ο οποίος εξακολουθεί να είναι στην κρινόμενη περίπτωση εφαρμοστέος, ενόψει των διατάξεων των άρθρων 377 παρ. 1 στοιχ. 27 του ν. 4412/2016 και των μεταβατικών διατάξεων του άρθρου 379 παρ. 7, 8 και 11 του νόμου αυτού [ως προς την κατάργηση του ν. 3886/2010 (Α΄ 173) και την έναρξη ισχύος των διατάξεων του Βιβλίου IV (άρθρα 345-374) του ιδίου νόμου], όπως οι διατάξεις αυτές ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο, μετά την αντικατάστασή τους, με το άρθρο 87 παρ.3-6 του ν. 4478/2017 (Α΄91/23.6.2017)] (πρβλ. ΕΑ 220/2017, 187/2017 σκ.11), η δε αναφορά στο άρθρο 3 παρ. 3 του ν. 3886/2010 στην Οδηγία 2004/17/ΕΚ, πρέπει, μετά την κατάργηση της τελευταίας αυτής Οδηγίας, να θεωρηθεί ότι γίνεται, αντιστοίχως, στις διατάξεις της Οδηγίας 2014/25/ΕΕ που την αντικατέστησε (βλ. ΕΑ 41/2017). Δεδομένου, όμως, ότι, κατά τα προεκτεθέντα, πρόκειται για σύμβαση προμήθειας, η υπό κρίση αίτηση δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δ΄ Τμήματος, αλλά του Β΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 2 του π.δ. 361/2001 (Α΄ 244), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ. 1 του π.δ. 334/2003 (Α΄ 285). Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να παραπεμθεί προς εκδίκαση ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Αναστολών του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Κύρωση της Σύμβασης Παραχώρησης αναφορικά με τη χρήση και εκμετάλλευση ορισμένων χώρων και περιουσιακών στοιχείων εντός του Λιμένα Ηρακλείου.

Προμήθεια γραμματοθυρίδων...Με τα δεδομένα αυτά, η επίδικη σύμβαση εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2004/17/ΕΚ (βλ. και παρ. 3 της Διακήρυξης) (ΕΑ 721/2011). Περαιτέρω, η κρινόμενη διαφορά ανεφύη από πράξη που εκδόθηκε στις 15.4.2011, δηλαδή μετά την έναρξη ισχύος του ν. 3886/2010. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση υπάγεται στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επειδή, παρεμβαίνει προς απόρριψη της κρινόμενης αίτησης η εταιρία «....». Όμως, κατά την συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών η παρεμβαίνουσα δεν παρέστη, δεν νομιμοποίησε δε τον υπογράφοντα το δικόγραφο δικηγόρο Ε. ...με έναν από τους τρόπους που προβλέπει το άρθρο 27 του πδ 18/1989 (Α’ 8), όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του ν. 2479/1997 (Α’ 67), το οποίο είναι εφαρμοστέο δυνάμει του άρθρου 3 παρ.1 εδ. β του ν.3886/2010. Συνεπώς, η παρέμβαση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.Επειδή, το δικόγραφο της κρινόμενης αίτησης υπογράφεται από τον δικηγόρο Ν. ..., ως πληρεξούσιο της αιτούσας. Η τελευταία όμως δεν παρέστη με πληρεξούσιο δικηγόρο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών ούτε νομιμοποίησε το δικηγόρο που υπογράφει το δικόγραφο της αίτησης με έναν από τους τρόπους που προβλέπονται στο ως άνω άρθρο 27 του π.δ/τος 18/1989. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.

Περίληψη της αποφάσεως Προσέγγιση των νομοθεσιών – Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων – Οδηγία 89/665 – Υποχρέωση των κρατών μελών να θεσπίζουν διαδικασία προσφυγής – Δικαίωμα κινήσεως της διαδικασίας προσφυγής (Οδηγία 89/665 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 8) Το άρθρο 2, παράγραφος 8, της οδηγίας 89/665, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 92/50, πρέπει να ερμηνευθεί κατά την έννοια ότι τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να παρέχουν και στις αναθέτουσες αρχές δυνατότητα ασκήσεως ένδικης προσφυγής κατά αποφάσεων των κατά βάση αρμοδίων, μη δικαστικών αρχών που είναι υπεύθυνες για τις διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημοσίων συμβάσεων. Η διάταξη αυτή δεν απαγορεύει, πάντως, στα κράτη μέλη να παρέχουν τέτοια δυνατότητα, στο πλαίσιο της εθνικής έννομης τάξης, και στις αναθέτουσες αρχές. Καταρχάς, με την τέταρτη και την έβδομη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας 89/665, αναγνωρίζεται ρητώς η νομιμοποίηση των «κοινοτικών επιχειρήσεων» να ασκούν προσφυγές στο πλαίσιο διαδικασιών συνάψεως δημοσίων συμβάσεων. Δεύτερον, το άρθρο 1, παράγραφος 3, της οδηγίας 89/665, κατά το οποίο η διαδικασία προσφυγής μπορεί να κινηθεί «τουλάχιστον από οποιοδήποτε πρόσωπο που έχει ή είχε συμφέρον να του ανατεθεί συγκεκριμένη σύμβαση», καθορίζει σε ποια πρόσωπα πρέπει υποχρεωτικά να παρέχεται, σύμφωνα με την οδηγία αυτή, δυνατότητα ασκήσεως προσφυγής. Τρίτον, όπως προκύπτει από την έβδομη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας 89/665, ο νομοθέτης της Ένωσης είχε υπόψη του το ενδεχόμενο η επανόρθωση ορισμένων παρατυπιών να μην είναι δυνατή σε περίπτωση που οι επιχειρήσεις δεν ασκήσουν προσφυγή κατά παράνομων ή εσφαλμένων αποφάσεων, δεδομένου ότι τέτοιες αποφάσεις ενδέχεται να εκδοθούν και από υπεύθυνη για τις διαδικασίες προσφυγής αρχή, η οποία δεν είναι δικαστική. Πάντως, προς αντιμετώπιση του ενδεχομένου αυτού, το άρθρο 3 της οδηγίας 89/665 παρέχει στην Επιτροπή εξουσία παρεμβάσεως, σύμφωνα με τη διαδικασία της διατάξεως αυτής. Εξάλλου, λαμβανομένης υπόψη της δικονομικής αυτονομίας των κρατών μελών, πρέπει να γίνει δεκτό ότι τα κράτη μέλη δύνανται να συμπεριλάβουν τις αναθέτουσες αρχές στον κύκλο των προσώπων που έχουν δυνατότητα ασκήσεως προσφυγής, στις περιπτώσεις που οι αποφάσεις των αναθετουσών αρχών ακυρώνονται από κατά βάση αρμόδιες αρχές, οι οποίες δεν είναι δικαστικές. (βλ. σκέψεις 24-26, 36, 38 και διατακτ.)