Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΣΤΕ/808/2004

Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 2343/1995, 2579/1998, 2753/1999

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σχετικό αποδεικτικό επιδόσεως, η προσβαλλομένη απόφαση κοινοποιήθηκε στις 11.4.2001 στον Επιθεωρητή Τελωνείων ..., τον οποίο, εκπρόσωπο άλλωστε του Δημοσίου στη δίκη ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και μόνον καταθέσαντα υπόμνημα επί της εφέσεως της αναιρεσίβλητης εταιρείας ενώπιον του δικάσαντος διοικητικού εφετείου, το τελευταίο, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεώς του, δέχθηκε ως τον εκπρόσωπο του Δημοσίου στην ενώπιόν του δίκη. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατετέθη στη γραμματεία του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών στις 25.6.2001, μετά δηλαδή την πάροδο της εξηκονθήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς το Δημόσιο, ασκήθηκε εκπροθέσμως. Και ναι μεν η προσβαλλόμενη απόφαση κοινοποιήθηκε στις 25.4.2001 και στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος επίσης φέρεται ότι είχε παραστεί ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, πλην για την έναρξη της προθεσμίας της αιτήσεως αναιρέσεως από το Δημόσιο αρκούσε, κατά τα αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη, η κοινοποίηση στον Επιθεωρητή Τελωνείων ... Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Λόγω της σπουδαιότητας όμως των ζητημάτων αυτών, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στην επταμελή σύνθεσή του, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του Π.Δ. 18/1989 (Α΄ 8), να ορισθεί δε ως εισηγητής η Πάρεδρος Κ. Λαζαράκη.

Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΝΣΚ/378/2008

Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων – Εκτέλεση αναγνωριστικής απόφασης διοικητικού δικαστηρίου.Το Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων οφείλει να εκτελέσει την υπ’ αριθμ. 3909/2007 αναγνωριστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία εξεδόθη σε βάρος του, ανεξαρτήτως εάν κατ’ αυτής ασκήθηκε αίτηση αναιρέσεως, δεδομένου ότι με το άρθρο 37 του Ν 3659/2008 ρητά καταργήθηκαν και δεν εφαρμόζονται στην διοικητική δίκη ειδικότερες διατάξεις που ίσχυαν για το Δημόσιο και ορισμένα ν.π.δ.δ. και προέβλεπαν την αναστολή εκτελέσεως των δικαστικών αποφάσεων μέχρις ότου αυτές καταστούν αμετάκλητες.


ΣΤΕ/2841/2017

ΑΠΟΝΟΜΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ λόγω θανάτου του πατέρα:.Επειδή, όπως προκύπτει από το όλο περιεχόμενο της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης και τα διαδικαστικά έγγραφα, διάδικοι στη δίκη ενώπιον του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου ... δεν ήταν οι αρχικώς ενάγοντες και ήδη αναιρεσίβλητοι ...., οι οποίοι είχαν αποβιώσει, κατά τα εκτεθέντα στην εν λόγω απόφαση, στις 8.2.2006 και στις 11.3.2011, αντιστοίχως, δηλαδή πριν τη συζήτηση (13.3.2015) της υπόθεσης ενώπιον του ως άνω δικάσαντος Δικαστηρίου, αλλά οι κληρονόμοι τους, οι οποίοι και μόνο νομιμοποιούνται παθητικώς (ως αναιρεσίβλητοι) στην κατ' αναίρεση δίκη και, συνεπώς, κατά των διαδίκων αυτών θα έπρεπε να στρέφεται η κρινόμενη αίτηση. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, η αίτηση αυτή στρέφεται κατά των ήδη θανόντων .... και όχι κατά των κληρονόμων τους, οι οποίοι δεν παρέστησαν στην παρούσα δίκη, ούτε άλλωστε προκύπτει ότι τους έγινε κοινοποίηση αντιγράφου της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης και της πράξης του Προέδρου περί ορισμού δικασίμου και εισηγητή της υπόθεσης. Με τα δεδομένα αυτά, η κρινόμενη αίτηση πρέπει, σύμφωνα με την προπαρατεθείσα διάταξη του άρθρου 558 του Κ.Πολ.Δ., να απορριφθεί ως απαράδεκτη (βλ. σχετικώς ΣτΕ 28/2017, 313/2011).


ΝΣΚ/472/2001

Η ΥΔΕ στο Δήμο Αθηναίων δεν θα πρέπει να εκδόσει ένταλμα καταβολής οποιουδήποτε χρηματικού ποσού υπέρ της εργολήπτριας εταιρείας ΕΛΤΕΚ ΑΕ ως επιστροφή των παρακρατηθεισών κατά το άρθρο 27 παρ . 34 του Ν . 2166/93 κρατήσεων 6% ο υπέρ ΤΣΜΕΔΕ μέχρι να εκδοθεί απόφαση από το ΣτΕ επί της αιτήσεως αναιρέσεως του Δημοσίου κατά της 4696/98 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών , οπότε και σε περίπτωση απορρίψεως της αιτήσεως αναιρέσεως του Δημοσίου η πιο πάνω ΥΔΕ θα πρέπει να επανέλθει επί της υποθέσεως .


ΤΡΙΜ.ΕΦ.ΠΕΙΡ/368/2020

Καταβολή αποζημίωσης λόγω απαλλοτρίωσης...Στην προκείμενη περίπτωση, σύμφωνα με την αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, τα δικαστικά έξοδα των αιτούντων για την προκείμενη δίκη προσδιορισμού της οριστικής αποζημίωσης, κατόπιν σχετικού αιτήματός τους (άρθρο 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), πρέπει, κατά τα εκτιθέμενα στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, να επιβληθούν σε βάρος του καθ’ ου Ελληνικού Δημοσίου (που υπάγεται στη Γενική Κυβέρνηση κατά την έννοια του άρθρου 14 Ν. 4270/2014) ως υπόχρεου προς καταβολή της επίδικης αποζημίωσης, και περιλαμβάνουν: α) την αμοιβή για την παράσταση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους μετά των εξόδων του ενώπιον του Εφετείου τούτου (με τριμελή σύνθεση) και του Μονομελούς Εφετείου στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ και β) στην αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου τους για τη σύνταξη των αιτήσεων και των προτάσεων ενώπιον του Εφετείου (με τριμελή σύνθεση) και του Μονομελούς Εφετείου, η οποία πρέπει να καθοριστεί σε ποσοστό 1% (2% : 2) της αποζημίωσης, για την σύνταξη των αιτήσεων και σε ποσοστό 0,50% για τη σύνταξη προτάσεων επί των αιτήσεων, δηλαδή σε συνολικό ποσοστό 1,5% επί της ως άνω καθορισθείσης αποζημίωσης.


ΣΤΕ/1060/2019

Φορολογία μεταβιβάσεως μετοχών μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο. Υπολογισμός της πραγματικής αξίας πώλησης των μετοχών και του αναλογούντος φόρου κατά την διάταξη του άρθρου 3 παρ. 4 του ν. 2753/1999, η οποία δεν αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος. Εφόσον η ανωτέρω διάταξη είναι αυτοτελής και μπορεί να τύχει αυτοδυνάμου εφαρμογής, η ρύθμιση της παρ. 11 του αυτού άρθρου δεν επηρεάζει το κύρος της. Ως «πραγματική αξία πώλησης» μετοχών μη 9 εισηγμένων στο Χρηματιστήριο δεν νοείται η αναγραφόμενη στο σχετικό συμφωνητικό πωλήσεως. Εσφαλμένη αντίθετη κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης. Δεκτές η αναίρεση και η έφεση του Δημοσίου, απορρίπτεται η προσφυγή (αναιρεί την αριθμ. 1436/2006 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών)


ΝΣΚ/185/2019

Εάν απόφαση Ακυρωτικού Σχηματισμού Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου, με την οποία ακυρώθηκε πίνακας διοριστέων ΠΕ Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, υπόκειται σε έφεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.(...) Η απόφαση Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Ακυρωτικού Σχηματισμού, με την οποία ακυρώθηκε πίνακας διοριστέων ΠΕ Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, δεν υπόκειται σε έφεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.


ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.1/193/2018

ΠΑΡΟΧΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει ότι είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο πρώτος λόγος διαφωνίας του Επιτρόπου περί παραγραφής των αξιώσεων του φερόμενου ως δικαιούχου για τις υπηρεσίες που παρείχε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου …, κατά τη δικάσιμο της 5.11.2008, και του Εφετείου .., κατά τη δικάσιμο της 22.2.2010, καθόσον κατά το χρόνο υποβολής, στις 6.4.2017, του από 27.3.2017 πίνακα αμοιβής του προς το Δήμο …, ώστε να εκκαθαριστεί και να ενταλματοποιηθεί η οικεία δαπάνη, δεν είχαν παραγραφεί οι εν λόγω αξιώσεις του που γεννήθηκαν από την συντέλεση της τελευταίας διαδικαστικής πράξης στη συγκεκριμένη δίκη, λαμβανομένης, όπως προαναφέρθηκε, στο σύνολό της, ανεξαρτήτως των βαθμών δικαιοδοσίας από τους οποίους διήλθε η επίδικη διαφορά, και η οποία, εν προκειμένω, είναι η ημερομηνία δημοσίευσης της 333/2016 απόφασης του Εφετείου .., δικάζοντος μετ’ αναίρεση, ήτοι η 17.2.2016. Επομένως, η πενταετής παραγραφή των αξιώσεων του φερόμενου ως δικαιούχου για το σύνολο της αμοιβής του άρχισε από το τέλος του έτους 2016, κατά το οποίο δημοσιεύθηκε η ως άνω απόφαση του Εφετείου .., ως τελευταίας διαδικαστικής πράξης της σχετικής δίκης, και δεν είχε συμπληρωθεί μέχρι την έκδοση του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος. Περαιτέρω, απορριπτέος ως αβάσιμος είναι και ο δεύτερος λόγος διαφωνίας του Επιτρόπου περί της οφειλής μίας μόνο αμοιβής για την σύνταξη προτάσεων ενώπιον του Εφετείου κατά την συνεκδίκαση των τριών εφέσεων στις 22.2.2010, καθόσον ο φερόμενος ως δικαιούχος δικηγόρος έλαβε εντολή από το αρμόδιο όργανο του πρώην Δήμου … να εκπροσωπήσει το δήμο ενώπιον του Εφετείου .., όπου συνεκδικάστηκαν τρεις εφέσεις, ήτοι του εν λόγω δήμου, της αντιδίκου του δικηγόρου … και του Ελληνικού Δημοσίου, για την σύνταξη προτάσεων επί της καθεμίας των οποίων αυτός δικαιούται ξεχωριστή αμοιβή, σύμφωνα με την συνδυαστική ερμηνεία των άρθρων 101, 107, 110 και 111 του ν.δ. 3026/1954 «Κώδικα περί Δικηγόρων», που ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, όπως προαναφέρθηκε.(..)Σε κάθε περίπτωση, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του φορέα να αμφισβητήσει την προταθείσα από το δικηγόρο αμοιβή, προσφεύγοντας στο αρμόδιο δικαστήριο για τον προσδιορισμό αυτής κατά δίκαιη κρίση, ως τέτοια, δε, θεωρείται η κρίση του ελευθέρως δικάζοντος εντός του σκοπού της ενοχής και δη της σύμβασης και εντός των συγκεκριμένων μεταξύ των μερών περιστάσεων (πρβλ. ΑΠ 675/2002, 393/2002). Αντίστοιχα, με τον τρόπο αυτό δίδεται η δυνατότητα στον εναγόμενο Δήμο να προβάλλει ενώπιον του δικαστηρίου την ένσταση του  άρθρου 281 παρ. 1 εδ. β΄ του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων και να ζητήσει, κατ’ επίκληση της οικονομικής κατάστασης αυτού, τη μείωση της αιτούμενης αμοιβής κατά το ήμισυ..(..)Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικο ένταλμα πληρωμής δαπάνη είναι νόμιμη και αυτό πρέπει να θεωρηθεί.


ΕλΣυν.Ολομ/479/2016

Ευθύνη υπαλλήλων έναντι ΝΠΔΔ:Επειδή, από τις ως άνω παραδοχές του Τμήματος αλλά και από το σύνολο της προσβαλλομένης αποφάσεως, προδήλως προκύπτει ότι το Τμήμα έλαβε υπόψιν και εκτίμησε και τα στο δεύτερο λόγο αναιρέσεως αναφερόμενα έγγραφα,..(..)Συνεπώς, ο προβαλλόμενος με το υπό κρίση δικόγραφο αναιρέσεως λόγος περί παραλείψεως του δικαστηρίου να λάβει υπόψιν επικληθέντα και προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα (έγγραφα) τυγχάνει απορριπτέος, πέραν του ότι τα έγγραφα αυτά, ενόψει των παραδοχών του Τμήματος ότι υπήρχε επαρκής σήμανση και ως εκ τούτου ο ήδη αναιρεσείων όφειλε να συμμορφωθεί προς αυτή μειώνοντας αναλόγως την ταχύτητα του οχήματος, δεν αφορούν σε ουσιώδεις ισχυρισμούς δυνάμενους να ασκήσουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί


ΕΣ/ΤΜ.6/1241/2020

Αποκατάσταση βλάβων δικτύου ύδρευσης....Με την υπό κρίση αίτηση, όπως αυτή αναπτύσσεται με το κατατεθέν στις 12.3.2020 υπόμνημα, ο αιτών προβάλλει ότι η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα του επιφέρει ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη. Προς απόδειξη δε των ισχυρισμών του προσκομίζει αντίγραφα πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου των φορολογικών ετών 2016, 2017 και 2018, από τα οποία προκύπτει ότι το εισόδημά του, κατά τα έτη αυτά, ανήλθε σε 24.582,97 ευρώ, 23.394,77 ευρώ και 33.635,98 ευρώ, αντίστοιχα. Κατόπιν αυτών και συνεκτιμώντας α) το σύνολο των προσκομιζόμενων εγγράφων, τα οποία επικαλείται ο αιτών, β) το ύψος του βεβαιωθέντος σε βάρος του ποσού, και γ) την 510/2020 απόφαση του Τμήματος τούτου, με την οποία ανεστάλη, ως προς τον αιτούντα, η εκτέλεση της. .... καταλογιστικής απόφασης της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου (Τμήμα Δ’) της ΑΑΔΕ, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση για την έφεση που έχει ασκήσει ο αιτών κατά της ως άνω απόφασης καταλογισμού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα προκαλέσει στον αιτούντα κίνδυνο ανεπανόρθωτης οικονομικής βλάβης, σε περίπτωση ευδοκίμησης της εκκρεμούσας ανακοπής. Τούτο δε, ανεξαρτήτως του ότι η προσβαλλόμενη πράξη ταμειακής βεβαίωσης εκδόθηκε κατά παράβαση της από 21.11.2019 Πράξης της Προέδρου του δικαστηρίου τούτου, που κοινοποιήθηκε στη Δ.Ο.Υ. στις 26.11.2019 και με την οποία διατάχθηκε προσωρινώς, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της συναφούς αίτησης, η αναστολή εκτέλεσης της ως άνω καταλογιστικής πράξης, εκτιμώμενων κατά τούτο των σχετικών αιτιάσεων του αιτούντος (επί της εκκρεμούσης ανακοπής) ως προδήλως βάσιμων.  Κατά συνέπεια, συντρέχει, εν προκειμένω, ειδικός λόγος που δικαιολογεί τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής εκτέλεσης. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ανασταλεί, ως προς τον αιτούντα, η εκτέλεση της 6952/5.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης της ΣΤ΄ Δ.Ο.Υ.  ...., μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση για την ανακοπή που έχει ασκήσει κατά της πράξης αυτής, και να επιστραφεί σε αυτόν το παράβολο που κατέθεσε για την άσκησή της (βλ. άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006).  Τέλος, το αίτημά του για επιδίκαση σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση της δικαστικής δαπάνης του, πρέπει να απορριφθεί, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του αιτούντος, χωρίς να δικαιολογείται, ως εκ τούτου, η καταδίκη των αντιδίκων του στη δικαστική του δαπάνη (βλ. Ε.Σ. Ελάσ. Ολ. 708/2019, 2261/2014, Ολ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).


ΣΤΕ/384/2020

Δημόσια έργα...:Επειδή, εξ άλλου, προβάλλεται ότι, εφ’ όσον δέχεται η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση ότι οι χορηγηθείσες παρατάσεις με αναθεωρήσεις συμβατικών τιμών αποκλείουν το δικαίωμα αναζητήσεως οιασδήποτε άλλης αποζημιώσεως, πλημμελώς ερμήνευσε και εφήρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 36 παρ. 11 περί οχλήσεως, 48 παρ. 8 περί παρατάσεως και 54 παρ. 15 του ν. 3669/2008 περί αναθεωρήσεως τιμών. Δια την θεμελίωση του παραδεκτού του λόγου αναιρέσεως η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι κρίση του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου αντίκειται στην υπ’ αρ. 4434/2013 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και την υπ’ αριθμ. 1284/2011 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Και ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, δοθέντος ότι το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο δεν διέλαβε κρίση με αυτό το περιεχόμενο.