Παροχή υπηρεσιών μεταφοράς...Ενόψει τούτου, εφόσον, κατά τα προαναφερθέντα, στο επόμενο στάδιο του ελέγχου των τυπικών προσφορών, η αιτούσα εταιρεία απεκλείσθη από το διαγωνισμό, άσκησε δε ανεπιτυχώς αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (όχι όμως, μέχρι τη συζήτηση της κρινομένης αιτήσεως, και αίτηση ακυρώσεως) κατά της πράξης αποκλεισμού της, η νομιμότητα της οποίας δεν μπορεί να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως στα πλαίσια της παρούσης δίκης, εξέλιπε πλέον το έννομο συμφέρον της για την ακύρωση της επίδικης πράξης, με την οποία, στο προηγούμενο στάδιο του ελέγχου των τυπικών προϋποθέσεων και δικαιολογητικών συμμετοχής, είχε γίνει αποδεκτή στο διαγωνισμό η εταιρεία «…….» (προκειμένου περί εκλείψεως του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως, λόγω γεγονότων μεταγενεστέρων του χρόνου εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, πρβλ. ΣτΕ 1002/2007 Ολομ., 1757/2005, επταμ. 742/2005). Δεν συνάγεται δε το αντίθετο από τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του ν. 2522/1997 (ΦΕΚ Α΄ 178), κατά την οποία, ναι μεν προκειμένου περί των ενδιαφερομένων για την ανάθεση συμβάσεως που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των κοινοτικών οδηγιών περί δημοσίων συμβάσεων, όπως στην περίπτωση του επίδικου διαγωνισμού, η ενδεχόμενη και μόνο ζημία θεμελιώνει έννομο συμφέρον για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά των πράξεων της αναθέτουσας αρχής, ο αποκλεισθείς, όμως, από το διαγωνισμό με πράξη της αρχής, σε επόμενο στάδιο της διαδικασίας, δεν υφίσταται πλέον, και μάλιστα στην περίπτωση που απερρίφθη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του αποκλεισμού, ζημία, ούτε καν ενδεχόμενη, ή άλλη βλάβη (και, συνεπώς, δεν έχει έννομο συμφέρον για την ακύρωσή της) από προηγούμενη πράξη με την οποία έγινε αποδεκτή η συμμετοχή άλλου ενδιαφερομένου στο διαγωνισμό. Κατά συνέπεια, η κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα, οίκοθεν δε νοείται ότι στην περίπτωση που γίνει δεκτή από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ως παραδεκτή και βάσιμη, η αίτηση ακυρώσεως που άσκησε, μετά τη συζήτηση της υποθέσεως, η αιτούσα εταιρεία κατά της πράξης αποκλεισμού της (αριθμός κατάθεσης 4198/20.6.2008), θα ανακτήσει η εν λόγω διαγωνιζομένη το έννομο συμφέρον της και θα αναβιώσει η προθεσμία προσβολής της επίδικης πράξης αποδοχής της εταιρείας «……» στο διαγωνισμό (πρβλ. ΣτΕ Ολομ. 5123/1996).

Οικοδομική άδεια- αίτηση ακυρώσεως...Επειδή, οι αιτούντες, φερόμενοι ως κάτοικοι … και συγκεκριμένα οικοδομής που έχει ανεγερθεί σε ακίνητο όμορο προς το ακίνητο που αφορά η προσβαλλόμενη πράξη, με έννομο συμφέρον ασκούν την υπό κρίση αίτηση. Παραδεκτώς δε προβάλλουν, μεταξύ άλλων, λόγους ακυρώσεως ερειδόμενους στον ισχυρισμό ότι το οικοδομούμενο ακίνητο δεν κείται, όπως θεωρεί η πολεοδομική αρχή, μέσα στα όρια του προϋφισταμένου του έτους 1923 οικισμού του …, αλλά περιλαμβάνεται σε ευρύτερη έκταση συνολικού εμβαδού 550 στρεμμάτων περίπου, η οποία κηρύχθηκε αναδασωτέα με την 844/22.3.1982 απόφαση του …(ΦΕΚ Δ΄ 357), και ως εκ τούτου εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων περί προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων που απαγορεύουν τη δόμηση. Το έννομο δε συμφέρον των αιτούντων για την προβολή των λόγων αυτών, δεν αναιρείται από το γεγονός ότι στην ευρύτερη περιοχή, η οποία κατά τα προβαλλόμενα έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, με συνέπεια την απαγόρευση της δόμησης εντός αυτής, εμπίπτει και το ακίνητο στο οποίο έχει ανεγερθεί η οικοδομή, της οποίας ιδιοκτήτρια φέρεται η δεύτερη των αιτούντων και στην οποία κατοικούν αμφότεροι (πρβλ. ΣτΕ 6070/1996 Ολομ., 173/1998 Ολομ.). Τούτο διότι, κατά την έννοια του άρθρου 47 παρ. 1 του π. δ/τος 18/1989, το συμφέρον προς άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως δεν παύει να είναι έννομο από μόνο το γεγονός ότι ο αιτών φέρεται να έχει παραβιάσει διάταξη της κείμενης νομοθεσίας. Ο νόμος αποβλέπει, και αρκείται, στην ύπαρξη δεσμού που επιτρέπει στον αιτούντα να αμφισβητήσει την αντικειμενική νομιμότητα της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξεως, προκειμένου να επιτύχει αποτέλεσμα που καθ' εαυτό δεν αποδοκιμάζεται από την έννομη τάξη. Η θεραπεία της τυχόν παρανομίας της νομικής καταστάσεως του αιτούντος δεν επέρχεται με τη στέρηση του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως αλλά με την δυνατότητα της διοικήσεως να επιβάλλει την άρση της παραβάσεως. Εξ άλλου, σε κάθε περίπτωση, συμφέρον στηριζόμενο σε ισχύουσα διοικητική πράξη είναι πάντοτε και εξ ορισμού έννομο, αφού διοικητική πράξη που δεν ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε παράγει, κατά γενικό κανόνα, όλα τα έννομα αποτελέσματά της, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα του δικαιούχου να αξιώσει την επέλευση όλων των έννομων συνεπειών που απορρέουν από την ύπαρξή της. Ο έλεγχος δε της νομιμότητας της διοικητικής πράξεως, στην οποία ο αιτών στηρίζει το έννομο συμφέρον του, θα συνιστούσε ανεπίτρεπτο παρεμπίπτοντα έλεγχο του κύρους της και θα δημιουργούσε, κατ' αποτέλεσμα, μία άλλη δίκη εντός του πλαισίου της κυρίας δίκης που και δικονομικώς δυσχερής είναι και διεξάγεται χωρίς την τήρηση στοιχειωδών δικονομικών προϋποθέσεων για τον αιτούντα, ενόψει της αυτεπάγγελτης έρευνας της συνδρομής εννόμου συμφέροντος

Κατόπιν όλων των ανωτέρω σκέψεων, αφού το άρθρο 336 παρ. 1 του ν. 4700/2020 δεν παραπέμπει στο κεφάλαιο 31 περί τριτανακοπής του πρώτου μέρους του ίδιου νόμου (άρθρα 208 έως 214) και, ως εκ τούτου, οι αποφάσεις του Τμήματος τούτου, που εκδίδονται επί προσφυγών ανάκλησης πράξεων των Κλιμακίων προσυμβατικού ελέγχου, δεν υπόκεινται στο ένδικο μέσο της τριτανακοπής, η κρινόμενη τριτανακοπή κατά της 301/2024 απόφασης του Τμήματος τούτου που έκρινε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου της επίμαχης σύμβασης μίσθωσης, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Εξάλλου, δεν τίθεται ζήτημα, όπως αβασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη τριτανακοπή, προσβολής του δικαιώματος δικαστικής προστασία του τριτανακόπτοντος σωματείου, διότι αυτό μπορεί να προσφύγει ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, εφόσον θεωρεί ότι τα συμφέροντά του, από την έννομη σχέση που το συνδέει με το επίμαχο ακίνητο, βλάπτονται στο πλαίσιο της διαδικασίας μίσθωσης του ακινήτου από το ...... Σε κάθε δε περίπτωση, δεν συνέτρεχε, όπως αβασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη τριτανακοπή, έννομο συμφέρον του ήδη τριτανακόπτοντος σωματείου που θα δικαιολογούσε την παρέμβασή του στη δίκη, επί της οποίας εκδόθηκε η ανακοπτόμενη απόφαση και, επομένως, κατ’ ορθή εφαρμογή του άρθρου 328 παρ. 2 του ν. 4700/2020 δεν του κοινοποιήθηκαν οι ασκηθείσες κατά της 653/2023 Πράξης του Κλιμακίου προσφυγές ανάκλησης. Τούτο, διότι σύμφωνα με το άρθρο 328 παρ. 3 του ν. 4700/2020 το έννομο συμφέρον του παρεμβαίνοντος πρέπει να είναι προσωπικό, άμεσο και ενεστώς, υπό την έννοια ότι η ανάκληση της προσβαλλομένης πράξης του Κλιμακίου που επιφέρει ως έννομη συνέπεια την υπογραφή ή μη του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης δύναται, αυτή καθαυτήν, να έχει έννομες συνέπειες υπέρ αυτού ή σε βάρος του και ότι, επομένως, η ασκηθείσα παρέμβαση μπορεί, ως εκ του αποτελέσματός της, να ωφελήσει άμεσα τον διάδικο που την άσκησε. Μόνο, όμως, οι αντισυμβαλλόμενοι του ελεγχόμενου κάθε φορά σχεδίου σύμβασης πλήττονται από την ως άνω έννομη συνέπεια της πράξης του Κλιμακίου, την οποία δεν δύνανται να προσβάλουν ενώπιον άλλων δικαστηρίων (βλ. άρθρο 98 παρ. 3 του Συντάγματος), και όχι, ως εν προκειμένω, τρίτος, το επικαλούμενο βλαπτόμενο συμφέρον του οποίου δεν τελεί σε άμεσο νομικό σύνδεσμο με το διατακτικό της πράξης του Κλιμακίου

«Δημόσιες συμβάσεις – Κοινοτική διαδικασία προσκλήσεως υποβολής προσφορών – Κατασκευή αίθουσας παραγωγής υλικών αναφοράς – Απόρριψη προσφοράς υποψηφίου – Προσφυγή ακυρώσεως – Έννομο συμφέρον – Παραδεκτό – Ερμηνεία όρου προβλεπόμενου στη συγγραφή υποχρεώσεων – Συμφωνία της προσφοράς προς τους προβλεπόμενους στη συγγραφή υποχρεώσεων όρους – Άσκηση του δικαιώματος υποβολής αιτήσεως για την παροχή διευκρινίσεων σχετικά με τις προσφορές – Αγωγή αποζημιώσεως» Η επιτροπή αξιολόγησης έχει την ευχέρεια να ζητήσει την παροχή διευκρινήσεων για το περιεχόμενο της προσφοράς ,χωρίς αυτό να συνιστά παράνομη τροποποίηση του περιεχομένου της.

Έννομο συμφέρον αιρετού για άσκηση προσφυγής κατά το άρθρο 227 του Ν. 3852/ 2010

Περί καταβολής παραβόλου για την εξέταση αντιρρήσεων ενώπιον της Ε.Ε.Δ.Α. από φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχοντος έννομο συμφέρον (ΑΔΑ:624Ν465ΦΘΗ-ΗΘ0 )

Εφαρμογή στοχοθεσίας και διενέργεια της αξιολόγησης του προσωπικού του δημοσίου τομέα για την αξιολογική περίοδο του έτους 2023 – Έννομο συμφέρον του οικείου Υπουργού για την άσκηση αγωγής κατά της κήρυξης απεργίας.ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ- ΑΔΑ:6ΒΗΓ46ΜΤΛ6-ΠΙΦ

Προμήθεια, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία εξοπλισμού τηλεελέγχου...Ως εκ τούτου, αναφορικά με τον έκτο λόγο προσφυγής με τον οποίον η προσφεύγουσα προσβάλλει την παράλειψη της αναθέτουσας αρχής να παρατείνει την προθεσμία υποβολής προσφορών, παρά την σχετική απαίτηση του άρθρου 289 παρ. 3 του Ν. 4412/2016, ενόψει της καθυστερημένης παροχής εκ μέρους της των ζητούμενων πληροφοριών, γίνεται δεκτό ότι ο λόγος αυτός προβάλλεται απαραδέκτως και δη χωρίς έννομο συμφέρον από την προσφεύγουσα. Και τούτο διότι, όπως γίνεται ευρέως δεκτό, οι προβαλλόμενοι από τον προσφεύγοντα λόγοι ακύρωσης περί παράβασης νόμου, όσο σοβαροί και εάν είναι και όσο κατάφωρη η παράβαση νόμου που προβάλλεται, δεν μπορούν να θεμελιώσουν αυτοτελώς το έννομο συμφέρον του προσφεύγοντος, καθότι η εξέτασή τους ανάγεται στο βάσιμο της προσφυγής και όχι στο παραδεκτό αυτής (Δ. Πυργάκης, Το έννομο συμφέρον στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, 2017), με συνέπεια, εν προκειμένω η προσφεύγουσα να πρέπει να επικαλεσθεί και να αποδείξει περαιτέρω την βλάβη της εκ της προσβαλλόμενης παραλείψεως. Όμως, τέτοια βλάβη εν προκειμένω δεν υφίσταται αφού, ακόμα κι αν η αναθέτουσα αρχή, κατόπιν των σχετικών διευκρινίσεων, είχε χορηγήσει την σχετική παράταση της προθεσμίας υποβολής προσφορών, η προσφεύγουσα εξακολουθεί με την προσφυγή της να επικαλείται την αδυναμία της να υποβάλει προσφορά λόγω ασάφειας των πληττόμενων όρων. 

Δυνατότητα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) χορήγησης αντιγράφων πινάκων προσωπικού που έχουν κατατεθεί από εργοδότη, στην Ι.Π, η οποία τα ζήτησε επικαλούμενη έννομο συμφέρον της, μετά από ασκηθείσα, από τον ανωτέρω εργοδότη, μήνυση εναντίον της. (Κατάσταση : Αποδεκτή) Πρέπει να χορηγηθούν στην Ι.Π. οι πίνακες προσωπικού που αφορούν τον Σ.Ζ., δεδομένου ότι αυτοί έχουν καταστεί δημόσια έγγραφα, η δε αιτούσα διαθέτει για τη λήψη τους, όχι μόνο το αναγκαίο εύλογο ενδιαφέρον, αλλά ειδικό έννομο συμφέρον (ομοφ.) Πρέπει να χορηγηθούν αντίγραφα των πινάκων προσωπικού και ωρών εργασίας που αφορούν τους Ν.Γ. και Γ.Π., εργαζόμενους στον ίδιο ανωτέρω εργοδότη, δεδομένου ότι η αιτούσα διαθέτει για τη λήψη των συγκεκριμένων ιδιωτικών εγγράφων το απαιτούμενο ειδικό έννομο συμφέρον. Τόσο οι πίνακες, που αφορούν τον Σ.Ζ., όσο και εκείνοι που αφορούν τους Ν.Γ. και Γ.Π., θα χορηγηθούν στην αιτούσα αφού προηγουμένως ενημερωθούν τα υποκείμενα των δεδομένων και διαγραφούν τα στοιχεία που αφορούν τις καταβαλλόμενες αποδοχές τους (πλειοψ.).

Παροχή υπηρεσιών φύλαξης και ασφαλείας...Επειδή, όλως επικουρικώς, και σε άμεση συνέχεια με τα ανωτέρω, ακόμη και εάν ήθελε εκτιμηθεί η δυνατότητα επιδίωξης ματαίωσης της διαγωνιστικής διαδικασίας, με σκοπό την εκκίνηση νέας ταυτόσημης διαδικασίας ανάθεσης σύμβασης, με στόχευση την ανάληψη της κρινόμενης σύμβασης {βλ. αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΔΕΕ), όπου ερμηνεύοντας τις ισχύουσες ρυθμίσεις της Οδηγίας 89/665 [με τις αποφάσεις του της 2.7.2013 και 5.4.2016 αντιστοίχως, επί των υποθέσεων C-100/12 «FastwebSpA» και C-689/13 «PuligienicaFacilityEscoSpA» (PFE)], ταυτόσημες με τις εν προκειμένω εφαρμοστέες της ειδικής Οδηγίας 92/12 (L 76), αλλά και αυτές τούτες τις ρυθμίσεις της Οδηγίας 92/12 [απόφασή του της 11.5.2017, επί της υποθέσεως C-131/16, «Archussp.z. o.o και GamaJacekLipik»], έκρινε ρητώς ότι το έννομο συμφέρον «ενδιαφερομένου» [άρθρο 2α παρ. 2 εδ. γ΄. στις  δύο Οδηγίες] είναι δυνατόν να συνίσταται και στην ματαίωση της διαδικασίας, ώστε να κινηθεί νέα διαδικασία συνάψεως συμβάσεως και ΕΑ ΣτΕ 22/2018 αντίστοιχα} καταρχήν η προσφεύγουσα ουδέν σχετικό επικαλείται προς απόπειρα θεμελίωσης του εννόμου συμφέροντός της ως προς τις αιτιάσεις της κατά της προσφοράς της παρεμβαίνουσας. Το έννομο συμφέρον, δε, του οικονομικού φορέα, που προσφεύγει ενώπιον της Α.Ε.Π.Π. εξειδικεύεται αυθεντικά και αποκλειστικά από τον ίδιο, εξετάζεται δε από την τελευταία ως προς την νομιμότητά του, την απόδειξή του και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που επιβάλλουν την έννομη προστασία του (πρβλ. Δημήτριος Θ. Πυργάκης, «Το έννομο συμφέρον στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», Νομική Βιβλιοθήκη, 2017, σελ. 17). Συνακόλουθα, ούτε από τις διατάξεις του εθνικού δικαίου ούτε από τις αντίστοιχες διατάξεις του ενωσιακού δικαίου σχετικά με το έννομο συμφέρον διαγωνιζομένων κατά το προσυμβατικό στάδιο και τη σχετική νομολογία του Δ.Ε.Ε. αναγνωρίζεται γενικό έννομο συμφέρον ακόμη και στον μη οριστικώς αποκλεισθέντα διαγωνιζόμενο να ενεργεί ως ‘μοχλός του αντικειμενικού ελέγχου νομιμότητας του διαγωνισμού’ και εγγυητής της διαφάνειας αυτού όταν έχει απομείνει ένας μόνο διαγωνιζόμενος (βλ. ΕΑ ΣτΕ 106/2018). Εξάλλου, εν προκειμένω, η οποιαδήποτε απόπειρα θεμελίωσης εννόμου συμφέροντος επί τη βάσει της επιδίωξης ματαίωσης, θα ήταν σε κάθε περίπτωση αλυσιτελής καθώς πλην της προσφεύγουσας και παρεμβαίνουσας συμμετείχαν κατά το χρόνο άσκησης της προσφυγής στο διαγωνισμό και έτεροι δύο οικονομικοί φορείς, κατά των προσφορών των οποίων δεν βάλλει η προσφεύγουσα. Επομένως, ακόμη και εάν προσέβαλε παραδεκτώς εκτελεστή πράξη ή παράλειψη η προσφεύγουσα κατά τα ανωτέρω κριθέντα, θα στερείτο εν πάση περιπτώσει, εννόμου συμφέροντος να στραφεί κατά της προσφοράς της παρεμβαίνουσας (βλ. ΕΑ ΣτΕ 40/2020).