«Προσφυγή ακυρώσεως – Απόφαση (ΕΕ) 2019/1754 – Προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Πράξη της Γενεύης της Συμφωνίας της Λισσαβώνας για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις – Άρθρο 3, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης – Άρθρο 207 ΣΛΕΕ – Κοινή εμπορική πολιτική – Εμπορικές πτυχές της διανοητικής ιδιοκτησίας – Άρθρο 218, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ – Δικαίωμα πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Τροποποίηση της πρότασης της Επιτροπής από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρο 293, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Δυνατότητα εφαρμογής – Άρθρο 4, παράγραφος 3, άρθρο 13, παράγραφος 2, και άρθρο 17, παράγραφος 2, ΣΕΕ – Άρθρο 2, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Αρχές της δοτής αρμοδιότητας, της θεσμικής ισορροπίας και της καλόπιστης συνεργασίας»

Διαδικασία επιλογής υποψηφίων δικαστών και γενικών εισαγγελέων για το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποψηφίων δικαστών για το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και άλλες διατάξεις.

Καθορισμός επιδόματος υπηρεσίας αλλοδαπής στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Προσφυγή ακυρώσεως — Εξωτερική δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διεθνείς συμφωνίες — Προστασία των δικαιωμάτων των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών — Διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμβάσεως του Συμβουλίου της Ευρώπης — Απόφαση του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών περί της από κοινού συμμετοχής της Ένωσης και των κρατών μελών της στις διαπραγματεύσεις — Άρθρο 3, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ — Αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα της Ένωσης»

Συνεπώς, από τα προαναφερθέντα προκύπτει ότι το αιτούν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου δεν ελέγχεται από την Κεντρική Διοίκηση, κατά την έννοια των σχετικών ορισμών του Ευρωπαϊκού Συστήματος Λογαριασμών και του άρθρου 1Β του ν. 2362/1995 και, ως εκ τούτου, δεν συντρέχει το ένα από τα δύο σωρευτικώς τιθέμενα στις οικείες διατάξεις κριτήρια για την κατάταξή του στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης. Το συμπέρασμα αυτό δεν κλονίζεται από τα αναφερόμενα στο από 6.12.2012 έγγραφο της Μονάδας Δ-3 της Γενικής Διευθύνσεως Δ΄ Δημοσιονομικών Στατιστικών της Eurostat, δεδομένου ότι με το έγγραφο αυτό η ανωτέρω υπηρεσία της Eurostat δεν προβαίνει σε ιδία κρίση σχετικά με την ταξινόμηση του Ο.Μ.Μ.Α. στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης, αλλά αποδέχεται την σχετική ανάλυση της αρμόδιας εθνικής αρχής, η οποία, κατά την εφαρμογή του κριτηρίου του ελέγχου από την Κεντρική Διοίκηση, περιορίζεται στην αναφορά της προβλέψεως της ιδρυτικής συμβάσεως περί διορισμού (εκδόσεως, δηλαδή, της πράξεως περί διορισμού) των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου από τον Υπουργό Πολιτισμού, χωρίς να εκτιμά ειδικώς το γεγονός ότι τα πέντε από τα δέκα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου υποδεικνύονται υποχρεωτικώς από τον Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής». Εξ άλλου, η κατά τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω επίλυση των ζητημάτων που ανακύπτουν στην παρούσα υπόθεση και συνδέονται με την ερμηνεία των όρων του ΕΣΛ 1995, το οποίο ενσωματώθηκε στον Κανονισμό 2223/1996, είναι σύμφωνη με τους ορισμούς που δίδονται στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών και παρίσταται πρόδηλη, ενώ η εφαρμογή των σχετικών όρων του ΕΣΛ 1995 σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση ανήκει στην αρμοδιότητα της εθνικής στατιστικής αρχής και, τελικώς, του Συμβουλίου της Επικρατείας [πρβλ. Δ.Ε.Ε., Διάταξη (Ordonnance) της 20.6.2008, C-448/07, Ayuntamiento de Madrid, Madrid Calle 30 SA]. Υπό τα δεδομένα αυτά, η αποστολή προδικαστικού ερωτήματος προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.) για την ερμηνεία των διατάξεων του Κανονισμού 2223/1996 δεν είναι υποχρεωτική, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 267 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλ. Δ.Ε.Κ. απόφαση της 6.10.1982, C-283/81, CILFIT), κατά την κρίση δε του Δικαστηρίου δεν είναι ούτε σκόπιμη, διότι θα επιφέρει παρέλκυση της δίκης χωρίς αποχρώντα λόγο (πρβλ. ΣτΕ 1706/2013). Κατά τη γνώμη, όμως, της Παρέδρου Ουρ. Νικολαράκου – Μαυρομιχάλη, εν όψει του ότι η έννοια των ανωτέρω παρατεθέντων όρων του Κανονισμού 2223/1996 (ΕΣΛ 1995) δεν έχει μέχρι τώρα αποσαφηνισθεί από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συντρέχει περίπτωση διατυπώσεως σχετικού προδικαστικού ερωτήματος προς το Δ.Ε.Ε.

«Παράβαση κράτους μέλους – Εκδήλωση από το Ελεγκτικό Συνέδριο της πρόθεσης να διενεργήσει ελέγχους σε ένα κράτος μέλος – Άρνηση του εν λόγω κράτους μέλους – Εξουσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου – Άρθρο 248 ΕΚ – Έλεγχος της συνεργασίας των εθνικών διοικητικών αρχών στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας – Κανονισμός (ΕΚ) 1798/2003 – Έσοδα της Κοινότητας – Ίδιοι πόροι προερχόμενοι από τον φόρο προστιθέμενης αξίας»(....)Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως) αποφασίζει: 1) Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αρνούμενη να επιτρέψει στο Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διενεργήσει στη Γερμανία ελέγχους σχετικά με τη διοικητική συνεργασία που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) 1798/2003 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2003, για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα του φόρου προστιθεμένης αξίας, και από τους κανόνες εφαρμογής του, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 248, παράγραφοι 1 έως 3, ΕΚ. 2) Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. 3) Καταδικάζει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα. 4) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

Υπόθεση C-152/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2018 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Consorzio Italian Management, Catania Multiservizi SpA κατά Rete Ferroviaria Italiana SpA (Προδικαστική παραπομπή — Διαδικασίες σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών — Οδηγία 2004/17/ΕΚ — Υποχρέωση αναθεώρησης της τιμής μετά την ανάθεση της σύμβασης — Τέτοια υποχρέωση δεν υφίσταται στην οδηγία 2004/17/ΕΚ ούτε απορρέει από τις γενικές αρχές που διέπουν το άρθρο 56 ΣΛΕΕ και την οδηγία 2004/17/ΕΚ — Υπηρεσίες καθαρισμού και συντήρησης συνδεόμενες με τη δραστηριότητα σιδηροδρομικών μεταφορών — Άρθρο 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ — Άρθρα 26, 57, 58 και 101 ΣΛΕΕ — Μη παροχή επαρκών διευκρινίσεων σχετικών με το πραγματικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης και με τους λόγους για τους οποίους είναι αναγκαία η απάντηση στα προδικαστικά ερωτήματα — Απαράδεκτο — Άρθρο 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διατάξεις του εθνικού δικαίου οι οποίες δεν θέτουν σε εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης — Αναρμοδιότητα)

Διαδικασία και τεχνικές λεπτομέρειες για τη συλλογή, ταξινόμηση και επεξεργασία στατιστικών στοιχείων που αφορούν αδικήματα του Π.Κ. όταν αυτά στρέφονται κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή συνδέονται με την προσβολή αυτών των συμφερόντων.

Άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι κατά τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές από πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κατοικούν στην Ελλάδα και δεν είναι Έλληνες πολίτες, σε συμμόρφωση προς την 94/80/ΕΚ. Οδηγία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (L 368 της 31.12.1994 σελ. 38).

Τροποποίηση του Π.Δ./τος 133/1997 «Άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι κατά τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές από πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κατοικούν στην Ελλάδα και δεν είναι Έλληνες πολίτες, σε συμμόρφωση προς την 94/80/ΕΚ Οδηγία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης». (Α΄ 121).