Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων ( Ν.2690/1999 )προκύπτει ότι η κανονιστική πράξη, όπως η διακήρυξη του δημόσιου διαγωνισμού, αποκτά νόμιμη υπόσταση από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, συνεπώς η έλλειψη χρονολογίας έκδοσης δεν επιφέρει ακυρότητά της, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με την ατομική διοικητική πράξη η οποία αποκτά νόμιμη υπόσταση με τη χρονολογία και υπογραφή της, οπότε έλλειψη των στοιχείων αυτών επιφέρει ακυρότητα της πράξης.Από τις διατάξεις του άρθρου 90 του π.δ. 63/2005 συνάγεται ότι προκειμένου να αποφευχθεί η έκδοσή κανονιστικής πράξεως που συνεπάγεται δαπάνη, αν δεν έχει εγγραφεί σχετική πίστωση στον προϋπολογισμό, ο νομοθέτης απαίτησε την αναφορά σ' αυτήν των στοιχείων που αναγράφονται ειδικότερα στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου αυτού. Ανήγαγε μάλιστα με την παράγραφο 4, τη σχετική αναφορά σε ουσιώδη τύπο για την έκδοση της κανονιστικής πράξης, η παράλειψη του οποίου οδηγεί στη ακυρότητα της πράξης. Από αυτά συνάγεται ότι, κατά το ρητό γράμμα της προαναφερθείσας διάταξης του άρθρου 90 π.δ. 63/2005, κάθε κανονιστική πράξη πρέπει πάντοτε να περιέχει μνεία των στοιχείων που απαιτούνται, κατά περίπτωση, στις παραγράφους 2 και 3, σε περίπτωση δε που τα στοιχεία αυτά έχουν παραληφθεί, η τυχόν δημοσιευθείσα χωρίς την παράθεσή τους κανονιστική πράξη είναι ανίσχυρη και ακυρωτέα. Υπό την αντίθετη εκδοχή ότι, δηλαδή, μόνη κύρωση της μη αναγραφής των επίμαχων στοιχείων είναι η μη δημοσίευση της συγκεκριμένης κανονιστικής πράξεως στη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οπότε αν η εν λόγω πράξη ήθελε, παρά ταύτα, σκοπίμως ή εκ λάθους, δημοσιευθεί, τούτο να μην έχει καμία συνέπεια στο κύρος της, είναι πρόδηλο ότι θα ήταν δυνατή η περιγραφή του προαναφερθέντος σκοπού του κοινού και, σε τελική ανάλυση, του συντακτικού νομοθέτη ( Ολ. Σ.τ.Ε. 3217-8/2003 ).

Εκπρόθεσμο αίτησης ακυρώσεως:...Επειδή, εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που καθορίζει πολεοδομικούς όρους, κατά παρέκκλιση πάσης αντιθέτου διατάξεως, έχει κανονιστικό χαρακτήρα, ενώ κατά το μέρος που επέχει θέση οικοδομικής αδείας έχει ατομικό χαρακτήρα. Είναι όμως, κατά τα ανωτέρω, δημοσιευτέα εκ του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Συνεπώς, η 60νθήμερη προθεσμία ασκήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως, για το σύνολο της προσβαλλομένης πράξεως, άρχισε για τους αιτούντες, τρίτους, την επομένη της 12/11/98, όταν η προσβαλλομένη πράξη δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, είχε δε λήξει πριν ασκηθή η κρινομένη αίτηση την 26/2/1999. Συνεπώς, η αίτηση πρέπει να απορριφθή ως εκπρόθεσμη και εκ τούτου απαράδεκτη.

Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη, καθόσον η απόφαση εκλογής του φερόμενου ως δικαιούχου του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος ως Αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του εν λόγω Συνδέσμου δεν τυγχάνει δημοσιευτέα στην Εφημερίδα Κυβερνήσεως. Ο δε προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας ερείδεται επί της εσφαλμένης προϋπόθεσης ότι η ανωτέρω απόφαση συνιστά πράξη διορισμού μονομελούς οργάνου διοίκησης, δημοσιευτέα κατ’ άρθρο 5 παρ. 2 περ. ιβ΄ του ν. 3469/2006 και κρίνεται απορριπτέος.

Κανονιστικές διοικητικές πράξεις- εκπρόθεσμο αίτησης ακυρώσεως:..Επειδή, κατά το άρθρο 46 παρ. 1 του Π.Δ. 18/1989 (φ. 8) η 60νθήμερη προθεσμία ασκήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως αρχίζει για μεν τις κανονιστικές διοικητικές πράξεις από την επομένη της δημοσιεύσεώς τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Για δε τις ατομικές διοικητικές πράξεις, η προθεσμία αρχίζει, για μεν τους ενδιαφερομένους στους οποίους αφορά η πράξη από την επομένη της κοινοποιήσεως τους προς αυτούς ή της πλήρους γνώσεως από αυτούς. Ειδικότερα, ως προς τις ατομικές διοικ. πράξεις, τις δημοσιευτέες κατά νόμον, η προθεσμία αρχίζει για τους τρίτους από την επομένη της δημοσίευσεώς τους.Επειδή, εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που καθορίζει πολεοδομικούς όρους, κατά παρέκκλιση πάσης αντιθέτου διατάξεως, έχει κανονιστικό χαρακτήρα, ενώ κατά το μέρος που επέχει θέση οικοδομικής αδείας έχει ατομικό χαρακτήρα. Είναι όμως, κατά τα ανωτέρω, δημοσιευτέα εκ του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Συνεπώς, η 60νθήμερη προθεσμία ασκήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως, για το σύνολο της προσβαλλομένης πράξεως, άρχισε για τους αιτούντες, τρίτους, την επομένη της 12/11/98, όταν η προσβαλλομένη πράξη δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, είχε δε λήξει πριν ασκηθή η κρινομένη αίτηση την 26/2/1999. Συνεπώς, η αίτηση πρέπει να απορριφθή ως εκπρόθεσμη και εκ τούτου απαράδεκτη.

Παροχή υπηρεσιών καθαριότητας-κοινοτικό δίκαιο-αποκλεισμός υποψηφίου:..Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής της διακηρύξεως, κάθε ποινική καταδίκη που έχει επιβληθεί στον Πρόεδρο, Διευθύνοντα Σύμβουλο ή στα μέλη του Δ.Σ. ανωνύμου εταιρίας, για αδίκημα που σχετίζεται με την άσκηση από αυτούς επαγγελματικής δραστηριότητας, είναι ληπτέο υπόψη προκειμένου να αποκλεισθεί η συμμετοχή της εν λόγω ανώνυμης εταιρίας από τα περαιτέρω στάδια διαγωνισμού, στον οποίο έχει υποβάλει προσφορά, έστω και αν το αδίκημα έχει διαπραχθεί από κάποιο από τα ανωτέρω αναφερθέντα πρόσωπα σε χρόνο πριν τη σύσταση της εν λόγω ανωνύμου εταιρίας (πρβλ. ΣτΕ 1259/1991, ΕΑ 785/2007).Επειδή, με το μοναδικό για το ζήτημα τούτο λόγο, η αιτούσα με την κρινόμενη αίτηση, επαναλαμβάνοντας αντιστοίχου περιεχομένου αιτίαση που είχε προβάλει με την προδικαστική της προσφυγή, ισχυρίζεται ότι η καταδίκη του μέλους του Διοικητικού της Συμβουλίου, … για ποινικό αδίκημα που διαπράχθηκε από τον ίδιο σε προγενέστερο της συστάσεώς της χρόνο, εφόσον είναι εξ ορισμού άσχετη με τη δική της επαγγελματική δραστηριότητα, μη νομίμως λήφθηκε υπόψη, με συνέπεια ν’ αποκλεισθεί η συμμετοχή της από τα περαιτέρω στάδια του διαγωνισμού. Ο λόγος, όμως, αυτός, ενόψει της ερμηνείας που δόθηκε στο σχετικό όρο της διακήρυξης στην προηγούμενη σκέψη, δεν πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος. Συνεπώς, με νόμιμη κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη αιτιολογία αποκλείσθηκε η συμμετοχή της αιτούσης από τα περαιτέρω στάδια του ένδικου διαγωνισμού.

Εάν είναι νομικά αναγκαία η ανάκληση της διαγραφής ανωνύμου εταιρείας από το Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών, για την ταμειακή βεβαίωση, σε βάρος της, οφειλών προς το Δημόσιο, οι οποίες ανάγονται σε χρόνο κατά τον οποίο η εταιρεία υφίστατο νομίμως, αλλά διαπιστώθηκαν μετά τη λύση, εκκαθάριση και διαγραφή της από το Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών.(...)Ενδείκνυται κατ’ αρχήν να επιδιώξει το Δημόσιο την ανάκληση της διαγραφής ανωνύμου εταιρείας, η οποία έχει λυθεί και εκκαθαρισθεί, από το Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών, προκειμένου να προβεί στην εις βάρος της ταμειακή βεβαίωση οφειλών αυτής προς το Δημόσιο, οι οποίες ανάγονται σε χρόνο κατά τον οποίο η εταιρεία υφίστατο νομίμως, αλλά διαπιστώθηκαν μετά τη λύση, εκκαθάριση και διαγραφή της από το Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών. Ανεξαρτήτως πάντως αν ανακληθεί ή όχι η πράξη της διαγραφής, λαμβάνει χώρα αυτοδικαίως αναβίωση του σταδίου της εκκαθάρισης και του νομικού προσώπου της εταιρείας για τις ανάγκες της εκκαθάρισης (ομόφ.)

Μη νόμιμη η καταβολή ποσού σε υπαλλήλους ι.δο.χ. Δήμου, για το χρονικό διάστημα από 1.9.2014 έως 17.9.2014, καθόσον η απασχόληση των ανωτέρω υπαλλήλων κατά το διάστημα αυτό δεν ήταν νόμιμη, δεδομένου ότι η απόφαση του Δημάρχου, με την οποία ανανεώθηκαν οι συμβάσεις εργασίας τους για ακόμη ένα έτος, δεν είχε αποκτήσει νόμιμη υπόσταση, αφού δεν είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (άρθρο 1 παρ. 9 του ν. 4038/2012) , ενώ τα έννομα αποτελέσματα της απόφασης αυτής, που δημοσιεύτηκε στις 18.9.2014, δεν δύνανται ν’ ανατρέξουν σε χρόνο πρότερο της δημοσίευσής της.

Εκπρόθεσμο αίτησης ακυρώσεως:..Επειδή, η κατά το άρθρο 46 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας» (Α’ 8) εξηκονθήμερη προθεσμία για την προσβολή με αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας περί συγκροτήσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του ανωτέρω Ταμείου, η οποία, κατά τις προεκτεθείσες διατάξεις, ήταν δημοσιευτέα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, άρχιζε για τον αιτούντα, ως τρίτο, από τη δημοσίευση της υπουργικής αυτής αποφάσεως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2733/1994, 602/1987 κ.α.). Η προσβαλλόμενη υπουργική δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 14.2.2005 (ΦΕΚ 30, τ. Ν.Π.Δ.Δ.). Επομένως, η υπουργική αυτή απόφαση προσβάλλεται εκπροθέσμως, αφού η κρινόμενη αίτηση ασκήθηκε στις 20.6.2007, δηλαδή μετά την πάροδό της ως άνω εξηκονθήμερης προθεσμίας. Κατά συνέπεια, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη.

Δημοσίευση κανονιστικής διοικητικής πράξης:... Επειδή, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 87/2011 Ολομ.), οι κανονιστικές πράξεις που δεν έχουν δημοσιευθεί, είναι μεν ανυπόστατες και, επομένως, δεν παράγουν έννομες συνέπειες, πλην όμως ως εκ της φύσεώς τους και του περιεχομένου τους αλλά και για λόγους ασφαλείας του δικαίου είναι εν πάση περιπτώσει ακυρωτέες προς αποφυγή του ενδεχομένου της εφαρμογής τους στο μέλλον. Επειδή, όπως έγινε δεκτό με την προμνησθείσα, υπ΄ αριθ. 4142/2010 προδικαστική απόφαση του Τμήματος, η προσβαλλομένη πράξη δεν αποτελεί απλή εγκύκλιο αλλά, εν όψει του προεκτεθέντος περιεχομένου της, έχει κανονιστικό χαρακτήρα, και ως εκ τούτου, για να λάβει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, νόμιμη υπόσταση έπρεπε να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εφ΄ όσον δεν προβλέπεται, από διάταξη νόμου, η κατ΄ άλλον τρόπο δημοσίευσή της.Επειδή, εν προκειμένω, με το υπ΄ αριθ. 62609/82/2.6.2011 έγγραφο του Προϊσταμένου της Διευθύνσεως Προσωπικού Δ.Ε. της Γενικής Διευθύνσεως Διοίκησης Π.Ε. και Δ.Ε. του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, το οποίο εστάλη στο Δικαστήριο σε εκτέλεση της ανωτέρω προδικαστικής αποφάσεως, βεβαιώνεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία έχει το ανωτέρω παρατεθέν κανονιστικό περιεχόμενο δεν έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ενώ, εξ άλλου, δεν προβλέπεται, όπως ήδη αναφέρθηκε, η δημοσίευσή της με άλλο νόμιμο τρόπο. Για τον λόγο αυτόν, αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο, ως αφορώντα την υπόσταση της προσβαλλομένης πράξεως, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη, η δε εξέταση των προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως να παραλειφθεί ως αλυσιτελής.

Δημοσίευση πράξης κανονιστικού χαρακτήρα:..Επειδή, η προσβαλλόμενη πράξη κατά το μέρος που έχει κανονιστικό χαρακτήρα, επιβαλλόταν από το Σύνταγμα και το άρθρο 5 παρ. 2 του ν. 3469/2006 (Α’ 131) να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προκειμένου να λάβει νόμιμη υπόσταση. Όπως, όμως, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (βλ. το υπ’ αριθμ. πρωτ. Δ15Α 1083858 ΕΞ 2011/10-6-2011 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών), η υπ’ αριθμ. ΠΟΛ.1133/27-9-2010 πράξη δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και, ως εκ τούτου, κατά το ως άνω κανονιστικό μέρος της, είναι ανυπόστατη. Συνεπώς, προεχόντως για το λόγο αυτό ακυρώσεως, που λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως, και ανεξαρτήτως της υπάρξεως ή μη έγκυρης νομοθετικής εξουσιοδότησης για τη θέσπιση των ανωτέρω ρυθμίσεων, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει εν μέρει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος αυτό (ΣΕ 87/2011 Ολομ., 909/2011 7μελ.).