ΣΤΕ/2426/2017
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Ζητείται η αναίρεση της 13/2009 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, με την οποία απερρίφθη η προσφυγή της αναιρεσειούσης επί διαφοράς που ανέκυψε από την εκτέλεση του έργου «Επέκταση-Αναβάθμιση Συνεργείου Α/Κ και Τροποποίηση Υφισταμένων RUN-UP και Δοκιμαστήριο Α/Κ στην 115 ΠΜ», λόγω της απορρίψεως του αιτήματος της αναιρεσειούσης να αποζημιωθούν οι γενικές εκσκαφές βραχώδους εδάφους με βάση το συμβατικό άρθρο ΑΤ 5-Α, αντί του συμβατικού άρθρου ΑΤ 6-Π, και να της καταβληθεί η διαφορά της οικείας δαπάνης, ύψους 144.493,72 ευρώ, πλέον αναθεωρήσεως και ΦΠΑ.(....)Επομένως, εφ’ όσον μόνη η εκ των υστέρων, κατά το στάδιο δηλαδή της εκτελέσεως της συμβάσεως, αμφισβήτηση του κύρους συμβατικών όρων δεν είναι επιτρεπτή (...) και δεν συνέτρεχε, εν προκειμένω, απρόοπτος μεταβολή συνθηκών (...), η οποία περιλαμβάνεται, κατά τα προεκτεθέντα, μεταξύ των προϋποθέσεων εφαρμογής των άρθρων 200 και 288 ΑΚ, η προεκτεθείσα κρίση του Διοικητικού Εφετείου είναι νομίμως και επαρκώς ητιολογημένη, δεν ασκεί δε καμία επιρροή ο λόγος για τον οποίον ο ανάδοχος είχεν αποδεχθεί την εν λόγω τιμή του συμβατικού τιμολογίου ούτε ότι ενδεχομένως οι δαπάνες για την εκτέλεση των εργασιών αυτών είχαν ανέλθει σε μεγαλύτερο ποσόν από εκείνο που προκύπτει με βάση την προβλεπομένη στο ανωτέρω άρθρον του συμβατικού τιμολογίου τιμή (...). Εξ άλλου, υπό τα ίδια ως άνω δεδομένα, δεν υπήρξε προσυμβατικό πταίσμα του κυρίου του έργου, ώστε να τύχουν εφαρμογής τα άρθρα 197-198 ΑΚ (...), ενώ αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 904 ΑΚ, καθ’ όσον στην κρινομένη περίπτωση υφίσταται έγκυρος σύμβαση (...).Απορρίπτει την κρινομένη αίτηση.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΣΤΕ/3803/2009
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Ζητείται εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς η αναίρεση της 6358/2001 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία απερρίφθη προσφυγή της κοινοπραξίας με την επωνυμία «…». Με την προσφυγή αυτή η ανωτέρω κοινοπραξία, ανάδοχος του έργου «Κατασκευή τμημάτων του αυτοκινητοδρόμου Αθηνών-Κορίνθου, Παράκαμψη Διϋλιστηρίων», είχε ζητήσει α) να ακυρωθεί η τεκμαιρομένη απόρριψη από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ΄Εργων, λόγω απράκτου παρόδου της σχετικής προθεσμίας, της από 7.11.1995 αιτήσεως θεραπείας, την οποία ήσκησε η ανάδοχος κοινοπραξία κατά της Δ1/241/15/11.8.1995 αποφάσεως της Προϊσταμένης Αρχής του έργου [Διεύθυνση Οδικών ΄Εργων (Δ1)], με την οποία ενεκρίθη ο 3ος Συγκριτικός Πίνακας (Σ.Π.) και το 2ο Πρωτόκολλο Κανονισμού Τιμών Μονάδος Νέων Εργασιών (ΠΚΤΜΝΕ) του έργου και απερρίφθη η από 8.6.1995 ένσταση της κοινοπραξίας κατά της παραλείψεως της Διευθυνούσης Υπηρεσίας του έργου (2ης ΔΕΚΕ) να περιλάβει στον ανωτέρω Σ.Π. κονδύλιο νέων τιμών και να καθορίσει νέα τιμή μονάδος για πρόσθετη τιμή γενικών εκσκαφών.(....)Όμως, η κρίση αυτή του δικάσαντος δικαστηρίου, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με σχετικό λόγο αναιρέσεως, δεν είναι νόμιμος, διότι η ένδικος διοικητική σύμβαση συνήφθη στις 25.10.1991, η δε επίμαχη κράτηση, όπως εξετέθη στην έκτη σκέψη, δεν ηδύνατο να επιβληθεί σε λογαριασμούς πληρωμής συμβάσεων συναφθεισών προ τις 24.8.1993, οπότε άρχισε να ισχύει ο ν. 2166/1993.Δέχεται εν μέρει την κρινομένη αίτηση, κατά τα εις το σκεπτικό διαλαμβανόμενα.Αναιρεί εν μέρει την 6358/2001 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, εις το οποίο αναπέμπει την υπόθεση, κατά τα εις το σκεπτικό διαλαμβανόμενα.Απορρίπτει την κρινομένη αίτηση κατά τα λοιπά.
ΕΣ/ΚΛ Ζ/372/2020
Διαδικασία ανάδειξης αναδόχων και των σχεδίων συμβάσεων με αντικείμενο τον από εδάφους ψεκασμό ελαιόδεντρων (...) Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι δεν συντρέχει νόμιμος λόγος που να κωλύει την υπογραφή των υποβληθέντων για έλεγχο τριάντα (30) σχεδίων συμβάσεων μεταξύ της Περιφέρειας Πελοποννήσου
ΣτΕ/3651/2002
Η κρίση διοικητικού εφετείου δέχτηκε ότι η διάταξη του άρθρου 21 του Κ. Ν.περί δικών του Δημοσίου δεν αντίκειται στο Σύνταγμα δεν είναι νόμιμη , διότι η διάταξη αυτή αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 και 20 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς και στις υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 1 της Ε. Σ. των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
ΕΑΔΗΣΥ/341/2022
Για να εξετάσει, σε συμμόρφωση η οποία διατάχθηκε με την υπ’ αρ. 168/2022 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε επί της ΑΚ 1554/18.10.2021 αίτησης ακυρώσεως του οικονομικού φορέα με την επωνυμία «…» και τον διακριτικό τίτλο «…..», (εφεξής η «προσφεύγουσα») που εδρεύει στ.. …, οδός …, αρ…., όπως εκπροσωπείται νόμιμα
ΕΑΔΗΣΥ/977/2022
Με την άνω με αριθμ. 240/2022 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Α΄ Ακυρωτικό), έγινε δεκτή η με αριθμ. καταχ. ΑΚ 57/7- 2-2022 αίτηση ακυρώσεως του προσφεύγοντος κατά της συντελεσθείσας σιωπηρής απόρριψης της άνω προσφυγής του και η υπόθεση αναπέμφθηκε στην Α.Ε.Π.Π., ήδη Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ., προκειμένου να ασκήσει την εκ του νόμου αρμοδιότητά της.
ΕΣ/ΚΛ.Ζ/442/2022
ΕΚΜΙΣΘΩΣΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ:σύναψη επτά (7) συμβάσεων με αντικείμενο την απευθείας εκμίσθωση τμημάτων των ακινήτων με ΑΚ 4880 Π.Ε. Ημαθίας και με ΑΚ 4883, ΑΚ 4884, ΑΚ 4885, ΑΚ 4889 (δύο συμβάσεις), ΑΚ 16291 Π.Ε. Κοζάνης, για την κατασκευή αιολικού πάρκου.(...)Αντιθέτως, το μίσθωμα που αντιστοιχεί στο ποσοστό συγκυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου ανέρχεται, για τη συνολική διάρκεια της μίσθωσης, ως προς την εκμίσθωση του τμήματος του ακινήτου με ΑΚ 4884 σε 372.000,00 ευρώ, ως προς την εκμίσθωση του τμήματος του ακινήτου με ΑΚ 4885 σε 446.000,00 ευρώ και, ως προς την εκμίσθωση του τμήματος του ακινήτου με ΑΚ 16291 σε 214.100,00 ευρώ. Κατά συνέπεια, ως προς τις συμβάσεις αυτές τα έσοδα από την αξιοποίηση των συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων δεν ξεπερνούν το όριο των 500.000,00 ευρώ, εκ τούτου δε παρέπεται ότι απαραδέκτως εισάγονται για έλεγχο ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου τα αντίστοιχα σχέδια συμβάσεων(...)Απαραδέκτως εισάγονται για έλεγχο τα τρία (3) σχέδια συμβάσεων για την εκμίσθωση των ακινήτων με ΑΚ 4884, ΑΚ 4885 και ΑΚ 16291.Δεν κωλύεται η υπογραφή των τεσσάρων (4) σχεδίων συμβάσεων για την εκμίσθωση τμημάτων των ακινήτων με ΑΚ 4880, ΑΚ 4883 και ΑΚ 4889, μεταξύ της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «… ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και της εταιρείας με την επωνυμία «… ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ».
ΕλΣυν.ΤΜ.7(ΚΠΕ)/326/2016
ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, ο λόγος της διαφωνούσας Επιτρόπου ότι μη νομίμως απερρίφθη η προσφορά του …..διότι δεν ήταν σύμφωνη με το άρθρο 3 της διακήρυξης του ήδη διενεργηθέντος διαγωνισμού που κηρύχθηκε άγονος, ερείδεται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης και τούτο διότι ο Δήμος, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 3 του ΕΚΠΟΤΑ προσέφυγε στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, χωρίς προηγούμενη προκήρυξη διαγωνισμού για λόγους κατεπείγοντος. Ως εκ τούτου, δεν ίσχυαν οι όροι της διακήρυξης του πρόχειρου διαγωνισμού, ο οποίος κηρύχθηκε άγονος και νομίμως η αναθέτουσα Αρχή δεν αξιολόγησε τις προσφορές των ενδιαφερομένων με βάση τον τρόπο συμπλήρωσης του τιμολογίου προσφοράς και του προϋπολογισμού, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 της ως άνω διακήρυξης. Εξάλλου, η αιτιολογία για τον αποκλεισμό του ως άνω υποψηφίου, όπως προκύπτει και από την 1865/9.12.2015 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, δεν στηρίζεται στο ότι η προσφορά του δεν ήταν σύμφωνη με τα οριζόμενα στη διακήρυξη, όπως επικαλείται η διαφωνούσα Επίτροπος, αλλά στο ότι αυτή είχε συνταχθεί λανθασμένα, με αποτέλεσμα να βρίσκεται εκτός συμβατικού προϋπολογισμού. Το λάθος δε αυτής συνίστατο στο ότι, ενώ στο πεδίο όπου στο ενδεικτικό τιμολόγιο τίθεται ως τιμή μονάδας τα 35 ευρώ ανά ώρα, και ως εκ τούτου η προσφερόμενη τιμή θα έπρεπε να είναι ίση ή μικρότερη αυτής, στη συγκεκριμένη προσφορά αναγράφονται τιμές πολλαπλάσιες αυτού του ποσού (π.χ. 2.400, 1.200 ευρώ ανά ώρα κ.α.), καθιστώντας την προσφορά μη συμφέρουσα.
ΕλΣυν.Τμ.4(ΚΠΕ)227/2015
ΜΙΣΘΩΜΑΤΑ-Κτηρίων:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού 13.344,79 ευρώ, από Τοπικό Υποκατάστημα Ασφαλιστικού Ιδρύματος, σε ιδιώτες ιδιοκτήτες, ως αποζημίωση χρήσης του κτιρίου του Υποκαταστήματος για το μήνα Δεκέμβριο 2014, καθόσον προς αποφυγή καταστρατήγησης των ειδικών διατάξεων περί μισθώσεων του Ιδρύματος που καθορίζουν συγκεκριμένη διαδικασία σύναψης νέας ή παράτασης υφιστάμενης μίσθωσης, δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 611 και 601 ΑΚ και συνεπώς δεν είναι επιτρεπτή από αυτό είτε η σιωπηρή αναμίσθωση (άρθρο 611 ΑΚ), είτε η εξωσυμβατική χρήση μισθίου και η βάσει αυτής αποζημίωση χρήσης (άρθρο 601 ΑΚ).
Μη ανακλητέα με την ΕλΣυν.Τμ.4/13/2016
ΣτΕ/3558/2006
Το Διοικητικό Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, την απέρριψε, γιατί έκρινε τους ισχυρισμούς αυτούς ως αβάσιμους, αλλά και γιατί η αναιρεσείουσα δεν είχε υποβάλει όλα τα αιτήματά της, που αφορούσαν εκτελεσμένες εργασίες και όχι οψιγενείς αιτίες, με την τελική επιμέτρηση (11.10.1994), απώτερο κατά νόμο χρονικό σημείο υποβολής τέτοιων αιτημάτων, παρά αργότερα, με την αίτησή της 16183/7.12.1994. Με τα δεδομένα αυτά, τα δύο επάλληλα αιτιολογικά ερείσματα της προσβαλλομένης, το περί απαραδέκτου ως εκ του χρόνου υποβολής των αιτημάτων της αναιρεσειούσης και το περί εν πάση περιπτώσει αβασίμου των ισχυρισμών της, δεν έχουν καμία αντίφαση, όπως αβάσιμα αυτή υποστηρίζει με το δικόγραφο των προσθέτων λόγων. Εξ άλλου, ο λόγος του κυρίου δικογράφου με τον οποίο προβάλλεται, χωρίς καμία συγκεκριμένη αναφορά σε δικόγραφο, ότι το Διοικητικό Εφετείο δεν έλαβε υπόψη ισχυρισμό της αναιρεσειούσης περί του ότι είχε υποβάλει τα αιτήματά της πριν από την τελική επιμέτρηση, πρέπει ν’ απορριφθεί προεχόντως ως αόριστος. 5. Επειδή κατά της επάλληλης αυτής αιτιολογίας περί απαραδέκτου των αιτημάτων της αναιρεσειούσης ως εκ του χρόνου υποβολής των που, και μόνη, αρκεί να στηρίξει την προσβαλλομένη, δεν προβάλλεται άλλος λόγος. Συνεπώς, όλοι οι λοιποί λόγοι πρέπει ν’ απορριφθούν ως αλυσιτελείς, καθώς και η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της.
ΕΑΔΗΣΥ/1281/2022
Για να εξετάσει σε συμμόρφωση με την υπ’ αρ. Α 71/2022 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής Τμήμα Β Ακυρωτικό, η οποία εκδόθηκε επί της υπ’ αρ. ΑΚ 24/2022 αίτησης ακύρωσης και αναστολής της εταιρείας με την επωνυμία «…» (στο εξής: «η προσφεύγουσα»), που εδρεύει στ.… …, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, κατά της σιωπηρής απόρριψης της με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης (ΓΑΚ) ΑΕΠΠ και ήδη ΕΑΔΗΣΥ 2258/07.12.2021 προδικαστικής προσφυγής της ως άνω εταιρείας.